หัวข้อ: รักวุ่นวายของนายตัวขาวสุดซ่า ตอนอวสาน (THE END) Up 11/5/62

[Kfc_Pizza]

 
 
 

[nutto]

หายไปอีกแล้ววววว

รู้ไหมว่าน้องคิดถึงพี่แค่ไหน นี่เข้ามาส่องดูทุกวันเลยน้าาาาาาา 

[micmicky]

รอเหมือนกันค่ะ

 

[boy_nonny]

มารอนะคะ ^_^

[NuTonKaw]

  o13รักกันดูแลกันดีจริงๆ

[patee]

ต้องทำไข่เจียวลาบกินบ้างแล้ว ท่าจะอร่อย

คิดถึงทั้ง2คนนะจ๊ะ

[jonathan2624]

สวัสดีค้าบบบบบบบบ นอนกันยังง่าาาาาา 5555+ มาอ่านเม้นๆ ขอโทษที่หายไปนานค้าบบบบ มัวจัดการเรื่องคดีความกับคนโกง แล้วก็งานเอกสารเยอะมากๆ ยังไงก็ขอโทษน้าาาาาาา

นี่ก็เพิ่งกลับถึงคอนโดได้สัก ชม นึงอะคับ วันนี้เลิกงานเร็วนิดนึงอะ เลยชวนคิงคองไปเดท อิอิ

คือจริงๆ วันนี้ออกพื้นที่ไปตรวจงานกับเป๊บแถวๆ นครปฐมอะคับ เสร็จงานประมาณสี่โมง ก็ว่าเตรียมตัวจะกลับ แต่ตามปกติทุกวันจะเลิกงานค่ำนี่น่า พอเลิกงานเร็วเลยทำตัวไม่ถูกเหมือนกันอะคับ

"เป๊บ ไปไหนต่อดีอะ"

"นั่นซิครับ ที่รักอยากไปไหนอะ นี่ก็เพิ่งสี่โมงเอง หาที่เที่ยวแถวๆ นี้มั้ยครับ"

"ร้อนอะเป๊บ เข้าห้างดีกว่าอะ ไปหาไรกินอร่อยๆ ง่ายๆ"

"งั้นไปเซ็นทรัลศาลายามั้ยครับ"

"เอ....เป๊บ...โจ้ว่า ถ้าไปเซ็นทรัล น่าจะลองไปเวสเกตดีปะอะ เปิดมาปีนึงละมั้ง ยังมะเคยเที่ยวเลยอะ ได้ยินพวกลูกน้องบอกว่าใหญ่โตร้านอาหารเยอะ"

"อ๋ออออ...ได้ครับ ที่รักไปถูกป่าว"

"สบายมากกกกกก กดกูเกิลแมพพพพพ" ผมก็หยิบโน๊ตห้ามาจิ้มๆ

"อ้าวเป๊บนึกว่ารู้ทางซะอีก"

"โว้ววว เหมือนกันแหละ อย่าย่น ขับไปเลยอะลุง"

"ครับเมียบังเกิดเกล้าาาาาา"

กูเกิลแมพก็นำทางฝ่าการจราจรที่ไม่คล่องเอาซะเลย

"ไม่ได้มาตรวจงานแถวนี้นานมากๆ เดี๋ยวนี้รถเยอะมากเลยนะเป๊บ"

"ใช่ครับ เป๊บคิดเหมือนที่รัก เมื่อก่อนไปมาสะดวกมากๆ แต่ถนนก็ไม่ได้ดีแบบนี้นะครับ"

"นั่นซิ...นี่ถ้าไม่ติดเรื่องมีการทุจริต ไม่ออกมาตรวจแถวนี้หรอก ให้ผู้จัดการเขตมาก็ได้" ผมบ่นด้วยความหงุดหงิดนิดๆ งานเลยหนักหลายเท่าตัวเลย

"ใช่ครับ...แต่เป๊บว่ามันก็ดีไปอีกแบบนะ พวกพนักงานประจำสาขาตกใจกันใหญ่ คงไม่มีผู้บริหารลงมาตรวจนานแล้ว เป๊บว่า ถ้าเรามาสักสามสี่เดือนครั้ง น่าจะเวิคนะครับ"

"หรือ...แต่เหนื่อยเนี่ย...งานประชุมก็มาก งานใช้สมองก็มาก เอกสารก็มาก กุมบังเหียนเหนื่อยเนอะเป๊บ นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องดูแลลูกน้องหลายร้อยคนเนี่ย โจ้วางมือแล้วนะ"

"ฮ่าๆๆ ที่รักพูดเหมือนอายุ 59 จะเกษียณนะครับ"

"คิดจริงนะ...เงินทองที่มีพอแล้วเป๊บ ใช้ยันแก่จะหมดมั้ยเนี่ย"

"มันก็ถูกครับ...แต่ถ้าเราทิ้งหน้าที่กัปตันเรือไป อาณาจักรของเราไปไม่ไหว ลูกน้องเราเขาก็มีครอบครัว มีลูก มีภรรยา มีสามี เขาจะเอาอะไรกินครับ...ที่รักจำได้ป่าว วันที่เราทำงานกันวันแรก แด๊ดบอกเราสองคนว่าไงครับ"

"แด๊ดฝากอาณาจักรของแด๊ดด้วยนะลูก....แด๊ดมั่นใจว่าลูกสองคนทำได้....ฝากด้วยนะลูก" ผมท่องประโยคนี้ได้ขึ้นใจ ก็เพราะประโยคนี้ละครับ ถึงได้ทำงานหนักขนาดนี้ไง

คร่ำครวญกันไปสักพัก เราสองคนก็มาถึงห้างเซ็นทรัลเวสเกต จอดรถเรียบร้อย เดินเข้าห้าง

"เป๊บ ชื่อประตูเท่ห์อะ Pink Gate" ผมมองชื่อทางเข้า มันเขียนแบบนั้นจริงๆ

"เป๊บว่าห้างใหญ่ทางเข้าออกเยอะ เลยกำหนดสีให้จำง่ายนะครับ"

"ดีงามสยามพารากอนมากอะ"

"อารมณ์ดีนะครับที่รัก กินอะไรดีครับ วันนี้ถือว่าเรามาเดทกันดีมั้ย"

"โหวววว ขอเดทง่ายแบบนี้อะนะ ฮ่าๆๆๆ อะเครค้าบบบบ"

"งั้นเดินดูร้านนะครับ กินอะไรตามใจ เป๊บเลี้ยงเอง"

"ป๋ามากกกกกอะเป๊บ อะเคร"

เราสองคนก็เดินดูร้านไปเรื่อยๆ เยอะมากๆ สุดท้ายมาสนใจร้าน เจียง ลูกชิ้นปลา ดูดีน่ากินมากๆ

"เป๊บ กินลูกชิ้นปลามั้ย ไม่ได้กินนานละอะ"

"ได้ครับๆ ดูน่ากินเหมือนกัน"

เราสองคนก็เข้าร้านหม่ำๆ กันละค้าบบบบ

"รับอะไนดีคะ"

"เส้นหมี่เย็นตาโฟต้มยำครับ แล้วก็เต้าหู้ทอด เกี๊ยวปลาลวก เป๊บกินไรอะ"

"บะหมี่ต้มยำครับ"

"อย่างเดียวหรือเป๊บ"

"ที่เหลือก็กินด้วยกันครับ"

ไม่นานนักอาหารที่สั่งก็มาเสริฟ เราสองคนเริ่มทานกัน รสชาติใช้ได้ครับ อร่อยดีนะ แถมร้านก็โล่ง คนไม่เยอะมาก ผมก็คีบเกี๋ยวปลาให้เป๊บบ้าง เป๊บก็คีบเต้าหู้ทอดให้บ้าง บอกตรงๆ เหมือนมาเดทกันนะแหละ มีความสุขดีเหมือนกันนะครับ

รู้ตัวอีกที พนักงานยืนอมยิ้มกันใหญ่ อ้าวเวรละ ลืมไป อายอะ

เรียกเก็บเงิน ผมไม่กล้าสบตาพนักงานเลย มีแต่คิงคองนะแหละที่ยิ้มร่า หัดอายมั่งเหอะ

เดินออกจากร้านด้วยความเร็วสูงมากกกกก

"รีบไปไหนครับ"

"อายอะ รีบๆเดิน"

"อายอะไรครับ คนรักกัน ต้องสวีทเป็นธรรมดา"

"รู้แล้ววว แต่ก็นะ ออกสื่อกลางห้างก็เขินเป็นเหมือนกัน"

"ฮ่าๆๆ เอาน่าครับ นานๆๆ ทีเรามาที่นี่นะ ไหนๆ ก็มาแล้ว ดูหนังมั้ยที่รัก"

"เลิสเลอมากคะผัว ดูสตาเทร็คนะ อยากดูๆ เห็นว่าสนุก"

"จัดไปครับ"

แวบเดียวมาอยู่ที่เมเจอร์ ชั้นสี่

"สวัสดีคะเรื่องอะไรดีคะ"

"สตาเทร็คครับ"

"มีรอบห้าโมงห้าสิบโรง IMAX กับหกโมงยี่สิบห้า 4DX คะ"

"ต่างกันยังไงหรือครับ" ผมถาม

"IMAX จอภาพใหญ่เท่าตึกสามชั้น ระบบแสง สี เสียง สมจริงคะ แต่ถ้า 4DX จะเน้นอารมณ์เก้าอี้โยกไปมา คนละแบบนะคะ"

"อ๋อ....เอาอะไรดีอะเป๊บ"

"IMAX ก็ได้ครับ หนังราวๆ สอง ชม เลิกประมาณสองทุ่มจะได้กลับบ้านไม่ดึกมาก"

"ได้ๆ IMAX สองที่ เอาโซฟานะครับ"

"เรียบร้อยคะ โรง IMAX โฆษณาแค่ 10 นาทีนะคะ"

"ครับๆ"

ได้ตั๋วมาเรียบร้อย ก็รีบเดินเข้าโรงหนัง เพราะได้เวลาพอดีครับ สวมแว่นสามมิติ หนังก็เริ่ม

ขอบอกเลยว่าสนุกมากๆ ครับ เรื่องราวชวนติดตามตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่ที่ผมชอบพิเศษ คือ มีการสอดแทรกความน่ารักของซูลู ที่เขามีคู่รัก ชช และมีลูกสาวคนนึงครับ พอถึงฉากนี้ผมก็มองสบตาเป๊บ ไม่ได้คุยอะไรกัน แต่เราก็รู้กันดี หนังสอดแทรกความรักของอีกกลุ่มเพศ แสดงให้เห็นว่า หากในอนาคตเรามีเทคโนโลยีชั้นสูงขนาดไหนก็ตาม ความรักที่แท้จริง ไม่ได้มีเพศ ชั้น วรรณนะ หรืออะไรเลย นอกจากการที่คนสองคนรักกันและสร้างครอบครัวที่มีความสุข

ดีตรงที่ โซฟาทั้งแถว มีแค่เราสองคน ดูหนังไปซบไหล่ไป คว้ามือเป๊บมาจุ๊บๆบ้าง เป๊บจุ๊บๆ หน้าผากบ้าง คุ้มค่าสำหรับการเดท จริงๆครับ

อย่างที่บอกละครับ ถึงบ้านก็สี่ทุ่มนิดๆ แล้ว จัดนั้นนี่ อาบน้ำเสร็จก็มานั่งเล่นคอม มาพิมพ์เม้าๆ เล่าทุกคนให้อ่านนี่ละอาจจะน่าเบื่อบ้าง แต่ก็อยากเม้าๆอะน้าาา

 ตอนนี้หันไป คิงคองก็นอนหลับกรนเบาๆ ไปแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะค้าบบบบ ตอนต่อไปกำลังปั่นๆ เสร็จเมื่อไหร่จะนำมาให้อ่านน้า

ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค้าบบบบ ว่างๆ จะมาตอบเม้นๆน้า คิดถึงทุกคนค้าบบบบบ 

ฝันดีค้าบบบบบบ 

[Yarkrak]

 
น่ารักมากครับ คู่หวานแห่งปี แอบไปสวีทกันในโรงหนัง อิอิ
อิจฉาจัง
ว่างนิดว่างหน่อยก็เข้ามาทักทายกันบ้างก็ดีครับจะได้หายคิดถึง
 

[snowboxs]

งืมๆๆๆๆๆ น่ารักอ่ะคู่นี้

จะบอกว่าเคยไปครั้งนึงที่เวสเกต
ใหญ่โตมากจริงๆค่ะ

[มิรินลันตา]

ทำงานหนักได้พักผ่อนบ้างก็ดีนะ
ยิ่งมีคนรู้ใจอยู่ข้างๆด้วยก็ยิ่งมีความสุขและหายเหนื่อยเนอะ

[คนอ่าน]

สตาร์เท็คเรื่อง้กี่ยวกับอะไรอ่าคะโจ้  ทำไมมีคู่รักชายชาย ทำเอาอยากดูเลย

[meng]

มีความอิจฉาเบาๆ

ถ้าตอนหลักจบลง พี่โจ้พี่เป๊ปมาเป็นตอนสั้นๆแบบนี้อีกน้า ยังรออ่่นเสมอนะครับ

[Kfc_Pizza]

 
ไม่มีเบื่อหรอก เขียนมาเถอะน่ารักดี
อ่านแล้วทำให้คนอ่านยิ้มและมีความสุข
ชอบบบบบบ มากกกกกกกกกกกกก
รักนะ
 

[patee]

อ่านแล้วอิจฉานิดๆ 

[broke-back]

อืมมมม..จริง
เวสต์เกตดีงามพระรามสิบ
ใหญ่มากร้านอาหารก็เยอะ
อร่อยๆทั้งนั้น

ถ้าจะไปกันอีก
ชวนด้วย
ฟรีนะ อิอิ

[boy_nonny]

หวานกันตลอดด อิจฉาา
 

[duckk]

หลังจากที่นั่งอ่านจนถึงตอนนี้หนูพูดเลยอิจฉาพี่ 2 คนมากเลยคะ จะมีทะเลาะกันบ้างไรบ้างแต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม อิจฉาสุดๆเลยคะ55 รักกันนานๆนะคะพี่ๆ สาววายฟินมากเวลาพี่สวีทกัน 

[jonathan2624]

สวัสดีครับทุกท่าน เป๊บครับ ไม่ได้เข้ามาทักทายกันนาน ก็ด้วยงานที่เยอะนะครับ อีกอย่างจะมาแจ้งข่าวด้วย วันจันทร์ที่ผ่านมา ตัวขาวเป็นลมหมดสติ ต้องแอดมิทเข้าโรงพยาบาล วุ่นวายกันใหญ่ครับ สาเหตุหลักๆ ก็คือ ตัวขาวเครียดจากการทำงานมากเป็นปกติอยู่แล้ว จนวันที่ 12 สิงหาคม เป็นวันแม่ ทุกท่านได้ทราบข่าวมีการวางระเบิดใช่มั้ยครับ จังหวะความซวยตรงที่ เรามีสาขากระจายสินค้า ที่หัวหิน และสุราษฯ เป็นจุดกระจายสินค้าทางภาคใต้ และเชื่อมไปยังสิงคโปร์ อินโดนีเซีย พอเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ทางลูกค้าที่อยู่ต่างประเทศ และในประเทศ ต่างกลัวเหตุการณ์นี้ ระงับการส่งและชะลอการส่ง ผลกระทบที่เกิดขึ้นคือ สินค้าจะพ่วงมาตามเส้นทาง ซึ่งเราคำนวนจุดคุ้มทุนไว้แล้วครับ หากตามเส้นทางใดมีการเปลี่ยนแปลงหรือระงับ ย่อมส่งผลต่อกำไรขาดทุน และความเร็วในการส่งสินค้าไปด้วย ถ้าเราแก้ไขปัญหาไม่ทัน ผลนั้นจะกระทบมายังสาขาใหญ่ การส่งสินค้าไปยังทวีปอื่นหรือประเทศไกลๆ จะล่าช้าไปมาก โดนลูกค้าฟ้องร้อง ซวยแน่ครับ

บอกตรงๆ ว่าตอนเกิดเรื่อง ครอบครัวผมเครียดมากๆๆ ถึงขั้นที่แด๊ดต้องลงมาแก้ไขปัญหาร่วมด้วย ตัวขาวเองนางเครียดสะสมเป็นทุนเดิม พอมาเจอเหตุการณ์นี้ นางเครียดหนักครับ โทรศัพท์สายเข้า ตลอดเวลา เพราะทุกสาขาทางภาคใต้โทรเข้ามาทั้งๆ ที่เป็นวันหยุด แทนที่จะได้พัก ดันต้องมาแก้ไขปัญหาซะงั้น

วันจันทร์ที่ 15 เปิดทำงานวันแรก พวกเราทุกคนรีบไปบริษัท แด๊ดกับมัมก็มาด้วย เปิดประชุมใหญ่ เรียกผู้จัดการทุกเขต ประชุม conference ผมเองก็เครียด ตัวขาวไม่ต้องพูดถึง หน้านี่ขรึมไปแทบไม่ได้คุยกัน แด๊ดสั่งการตามลำดับขั้นตอน ผมกับพี่ปริม พี่ปัน ได้แต่นั่งฟัง ผมคิดในใจ ขนาดแด๊ดวางมือแล้ว การแก้ไขปัญหายังเฉียบขาด เจ็บตัวน้อย ขาดทุนน้อย ไม่ข้องใจเลยว่า ทำไมอาณาจักรของแด๊ดเติบโตมาได้ขนาดนี้ ผมรู้สึกแย่ไปเลยละครับที่ไม่เก่งเท่าแด๊ด ในขณะที่ตัวขาว นางจะคอยเสริมในส่วนที่แด๊ดมองไม่เห็น ช่วยเติมเต็มได้มาก ผมดีใจนะ ภรรยาที่น่ารัก ทำงานเก่ง ฉลาดมาก งานบ้านงานเรือนครบไม่เคยขาด รักจริงๆ ตัวขาว

ประชุมเสร็จ ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำงาน ครอบครัวของเราคุยต่ออีกแป๊บนึง

"ปริม ตามที่แด๊ดสั่งไปจับตาดูด้วยนะ จุดไหนที่มีปัญหาพยายามรีบสกัดอย่าให้ลามมาอีกจุด ขาดทุนนิดนึง ดีกว่าล่มทั้งระบบ แล้วสั่งให้ฝ่ายการเงิน เบิกเงินสำรองมาค้ำระบบการเงินบริษัทด้วย เดือนนี้อาจจะขาดทุนพอสมควร"

"ได้ครับแด๊ด ผมจะติดตามเองครับ แด๊ดกลับไปพักเถอะครับ"

"ได้ๆ ปัน ช่วยพี่ปริมเขาด้วย ในประเทศอาการหนัก ส่วนต่างประเทศ ปันดูในส่วนการ shipping จากไทยไปด้วยนะ"

"ได้ครับแด๊ด เดี๋ยวผมช่วยพี่ปันอีกแรงครับ"

"แด๊ดผมขอโทษนะครับที่ต้องทำให้ลำบาก" พี่ปริมเอ่ยมาเสียงเศร้าๆ ผมเองก็ฟังด้วยความหดหู่เช่นกัน

"เอ้ย อย่าไปคิดแบบนั้น ยุคของแด๊ดบ้านเมืองยังไม่แรงขนาดนี้ ยุคนี้ประคองมาได้ขนาดนี้พวกแกสามคนเก่งแล้ว ทำงานไปๆ ประสบการณ์จะสอนลูกๆ เองนะ"

"ครับๆ" พวกเราสามคนพี่น้องยิ้มออกมา

"งั้นแด๊ดกลับก่อนนะ มีอะไรเย็นนี้ค่อยคุยกัน"

แด๊ดกับมัมก็เดินทางกลับ ผมเองก็เดินไปหาตัวขาวที่ห้องทำงาน เปิดประตูไป นางไม่อยู่ อ้าวไปไหนซะแล้ว ผมเลยกดโทรศัพท์ ตัวขาวรับสาย

"ค้าบเป๊บ"

"ที่รักไปไหนครับ"

"พอดีมีประชุมที่บริษัทจิมบ่ายสองอะเป๊บ เลยซิ่งมาเนี่ย"

"อ๋อ โอเคครับ เลิกประชุมโทรหาเป๊บด้วยนะ ขับรถดีๆ ครับ"

"ได้ๆ ค้าบ"

นางก็วางสายไป ผมก็รีบไปเคลียร์งาน พนักงานทั้งบริษัทวุ่นวายมาก ทุกฝ่ายกำลังแก้ไขปัญหา ผมเห็นพี่ปริมพี่ปันเดินไปมาหลายครั้งเหมือนกัน นึกแล้วแค้นคนก่อเรื่อง เดือดร้อนกันไปหมด

ราวๆ ประมาณสี่โมง ผมนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์วางบนโต๊ะในห้องทำงาน เดินเข้ามาหยิบโทรสัพท์กดดู เห็นสายจิมโทรเข้ามา 15 สาย ผมเองตกใจเหมือนกันเลยรีบโทรกลับ จิมรับสาย

"ว่าไงจิม"

"พี่เป๊บ พี่โจ้เป็นลมหมดสติครับ ตอนนี้ผมพาพี่มา รพ สมิติเวช สุขุมวิท"

"เอ้ย โจเป็นอะไรมากมั้ย"

"ตอนนี้นอนพักในห้องพิเศษครับ ไม่เป็นอะไรมาก แค่เพลียเหนื่อย เครียดมากเกินนะครับ"

"โอเคๆ เดี๋ยวพี่รีบไป" ผมรีบเดินทางไปโรงพยาบาล แล้วกดข้อความส่งไลน์ในกรุ๊ปครอบครัวของเรา ระหว่างซิ่งรถ โทรมาถามกันเต็มไปหมด มาถึงห้องพิเศษ

ตัวขาวนอนให้น้ำเกลือ หลับสนิทอยู่ หน้าตาซีดเชียว ผมละเป็นห่วงมากๆ แต่ก็ต้องทำใจ เพราะนางเครียดง่ายครับ

"ภาพรวมเป็นยังไงบ้างจิม แล้วโจ้เขาเป็นลมได้ไง"

"ปกติครับ หมอให้กลูโคสเพิ่ม แล้วยาลดความดันด้วย อาการคงเครียดมาก ตอนประชุมก็ปกตินะครับ แต่หน้าตาขรึมๆ พอผมถามก็บอกไม่มีอะไร เลิกประชุมสักพัก พี่โจ้ลุกขึ้นแล้วล้มลง ดีที่สรีษะไม่ฟาดโต๊ะครับ ไม่งั้นแย่แน่"

ผมฟังจิมเล่า เดินไปข้างเตียงเอามือลูบเส้นผมและหน้าผากตัวขาว

"สแกนสมองดีมั้ยจิม พี่ว่าโจ้เครียดมากๆ ทีไร เป็นลมทุกที"

"จัดการแล้วครับ คุณหมอบอกปกติ อีกอย่างน่าจะเป็นการ shut down ตัวเองเวลาเจอความเครียดมากๆนะครับ"

"พี่เป็นห่วง แต่ก็เคยปรามเขาเรื่องความเครียด แต่ก็ไม่เคยทำได้สักที"

"เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วพี่ ว่าแต่พี่โจ้เขาเครียดอะไรครับ"

ผมก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในบริษัทคร่าวๆ

"อ๋อมิน่า ผมว่าแล้ว พี่แกจริงจังกับงานทุกอย่าง เลยเครียดสะสมได้ง่าย"

"พี่รู้นะจิม เคยคิดจะให้โจ้เขาลาออกหลายครั้ง แต่เขาไม่ยอม เขาอยากช่วยงาน จนมาเป็นแบบนี้"

"ยากนะพี่ ผมเคยบอกให้พี่เขาอยู่เฉยๆ รอเงินปันผลก็สบายแล้ว แต่เขาบอกว่า คนไม่ทำงานจะมีค่าอะไร มาทำงานเสียดีกว่า"

"นั่นแหละนิสัยโจ้เขาละ" ผมบ่นด้วยความเป็นห่วง

ไม่นานนักครอบครัวเราสองคนมาถึงไล่ๆกันเลย

"อีกแล้วหรือ อาการเดิมมั้ยเนี่ย" แด๊ดเอ่ยขึ้นมาแบบขำๆ

"ครับแด๊ด เหมือนเดิม"

"ฮ่าๆๆ....สงสัยหาทางแก้ไขจริงจังซะทีดีมั้ย"

"เห็นด้วยนะคะคุณ สงสารลูกโจ้" มัมบ่นๆ

สักแป๊บ พ่อแม่ตัวขาวก็มาถึงครับ

"พี่สวัสดีครับ คะ" แด๊ดกับมัมกล่าวทักทาย

"สวัสดีครับ เหมือนเดิมใช่มั้ยเนี่ย" พ่อถามผมแบบยิ้มๆ

"ครับพ่อ เครียดเกินขนาดครับ"

"แก้ปัญหายังไงดีครับพี่" แด๊ดถามพ่อ

"นั่นซิ เคยห้ามแล้ว เขาก็ไม่ยอม"

"แต่คราวนี้ผมว่าต้องสั่ง" แด๊ดบอกพ่อ

"จะยังไงดีครับ"

"ให้ลาออกจากตำแหน่งรองกรรมการผู้จัดการใหญ่" แด๊ดเอ่ยขึ้นมา จนเราสามพี่น้องมองหน้าสบตากัน

"จิม ให้พี่เขาลาออกจากตำแหน่งรองประธานฝ่ายบริหาร" พ่อสั่งจิม

"หา เอางั้นเลยหรือครับพ่อ แล้วใครจะมาแทน" จิมถาม

"ย้ายคุณสมโภชขึ้นไปแทน เขาทำงานได้ พ่อว่า พี่เขาควรเลิกทำงานละ มากไปสุขภาพแย่"

"พี่เขาจะยอมหรือพ่อ" จิมถาม

"ใช่ครับแด๊ด โจ้เขาจะยอมหรือครับ" พี่ปริมเอ่ยสวนขึ้นมา

"ไม่ยอมก็ต้องยอมแล้ว เข้า รพ อาการเดิมครั้งนี้ก็รอบที่หกแล้วนะ แด๊ดว่า ถ้ายังปล่อยให้ทำงานเครียดๆต่อไป สุขภาพคงไม่ไหว"

"แล้วตำแหน่งโจ้ทำยังไงครับ"

"ย้ายคุณกีรติเข้ามาทำแทน หรือไม่ควบให้เจ้าเป๊บ หรือ ให้ลินดา (ภรรยาพี่ปริม) เข้ามาควบแทน แด๊ดว่าน่าจะไหว"

"ได้ครับๆ เดี๋ยวผมลองพิจารณาถามลินดูก่อนว่าจะยังไงได้บ้าง"

"ตกลงตามนั้น....อะโอเค พี่ผมว่านานๆ เจอกัน ลงไปหาอะไรกินด้านล่างดีกว่า วันก่อนเจอร้านข้างๆ รสชาติดีครับ"

"ดีครับๆ ฮ่าๆๆ"

ดูบรรดาผู้ใหญ่ไม่เครียดนะครับ เพราะอาการเดิมๆ แบบนี้เป็นปกติของนาง ผมเองก็ไม่ได้ลงไปด้วย ขออยู่เฝ้าตัวขาวดีกว่า จิมขอตัวไปทำงานต่อ เหลือผมกับพี่ปริมและพี่ปันเฝ้าตัวขาวครับ ราวๆ ครึ่งชั่วโมง ตัวขาวตื่น แถมบิดขี้เกียจด้วย ลืมตาใสแป๋วมา แล้วมองมาทางผม

"อ้าวเป๊บ...ประชุมเลิกแล้วหรือ แล้วที่นี่" นางมองไปรอบๆ งงๆ

"โรงพยาบาล เป็นลมนะเรา ยังไม่รู้ตัวอีก" พี่ปริมบ่นๆ

"หา หือ เป็นลม....จริงอะเป๊บ"

ผมพยักหน้า

"หา ไม่มั้ง จำได้ว่าเลิกประชุมกับจิมลุกขึ้นจะกลับบ้าน แล้วก็มืด" ตัวขาวทำหน้างง

"อาการเดิมอีกละ ผ่าสมองดีมั้ยเนี่ย" พี่ปันบ่นๆ ยิ้มๆ

"อะไรอะ พี่แหละไปผ่าเองเลย เชอะ ผมปกติไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย"

"อะ เถียงฉอดๆ แบบนี้ ชัวร์ หายละ" พี่ปริมพูดยิ้มๆ

"อ๊ะ โอ๊ยยยย เป๊บ ปวดหัว มึนๆ โอ้ยๆๆ" ตัวขาวดราม่าปวดตรงนั้นตรงนี้มาซบไหล่ผม อ้อนไปเรื่อย ผมหัวเราะ นางเข้าโหมดอ้อนตลอดครับ

"โห มิน่า อ้อนผัวเก่งมาก น้องพี่เลยติดกับดักสวาท ไไปไหนไมไ่ด้เลย" พี่ปันแซว

"นี่ๆ กับดักสวาทไรอะพี่ปัน คนมันน่ารัก ผัวย่อมหลงเป็นธรรมดา" ตัวขาวเถียง

"ฮ่าๆๆๆ....เถียงได้ขนาดนี้ หายละ เออดีจะได้หยุดพักยาว"

"พักยาว อะไรอะพี่ปัน" ตัวขาวถาม

"เออลืมบอก แด๊ดมีคำสั่งปลดน้องออกจากตำแหน่ง ไม่ต้องทำงานแล้ว"

"ใช่ครับ พ่อก็ให้จิมปลดที่รักด้วย"

ตัวขาวทำหน้าอึ้งงงงงงงงงง จังหวะเดียวกับผู้ใหญ่กลับมาพอดี

"อ้าวลูก ตื่นแล้ว หายแล้วละซิเนี่ย....แล้วทำไมทำตาโตแบบไข่ห่านขนาดนั้น" แด๊ดถาม

"แด๊ดปลดผมออกหรือคับ"

"ใช่ๆ" แด๊ดตอบปกติ

"พ่อด้วยหรือคับ" ตัวขาวถามพ่อ

"ใช่ๆ" พ่อตอบยิ้มๆ

"ผมทำอะไรผิดอะคับ ทำไมต้องปลด" เสียงตัวขาวสั่นๆ

"เฮ้ย ไม่ใช่ๆ ไม่ผิดนะลูก แต่แด๊ดคิดว่า ลูกทำงานมากเกินไป น่าจะพักผ่อนให้มากๆ เสียก่อน แด๊ดเป็นห่วงสุขภาพ"

"พ่อก็คิดแบบนั้น ตำแหน่งก็ย้ายไปให้คนอื่นทำ เอาไว้ลูกหายดีแล้ว ค่อยกลับไปทำตำแหน่งอื่นก็ได้"

"แล้วผมจะเอาอะไรกินอะ ไม่มีเงินเดือนแล้ว" ตัวขาวพูดแบบน่าสงสาร

"ให้เจ้าเป๊บมันหาเงินเลี้ยง อะ เดี๋ยวแด๊ดให้เงินด้วย"

"พ่อเห็นด้วย ไม่พอใช้ไปขอเบิกจิม จบเรื่อง"

ตัวขาวทำหน้าแบบเซ็งๆ

"นอนดีกว่า...เชอะ" อ้าว นางนอนซะงั้น เหมือนจะงอน บรรดาพ่อแม่หัวเราะกันใหญ่

นี่ก็มาพักผ่อนที่คอนโดละครับ ผมต้องลางานตั้งแต่วันอังคารมาดูแล เมียที่น่ารัก นางก็บ่นบ้าง อ้อนบ้าง บางทีก็นอนดูหนังฟังเพลง จะกินนั่นนี่ แถมนางๆ เปรยๆว่า เสาร์อาทิตย์นี้จะไปต่อรองกับแด๊ดและคุณพ่อ เรื่องห้ามปลดจากตำแหน่ง ผมก็รับฟังไว้ครับ จริงๆ ผมว่าดีนะ ไม่ต้องทำงานไปเลี้ยงหลาน เงินทองหาเลี้ยงตัวขาวได้สบาย แต่ดูนางจะอยากทำงานมากกว่า

จบการเม้าๆ เพียงเท่านี้นะครับ เขียนได้เครียด ไม่สนุกเอาเลย นางหายดีเมื่อไหร่คงเข้ามาทักทายทุกคนเหมือนเดิม

Have a nice every day Krabbbbbbb

Pep 

[Yarkrak]

โถ! น่าสงสารน้องโจ้ตกงานเสียแล้ว
ไม่เป็นไร นอนดูหนังฟังเพลงไปสักระยะจะได้พักผ่อนอย่างจริงจังให้ผัวหาเลี้ยงบ้าง
 กินเงินเก่าไปก่อนแล้วค่อยหางานใหม่ก็ได้ อิอิ
ช่วงว่างงานก็มาอัปเรื่องราวที่ค้างไว้ให้จบๆไปเลยครับ
ดูแลตัวเองด้วยนะครับ อย่าคิดไรมาก พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว เครียดมากจะเป็นโรคความดันสะสมนะครับ
 

[YouandMe]

ตกงานแบบนี้ก็มาลงตอนใหม่ได้แล้วสิ 

โอ๋ๆๆ ไม่เครียดนะ 

[patchylove]

  หายเร็ว ๆ นะ

[❣☾月亮☽❣]

      ขอให้พี่โจ้สุขภาพแข็งแรงขึ้นในเร็ววันค่ะ สะใภ้เหล็กของเราต้องแกร่งสิคะ
ขอบคุณพี่เป๊ปที่มาแจ้งข่าวอัพเดทค่ะ
ช่วงนี้มันก็ใช้ชีวิตลำบากกันทุกระดับจริงๆค่ะ คนทั่วๆไปก้ออาจจะเจอคนบ้าเอามีดไล่แทงได้ทุกเมื่อเชื่อวัน

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ถ้างานของตัวขาว เบาลง น่าจะไม่ค่อยเครียด
งานเครียดๆ ก็ผ่อนน้อยลง
อ้าว....ไปช่วยเขาคิดอะไรเนี่ย
เอาใจช่วยตัวขาว นะ
     
 

[meng]

พี่โจ้พักผ่อนเยอะ ถึงเรื่องนี้ใกล้จะจบยังไงแต่อยากให้พี่ๆทั้งสองกลับมาส่งข่าวคราวบ้าง

สู้ๆครับผมและก็หายไวไวครับ

[noy]

หายเร็วๆนะคะ 

[patee]

โถ...สงสารโจ้จังเลย รักษาตัวหายเร็วๆนะคะ

[Kfc_Pizza]

 
น้องโจ้หายไวไวนะ
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
น้องเป็ปฝากดูแลดีด้วยนะ
 

[sugarcane_aoi]

คิดถึงน้องทั้งสองคน ตัวขาวรักษาสุขภาพหน่อยนะคะ เป็นแบบนี้บ่อยๆไม่ดีเลย  หลายคนเป็นห่วง มีเงินแต่สุขภาพไม่ดีก็ไม่เวิร์คนะคะคุณน้อง รักษาสุขภาพทั้งสองคนเลยนะคะ

[jonathan2624]

สวัสดีค้าบบบบ ทำอะไรกันบ้างอะ หลายคนกำลังทำงานอย่างมีความสุขแน่เลย ดีกว่าโดนพักงานอะน้า แงๆๆ 

คิงคองก็ออกไปตั้งแต่เช้าอะคับ บอกว่ามีประชุมทั้งวัน ดูแลตัวเองนะจ๊ะงั้นงี้ เบื่ออะครับ เนี่ยก็มานั่งนอนเล่นคอมไปวันๆ

วันเสาร์อุตส่าไปออดอ้อนแด๊ด ก็ไม่ยอมให้กลับมาทำงาน โทรไปด่าจิม จิมก็วางสายใส่ อะไรกันเนี่ย คนไม่มีงานทำชีวิตก็ไร้ค่าอะ ฮือๆๆ

วันนี้บ่ายออกไปมองหนุ่มๆ เซ็นพระรามเก้าดีก่า อยู่คอนโดทั้งวันน่าเบื่ออะครับ ใครเดินสวนกันแวะทักกันบ้างน้าาาาาา 

ปล.ตอนต่อไปกำลังปั่นนะคับบบ แต่เบื่อ ขาดแรงบันดาลใจ หนีไปมองหนุ่มๆ ในห้างเพื่อสร้างแรงบันดาลใจดีก่า อิอิ 

 

[❣☾月亮☽❣]

คุณนายโจ้เจ้าขา โอ๊ยเอ็นดูคนว่างงานจังเลยค่ะ น่าเสียดายที่ติดงานเลยไม่ได้ไปเดินเซนรามเก้าตอนกลางวันด้วยเลย   
พวกเราจะได้อ่านตอนต่อกันอย่างจุใจแล้วสินะคะ รอต่อนะคะพี่โจ้ อิอิ