หัวข้อ: กระต่ายยักษ์กับจักรวาลอันอบอุ่น♥

[why yyy]

แบบนี้มันจะดีเหรอปอนด์?

[M33A]

อ๊ากก ก ก ก กกก ก กก

ในที่สุดก็ตามอ่านทันจนได้ สนุกมากเลยค่า




ชอบนิสัยตัวละครแบบนี้จัง กวน เกรียน มึน ซึน ทำให้เนื้อเรื่องมันมีมิติน่าติดตาม

แล้วรีบมาต่อไวไวนะคะ คนอ่านรออยู่

[tookta]

ขอบคุณจ้า
ตามอ่านทันแล้ว ^^ (สารภาพ แอบอ่านเวลาทำงาน ฮ่าฮ่า)
บางทีแค่เราพูดออกไปว่า "รัก" มันก็คงไม่มีคำว่า "รอ"
รอแล้ว รอเล่า สุดท้ายก็ยังต้องรอต่อไปเรื่อยๆ เพราะอะไร ???
"กลัว" ก้าวข้ามมันไปแล้วจะได้รู้ว่าหลังจากนั้นอาจจะเป็น "สุข" ก็ได้
ไม่ "สุข" ก็ "ทุกข์" มันมีแค่ 2 อย่าง แต่ก็จงยอมรับผลที่จะตามมา
แค่นั้นเอง....

ตุลย์ -- โหด, เถื่อน, ดิบ, บ้าอำนาจ, ใจร้อน, ปากแข็ง, เรียกร้องความสนใจ ฯลฯ น้อยลงสักหน่อย
           คงมีอะไรดีๆ เข้ามาละนะ ความอ่อนโยน, เอาใจใส่ ใครๆ ก็อยากได้ทั้งนั้นแหละ
           ทำให้คนอื่นก่อน แล้วมันก็จะย้อนกลับคืนมาหาเราแน่นอน แต่ยิ่งทำรุนแรงเท่าไร
           มันอาจจะพังทลายลงมาเร็วเท่านั้น --->หัวใจ
ปอนด์ -- ดื้อ, ทิฐิ, มึน, ปิดใจ, ตั้งกำแพง, กลัว, ปากแข็ง ฯลฯ น้อยลงสักหน่อย
             คงจะมี "ต่ายตุลย์" ยอมสยบนอนนิ่งๆ อยู่ในดวงจันทร์เป็นแน่แท้
โต้ง -- พระรองที่แสนจะดี กล้าๆ หน่อย บอกไปเหอะคำว่า "รัก" มันไม่ยากหรอกนะ
         โอกาสไม่ได้มีมาเสมอนะ ณ ตอนนี้โอกาสก็ยิ่งลดน้อยลงเรื่อยๆ (หรือไม่มีเลยด้วยซ้ำ T-T)
         แต่ก็แอบเชียร์อยู่นะจ๊ะ --> สุดท้ายก็มีคู่ละหนอ อิอิอิ
เคลียร์ -- แสนดีพอกันกับโต้ง มั่นใจในตัวเองสักนิดเถอะนะ

ปล. เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะจ้า

[Baitaew]

ปอนด์นี่มึนได้โล่จริงๆ รู้ไหมว่าทำคนอื่นเจ็บกี่น่ะ

แต่เป็นแบบนี้ก็ยังมีคนรัก ร่วมทั้งคนอ่านด้วย




ในที่สุดก็อ่านทัน รอตอนต่อไปนะคะ

[KaorPaor]

อ่านทันแล้วสนุกมาก ไปตามอ่านเรื่องอื่นต่อ

[flawless]

จะบอกว่าเรื่องนี้มันมีสเน่ห์ให้เราติดตาม ก็ตรงความซึนของปอนด์
และความดิบ เถื่อน ถ่อยนิดๆ ของตุลย์ แต่ก็นะอยากให้อิปอนด์มัน
ลดความซึนลงมาบ้างเล็กน้อย เพราะดูท่าหากยังเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ
คนอ่าน(คนนี้) ยังไม่เห็นหนทางที่ปอนด์จะเปิดใจให้ตุลย์ได้ล่วงรู้ความ
รู้สึกนึกคิดลึกๆ ที่อยู่ในใจของตัวเองได้เลย...แอบเหนื่อยแทนตุลย์นะนี่

[maminmeaw]

พ่อกระต่าย บทจะหวานก็แหมเล่นซะคนอ่านยิ้มเลย แต่คิดว่าคนที่ฟังอาจไม่ยิ้มตามคนอ่านอ่ะ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ สู้ๆ

[๛ナーリバス๛]

   ตอนที่ 33 ความหมายของคำว่าหึง...... 30%

   โชคร้าย...เพราะความคิดถึงงั้นเหรอ?
 
   ผมชะงักค้างไปแป๊บนึงด้วยไม่แน่ใจว่าควรทำหน้าแบบไหนดี ควรตลกหรือซึ้งดี?

   หลายครั้งที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ หัวใจมันพาลกระตุกขึ้นมาวูบหนึ่ง แต่แล้วก็กลับสู่สภาพเดิม เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าถ้อยคำเหล่านั้นไม่ได้มีความหมายพิเศษมากไปกว่าคำพูดทั่วไปเลย หรือหากผมแสดงทีท่าว่าดีใจขึ้นมาสักนิด อีกฝ่ายอาจจะตีความไปว่า ผมนึกหวั่นไหวไปกับคำพูดนั้นทั้งที่ความจริงมันอาจจะพูดไปเพราะบทสนทนาพาไป เลยไหลตามน้ำเท่านั้นเอง

   แต่ก็มีหลายๆ ครั้งที่ผมก็ยังเผลอ เกือบจะยิ้ม.....

   RRRRRRRRRRR

   โชคดีที่เสียงโทรศัพท์และแรงสั่นสะเทือนของมันทำให้อารมณ์นั้นมันหายไปเสียก่อน ผมรีบเปลี่ยนอิริยาบทขยับตัวหยิบโทรศัพท์อย่างร้อนรน ก่อนจะลุกหนีออกไปห่างๆ

   “ฮัลโหล... ว่าไงเคลียร์”

   “เอ่อ.... แค่โทรมาเชคน่ะ ปอนด์ไม่สบายตั้งแต่วันก่อน ดีขึ้นหรือยัง?”

   “อ๋อ ดีขึ้นแล้ว ขอบใจนะ”

   “เอ๊ะ ได้ยินเสียงเหมือนคลื่น ปอนด์อยู่ไหนอ่ะ”

   “อ๋อ อยู่หาดน่ะ”

   “อารมณ์ไหนเนี่ยมาเที่ยวหาด”

   “ก็นะ.... มออยู่ใกล้ทะเลนิดเดียว แต่ไม่ค่อยมีโอกาสมาเลยนี่นา”

   “ก็จริง วันหลังว่างๆ ไปด้วยกันสิ เสื่อ เตา ตะแกรงปิ้งย่างพร้อม อยากไปเมื่อไรบอก”

   “ขอบใจนะเคลียร์”

   “อะ...ฮึ่ม...” เสียงกระแอมไอของคนข้างกายทำให้ผมรู้สึกรำคาญเล็กน้อย แต่ก็ยังทำเฉยฟังเคลียร์ตอบกลับมา

“ไม่เป็นไรมิได้...”

   “เฮ้ย... มึง...” และพอผมทำเป็นไม่ใส่ใจ จากเสียงกระแอมเลยกลายเป็นเสียงเรียกแทน ผมจำต้องหันไปมองพลางขมวดคิ้วใส่

   “แป๊บนะเคลียร์” บอกบอกปลายสายแล้วเอามือปิดช่องพูด แล้วหันไปกัดฟันใส่ไอ้ตุลย์ 

   “จะเรียกทำเชี่ยอะไรเนี่ย? เห็นไหมว่าคุยโทรศัพท์อยู่เนี่ย...”

   “กลับเหอะ กูอยากกลับละ”

   “เก็บของเสร็จแล้วเหรอ?”

   “อือ จนเค้าจะทิ้งเรากันแล้ว....”

   “เออ...รู้ละ มึงเดินไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป”

   “มาด้วยกันเดี๋ยวนี้เลย กูไม่อยากรอ”

“จะรีบอะไรนักหนาเนี่ย?”

“มึงจะบอกลามันเดี๋ยวนี้หรือจะให้กูเป็นคนบอก ถ้าให้กูบอก ไม่รับประกันนะว่าจะพูดอะไรบ้าง”

   อะไร? แล้วมันจะพูดอะไร? ถึงจะคิดไม่ออกแต่ก็ไม่อยากเสี่ยงเดิมพันกับกระต่ายมึนอย่างมันอยู่ดี ผมทำหน้าเข่นเขี้ยว แล้วยกโทรศัพท์ขึ้น

   “เคลียร์ โทษนะพอดีต้องกลับแล้ว เอาไว้ค่อยคุยกันนะ”

   “อ้อ ได้ๆ กลับดีๆ นะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมโทรหาใหม่”

   “ได้ครับ สวัสดีครับ” 

   ผมกดวางสาย ยัดโทรศัพท์ลงกางเกงยีนแล้วเงยหน้าขึ้น หันไปทำหน้ายุ่งใส่ไอ้คนข้างๆ

   “ยุ่งกะกูจริง อะไรนักหนาฮะ นับวันจะเหมือนหมาขึ้นทุกวัน”

   “เหมือนยังไง?”

   “ชอบหวงก้าง...”

   “ไม่ได้หวง แต่หึงต่างหาก”

   “หวงน่ะถูกแล้ว หึงเค้าใช้กับคนที่เป็นแฟนกันโว้ย”

   “แล้วไง ถ้ามึงเถียงว่าไม่ใช่แฟนกู แต่มึงเป็นเมียกู จะเถียงป่ะล่ะ?”

   “เหอะ!! ถึงยังไงหึงมันก็ใช้กับคนที่รักกันอยู่ดี ถ้ามึงบอกว่ามึงหึงก็แสดงว่า.... มึงรักกูอ่ะดิ”

   “หึงคำเดียวมันแปลได้เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?”

   “อือ แปลได้แบบนั้นแหละ ทีนี้จะเลิกเถียงได้ยัง ไอ้หมาหวงก้าง...” ผมตั้งใจเน้นประโยคหลังชัดเจน

   “งั้นเหรอ... งั้นก็ดีสิ ถ้าหึงมันแปลได้แบบนั้นจริงๆ งั้นมึงตั้งใจฟังให้ดีๆ เลยนะ” มันบอกผมด้วยน้ำเสียงที่จริงจังหนักแน่น มือแข็งๆ ยึดหัวไหล่ผมไว้ทั้งสองข้างไม่ให้ขยับหนีไปไหนทำได้เพียงแค่เงยหน้ามองหน้ามันตรงๆ เท่านั้น...

“กูหึงมึง....หึงมาก หึงมาตลอด แล้วก็หึงมึงแค่คนเดียวด้วย ถึงมึงจะพยายามไล่กูไปมันก็ไม่มีประโยช์ กูเลิกหึงมึงไม่ได้ กูจะหึงต่อไปจนกว่า...มึงจะใจอ่อน”




TBC

ยิ้มได้ยัง??

พาร์ทนี้สั้นอีกล่ะ เพราะดองมาหลายวัน และส่วนที่เหลือยังไม่เป็นชิ้นเป็นอันเท่าที่ควร

 แต่เสร็จเมื่อไรจะรีบมาต่อให้ นะจ๊ะ ตัวเธอ

รักนะจุ๊บๆ

[Eternal luv]

    ยกป้ายไฟเชียร์ กระต่ายตุลย์

[em1979]

กระต่ายเรารุกหนักเลย สงสัยจะหึงจัด

[narunarutoboyz]

กรี๊ดกร๊าดดดดดดด ว๊ายยยยยยยย 
ต่ายตุลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลย์ บอกรักแบบนี้เหรออออ
เขิลลลลอ่ะ น่ารักอ่ะ ปังปอด์นอ่าาาาาา อย่าทำให้ตุลย์เก้อบ่อยๆดิ หวั่นไหวแล้วก็อ่อนหน่อยดิ
รักตุลย์ 

รักคนแต่งเหมือนเดิม แม้จะมาช้า มาครั้งละนิด ก็ยังรักอยู่นะ 

[tookta]

ขอบคุณจ้า
เห้ย !!!! ต่ายตุลย์รุกหนักขนาดนี้เชียวหรือ ?
ดวงจันทร์ก็คงจะรู้ความหมายสักทีนะ ไม่ใช่มึนได้โล่...
ตอนนี้ต่ายตุลย์ก็คงจะได้รู้บ้างแล้วว่ามีใครจ้องจะครอบครอง
พระจันทร์ดวงนี้ของตนบ้าง -*-

---รออีก 70 % ที่จะตามมาจ้า ตื้นเต้นกับต่ายตุลย์

[NewYearzz]

ปอนด์จะคิดได้เปล่าน้า

รอตอนต่อไปครับ

[puppyluv]

หยั่งชอบตอนนี้ 555
กดบวกปล่อยเป็ดให้หึงของกระต่าย
ได้ใจมาก
ท่าทางปอนด์คงไม่รอดชัวร์ คืนนี้กื๋ยๆ
ชอบบบบๆๆๆๆๆๆๆ

[BAKA]

เพราะว่า "หึง" มาก...ก็เลยต้องหึงไปอย่างนี้เรื่อยๆ

เนอะ

[why yyy]

หึง = รัก งั้นเหรอ ว้าว ว้าว ว้าว!!

[malula]

พี่ต่ายพูดชัดขนาดนี้ เข้าใจซะทีนะน้องหนมปัง

[flawless]

แอบเขินแทนปอนด์ มโนฯ แทนว่าตัวเองเป็นปอนด์ไปเรียบร้อยแล้ว ฮาๆ
ฉันรู้นะว่าจริงๆ แล้วเธอน่ะรู้อยู่เต็มอกว่านายตุลย์เกี้ยว แต่แอบตีลูกซึน
เพราะกลัวถูกเขาแกล้ง(ทำเป็นรัก)ใช่มั้ยล่ะ กลัวเสียหน้าอ่ะสิ?
น่าๆ แมนๆ กันไป ตุลย์รักก็บอกไปเลยว่ารัก ไม่ต้องแกล้งให้เขา
ตีความแล้วคนอ่านค้างอ่ะ

[maminmeaw]

ยิ้มแล้ว..... แก้มแทบแตกอ่ะ
รอมาต่อตอนไปนะคะ เอาแบบ อึ้ง ทึ่ง เสียว กันไปเลย 5555

[bobby_bear]

ปอนด์ เค้าบอกรักแกอ่ะ อิอิอิ

[Nus@nT@R@]

เจอคำสารภาพ "หึง" เข้าไป  พระจันทร์จะไปไหนรอดเนี่่ย

[PoP~Pu]

ถ้าเปลี่ยนจากคำว่า"หึง"เป็นคำว่า"รัก"เนี่ย จะกรี๊ดดมาก ฮ่าๆ
เพราะปอนด์จะได้ไม่คิดไปทางอื่น เป็นคนคิดเยอะจริงๆเลยปอนด์ ฮ่าๆ
คราวนี้จะเชื่อต่ายตุลย์มั้ยเนี่ยว่ามันรู้สึกยังไง

[kurozhii]

เมื่อไหหร่จะรู้ใจตัวเองห๊ะ หนูปอน 

[nutty]

 มาให้เขินแบบนุ่มๆ หึงนะตัว

[วายซ่า]

โอ้....พ่อกระต่ายเล่นสารภาพตรงๆ แบบเนี้ยะ

พ่อพระจันทร์จะใจอ่อนเลยรึเปล่าน้า ลุ้น ลุ้น 

[nekko]

หึง=รัก เข้าใจไว้นะน้องปอนด์

 

[Yunatsu]

โอ้ยยยยยยยย น่าร๊ากกกกกกกก

[muiko]

อ่านเเล้วยิ้มตามจริงๆ

ตุล พูดขนาดนี้เเล้ว ปอนด์ว่าไงหล่ะ 

[timtam]

ว้ากกกกกกกก เราก็หึงปอนด์หึง ปอนด์มาก ฮี่ๆ สั้นๆแต่น่ารักจังเลย  หึงคนแต่ง

[nemesis]

ปอดจะตอบยังไงละทีนี้