ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็น เวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0...........................................................
เรื่องนี้ยังไม่ได้มั่นใจนักว่าจะสั้นหรือยาว เป็นเรื่องต่อจาก เรื่องของนักรบกับตัวการ ซึ่งมีพระรองเป็นกึกก้องที่ในที่สุดก็จะมาเป็นพระเอกเรื่องนี้
เรื่องนี้แต่งขึ้น ไม่ใช่เรื่องจริง ขอให้สนุกกับการอ่าน
ลิ้งค์เรื่องของนักรบกับตัวการ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=25434.0ใส่อินโทรเริ่มเรื่องก่อนละกัน พรุ่งนี้จะมาต่อบทแรกให้นะ
....................................................................
บทนำ
"มึงจะไปที่เดิมอีกป่ะวะ"
"หรือว่ามึงจะเปลี่ยนที่"
สองเสียงเอ่ยขึ้นติดๆกันตามฉบับฝาแฝด น้ำ ไฟ ที่มันตั้งไว้ สองคนนี้เป็นเพื่อนผมเองล่ะครับ คนพี่ชื่อน้ำ คนน้องชื่อไฟ ผมไม่รู้วิธีแยกมันและไม่เคยแยกมันออก แต่ก็ไม่ได้มีประโยชน์นักที่จะต้องมานั่งจำว่าคนไหนคือน้ำ หรือ คนไหนคือไฟ เพราะ ไอ้น้ำใจร้อนเป็นที่สุด ส่วนไอ้ไฟก็ใจเย็นเหมือนพึ่งศึกออกมาจากวัด ผมเคยออกความเห็นให้มันไปสลับชื่อกันด้วยล่ะ ผมเห็นพวกมันสองคนแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าครองภพมันได้เกิดมาพร้อมผม มันจะสนิทกับผมแบบสองคนนี้รึเปล่า...
"พวกมึงสองคนนี่น่าเวียนหัวว่ะ เลิกตัวติดกันเหมือนกล้วยหอมสยองขวัญได้ไหมวะ ขัดลูกหูลูกตาชิบ"
ชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้น ผมเลิกคิ้วมองหน้ามันเล็กน้อย ไอ้นี่ก็เพื่อนผมครับ มันชื่อ โรมัน แต่ทุกคนเรียกว่าโรม หน้าตามันโหดได้ใจมาก หูนี่แทบไม่มีช่องว่างเพราะมันเจาะหูจนพรุนไปหมดแล้ว แล้วเจาะข้างเดียวด้วยนะครับ เอกลักษณ์เฉพาะตัวมั้ง แต่ผมว่ามันทำให้มันดูโหดขึ้นกว่าเดิม ตัวมันสูงกว่าผมนิดหน่อย ถ้าเปรียบมันกับฝาแฝดน้ำไฟ คงแทบไม่เชื่อว่ามาเป็นเพื่อนกันได้เพราะสองคนนั้นมีลุคน่ารักใสๆ แต่ไม่ได้ตัวเล็กผอมบางนะครับ เพื่อนผมสามคนนี้ตัวใหญ่พอกันหมดเลย
"มันเรียกว่ากล้วยหอมจอมซนต่างหาก"
ผมพูดแก้ให้มัน
ผมชื่อกึกก้อง หรือที่ใครๆก็เรียกว่าก้อง ภายนอกผมดูเป็นคนใจดี มีมนุษยสัมพันธ์ แต่ทำไมผมมีเพื่อนแค่สามคนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมเป็นหนุ่มฮอตอันดับสอง ซึ่งไม่ค่อยเข้าใจว่าจัดไว้เพื่ออะไร ศัตรูหมายเลขหนึ่งของผมคือ ไอ้นักรบ มันกวนตีน นิสัยเอี้ย และที่ผมทนไม่ได้คือมัน ชอบคนๆเดียวกับผม ตัวการ ตอนนี้ผมก็ทำใจได้บ้างแล้วว่าการไม่เคยมองผมเป็นอย่างอื่นเลย นอกจากพี่ชายที่แสนดี
"เออ นั่นแหละ แล้วนี่มึงจะไปฉลองที่เดิมเหรอว่ะ"
"ไม่ล่ะ ครั้งนี้กูจะเปลี่ยนที่"
"อ้าว.."
"...ทำไมวะ"
สองแฝดพูดต่อๆกันแล้วมองผมอย่างสงสัย โรมก็ผละจากเกมส์ในมือแล้วมองหน้าผม
"วันเกิดกูปีนี้ กูอยากฉลองที่คลับของพ่อกูที่เพิ่งเปิดใหม่น่ะ"
ผมบอกพวกมันไป
วันเกิดอายุสิบสามเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจัดงานวันเกิดที่บ้าน วันนั้นผมแอบได้ยินพ่อกับแม่คุยกัน เรื่องฝาแฝดของผมที่เสียในท้องแม่แต่ผมกลับรอดมา ครองภพ ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยจัดวันเกิดที่บ้านอีกเลย บอกจรงๆว่าผมรู้สึกผิด และเสียใจกลับเรื่องที่พ่อแม่ปิดผมมาตลอดสิบสามปี พ่อกับแม่ไม่รู้หรอกว่าผมรู้เรื่องนี้ ในสายตาพวกท่าน ผมเป็นเด็กดี ไม่มีเรื่องมีราวกับใคร แต่เมื่อครบรอบวันเกิดผมก็จะไปฉลองที่โรงพยาบาลที่ผมเกิดทุกครั้ง ซื้อของขวัญไปมอบให้กับผู้ป่วยที่นั่น น้ำ ไฟ และโรม ก็ไม่เคยปริถามผม มันไปพร้อมผมทุกครั้ง อย่างน้อยผมก็มีเพื่อนดีๆที่รักผมอยู่
แต่วันเกิดปีนี้ต่างออกไป พ่อเปิดคลับใหม่และใส่ใจกับมันมาก จนดูเหมือนมากเกินไป ผมเลยคิดว่าจะไปดูว่ามันมีอะไร 'ดีๆ' ที่นั่นที่ทำให้พ่อใส่ใจมาก
"มึงเนี่ยนะจะไปคลับ"
"มึงเนี่ยนะ"
"คลับเหรอวะ"
พวกมันถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจในสิ่งที่ได้ยินนัก ก็แน่ล่ะ จากฉลองวันเกิดที่โรงบาลมาเป็นคลับ เป็นใครก็ต้องงง
[attachment deleted by admin]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
