หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[nn~~NN]

ตราบใดที่ยังเป็นเมทกับเกรย์  เค้าว่ามันไมไ่ด้ NC กันง่ายๆอ่ะ
ฮ่าาาาาาาา   

[meawza]

รอ NC อย่างตั้งใจ หุหุ

แต่ว่า แอร์ทำเป็นเหรอ ???

สงสัยอ้ะ

[stupidchild]

จะเอา nc คนเขียนเกรียนอีกแล้ววววววววววววววว

[bobie]

สรุปคนอยู่ห้องนี้เกรียนทั้งห้องเลยป้ะเนี่ยยยย

[monoo]

อนุสัญญาเวียนนา ฉบับนั้น เราได้ทำการทำลายทิ้งไปแล้ว
ฉะนั้น
กลับมาต่อเลยน้าาาาาาาาา 
 :กอด1:โอ๋ๆ กลับมา

[naja-kitase]

ไม่ต้องๆ
จงดำเนินการไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวเราไปล๊อคประตูให้เอง ฮ่าๆ 

[day9day]

ไม่ได้หื่นนะแต่รอ NC ของ นนกับแอร์ ฮ่าๆๆๆ

 

[Gyoza]

แอ๊........ค้างงงงง ;[];!!!!!!

///เขย่าคอเกรียนคนเขียน

[Forever_Love]

ขอยุให้วิ่งไปใส่กลอนประตู แล้วสานต่อเมื่อกี้เลยจ่ะลูกนนท์จ๋า

[KimGeeHu]

โอ๊ยใจจะขาด หลอกให้อยากแล้วจากไป คริคริ
 

[bon]

แนะนำให้นนเลือกอย่างหลัง เนียนๆ เดินไปใส่กลอนประตู

[sureerat25476]

  งืมมมม เกรย์น้อยน่าสงสาร อย่าแซดไป เด็กน้อย
คุณนน ถ้าเธอจะแรงขนาดนั้นละก็ ..

[Heisei]

เกรย์....ฮือออออออออ T^T

[WhatLoveIs]

มาตามสเปเชี่ยวฮะ

[Mrl●]

มาตามอ่านทันแล้ว!!!!!!
ชอบทุกคู่เลยจริงๆ
แต่ด้วยความที่เป็นสาวเสพติดดราม่า -.-
แอบเทใจให้คู่โจ-หนุ่ม(?)
อย่าทิ้งคู่นี้เลยน่ะค่ะ

ส่วนเกรย์ลงไปนอนรอในใจอยุ่แล้วค่ะ >[]<

[beatheart]

ง่ะ ... อยากได้  NC มากเลยอ่ะ

สนธิสัญญาเวียนนง เวียนนาอ่ะ ละเว้นซะหนึ่งวันได้มั้ยอ่ะ

อยากอ่านจิงๆ นะ

แล้วสำหรับ สึ่งตึง = โง่+ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย
น่าจะประมาณนี้ป่าว แบบว่าแปลเป็นไทยได้ยากอ่ะคำนี้

[A_ay]

ตีพุงรอ   อิอิ

[INDY-POET]

ปฐมลิขิต - - เนื่องจากเรารู้ว่าเกรียนคนอ่านคาดหวังกับตอนนี้สูงมาก ก็ไม่อยากให้เสียกำลังใจนะ แต่ว่า..ไม่มี NC ครับ
[โอเค ทุกคนพร้อมใจกันปิด] คือ ผมพยายามแต่ง NC แอร์-นน แล้วนะ แต่ให้ตาย คู่นี้มันแต่งไม่ออกอะ หาป้อเต๊อะ
เดี๋ยวไว้จัดเต็มคู่อื่นละกัน เห็นด้วยกับรีไหนแล้วก็ไม่รู้ ที่คิดฉาก NC แอร์กับนนไม่ออกจริงๆ งั้นเราปล่อยคู่นี้เขาใสๆต่อไปกันเหอะเนอะ
 << หน้าตาคนอ่าน
อ้อ มีบางรีเกรียน ผมแต่งแอร์-นน ดันเม้นอินกับอิเกรย์เฉย อย่าแซดกับมันเด้ ผมได้ข่าวฉากนี้มันผ่านไปแล้วม๊าย ฮ่ะๆ

Air – Non : The Lord Of The Room
Part ไหนแล้วเนี่ย ช่างมันเถอะ สุดท้ายละ

ผมจ้องมองไอ้นนที่ยืนลังเลราวกับชั่งน้ำหนักตัดสินใจอะไรบางอย่างอยู่
ไม่รู้เหมือนกันครับว่ามันกำลังคิดอกุศลอะไรรึเปล่า [อย่าให้กูรู้นะมึง]
“คิดอะไรอยู่?”
ผมอดถามออกไปไม่ได้

“คิดว่าจะไปใส่กลอนประตูดีมั๊ย อุ๊บส์!”
มันยกมือขึ้นมาอุดปากตัวเองกะทันหัน แต่ไม่ทันแล้วละ.. ได้ข่าวกูได้ยินแล้ว -*-
ผมขมวดคิ้วมองมัน ไอ้เด็กเวรนี่แก่แดดเหลือเกิน - -

“ใส่กลอนทำไมละ?”
นั่น..ถามคำถามปัญญาอ่อนได้อีกกู
ไม่ได้สิครับ ต้องทำไม่รู้ไม่ชี้เข้าไว้ ไอ้ที่ยืนอยู่ตรงหน้านี่ ผู้ชายนะเว้ย!

“แหม ไม่รู้สิครับ ว่าใส่กลอนทำไม เดี๋ยวเราจะเลี้ยงขันโตกกันในห้องมั้ง”
ไอ้นนประชด แต่หน้าขึ้นสี
ผมกลั้นหัวเราะไว้
“โอเค งั้นมึงไปใส่กลอน กูจะได้ตั้งสำรับ”

ผลคือผมได้รับค้อนอันเบ้งๆมาเชยชมหนึ่งอัน แล้วไอ้นนก็ขยับตัวหนีจากวงแขน

“ตั้งไปคนเดียวเถอะครับ ผมไปดีกว่า”
ไอ้นนสะบัดหน้าหนีอย่างแสนงอนเหมือนเดิม

ไอ้นี่..เดี๋ยวเถอะ
พอกูกอดนิดกอดหน่อย จูบเล็กๆเบาๆ แล้วงอนเก่งเหลือเกินนะ หลังๆเนี่ย
ตอนแรกนี่ยัง แอร์ครับ แอร์ครับ ผมชอบแอร์อย่างนั้นอย่างนี้อยู่เลย
ตอนนี้ล่ะ? เอะอะก็เชิด เอะอะก็งอน
โห..ปีกกล้าขาแข็งแล้วเว้ยเฮ้ย!

. . . . . . . . . . . . . .

“นน เกรย์ ไปผับด้วยกันหน่อยดิ”
ผมชวนสองรูมเมทครับ เนื่องจากโดนคำสั่งศาลมาอีกทีหนึ่ง ให้ลากสองคนนี้ไปด้วย

“ผับ..?”
ไอ้นนทวนคำ
“ไปทำไมอะครับ”

“อ๋อ ก็เราจะไปเดินรณรงค์ลดโลกร้อนกันน่ะ”
ผมตอบมัน

 << หน้าไอ้นน

“ไปด้วยกันหน่อยดิ พี่กูเลี้ยงเหล้า”
ผมพยายามชวน เกรงตัวเองจะชวดไปด้วย

“ทำไมไม่เลี้ยงโฟโมสต์อะครับ?”
ไอ้นนถาม

 << หน้าผม


“เกรย์ ไปมั๊ยวะ ไปด้วยกันหน่อย”
ผมเดินไปแตะไหล่รูมเมทที่นั่งซึมไม่รับรู้เรื่องราวอยู่ในขณะนี้

“เฮ้..ไอ้เกรย์ ไปเที่ยวกัน”
ผมย้ำอีกรอบ และมันก็หันมามองแล้วส่ายหน้าน้อยๆ

“มีคนอยากให้มึงไปนะ..”
ผมพยายามพูด ไอ้เกรย์เลิกคิ้ว

“ใครจะอยากให้กูไป”
ไอ้เกรย์ถามงงๆ

“พี่ทัศน์”
ผมตอบสั้นๆ ตรงๆ
และ..สาบานได้ว่าเห็นหางไอ้เกรย์กระดิกดิ๊กดิ๊ก แน่ะ..เมทกู

“ไอ้..เอ่อ..พี่ทัศน์เหรอ”
มันถามย้ำอย่างไม่แน่ใจ

“ใช่ โทรมาเมื่อกี้ บอกให้พามึงไปให้ได้”
ผมบอกตามที่ได้ยินมา
ไอ้เกรย์มีแววตาลังเลสับสน
เอ่อ..ผมเองก็สับสนครับ เพราะจำได้ว่าเมื่อวานพี่ทัศน์ไม่มองไอ้เกรย์เลย แต่วันนี้กลับอยากจะให้ออกไปเจอ
แต่ก็อย่างนี้แหละ พี่ผมมันเข้าใจยาก โชคดีนะที่ผมเข้าใจง่าย [ถุย]


สรุปสุดท้ายไอ้เกรย์จึงยอมไปกับผมและแต่งตัวหล่อกว่าที่จำเป็น ฮ่ะๆ.. ไอ้เกรียนเอ้ย แอบชอบเค้าใช่มั๊ยล่ะมึง
ส่วนไอ้ตัวแสบอีกคนน่ะเหรอ..

“แอร์จะไปเที่ยวกับเกรย์ แล้วทิ้งผมไว้ในห้องจริงๆน่ะเหรอ? อื้ออ เสียใจเอ๊าะ!!”

-*-
นั่น.. ได้ข่าวกูชวนมึงแล้วนะ

“งั้นก็ไปด้วยกันซี่”
ผมบอกอย่างไร้ปัญหา

“ผมไม่อยากไปผับอะ ดูน่ากลัว”
ไอ้นนหน้ามุ่ย

“ไม่มีอะไรซักหน่อย กูก็อยู่ด้วย มึงจะกลัวอะไร”

ไอ้นนรับฟัง แต่ก็ยังทำหน้าลังเล
“งั้น..แอร์ต้องสัญญาก่อน”
มันชูนิ้วก้อยออกมา “ว่าจะไม่บังคับผมกินเหล้า ว่าจะคอยดูแลปกป้องผมไว้ และไม่ให้ใครมาทำอะไรผม”

ถ้าจะขนาดนี้
..สัญญาเสร็จ เราก็จูงมือกันเข้าพิธีวิวาห์เลยเหอะนน -*-

ผมมะเหงกมันเบาๆอย่างหมั่นไส้ โอเวอร์ตลอดอ่ะไอ้นี่
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป”

แต่ไอ้นนสะบัดบ็อบ(ห๊ะ..)ใส่
“ไม่เอา แอร์ต้องสัญญาก่อน”

“จะเอาสักขีพยานด้วยมั๊ยล่ะ ต้องมีของหมั้นอะไรด้วยมั๊ย”
ผมประชดออกไป

“แล้วแต่ครับ”
ไอ้นนฉีกยิ้มกวนตีน ถ้าภาษาบ้านผม ต้องบอกว่า มันกวนตีนอย่างแรงนิ
ขอกระทืบมันที..
แม่ม.. ถ้ากูไม่เห็นแก่ร่างบาง เอวคอด น่ากอด น่าฟัด กูกระทืบไปละ [มึงหมายความว่าไงวะแอร์?]

“สรุปว่าไง ผมไม่ได้จะรอฟังคำตอบทั้งคืนนะ มีงานต้องทำอีกเยอะแยะ เร็วๆ”
ไอ้นนเอามือกอดอก ทำตัว-กูเหนือ- ได้น่าเตะเป็นที่สุด

ผมฉวยจังหวะที่ไอ้เกรย์หวีผมเสริมหล่ออยู่ กดปากลงไปบนแก้มนิ่มๆของไอ้นนเบาๆ แล้วกระซิบริมหู
“เออ สัญญา”

มันเอียงแก้มหนีพอเป็นพิธี
“สัญญาว่า..”

แน่ะ.. มันไม่ยอมง่ายๆจริงๆ
“กูสัญญาว่าจะไม่บังคับมึงกินเหล้า ว่าจะคอยดูแลปกป้องมึงไว้ ว่าจะไม่ให้ใครทำอะไรมึง”
ผมทวนให้ฟัง
แล้วไอ้นนก็ตาโต
“อะ..แอร์ แอร์..จำได้ด้วย”

ผมก็อยากพูดอะไรให้มันขัดกันอ่ะนะ แต่พอเห็นรอยยิ้มดีใจนั่นก็ทำลายไม่ลง..
“ยืนยิ้มอะไรอยู่ล่ะ ไปแต่งตัวได้แล้ว”

“ครับ!”
ไอ้นนรับคำ กลายเป็นเด็กดีว่าง่ายไปในทันที
ผมส่ายหน้าน้อยๆอย่างอ่อนใจระคนขบขัน

. . . . . . . . . . . . . . . .

ผมนึกว่าโศกนาฏกรรมจะเกิดขึ้นในผับซะแล้วคืนนี้
เราจะผ่านมันไปอย่างรวดเร็วนะครับ
สิ่งแรกที่ผมเห็นเมื่อมาถึงโต๊ะพี่ทัศน์ ก็คือ พี่แก..เอิ่ม มีสาวน้อยนั่งอยู่ใกล้ตัว
ผมแอบเหลือบมองเกรย์อย่างไม่แน่ใจ มันอะไรกันวะ กูก็นึกว่า..

จากนั้นพี่ผมกับมันก็ตะโกนใส่กัน สุดท้ายไอ้เกรย์ก็หลบฉากออกไปหลังพี่ทัศน์ไปเต้นกับสาว

“นน รอแป๊ปนะ แป๊ปเดียว”
ผมบอกไอ้นนก่อนออกไปดูไอ้เกรย์ว่ามันบ้าตายรึยัง แต่แล้วก็ต้องเดินกลับมาอีกรอบ

“พี่หนุ่ม ฝากไอ้นนแป๊ปนะครับ”
ผมกลับมาฝาก(แต่ไม่ฝัง)กับพี่หนุ่มอีกรอบ พี่แกพยักหน้ารับคำ ผมจึงค่อยออกไปตามเกรย์

แล้วผมก็เห็นมัน..เดินเป็นร่างไร้วิญญาณอยู่ริมถนน
แม้เกรย์จะบอกว่าไม่ได้ชอบพี่ทัศน์..แต่มันก็เหมือนเป็นคำโกหกที่มีแต่เด็กขวบเดียวเท่านั้นละมั้งที่เชื่อ
แต่ผมก็ไม่ซักไซ้ไล่เลียง เพราะรู้ว่าเพื่อนกำลังเสียใจ ได้แต่บอกมันให้รู้ว่าจริงๆแล้วพี่ทัศน์เป็นยังไง
อย่างน้อย..มันก็จะได้ทำใจและตัดใจให้ได้

ผมพยายามปลอบโยนมัน แต่อะไรจะโชคร้ายขนาดนี้ พี่ชายมันมาเห็นเข้าพอดี เข้าใจผิดพวกกูอีกต่างหาก เฮ่อ
มันไม่จบแค่นั้น เมื่อพี่ทัศน์พาไอ้นนมาส่งผมและขึ้นรถไปกับสาวสวยคนนั้น..
ความอดทนไอ้เกรย์หมดลง และก็เหมือนเคย มันร้องไห้อีกแล้ว..

ผมไม่ค่อยร้องไห้หรอกครับ ก็อย่างว่า เรามันผู้ชาย
แต่ไอ้เกรย์คงเป็นผู้ชายที่ขี้แยที่สุดในโลกนี้และโลกหน้าแล้ว
ถ้าผมไม่ใช่รูมเมทมัน แล้วรู้จักมันดีว่าเป็นคนเข้มแข็ง เอาการเอางานละก็ ผมคงจะคิดว่ามันช่างอ่อนแอปวกเปียกเสียเหลือเกิน
และถ้าไอ้เกรย์รู้สึกพิเศษกับพี่ทัศน์อย่างที่ผมคิด..สายตาหยามเหยียดของพี่ทัศน์เมื่อกี้นี้คงไม่ใช่อะไรที่อดทนได้ง่ายนัก..


“เมื่อเธอนั้นทำดีสุดแล้ว.. แต่ไม่แคล้วเสียงคนประณาม คำเหยียดหยามมันทำให้เธอท้อ ฉันพอรู้มันเป็นอย่างไร สิ่งที่เสียแล้วก็เสียไป ..อย่าทำร้ายตัวเองอีกเลย”


ปกติผมรำคาญไอ้นนที่สุดตอนมันร้องเพลงเนี่ยละครับ กวนตีนซะไม่มี
แต่ตอนนี้ที่มันลงนั่งข้างๆไอ้เกรย์บนฟุตบาท เอานิ้วจิ้มถนนเล่น แล้วร้องเพลงเบาๆ
ผมกลับรู้สึกว่ามันช่างเป็นเพื่อนที่น่ารักและพร้อมจะเคียงข้างเพื่อนเสมอ

ผมยิ้มกับตัวเอง.. ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ครับที่ทำให้ผมได้มาอยู่ห้อง 337

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .


“แอร์ว่าเกรย์จะเป็นยังไงมั่งครับ”
ไอ้นนถามออกมาผ่านสายลม หลังจากที่เราปล่อยให้มันกลับเองคนเดียวตามที่เจ้าตัวร้องขอ

ผมยักไหล่
“ไอ้เกรย์จะผ่านไปได้”

ไอ้นนพยักหน้า
“อื้อ ผมก็ว่า”

ผมกับไอ้นนอยู่ด้วยกันที่ขัวเหล็ก สะพานข้ามแม่น้ำปิงใกล้ๆกับสะพานนวรัฐ
ก็ไอ้นนคนใกล้เชียงใหม่ละครับเป็นคนออกความคิดว่าจะมา
สายลมพัดผ่านเย็นสบาย เรายืนเกาะราวสะพาน มองลงไปยังสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆเบื้องล่าง


“ผมชอบแอร์..”
จู่ๆไอ้นนก็พูดออกมา


ผมจะว่าไงได้ล่ะ..
“..กูรู้แล้ว”


“แต่ผมไม่รู้ว่า..”
ไอ้นนหลบสายตาแล้วก็หยุดพูดไป

ผมรอฟัง..
แต่มันไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก


“กูไม่อยากบอกว่ากูชอบมึงหรือไม่ชอบ..”
ในที่สุดผมก็บอกมันไป ..ผมยกมือโอบไหล่มันเข้ามาใกล้ตัว
“แต่ถ้ากูไม่รู้สึกดีที่อยู่กับมึง กูคงไม่ทำแบบนี้”

ไอ้นนเงยหน้าขึ้นมอง ผมกระชับแขนกอดไหล่มันแน่นขึ้นอีก

“แอร์อาจจะทำเพราะว่ากลัวผมหนาวเฉยๆก็ได้..”

แน่ะ.. ไอ้นี่..

ผมมองตาใสๆนั้น แล้วก้มหน้าลงไปประชิด จูบเบาๆที่ริมฝีปากอย่างไม่สนใจรถที่ผ่านไปผ่านมาบนสะพาน
ไอ้นนเกาะไหล่ผมไว้เมื่อผมจูบรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนได้ยินเสียงครางเบาๆ

“แล้วที่กูทำแบบนี้เพราะอะไร..?”
ผมถอนปากออกมา แล้วถามเบาๆ
ไอ้นนหน้าเป็นสีจัด ทั้งๆที่เมื่อตอนเย็นยังจูบกรูอยู่เลย

“ผะ..ผม..มะ..ไม่รู้”
ไอ้นนตอบตะกุกตะกัก

“ไม่รู้..? งั้นกูก็จะจูบจนรู้”
ผมโน้มหน้าลงไปอีกครั้ง แตะจูบเบาๆ ย้ำช้าๆ ลึกซึ้ง เนิ่นนาน อยู่อย่างนั้น

“แอร์..อือ..”
ไอ้นนขยุ้มเสื้อผมเอาไว้ เรียกเสียงอู้อี้

“บอกชอบก็ไม่บอกยังจะมาจูบเค้าอีก”
..มันหันหน้าหนี แล้วบ่นพึมพำให้ได้ยิน ผมหัวเราะออกมา

“นี่ขนาดว่ากูยังไม่ได้บอกนะ ยังแสนงอนขนาดนี้ ขืนบอกไป..”
ผมบอกยิ้มๆ

“อะไร ขืนบอกไปแล้วทำไม?”
ไอ้นนมองตาขุ่นๆ

“กูก็เป็นต้องโดนข่มทุกวันแน่อ่ะสิ”
ผมนึกวาดภาพไอ้เนิรืดยืนเท้าเอว บ่นโน่นนี่ใส่ผมในห้อง อืม.. จะเป็นอย่างนั้นรึเปล่านะ

“โอ๊ย แอร์อะ ว่าไปเรื่อย”
ไอ้นนค้านเสียงแข็ง “ผมคงดูแลปรนนิบัติแอร์อย่างดี ไม่มีทางโต้เถียงแอร์เด็ดขาด”

“โห..มึงมั่นใจขนาดนั้น?”
ผมมองมันอย่างเคลือบแคลง
ไอ้นนพยักหน้าคอแทบหลุด “ผมรับรองด้วยเกียรติของลูกเขือสามัญรุ่นใหม่”
ห๊ะ..เกียรติของอะไรนะ?

ไอ้นนยิ้มแป้น “ตกลงแอร์ชอบเค้าม๊ายยย??”

น่าน..เปลี่ยนจาก ‘ผม’ เป็น ‘เค้า’ ได้น่าเตะเป็นที่สุด

เอาไงล่ะผม..โดนต้อนจนมุมแล้วไง
ผมยกมือขึ้นเกาหัว “ต้องตอบใช่มั๊ยเนี่ย วันนี้?”

“อื้อๆ”
ไอ้นนพยักหน้าหงึกหงัก แถมด้วยการขู่ “ถ้าแอรืไม่ตอบวันนี้นะ ผมจะใช้วิธีการที่เกรย์แนะนำด้วยแหละ”

“วิธีอะไร?”
ไอ้เกรย์นี่ชอบพูดอะไรแผลงๆไปเรื่อย ผมล่ะไม่ไว้ใจคำแนะนำไหนๆที่มาจากมันเลยครับ ฮ่ะๆ

“ก็กระชากเสื้อผ้าออก เอาเข็มขัดฟาด แล้วปล้ำครับ!!”

ก๊าก!
โอย ผมควรจะกลัวมันมั๊ยเนี่ย..
ผมมองมันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วทำหน้ากลั้นขำ

“อะไร ทำไมมามองผมแบบนั้น”
ไอ้นนมองผมด้วยหน้าตาที่มันคงคิดว่าน่ากลัวที่สุดแล้ว

ผมอดไม่ไหวจึงตอกกลับเข้าให้
“ปล้ำกูไหวตายล่ะมึงอ่ะ”

“อ๊ากกก แอร์อย่ามาดูถูกผมน๊า”
ไอ้นนเอามือมาตีอกผมใหญ่จนผมต้องโอบตัวมันไว้ในอ้อมแขน

“ชอบ”
ผมตอบสั้นๆอย่างกะทันหัน จนไอ้นนชะงักกึก

“ห๊ะ..?”
ไอ้นนทำหน้างง คิ้วเลิกขึ้นสูง

“อย่ามาทำงงน่า กูบอกไปแล้ว”
ผมบ่ายเบี่ยง

“โห จะทำสถิติบอกเร็วลงกินเนสบุ๊คเหรอ เอาอีกรอบซิ ช้า-ช้า ชัด-ชัด”
แน่ะ..โอย มีการย้ำอีก ผมล่ะหมั่นไส้ผมจริงๆ จึงกดปากลงไปจูบจ๊วบใหญ่ แล้้วย้ำช้า-ช้า ชัด-ชัด
“ชอบ!”

“ชอบใครๆ”


โอย.. ได้คืบจะเอาสอกได้ศอกจะเอาวา ไอ้นี่นิ
ผมไม่ตอบละครับ


“แอร์………………ว่าไง”
ไอ้นนทวง


“ว่าไงอะไร”
ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้


“ชอบใครเล่า บอกชื่อด้วย”

-*-
ว่าที่เมียกู


“น..”
ผมบอกเบาๆ

“ไม่ได้ยินอะ เอาใหม่ๆ”

โห..อะไรนักหนาเนี่ย มึงมั่นใจนะนนว่าไม่ได้กำลังแกล้งกูเนี่ย!

“ชอบนน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน นน น-”
“คิกๆ พอแล้ว แฮ่ๆ”
ไอ้นนเอามือมาทาบปากผมไว้พลางหัวเราะคิกคักพลาง

หึไงล่ะ.. ผมจูบฝ่ามือนั้นเบาๆ
“อย่าลืมซะล่ะ”
ผมย้ำมัน

“อะไรครับ”
ไอ้นนถามทั้งที่ยังยิ้มปากฉีก

“ก็ที่บอกว่าจะปรินนิบัติดูแลกูอย่างดี ไม่โต้เถียงกูเด็ดขาดไง”
“ชัวร์!~”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ไม่ถึงเดือนต่อมา….
….ภายในห้อง 337

“อีกแล้วนะครับแอร์!! ผมบอกแล้วไงว่าอย่าวางข้าวของทิ้งไว้เตียงผม มาเก็บไปเดี๋ยวนี้!!”
เสียงพิฆาตจากท่านลอร์ดดังมา ผมจึงขานรับอย่างเร็ว
“ครับ ครับ จะเก็บเดี๋ยวนี้แหละ”
-*-

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ฮ่าๆ//โดนคนอ่านกระทืบ
ว่าแต่ห้ามแตะต้องสนธิสัญญาผม เดี๋ยวผมไม่มีตำราศึกษา ฮ่าๆ
ขอบคุณที่ติดตาม และขอโทษที่ไม่มี nc นะครับ จบเกรียนๆอีกต่างหาก ผิดหวังมากมั๊ยเนี่ย โอ๋ๆ อ่านนิยายผม ทำใจนะ

ขอได้รับความขอบคุณจากเกรียนน้อย ==  

[๛ナーリバス๛]

จิ้ม  

เหอๆๆ มาเร็วเคลมเร็ว ดีใจได้จิ้มเกรียนด้วย


ชิส์ นึกว่าจะได้อ่าน เอ็นซี  แต่ตอนนี้อ่านแล้วขำหลายตอนอ่ะ เหอๆ
......

โวยวาย พ่นไฟใส่เค้าทามมาย

สารบัญไปถึงไหนแล้ว ดูที่หน้าแรกได้ข่าวว่ายังไม่เสร็จ ให้ช่วยทำไหม? บอกได้นะ

เดี๋ยวว่างจะช่วยทำให้

.......

[Jimmeiiii*]

น้องเกรย์เนิร์ดกูเกรียนได้ใจและได้มากจริงๆ

[a_om]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
โอ๊ยๆๆๆ น่ารักอ่ะ น่ารักมากกกกก
หรรษาก่อนนอนจิงๆ
 

[wordpdf]

น่ารักดีค่ะ 
แต่เสียดายว่าเป็นลาสต์พาร์ท เอาอีกได้มั้ยง่ะ... ว่างๆ จากโจหนุ่มก็ได้น้าาาา

[KimGeeHu]

คริคริ ใครยอมใครกันแน่เนี่ย
 

[Pa'veaw]

จะปรนิบัติอย่างดี

[donutnoi]

มันเติมเต็มช่องว่าง ตอนที่อ่านทัศน์เกรย์ ตอนที่คิดว่าไอ้คู่นี้มันมันแปลกๆ 

แล้วก็รอทัศน์เกรย์ต่อไป

[Magis]

 นน น่ารักอะ อิอิ

[silverphoenix]

ดีจังที่แวะเข้าเล้าก่อนนอน  555

ถึงเกรียนคนเขียนไม่ให้อิน  แต่คนมันอินอ่าทำไงได้ล่่าาาา

สงสารเกรย์ตอนนั้นมากๆ  ยังแอบคิดอยู่เลยว่าน่าจะแกล้งให้พี่ทัศน์หนักกว่านี้หน่อย

ดูคืนดีกันง่ายอ่า

แต่พอแล้ว  ลืมไป....มันจบไปแล้ว  อินมากไปหน่อย  5555

แอร์นน  ตอนนี้ปลื้มนนมากอ้ะ  เกรียนเนิร์ดมันเป็นอย่างนี้นี่เอง  555

[fuku]

กร๊ากกกกกกกก

เข้ามาเกรียนอ่านแล้วจากไป
ไม่รู้จะเม้นท์อะไรสำหรับคู่นี้จริงๆ

[pui]

เสร็จแน่แอร์
 

[silverphoenix]

ดีจังที่แวะเข้าเล้าก่อนนอน  555

ถึงเกรียนคนเขียนไม่ให้อิน  แต่คนมันอินอ่าทำไงได้ล่่าาาา

สงสารเกรย์ตอนนั้นมากๆ  ยังแอบคิดอยู่เลยว่าน่าจะแกล้งให้พี่ทัศน์หนักกว่านี้หน่อย

ดูคืนดีกันง่ายอ่า

แต่พอแล้ว  ลืมไป....มันจบไปแล้ว  อินมากไปหน่อย  5555

แอร์นน  ตอนนี้ปลื้มนนมากอ้ะ  เกรียนเนิร์ดมันเป็นอย่างนี้นี่เอง  555