หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[puppyluv]

กดเป็ดแล้วให้บวก ซ๊า
นนสู้ๆ
นนสู้ตาย
นนไว้ลาย
ได้ตายก่อนสู้
อย่าเพิ่งเครียดดดดดด แอร์---นี่แค่เริ่มต้น 555

[kingdaemon]

และลแ้วผมก็อ่านมาทันกับเขาบ้าง  อยากจะบอกว่าเรื่องนี้ครบจริงๆ อ่านแล้วเศร้า  เหงา  เครียด เฮฮาไปกับเกย์ และแอบนอยๆแบบทัศน์ อย่างไรก็ดี  เกรียนได้หลายบทบาทและอารมณ์แต่ผมก็ชื่นชมเกรียนนและแอบปลื้มเกรียนแล้วนะ    เพราะะเกรียนทำให้ผมยิ้มและเศร้าในเวลาเดียวกัน เพราะเวลาที่ยิ้มคืออิจฉาตัวละครที่แอบแฮปปี้ แต่เมื่อมาถึงหนุ่ม-โจ  อยากร้องไห้มากมาย และที่สำคัญ ผมมีเกรียนอยุ่ในใจเนี่ย รู้สึกหายคิดถึงบ้านไปได้มั่ง  เพราะผมก็อยุ่ปี 1 เหมือนกัน แล้วเกรียนก็ทำให้ผมอยากไปเที่ยวเชียงใหม่ และไปไหว้พระธาตุด้วย ก็ขอเป็นกำลังใจให้เกรียนมีสุขภาพดีๆมาต่อ  เพื่อเป้นยาใจให้กับหลายๆคนที่มีปัญหา หรือคิดถึงบ้านอยุ่ เพราะนิยายเรื่องนี้ ทำให้หลายๆคนมีความสุข คลายความเศร้าได้  ยังไงผมเพิ่งมา  ก็ขอมารายงานตัวเข้าเล้าเป็ดด้วยคนอ่ะนะ ก็ถ้ามาช้า  หรือผิดพลาดไปในคอมเม้น ก็ขออภัยด้วย แต่นั่นคือกำลังใจและความรู้สึกที่อยากจะมอบให้เกรียน ได้โปรดพิจารณา  อย่างที่หลายๆรีพลายบอก  อะครับ  ใครไม่สนใจก็ช่างเขา  เรารักกันพอ **-**      ก็อยากให้เกรียนมีพลังมากมายแล้วก้อเป้นกำลังใจในบอร์ดดนี้กันไปนานๆนะครับเกรียน

[day9day]

นนท์   นายสวดยอดเลย

[๛ナーリバス๛]

 

[KURATA]

กร๊ากกกกกกกก
นน แอบฮานะเนี่ย
แหม แอร์น่าจะดีใจนะที่มีศรีภรรยาเป็นแม่บ้านแม่เรือนขนาดเนี๊ยะ

ขอบคุณเกรียนคนเขียน
และรอตอนต่อๆไป

[lunarinthesky]

สงสารหนุ่มอ่ะ  (ไม่ได้แคร์นนกะแอร์เลยตรู  )

[sukie_moo]

+1 และ เป็ด
ซาบซึ้งกับเพลงมั่กมากกกกกกกกก คิดถึง หนุ่ม-โจซะงั้น แต่ คู่นน-แอร์ จะฮาเอาโล่ไงเนี่ย   นนรั่วมากไปนะลูก

ปล.แซวๆๆๆๆๆ เกรียนคนแต่งจะเปิดฟาร์มเลี้ยงเป็ดใช่ป่ะ   งั้นจองไข่เป็ด 100 ฟองนะ ถ้าออกมาเมื่อไหร่อ่ะ  555

[nokkaling]

  ชอบมากเลยสนุกดีนะครับ อยากอ่านคู่หนุ่มกะโจอ่ะ

[dandelion]

จะว่าไปคู่นนท์กับแอร์มันก็เกรียนใช่ย่อยเน้
แหม!! แอบมีหนุ่มโจ เฮ้ย...สงสารสองคนนี้อ่ะ
แต่ก็ขำนนท์แอร์ อะไรจะขนาดนั้น
ประนึงคู่สามีภรรยา ข้าวใหม่ปลามันแต้
5555

พี่เกรียนคนอ่านมากดเป็ดให้หนึ่งเจ้า
รอตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้
 

[EunSung87]

พยายามจะตัดใจจากเรื่อง โจหนุ่ม
แต่
ทำไม่ด้าย
ผู้เขียนโปรดจง
โปรดจงรับไว๊๊๊พิจารณาดั้วน๊าาาาาาาาาาาา

[Bee_YJ]

น้องนนนี่รุกหนักจริงๆ

[goosongta]

ไม่รู้จริงๆว่าต้องกดเป็ดเหลืองด้วย อย่าน้อยใจนะ เราชอบเรื่องนี้มากๆๆ ครั้งต่อไปจะกดทุกครั้งเลย

[myapril]

พอเถอะชายนน กูเครียด!

ทำต่อไป  นน ตูชอบ!

[kimkanyuang]

ไม่ได้แวะมาหลายวัน

ก็ผ่านไปแค่2ตอนเองอ่า

แต่ชอบว่ะค่ะ

[beery25]

นน สเต็บเทพ

[boworange]

กราบเรียน  คุณ IndY - PoET 

อยากได้  โจ  หนุ่ม  อ่ะ......นะๆๆๆๆกรุณารับไว้พิจารณา

จักเป็นพระคุณอย่างสูง...เอิกๆๆ

[จริงใจ]

มาเติมกำลังใจให้ § Indy §
Indy ก็อย่าลืมต่อเติมความสุข
ให้เราด้วยหน่า

[Heisei]

"เอาสิ มึงถามเรื่องไอ้นน กูตอบเรื่องพี่ทัศน์
กูก็เกรียนได้เว้ย!"

ชอบจริงๆเลย =v=

[TanyaPuech]

 

นนท์น่ารัก  แอร์อีกไม่นานตกหลุมแน่

[-Otto-]

นนท์น่ารักว่ะ

เป็ดเต็มกระทู้เลย 

[TinyB]

เป็ด +103 อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

พี่เกรียนคนเขียนนอยด์ที คนกดกันพรึ่บพรับ ! 555555'

ไหนๆ ก็ได้เป็ดไปไล่ทุ่งเยอะขนาดนี้แล้ว ตอนต่อไป โจ-หนุ่ม จงมาซะดี ๆ 

[kunkai]

เกรียนคนอ่าน
มาเอาใจช่วยนู๋นนท์
จีบแบบวรรณคดีว่อนเต็มห้อง

[INDY-POET]

..//แอบกระดึ๊บ..กระดึ๊บ เข้ามาอัพอย่างเงียบฉี่


Air – Non : The Lord Of The Room
Part IV


“เฮ๊ย พอแล้ว!”
แอร์ขัดขึ้นมา และผมก็เงยหน้ามอง

“อะไรครับ?” ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วอ่านชีสต่อ “ถึงอยู่ในใต้ฟ้าสุธาธาร ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา”

ก๊ากๆ..
เห็นแอร์ทำท่าจะเป็นจะตายกับคำกลอนแล้วผมก็ต้องกลั้นขำไว้เดี๋ยวโดนแอร์เตะ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

พออรุณเบิกฟ้านกกาโบยบินถัดมาอีกวัน ผมก็ออกหากินร่าเริงแจ่มใส ไม่ใช่ดิ ผมก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำแปรงฟัน
กวาดห้อง จัดโน่นนี่นั่น เก็บเสื้อผ้าแอร์ลงตะกร้า เอาตะกร้าอาบน้ำแอร์ที่ลืมทิ้งไว้ในห้องน้ำกลับมา เก็บผ้าขนหนูที่ตากให้แอร์กลับมาพาดไว้ตรงเก้าอี้ใกล้บันไดเตียง และเริ่มแหกปากร้องเพลงปลุกแอร์

ต้องคอนเฟิร์มก่อนว่า เพลงที่เลือกมานั้น ไม่ฮิตจริง ไม่ร้องเด็ดขาด กับแอร์นี่..ผมเลือกสรรให้เป็นพิเศษอยู่แล้ว
.
.
“เจ็บนี้ รสปูอัด ร๊ส ส ส ส ปูอัด! เธอคงไม่รู้ เป็นอย่างไรเธอคงไม่รู้ ล๊า ลา ลัลลา”
.
.
“โอ๊ย..ให้ตายเถอะ!”
แอร์ผุดลุกขึ้นมา หลังจากผมแหกปากไปเพียงไม่กี่ประโยค


“นน กู-”
แอร์หันมา ตั้งท่าจะว๊ากทันที แต่ผมเตรียมพร้อมแล้วครับ
ยิ้มหวาน.. มือหนึ่งถือตะกร้า อีกมือถือผ้าขนหนู ..ยื่นนนนนนนนน


แอร์เอามือตบหน้าผากเบาๆราวกับท้อแท้ใจมากมาย
แหม..ผมก็สงสารแอร์อยู่หรอกนะครับ แต่ผมกำลังจีบแอร์อยู่นะ
แม้จะอดคิดไม่ได้ก็เถอะ.. ว่าถ้าแอร์รำคาญจนทนไม่ไหวขึ้นมา แล้วโกรธเกลียดผมไปเลยนั้น..ผมจะทำอย่างไร

แอร์ตึงตังลงมาข้างล่าง..


“อะ ไปอาบน้ำได้แล้วครับ”
ผมไล่ความกังวลใจออกไป และยื่นของในมือให้แอร์


แอร์รับไปเร็วๆแล้วว่า
“มึงเป็นเมทหรือเป็นแม่กูกันแน่ห๊ะ ปลุกไปเรียน ไล่ไปอาบน้ำเนี่ย”


“เป็นเมทครับ..”
ผมตอบรับเบาๆ


“เออ ถ้างั้นก็อย่ายุ่งให้มากนักในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับสัมพันธภาพระหว่างเพื่อนร่วมห้อง!”
แล้วแอร์ก็เดินโครมๆออกประตูไป



..ผมยืนนิ่ง เม้มปากเบาๆ..
อือ มันก็จริงนะ.. ผมคงยุ่งกับแอร์เกินไปจริงๆ


 << หน้าผมตอนนี้


ไม่เอา.. ไม่เอาสิ อย่าดราม่า ผมต้องไม่คิดมาก ต้องเฮฮาผสมหน้าด้านเข้าไว้
ผมให้กำลังใจตัวเองอย่างดุดันพลางพยายามทำหน้าสดใสดังเดิม


 << หน้าผมหลังการรีเฟรช

.
.

แอร์ยังคงหน้าบูดหน้าบึ้งเข้ามาหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว


“อะ แอร์เช็ดผมซะนะครับ เดี๋ยวไม่สบาย”
ผมยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กให้


“ยืนให้ห่างกูเลยนน ถ้าพูดแล้วไม่ฟังกัน คราวนี้กูจะเอาจริงแล้วนะ”
แอร์หน้าเข้มพอๆกับสีผิว
แง..น่ากลัว

แต่………………………………ผมไม่กลัว



..ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ “ผมแค่กลัวแอร์ไม่สบาย รับน้องหนัก เรียนเยอะ แถมนอนดึกทุกวันเลยด้วย”

ผมว่าพลางค่อยๆเอาผ้าขนหนูขึ้นซับน้ำที่ไหลย้อยลงมาจากผมสั้นเปียก
แอร์นิ่งไปแป๊ปหนึ่ง เรามองตากัน และผมก็จินตนาการว่าเดี๋ยวแอร์จะยิ้มให้หรือหอมผมซักฟอด หรืออะไรคล้ายๆอย่างนั้น ฮ่า!
แต่…………………………………


“ยุ่ง ห่วงตัวเองไปเถอะ”
.
.
กำ ทำไมแอร์ไร้เยื่อไยแบบนั้นล่ะ
แง..
..อะ..เอ่อ ยังไงดีล่ะ
ผมจะคงคอนเซ็ปหน้าด้านต่อไปหรือถอยห่างดี แอร์ท่าจะเอาจริงแล้วแฮะ
หน้าตาเข้มๆกับเสียงห้าวๆแบบนั้นดูน่ากลัวอยู่มิใช่น้อย

แอร์ปัดมือผมออก ทำหน้าอารมณ์เสีย แล้วเปิดตู้หยิบชุดนักศึกษามาแต่งตัว
ผมได้แต่ยืนนิ่งๆ ยังคิดไม่ออกว่าจะเอายังไงดี
ถามเกรย์ดีมั๊ย? แต่เจ้าตัวก็ยังหลับอุตุอยู่


“ถ้าผมยุ่งกับแอร์มากไป ผมขอโทษด้วยนะ”
ผมทำหน้าสำนึกผิด จริงๆในใจไม่ได้สำนึกเท่าไหร่หรอกครับ ก็อยากจีบอะ!


“ไม่ต้องขอโทษหรอก” แอร์หันหน้ามาบอก


อ๊ากกก แอร์จ๋า แคร์ผมเหรอ ไม่ให้ผมขอโทษอะ??


“เปลี่ยนคำขอโทษ เป็นอย่ายุ่งกับกูดีกว่า”

จึ๊ก..

นิ่งสนิทเลยผม..
ยืนค้างอยู่ตรงนั้นแหละครับ ขณะที่แอร์รีบแต่งตัวเร็วๆแล้วคว้ากระเป๋าออกจากห้องไป

ผมควรจะทำไงดี..?
. . . . . . . . . . . . . . . . . .

ตลอดทั้งวันก็ได้แต่คิด จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี
ผมนั่งพิงเรือนกระจก คิดว่าเย็นนี้กลับไปจะรีดผ้า ซักผ้า หรือขัดรองเท้าถวายแอร์ดี
ชักไปกันใหญ่ละ - - ทำขนาดนั้นก็ลาออกจากเรียนไปหางานแม่บ้านเลยดีกว่า ผมคิดกับตัวเอง

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

กลับไปผมก็ได้แต่กวาดห้อง ถูห้องแล้วชวนเกรย์ไปซื้อของกินหลังมอ แน่นอนว่าผมซื้อมาฝากแอร์เพียบเลย

“มึงเห็นไอ้แอร์เป็นอะไรวะ หมูขุน?”

ใช่ครับ ผมจะเอาขึ้นเขียง ฮ่าๆ ไม่ใช่ดิ “ก็แอร์กลับมาเหนื่อยๆจะมีอะไรกินอิ่มๆไงครับ”
ผมตอบเกรย์ไป

“เออ.. เกรย์ครับ ผมถามอะไรหน่อยได้ไหม”
ผมรวบรวมสติและสมาธิ ปรึกษาว่าที่นักปรัชญา

“เออ ว่ามา”
เกรย์พยักหน้าขณะดูดน้ำแตงโมปั่น

“คือ..แอร์”
อืม ผมชักลังเล จะพูดยังไงกับเกรย์ดีนะ

“ถ้าผมชอบแอร์..”
ผมเกริ่น และเกรย์ก็หันมามอง

“คือ Air อากาศน่ะครับ คือ ที่ภาคผมมัน เออ.. อากาศมันก็ดีอ่ะครับ ผมชอบ แต่บางทีกลิ่นกบดองมันโชยมา”

.
.
แล้วเกรย์ก็มองผมประมาณ ‘แล้วกูจะไปกลบกลิ่นกบให้มึงยังไงดี’

โอ๊ย ทำไมผมถึงไม่กล้าบอกเกรย์นะ เกรย์ต้องปรึกษาได้สิ


“ผมหมายความว่าผมชอบแอร์ครับ”
ผมยอมรับอีกครั้ง

เกรย์เลิกคิ้ว “ไอ้แอร์น่ะเหรอ”
..เกรย์ถาม

“เปล่าครับ ผมหมายถึงแอร์ เครื่องปรับอากาศน่ะครับ ทุกวันนี้ร้อนมากเลย ผมร้อนอ่ะครับ ติดแอร์ในหอดีมั๊ยครับ”

ฮ่วย!
แล้วผมก็โดนเกรย์เขกตอบแทนความงี่เง่าของตนเอง

โปรดหยุดหายใจหนึ่งวินาทีเพื่อไว้อาลัยแด่คำสารภาพของนน –
. . . . . . . . . . . . .


และแล้วหลังจากการรอคอยอันยาวนาน(ซะที่ไหน) แอร์ก็กลับมาเสียที ก่อนที่ผมจะตัดสินใจลงไปปูพรมม่วงรอรับ


“หวัดดีครับแอร์”
ผมยิ้มรับหวานหยดราวนางฟ้าน้อยๆ (หยึย)


“เออ ดี”
แอร์ตอบแห้งแล้ง


“ดื่มน้ำมั๊ยครับ ผมทำน้ำแดงโซดาด้วยแหละ เดี๋ยวเอาให้”
ผมเตรียมจัดแจง


“ไม่ต้อง กูอิ่มน้ำแล้ว”
แอร์ปฏิเสธทันควัน


“ผมซื้อเจียวดาวมาฝาก มีหมูปิ้งด้วย แล้วก็ยังมี…”


“ก่อนอิ่มน้ำ กูอิ่มข้าวแล้ว”
แอร์สวนขึ้นมา


อื้อ!!
“งั้นมีสับปะรดด้วยนะครับ แอร์จะกิน-”
“กูไม่เป็นสับปะรด เพราะงั้นไม่กิน”
“ยังมีแอ๊ปเปิ้ล”
“ไม่ใช่สโนวไวท์เว้ย ไม่แดกแอปเปิ้ล”
แอร์รีบบอก แล้วผมก็เม้มปากแน่น
“แล้วกินอะไรได้มั่งล่ะครับ มะนาวควายเหรอ”
ผมชักโมโหเหมือนกัน แอร์เป็นแก้วใบหนึ่งที่เต็มไปด้วยน้ำเปล่า ยิ่งเทเติมลงไปมีแต่ล้นออก แง่ง แง่ง!

แอร์หันหลังออกจากห้องไปอาบน้ำ แล้วกระซิบใส่หูผมก่อนออกพ้นประตู
“หยุดจีบกูซักที ไม่ว่าวิธีไหนทั้งนั้น รำคาญจะตายอยู่แล้ว!”
.
.

โอ๊ย..ฮือ แอร์ แอร์บ้า ทำไมแอร์ต้องพูดขนาดนี้ด้วย

ผมหมดแรง ทรุดนั่งลงบนเตียง โอย น้ำตาจะหยด

หันไปดูเกรย์ก็เห็นฮัมเพลงพิมพ์อะไรยุกยิกอยู่หน้าคอมฯตั้งแต่เรากลับเข้ามาแล้ว อยากชวนคุย แต่เห็นพิมพ์ใน Microsoft Word ไม่ได้เล่นเฟซ ผมเลยไม่กล้ากวน กลัวทำงาน เกรย์อาจจะเรียบเรียงปรัชญาอะไรสักอย่างอยู่!
.

.

“เกรย์เป็นอะไรเปล่าครับ?”
ผมถาม เมื่อเห็นเจ้าตัวคว้ากระดาษปากกาจดขยุกขยิก แล้วก็ขมวดคิ้ว ทำท่าแหวะ แล้วขยำกระดาษโยน

“อ๋อเปล่า กูแต่งกลอนว่าจะประกอบนิยายเอาบ้าเอาบอ เสือกกลายเป็นกลอนวรรณคดี”
เกรย์บ่น
แล้วผมจึงเดินไปหยิบก้อนกระดาษที่เกรย์ขยำทิ้งมาอ่าน ลายมือเกรย์อ่านยากหน่อย แต่พอจะแกะได้

ข้าเอ่ยรัก..คือรักสิ้น..กว่าดินฟ้า
เจ้าเอ่ยลา..ให้ผันจิต..คิดไฉน
แม้นเอามีด..มากรีดกัน..ให้บรรลัย
ยังปวดใจ..น้อยกว่าพราก..จำจากจร

สู้อุตส่าห์..ติดตาม..มิขามขลาด
ด้วยมุ่งมาด..เคียงอยู่..คู่สมร
เจ้าตัดรัก..จากลา..ไม่อาวรณ์
ถึงร้าวรอน..จำถอยร้าง..ให้ห่างไกล

หากเจ้าอยู่ใน..สรวงสวรรค์
ข้าขอลงโลกันต์..มิหวั่นไหว
ไม่ให้รกสายตา..แม้อาลัย
จะได้สม..ดั่งใจ..เจ้าต้องการ

..
....
......

เอ่อ..อ่า..เอิ่ม
ผมมองแผ่นกระดาษที มองเกรย์ที
“เกรย์น่าจะลงเรือไปเลยนะครับ  แล้วร่ายกลอนมา เดี๋ยวผมถือกระดานชนวนเขียนให้ ดีมั๊ย?”

“กวนตีนละไอ้นน เอาไปทิ้งที”
ผมโดนเกรย์ด่า และหนุ่มเกรียนก็ชี้ไปทางถังขยะใกล้ประตูห้อง

โฮ่ๆ ไม่ทิ้งหรอกครับ
“ถ้าเกรย์ไม่เอา ผมขอนะครับ”

“เอาไปทำอะไรได้วะ กลอนแบบนี้มันหมดยุคไปแล้ว”

“ก็ผมจะเอาอะ ผมจะเอา”

“เออๆ เอาไปไหนก็เอาไปเหอะ”

ผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ลองอ่านอีกที
“เหมือนแต่งประชดเลยนะครับเกรย์”

“เออ กูประชด นายเอกกูรักมันจะตายห่า เหี้ยพระเอกก็ไล่อยู่ได้ เซ็งๆ”

อ่าว ได้ข่าวแต่งเองไม่ใช่เหรอเกรย์ บ่นทำไม ใครผิด -*-

ว่าแต่เมื่อกี้เหมือนผมได้ยินว่า ‘นายเอก’? แต่ผมคงหูฝาดไปแน่ๆ
ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดประตู และแอร์โผล่หน้ามาพอดี

เอาละ ผมอ่านกลอนประชดที่ได้มาสดๆร้อนๆจากเกรย์ เลือกเอาบทสุดท้ายนี่ละ ประชดแอร์เข้าไป!

"หากเจ้าอยู่ใน..สรวงสวรรค์
ข้าขอลงโลกันต์..มิหวั่นไหว
ไม่ให้รกสายตา..แม้อาลัย
จะได้สม..ดั่งใจ..เจ้าต้องการ”
ผมรัวรวดเดียวจบ
แอร์ชะงักไปนิดหนึ่งแต่ก็กลับมาทำหน้าคุกกรุ่น

“มึงหยุดร่ายกวีซักทีนน กูอยากจะบ้า”
แอร์ถลึงตามองดุดุ

“อ้าว ทำไมล่ะครับ ก็ผมลงเรียนภาษาไทย อาจารย์ให้ผมท่องอะ”
ผมชูชีสให้ดูเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ ทั้งที่จริงแล้วได้กลอนมาจากอาจารย์เกรียน

“เกรย์ ดูสิครับ แอร์รำคาญที่ผมท่องการบ้านอะ เราเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน เราควรจะปรับตัวเข้ากัน เอ้ย เข้าหากัน ไม่ใช่เหรอครับ”
แฮ่~ หาตัวช่วย

“หือ..หะ ถามกูเหรอ?”
เกรย์เงยหน้าจากคอมฯ เอามือชี้อกตัวเองเพื่อความชัวร์ หน้าตายังคงเอ๋อๆ

“ครับ”
ผมย้ำคำ

“กูไม่รู้ กูไม่เกี่ยว กูแต่งนิยายอยู่ อย่าดึงกูไปยุ่ง มึงก็เห่าใส่กันไป”

แน่ะ เกรย์อะ!
.
.
“แต่งนิยายอะไร เห็นแต่งอยู่นานละ ขออ่านมั่ง”
ผมลุกไปหาเกรย์ ว่าจะปรึกษาเรื่องแอร์ให้มันชัดเจนก็ยังไม่ได้ทำครับ กลัวแอร์ฆ่า แล้วก็กลัวเกรย์รังเกียจเกย์

“กูแต่งเป็นแต่นิยายเกย์ อย่าอ่านเลย”

!
!!
อะไรนะ!
ผมตาโตเท่าไข่เป็ดสักร้อยฟอง (เอาให้เข้ากับสถานการณ์ฟาร์มเป็ดครั้งที่แล้ว -*- )
“เกรย์แต่งนิยายชายรักชายเหรอครับ”


“เออ แล้วทำไม”
เกรย์ตอบเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ มือยังคงรัวคีบอร์ดต่อไปอย่างสบายๆ

อ๊ากกก……… ผมขยับเข้าไปใกล้เกรย์ยิ่งกว่าเดิม

“เกรย์เป็นเกย์เหรอครับ”

โย่วววว กูจะได้พวกแล้ว
ผมหันไปยักคิ้วให้แอร์ซึ่งถลึงตามองตอบผมประมาณ ‘นน มึงเก็บอาการหน่อย’
แล้วแอร์ก็หันไปรอฟังเกรย์ราวกับรอฟังคำพิพากษาว่าจะกลายเป็นชายแท้คนเดียวในห้องรึเปล่า

“เปล่า”
.
.
หะ??
ทำไมคำตอบของเกรย์กลายเป็นงี้ไปได้
ผมหันไปมองแอร์ทันที

“โย่ว..”
แอร์ทำท่าไชโย ยักคิ้วให้ผมเบาๆ

อ๊าก ม่ายยย……….

 “แล้วทำไมเกรย์แต่งนิยายชาย-ชายอ่ะครับ”
ผมดันทุรังต่อไป โอม……เกรย์ จงเป็นเกย์เสียเถิด ช่วยผมจีบแอร์หน่อย
เย้ย แล้วถ้าเป็นงั้นได้จริง ผมต้องแบ่งแอร์กับเกรย์เปล่าเนี่ย ไม่เอาอะ

“ก็ไม่เห็นจะเป็น’ไร กูชอบเขียน แล้วก็ถนัดเขียนแนวนี้มากกว่า และไม่เห็นว่าจะเสียหายตรงไหนด้วย”

“เกรย์หมายความว่าชายรักชายไม่ผิดเหรอครับ??”

“แล้วผิดอะไรละ ผิดกฎหมาย? ผิดศีลธรรม? ผิดจารีต? ถ้าชายรักชายผิด ก็ให้ถือว่าความรู้สึกมันต้องผิดด้วย เพราะแก่นของความรักคือความรู้สึกรัก ไม่ใช่เพศของผู้ที่รักกับถูกรัก!”
เกรย์ชี้แจง ราวกับแถลงนโยบาย “สิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ว่าผิด ให้ถือว่ายังไม่ผิดจนกว่าจะพิสูจน์ได้เว้ย!”

..โอว ดิ ไอดอลของผม
ผมยิ้มกว้างให้เกรย์.. และหันไปหาแอร์ที่ทำหน้าเหมือนว่าวาระสุดท้ายของชีวิตมาถึงแล้ว ฮ่า ฮ่า
จีบต่อไปชายนน ฮุยเลฮุย!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

..ขอบคุณทุกการกดเป็ด ตอบรี และติดตามอ่าน//อัพอย่างรวดเร็ว แล้วรีบชิ่งจากไปก่อนโดนแภิปรายไม่ไว้วางใจ ฟั่บบ

[boworange]

^
^^
^^^
^^^^
^^^^^
  นนท์เม่งอาอย่างแรง 
ชอบคนเขียนอ่ะ บวกเต็ม10 จัดไป

ปล.อย่าลืมน้องหนุ่ม ของป้านะคะ   

[Jimmeiiii*]

เกรียนสาดดดดดดด เกรียนจริงๆ เกรียนแม่งทั้งเรื่องอะ

[nn~~NN]

ไม่อยากจะเชื่อ...เหนือเกรียนเกรย์ ยังมีเกรียนนน.... เพี้ยนยิ่งกว่า ฮ่าๆๆๆ   
คิดไปคิดมาก็สงสารแอร์อยู่นะ  เมทแต่ละคนนี่...........   

ปล. อยากอ่านนิยายของเกรย์..เอาลงเล้ามั่งยังน้อ

[Pa'veaw]

 

[sureerat25476]

  มาลงอย่างเงียบฉี่จริงไรจริง
นินิ เกรียนคนแต่ง อย่าลืมนะว่าลงอีกเรื่องไว้ด้วยอ่ะ
ทิ้งไว้นานไม่ดีน้าาา 55

[A_ay]

น้องนน

สู้เค้านะลูก
 

เกรียนพิชิตใจแอร์ให้ได้เลยนะโว้ยย

[mascot]

เหมือนเกรย์ จะรู้หรือไม่รู้เนี่ย
แต่นนน่ารักจัง พยายามเข้านะ
ตามข้างบนทวงหนุ่มด้วยอีกคน