หัวข้อ: จอมไตร ซีรีส์(ปฐพี)*เห็นได้ด้วยตา รักได้ด้วยใจ* END

[l2ozen]

แก้แค้น ดราม่า!!! 

[JUPJIB]

มาบอกอีกทีว่าจิตตากับจิตรินไม่ใช่ฝาแฝดกันนะค่า

จิ๊บเขียนไม่เคลียใช่ม้ายยยยยย


**ถ้าจิ๊บสะกดผิดหรือใครอ่านแล้วภาษาตรงไหนมันดูขัดๆหรือไม่รู้เรื่องก็โพสบอกหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ**


ขอบคุณพี่หยีที่ตรวจเบื้องต้นให้ค่ะ อิอิ


ผิลพลาดตรงไหนขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ♥♥


ตอนที่ 4

“เป็นนโยบายที่ต้องการปลดพนักงานรายวันออก แล้วรับแต่พนักงานประจำเท่านั้น”

หัวหน้าแผนกทำความสะอาดชี้แจ้งเมื่อเรียกจิตรินมาแล้วส่งเงินค่าแรงและเงินชดเชยหนึ่งเดือนให้

“เพราะยังเห็นใจหรอกนะ เขาถึงได้ให้เงินมาหนึ่งเดือนทั้งที่ๆไม่มีในสัญญาเนี่ย”

จิตรินพยักหน้าและรับเงินมาอย่างเถียงไม่ออก มันเป็นเรื่องจริงที่ว่าพนักงานรายวันมีสิทธิ์ที่จะโดนปลดออกได้ตลอดเวลาโดยที่ไม่ต้องมีการชดเชยใดๆ

“ค่ะ”

หลังจากนั้นจิตรินก็เก็บของอันน้อยนิดของตนออกมาจากโรงแรม ไม่มีงาน เงินที่ได้รับมาก็เหลือไม่มากพอจะใช้ชีวิตสบายๆได้

“ต้องรีบหางานใหม่”

บ่นกับตัวเองแล้วก้าวเท้าเดินไปเพื่อไปขึ้นรถสองแถวที่จอดรอผู้โดยสารอยู่

............................

“น้องเอิร์ธ คุณแม่มารับแล้วค่ะ”

จิตรินยิ้มรับคำคุณครูสาว พร้อมกับหันไปยิ้มกว้างให้กับเด็กชายที่วิ่งตรงมายังตน

“สวัสดีฮับหม่าม้า”

พอยกมือไหว้อย่างเรียบร้อยก็กระโดดกอดจิตรินไว้แรงๆอย่างดีใจ

“สวัสดีคุณครูก่อนครับ”

จิตรินบอกแล้วเด็กชายก็ทำตาม หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เดินออกมาจากโรงเรียนอนุบาลเพื่อไปขึ้นรถกลับบ้าน

ทั้งสองคนคุยกันเรื่องที่ผ่านมาวันนี้ของเด็กชายอย่างสนุกสนานและเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าจิตรินจะหนักใจที่ตกงาน แต่เพราะต้องรับผิดชอบเด็กชายตรงหน้านี้จึงไม่เคยคิดจะย่อท้อแล้วใจก็คิดเป็นห่วงพี่สาวที่หายหน้าไปสามปีแล้ว แล้วก็ให้คิดไปถึงใครอีกคน

........................

จิตรินเป็นน้องชายที่เกิดหลังจิตตาสองปีแต่หน้าตาเหมือนกันมากราวกับฝาแฝด พ่อแม่ของทั้งคู่ประสบอุบัติเหตุและจากไปตอนที่จิตรินเรียนอยู่ชั้นม.4และจิตตาอยู่ม.6 เพราะไม่มีญาติมิตรที่ไหนอีกจิตตาจึงต้องเป็นคนดูแลน้องชายมาตั้งแต่ตอนนั้น จิตรินออกจากโรงเรียนตอนม.4เพราะจิตตาบอกว่าไม่มีเงินส่งเสีย ทำงานร้อยลูกปัดบ้าง เพนท์ผ้าบาติกบ้างเพื่อหาเงินมาช่วยจิตตาที่ต้องไปโรงเรียนและทำงานเพื่อนำเงินมาเลี้ยงดูตน ซึ่งจิตรินนั้นไม่ได้รู้ความจริงเลย

ความจริงพ่อกับแม่ทิ้งเงินไว้ให้จิตตาและจิตรินเพื่อเป็นทุนการศึกษาหากพวกท่านเป็นอะไรไปไว้มากพอจะส่งทั้งคู่ให้จบปริญญาเสียด้วยซ้ำ แต่จิตตาไม่เคยบอกน้อง จิตตาไม่ชอบจิตรินเป็นทุนเดิมเพราะเธอคิดว่าน้องชายเกิดมาเพื่อแย่งทุกอย่างไปจากเธอ ทั้งหน้าตาและพ่อแม่ เธอจึงคิดว่าการที่เธอจะแย่งทุกอย่างของน้องชายมาเป็นสิ่งที่ถูกต้องเพราะเธอก็แค่เอาของๆเธอกลับมา เธอเอาเงินที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ไปเที่ยวเล่นในเวลาที่บอกน้องชายว่าออกไปทำงาน เจียดเงินเพียงนิดหน่อยให้น้องชายแล้วบ่นถึงความยากลำบากในการได้มาของเธอ วันที่เธอง่วงจัดเพราะเที่ยวจนดึกเธอก็จะใช้ให้น้องชายไปโรงเรียนแทนแล้วบอกว่าเธอเพลียเพราะทำงานเมื่อคืน เป็นอย่างนั้นเรื่อยมาจนพูดได้ว่าที่จิตตามีวุฒิม.6เป็นเพราะจิตรินเป็นคนไปเรียนและสอบแทนให้

จิตรินไม่เคยรู้ความจริงและสำนึกในบุญคุณของพี่สาวที่ต้องทำงานเลี้ยงตัวมาตลอด เมื่อพี่สาวได้งานที่โรงแรมในตำแหน่งพนักงานทำความสะอาด จิตรินก็ยังไปทำงานแทนบ่อยๆเหมือนเคย จนกระทั่งจิตรินได้พบกับปฐพี

จิตรินนั้นไม่ทราบว่ามีข้อห้ามไม่ให้เข้าไปในห้องที่ปฐพีกำลังแก้งาน แม้ว่าห้องนั้นจะระบุว่าไม่มีคนพักเพราะวันที่มีคำสั่งจิตตาเป็นคนมาทำงานและเธอก็ไม่ได้บอกอะไรน้องชายไว้

เมื่อเห็นปฐพีจิตรินก็ใจเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็น เมื่อเจออีกฝ่ายหน้าซีดๆท่าทางเหมือนกำลังจะแย่ก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือเข้าไป แล้วทั้งจูบ ทั้งอ้อมกอดที่ได้รับ แม้ไม่อยากยอมรับแต่ก็รู้ว่ามันคือความจริง จิตรินหลงรักอีกฝ่ายที่เป็นผู้ชายด้วยกันไปเสียแล้ว และแน่นอนเรื่องนี้ไม่มีทางหลุดลอดสายตาของจิตตาที่จ้องจะจับผิดน้องชายอยู่ตลอดเวลาได้โดยเด็ดขาด

วันนั้นเมื่อกลับถึงบ้าน จิตตากำลังนั่งอยู่บนตักของแฟนคนล่าสุดและจูบกันอย่างดูดดื่ม จิตรินไม่ชอบใจการทำตัวของพี่สาวนัก แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเลยเถิดไปกว่านี้เลยสบายใจได้บ้าง

“สวัสดีครับ”

จิตรินเอ่ยทักทั้งคู่และเดินเลี่ยงขึ้นไปบนห้องตัวเองอย่างเคย ชายหนุ่มที่เป็นคู่ควงของจิตตาเหลือบตาขึ้นมองน้องชายของแฟนสาว แล้วไล่สายตาตามไปอย่างสนใจ

“มองอะไรค่ะ นั่นผู้ชายนะ”

 จิตตาตอกย้ำให้ทั้งคู่ควงและตนเองฟังเพราะนับวันยิ่งดูเหมือนน้องชายจะดูดึงดูดใจผู้ชายได้มากกว่าตนเองมากขึ้นทุกที

“อืม...วันนี้ดูเซ็กซี่จังน้า น้องชายเธอ”

พูดพลางมองตามไปทางห้องน้องชาย จิตตาที่ไม่ชอบให้ใครมาพูดทำนองชมน้องชายให้ได้ยินอยู่แล้วจึงผละออกจากชายหนุ่มทันที เธอดึงตัวชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วพลักออกไปจากบ้านด้วยความโมโห

“เลิกกัน ไม่ต้องมาเจอกันอีกนะ!”

เอ่ยไล่เสียงดังและปิดประตูใส่หน้าชายหนุ่มที่ยังงงไม่หาย พอตั้งสติได้ก็เอ่ยปากสบทด่าหญิงสาวสองสามคำแล้วจากไป

ด้านจิตตาเธอเดินเข้าไปในห้องน้องชายโดยไม่ได้เคาะหรือให้สัญญาณใดๆทั้งนั้น พอเห็นน้องชายนั่งอยู่บนเตียงก็ยิ่งไม่พอใจ เพราะจริงอย่างที่ผู้ชายคนนั้นว่า วันนี้จิตรินดูดึงดูดใจ หรืออย่างที่เรียกว่าเซ็กซี่อย่างประหลาด

“แกไปทำอะไรมา”

เธอเดินไปดึงน้องชายเหวี่ยงลงพื้นอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ เพราะตัวพอๆกันและจิตรินไม่เคยคิดจะสู้พี่สาวจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยสำหรับเธอ

“พี่?”

จิตรินที่ลงไปนั่งกองที่พื้นเงยหน้ามองพี่สาวอย่างไม่เข้าใจ

จิตตายิ่งเห็นหน้าน้องชายชัดๆ ก็ยิ่งโมโห เธอจับคางน้องชายบีบแรงๆ

“ปากนี่ ไปโดนใครจูบมาล่ะสิ”

พอถูกถามจิตรินเลยหน้าแดงด้วยความอาย สุดท้ายก็โดนจิตตาถามเอาความจริงไปจนหมด แต่จิตรินไม่ได้บอกเรื่องแหวน
 
ไม่รู้ทำไมแต่ไม่อยากบอก

“เพราะเค้าคิดว่าแกเป็นฉัน”

หลังจากฟังเรื่องจบจิตตาก็จิกหัวน้องชายขึ้นมาแล้วเหวี่ยงไปแรงๆทางโต๊ะที่ตั้งอยู่ไม่ไกล จิตรินชนขอบโต๊ะอย่างแรง ร่างทั้งร่างจึงทรุดลงพื้นด้วยความจุก

“เพราะเค้าคิดว่าแกเป็นผู้หญิง เพราะคิดว่าแกเป็นฉัน หึ แกมันโง่ คงรักเค้าไปแล้วล่ะสิ”

จิตตายิ้มมุมปากอย่างสะใจที่น้องชายได้แต่ก้มหน้านิ่งยอมรับ

“ตั้งแต่นี้ไปแกไม่ต้องไปทำงานแทนฉันอีก ผู้ชายคนนั้นเค้าสนใจฉัน ไม่ใช่แก แกก็นั่งดูฉันมีความสุขกับผู้ชายที่แกนึกรักไปแล้วกัน”

แล้วจิตตาก็ออกไปจากห้อง

ในความคิดของจิตริน มันจริงอย่างที่พี่สาวว่า เพราะอีกฝ่ายคิดว่าตนเป็นผู้หญิงถึงได้จูบ เพราะว่านึกว่าเป็นพี่สาวถึงได้กอด ถ้ารู้ว่าเป็นตนเองที่เป็นผู้ชายไม่มีทางที่ปฐพีจะกอดจะจูบหรือให้แหวนมาอย่างนั้นแน่นอน

หลังจากนั้นไม่กี่วันจิตตาก็มาบอกว่าเริ่มคบกับปฐพี จิตตาเล่าเรื่องของตนเองกับปฐพีให้น้องชายฟังเสมอด้วยความสะใจ เมื่อเห็นน้องชายที่นั่งก้มหน้านิ่งพยายามสะกดกลั้นความเสียใจของตัวเอง ยิ่งตอนที่บอกว่าตนนั้นกลายเป็นของปฐพีไปแล้วและปฐพีดีใจแค่ไหนที่รู้ว่าเป็นคนแรกของจิตตานั้นยิ่งเห็นน้องชายหน้าเสีย เพราะเท่านี้ปฐพีก็คือคนของพี่สาวโดยสมบูรณ์ในความคิดของจิตริน เป็นของพี่สาวที่ไม่มีทางมาเป็นของตนได้อีกไม่ว่าทางใด

.....................
ต่อข้างล่างค่ะ

[JUPJIB]

ตอนที่ 4 (ต่อ)

“ท้อง?”   

จิตรินทวนคำของพี่สาวด้วยความประหลาดใจ

“เออ แกจะย้ำทำไม”

ดูท่าทางพี่สาวหงุดหงิดอย่างมากจิตรินเลยไม่กล้าทวงถามสิ่งใดอีก

“ฉันว่าจะไปเอาออก แกมีเงินสักสี่พันม่ะ”

จิตรินส่ายหัวเร็วๆเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้วที่ตนจะมีเงินมากขนาดนั้น หรือถ้ามีเขาก็ไม่คิดจะเอาไปให้พี่สาวเอาหลานออก

“โอย แล้วจะทำไงดีล่ะที่นี้ ปฐพีก็ดันหายหัวไปแล้ว”

จิตตาบ่นอย่างหัวเสีย เมื่อเธอรู้ว่าท้องจึงไปตรวจครรภ์ และอายุครรภ์สี่เดือนนั้นไม่มีทางที่จะเป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์แฟนคนปัจจุบันของเธอได้

“เอ๋?”

จิตรินแปลกใจเพราะว่านานแล้วที่จิตตาไม่ได้เอ่ยถึงปฐพีอีก และจิตรินก็ไม่กล้าถาม จิตตามองน้องชายที่ท่าทางสงสัยด้วยความแค้นเคือง และเธอก็พร้อมที่จะโทษทุกสิ่งทุกอย่างลงมาที่น้องชาย

“ยังมาทำหน้างง ฉันน่ะเลิกกับมันไปตั้งนานแล้ว คิดว่าใครจะโง่รักคนจนๆอย่างมันเหมือนแกหรือไง.....ใช่สิเพราะแกนั้นแหละ ถ้าไม่เพราะแกฉันคงไม่เป็นแฟนกับไอ้เด็กฝึกงานบ้านั่นจนท้องขึ้นมานี่หรอก”

หญิงสาวร้องไห้เพราะหาทางออกของปัญหาไม่เจอ เธอไม่อยากมีลูก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จะเอาออกก็ไม่มีเงิน แล้วเธอก็คิดได้ว่าจะไปหลอกเอาเงินจากแฟนคนปัจจุบัน ถ้ารู้ว่าเธอท้องต้องยอมให้เงินไปทำแท้งแน่ๆ

หญิงสาวยิ้มเมื่อนึกได้ แล้วปาดน้ำตาทิ้ง

“แกจำไว้นะ เพราะแกฉันถึงได้ท้อง แล้วต้องทำแท้ง แกนั่นล่ะที่เป็นคนฆ่าเด็กในท้องนี่ไม่ใช่ฉัน”

จิตตาพูดทิ้งท้ายแล้วเดินออกไป ปล่อยให้น้องชายยืนหน้าซีดตัวสั่นด้วยความหวาดหวั่น แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่จิตรินก็รู้ว่าตนมีส่วนจริงๆ

 “บ้าจริงๆเลยนะนายตริน”

ธาราเอ่ยด่าเพื่อนตัวเองเมื่อรู้เรื่องทั้งหมด ธาราเป็นเพื่อนสนิทของจิตรินและไปทำงานที่กรุงเทพ นานๆครั้งก็จะลงมาภูเก็ตสักครั้ง

“ให้พี่นายมาโทษนายได้ไง เรื่องนี้มันพี่นายกับนายนั่นผิดเต็มๆ”

“แต่ฉันเป็นคนทำให้เค้าเจอกัน”

ธารากุมขมับ ไม่อยากบอกความจริงว่าถ้าหากพี่สาวไม่ทำเหมือนแย่งผู้ชายคนนั้นไป เรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้ แต่พูดไปก็กระเทือนใจเพื่อนตนอีกจึงเงียบไว้

“เอางี้ วันนี้นายออกมากับฉันตอนกลางคืนแล้วกัน”

ในที่สุดธาราก็ตัดสินใจจะช่วยเพื่อน เพราะรู้ดีว่าจิตรินนั้นไม่อยากให้พี่สาวทำแท้ง

“แล้วนายก็บอกว่าไปงานศพเป็นเพื่อนฉัน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง”

จิตรินทำตามที่ธาราบอก พอพี่สาวถามก็บอกว่าไปงานศพกับธารา เธอจึงหันกลับมาถามธาราว่างานศพใคร

“งานศพเพื่อน ไปเอาเด็กออกแล้วติดเชื้อมา จะไปด้วยกันไหมล่ะ”

คำตอบของธาราทำเอาพี่น้องสองคนนิ่งเงียบไปเลยทีเดียว จิตตานั้นกำลังคิดโกรธว่าน้องชายเล่าให้เพื่อนฟังไม่พอยังวางแผนกับเพื่อนมาขู่เธออีก แต่พอหันไปเห็นหน้าน้องชายที่หน้าซีดตกใจไม่ต่างกับตัวเลยได้รู้ว่าจิตรินไม่รู้เรื่อง

“ตกลง คุณพี่จะไปด้วยเหรอ”

ธารายังคงยียวนไม่เลิก ทำเป็นไม่สนใจหน้าซีดๆของทั้งสองคน

“เหอะ ไปทำท่าไหนถึงติดเชื้อล่ะ ที่ไม่สะอาดล่ะสิ”

หญิงสาวพูด ราวกับปลอบใจตัวเอง ธารายิ้มสมใจเพราะรู้ว่าเธอเริ่มหวั่นไหวและกลัว

“อืม เห็นว่าเป็นหมอนะ ที่โรงพยาบาลมีชื่อเสียงด้วยสิ อย่างว่าแหละ ทำแท้งน่ะ เอาแน่เอานอนไม่ได้หรอก นี่ตายนอกเตียงนะ ที่ตายคาเตียงมีออกเยอะไป”

ยิ่งพูดก็ยิ่งดูเหมือนจะซีดทั้งพี่ทั้งน้องให้ธาราได้นึกขำนัก แม้เรื่องที่พูดจะเป็นเรื่องจริง

“แล้วมันเลือกได้เหรอ เก็บไว้ก็ยุ่งยาก”

รอยยิ้มมุมปากจุดขึ้นมาอีกครั้ง ธาราไม่คิดจะยั้งมือกับคนไร้จิตสำนึก

“เพราะงั้นไง คิดฆ่าคนอื่น ฆ่าได้แม้แต่ลูกตัวเองถึงได้ต้องรับผลที่ว่าตัวเองก็ไม่รอดเหมือนกัน”

จิตรินนั้นโดนธาราลากออกจากบ้านแล้วพาไปงานศพจริงๆ แม้ไม่ใช่เพื่อนแต่ก็เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนที่ตายเพราะติดเชื้อจากการทำแท้งจริงๆ ธาราไม้ได้โกหก เพียงแต่นำความจริงไปตีให้ตรงจุดก็เท่านั้น

“มันจะได้ผลหรือ”

จิตรินเอ่ยถามเมื่อจะเข้าบ้าน ธาราพยักหน้าให้เพื่อน

“พี่นายน่ะ รักตัวกลัวตาย ไม่มีทางจะยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงหรอก”

การคลอดลูกทุกครั้งมีความเสี่ยง แต่มันก็เสี่ยงน้อยกว่าการทำแท้งแน่ๆอยู่แล้ว จิตตาไม่ใช่คนโง่ เรื่องแค่นี้เธอย่อมคิดได้

และก็จริงอย่างที่ธาราคิด จิตตาบอกคนอื่นๆว่าเธอต้องไปต่างจังหวัดและลาออกจากงาน เลิกกับแฟนและเก็บตัวอยู่แต่ที่บ้าน รอเวลาจนกระทั่งคลอดลูกออกมา เธอจึงเริ่มออกจากบ้านอีกครั้ง

เด็กชายที่เกิดมาเป็นความรับผิดชอบของจิตรินทั้งหมด เมื่อเด็กชายอายุได้เพียงหกเดือน จิตตาก็บอกว่าจะไปเที่ยวสักพัก และหายไปไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย

เงินที่มีเริ่มหมดไปจิตรินจึงต้องขายบ้านที่เคยอยู่และมาเช่าห้องเล็กๆอยู่แทน

ใช้เงินเก็บและที่ขายบ้านได้เลี้ยงหลานมาตลอดจนหลานสองขวบและฝากเลี้ยงได้ แต่จิตรินจบแค่ม.3ไม่มีที่ไหนรับเข้าทำงานเขาจึงเอาชื่อพี่สาวมาสมัครงานที่โรงแรมเดิมที่พี่สาวเคยทำ เข้าทำงานด้วยชื่อของพี่สาวในฐานะพนักงานรายวันที่ทำงานเฉพาะตอนกะกลางวันเพื่อจะได้มีเวลาดูแลหลานชาย

...ลูกชายของพี่สาวกับผู้ชายที่ตัวเองรัก...

...............................


TBC ค่ะ ตอนต่อไปพรุ่งนี้นะค่า ^^

[l2ozen]

 :angry2:จิตตาเลวววว

[pinkky_kiku]

คุณจิ๊บคะ สงสัยค่ะว่า จะมีเปิดรีปริ้น ไม้-กลอนอีกมั้ยคะ ถ้าเปิดจองรวมเล่มเรื่องนี้ด้วยอ่า
อยากได้ทั้งสองเรื่องเลยจ๊ะ >.< รอลุ้นต่อไป 

[Piaanie]

เอ่อออ ออกจะอึ้งๆหน่อย นี่พี่สาวจริงๆเหรอนี่ยิ่งกว่านางมารร้าย แล้วที่แย่กว่านั้น น้องชายจะต้องมารับกรรมแทนหรือป่าวนี่ แล้วถ้ารู้ว่าพระเอกของเรารวยซะขนาดนั้น ยัยพี่สาวไม่รีบกระโจนไปคว้าทำให้น้องช้ำใจอีกเหรอนี่ 

[roseen]

 มีพี่สาวแบบนี้น่าจะให้มันติดเชื้อตายๆไปซะ

 อยู่ไปก็รกโลก แย่งอากาศของคนอื่นหายใจเปล่าๆ

[pppp]

โห เลวได้อีกอ่ะ เจ๊
น้องแท้ๆ เลยนะ กีดกันไม่ให้เรียนต่อ
ทำลายสารพัด สงสารจิตรินจริงๆ
คุณพีจะมาเจอน้องเอิร์ทเมื่อไหร่น้อ

[Gemm]

ปวดใจ

 อีพี่เลว

[Akamei]

เลว!!!!!!!!!!

[A.Miku]

จิตตาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
น่าฆ่ามากกกกกกกกกกก

แก้คำผิดนะคะ

“มองอะไรค่ะ นั่นผู้ชายนะ” ----  คะ  
“ฉันว่าจะไปเอาออก แกมีเงินสักสี่พันม่ะ”  ----  เปลี่ยนเป็น มะ  หรือ มั๊ย  หรือ ไหม  น่าจะโอเคกว่า
“ยังมาทำหน้างง ฉันน่ะเลิกกับมันไปตั้งนานแล้ว คิดว่าใครจะโง่รักคนจนๆอย่างมันเหมือนแกหรือไง.....ใช่สิเพราะแกนั้นแหละ ถ้าไม่เพราะแกฉันคงไม่เป็นแฟนกับไอ้เด็กฝึกงานบ้านั่นจนท้องขึ้นมานี่หรอก” ----   นั่น
“เพราะงั้นไง คิดฆ่าคนอื่น ฆ่าได้แม้แต่ลูกตัวเองถึงได้ต้องรับผลที่ว่าตัวเองก็ไม่รอดเหมือนกัน”  ----  ต้องได้  



รอตอนหน้า ๆ ^^

[@StaR@]

บอกได้คำเดียวว่า เลว เลวมากๆๆด้วย
นี่น้องคุณน่ะแถมน้องที่เกิดจากพ่อแม่เดียวกันด้วย
อย่างนี้คงจะเลวมาจากสันดานเลยใช่มั้ยเนี้ย
คนที่ซวยเลยกลายเป็นตรินซะอย่างนั้น
เรื่องอื่นว่าเลวแล้วทิ้งลูกไว้ให้ตรินเลี้ยงอีก
ช่างเป็นพี่ที่คำเปรียบเทียบอะไรไม่ได้เลยจริงๆ
 

[aehJTS]

ขออย่าให้เชื้อแม่มันติดตัวลูกมาเลย เพราะเลวเกิ๊น
เด็กเป็นเหมือนผ้าขาวอยู่กันคนดีขอให้เป็นคนดี

  คะ

[zeen11]

ตามมาอ่านอย่างรวดเร็ว เอ่อ ยัยจิตราจะเลวไปไหมค่ะ ขนาดน้องในไส้ยังทำได้ขนาดนี้ 

ว่าแต่เมื่อไหร่ นายดินจะได้เจอรักแรกตัวจริงสักที
ถึงจะเจอกันแล้วดราม่าแต่เชื่อว่าทันทีที่ได้ถอดเสื้อผ้า นายดินก็คงรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร แถมได้ลูกมาอีก 1 คน พร้อมหน้าครอบครัวพอดี อิอิ    

[evil_kun]

โหหห...ชีวิตรันทดได้อีก
แล้วแบบนี้ยังต้องไปโดนพ่อปฐพีล้างแค้นอีก 

[StillLoveThem]

...พี่ไม่คอยชอบอ่านนิยาย แต่ดันไปติดใจ.. จอมไตรซีรีส์ ไม้กลอน เข้า น้องเขียนได้ดีจริงๆๆ +1ให้จ้า
...เรื่องนี่ขอเป็น fc ด้วยคนก็แล้วกัน ตอนนี้ชักเริ่มสงสารจิตริน แล้วนะ ดูเหมือนต่อไปมันต้องมีอะไรยุ่งยากแน่เลย
...จิตริน คงต้องโดนปฐพี แก้แค้นแหงๆๆ แต่ในความรู้สึกของพี ก็ยังเห็นความแตกต่างของสองคนอยู่นะ เพราะฉนั้นพีไม่ได้โง่นะ
...เพี่ยงแต่มีเวลาที่ได้อยู่ใกล้ชิดกันน้อยไปนิดเลยอาจความเข้าใจคลาดเคลื่อนไป แต่จิตรา ร้ายเนอะ ตอนท้ายอย่ามาขอคืนนะทั้งลูกทั้งผัวน่ะ
...จะยุจิตริน ไม่ยอมยกให้ แต่สงสัยจะไม่สำเร็จ ดูจิตรินจะรักพี่สาว รักหลาน และพีมากๆๆ นอกจากจิตราจะลาโลก โอ๊ยไว้จะติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ

[love2y]

ชอบธาราอ่ะ นึกถึงภาพสาวทอมก๋ากั๋นหน่อยๆ อิอิ


เอารูปผังบ้านจอมไตรมาฝาก ^^ ((เอ่อ...ถ้าเห็นว่าไม่ควรแปะบอกได้นะคะ เดี๋ยวมาลบให้ค่ะ))

[A-J.seiya*]

เป็นพี่สาวที่เลวมากกกกกกก
ชิส์  อยากจะตบๆๆๆ
ยังไงล่ะเนี่ย
คุณปฐพี มาไล่ออกอีก เหอะ รีบมารับผิดชอบเลย!!

[eddiam]

จะมาม่ามากมั๊ยเนี่ย จะได้ทำใจตั้งแต่เนิ่นๆ - -"

[sang som]

+1ค่า  หนุกมากกกก

[BExBOY]

ติดตามทุกเรื่องของคุณจิ๊บ เลยค่ะ โฮะๆๆ เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วชิมิ ดีใจจัง เพราะรอแต่ล่ะตอน

นานจนลืมตอนเก่าไปเลย TT_TT

(อย่าลืม ตาหวานนะ อยากอ่านคู่นี้มากมาย)

+1 ค่ะ ฮ่าๆ

[oaw_eang]

ขอบคุณสำหรับผังครอบครัวนะคะ

แหร่ม มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Tuszank]

อ่านมาแล้วจอมไตรนึง ,,

อิอิ มาเจออีกจอมไตรนี่ .. นายเอกของเราน่าสงสารไปไหม๊ T^T

ปล. ขอบคุณสำหรับ ผังจอมไตร นะครับ ,,

[LalaBam]

ปวดตับมากๆเลย
 

[akanae]

ชอบน้องจิ๊บเวลาแต่งชื่อตัวละครอ่ะ ชื่อเล่นอ่ะ
ง่ายๆ ดี แบบ ติดหูดีอ่ะ ไม่ใช่แบบ หวือหวา
แล้วชื่อจริงสั้นๆ ชอบชื่อสั้นๆ อ่ะ สองพยางค์ ฮ่าๆ
ชอบตั้งแต่ไม้กับกลอนแล้วล่ะค่ะ ชอบการเขียนล่ะ
รอรวมเล่มด้วยคนนะ ^^ เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเป็นจริงเป็นจังเลย
จะมาเก็บรวบละเอียดอีกทีนะจ้า

[kitty]

 

[nongrak]

อ่านแล้วสงสารจิตรินจังเลย มีพี่สาวที่เลวมากกกกกก
แล้วปฐพียังไม่รู้ความจริงเรื่องลูกเลย
จะรออ่านนะค่ะ

[ณ ที่เดิม™]

อ่านแล้วเจ็บจี๊ดๆ
เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง แต่กลับเอากระดูกมาแขวนคอนี่นะ 

[luckyzaaa]

เพิ่งอ่านจอมไตร ภาค กลอน-ไม้ จบเป็นครั้งที่ 2 สนุกมากค่ะ อ่านกี่ทีก็สนุกไม่เคยเปลี่ยน
แล้วก็รอ ร๊อ รอ ว่าเมื่อไหร่จะมีตอนอื่นๆ มาให้อ่านอีก สมใจอยากซะที  ขอบคุณคุณจิ๊บมากค่ะ

[chaoyui]

เพิ่งเห็นจอมไตร พออ่านแล้ว อยากกลับไปอ่าน ไม้-กลอนอีกจัง
รอพรุ่งนี้ค่ะ