5
“พี่ออกไซด์ครับ อย่าให้น้ำเย็นเกินนะครับ”
“อืม”
“พี่ออกไซด์ อย่าให้น้ำร้อนนะ”
“อืม”
“พี่ออกไซด์ น้ำต้องพอดีนะครับ”
“คร้าบบ พี่รู้แล้ว นายเห็นพี่โง่ขนาดนั้นรึไง หา”
ผมอมยิ้มกับสรรพนามที่พี่ออกไซด์ใช้แทนตัวกับผมบางๆ
อ้ากกก พี่ออกไซด์น่ารักเนอะๆ ซีโอทู
ผมยิ้มให้กับซีโอทูในอ้อมแขนขณะที่เราสามคนอยู่ในห้องน้ำกว้างขวางจนแทบเป็นห้องนอนได้ อ่างน้ำกว้างอยู่ตรงกลางห้อง เจ้าตัวเล็กตาวาวเมื่อเห็นคุณอาตัวโตเปิดน้ำให้พอระดับไม่สูงมาก
“ยิ้มอะไรอีกแล้วน่ะซน”
“ป่าวครับ..ซนแค่คิดว่าพี่..น่ารักดี”
“เฮ้ย อะไร พี่ เอ้ย ฉันน่ารักตรงไหน นายเงียบๆไปเลยนะ”
“ครับผม”
ผมทำมือเหมือนยามใส่พี่ออกไซด์ เจ้าตัวอ้วนเมื่อเห็นผมทำท่านั้นก็พยายามทำตามสร้างเสียงหัวเราะให้ทั้งผมและพี่ออกไซด์
“อ่ะ มา น้ำ โอเคแล้วล่ะ กำลังพอดีเลย นายลงไปทั้งเสื้อผ้าอย่างนั้นเลยเหรอ”
ผมมองชุดที่ใส่อยู่แล้วยิ้มแหยๆ
“ฮะ คือว่าพี่คาร์บอนเค้ามีเสื้อผ้าเก่าๆที่ผมพอใส่ได้อยู่น่ะครับ ชุดนี้เลยเปียกได้”
“อ่อ อืม ตามสบายละกัน มีอะไรก็เรียกล่ะ”
ร่างสูงยักไหล่ก่อนจะสบตากับผมแล้วรีบเบนหน้าหนีแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป
“ว้า นึกว่าจะเล่นกับเราเนอะ มาครับมา ลงน้ำกัน”
ผมถอดผ้าขนหนูลายลูกเป็ดสีเหลืองอ๋อยที่คลุมตัวเจ้าตัวเล็กออกและถอดกางเกงยีนตัวเองออกจนเหลือแต่บอกเซอร์แล้วค่อยๆ ลงไปพร้อมเจ้าตัวจ้ำม่ำ
“แอ้ๆ”
ปากเล็กยิ้มอย่างร่าเริ่งเมื่อสัมผัสผิวน้ำ
“นั่นแน่ ชอบล่ะสิ แต่ต้องอยู่บนตักพี่นะครับ เพราะเดี๋ยวสำลัก”
“อ้า”
ผมหยิบเป็ดและเรือยางข้างๆอ่างมาข้างในพร้อมกับเล่นกับร่างเล็ก
“คุณเป็ดมาแล้วว แว้ววว แว้ววว วันนี้คุณเป็ดจะต้องจัดการกับเด็กชายซีโอทูให้ได้คอยดูเถอะ วะฮ่าๆๆ”
“แอ้ๆ อูฟฟฟฟฟ อูฟฟฟ”
ร่างเล็กพยายามเลียนเสียงเหมือนเลือแร่นแล้วเอาเรือยางมาชนกับคุณเป็ดของผม
“อ้ากกกกกกกกกกกก พี่ซีโอทูใจร้าย คุณเป็ดแค่อยากแกล้งเล่นๆ ทำไมต้องชนกันด้วยล่ะ ฮึกๆ”
ผมทำเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วคว่ำหัวเป็ดลง ซีโอทูหัวเราะเอิ้กอ้ากกับท่าทีโอเวอร์ของผม แล้วเอามือเล็กๆจับหัวคุณเป็ดเบาๆ ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร เสียงบานเลื่อนห้องน้ำก็ถูกกระชากเสียงดัง
ครืดดดดดดดด
“ซน เป็นอะไร ร้องเสียงดังเลย เกิดอะไรขึ้น หา”
พี่ออกไซด์พรวดพราดเข้ามาในสภาพเปลือยท่อนบน และท่อนล่างสวมกางเกงยีน ผมนั่งอึ้งมองหน้าท้องสวยและกล้ามไม่ใหญ่มากของพี่ออกไซด์
“เอ่อ...”
“ทำไมใครเป็นอะไรรึเปล่า”
“ไม่มีใครร้องนะครับพี่ออกไซด์”
“ทำไมจะไม่มี เสียงดังอ้ากลั่นไปถึงข้างนอกเลย”
ผมมองหน้าของซีโอทูเล็กน้อยแล้วหัวเราะออกมาก่อนจะจับตัวการที่ร้องเสียงดังให้พี่ออกไซด์ดู
“นี่ครับ นี่ไงที่ร้องลั่น”
“..เป็ด..สีเหลือง เนี่ยนะ..”
“ครับ พอดีคุณเป็ดโดนเรือของซีโอทูชน คุณเป็ดเลยเจ็บครับ”
พี่ออกไซด์ถึงขั้นอึ้งพูดไม่ออกใบหูแดงระเรื่อเมื่อตัวเองหน้าแตก ก่อนจะสาวเท้ามาใกล้ๆอ่างแล้วเกาหูแก้เก้อ
“เอิ้กๆ อ้าๆ”
มือเล็กตบมือชอบใจและตีน้ำเหมือนฟังเราสองคนรู้เรื่อง
“แหะๆ เดี๋ยวผมเล่นให้เบาๆก็ได้ครับ”
“อ..อือ”
ซีโอทูเหมือนจะแกล้ง มือเล็กกวักน้ำเข้าหาคุณอาตัวโตอย่างสนุกสนานจนพี่ออกไซด์เปียกไปเป็นซีก
“กล้าแกล้งอาเหรอฮะ มานี่ ต้องโดนลงโทษ”
พี่ออกไซด์ก้าวลงมายังอ่างขนาดใหญ่แล้วอุ้มซีโอทูไปจากหน้าตักผมแล้วยกขึ้นสูงๆ ก่อนจะเป่าลงใส่พุงเล็กจ้ำม่ำจนเกิดเสียง
“อ้ะๆ แอ้ะๆ”
ร่างเล็กหัวเราะอย่างชอบใจ ผมขำกับบทลงโทษแสนน่ารักของคู่อาหลานคู่นี้ แล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
Oxide’s talk
ผมกระชับผ้าห่มให้กับสองร่างต่างไซส์ที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงกว้างในห้องรับรองแขกแล้วยิ้มออกมากับภาพตรงหน้าก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปไว้ ซีโอทูก่ายมือเล็กๆไปยังแขนของแสบซนในขณะที่แสบซนนอนขดตัวกอดซีโอทูไว้
ผมอมยิ้มผ่านเลนส์กล้องเมื่อเห็นปากบางแดงขยับเบาๆและละเมอออกมาเบาๆ
“งืมๆ คุณเป็ดโจมตีแล้ว....”
ผมค่อยๆเอื้อมมือไปปัดผมที่ปรกอยู่บริเวณดวงตาที่หลับพริ้มอยู่แล้วไล้มาเรื่อยๆยังแก้มใสและปาดบางแดงระเรื่อ
ครืด ครืดด
ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรเกินเลยโทรศัพท์ของคนตัวเล็กก็สั่น ผมคว้ามือไปหยิบแล้วเดินออกมาเงียบๆเพื่อคุยกับคนในสาย
“ไง”
(อ้าว ออกไซด์ มึงเองเหรอ)
“อืม อีกสองคนหลับไปแล้ว”
(อ่อ คืนนี้คงไม่ได้กลับว่ะ ฝากด้วยนะเว้ย)
“เออ ได้ๆ ตามบายเถอะ นานๆที”
(ซีดื้อไหมว่ะ กลัวว่าซนจะเอาไม่ไหว)
“ไม่นะ เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย นี่ก็นอนก่ายกันอยู่เนี่ย”
(ฮ่าๆ แล้วมึงล่ะ ชอบไหม เป็นไง เซอร์ไพรส์จริงป่ะล่ะ)
ผมนึกถึงคาร์บอนตอนที่มันบอกให้ผมมาช่วยดูซีโอทูให้หน่อยกับพี่เลี้ยงสุดเซอร์ไพรส์อีกคน ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ก็แอบแปลกใจอยู่ที่เป็นแสบซน
“เฉยๆ เหอะว่ะ”
(เอาเถ้อะ ไอ้พวกปากแข็งเนี่ย ระวังเสียไปแล้วจะรู้สึก)
“ตั้งสิปปีนะเว้ยคาร์บอน มึงก็เห็นสภาพกูนิวะ ตามตรงเลยว่ะ กูไม่อยากเจ็บอีก”
(.....เออ กูเข้าใจ แต่มึงไม่คิดบ้างเหรอวะว่าน้องแม่งก็เจ็บเหมือนกัน)
“....อือ”
(แต่ก็ตามใจมึงละกัน กูเคารพการตัดสินใจมึงเสมอ ยังไงก็ขอบคุณนะมึง ไปล่ะเว้ย ฝากด้วย)
“เออๆ บายๆ”
ผมเอามือก่ายหน้าผากพร้อมคิดถึงสิ่งที่คาร์บอนพูดแล้วเบนสายตาไปมองหน้าใสที่หลับตาพริ้ม
Saeb-son’s talk
ครืดดดดด ครืดดดดด
ผมงัวเงียกระพริบตาผ่านแสงแดดที่ส่องมาแล้วค่อยๆขยับตัวออกจากผ้าห่ม พี่ออกไซด์นอนอยู่อีกฝั่งโดยมีซีโอทูคั่นอยู่ตรงกลาง ใบหน้าคมหลับสนิทไร้พิษสงใดๆ
ผมเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์ของตัวเองที่หัวเตียงแล้วมองคนโทรมาก่อนจะยิ้มอย่างดีใจ
“Pete, is that you,right?”
(yes, I thought you forgot me, you already wake up,aren’t you?)
“yes I did, just because you call me from America”
(haha, alright then, I won’t disturb you for too long, I just want to tell you that I will be in thai for a week maybe next month)
“really, that would be great”
(we can meet some where, I guess)
“yes, I will email you later for the detail of where we can meet, wow it would be great to meet you”
(i think so or maybe not hahaha)
“ok then see you soon Pete”
(see you soon too son)
ผมกดวางสายจากเพื่อนสนิทที่อยู่อเมริกาที่จะนัดเจอกันในอีกไม่นาน
“คุยกับใคร”
ผมหันไปตามเสียงทุ้มดังหงุดหงิดมาจากด้านหลัง พี่ออกไซด์นั่งอยู่บนเตียงมือข้างนึงขยี้ผมเบาๆ
ตื่นมาก็อารมณ์เสียเลยแฮะ คนอะไรไม่รู้ เมื่อคืนยังดีๆอยู่เลย
“เพื่อนที่อเมริกาครับ”
“หึ เพื่อนอะไร เจ๊าะแจ๊ะขนาดนั้น”
“เจ๊าะแจ๊ะคืออะไรเหรอครับ”
“นาย...ช่างเถอะๆ ไปหาไรกินกันเถอะ เดี๋ยวตื่นมาซีโอทูจะหิวงอแงแน่ๆ”
“คร้าบบบบบ”
..............................................................................................
มาแล้วตอนที่ 5 หวังว่าจะชอบกันนะ อ่านให่สนุกนะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามทั้งที่มาจากเรื่องเก่าและเรื่องนี้ด้วยนะ
โพลล์
หัวข้อ: แสบซน*ออกไซด์ เป็นภรรยาผมนะครับพี่ชาย ประกาศ! ตอนจบ+ตอนพิเศษ 08/07/11 pg.8 (อ่าน 118915 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก