หัวข้อ: .•:*´¨`*:•.❀ ♥Body&Soul♥ ❀•:*´¨`*:•. วิญญาณ/กาย/ร้าย/รัก ✟33✟SW p.53(7ก.ย.)

[iamew]

จะมีใครว่าอะไรไหม ถ้าจะรู้สึกว่าโซ่กับเก้าเคมีมันเข้ากันอ่ะ ฮ่าๆๆ
เก้าเวลาอยู่กับโซทำไมมันดูเป็นเคะมึนๆ กวนๆ แบบ.. อร๊ายยยย อธิบายไม่ถูก

แต่ว่านะ เก้าพออยู่กับแฟร์ก็กลายเป็นพ่อคนแมน พ่อกวนติ่ง เป็นเมะอ่อนหัดเรื่องความรักไปซะอย่างนั้น

สรุปๆ 3P โล้ดดดดดดด (สาระมันอยู่ตรงเน๊!!)

[MIkz_hotaru]

โอยยยย อ่านทันแล้ว ตั้งแต่ตอนแรกจนล่าสุด  ใกล้เช้าพอดี 555555
ชอบสุดๆ ตกหลุมรักเรื่องนี้ไปเลยเนี่ย
ยิ่งตอนโซ่ขอวินเป็นแฟนนะ โคดจะลุ้น เขินแทนวินเลย 
เก้าก็เกรียนแบบเด็กๆน่ารักไปอีกแบบ
ณ จุดนี้ ใครได้น้องวินไป พี่ก็ยินดี 
แค่โซ่กับเก้าเท่านั้นนะ คนอื่นอย่าแหยม 
แต่กลัวคุณวินคนเดิมจะกลับมาน่ะสิ ไม่เอาน้า
คนตายแล้วจะกลับมาได้มั้ยอ่ะ สงสัยจริงๆนะ

รอตอนต่อไปนะคะ

[litlittledragon]

ง่าาา เหลือแต่ตัวโหดๆ โซ่สู้ๆ เนอะ

[ณ ที่เดิม™]

แอบ ชูป้ายไฟเพิ่มมา เป็น ริว - เก้า ฮา 

[a_tapha]

อิพี่เก้าถ้ามาอ้อนวินจริงหล่ะก็  เหอะๆ อ่านแล้วจะอ๊วกป่ะเนี๊ย รับไม่ได้  5555   

[m_pop91]

โซ่อยู่ไหน คิดถึงโซ่

[CarToonMiZa]

อ่าน2ตอนรวดหนุกมั้กมาก
ช่วยเอาเก้าไปคู่กับริวที
อย่าได้มาวอแวกับวิน
เดี๋ยวนายเก้าจะโดน 
 

[๛ナーリバス๛]

โอ๊ย...ติดเรื่องนี้ อยากอ่านต่อ

 ให้ข้อคิดเชิงปรัชญาเยอะชะมัด

ไม่เป็นไร ตัวเล็กไปแล้ว ตัวใหญ่ก็ดิ้นกันต่อไป อิอิ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ทำไมไม่รู้จู่ ๆ ไปเชีย เก้า ริว 5 5 5 5

[viky_mama]

ยังไงก็ชอบเก้าอ่ะ เกรียนดีจัง

[Mai.IcySakura]

ไม่ได้เข้ามาอ่านประมาณห้าหกตอนได้ เรื่องนี้ยังสนุกเหมือนเดิม
แรกๆหยุดอ่านเพราะช่วงสอบ พอจะกลับมาอ่านเจอคอมเม้นว่าโซ่วินเป็นแฟนกันแล้ว ตึ่ง!! FCเก้าปวดร้าว ฮ่าๆๆ

เราชอบเก้ามากเลยนะ..อาจเพราะนิสัยคล้ายๆเราด้วยแหละ เลยจะเข้าอกเข้าใจ(ซะงั้น)
พอล่าสุดแอบเห็นคอมเม้นคนเชียร์ริวเก้า ...แสดงว่ามีหวังที่เก้าจะไม่อกหักแล้วสินะ
คือเห็นเก้าอกหักแล้วเหมือนเห็นตัวเองอกหักอ่ะ ฮ่าๆๆ เหมือนกันเกิ๊น

โบกธงๆ *FCเก้า

แต่โซ่ก็น่ารักมากเลยนะ แบบว่า หวานอ่า อร๊ายยย ให้ตายเถอะคุณผู้ชายเรื่องนี้นี่

[mayuree]

เป็นเรื่องที่น่าติดตามจริงๆ เพิ่งเข้ามาอ่าน ชอบโซ่มากๆ ยิ่งฉากจูบฉากหอม พี่แกหวานและอบอุ่นได้โล่ห์จริงๆนี่ถ้าวินคนเดิมมารู้มาเห็นเข้าแบบนี้ต้องมีอิจฉากันบ้างล่ะเนี่ย เพราะดูไปคล้ายๆจะเรียกร้องความสนใจจากโซ่เล็กๆนะ
จะรอตอนต่อไปค่ะ

[NaOYaII]

รักโซ่เสมอวะ 

เก้า??  ฝันไปเถอะ  ก๊ากๆๆๆ

[iota]

เก้า ชี้โพรงให้กระรอก โซ่

[agava1313]

ขาวสะอาดหนึ่งเดียวไปซะแล้ว...=_=

[yeyong]

สงสารวินในร่างวินจริงๆเล้ยยย

[milky way]

เหมือนว่าเก้าจะเด่นอีกแล้ว
เค้าจะเอาผู้ชายอบอุ่น แสนดี
เค้าจะเอาโซ่

[kyoya11]

เย่! อ่านทันซะที
ติดตามจ้า^^
ปล. เก้าก็น่ารักแต่ แต่ชอบโซ่มากกว่าอ่ะ 55+
อีกสักนิด ทั้งเรื่องชอบวินที่สุดละ โฮะๆ ><

[brownie]

ยังไม่พออ 

[nicedog]

สนุกมากเลยค่ะ

รอตอนต่อไปนะค่ะ

[matame]

หนุกมาก อ่านแล้วชักอยากให้ควบสองนะเนี้ย

[The_outsider]

ชอบพี่ชายเก้า 55

[SHIVA]

Shiva : ตอนนี้สั้นนิดนึงนะคะ อยากอัพ

_____________________________________________________________________________________________________




ตอนที่ 22


"ถ้าวินไม่อยากไปกินเหล้า พวกเรานัดเจอกันข้างนอกก็ได้นี่"

"เห็นทีจะไม่ได้ว่ะ กูกับวินเพิ่งคบกันเป็นแฟน ต้องการใช้เวลาอยู่ด้วยกัน แค่สองคน"

"มึงเอาเปรียบเพื่อนคนอื่นรึเปล่าวะ ทั้งที่เมื่อก่อนวินอยู่กับพวกกูตลอด  แค่มันลุกขึ้นมาแล้วเห็นหน้ามึงเป็นคนแรก ไม่ได้แปลว่ามันต้องเป็นลูกเจี๊ยบคอยตามก้นมึงไปตลอด"

"ริว"

อยู่ๆ วินก็พูดขึ้นมา

"หวัดดี เป็นไงบ้าง"

"หวัดดีวิน หืม มึงพูดดีๆ กับกูแล้วดูน่าคบจัง"

"เมื่อก่อนเราอยู่กับพวกนายตลอดงั้นเหรอ? "

"ใช่ ไปขับรถกินลมกันตอนดึกๆ เข้าผับนู้นออกบาร์นี้ บางทีก็ขับไปถึงทะเลเลย นึกออกบ้างมั้ย? "

"เราดูรูปในเฟซบุคมาแล้วล่ะ ก็เฮฮากันดี"

"ใช่มั้ยล่ะ กลับมาสังสรรค์กันบ้างก็ได้นี่"

"แต่ดูจากรูปแล้วตัวเราเมื่อก่อนก็ไม่ได้สนุกไปด้วยเลย มาตอนนี้คงยิ่งแล้วใหญ่ ต่อไป เราไม่ออกไปสังสรรค์อะไรแล้วล่ะ"


ไอ้ริวลดท่าทีผูกมิตรลง  แต่เดิมแล้วมันก็ไม่ใช่คนที่มาชวนเพื่อนไปสนุกกันอะไรแบบนั้นหรอก มันผิดวิสัย  ไอ้ริวเป็นคนที่ไม่สนปาร์ตี้ด้วยซ้ำไป มันจะอยู่ก็เหมือนไม่อยู่ กินเหล้าด้วยแต่ไม่ค่อยหัวเราะไปกับมุกตลกหรือเล่มเกมแผลงๆ  มันจะคอยปลีกตัวห่างอยู่เสมอ  แต่พอรู้ตัวตื่นกันในรุ่งเช้า ไอ้ริวก็ไปนอนห้องไหนสักห้องในบ้านไอ้กัซ มีผู้หญิงสองคนขนาบกายสองข้างหรือบางครั้งก็เป็นผู้ชาย แต่ทุกคนก็ไม่ได้ถูกบังคับให้หลับนอนอะไรแบบนั้น เหมือนคนรู้กันทั่วว่าริวเป็นพวกมีความสมพันธ์คืนเดียว ไม่มีการผูกมัด ไอ้ริวก็ติสท์ไปวันๆ ไม่รู้คิดอะไรอยู่บ้าง ไม่เข้าใจว่าหาคนนอนด้วยได้ไงมากมาย

"กูบอกตรงๆ เมื่อก่อนมึงก็สวยอยู่นะแต่ร้ายชิบหาย  กูเลยอยากมาดูตอนที่ไม่เลวบ้าง ...น่าสนใจดีนะ  กูนึกว่าอาการแบบนี้มันเป็นเรื่องเพ้อฝันในนิยายซะอีก โรแมนติกซะไม่มีล่ะ  ปีศาจร้ายกลายเป็นมนุษย์ผู้เลอโฉม  แต่จำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นปีศาจ... นี่มันโศกนาฏกรรมชัดๆ "


"มึงรีบไสหัวออกไป ไอ้ริว กูจะไม่พูดซ้ำแล้วนะ"

ริวเอียงคอตาปรือๆ แล้วโบกมือให้ผม แต่ขยับปากให้วินเป็นคำว่าบ๊ายบายแล้วออกไป ไม่รู้มันมีเรื่องอะไรค้างคากับวินอยู่รึเปล่า หรือแค่อยากมาสู่รู้เฉยๆ

"ระวังไอ้นี่หน่อยนะวิน ไว้ใจไม่ได้"

"โซ่ กูเวียนหัว"

ผมรีบกุลีกุจอพาวินไปนั่งที่โซฟา หาน้ำเย็นๆ ให้ดื่ม



"คุยอะไรกับแก้วเหรอ? "

"ก็ขอให้เค้ายอมอภัยให้ นอกนั้นก็คุยเรื่องทั่วๆ ไปให้น้องเค้าฟัง น่ารักดีนะ ขี้แย"

"ว่าเค้าได้เหรอ"

"ฮะๆๆ ว่ากูขี้แยเหรอ เดี๋ยวกูร้องไห้นะ หึ"

"เอ่อ...น้องเค้าไม่ได้มาขอคืนดีใช่ไหม? "

"เปล่า"

"กูนึกว่าจะมีศัตรูเพิ่มมาอีกคนซะแล้ว"

"เอ๊ะ ศัตรู? "

"ไม่ได้รู้ตัวเลยใช่มั้ยเนี่ย ตอนนี้พอคนเค้ารู้กันหมดแล้วว่ามึงความจำเสื่อม บางคนที่กล้าเข้ามาคุยมาใกล้ เค้าก็พากันหลงมึงกันหมด"

"ใครที่ไหน ไม่มี"

"ที่มึงรู้จัก ก็ไอ้เก้า ไอ้ปาล์ม ตอนนี้ไอ้ริวก็อาจเป็นไปด้วย แต่กับหมอนี่ไม่ชัวร์เหมือนกัน มันลมเพลมพัด เดาใจยาก"

"ไหง...มีแต่ชื่อผู้ชายวะ"

"ฮะๆๆ เนตรกับหยีก็คงอยากกอดฟัดมึงเหมือนกัน แต่กูไม่ให้ทำแล้ว กูหวง"

วินหน้าแดง กัดริมฝีปากล่างเล็กน้อย เขินซะแล้ว เพราะอย่างนี้ไงล่ะ เพราะมึงน่ารักแบบนี้ถึงได้แต่มีแต่คนอยากรัก วันนี้พอเห็นแก้วจู่ๆ ก็โผล่มายืนข้างมึง ทำให้ใจคอไม่ดีเท่าไหร่  ก็คนเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน แก้วเคยมาค้างที่นี่ออกบ่อย แม้ผมจะคุยกับแก้วน้อยพอๆ กับที่ไม่อยากคุยกับวินก็ตามที

"น้องเค้าหน้าหวานดีเนอะ"

"อืม..." พอยืนเทียบกับวินแล้ววินดูเท่ไปเลย ก็ถึงวินจะหน้าสวยแต่ก็ไม่ได้บอบบาง ปากแดง แก้มยุ้ยแบบน้องเค้า สองคนดูเหมาะกันมากจนน่าอิจฉา  ผมกระเถิบเข้าไปใกล้วินอีกหน่อย  จ้องตาสวยดุที่อ่อนโยนลงจากเดิม โครงหน้าเหมาะเจาะ และริมฝีปากได้รูป  ไม่ใช่ว่าน่ารัก แต่งดงามและมีสเน่ห์ ที่ว่าน่ารักคือบุคลิกที่เจ้าตัวแสดงออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมากกว่า

"มึงเป็นสิว" วินว่า

"ฮะๆๆ ตรงไหนอ่ะ"

"ตรงนี้ๆ เนี่ยอ่ะใต้คางทางซ้ายเนี่ย ล้างโฟมออกไม่ดีล่ะสิ อ้ะ มีไฝเล็กๆ ตรงนี้ด้วย"

"มึงสังเกตหน้ากูด้วยเหรอ..."

"ก็อยู่กันสองคนก็ต้องมองหน้ามึงสิ ถามแปลกๆ "

"แล้วมึงว่าหน้ากูเป็นยังไง"

"หน้าเหมือนคนขี้บ่น ขี้รำคาญ โหงวเฮ้งมันบอก อาแปะขี้โมโหชัดๆ "

"จริงอ่ะ? "

"แล้วก็ชอบทำหน้าเข้มๆ ดุกูด้วย ฮึ"

"ก็ใครล่ะชอบทำให้เป็นห่วง"

"ผมค้าบ"



วินยกมือหลับตาปี๋ ผมหัวเราะ เอามือประกบหัวสองข้างของวินแล้วดึงเข้ามาใกล้

"รู้ว่าเป็นห่วงใช่ไหม ถึงได้ไม่ออกไปกับไอ้ริว ไม่ไปกับคนที่กูห้ามไม่ให้ไป"

"เปล่า กูรับมือคนเยอะๆ ไม่ไหว กูรักสันโดษ นี่ก็ว่าจะลองกลับไปอยู่คอนโดคนเดียวแล้วเนี่ย"

"ใครจะยอมให้ไป"

"แต่กูมารบกวนมึงนานแล้วนะ"

"ไม่เอาไม่ให้ไป อยู่คนเดียวเวลาคนไม่ดีมาหาจะทำไง เวลาจะนอนคนเดียวจะนอนยังไง เวลาคิดมากจะทำยังไง เวลาไม่สบาย..."

จู่ๆ วินก็โผเข้ากอดเอวผมหมับ อิงแก้มเข้ากับไหล่ ผมตกใจนิดหน่อย แต่ก็เอามือโอบหลังอีกฝ่ายเอาไว้

"มึงผิด"

อ้าว กูผิดเรื่องอะไรถึงมาให้รางวัลกันแบบนี้ล่ะ ผมเคลียจมูกเข้ากับผมด้านหลังคอวิน กลิ่นหอมยวนทำให้เคลิ้มจนไม่อยากลืมตา ผมฝังหน้าเข้ากับกลุ่มไหมนิ่มแล้วอยากอยู่แบบนี้ไปนานๆ

"มึงทำให้กูเคยตัวแต่แรก กูเลยติดเป็นนิสัย ต่อไปจะอยู่คนเดียวได้ยังไง"

"ถ้ากูไม่อยู่กับมึงตั้งแต่ที่โรงพยาบาล ป่านนี้มึงจะไปอ้อนใครก็ไม่รู้  กูก็คงยังวิ่งหนีมึงอยู่อย่างคนโง่ พลาดอะไรดีๆ แบบนี้"

"อะไรดีๆ "

"ก็ ที่วินมากอดแบบนี้" ผมประคองสองแก้มขึ้นมาช้าๆ คนตาโตเริ่มคลายมือออกจากเอวผมแต่ผมยิ้มแล้วรั้งคางเรียวเอาไว้  ปลายจมูกเราชนกัน วินมองเป๋งเข้ามาในตาของผมทำให้รู้สึกหมั่นเขี้ยวตาแป๋วๆ ที่เหมือนแมวขี้สงสัยนั่นเหลือเกิน

"จูบกันนะ"

วินก้มหน้างุดแล้วส่ายหัวดิ๊ก ทำให้ผมนึกขำ จริงๆ จะจูบเลยเจ้าตัวก็ไม่ทันระวังเนื้อระวังตัวหรอก  แต่พูดออกเสียงให้รู้กันไปเลยว่าจะโดนจูบแล้วนะ ทำให้วินเขินเล่นมันสนุกมากกว่า ผมรั้งเอววินให้เข้ามาหา มันจับไหล่ผมสองข้างไว้ทรงตัว ลุกขึ้นคุกเข่าบนโซฟาทำท่าจะดันตัวออก

"จูบกันนะ เป็นแฟนกัน ก็ต้องมีอะไรแบบนี้บ้าง" ผมลูบแขนที่บีบไหล่ผมเบาๆ ด้วยความเกร็ง คงทำตัวไม่ถูก ผมหน้าจืดลงไปหน่อย นี่แกล้งวินเกินเลยรึเปล่านะ

"กูไม่ชิน...มัน...พิลึก" วินค่อยย่อตัวลงมา ทำท่าอึกอัก

"วินจุ๊บโซ่หน่อยสิ แค่แตะปากลงมา บนแก้มก็.."

ผมยังพูดไม่ทันจบ วินก้มลงจูบแตะที่ปากผมแล้วผละออกไป แค่แตะเบาๆ แว๊บเดียว แวบเดียวจริงๆ ผมยิ้มเอ๋อ

"เดี๋ยวสิ เอาใหม่ๆ แค่แป๊ปเดียวยังไม่ทันรู้สึกเลย ขออีกทีนะ"

"ก็จูบแล้วอ้ะ"

วินหันหลังหนีแล้วรีบลุกขึ้นยืนเตรียมเผ่น  ดีว่าผมดึงแขนไว้ทัน

"ขี้โกงกันนี่นา ที่กูจูบตั้งนานสองนาน อย่าหนีสิ"

ผมทั้งดึงทั้งตะกายแขนคนที่ยืนให้กลับมานั่งลงอีกที ให้แฟนผมนั่งบนตักหันหลังให้ จัดท่าให้นั่งพิงอกผมสบายๆ  วินหน้าแดงจนถึงใบหู ชนิดว่าแดงแจ๋เลยล่ะ ผมว่าผมพอแล้วล่ะ หยุดแกล้งแค่นี้ดีกว่า  ผมนั่งอยู่เงียบๆ ให้วินนอนเอนหลังทิ้งน้ำหนักตัวมาหา อุณหภูมิอุ่นๆ ถ่ายทอดสู่กันและกันในห้องแอร์เย็นๆ  ผมนั่งลูบหัววินเล่น ชวนคุยเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อยเปื่อย สักพักวินก็ขยับหลุกหลิกบ้างแต่ก็ไม่ได้หนีไปไหน แค่คุยกันว่าจะกินอะไรกันดีก็มีความสุขแล้ว  ตอนผมโทรสั่งอาหารให้ขึ้นมาส่ง วินก็ยังนั่งแกะเการอยขาดเปื่อยของกางเกงยีนส์ตรงเข่าผมเล่นอยู่ ไม่ได้ลุกออกไป กะจะทำรูระบายอากาศให้รึไง ขาดหมดแล้ว ผมวางโทรศัพท์ มือเจ้าตัวอยู่ไม่สุขวางแหมะอย่างสงบบนเข่าผมได้สักพัก ก็ยกนิ้วชี้และกลางเคาะเป็นจังหวะช้าๆ  และร้องเพลงเบาๆ ผมเอนตัวเท้าคางและนั่งฟังเพลงที่วินกำลังร้องอยู่ เพลงที่เคยฟังผ่านหูแต่ไม่เคยสนใจ แต่เวลานี้ ด้วยเสียงร้องที่ฟังเพราะไปอีกแบบจากเวลาพูด ผมตั้งใจฟังทุกวินาที

Look at the stars...
Look how they shine for you
And everything you do...
Yeah, they were all yellow

I came along...
I wrote a song for you
And all the things you do...
And it was called yellow


ผมเอียงคอแล้วพยายามชะโงกมองหน้าวินตอนร้องว่าเป็นยังไง แต่วินรู้ตัวหยุดร้องเสียก่อน คนที่นั่งตักหันหน้ามายิ้มบางๆ ให้ แล้วลุกออกไป
 


เป็นรอยยิ้มที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เพลงนี้คำว่า yellow มีความหมายเป็นนามธรรม ไม่รู้แปลว่าอะไร แต่ฉันชอบนะที่ไม่มีใครรู้ความหมายที่แน่นอน ดีแล้ว
http://www.youtube.com/v/GQxLTCQop2I

[maple4120]

น่ารักจังเลย  อยากอ่านต่อแล้วอ่าๆ

[bellity]

เขินอ่ะ

[poypoy]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด หวานมากโซ่~!!!
สมกับที่เขารอโซ่โชว์หวานอยู่ตั้งนาน
วินวินก็เคยตัวก็อยู่แบบนั้นแหละจ้ะ ไม่ต้องไปไหนหรอกกกกก~
ขอบคุณที่มาอัพค่ะ 

[shockoBB]

โซ่หวานนนน วินนก็น่ารักกกก   

[fOnfOn :D]

โอ๊ยยยยยยยยย

โซ่กะวินนี่ น่ารักอ่ะ

[THiiCHA]

หวานนนนนนนนนนนนนนนมากกกกก

ปัดมดหน้าจอคอมแทบไม่ทัน !!!

[MiU]

โอ๊ยยยย หวานกันจริง ๆ เลย