หัวข้อ: EP.31 (END) ♠ 04/08/15 M ♠ M 『 ▷ ▷ ▷ ▸ ครูผมเป็นมาเฟีย (จริงดิ!!!?) 』

[foyer]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

♠ ♠ ♠

สวัสดีทุกท่าน นี่เป็นเรื่องที่ 3 แล้ว! อยากลองเขียนแนวใหม่ ๆ ดูบ้าง
พอดีเอนเตอร์เทนและแนะนำเรื่องไม่ค่อยเก่ง ฉะนั้น...เชิญอ่านกันเลยดีกว่า thank you!    

♠ ♠ ♠

[foyer]

M ♠ M

   ในที่สุดก็ถึงซักที โรงเรียนมัธยม... อืมม ชื่อโรงเรียนมันอะไรน้า ผมยืนครุ่นคิดซักครู่ แต่ดันนึกไม่ออกขึ้นมาซะงั้น
อืม บัดซบจริง ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ก็ท่องมาแล้วอย่างดี แต่ก็ช่างหัวชื่อมันเถอะ
ว่าแต่.....รั้วแม่งจะยาวไปไหนวะ ไม่รู้มันจะทำประตูไกลอะไรนักหนา หรือว่ากูโง่เองที่ลงรถเมล์ผิดป้าย?

   ด้วยความขี้เกียจเดิน ผมตัดสินใจมองซ้ายมองขวา แล้วกระโดดปีนรั้วคอนกรีตสูงนั้นทันที 
   “โอ๊ะ” โชคดีจริงๆ ที่ไม่เข้าทางประตู
   
   ไม่ไกลแต่ก็ไม่ใกล้จากกำแพงที่ปีนอยู่นั้น ผมเหลือบไปเห็นเด็กสาวม.ปลายกำลังว่ายน้ำอยู่ว่ะ! เฮ้ย ๆ ชักช้าไม่ได้ละ ผมรีบล้วงควักหาอุปกรณ์เสริมที่พกมาทันที กล้องครับกล้อง ส่องทางไกลให้เห็นกันจะ ๆ ไปเลย อย่าได้เสียเวลา 
ปรับเลนส์ปรับโฟกัสเรียบร้อย ภาพชัดเจน!!!
โอ้ว อื้อหือ!!! เป็นบุญตาจริง ๆ เลยกู... แจ่ม ๆ ทั้งนั้นเลย ยอด ๆ ไม่เสียแรงแล้วว่ะที่ต้องมาที่นี่ ....ขาว.... สวย ใส เกาหลี เกือบทุกคนเลย...... เจ๋งจริงน้อง!!!   

ส่องไปส่องมา...น้ำลายหก แม่งเอ๊ย เผลอปาดนิดเนียวโฟกัสเปลี่ยนเฉยเลย

อ้าว นั่นมันเชี้ยอะไรวะ? 

ในกล้อง... ผมเห็นเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งกำลังจิกหัวเด็กผู้ชายอีกคนถูลู่ถูกังลากไปจากอีกสระใกล้กัน พอพ้นมุมตึก บางคนก็ตบหัวบางคนก็ถีบไอ้เด็กนั่นอย่างแรง หืม? ไอ้พวกเวร พวกมึงเนี่ยทำลายสุนทรียภาพอันสวยงามของกูป่นปี้หมดแล้ว   
ดูจากท่าทางแบบนี้เดาได้ไม่ยากว่ะ ไม่โดนรุมกินโต๊ะ ก็โดนยำส้นตีน หรืออะไรเทือกนั้น... ไม่เกินนี้หรอก
อืมม ซวยไปมึง และผมคิดว่าโรงเรียนไหน ๆ มันก็คงมีแบบนี้ทั้งนั้น   
“เรื่องธรรมดาของเด็ก ๆ”
แต่.... หึ๊ยย หงุดหงิด ว่าจะดูเด็กสาวน่ารัก ๆ ต่อซักหน่อย พอเห็นแบบนี้กูหมดอารมณ์

ผมเก็บกล้อง และตัดสินใจกระโดดลงจากกำแพงเดินเลี่ยงไปอีกทาง ผมต้องไปหา ผอ. ของโรงเรียนนี้ว่ะ ซึ่งก็ไม่รู้แม่งอยู่ตึกไหน เวลานี้กำลังมีการเรียนการสอนอยู่เลยไม่มีแม้แต่หมาซักตัวจะเดินผ่าน
“เอาไงดีวะกู” จะไปซ้ายหรือขวา หรือเดินกลับไปสระว่ายน้ำดี

“โอ๊ย!” เสียงเชี้ยอะไรอีกวะ ผมคิดในใจ พลางเดินย่องไปยังที่มา
ความจริงอ่ะนะ ผมไม่ใช่คนชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน โดยเฉพาะเรื่องเด็กตีกัน ไร้สาระสุด ๆ แต่แม่ง... ไม่มีใครให้ถามทางนี่หว่าทำไงได้

“ไอ้อ่อน มึงลุกขึ้นมา!” ยิ่งใกล้เสียงก็ยิ่งดังขึ้น ตรงนี้มันเป็นมุมอับข้างหอประชุม เหมาะจริง ๆ ที่จะพาคนมากินตีน ผมชะโงกหน้าไปดูจากมุมเสา... เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ
เฮ้อ... สี่รุมหนึ่งนี่ไม่ไหว แต่ก็อย่างที่พูดไป ผมไม่อยากยุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องโดยไม่จำเป็น 
“ลุกขึ้นมาดิสัด!”
“ไอ้ลูกหมา มึงทำได้แค่นี้เหรอ!”

ผั่วะ ตุ้บ ๆ ๆ ๆ

ไอ้โง่ววเอ๊ย นอนให้เค้าตื๊บอยู่ได้ ลุกขึ้นมาถีบมันคืนบ้างสิวะ ลูกผู้ชายรึเปล่า!?
“โอ๊ย!! เรายอมแล้ว!” กระจอกจริง ๆ กูเชียร์มึงไม่ขึ้นเลย 
“เฮ้ย พวกมึงพอ! ไอ้มายด์ พรุ่งนี้มึงเอาเงินมาให้กูห้าพัน ถ้าไม่ได้นะ...มึงโดนหนักกว่านี้แน่” ไอ้เกรียนที่ดูท่าทางเก๋าที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้น มึงนี่ช่าง...หน้าตากวนตีนกูได้โล่จริง ๆ ว่ะ
“ต..ตั้งห้าพัน เราจะไปหาจากไหน?” ไอ้กระจอกถาม
“เรื่องของมึง! มึงมีหน้าที่หา!! ไม่ใช่มาถามกู”
“โอ๊ย!” ก็สมควรโดน

ผมถอนหายใจยาวอย่างสุดเซ็งเมื่อพวกกลุ่มเด็กเกรียนเดินจากไปแล้ว
“ฮึก ฮืออ ๆ ๆ” ไอ้อ่อนนอนหมอบร้องไห้โฮขึ้นมาทันที โถ ๆ ๆ กูจะสงสารหรือสมน้ำหน้าความอ่อนของมึงดีวะ แต่คนอ่อนแอกว่าก็โดนแกล้งง่าย ๆ แบบนี้ล่ะวะ เป็นธรรมดาของโลกมนุษย์
“สภาพดูไม่จืดเลยน้องเอ๊ย” ผมเดินเข้าไปทักหนุ่มน้อยผู้โชคร้าย

พอเด็กนั่นเห็นผมก็ทำท่าตกใจรีบเช็ดน้ำตาออก จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนในสภาพสะบักสะบอมพอประมาณ
“เฮ้ย มองอะไรอย่างงั้น กู...เอ๊ย! พี่... เอ๊ย! ผม ไม่ใช่ดิ แม่ง เรียกตัวเองว่าอะไรดีวะ” กูงงตัวเอง ส่วนไอ้อ่อนก็มองผมแบบหวาดระแวงเต็มที่
“ไม่ใช่โจร.... ไม่ต้องมองอย่างน้าน” พร้อมยิ้มท่าทางเป็นมิตรให้ ซึ่งเด็กนั่นก็คลายความหวาดกลัวขึ้นมาได้หน่อยนึง เหอะ ๆ อะไรวะ ผมออกจะแต่งตัวดี

“ห้อง ผอ. ไปทางไหนครับ?” ผมถาม
“เอ่อ... เดินตรงไปทางนี้แล้วเลี้ยวซ้าย พอคุณเห็นลานน้ำพุแล้วก็เลี้ยวซ้ายอีกที ตรงนั้นจะมีป้ายบอกครับ” สรุปกูก็ต้องหาเองต่ออีกใช่ไหม แต่ก็ช่างเถอะ
“thank you” ผมยิ้มให้อีกที แต่ก่อนเดินไปพอดีนึกอะไรขึ้นมาได้

“นี่น้อง คนที่ไม่สู้เขาเรียกคนขี้ขลาดนะ ถ้าไม่อยากโดนตื๊บไปจนตายมันต้องสู้!”
“.....................”
“หรือจะปล่อยไปงี้ก็ช่างเหอะ ไปล่ะ”
     
       
H
เรื่องนี้จะมีสองมุมมองนะทุกท่าน... (ขอบคุณสำหรับผู้คิดไอเดียสีขึ้น พอดีไม่ทราบว่าใคร ขอขอบคุณ) 
ปล. เขียนขึ้นเพราะเกิดคิดถึงต้านขึ้นมาตงิด ๆ มิใช่อื่นใดเลย หุหุ

[foyer]

M ♠ M

   อีกแล้วสินะ...?

ทำไม?

ทำไมต้องเป็นเราที่โดนแบบนี้ตลอด?
 
เจ็บจัง... ระบมไปหมดทั้งตัว ผมคิดอะไรไม่ออกแล้วกับชีวิตน่าสมเพชของตัวเอง ผมไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้จะหนีไปทางไหน ได้แต่ค่อยๆ เดินกลับห้องเรียนหลังจากถูกกลุ่มอันธพาลหลังห้องลากไปกระทืบ
บ้าชะมัด ...เจ็บทั้งตัว เสียทั้งเงิน เสียทั้งศักดิ์ศรี...
มันเป็นแบบนี้ทุกวัน ๆ
 

‘นี่น้อง คนที่ไม่สู้เขาเรียกคนขี้ขลาดนะ ถ้าไม่อยากโดนตื๊บไปจนตายมันต้องสู้!’


เสียงของผู้ชายคนเมื่อกี้ดังขึ้นในหัว
“ถ้าสู้ได้ก็ดีสิ” ผมสู้ไม่ได้หรอกครับ... ใครมันจะไปสู้ได้ล่ะ พวกมันมีตั้งสี่คน แล้วยิ่งไอ้โจ้หัวหน้าแก๊งค์ ขนาดพี่ม.หกยังไม่กล้าหือกับมันแล้วผมจะไปทำอะไรได้

‘ห้าพันบาท’
โจ้บอกให้ผมเอาไปให้พรุ่งนี้ ผมเครียดมากเพราะมันไม่ใช่เงินน้อยๆ เลยนะครับ ผมเป็นแค่เด็กม.สี่อาศัยอยู่กับแม่แค่สองคน ฐานะก็ไม่ได้ร่ำรวยมากมายแล้วจะไปหาเงินที่ไหน นอกเสียจากว่าเอาเงินที่อุตส่าห์เก็บออมในธนาคารตั้งแต่เด็ก ๆ เบิกมาให้มัน

“มายด์!”
ผมสะดุ้งหันไปตามเสียงเรียก
“เพลง” ผมรีบก้มหน้าหลบไม่ให้เธอเห็นรอยฟกช้ำที่แก้มและมุมปาก เพลงเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กคนเดียวของผมที่มาเรียนที่นี่เหมือนกัน เธอเป็นเพื่อนรักผม...
“หน้าไปโดนอะไรมา?” พอเพลงถามประโยคนี้ผมก็หันหลังกลับแล้ววิ่งหนีไปทันที ผมไม่อยากให้เพลงเห็นสภาพอันน่าทุเรศของผม

เจ็บใจ! เจ็บใจ!! เจ็บใจ!!!

ผมไม่อยากเป็นที่รองมือรองตีนของไอ้โจ้ แต่ผมสู้พวกมันไม่ได้ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นผมคนเดียวที่ต้องเป็นแบบนี้?       


‘นี่น้อง คนที่ไม่สู้เขาเรียกคนขี้ขลาดนะ ถ้าไม่อยากโดนตื๊บไปจนตายมันต้องสู้!’


   เสียงเดิมตามมาหลอกหลอนผมอีกครั้ง... ฮึ! ไอ้ขี้เก็กบ้าเอ๊ย!
   “ใช่สิ! ใครไม่มาเป็นกูก็ไม่รู้หรอกว่ามันทรมานแค่ไหน!!!” 


เสียงกริ่งเปลี่ยนคาบเรียนดังขึ้น ผมหยุดร้องไห้กับตัวเองแล้วขึ้นห้องเพื่อเรียนคาบต่อไป
แต่แล้ว.........เมื่อเข้ามานั่งที่โต๊ะได้ไม่นาน ผมก็เห็นคนท่าทางแปลกๆ และแต่งตัวไม่เหมือนคุณครูเลยซักนิดเดินเข้ามา

อ่ะ นี่มัน....ไอ้ขี้เก็กที่เจอเมื่อกลางวัน!!! 

“สวัสดีคร้าบนักเรียนทุกคน!!! ผมชื่อเมฆ มาสอนแทนครูเกดที่เส้นเลือดในสมองแตกนะครับ!” ผมอึ้งที่เห็นคน ๆ นี้เข้ามาแนะนำตัว ก็... เขาดูไม่เหมือนครู ทั้งหน้าตา ทั้งลักษณะท่าทาง การพูดจา....
เอ่อ เขาเป็นครูจริงเหรอเนี่ย ผมไม่อยากจะเชื่อ

“อ้าว! น้อง!” ผมสะดุ้ง เพราะครูเมฆชี้นิ้วมาทาง......นี้!
 .....ผมเหรอ? ผมชี้นิ้วกลับมาที่ตัวเองด้วยความตกใจที่ครูเขาตะโกนเรียก
“ที่เราเจอกันเมื่อกี้ไง จำได้ไหม?” เขาเดินเข้ามาทักผมอย่างอารมณ์ดี

ตอนนี้ผมกำลังตกเป็นเป้าสายตาของเพื่อน ๆ โดยเฉพาะพวกไอ้โจ้หลังห้อง

“ตกใจใช่ไหมล่ะ? ที่จริงแล้วผมเป็นครูนะ ” อะไรของเขา ทำเป็นเล่นอยู่ได้
“เมื่อกี้โดนอัดซะน่วมเลย เป็นไงมั่ง หายดีแล้วเหรอ?”
เลิกถามซักทีได้ไหม? ผมอายเพื่อน แค่ปกติโดนไอ้พวกนั้นแกล้งก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ยังจะมาประจานกันแบบนี้อีก
และที่สำคัญ....
“ครู!!!!!!!” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากหลังห้อง มันเป็นเสียงของไอ้โจ้ครับ ผมหันหลังไปดู มันกำลังยืนขึ้นพูดอย่างท้าทาย
“เขาจ้างให้มาสอน แล้วเมื่อไหร่จะสอน!?”

ไอ้โจ้กล้าถามขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? 

“หือ??” ครูเมฆทำหน้าเหมือนอยากฟังซ้ำ
“ว่าไงนะ คุณพูดกับผมเหรอ?” ท่าทางครูนิ่งไป
“ช่ายคร้าบ... มีไรมั้ย?” ไอ้โจ้ถามกวนตีนสุด ๆ มันไปท้าทายเขาอย่างนั้น ผมคิดว่าน่าจะโดนดีบ้างแหล่ะ แต่ผลปรากฏว่า....เปล่าเลยครับ! 

“นั่นสินะ ถูกเผงเลย ! ได้เวลาสอนแล้วว !” 
“หา?” พูดจบครูก็เดินยิ้มร่ากลับไปที่หน้าชั้นเรียน
“เอาล่ะครับนักเรียนทุกคน เปิดหนังสือกันเลย! Let’s Go!!!”

 

ผมมองครูเมฆแบบอึ้งกว่าเดิม ไอ้ขี้เก็กนี่ทำเป็นมาดดีสั่งสอนคนอื่น แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เรื่อง

สุดท้ายก็ป๊อดกลัวไอ้โจ้เหมือนผมนั่นแหล่ะวะ!!! 


 

H
จบอินโทร... เปิดเรื่องใหม่ฉลองถ้วยยูฟ่ากันไปเลยคืนนี้   

[A-J.seiya*]

><
ฉลองเรื่องใหม่ ค่าาาา
ค้างเรื่องที่ ๒ ไว้ยังไม่ได้อ่านเลย แฮะๆ

ว่าแต่ น้องมายด์ (ชอบชื่อมาก)
ต้องสู้คนนะ !!!
คุณครูแบบนี้ (ท่าทางจะหล่อ? ฮ่าๆๆ) หลุดเข้ามาในโรงเรียนซักคน เหอะ
คงร่อนกระดาษ เขียนเพลงกันแทบไม่ทัน!!

[G-NaF]

มาฉลองเรื่องใหม่ค๊าบบบบ ^^

[Wordslinger]

วุ้ย ขอบคุณคุณโบว์และน้องแบ็งค์มากค่ะ

ว่าแต่เรื่องนี้แนวครูกับนักเรียนหรือนี่! ชอบ! อิอิ

ปล. คิดถึงน้ำพุนะคะเธอว์

จุ๊บๆ 

[EVE910]

 

[ΩPRESTOΩ]

มาอ่านด้วยคน

เด็กอย่างโจ้ ช่างน่าตื้บ
แต่ยังไม่ตื้บ รอดูที่มาที่ไปก่อน ^^

น้องมายด์น่าสงสาร
ดูสิครูเมฆขี้เก๊กจะทำอะไรได้บ้าง  

บวกหนึ่งแทนคำขอบคุณ

[BeeRY]

คุณครูช่วยน้องมายด์ด้วยนะ
ป.ล. คิดถึงพี่ต้านกับน้องอิฐเหมือนกันค่ะ

[m_pop91]

เห็นชื่อนักเขียนแล้วคิดถึงพี่ต้านกับน้องอิฐเหมือนกันครับ
รอตอนต่อไปนะครับ

[i-love-you]

นี่แค่อินโทร


อร๊าย รออ่าน ตอนจิงๆๆ


 

[nunamicky]

+1 ต้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ
พี่ก็คิดถึงต้านเหมือนกัน

[yeyong]

เห็นครูแล้วนึกถึงพี่ต้านเหมือนกัน

บวกหนึ่งกับเรื่องใหม่ ถ้าจะสนุกนะเนี่ย

[PetitDragon]

 

ฉลองเรื่องใหม่ครับ

[cavalli]

 

[cocoaharry]

เห็นชื่อเรื่องน่าสนใจเลยเข้ามาอ่านค่ะแต่อ่านไปเรื่อยๆแล้วแอบเอะใจว่าทำไมเนื้อหาถึงได้เหมือนการ์ตูนเรื่องThe Breakerครูซ่าขอท้าชนมาเฟีย ที่ตอนนี้สนพ.สยามได้ลิขสิทธิ์ตีพิมพ์อยู่อาจไม่เหมือนกันมาก แต่โครงเรื่อง ทั้งตอนเริ่มครูแอบถ่ำมองนร.สาว แล้วมีเด็กโดนรุมกระทืบอยู่ใกล้ๆ แล้วเด็กคนนั้นก็โดนไถเงินพอพวกที่ไถเงินไปเด็กคนนั้นก็ร้องไห้แล้วครูก็มาพูดบอกให้สู้  แล้วถามทางพอกลับไปที่ห้องเรียนก็เจอเพื่อนสาวสมัยเด็ก  แล้วผู้ชายคนที่มาพูดด้วยก็กลายเป็นครูของตัวเองแล้วหัวโจกที่มากระทืบเด็กหนุ่มก็สั่งให้ครูสอนต่อ(ภาษาจะแปลกๆนิดหน่อย เพราะเราใช้โทรศัพท์ มันพิมพ์ไม่ค่อยถนัด)คือว่าเนื้อหามันคล้ายคลึงกันมากเกินไป ทั้งลำดับเรื่อง เหตุการณ์ เราเลยสงสัยค่ะช่วยชี้แจงด้วยค่ะปล.ถ้าหากว่ามันเป็นการเข้าใจผิดของเราไปเองก็ต้องขอโทษด้วยค่ะ เพราะที่คุณลงเป็นแค่อินโทร คงนำมาตัดสินใจไม่ได้แต่ด้วยเนื้อหาที่คล้ายคลึง เราอยากให้คุณอธิบาย เพื่อความสบายใจค่ะ

[EunJin]

คิดถึงต้านเหมือนกัน... เรื่องใหม่น่าติดตามๆๆๆ

[เพื่อนบ้าน]

ขาประจำ(?) ตามมากดไลค์เบา เบา 
ว่าแต่เมื่อไหร่คุณครูมาเฟียจะแสดงอิทธิฤทธิ์ล่ะค่ะ วัยรุ่นใจร้อน เหอๆๆ

พีเอสซึ.คิดถึงน้ำพุ เค้าเลิกนอยด์แล้วนะ อย่าลืมไปต่อล่ะตะเอง 

จุดพลุให้ด้วย บึ้มๆๆ 

[foyer]

ชี้แจงค่ะ...
ได้แนวคิดมาจากการ์ตูนจริง ๆ น้อมรับ แบบว่าอ่านแล้วชอบคาแรกเตอร์สองคนนี้มากเลยเอามาทำเป็นวาย   
ที่คล้ายคงเพราะเราอ่านหลายรอบจนติดภาพติดตาตอนแรกเลยออกจะเหมือนการ์ตูนไปบ้าง แต่ว่าเนื้อหาต่อจากนี้คงไม่ใช่เวอร์ ๆ มีพลังพิเศษเหนือมนุษย์ ออกแนวแอคชั่นแบบนั้น
เราจะเน้นสภาพความเป็นจริง ไม่มีพลังพิเศษอันใด แล้วก็ออกแนวรักใส ๆ (หรืออาจจะ x กระจาย) ระหว่างครูกับนักเรียนมากกว่า  (ในการ์ตูนมันก็ไม่ใช่แบบนั้นเนอะ ออกจะสู้กันเลือดสาด) แล้วเราก็คิดพล็อตไว้แล้วไม่เหมือนการ์ตูนแน่นอนค่ะ 

ขอบคุณคุณ cocoaharry ที่แจ้งเข้านะคะ คนเคยอ่านการ์ตูนจะได้สบายใจ แต่ถ้าคิดว่าเหมือนไปแล้วก็ขอเป็นแค่คาแรกเตอร์พอเนอะ ขอโทษจริงๆ ค่ะที่ทำให้สับสน

[ต่ายน้อย]

ครูเมฆนี่ท่าจะฮาน่าดู
เป็นกำลังใจจ้า

[lolitar]

ชอบค่ะชอบพระเอกโหดๆ


(เหมือนประจานเองว่ะ)



จะติดตามไปเรื่อยๆๆค่ะ



                                       如 请 爱

[LadyOneStar]

สู้ๆๆ น้องมาย

[YELLOWSTAR]

คุณครูพระเอกเท่ห์มากค่ะ
 
เรื่องนี้แอบคล้ายๆGokusen   5555++  คิดไปโน้นเลยเรา

[cocoaharry]

เข้ามารับทราบข้อชี้แจงค่ะ

จะรอติดตามผลงานนะคะ

ปล.ลึกๆแล้วตอนอ่านการ์ตูนเราชอบฮอกโซชอน(แก๊งชอนโด)กับชีอุนมากค่ะ >//<
ปล.2 มันบู๋หลุดโลกจริงๆ

[สมุนไพร]

 

[kazhiki]

เป็นกำลังใจจ้า

[skidK]

แวะเยี่ยมชมเรื่องใหม่ค่ะ

[u-only-one]

มาแปะไว้ก่อน ยังไม่ได้อ่าน แต่คิดถึงต้านเหมือนกัน 
(เพิ่งหยิบต้านอิฐมาอ่านอีกรอบได้สักสองสามวันแระนะน้องโบ )

[nevergoodbye]

คุณครูน่ารักจังเลย 
เชียร์ค่าา~~ ไรเตอร์รีบมาอัพนะคะ

[mutoo]

ขอตัวหนังสือสีเข้มๆหน่อยจ๊า
อ่านตัวหนังสือที่สีอ่อนๆ หรือสีบางๆ แล้วจะปวดตามากมากเลยค่า
ขอบคุณมากค่ะ