หัวข้อ: กระต่ายยักษ์กับจักรวาลอันอบอุ่น♥

[malula]

คู่นี้ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว ถ้าหวานคงไม่เหมาะ
กระต่ายอ้อมโลก ขนมปังไม่เข้าใจ

[snooppy]

to น้องตุลย์
ตุลย์เอ้ย.. เป็นชายอกสามศอก โชว์แมนบอกปอนด์มันไปตรงๆเลย
รอให้ปอนด์มันรู้จาก v.to do มันไม่รู้หรอก (เพราะมันโง่)

รักและเป็นห่วง

[IöLIKE]

ThankS

[ReiiHarem]

โอ๊ยยยยยย ตอนนี้ปอนด์น่ารักอ่า ชอบๆ
ไม่รู้จริงอ่าปอนด์ ว่าตุลมันคิดยังไง เฮ้อออออออ
แอ๊บไร้เดียสาเบาๆ คริคริ
ติดตามต่อไปค่ะ
เรายังรอคุณนักเขียนอยู่ค๊า

[earthhnozomism]

ชอบปอนด์ 

รอตอนต่อไปอยู่น่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณนักเขียน 

[sunshinesunrise]

ในที่สุดก็อ่านครบแล้ว อยากบอกว่าชอบคำเปรียบเปรยและการบรรยายของคนเขียนมากเลยค่ะ. มีสำนวนไทยเยอะแยะมากมาย คนอ่านวัยรุ่น(พูดเหมือนตัวเองแก่) คงจะได้อ่านผ่านตา ได้รู้จักบ้าง เราปลื้มมากเลยค่ะ มีไม่กี่เรื่องที่จะใช้ภาษาไทยแบบนี้
เรื่องบทบาทตัวละคร เราชอบมากลยค่ะ น่ารักดี แต่หลังๆแอบสงสารตุลย์ ต้องอดทนมากๆนะ เพราะปอนด์มันคนปากแข็งซึนเดเระ ไม่รู้ใจตัวเอง
เราจะติดตามไปเรื่อยๆนะคะ อยากบอกว่าชอบมาก และจะเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ 

[Yunatsu]

ปอนตีมึนอีกและ

ตุลต้องพูดไปเลยยยย

[๛ナーリバス๛]

ตอนที่ 32 อย่าพูดเลย

   เฮ้อ.....ฟู่

   เกือบไปแล้วเชียว... ดีนะที่แก้ตัวทัน ถึงจะยกอะไรมาพูดมั่วซั่วก็เถอะ แต่ท่าทางมันเองก็ไม่ได้ติดใจอะไร

ที่สำคัญมันจำไม่ได้เลยว่าเคยเจอกับผมมาก่อน แต่จำไม่ได้ก็ไม่แปลก เรื่องมันผ่านไปเกือบปีแล้วนี่ เกิดก่อนที่มันจะมาสิงที่ริมทางด้วยซ้ำไป ดีแล้วแหละ ไม่รู้นั่นแหละดีที่สุด เพราะถ้าหากมันรู้ว่าเคยเจอกันมาก่อนในสถานการณ์ไหน ผมก็เดาไม่ออกเหมือนกันว่ามันจะทำหน้ายังไง... อาจจะไม่ยิ้มและหัวเราะบ่อยๆ อย่างตอนนี้ หรืออาจจะลุกขึ้นมากระทืบผมจมดินเสียก็ได้ใครจะรู้ มันยิ่งโมโหร้ายอยู่ด้วย

   ความจริงที่มีเรื่องกับรุ่นพี่อะไรนั่นเรื่องมันก็นานมากแล้ว ถึงจะคุ้นๆ อยู่ว่าเคยมีเรื่องแบบนั้น ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอยู่ดี  ถ้าไม่ได้มีคนพูดให้ฟังตอนหลังว่าเป็นตุลย์ ก็คงลืมไปแล้ว หรือแม้แต่เรื่องที่มันซ้อมกะเทยก็อีก ก็แค่ได้ยินจุ๊บจิ๊บเมาท์ให้ฟัง จะจริงหรือเปล่าผมก็ไม่ได้ปักใจเชื่อ แต่เรื่องที่มันเกลียดเกย์อะไรนี่ ผมเคยได้ยินมันพูดเองกับหูเลยล่ะ เพราะงั้น ผมเคยคิดมาตลอดว่ามันจะเป็น “คนสุดท้ายของโลก” ที่จะหันมาญาติดีกับคนแบบพวกผมได้

   แล้วดูตอนนี้สิ? ผู้ชายคนสุดท้ายของโลกที่จะชอบผู้ชาย มันชวนผมขึ้นเตียงได้ทุกๆ ห้านาที

   แม่ม.... ผีกระต่ายเกย์เข้าสิงรึไงวะ?

    หรือว่า...มันอาจจะกำลังเห่อของใหม่ก็เลยลืมสิ่งที่มันเคยพูดไว้แค่นั้นเอง....
   


   “ถ้าไม่กลับห้องแล้วจะไปไหนต่อ?” หลังจากแกล้งมึนอยู่ได้พักนึง ในที่สุดมันก็ยอมจำนน เพราะดันขุดหลุมฝังตัวเองด้วยการสัญญาว่าจะตามใจผม มันทำหน้าขัดใจแต่ก็เอ่ยคำถามที่ทำให้ผมต้องนิ่งไปแป๊บนึง

   “ร้องเกะไหม?” ผมตอบไปอย่างนั้นเอง ด้วยคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรดีแล้วจริงๆ

   “ไหนว่าไม่อยากร้องไง ใจโลเลนะมึงเนี่ย” อีกฝ่ายแซว น่าหมั่นไส้จริงๆ

   ผมไม่ได้เถียงอะไร เพราะคิดว่ามันก็แกล้งว่าไปอย่างนั้นเอง เพราะมันก็กอดคอผมพาไปที่มุมตู้คาราโอเกะ
   พระเจ้าช่วย ..... ตู้เต็ม.... ผมเหล่ตาไปหากระต่ายข้างๆ แล้วแทบอยากจะควักตาตัวเองทิ้งจะได้ไม่เห็นรอยยิ้มสาสมใจแบบนั้น

   “ว้า ...เสียดายจัง ไม่อยากกลับเลยสักนิด ....แต่มันจำเป็นจริงๆ นะเนี่ย”

   เหรอ... เหรอ.... เชื่อตายล่ะไอ้บักเขียบ...

   “คนเค้าคงไม่ร้องกันทั้งวันหรอก เล่นเกมรอแล้วกัน เอาตังค์มาร้อยนึงดิ๊ จะไปแลกเหรียญ”
   ไร้สาระ ปญอ. ที่สุด นั่งเล่นเกมจับผิดอยู่ในห้างเนี่ยนะ แถมไอ้กระต่ายยักษ์มันก็มานั่งเบียดบนเก้าอี้จนผมจะหล่นแล้วหล่นอีก สภาพอเน็จอนาถเหลือเกินจริงๆ จนทนไม่ไหวต้องลากมันออกไปเดินดูของแทน   

   ไม่น่าเชื่อว่าผมกับไอ้ตุลย์อยู่ในห้างจนเย็นเลยจริงๆ เล่นเกม เดินเตร่ ร้องเพลงจนเสียงแหบ เพราะแหกปากตะเบ็งเสียงอันเป็นวิธีการที่ผิดอย่างยิ่ง แต่มันก็สะใจดี

   “ป่ะเหอะ เย็นแล้ว ใจคอมึงจะเที่ยวจนห้างปิดเลยรึไง”

   ก็นั่นน่ะสิ น่าเบื่อตายชัก แต่ที่ต้องมาทนทำอะไรแบบนี้ก็เพราะ ...ก็เพราะมันน่ะแหละ....

   “อือ หาอะไรกินก่อนกลับละกัน เริ่มหิวแล้วล่ะ” อาจจะเป็นครั้งแรกที่ความเห็นตรงกัน เพราะอีกฝ่ายพยักหน้า เดินหาของกินรอบเย็น

   ระหว่างที่กินข้าว ตุลย์ก็รับโทรศัพท์อีกครั้ง

   “ว่าไงกูกินข้าวอยู่ ............ ที่ไหน?........... กูขอผ่านว่ะ ไม่รู้จะไปทำไม..................อือ ประมาณนั้น ............... หาด? ไม่ไปแล้ว เข็ดว่ะ คราวก่อนก็โดนตีหัวแตกมา ลืมแล้วไง? ........... ไม่ได้ป๊อดโว้ย เย็บเข็มสองเข็มไม่สะเทือนหรอก แต่ห่วงคนไปด้วยมากกว่า ดิวกับมินท์ก็ต้องไปด้วยไม่ใช่เหรอ?................ เออ คนนั้นก็ห่วงด้วยแล้วจะทำไม  เซ้าซี้จริงๆ ถามจริงๆ ที่อยากให้ไปขนาดนี้ คิดถึงกูหรือหาเจ้ามือแน่....... กูว่าแล้ว เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนจ่ายหายาก”

   มันเงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมามองผม

   “เดฟชวนกินเหล้าที่หาด มึงอยากไปป่ะ?”

   “หาด......เอ่อ.... กู.........”

   “เสียใจด้วยว่ะเดฟ กูคงไปไม่ได้หรอก ไว้คราวหน้าแล้วกัน ...ทำไม? ...... ก็.......เออๆ.....เอ้า.....” ท้ายที่สุด ไอ้ตุลย์ก็ยื่นโทรศัพท์มาตรงหน้า

   “อะไร?” ผมเลิกคิ้วแล้วถามโง่ๆ อีกครั้ง

   “เดฟมันจะคุยด้วย ไม่รู้อะไรของมัน”

   “ฮะโหล...” ผมกรอกเสียงลงไปยังกระบอกโทรศัพท์นั่น

   “ปอนด์..... โทษทีนะที่ขัดจังหวะรบกวนถามอะไรหน่อยได้ไหม?” จังหวะอะไรของมึ้ง......

   “ได้ ว่ามาสิ”

   “วันนี้มีโปรแกรมพิเศษอะไรหรือเปล่า?”

   “โปรแกรมอะไรเหรอ?”

   “ฉลองสองต่อสองไรงี้ ถ้ามีก็ไม่เป็นไร บางทีตุลย์มันอาจจะอยากอยู่กับนายมากกว่าก็ได้ พวกเราก็ลืมไปว่ามันไม่ได้โสดแล้ว” พูดแบบนี้หมายควายว่าไงวะ ที่ว่าไม่โสด ทึกทักกันเลยสินะว่าผมกะมันนี่ตกล่องปล่องชิ้น คบกันเรียบร้อยแล้ว? แล้วดูพูดเข้าสิทำยังกับผมผิดที่ทำให้มันไม่โสดอย่างงั้นแหละ เอาจริงๆ ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ไอ้ตุลย์มันทำของมันเอง คิดเองเออเองเสร็จสรรพ ไม่ยอมยังไงก็หน้ามึนไปวันๆ มีใครถามไหมว่าผมยินดีจะเป็นแฟนกะมันหรือเปล่า...     เหอะ!! ถึงจะถามก็เท่านั้นไม่ว่าผมจะปฏิเสธยังไง ตอนนี้ใครๆ ก็เชื่อมั่นว่าเป็นแบบนั้นไปแล้วอยู่ดี

   “เรื่องโสดไม่โสดน่ะช่างมันเถอะ สรุปว่ามีอะไรกันแน่ ไม่เห็นเข้าใจเลย”

   “ก็....พวกเรานัดกันไว้ว่าจะฉลองวันเกิดไอ้ตุลย์กัน แต่พวกเราลืมนึกว่ามันอาจจะอยากอยู่กับนายสองต่อสอง ที่ถามนี่ก็แค่ถ้าเผื่อปอนด์อยากฉลองกันหลายๆ คน แต่ถ้าไม่อยากก็ไม่เป็นไรหรอก พวกเรายังไงก็ได้ งั้นแค่นี้ละกัน” ถามเองตอบเอง แล้วก็เตรียมชิ่ง เรื่องวันเกิดใครอะไรยังไผมไม่ยากสนหรอกนะ แต่ไอ้คนโทรมามันเล่นทำน้ำเสียงเศร้าแบบนั้นนี่นา

   “เฮ้ย เดี๋ยว อย่าเพิ่งวาง” ผมรีบร้องแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะเดินเลี่ยงไปคุยไกลๆ “มันเกิดวันนี้เหรอ?”

   “อ้าว ปอนด์ไม่รู้หรอกเหรอ?”  น้ำเสียงประหลาดใจทำให้จินตนาการสีหน้าออกว่ามันคงแอบต่อว่าผมอยู่แหงๆ ที่วันเกิดแฟนตัวเองก็ยังไม่รู้ โว้ย ผมต้องรู้ด้วยเหรอ ในเมื่อผมยังไม่ได้ยอมรับซะหน่อยว่าเป็น

   “อือ.... ก็มันไม่ได้บอก” ผมตอบกลับเรียบๆ ขี้เกียจจะเถียงอะไร

    “ไม่ใช่วันนี้หรอก พรุ่งนี้ต่างหาก แต่อาทิตย์หน้าก็จะสอบแล้ว เลยอยากฉลองก่อน พรุ่งนี้จะได้แยกย้ายกันอ่านหนังสือสอบ
   เออจริง นี่มันจะสอบแล้วนี่หว่า.... ผมแทบจะไม่ได้สนใจเลยนะเนี่ย ยังไม่ได้เข้าไปเชคเลยสักนิดว่าวิชาไหนสอบกี่โมง ที่ห้องไหนบ้างด้วยซ้ำ!! เวรล่ะ.....

   “เหรอ? พอดีไม่มีโปรแกรมอะไรหรอก เดี๋ยวเจอกันที่หาดละกัน” 

   พอเดินกลับมา ไอ้ตุลย์ก็เขมือบข้าวในจานตัวเองจนเกลี้ยง แถมขโมยของผมไปอีกด้วย แม่งนิสัยแบบนี้ ไม่น่ามีเพื่อนดีๆ อย่างเดฟกะคิมเลยน้า ถ้าเป็นผมจะแกล้งลืมวันเกิดมันซะให้เข็ด

   “กูบอกเดฟแล้วนะว่าจะไปกินเหล้าด้วย เดี๋ยวกลับห้องไปเอากีตาร์ก่อนค่อยไปสมทบละกัน”


   “yes sir”

   
   พอมาถึงหาดนี่แทบอ้าปากค้าง โห..... แต่ละคน จะชิลกันไปไหน?

   เพื่อนๆ ไอ้ตุลย์ เตรียมพร้อมทั้งเหล้ายา ปลาปิ้งจริงจัง อุตส่าห์หิ้วเตามาปิ้งอาหารทะเลกินได้อีกต่างหาก เชื่อเขาเลย.... เดฟหันมายิ้มหวานให้ผม ซึ่งเห็นแล้วมันรู้สึกเขินขึ้นมาทุกทีโดยไม่มีเหตุผล แต่ก็เข้าไปสมทบในวงเหล้าได้อยู่ดี

   “กินเหล้าเงียบๆ มันจะไปสนุกได้ยังไง มึงไม่ร้องเพลงสร้างบรรยากาศซะหน่อยเหรอ?”   

   ไอ้ตุลย์ถามขึ้นมาทำให้คนอื่นๆ พลอยพยักหน้าเห็นด้วย

   “ใช่ๆ ปอนด์ร้องเพลงด้วยสิ พวกเราอยากฟัง” พวกผู้หญิงคะยั้นคะยอกันใหญ่ ทำให้ผมกลืนน้ำลายเอื๊อก ลืมไปเลยว่าปวดไหล่อยู่ แต่ก็เอากีตาร์มาด้วยเพราะความเคยชิน    

   “เอ่อ มีใครเล่นกีตาร์เป็นบ้างไหม?” ผมเงยขึ้นหาตัวช่วย แต่ละคนยิ้มแหย ส่ายหน้ากันเป็นแถบ เฮ้อ...

   “จะให้กูเล่นไหมล่ะ” ผมหันไปค้อนใส่ไอ้ตุลย์ทันควัน เรื่องอะไรจะเสี่ยง ผมยังไม่อยากเปลี่ยนกีตาร์หรอกนะ

   " เออ.... อะไรๆ ก็กู นี่ถ้าอยู่กับเคลียร์ คงไม่ลำบากขนาดนี้หรอก จะฟังเพลงอะไรล่ะ” ผมบ่นพึมพำขณะหยิบกีตาร์ขึ้นมาในท่าเตรียมพร้อม


   “อย่าพูดเลย”

   “หือ?”

   “ชื่อเพลง.... ของแรพเตอร์ เคยฟังป่ะ”

   “เก่าได้อีก”   

   “ถ้าร้องไม่เป็นก็ร้องเพลงอื่นก็ได้”

“ก็พอร้องได้นิดหน่อย...” ผมตอบก่อนจะเริ่มดีดกีตาร์

    “ฉันรู้แล้วว่าไม่มีหวัง เมื่อเธอพบใครที่ดีกว่า
   ไม่ใช่ฉันที่เธอมองหา แต่เป็นเขาทั้งใจ
   ฉันก็พร้อมที่จะยอมแพ้ แค่อย่าซ้ำเติมให้มากมาย
   รู้ว่าเขาช่างมีความหมาย ก็ดีแล้ว แต่จะมาพูดถึงเขาทำไม

    อย่าบอกว่าเธอรักคนอื่นเลย
    อย่าบอกว่าเธอเห็นเขาดีมากเท่าไร
   ได้โปรดอย่ามาย้ำว่าเธอมีใจ.... กลัว...”
    มันจะร้องไห้ออกมา....

   “พอๆ เปลี่ยนเพลงเหอะ” อยู่ดีๆ ไอ้ตุลย์มันก็เอามือมาทับมือผมไม่ให้ดีดกีตาร์ต่อ  ผมเงยหน้าขึ้นโวย

   “อะไรของมึ้ง... ยังร้องได้ไม่ถึงครึ่งเพลงเลย”

   “ไม่อยากฟังแล้วเพลงนี้ แค่อยากรู้ว่าร้องเป็นหรือเปล่า เห็นบ่นว่าเพลงเก่า แต่มึงร้องได้ก็แสดงว่าแก่แล้วอ่ะดิ”

   “กวน.... กูกะมึงก็เกิดปีเดียวกัน ถ้ามึงทัน แล้วกูจะไม่ทันได้ยังไงล่ะ กูรู้หรอกน่าที่ให้หยุดร้อง เพราะเนื้อร้องมันแทงใจดำอ่ะดิ” ผมยิ้มอย่างท้าทาย กะอีแค่พูดถึงเคลียร์เข้าหน่อย ทำเป็นทำหน้ามู่ทู่

    “งั้นมั้ง แล้วแต่จะคิด”

   “งั้นถ้ากูบอกจะร้องต่อล่ะ มึงจะทำไม?”

    ผมไม่ผิดสักหน่อย ที่ชอบเคลียร์ และคิดว่าไม่ผิดด้วยที่บอกมันแบบนั้น
   ผมก็แค่ทำทุกทางเพื่อให้เราอยู่ห่างๆ กัน เพื่อให้มันเลิกล้มความตั้งใจ
   ถ้ามันเข้าใจเร็วขึ้นเท่าไร ผมก็จะยิ่งเป็นอิสระเร็วมากขึ้นเท่านั้น... ยิ่งมันไม่พอใจก็ยิ่งดีกับตัวผม


   “ก็ไม่ทำไม แล้วแต่มึงเถอะ แต่มันคงไม่มีประโยชน์อะไร ถ้ามึงร้องเพลงนี้ได้ แต่ทำไม่เคยได้”

    ผมชะงักมือที่จะเล่นกีตาร์ต่อทันควัน

    บ้าจริง.... จะเสียใจ น้อยใจ หรือแม้แต่ร้องไห้ก็เถอะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกับผมสักนิด ....

   มันเองก็ไม่ได้สั่งห้ามหรือขู่อะไรสักหน่อย

แล้วทำไม ทำไม.....พอได้ยินมันพูดแบบนี้ ต้องรู้สึกผิดขึ้นมาเฉยๆ ด้วยนะ.....


   ..........


   ตอนนี้มาต่อสั้นๆ เนื่องด้วยดองมาหลายวัน ไม่ได้ลงซะที

รอก่อนแล้วกัน ตอนหน้าจะรีบตามมาปลอบขวัญ
   
ถ้าไม่ยิ้มให้เตะเลย อิอิ   

[Zitraphat]

ดันจำเพลงนี้ได้ ...




แก่ซะแล้วกรู.....

[Zalzah_iP]

อยากเห็นตุลย์เจ็บอ่ะ ฮ่าๆๆ 

[PoP~Pu]

โอยย หาความชัดเจนในความสัมพันธ์ได้ยากยิ่ง
ปอนด์ก็ซึนตุลย์ก็ไม่เคยพูดอะไรให้ชัดๆออกแนวเผด็จการตลอด จะไหวมั้ยคู่นี้? ฮ่าๆ
ปล. อร๊ายยเกิดไม่ทันเพลงนี้อะ แรพเตอร์คืออะไรไม่รู้จัก จริงๆนะ!

[flawless]

เคยได้ยิน ได้ฟังเพลงนี้ เห้ยยย...แก่แล้วเหรอเรา?
ว้าวๆ วันเกิดนายตุลย์หรือนี่ แล้วเตรียมของขวัญ
ให้เจ้าของวันเกิดอ๊ะเปล่านายปอนด์ มาตัวเปล่า
แบบนี้ผิดธรรมเนียมนะนี่...

ปล. รอคอยตอนต่อไปจ้า ^ ^

[dog]

รู้สึกตัวได้แล้วมั้งปอนด์ เดี๋ยวตุลย์ถอดใจไปก่อน
จะน้ำตาเช็ดหัวเข่านะเออ

[sunshinesunrise]

ซึนไม่เปลี่ยนแปลง .... เหนื่อยใจแทนตุลย์

[rmlab]

ปอนด์...นายใจร้ายมาก
สงสารตุลย์อย่างแรง

[ormn]

:เฮ้อ:ปอนด์นี่ไม่รู้จริงๆเหรอว่าตุลย์อะรัก

[em1979]

พ่อกระต่ายของฉ้านนนน โดนทำลายจิตใจอีกแล้ววว

[Nus@nT@R@]

คู่นี้มันขึ้นๆลงๆยังไงล่ะเนี่ย

[gupalz]

เพลงนี้บ่งบอกว่าแก่แล้วจริงๆ

[เมฆาสีน้ำเงิน]

จริงๆก็หน่วงเหมือนกันนะ

[why yyy]

หน่วงได้อีก   

[♠DekDoy♠]

ตอนที่ 32 แล้วนะปอนด์ยังมึนอยู่อีกเหรอ?

[Acacha]

ทันเพลงนี้เหมือนกัน
แปลว่าเราก็แก่อ่ะดิ O_O

[bun]

ถึงเราจะรู้จักเพลงนี้
แต่เรายังไม่แก่นะ

[แมวอัดกระป๋อง]

แอบสั้น แต่ยังดีกว่าไม่มา แง้ว

[badcow]

เอาเป็นว่ารักกันเคลียร์แล้ว ก็ปลุกด้วยละกัน ชักเบื่อปอนด์ไม่นิดเเระ

[Zarch_Chabu_Chabu]

ปอนด์หนีตัวเองตลอดๆ

[$VAN$]

ถ้าเราเป็นตุลย์ คงเจ็บหนึบๆ คนเขาไม่รัก แต่ยังต้องทำหน้าด้านตื๊อเขาไป
ขำอันนี้ "เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนจ่ายหายาก" เออ จริง!

[NewYearzz]

สั้นจัง แต่เม่อไหร่ปอนด์จะใจอ่อนอ่า

รอตอนต่อไปครับ

[Whatever it is]

อ้าวว เอามาม่ามาฝากแล้วจากปายยยย