ตอนที่3 บอกเลิก
ผมวิ่งออกมาเปิดประตูรั้วหน้าบ้านเพื่อให้ไอ้กันเอารถเข้ามาจอดด้านในตัวบ้าน
"บอย กูพาใครมาด้วยอีกคนว่ะ" ไอ้กัน บอกผมทันทีที่เปิดประตูรถออกมา กระจกมันติดฟิมกันแดดซะมืดผมเลยไม่ได้ทันมอง
"อืม พาใครมาล่ะ พาเข้าบ้านก่อนละกัน เดี๋ยวเข้าบ้านไปรับโทรศัพท์แปป"พอดีกับที่โทรศัพท์บ้านดังพอดีผมเลยต้องวิ่งรับโทรศัพท์ก่อน พี่บู๊นั่นเองที่โทรมา
"ว่าไง ไอ้เเสบกลับมาอยู่บ้านเเล้วหรอ"
"อือ บอยมาอยู่บ้านละ เเล้วเมื่อไรพี่บู๊จะกลับอ่ะ"
"คิดถึงพี่ละหรอ คงอีกประมาณเดือนหน้าอ่ะ ว่าแต่ถ้าพี่กลับไปคราวนี้แกคงไม่อืด เหมือนตอนที่พี่เจอครั้งล่าสุดนะ"อึ๋ย พี่บู๊เหมือนรู้ทันเลยไม่ใช่ว่าพี่บิวโทรไปฟ้องนะ
"อะไร บอยไม่อืดซักหน่อย พี่บู๊ใจร้ายว่ะ ว่าบอยอืด งอลละเเค่นี้นะ"
"อ้าวๆๆเฮ้ย ไอ้บอย"ผมตัดสายทิ้งทันที งานเข้าเเล้วไง พี่บู๊กลับมาถ้าเห็นว่าผมอ้วน ได้เจอสูตรลดน้ำหนักมหาโหดเเน่เลย ทำไงดีวะเอาน่า อีกตั้งเดือนค่อยลดก็ได้มั้ง
ผมเดินกลับมาหาไอ้กัน ที่นั่งรอผม ขณะเดินก็กังวลเรื่องของผม ทั้งเรื่องลดน้ำหนัก และเรื่องของทินอีกที่มันยังวนเวียนผมอยู่ตลอดทั้งคืนไม่เป็นอันอ่านหนังสือสอบ จะสอบอีกสองวันนี่แล้วด้วย พอเดินมาตรงโซฟารับแขก ผมถึงกับผง่ะ กับอีกคนที่ไอ้กันบอกว่าพามาด้วย
"มึงมาทำไม"ผมถามด้วยน้ำเสียงเเข็ง ไม่คิดเลยว่าไอ้กันจะพาทินมาบ้านผม ทั้งๆที่มันเองเป็นคนที่ให้ผมไปผับเพื่อไปดูไอ้ทิน จนผมรู้ว่า ตลอดมาไอ้ทินไม่ได้รักผมเลย
"บอย ทินมาเพื่อจะอธิบายเรื่องเมื่อคืนก่อน"มันลุกขึ้นเพื่อเข้ามาหาผม
"หยุดเลย ออกไปจากบ้านกูเลย มึงด้วยไอ้กัน มึงออกไปด้วยเลย"ผมพูดกับพวกมันด้วยความโมโห ไม่รักเเล้วจะมาหาทำไม ยังทำให้ผมเจ็บไม่พออีกหรอ แล้วไอกันอีกตกลงมันจะอยู่ฝั่งไหนกันแน่
"ไอ้บอย มึงฟังไอ้ทินมันพูดก่อน"
"จะให้กูฟังอะไรอีกล่ะ ในเมื่อมึงเป็นคนบอกเอง ว่าไอ้ทินไม่ได้รักกู"
"ใครว่าทินไม่รักล่ะ"ไอ้ทินสวนกลับ
"เงียบไปเลยมึง"ผมตวาดใส่ไอ้ทิน
"ไอ้บอย กูไม่ได้เป็นคนพูดนะว่าไอ้ทินมันไม่ได้รักมึง"ไอ้กันมองหน้าผม สายตามันพยายามเหมือนจะบ่งบอก อะไรซักอย่างกับผม ส่วนไอ้ทิน ก็ได้แต่ทำหน้าเศร้า ดวงตาที่เอ่อด้วยน้ำตา ทำท่าจะไหลออกมาได้ทุกเมื่อ
"แล้วมันอะไรล่ะ มึงบอกมาเลย กูจะรับฟัง แต่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย"ผมให้โอกาศที่มันจะพูด ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้พูดกับไอ้ทิน เพราะผมได้คิดดีแล้ว ว่าผมจะเลิกกับมันจริงๆ เพราะผมไม่อยากเจ็บ รักมากเจ็บมาก แค่ครั้งเดียวก็เกินพอ ความรักของผมกับไอ้ทินมันคงเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อผมกับมันเป็นผู้ชายเหมือนกัน แล้วอีกอย่างอนาคตของมันต้องเข้าสังคมของนักธุรกิจ ส่วนผมมันก็แค่ผู้ชายธรรมดา ซักวันไม่วันนี้ก็วันหน้า เหตุการณ์แบบนี้ก็ต้องเกิดขึ้นอีก และอีกอย่างมันกำลังจะเเต่งงาน แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะ ผมยอมเจ็บแค่ตอนนี้ดีกว่า ช้ำใจตายไปตลอด ไม่เอาด้วยหรอกนะ
"บอย ที่ผับบอยยังฟังทินพูดไม่จบนะ ทินบอกไม่ชอบบอยแต่ทินรักบอยต่างหาก บอย บอยเชื่อทินนะ ทินรักบอยจริงๆ"ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะมาไม้ไหน แต่คำพูดที่ว่ามันรักผมจริง มันเเวบเข้ามาในหัวใจ ครู่หนึ่ง ก่อนที่มันจะหายไปจากผมอีกครั้ง
"จะโกหกอะไรอีกล่ะทิน บอยไม่ใช่ไอ้อ้วน ที่จะทนทินหลอกได้ตลอดหรอกนะ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่กำลังจะอู้อี้ รู้สึกตัวเองกำลังจะร้องไห้
"ไอ้บอย ไอ้ทินมันรักมึงจริงนะ กูผิดเองที่ทำให้พวกมึงผิดใจกัน เรื่องทั้งหมด ที่กูกับไหมเล่าให้มึงฟังมันไม่เป็นความจริง"ไอ้กันที่พยายามจะอธิบายให้ผมฟัง ทำให้ผู้รู้สึกมึนงง
"มึงจะบอกอะไรกูกันแน่ไอ้กัน"ตอนนี้ผมเริ่มควบคุมอารณ์ตัวเองไม่อยู่ น้ำตาเริ่มเอ่อล้นออกมา
"กูขอโทษว่ะบอย ที่กูทำให้พวกมึงผิดใจกัน แต่ที่มึงเห็น มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด มึงจะให้ไอ้ทินอธิบายก็ได้ กูขอแค่มึงฟังไอ้ทินมันพูดให้มึงเข้าใจ ก่อน "ไอ้กันมันดันให้ทินเข้ามาหาผม ไอ้ทินมองหน้าผมด้วยใบหน้าเศร้าๆของมัน
"บอย ทินจะไม่แต่งงาน ทินไม่ได้มีใคร ทินไม่ได้พนันกับใครด้วยที่ทินบอกรักบอย ทินพูดด้วยใจจริง สิ่งที่ทินทำมาบอยดูไม่ออกหรอว่าทินรักหรือเสเเสร้งหน่ะ"ทินพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ผมเองก็พูดอะไรไม่ออก ผมจะทำยังไงดีล่ะ ในเมื่อผมคิดจะเลิกกับมันจริงๆอยู่เเล้วแต่มันกลับมาพูดกับผมเเบบนี้เเล้วจะทำให้ผมทำยังไง
"ทิน จะให้บอยเชื่อ บอยไม่รู้ว่าบอยจะเชื่อทินดีไหมแต่บอยเองก็รักทินมากเหมือนกัน จะให้บอยรับรู้เรื่องแบบนี้อีกต่อไป บอยคงทนไม่ไหว บอย บอย บอย คิดดีเเล้วว่าจะเลิกกับทิน" น้ำตาผมไหลไม่หยุด คำพูดที่ฝืนใจพูด เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอ ในที่สุดมันก็หลุดออกมาจนได้ ผมตัดสินใจเเล้ว เพื่อทิน เเละเพื่อตัวผมเอง เเละเพื่อใครๆอีกหลายๆคน ไม่ต้องมาเจ็บปวดเพราะความรักที่มันไม่สามารถเป็นไปได้
"บอย บอยจะเลิกกับทินไม่ได้นะทินไม่ยอม"ทินมันกอดผมไว้แน่น เหมือนผมจะหายไป แต่มันก็กำลังจะเป็นจริง ในเมื่อผม
ตัดสินใจเเล้ว ใครจะว่าผมยังไง ผมก็คิดถึงส่วนรวม ใช่ว่าผมจะเพิ่งนึกถึงเรื่องนี้ ผมคิดมานานเเล้ว แต่จะให้ทำยังไง
ในเมือผมก็รักทิน แล้วทินมันก็รักผม ครอบครัวมันรักมัน ครอบครัวผมเองก็รักผม อยากให้ผมกับมัน มีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่อบอุ่นถึงแม้ว่าครอบครัวผมจะรับได้ กับเรื่องนี้ ท่านก็เสียใจนานพอที่จะยอมรับในตัวผม
"ไอ้บอย เพราะกูทำให้พวกมึงทะเลาะกัน แต่ถึงขนาดเลิกเลย กูว่ามึงคิดดีๆก่อนเถอะ ไอ้ทินมันรักมึงมากนะ มึงบอกเลิกเเบบนี้เเล้วไอ้ทิน มันจะทำใจได้ยังไง" ไอ้กันมองไอ้ทินอย่างเห็นใจ ขอโทษว่ะทิน บอยตัดสินใจเเล้ว
"พอเถอะ เลิกก็คือเลิก ทิน บอย ไม่อยากจะเจ็บเพราะบอยทำตัวเอง หรือเเม้แต่ เพราะเพื่อนของบอยหรือเพื่อนของทิน ที่พวกเค้ายังรับเรื่องเเบบเราไม่ได้ มันคงไม่แปลก แต่ทินก็เห็นขนาดเพื่อนทินยังรับไม่ได้แล้วผู้คนในโลกความเป็นจริงล่ะเค้าจะคิดยังไง"
"ทินไม่เเคร์ บอย กับเรื่องแค่นี้ทินไม่ยอมหรอกนะ ถ้าบอยคิดอย่างนี้บอยฆ่าทินเลยดีกว่า" ไอ้ทินและผมยิ่งร้องหนักเข้าไปอีก
"ทินพอเถอะ บอยไม่ฟังแล้ว บอย บอยจะไปเรียนต่อที่เมืองนอกกับพี่ เราคงไม่ได้เจอกันอีก ยังไงเราก็ต้องเเยกกันอยู่ดี"ผมโกหกในเมื่อมันหมดหนทางแล้ว ผมก็ต้องทำแบบนี้
"ว่าไงนะ" ทินกับกันพูดพร้อมกันด้วยความตกใจ
"บอย บอยจะไปเรียนต่อหรอทำไม กูไม่เห็นรู้วะ"ไอ้กันรีบถาม
"บอยโกหกใช่ไหม บอยโกหกทินใช่ไหม" ไอ้ทินจับไหล่แล้วเพ่งมองผมเพื่อต้องการคำตอบ ผมเสหน้าไปทางอื่น
"ใช่ บอยจะไปเรียนต่อที่นอเวย์ คงจะไปนานหลายปี ทินไม่ต้องรอบอยหรอก"ทินยิ่งทำหน้าตาตกใจเข้าไปอีก
"ไม่นะ ถ้าเลิกกันเพราะเรื่องแค่นี้ ทินรอบอยได้ บอยได้โปรดอย่าเลิกกับทินเลย"ทินอ้อนวอนผม
"ขอโทษทิน บอยตัดสินใจเด็ดขาดเเล้ว บอยเหนื่อย บอยอยากพัก ทินอย่ารอบอยอีกต่อไปเลย ซักวันทินก็ต้องเจอคนที่ดีกว่าบอยแน่บอยเหนื่อยพอแล้ว ขอพักก่อนละกัน ลาล่ะ"ผมผลักมันออกแล้ววิ่งขึ้นบ้านเข้าห้องปิดประตูล๊อคทันที
ต่อไปนี้ผมคงจะไม่ได้เจอทินเเล้ว ถึงแม้ว่าทินจะยังตามผม ผมก็คงต้องหลบให้พ้นๆไปซะ โชคดีที่วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านไม่งั้นผมคงไม่อาจพูดเรื่องนี้กับทินได้แน่ บอยขอโทษนะทินที่บอยงี่เง่า บอยขอโทษที่ทำให้ทินเสียใจ แต่บอยตัดสินใจแล้ว การตัดสินใจของบอย มันคงเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของบอยและทิน ผมหวังว่าทินจะยอมรับมันได้ และผมเองผมก็หวังว่าตัวเองจะทำใจยอมรับได้ด้วยเหมือนกัน
.........................
ว้ายๆๆๆ ใครปาลองเท้าใส่ฉัน
5555 งี่เง่าสิ้นดี แป่ว
..........................
คำผิด หรือชื่อสลับกันแก้ไขแล้วนะค้ะ ขอบคุณ คุณlove2y มากๆ ถ้าตรงไหนมันผิดอีกก็ช่วยๆกระซิบบอกกันด้วยนะค้ะ คนแต่งชอบมึน พอดีอัพตอนช่วงดึก
:pig4:ขอบคุณอีกทีค่า
...........................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
