กระต่ายยักษ์กับจักรวาลอันอบอุ่น♥
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ตัวละครที่คุณรักที่สุดในเรื่อง

ตุลย์
ปอนด์
เลือกไม่ถูกว่าชอบใครมากกว่ากัน เหมามันทั้งสองเลยละกัน

ผู้เขียน หัวข้อ: กระต่ายยักษ์กับจักรวาลอันอบอุ่น♥  (อ่าน 890846 ครั้ง)

ออฟไลน์ sapphire winnie

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
นั่น!! โผล่มาแล้ว!!! ปมของเรื่อง = =+
ปอนด์แมนต่อไม่ทันแล้วมั้งลูก
อยู่กับตุลย์ไปนั่นแหละ ดีสุด!!!
ป.ล. คิดถึงคนเขียนจัง >< ได้อ่านต่อแล้ว!

ออฟไลน์ runningout

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1

Pblshinee

  • บุคคลทั่วไป
หายไปน้านนาน  :z2:   

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
หายไปนานแต่กระต่ายป่ามันยังบ้าและหื่นเหมือนเดิม น้องปังปอนด์ก็จำยอมเหมือนเคย 5555

nightsza

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงนะจ้ะ หายไปนานเลยน๊าา

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
   ตอนที่ 19 ...สุดที่รัก...
   
   “หึ...” ไอ้ตุลย์ทำเสียงหึในลำคอเบาๆ อมยิ้มเหมือนกลั้นขำซึ่งเป็นใบหน้าและน้ำเสียงที่กวนประสาทชะมัดยาด “ยังพูดไม่ทันจบประโยคเลยจะขัดขึ้นมาทำไมล่ะ พ่อไอดอล” 

    ผมหมั่นไส้รอยยิ้มสาสมใจของมันเหลือเกิน

   “งั้นเหรอ ก็คิดอยู่ว่าหน้าคุ้นๆ คงเคยเจอกันในร้านล่ะมั้ง ยินดีที่ได้รู้จัก ผมเคลียร์เรียนวิด-ยาปีสอง” เคลียร์หันไปแนะนำตัวกับมันซะเฉยๆ

   “ตุลย์ วิด-วะปีสองเหมือนกัน”

   แล้วทั้งสองก็จับมือกันอย่างเป็นมิตร.... (รึเปล่า)

   ก็อาจจะใช่...แต่ในความรู้สึกของเคลียร์แค่คนเดียวนะ เพราะผมว่าสำหรับกระต่าย เคลียร์คงเปรียบเสมือนกรงเล็กๆ ที่บางครั้งก็จำต้องทนอยู่กับมันเพราะสามารถป้องกันภัยจากหมาที่อยู่ข้างนอกได้ และในบางครั้งก็อยากกัดทำลายให้พังเพื่อจะออกมาสู่โลกภายนอกเช่นกัน  ลึกซึ้งเนอะ ช่างมันเถอะ เปรียบอะไรไม่เข้ากันเลย ก็ผมไม่ได้ช่างเปรียบเปรยได้อย่างไอ้ตุลย์นี่

   “ว่าแต่เคลียร์มีเรื่องอะไรจะคุยกับปอนด์เหรอ? เห็นบอกมีธุระ” ผมดึงบทสนทนากลับมาที่ตัวเองเพื่อไม่ให้ทั้งสองคนมีโอกาสคุยมากกว่านั้น เดี๋ยวไอ้ตุลย์มันจะพูดอะไรให้ผมเสียวสันหลังวาบขึ้นมาอีก

   “อ๋อ จะถามเรื่องประกวดวงดนตรีที่จะจัดขึ้นในวันลอยกระทงนี้ไง อยากชวนปอนด์ไปเป็นนักร้องนำอ่ะ”

   “แล้วในวงมีใครบ้างอ่ะ”

   “ก็คนในชมรมอ่ะแหละ มีพี่วีตีกลอง ไอ้ก๊กเล่นคีย์บอร์ด เคลียร์เล่นเบส แล้วก็ปอนด์ร้องนำพ่วงเล่นกีตาร์ด้วยเลยนะ”

     “เฮ้ยจะดีเหรอ? ไม่ค่อยมั่นใจเลยอ่ะ ปอนด์ก็เล่นกีตาร์ งูๆ ปลาๆ นะ ไม่ได้เก่งอะไรหรอก”

   “ถ้าอย่างปอนด์ไม่เรียกเก่งแล้วใครมันจะมาเก่งล่ะ อย่าถล่มตัวเองหน่อยเลย”

   “เล่นเองร้องเองคนเดียวมันก็พอได้นะแต่เป็นวงนี่หนักใจแฮะ ปกติปอนด์ไม่ค่อยชอบทำอะไรเป็นหมู่คณะซะด้วย”

   “เฮ้ย สบายน่า...มีเวลาอีกตั้งเป็นเดือน หาเวลาแวบไปห้องรมรมแป๊บ เลือกเพลงแล้วก็เลือกคีย์แล้วก็แยกๆ กันซ้อมก็ได้ พอใกล้จะแข่งก็มารวมตัวกันอีกที”

   “แบบนั้นจะไหวเหรอ แยกกันซ้อมแล้วมันจะไปเข้าขากันได้ไงล่ะ”

   “ก็ปอนด์ว่างไหมล่ะ หาเวลามาซ้อมด้วยกันวันละนิดละหน่อยก็ได้ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ จะชวนคนอื่นๆไปซ้อมที่ริมทางก็ได้”

   “โห...เอางั้นเลยเหรอ?”

   “ไม่ได้ก็ต้องได้อ่ะ ดูจากคุณภาพเสียงแต่ละคน ต่อให้เล่นดนตรีเก่งยังไง แต่ร้องเพลงเพี้ยนมันก็ไม่รอดอยู่ดีอ่ะแหละ พี่วีแกก็ร้องเพลงผิดคีย์ ไอ้ก๊กนี่เสียงโคตรเป็ด ส่วนเคลียร์ก็ ร้องพอได้ แต่เสียงต่ำก็กดไม่ลง เสียงสูงก็ไปไม่ถึง เสียงหลบก็หายไปเลย คนอื่นๆ น่ะก็มีแต่อ้างไม่ว่างๆ หรือไม่ก็มีคนจับจองไปแล้วทั้งนั้น นะปอนด์...เคลียร์ขอล่ะ..ช่วยกันหน่อยได้ป่ะ?” เคลียร์หันมาส่งยิ้ม กระพริบตาปริบๆ ให้เป็นเชิงอ้อนวอน โอ๊ย เจอหน้าอย่างนี้แล้วจะให้ปฏิเสธก็ไร้หัวใจแล้วคุณเอ๋ย

   “อืม..ก็ได้...”

   “ขอบใจ...นะปอนด์”เคลียร์บอกอย่างดีใจตบไหล่ผมแล้วเขย่าไปมาอย่างดีใจออกนอกหน้า  “ถ้ารู้ว่าได้นักร้องเสียงดีอย่างปอนด์มาช่วย คนอื่นๆ ต้องดีใจแน่เลย”

   ผมส่งยิ้มเขินไปให้คนข้างๆ ฟังเคลียร์คุยเรื่องเกี่ยวกับวงดนตรีต่อไป เรื่อยๆ อย่างมีความสุข....โดยตอนนั้นลืมไปเลยว่าไม่ได้มากันสองคน....

     “เอ้อ... วันก่อนไปค้างห้องโต้งมาเหรอ?”

   อ้าวเฮ้ย....รู้ได้ไงวะ

   ไอ้เชี่ยโต้งนี่ ปากสว่างตลอดเลยนะ... เจอหน้าต้องขออัดสักหน่อยเหอะ

   “เอ่อ...พอดี...น้ำไม่ไหลก็เลย...” โอย... ทำไมตูต้องโกหกด้วยวะเนี่ย

   “งั้นเหรอ? นึกว่าพากันไปเที่ยวจนเมาหาทางกลับไม่ถูกซะอีก...” เคลียร์แซวพร้อมอมยิ้ม ซึ่งจะว่าไปแล้วก็ถูกอยู่หรอกนะ

   “เปล่า...ไม่ใช่ๆ ” ผมรีบปฏิเสธอย่างรวดเร็วทันที

   “ฮ่าๆ แค่แซวเฉยๆ เอง ไม่ต้องดบกมือเป็นระวิงขนาดนั้นก็ได้ จะว่าไปปอนด์ยังไม่เคยมาเที่ยวบ้าน
เคลียร์เลยนี่ งั้นเอาไว้น้ำไม่ไหลคราวหน้ามาค้างบ้านเคลียร์บ้างแล้วกันนะ ใหญ่กว่าห้องไอ้โต้งอีก”

   เฮ้ย!! ดีเหรอเคลียร์

   ผมหันไปมองหน้าเคลียร์ตาวาว.... อดคิดลึกไม่ได้เลยจริงๆ

   พูดแบบนี้เหมือนให้ความหวังยังไงก็ไม่รู้สิ แค่คิดถึงบ้านเคลียร์ ห้องนอนเคลียร์ และผิวกายอุ่นๆ หัวใจมันก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ดูกระปรี้กระเปร่า มีชีวิตชีวาขึ้นมาเลยเชียว...

   ครืด..... เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้นขัดมโนภาพอันไกลโพ้นที่ลอยล่องไปถึงบ้านเคลียร์เรียบร้อยแล้วให้ย้อนกลับมาที่แผงลอยขายอาหารหน้า ม. ดังเก่า ผมเหล่ตามองต้นเหตุที่ทำเสียงดังอย่างไม่พอใจก็พบว่าอีกฝ่ายก็หน้าตึงไม่แพ้กัน

   อ้าวเฮ้ย... มัวแต่คุยกับเคลียร์จนลืมว่ามันนั่งอยู่ด้วยเลย

   “กูกลับก่อนนะ” ไอ้ตุลย์พูดแค่นั้น วางแบงค์ห้าร้อยไว้หนึ่งใบ คงกะจะให้ผมไปจ่ายค่าอาหารละมัง ส่วนตัวมันลุกขึ้น เดินออกไปซะเฉยๆ

   เอ่อ... ผีเข้าหรือไงวะ หรือว่ามันโมโห หรืองอน? คงไม่มั้ง

   มันคงอาจจะแค่เบื่อก็ได้.... หวังว่าจะเป้นอย่างนั้นอ่ะนะ...

   ผมหันไปมองไอ้ตุลย์เดินจากไปจนลับสายตา คิดอยู่ว่าจะเดินออกไปตามดีไหม แต่ไม่ดีกว่า ผมไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วเรื่องอะไรจะต้องไปตามง้อมันล่ะ จริงไหม?

   ....เอาไงดีวะกู....

   “ตุลย์เขาเป็นแค่แฟนคลับปอนด์จริงๆ เหรอ?”

   เฮือก!! คำถามของเคลียร์ทำให้ผมละสายตาที่มองตามไอ้ตุลย์ไปหันกลับมายังคนข้างกายอีกครั้ง

   “ทำไมถามอย่างนั้นอ่ะเคลียร์” ผมถามกลับอย่างตกใจ

   “เราไม่ได้ไง่ จะได้ดูไม่ออกว่าปอนด์กับตุลย์มีลับลมคมในอะไรกันอยู่ เหมือนจะแค่สงบศึกกันชั่วคราวมากกว่า”เคลียร์ถอนใจเฮือก....แล้วถามต่อ “คงไม่ได้โดนทำอะไรมาใช่ไหม?”

   “เฮ้ย!! ทำอะไรล่ะ? คิดมากไปแล้วเคลียร์ ตุลย์มันชอบผู้หญิงไม่ได้เป็นเกย์ จะมาทำอะไรเราล่ะ” ผมรีบรัวคำตอบทันทีเหมือนคนกลัวความผิด

   “ไม่ได้พูดเรื่องนั้นซะหน่อย ได้ยินโต้งมันบอกว่าปอนด์โดนเด็กวิศวะเขม่นน่ะ เราก็เลยห่วงกลัวจะโดนซ้อมต่างหากเล่า” เคลียร์ชี้แจงกลับมาทำให้ผมค่อยโล่งอก

   “อ๋อ... อย่าไปสนใจเลยเคลียร์ ที่จริงไม่ได้โดนเขม่นอะไรหรอก  ปอนด์ก็แค่อำไอ้โต้งไปงั้นแหละ ใครจะไปรู้ว่าเสือกเชื่ออีก” ผมรีบตอบยิ้มๆ

   “งั้นเหรอ? โทษนะ พอดีเคลียร์ก็....เสือกเชื่อ...เหมือนกัน” เคลียร์ตอบกลับมาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจนัก
   “เฮ้ย... ปอนด์ไม่ได้ว่าเคลียร์นะ” ผมรีบแก้ตัว กลัวอีกฝ่ายจะโกรธ

   “งั้นเหรอ?” พูดทั้งๆ ที่หน้าตูมอยู่

   “ปอนด์ขอโทษ แต่ไม่ต้องห่วงปอนด์หรอกนะ ปอนด์โอเค เอาตัวรอดได้”

   เคลียร์ถอนใจช้าๆ คลายสีหน้าบึ้งตึงแล้วหันมาพูดด้วยเสียงอ่อนว่า

   “จะไม่ห่วงหรอกนะ ถ้าไม่ทำตัวให้ห่วงอ่ะ”

   โอ๊ย...ซึ้ง.... ฟังแล้วดีใจมาก...

   สุดยอดของความเป็นแม่ศรีเรือน อยากแต่งงานด้วยแล้วเอาเคลียร์ไปเก็บไว้ที่บ้านจังให้ตายเถอะจ๊อด... 

   “ว่าแต่เรามาขัดจังหวะรึเปล่า?”

   “ฮะ? จังหวะอะไร?”

   “ก็มาขัดจังหวะปอนด์กับแฟนคลับปอนด์ไง ป่านนี้งอนไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้”

   “เฮ้ยบ้า มันน่ะนะจะงอน”

   “ถึงไม่งอนก็คงไม่ชอบใจหรอก เล่นคุยกันอยู่สองคนไม่ได้สนใจเขาเลยนี่นา”

   เออ....จริง.... ป่านนี้น้อยใจไปผูกคอตายใต้ต้นมะเขือเขื่อแล้วมั้งเนี่ย

   “ช่างเถอะอย่าไปสนใจเลย กินข้าวต่อเถอะ”

   ผมนั่งเป็นเพื่อนเคลียร์จนอีกฝ่ายอิ่ม ผมก็แยกออกมา ไม่ได้บอกให้เคลียร์ไปส่งเพราะไม่อยากรบกวน แต่ฝากกระเป๋ากีตาร์ไปกับเคลียร์ด้วยเพราะไม่อยากเอาจุดอ่อนกลับไปให้กระต่ายกระทำย่ำยี จากนั้นเดินขึ้นสะพานลอยเพื่อจะไปนั่งวินที่หน้ามอ แต่พอขึ้นไปแค่พ้นบันได ก็มีใครบางคนเข้ามากอดจากข้างหลัง

   “เฮ้ย ..ใครว......” ผมร้องออกมาแต่โดนคนข้างหลังปิดปากไว้จนพูดอะไรไม่ได้นอกจากส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ พยายามจะดิ้นออกจนกระทั่งไอ้คนข้างหลังมันเผลอส่งเสียงหัวเราะนั่นแหละผมถึงได้สติแล้วหยุดดิ้น หันกลับไปมองคนร้ายโรคจิตที่ก่ออาชญากรรมอย่างเคืองๆ

   “เชี่ยตุลย์!!” ผมส่งเสียงดังเป็นเชิงด่าทันทีที่หันไปเจอหน้า

   “ฮ่าๆ อะไร ดิ้นยังกะผู้หญิงไปได้นะมึง กลัวโดนดักฉุดเหรอ?” เจ้าของชื่อล้อเลียนโดยไม่รู้ตัวเลยว่าทำผิด

   “สัดเอ๊ย...กูจะไปรู้เหรอ เดี๋ยวนี้ไม่ได้มีแต่ผู้หญิงนี่ที่จะถูกฉุดได้ฝ่ายเดียว”

   “ก็จริง...แต่ก็ช่วยไม่ได้ เดี๋ยวนี้ผู้ชายมันหน้าหวานขึ้นๆ ทุกวันนี่”

   เหอะ... ยอมรับขึ้นมาแล้วหรือไงนะ ว่าผู้ชายมันน่ารักอ่ะ   

   “ยังอยู่อีกเหรอ? กูนึกว่างอนตุ๊บป่องกลับไปแล้วซะอีก”

   “ถ้าไม่อยู่แล้วจะเห็นเหรอ?”

   “กวนประสาทนะมึงอ่ะ”

   “โบราณเขาว่า มีลูกกวนตัว มีผัวกวนใจ ทนเอาหน่อยเดี๋ยวก็ชิน” ไม่ชินโว้ย ต่อให้นานแค่ไหน ยังไงก็ไม่ชินได้หรอก “ทำไมกลับมาคนเดียวล่ะ ไม่ให้ไอ้หมอนั่นไปส่ง”

   “เกรงใจเลยกลับเอง แล้วเขาก็ชื่อเคลียร์ไม่ได้ชื่อไอ้หมอนั่น เรียกให้ถูกด้วย”

   “เฮอะ หมั่นไส้ คำก็ปอนด์สองคำก็เคลียร์ กูจะอ้วก” ดูมันสิ ทำมาเป็นกระแนะกระแหน ตุ๊ดฉิบหาย

   “สัด!! ก็กูชื่อปอนด์ เขาชื่อเคลียร์ ก็เรียกตัวเองว่าปอนด์เรียกเขาว่าเคลียร์ก็ถูกแล้ว มึงมีปัญหาอะไรไม่ทราบ”

   “ก็ดูมึงพูดกับกูแต่ละคำสิ มันเคยมีคำน่าอ้วกแบบนั้นที่ไหน คำก็เชี่ย สองคำก็สัด นี่ถ้ากูไม่เลือกเป็นกระต่ายคงหัวใจวายตายไปสามล้านตลบ”

   “เหอะ!! ก็มึงมันเชี่ยจริงๆ ดิบ เถื่อน กวนตีนก็ขนาดนี้ มีความน่ารักเหมือนสุดที่รักของกูรึก็เปล่า”

   “ถุย!! สุดที่รัก อย่าแหลเหอะ เป็นแฟนกันภาษาอะไรไม่เคยไปนอนค้างบ้าน”

   “กูไม่ได้พูดสักคำไม่ใช่เหรอว่าเคลียร์เป็นแฟนกู กูพูดแค่ว่าเป็นสุดที่รัก ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนหรือเป็นคนรักกันก็ได้ เหมือนกีตาร์ตัวนี้ไง ก็ไม่ใช่แฟนแต่ก็เป็นสุดที่รักได้เหมือนกัน เพราะสุดที่รักในความหมายของกูไม่ได้แปลว่า แฟน แต่แปลว่า รักที่สุด ต่างหาก”

   “อ้อ....เหรอ? พูดว่ารักคนอื่นที่สุดต่อหน้าผัวเนี่ย กล้าดีนะ”

   “พูดหรือไม่พูดก็ค่าเท่ากัน ความจริงก็คือความจริงอยู่ดี ถึงกูไม่พูดมึงก็ต้องรู้อยู่ดีว่ากูรู้สึกยังไง ถ้าจะหาใครสักคนมาแก้เหงาเวลาเงี่ยนน่ะ บอกตามตรง ต่อให้เจอกันข้างถนน ไม่เคยเจอหน้ากัน ไม่รู้จักชื่อก็ลากเข้าโรงแรมได้แล้ว คืนเดียวจบ แต่คนที่ใช่มันเหมือนกัน ต่อให้เจ้าชู้แค่ไหนมันก็ต้องมีอยู่ดีแหละ คนที่รักมากที่สุด หรือที่เรียกว่าตัวจริงน่ะ”

   “เตือนไว้ก่อน ว่ากูคงไม่เบื่อมึงง่ายๆ หรอก”

   “งั้นเหรอ? ถ้าจะนานขนาดนั้นจริงๆ กูคงต้องหาทางไปก่อนสินะ”

   “เลิกพูดอะไรเครียดๆ เถอะ ขี้เกียจฟัง”

   “เอาแต่ใจตัวเองเกินไปก็ไม่ดีหรอกนะ ไม่อยากฟังก็เหมือนมึงหนีปัญหา การที่กูไม่กล้าจะบอกเรื่องของมึงให้คนอื่นรู้ก็เท่ากับหนีปัญหาเหมือนกัน กูไม่อยากสูญเสียความภาคภูมิใจของตัวเองไป แต่กูก็รู้ว่ายังไงความลับก็คงไม่มีในโลก การที่กูยอมอ่อนข้อให้ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีทางสู้ อย่ากดดันกูมากจนไม่มีทางออก เพราะหมาจนตรอกมันจะกัดไม่เลือก”

   “พูดอะไรยาวๆ ก็เป็นเนอะ แต่ยิ่งฟังยิ่งงงอยู่ดี พูดตรงๆ เลยดีกว่า ว่าจะเอายังไง”

   “พูดตามตรงก็คือ กูชอบเคลียร์ แต่กูไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง กูไม่กล้าบอก เพราะกลัวคำตอบ ก่อนที่กูจะแน่ใจว่าเขาจะยอมรับความเป็นกูได้ทุกเรื่อง นั่นหมายถึง มึงกำจุดอ่อนของกูไว้โดยที่กูไม่สามารถโต้แย้งหรือต่อสู้ได้ แต่ถ้าถึงวันที่ทุกอย่างชัดเจน วันที่กูรู้ว่าเคลียร์ก็รักกูเหมือนกัน...ถ้าถึงเวลานั้นขึ้นมาจริงๆ มันก็ถึงเวลาที่ต้องเลือกแล้วล่ะ อย่าว่าแต่ความลับเรื่องเดียว ไม่ว่าจะสูญเสียอะไรไปกูก็ยอมเพื่อแลกกับสิ่งที่รักมากที่สุดอยู่ดี คำขู่เป็นล้านของมึงก็คงไม่มีความหมาย ต่อให้ขู่ฆ่า...กูก็ต้องไป”

   


   เอี๊ยด...................

   เสียงเบรกรถมอเตอร์ไซค์ดังลั่นพร้อมกับทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหวทำให้ผมคลายอ้อมแขนที่โอบเอวออกแล้วก้าวออกมายืนด้วยอาการเหมือนจะอาเจียน เอามือปิดปากไว้ หน้าเสีย

   “เป็นอะไร ไม่สบายเหรอ” ไอ้ตุลย์หันมาถามอย่างห่วงใย

   “สัดเอ๊ย ควายมึงหายหรือไง ขับเร็วอย่างกับจะไปตาย กูล่ะเกร็งตลอดทางเลย” ผมต่อว่าทั้งๆ ที่ยังอดผวาไม่ได้ แม่งขับรถเร็วชิบเป้ง หนาวก็หนาว ขนาดแค่ซ้อนท้ายเฉยๆ นะเนี่ย

   “ช่วยไม่ได้ มึงอยากทำให้กูอารมณ์เสียเอง กูก็แค่คลายเครียด” มันพูดอย่างไม่สำนึกผิด

   “กูเนี่ยนะ? กูทำมึงเครียดเรื่องอะไรไม่ทราบ” ผมเอานิ้วชี้หน้าตัวเองพร้อมถามอย่างหาเรื่อง

   “ถ้าไม่รู้ว่ามึงทำอะไรก็ไปหาหญ้าแดกเหอะ” มันพูดแค่นั้นแล้วก็เดินหนีเข้าอพาร์ทเมนท์ของผมไป

   ฮึ่ย.. น่าโมโหจริงเลย ด่าแล้วเดินหนีเนี่ย

   ผมเดินตามมันที่จ้ำอ้าวตามควาย จนมาหยุดที่หน้าประตูห้องตัวเอง มองมันไขกุญแจห้องอย่างกับเป้นห้องตัวเอง

   “แล้วมันเรื่องอะไรที่มึงจะต้องมาห้องกูด้วยเนี่ย” ผมรีบโวยวายทันทีอย่างไม่พอใจ

   “จุ๊ จุ๊” มันยกมือขึ้นแตะปากตัวเองแล้วส่งเสียงมาปราม “อย่าลืมสิว่ามึงรับปากแล้ว ว่าต่อไปนี้จะไม่ไล่กูไปไหน...” เหอะ!! ทวงสัญญาทันทีเลยนะมึง...

   “งั้นก็รับปากกูบ้างสิ ว่าจะเลิกขับรถเร็ว มึงรู้ไหมว่าเมื่อกี้ที่กูซ้อนท้ายมึงกลับมาเนี่ย กูกลัวจนฉี่จะราดอยู่แล้ว” ผมต่อว่ามันอีกเพราะยังตกใจไม่หาย เดินตามเข้ามาในห้องตัวเองแล้วเปิดไฟจนสว่าง

   “กลัวอะไรเล่า? มือระดับนี้แล้ว กูไม่ทำมึงล้มหรอกน่า” มันพูดยิ้มๆ โดยไม่หันมามองหน้า สนใจแต่ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

   “เอาแน่ได้ที่ไหน ถ้ากะเกณฑ์หรือห้ามกันได้ โลกนี้คงไม่มีหรอกอุบัติเหตุน่ะ”

   “งั้นมึงก็ช่วยกูหาสิ”

   “หาอะไร?”

   “หาอะไรก็ได้ที่ทำให้กูชอบ หรือรักได้มากเท่ารถ หรือความเร็ว”

   “ไอ้ของแบบนั้นน่ะ มันต้องหาเองโว้ย ไม่มีใครเขาหาแทนกันได้หรอก”

   “งั้นก็หุบปากซะ กูจะอาบน้ำ” มันพูดแล้วปิดประตูห้องน้ำใส่หน้าผมซะเฉยๆ

   ฮึ่ย.... อารมณ์เสีย ทำไมต้องมาทนอะไรแบบนี้......

   โว้ย โว้ย โว้ย หงุดหงิด ขัดใจจริงๆ
   
   
   สงสัยกระต่ายจะรักความสะอาดจริงๆ เพราะไอ้ตุลย์อาบน้ำนานมาก หรือมันจะท้องเสียก็ไม่อาจทราบได้ รู้แต่ว่ามันหายเข้าห้องน้ำไปนานมากจนผมปิดไฟนอนหลับไป

   ในความง่วงงุนจนลืมตาไม่ขึ้น ผมรับรู้ถึงสัมผัสที่เข้ามานัวเนียอยู่เหมือนเคย

   ไม่เมาเลยสักนิด ไม่ใช่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร แต่มันคุ้นเคยมากเสียจนไม่ได้คิดจะลุกขึ้นมาขัดอกขัดใจมันเหมือนทุกครั้ง แปลกใจตัวเองด้วยซ้ำที่ผมสามารถรับรู้ทุกอย่างได้ทั้งๆ ที่ยังหลับตา ตอบสนองทุกอย่างได้ทั้งๆ ที่มองอะไรไม่เห็นสักอย่าง...

   ความหนักหน่วงของริมฝีปากที่กดจูบ เสื้อผ้าที่ค่อยดึงรั้งออกจากกายไปทีละชิ้น

   สัมผัสวาบหวามที่เกิดจากมือเย็นที่ลูบไล้ไปตามสะโพก
   กล้ามเนื้อที่ตึงแน่นจนน่าอิจฉา น้ำหนักตัวที่กดทับลงมา

   เรี่ยวแรงมหาศาลที่สร้างทั้งความเจ็บปวดและหฤหรรษ์ได้พร้อมๆ กัน

   ลิ้นชื้นที่สอดเข้ามาแลกรสจุมพิตติดๆ กันหลายครั้ง จนปิดกั้นเสียงครางให้เบาลง...

   ไม่มีคำพูดที่มีความหมาย แต่สื่อสารแค่ทางกายก็พอ...



   เรื่องมันเลยเถิดไปถึงขนาดนี้ คงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วล่ะ เซ็กส์มันก็ไม่ต่างจากสิ่งเสพติดนักหรอก ถึงรู้ว่าไม่ดี ก็หยุดไม่ได้ เลิกไม่ได้ ....

   คงได้รอ วันนั้นจะมาถึง วันที่มันจะ “เบื่อ” แล้วเดินจากไปเอง

   คงไม่นานนักหรอก... ถึงอีกฝ่ายจะบอกว่า “ไม่ง่าย” แต่อะไรๆ ก็ไม่แน่นอน

   ของเล่นแปลกๆ ที่ได้มาใหม่อาจจะได้รับการดูแล สนใจ เล่นบ่อยๆ แต่ก็แค่ช่วงแรกๆ เท่านั้นล่ะ

   ของเล่นอย่างกู อีกไม่นานมึงก็คงเบื่อ

   ความคิดเรื่อยเปื่อยที่มันเดินทางมาจนถึงจุดนี้ทำให้อดโหวงเหวงในใจอย่างประหลาด...
   


   ผมสะดุ้งนิดๆ เมื่อไอ้ตุลย์ขยับตัวเข้ามารั้งร่างเข้าไปกอดแน่นขึ้น ยกตัวขึ้นมาจูบขมับของผมที่นอนตะแคงหันหลังใส่มันอย่างอ่อนโยนจนแปลกใจ กลัวจะซ้ำอีกระลอก

   “มึงยังไม่หลับใช่ไหม” มันถามขึ้นมา

   “หลับแล้ว” ผมตอบเสียงงัวเงีย ทั้งที่ตื่นขึ้นมาและหายง่วงแล้วเพียงแต่ไม่ยอมลืมตา

   “กูมีอะไรจะบอก”

   “ว่ามาสิ”

   “มึงไม่ต้องช่วยกูหาแล้วล่ะ”

   “หาอะไรเหรอ?”

     “ก็สิ่งที่กูรักมากกว่ารถและความเร็วไง กูคิดว่า...กูเจอแล้วล่ะ”

   เรื่องของมึงสิ จะมาบอกกูทำไมล่ะ ถึงยังไงก็ไม่ช่วยหาอยู่แล้วโว้ย....

   “และกูก็รู้วิธีที่ทำให้วันที่มึงต้องเลือกไม่มาถึงได้แล้วด้วย” มันทำเสียงแสดงความภาคภูมิใจเหมือนเด็กๆ

   “วิธีอะไร?” ผมขมวดคิ้วแล้วพลิกกายไปหาคนที่ร่วมแบ่งปันพื้นที่บนเตียงเดียวกัน และผ้าห่มผืนเดียวกันนั้น พร้อมลืมตาขึ้นจ้องหน้า เกิดความหวาดระแวงขึ้นมาทันที มันคิดแผนการจะทำอะไรขึ้นมาอีกล่ะ

   ท่ามกลางความมืดมิดของห้อง หากแต่เพราะหลับตาอยู่นานจึงชินกับความมืดจนสามารถเห็นแววตานั้นชัดขึ้น มันฉายแววจริงจังเต็มเปี่ยม

   “ก่อนวันนั้นจะมาถึงกูต้องเป็นให้ได้”

   “เป็นอะไร” ผมถามอย่างสงสัยใคร่รู้ ขมวดคิ้วจนผูกเป็นโบว์
   .
   .
   .
    “เป็นสุดที่รักของมึงไง”
   ชาวาบไปทั้งตัว และไม่รู้จริงๆ ว่าตัวเองรู้สึกยังไง
   ควรจะดีใจหรือเสียใจที่ได้ยินประโยคนี้....
   และเดาไม่ออกว่าทำไมมันถึงพูดแบบนี้ หรือแค่อยากเอาชนะ....
   
   
   เออ....แล้วก็มาคอยดูกัน ว่ามึงจะเบื่อกูก่อน หรือกูจะรักมึงก่อน....

    จากนี้ไป มันคือการเดิมพันครั้งสำคัญที่ผมรู้ตัวดีว่า เสียเปรียบทั้งขึ้นทั้งล่อง

   
  ก่อนจะได้มาซึ่งเอกราช หวังว่าผมคงไม่ตัดสินใจย้ายราชธานีเสียก่อนหรอกนะ!!


………………………………………………………………………………..

ตอนนี้อ่านแล้วเครียดนะ (แต่ตอนจบแอบหวานล่ะ)
เพราะปอนด์ก็เปิดใจตามตรงว่าตัวเองรู้สึกยังไง และออกตัวว่าอยากไปอย่างจริงจัง
ส่วนตุลย์ก็เริ่มออกตัวเหมือนกันว่า จะยึดปอนด์ไว้จริงจัง
ทีแรกก็เครียดแทนตุลย์นะ พอมาได้ยินอะไรชัดๆ มันก็เจ็บแปลบขึ้นมาทันที
แต่ตอนจบนิว่าปอนด์น่าจะเครียดมากกว่า เพราะกลัวตุลย์ทำสำเร็จขึ้นมา..
ถ้าตุลย์ทำสำเร็จ แล้วมันต้องย้ายราชธานี(ถาวร)ไง
(เฮ้ยปอนด์.... ตกลงแกไม่ห่วงเรื่องอื่นเลยใช่ป่ะนอกจากกลัวไม่ได้เป็นรุกอ่ะ ฮา)

The Smild

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
โอ๊ยยยย

เน็ต3G ของทรูทำไมเน่าได้ใจขนาดนี้  โหลดไม่ขึ้นเลย จ๊อด




อ่า... นึกครึ้มใจ ไหนๆ ก็หายไปนาน ขอตอบเม้นท์เป็นกิจจะหน่อย แบบว่ากลับมาอีกทีผู้คนเงียบเหงา ก็เข้าใจล่ะ เหอๆ ไม่เป็นไรพอมีพอกินเนอะ อิอิ 

fuku  :a5: นี่ชมเหรอค่ะ ตุลย์จะดีใจดีไหมเนี่ย? อิอิ

Nus@nT@R@  อิอิ คิดถึงคนอ่านเหมือนกันค่ะ

Cacao โห ขนาดนั้นเลย?  :-[ ขอบคุณค่ะ แบบว่า ที่จริงก็เจอกันออกบ่อยนะ นิก็ต่อน้องฐาให้อ่านเรื่อยๆ อ่า ไม่เห็นมีคนทวงตุลย์ปอนด์ในกระทู้นั้นเลย ฮ่าๆ ก็เลยนึกว่า รอได้ :laugh:  o18
ล้อเล่นนะคะ ที่จริงจะมาต่อนานแล้ว แต่ยังเรียงเนื้อหาไม่โอเท่าไร เลยยังไม่ต่อ เวลาแต่งนิยายนิชอบอยู่เงียบๆ คนเดียวในห้อง ต้องใช้สมาธิมากอ่ะ แต่พอดีโดนยืมโน้ตบุ๊กไป มีโครงเรื่องคร่าวๆของตุลย์ปอนด์ในนั้นที่ไม่ได้เซพ ใช้คอมข้างนอกมันไม่มีสมาธิแล้วก็ไม่ชอบแป้นพิมพ์พีซี เลยขี้เกียจแต่งนิยายมาก (แต่ยังต่อน้องฐานะเพราะอยากให้มันจบไวๆ) อีกอย่าง กลัวถ้าต่อเรื่องนี้แล้วจะลืมพล็อตฐา-โรจน์ เดี๋ยวมันจะไม่จบ เลยต้องตัดใจต่อเรื่องนั้นเรื่องเดียวให้รอดก่อน แล้วเรื่องนี้ค่อยว่ากัน  ก็แบบว่าพักเรื่องนี้ไปแต่งฐาโรจน์นานมาก สามเดือนกว่าอ่ะ เลยบอกไงว่า นิอยู่กับกะเทยกับหมาบ้ามานาน โคตรคิดถึงกระต่าย ไก่ และขนมปังเลย

coon_all ขอบคุณค่ะ  :sad4:

 tuek ขอบคุณค่ะ มาต่อจบตอนแล้ว ถึงจะสั้นแต่คาดว่าคงมาบ่อยๆ อ่ะค่ะ

fox คิดถึง...มาก... :กอด1: :กอด1:

golove2  คิดถึงด้วยคน :กอด1:

Alone Alone  มาต่อแล้ว หายค้างยัง?

MiSS-U แหมๆ มีแต่คนยุยงให้กระต่ายจัดหนักปอนด์ตลอด ฮาๆ

Mileson พอดีว่ารู้แล้วว่าเป็นใคร แล้วก็ไม่พอใจด้วย แต่ทำอะไรมากไม่ได้เพราะมีประโยชน์ ฮาๆ

vk_iupk ไม่คืนนี้หรอกค่ะ ปอนด์ติดกับรับปากจะยอมอยู่ให้เคลียร์ด้วยอีกนาน!!

hoomalone ถึงจะร้าย...ก็ร้ายเพราะรักนะ!!  ตึงโป๊ะ!

harumi ไม่นานค่ะ แค่สามเดือนเอง o22

$VAN$ อิอิ ก็ไม่เชิง แต่ไม่รู้จะตัดจบตรงไหนเลยตัดมาลงครึ่งเดียวก่อน...

nunamicky ฮาๆ ขี้แกล้ง แบบว่าโรคจิตอ่ะตุลย์ ส่วนปอนด์โดนแกล้งก็โมโหง่ายแบบนี้ทำให้แกล้งสนุกขึ้นค่ะ อิอิ

แมวอัดกระป๋อง จ้าๆ มาแล้วจ้า...

katarena ไม่ขนาดนั้นค่ะ ไม่จัดหนักเพราะโกรธหรอก แต่หื่นมันอยู่ในสายเลือดต่างหาก

flawless  เถียงกันแบบนี้เรียกว่ากระหนุงกระหนิงได้เหรอ? ฮาๆ แต่นิว่ามันก็น่ารักไปอีกแบบอ่ะนะ พ่อแง่แม่งอนดี เคลียร์ไม่ใช่คู่ขานะ แต่เป็นคนที่ปอนด์แอบชอบเฉยๆ กระต่ายหึงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ เก็บอารมณ์เก่ง เอิ๊กๆ


Capricorn มาต่อให้จบตอนแล้วนะคะ

SungMinKRu  ขอบคุณค่ะ จำได้ว่าไปเมนท์ที่น้องฐาด้วย ยินดีต้อนรับ

iforgive ฮา ไม่หรอกค่ะ ยังไม่แก่... ขนาดคนแต่งยังลืมพล็อต แล้วคนอ่านจะเหลือเรอะ!!

somma ขอบคุณค่ะ เห็นคนมาเมนท์ทวงแล้วก็ค่อยมีกะจิตกะใจจะมาต่อหน่อยนะ เห็นเงียบกันไปนึกว่าไม่รอแล้ว (ก็คงมีแหละที่ไม่รอ) ไม่เป็นไร เราอยู่กันเท่าที่เหลือแล้วกัน
จะเชียร์ปอนด์ไปหาเคลียร์จริงเหรอ? อิอิ ระวังกระต่ายงอนนะคะ
 
minmin96 เฉลยแล้วในตอนที่แล้วค่ะ ว่าเป็นเพื่อนพี่โต้ง แล้วก็เป็นคนที่ปอนด์ชอบ

cotone ที่จริงที่หายไปก็หลายเหตุผลค่ะ พอดีว่าพี่ชายทำโน้ตบุคพัง แล้วมายืมโน้ตบุกนิไป นิอยู่บ้านใช้คอมพีซี ไม่ค่อยคุ้นกับคีย์บอร์ด (ไม่ชอบมันพิมพ์ยาก) ก็เลยหันไปเล่นเกมที่ซื้อมาใหม่ก็ติดอยู่หลายเกม แล้วก็เล่นฮาร์เวสมูนติดพันก็หายหน้าไปนาน แต่ก็ยังวนเวียนอยู่ในบอร์ดนะคะ อ่านนิยายแล้วก็ ต่อน้องฐา

taroni จ้ามาแล้วจ้า รอบนี้จะพยายามไม่หายไปนานๆ นะคะ

litlittledragon คนที่หลงรักค่ะ ปอนด์เขาโสด...แต่ไม่ซิง

gumrai3  ฮาๆ ตุลย์ไม่ดุหรอกค่ะ นิว่าเกรงใจพระจันทร์อยู่เหมือนกัน

april@tbl จ้า จะพยายามไม่หายไปนานๆ เพราะคนเขียนหายไปนาน คนอ่านก็พลอยหายตามไปด้วย เศร้า..

manami_01 ไม่น่างงแล้วนะ เพราะต่อจนจบแล้ว

hikikomori โอ๋ๆ อย่าเพิ่งงอนน้า มันหลายอย่างอ่า แต่งเรื่องนี้มัน.... (ไม่บ่นละ เดี๋ยวงานงอกอีก....)
ขอโทษนะที่ทำให้ใจเสีย ถึงบางครั้งจะหายไปนานหน่อย แต่ถ้าไม่ตายหรือพิการ สัญญาว่าจะต่อให้จบแน่ๆ (แต่ไม่รู้อีกนานไหมนะ ฮาๆ)

The Smild ตอนนี้ไม่หื่นนะ แค่ทะลึ่ง

MoMoRin    sakod yag jung pasa karaoke i-i

golove2  ก็ตุลย์มันขี้โกง...ตลอดเว

i-love-you ถึงจะข่มเหงรังแก แต่ตุลย์ก็ไม่เคยลงไม้ลงมือนา....

Acacha ดีใจที่เข้ามาอ่านตอนใหม่ค่ะ ฮา ขนาดคนแต่งก็จะลืมเหมือนกัน ว่าแต่เคลียร์คือใคร?

gupalz โอย... ย้ำหลายคนเลยว่าลืม  :z3: 555

PoP~Pu เย้ด้วยคน ได้กลับมาซะที.... (ดีใจที่แค่เกือบ...ลืม)

mutyamania  หายไปสามเดือนอ่ะเชล...(เท่ากับเวลาที่ไปแต่งน้องฐาภาค ม.ปลาย) นั่นล่ะตอนสุดท้ายที่ลง ไม่นับแฟนฟิคนะ
คิดว่า ตุลย์ปอนด์อาจจะมีอารมณ์คล้ายน้องฐาก็ได้อ่ะ แบบว่า เริ่มๆ ชอบไปเรื่อยๆ แบบไม่รู้ตัว ตอนนิแต่งภาคมัธยมก็คิดนะว่า โรจน์มันคล้ายๆ ตุลย์ เอาแต่ใจพอๆ กันแต่ตุลย์ดีตรงที่ไม่ได้ลงไม้ลงมือ ประกอบกับปอนด์ไม่ได้กลัวหัวหดแบบน้องฐา ก็ต่อปากต่อคำสูสีเท่านั้นเอง แต่ถึงไม่มีคำพูดว่ารักออกไป สิ่งที่ตุลย์ทำให้ทุกวันนี้ นิว่ามันสื่อว่ารักแบบเต็มๆ มานานละอ่ะ คำพูดแต่ละคำ อ้อมโลก แต่ก็มีความหมายว่า อยากอยู่ด้วยกัน โอ๊ย... ไม่รู้คนแต่งคิดแล้วคนอ่านคิดตามมั่งป่าวเนี่ย...

ตอนนี้กลับมาก็ท้อๆ เหมือนกันเพราะคนอ่านก็หายหน้าไปเยอะ เพราะหายไปนานคนก็ต่อไม่ติดเนอะ เข้าใจ แต่จะพยายามต่อไปนะ ยังไงก็ยังมีคนอ่านที่รักกันและรอกันอยู่ส่วนหนึ่งล่ะ (แฟนพันธ์แท้รักกันจริง อิอิ)

ส่วนเอ็นซีที่ว้อนท์อาจจะไม่เยอะเท่าเก่าแล้วนะ เพราะที่ผ่านมาก็จัดเต็มจนเรียกว่า "ยืด" ไปแล้ว เวลาในเรื่องผ่านไปไม่เท่าไร แต่แต่งไปตั้ง18 ตอนแล้ว ยังไม่มีเนื้อหาเป็นชิ้นเป็นอันเลย มีแต่รั่วๆ ออกทะเลไปวันๆ (เดี๋ยวโดนด่าว่าอะไรก็จะวนมาแต่เรื่องนี้ ใส่เรียกเรตติ้งกันไปอีก บลาๆ)

คราวนี้... จะต่อเรื่องโดยไม่ตามใจคนอ่านมากแล้วนะ จะพยายามทำเหมือนแต่งน้องฐา คือรวบบ้างยืดบ้าง ให้เนื้อหาเดินไป ไม่ออกทะเล... (เอ็นซีก็เซนเซอร์ไปเลยง่ายดี เร็วด้วย) ถ้ามีไหลอีกก็คืออารมณ์คนเขียนตอนนั้นกำลังว้อนท์ทูจริงๆ กร๊าก... (จำพวกอ่านมังงะ ดูเอนิเมะแล้วหาทางปลดปล่อยไม่ได้ก็ลงกับนิยายไปเทือกนั้น 555
นิคิดว่านิน่าจะแก่กว่าเชลบี้สามสี่ปีอ่ะ หรืออาจจะน้อยกว่านั้นแต่ต้องแก่กว่าแน่ๆ ฮาๆ

malula  ไม่ยอมก็ต้องยอมค่ะ ขู่แบบนี้
kms มีแต่คนเข้าข้างกระต่าย
Dee^daY เกี่ยวอะไรกับกระต่ายอยากมีลูก? ถึงอยากมี ปอนด์มันคงมีให้ไม่ได้เพราะไม่มีมดลูกอ่ะ ฮา
rmlab  คิดถึงเหมือนกัน จะมาต่อนานละ แต่นึกพล็อตอยู่
kaokorn ขอบคุณค่ะที่ไม่บ่น....
EoBen  ยาสระผม...เคลียร์ ตุลย์มันเล่นมุกแป้กตลอดอ่ะ ไม่ฮาเหมือนกันย์เลย
Tiamo_jamsai โอ๋ๆ อย่าร้องค่า กลับมาแล้ว (ที่จริงนิไม่ได้หายไปไหนเลยนะ อยู่แถวๆนี้แหละ)
nayne กรี๊ดดดด ทวงกิ๊งกันย์..... อยากแต่งค่ะ...แต่กลัวแต่งแล้วไม่มีคนอ่านน่ะสิ เดี๋ยวมันจะไม่จบเอา พักไว้ก่อนน่ะดีแล้ว เอาไว้แต่งตุลย์ ปอนด์จบละจะไปรื้อฟื้นอีกทีนะ เพราะคิดว่าแต่งพร้อมกันหลายๆ กระทู้มันอาจจะไม่รอดทั้งหมดเหมือนที่นิหายไปไม่ต่อตุลย์ปอนด์ก็เพราะนิต่อ "น้องฐา" อยู่น่ะคะ

Whatever it is ไม่นะ... เขาอยู่กันมานานละ ตุลย์ต่างหากที่เป็นมือที่สาม (สามนี่คือ รองจาก โต้ง เคลียร์นะ ฮา) คือพูดง่ายๆ ว่าตุลย์คือ “ตาอยู่” ดีๆ นี่เอง

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
นี่คือการสารภาพรักแม่นบ่

ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2
ตุลย์ทำไมรักปอนด์ได้มากขนาดนี้นะ น่าอิจฉาจริงๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
มันก็แอบเครียดนิดนึงนะ ตั้งกะแรกเลย
เหมือนตุลย์ดึงดันอยู่ฝ่ายเดียว
ทีนี้ถ้าปอนด์รักเคลียร์ เคลียร์รักปอนด์ จะมีตุลย์ถ่วงขาอยู่ ก็คงเป็นเรื่องเครียดแบบเศร้า ๆ
แต่ในความเป็นจริง ตุลย์คงชนะเหมือนที่ผ่านมา เฮ้อ...ปอนด์เอ้ยหมดหวังซะแล้ว

ออฟไลน์ taroni

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2366
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-27
ตุลย์สารภาพรักน้องปอนด์แล้ว  :impress2:

cotone

  • บุคคลทั่วไป
อ่านตอนแรกเกลียดตุลย์เลยนะ เอาแต่ใจเว่อร์

แต่เจอตอนที่บอกว่าจะเป็นสุดที่รักของปอนด์ให้ได้เข้าไป...โอเค ให้อภัยได้นิดนึงค่ะ55

รอตอนต่อไปค่า พี่คนเขียนสู้ๆ

zhai

  • บุคคลทั่วไป
ตุลย์   นายแน่มาก   o13

ออฟไลน์ Zam_Zammy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 388
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-2
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เค้าสารภาพกันแล้วชิมิ
เค้าไม่เชียร์ปอนด์ไปหาเคลียร์เเล้วค้าบ เชียร์ไปหาตุลย์เหมือนเดิม
แต่ลดความหื่นลงบ้างอะไรบ้าง ปอนด์ช้ำหมด
แต่ก็ชอบ  :man1:

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33
ที่เข้าห้องน้ำนาน
นี่เข้าไปคิดใช่เปล่า

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
ย้ายมาอยู่ราชธานีกระต่ายเหอะ ของเค้าดีจิงๆนะ ปอนด์

ออฟไลน์ PoP~Pu

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-5
กรี๊ดดดตุลย์สารภาพรักใช่มั้ยนั่น เท่ๆเถื่อนๆดีจริงๆ ฮ่าๆ
เชียร์ตุลย์งานนี้ไม่รอดหรอกปอนด์ :laugh:

ออฟไลน์ Acacha

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2
ตอนนี้ชอบกระต่ายแฮะ  :man1:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
เป็นกำลังให้กระต่ายป่า(เถื่อน)ของเรา เป็นสุดที่รักของปังปอนด์ไวๆ อิอิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ i-love-you

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 716
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-3
ท่าทางตุลย์จะตกหลุมรัก ไม่มีทางขึ้นได้แล้วล๊ะ  555+

ปอนด์อย่าเพิ่งใจอ่อนน๊ะ  แกล้งตุลย์คืนก่อน :z2:

ออฟไลน์ hikikomori

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 626
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-4
อุโหะๆๆ  ตอนนี้เข้าข้างตุลอ่ะ แอบสงสารหน่อยๆ
แต่ก็รู้สึกชื่นชมในความรักของตุลจริงๆ 
ยังไงก็ขอให้ปอนด์ใจอ่อนเร็วๆน้า

ออฟไลน์ nutty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-3
เชียร์ให้รู้ใจตัวเองว่ากระต่ายเป็นรักที่สุดของปอนด์เร็วๆ  :L1:

dog

  • บุคคลทั่วไป
ตุลย์เอาจริงแล้ว
อ๊าย เชียร์ขาดใจเลย
ทำให้ปอนด์รักจริงๆขึ้นมาให้ได้สักทีน๊า

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
Sorry for karaoke na ka,,but I really can't use Thai ka.. T.T

Cheer p'kratai sudjai kaaaa....suu suu na kaaaa!!! (>w<)v

ออฟไลน์ fox

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ไม่เหลือแล้วล่ะเอกราช เชิญย้ายราชธานีไปปักหลักอยู่กะตุลย์เลยเหอะ :bye2:

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
เอ๊ะ ปอนด์นี่ยังไง (ขอเวลานอกไปตบเคลียร์ก่อนนะ ฮ่าๆๆๆ

รักตุลย์ที่สวด ฮี่ๆๆๆๆ

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
เชียร์ตุลย์

 :L2: :L2:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนนี้น่าสงสารกระต่ายเหมือนกันที่ปอด์นคิดแบบนี้

แต่ไอ้ตุลย์ก็กลับมาน่ากลัวทันทีที่คิดว่าต้องเป็น

สุดที่รักของปอด์นให้ได้  ดูท่าทางปอด์นจะแย่

แต่คนอ่านแบบเราชอบจัดหนักให้ปอด์นเลยตุลย์

 :laugh:

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
ปอนด์เอ๊ยมาถึงขั้นนี้ล่ะ
ยอมตุลย์เขาเถอะปล่อย
เคลียร์ไปนะดีแล้ว :z2:
เชียร์ตุลย์เต็มที่ :z7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด