หัวข้อ: | สะใภ้เถื่อน ™|By Chocolate Love ~ ตอนพิเศษ P.145 นิรันดร์ (05/05/59)

[sanri]

  ชอบอ่ะ พีทจ๋า ลองด่าแบบผู้ดีๆด่าจิ ฮาหนักกว่านี้อีก
หรือจะด่าแบบเชือดนิ่มๆกะได้ 
ถึงจะสั้นไปหน่อยแต่มาต่อเรื่อยๆก็ไม่ว่ากันค่ะพี่ลักษ์ 
HBD นะคะพี่ ขอให้มีความสุขมากๆ สมหวังในทุกๆสิ่ง อายุมั่นขวัญยืนค่ะ   

[junjou]

สอบ summer เสร็จ + ช็อปปิ้งเสร็จกลับบ้านมาเปิดเล้าเป็ด
เห็นพี่อัพแล้วแบบว่ากรี๊ดดดดดดดดดดดด!!~~  เบบี๋ไอเลิฟยู 
อาการเซ็งข้อสอบเลขอันหฤโหดหายไป 20 เปอร์เซ็นต์
ที่จริงออมควรจะได้อ่านเร็วกว่านี้และ แต่ดันมีเหตุฉุกเฉินต้องไปนอนบ้านเพื่อน 2 คืน
มันเลยสะสม TT สอบเสร็จ --> พัก 2 วัน (ดูการ์ตูนทั้งวัน -..-) --> นอนบ้านเพื่อน 2 คืน --> อ่านนิยายพี่
ดูเป็นพัฒนาการที่ดูดีขึ้นมาหน่อย 55555555
ช่วง summer เรียนพระเวสสันดร กัณฑ์มัทรี (ที่รร. เรียน summer จะเรียนเนื้อหาล่วงหน้าไปก่อนเลยน่ะค่ะ)
ทำให้เรารู้ว่า ภัสดา แปลว่า "สามี" กร๊ากกกกกกกกกกก 
อารมณ์แบบ "งั้นทำไมแกถึงเป็นภรรยาวะภัสดา?? 555555  " // โดนล้อรถยนต์เขวี้ยง
โอ๊ยยยยยยยยย!! สนุกอ่ะำีพี่ (แต่มันสั้นไปหน่อยนะ -..- แบบว่าค้าง =[]= ) 
อยากเห็นตอนภัสดาปะทะคุณหญิงวิจิตราแบบฟูลออฟชั่นซะที -..- แค่คิดก็มันส์แล้ว
สู้ๆนะคะพี่ เหนื่อยก็พัก ว่างก็แต่ง เสร็จก็อัพ นะคะ -..- // โดนตรบบบบบบบบบบ
ล้อเล่นๆๆ เหนื่อยก็พัก แต่อย่าหายน้าาาาา รักษาสุขภาพด้วยจ้า ^^

Happy Birthday ย้อนหลัง 1 ชั่วโมงนะคะ ขอให้พี่มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆ
สุขภาพแข็งแรง สมหวังทุกเรื่องที่ปรารถนานคะ
และก็ขอให้พี่คลอดนิยายเป็นเล่มให้พวกเราสะสมซักเรื่องน้าาาา
เลิฟยู~~ 

 


ปล.น้อยๆ จะพยายามอ่าน fall in love ให้จบนะคะ แบบว่าตอนนั้นติดสอบ
(ที่เกณฑ์สูงลิบลิ่ว ตั้ง 80% แน่ะ ตกเลขไปแล้วเรียบร้อย = =)
ตอนนี้ก็ไม่ติดอะไรแล้ว ยกเว้นเรียนพิเศษนิดหน่อย จะทำปิดเทอม 2 อาทิตย์นี้ให้คุ้มค่า
โดยการอ่านนิยายพี่+เรื่องอื่นที่ดองไว้ประมาณ 10 เรื่อง = =;; ให้จบค่ะ fighting!!

[amito]

คุณหญิงแม่จะรับไหวมั้ยเนี่ย ไหนจะชะนีขนทอง ไหนจะทั้งพีททั้งศิที่ออกตัวแรงแบบคูณสองเลย

[Bowbonk]

 

[choijiin]

HBD คนแต่งย้อนหลังด้วยค่ะ
 

งานนี้คุณแม่สามีคงยิ้มไม่ออกแน่ๆ
เพราะผู้เข้าชิงชัยตำแหน่งสะใภ้ทั้งสองไม่มีคนไหนเข้าตากรรมการเลยสักคน
สมน้ำหน้า 5555555
 
พีทสู้ๆนะ
 

[Satang_P]

กำลังมันส์เรย 

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ 

[yuyie]

หนุกหนานค่ะ 

[ruby]

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะขอให้ เฮงๆรวยๆ 
อ่านไปก็น่าสงสารคุณหญิงแม่นะ ช็อคไปเลย
แต่สะใจที่พีท ฉะ ยัยชะนี ซ่ะหน้าหงาย

[topperha]

เอาใจช่วยศิ กับ พีทนะครับ ให้ผ่านอุปสรรคไปได้

รออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ

 

[palm-metto]

อ๊ากก ค้างอ้ะ
มาต่อเร็วๆนะ
อยากรู้แล้ว ว่าคุณหญิงแม่ จะเป็นลมรึเปล่าเนี่ยะ
รู้ความจริง อันทำร้ายจิตใจเข้าไป
 
สู้ๆนะ
ทั้งคุณศิและนายช่างใหญ่
ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
 
คนแต่งก็สู้ ๆ นะจ๊ะ
 

[windel]

อย่าจนทันถึวตอนปัจจุบันแบบรวดเดียว (จะมีหยุดก็ลุกไปกินข้าวกพเข้าห้องน้ำนี่แหละ )
กรี๊ดดดดดดดดดด
ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ 
นิยายเรื่องนี้ทำให้เรายิ้ม ยิ้มกว้าง และกว้างงงง มากๆเลย
เราชอบความเป็นคุณศินะ  ถึงแรกๆ บทบาทของเขาจะเป็นผู้ชายเจ้าชู้  แต่เมื่อเขาเจอคนที่เขา คิดว่าใช่  เขาก็พร้อมที่จะหยุด และทุ่มเทให้กับคนที่เขารักอย่างสุดหัวใจ    ชอบนายเอก (มว๊ากกกกกก  ) น่ารัก น่ากอด น่าหยิก  ความเป็นกันเองและติดดินขั้นสุดยอดเลยทีเดียว
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้นะคะ!  ถึงจะเพิ่งเข้ามาติดตาม เพิ่งเข้ามาอ่าน  แต่ก็จะขอสมัครเป็นแฟนคลับตั้งแต่บัดนี้เลยเอ้า! 
เราคอมเมนท์ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่รักคนเขียนหมดใจค่าาา  คิกคิก 

ปอลอ.ทำใจเถอะค่ะคุณแม่ของคุณศิ! ยอมรับพีทโดยด่วนนน  สะใภ้เถื่อนๆแบบนั้นหาไม่ได้ง่ายๆนะเอ้า! (เอะ! มันไม่ค่อยเหมือนคำชมพีทเลยนะเนี่ย  )

[boylove_yj]

บทที่ 35







ก้าวแรก








“.............จริงครับ เราสองคนรักกัน”     





“คุณแม่!”





สิ้นเสียงของบุตรชายสติของผู้สูงวัยก็ดับวูบลงไปทันที ศิขรินท์รับร่างอ่อนปวกเปียกของมารดาเอาไว้แนบอกแล้วอุ้มไปยังโซฟาที่อยู่ใกล้ๆ สถานการณ์ชุลมุนวุ่นวายเพราะเสียงกรีดร้องตกใจของหญิงชาวต่างชาติ ทำให้บรรดาสาวใช้ที่ยืนรอรับคำสั่งอยู่รอบนอกต่างวิ่งเข้ามาภายในโถงรับแขกอย่างตื่นตระหนก





“หยุดกรี๊ดเดี๋ยวนี้นะ เห็นไหมว่าแม่สามีผมเป็นลม!”





 ภัสดาหันมาบอกหญิงสาวเสียงห้วน แล้วหันกลับไปดูร่างไร้สติของคุณหญิงวิจิตตรา นายช่างใหญ่สั่งการเด็กรับใช้ของบ้านอินทราทิพย์ด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด พร้อมทั้งหยิบยาดมที่พกติดตัวอยู่เป็นประจำโบกไปมาบริเวณจมูกของผู้สูงวัย โดยมีศิขรินทร์พัดวีให้มารดาอยู่ใกล้ๆ ร่างสูงมองใบหน้าของมารดาด้วยความรู้สึกผิด ภัสดามองใบหน้าของคนรักอย่าห่วงใย มือบางกอบกุมหลังมือใหญ่ของศิขรินทร์อย่างถ่ายเทความรักและความห่วงใยส่งให้กับร่างสูง ประธานอินทราทิพย์กรุ๊ปส่งยิ้มขอบคุณให้กับคนรักอย่างสื่อความหมายว่าตนไม่เป็นอะไร





สเตฟานนี่มองศิขรินทร์และภัสดาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา ดวงตาสีเทาเข้มทอแสงเรืองรองคิ้วโก่งสวยดั่งคันศรขมวดเข้าหาอย่างพยายามไม่ให้อารมณ์ด้านมืดเข้าครอบงำตัวเอง ริมฝีปากบางที่เคลือบด้วยลิปสติกเนื้อดีเม้มเข้าหากัน ฝ่ามือทั้งสองข้างกำแน่น เล็บมือที่ถูกแต่งต้มมาอย่างสวยงามบัดนี้กดลึกลงบนฝ่ามืออย่างสะกดกลั้นอารมณ์ หล่อนสูดลมหายใจเข้าและผ่อนลงอย่างช้าๆ ใจร้อนวู่วามยิ่งจะทำให้ศิขรินทร์ไม่พอใจ ต้องใจเย็นให้ขึ้นกว่านี้ เพราะไม่อย่างนั้นคงได้โดนไล่ออกจากบ้านแน่ๆ มาถึงขนาดนี้แล้วเธอจะไม่ยอมถอยเป็นอันขาด





“สเตฟานนี่ขอโทษนะคะศิ  สเตฟานนี่ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนี้”  หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อนพร้อมทั้งก้มหน้านิ่งอย่างสำนึกผิด แลเพียงเวลาไม่กี่นาทีหยดน้ำตาก็รินไหลอกมาจากดวงตาสีเทาเข้ม ภัสดานั่งมองมารยากุลสตรีต่างชาติด้วยสีหน้าที่เบื่อหน่าย เมื่อกี้แทบจะพ่นไฟออกมา แต่พอเวลาผ่านไปยังไม่ถึงสิบนาทีกลับมาทำหน้าเศร้าบีบน้ำตาเสียอย่างนั้น เห็นแล้วมันขัดตาเสียจริงๆ ร่างบางกรอกตาไปมาอย่างหมั้นไส้ คิดไปคิดมา ต้นเรื่องทั้งหมดมันมาจากไอ้ประธานหน้าหล่อฉายา ‘เผือก’ นี่นา!





“ไม่ได้ตั้งใจ แล้วเธอมาที่นี่ทำไม?....อย่าใช้ความสัมพันธ์ครั้งก่อนเป็นข้ออ้างในการหวนกลับมา เพราะสำหรับฉันแล้ว เธอเป็นได้แค่คู่นอนเท่านั้น!”   





 ศิขรินทร์เอ่ยเสียงนิ่งเรียบ ชายหนุ่มพยายามอย่างสูงที่จะไม่จับหญิงสาวโยนออกไปจากบ้านของตน ความมักง่ายและความใคร่ทำให้ตนเลือกหญิงสาวผู้นี้มาระบายความใคร่ หากย้อนกลับไปได้ จะไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด  ถึงแม้สเตฟานนี่จะเคยขอเลื่อนความสันพันธ์จากคู่นอนเป็นคนรักอยู่หลายครั้งตนก็ไม่เคยหลงคารมผู้หญิงคนนี้เลย เมื่อเสร็จภารกิจจากบนเตียงและให้เงินเป็นค่าตอบแทน ต่างคนก็ต่างไป ชีวิตสมัยปริญญาโทที่เมืองนอกเต็มไปด้วยความอิสระ ผู้หญิงสวยๆมีให้เลือกถมเถ แต่ชายหนุ่มก็เลือกสเตฟานนี่ที่ผู้ชายหลายคนหมายตาหมายปอง และก่อนจะขึ้นเตียงชายหนุ่มจะย้ำข้อตกลงในเรื่องความสัมพันธ์ทุกครั้ง เพื่อไม่ให้หญิงสาวหลงระเริง  ทำไมสเตฟานนี่ถึงมานั่งอยู่ตรงนี้ เพราะเหตุใจ นางแบบแถวหน้าระดับโลก ถึงกลับมาหาผู้ชายที่ปฏิเสธหล่อนครั้งแล้วครั้งเล่า





“ไม่ว่าคุณจะพูดอย่างไร สเตฟานนี่ก็ไม่เคยคิดจะโกรธคุณเลยนะคะ”   หญิงสาวนั่งก้มหน้าและใช้มือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าของตนเองด้วยท่าทางที่น่าสงสาร เสียงสะอึกสะอื้นดังขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้ภัสดาอดไม่ไหว ต้องเอ่ยสักประโยคสองประโยค





“ศิครับ ..... ขอผ้าเช็ดหน้าให้พีหน่อยครับ”    ศิขรินทร์ถึงกับหูอื้อตาลายกับประโยคของคนรัก เมื่อกี้ภัสดาพูดว่าอะไรนะ ‘ศิครับ...’  ความขุ่นข้องหมองใจที่ผจญมาเมื่อกี้ปลิวหายไปในอากาศทันที มือหนาล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าจากระเป๋าเสื้อสูทให้ร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างงุนงง   ภัสดามองปฏิกิริยาของคนรักแล้วอยากจะหัวเราะให้ดังลั่นไปถึงสนามบินสุวรรณภูมิ แต่มันคงไม่ใช่เวลานี้ เวลาที่มีมารหัวทองนั่งหน้าสลอนอยู่ตรงนี้





“ทำไมเรื่องมันเศร้าอย่างนี้เนี่ย.....เล่าต่อศิคุณชะนี ผมรอฟังอยู่”  ภัสดายกผ้าเช็ดหน้าของคนรักขึ้นเช็ดหัวตาและหางตาที่มีหยดน้ำตาซึมอยู่เล็กน้อยด้วยท่าทางที่เห็นอกเห็นใจอีกฝ่ายหนักหนา สเตฟานนี่มองศัตรูคู่แค้นด้วยสายตาที่ชิงชังเหลือขนาด แต่ทำอะไรไม่ได้ หญิงสาวขบริมฝีปากอย่างอดกลั้น พยายามห้ามใจตัวเองไม่ลุกไปตบตีผู้ชายหน้าหวานอย่างที่สมองสั่งการ





“ทำไมคุณต้องใช้คำพูดที่ไม่สุภาพกับฉันด้วย ฉันเคยไปทำอะไรให้คุณอย่างนั้นเหรอ”   





“อ้าววว....ผมไปพูดไม่สุภาพกับคุณตอนไหน”





“ก็คุณเรียกฉันว่า...ชะนี....หยาบคายที่สุด”    บ้านป่าเมืองเถื่อน บุพการีไม่ให้การสั่งสอน ไม่มีมารยาท หยาบคาย ใส่เสื้อผ้าสกปรก คำพูดคำจากระโชกโฮกฮาก  สเตฟานนี่ทำได้เพียงต่อว่าอีกฝ่ายอยู่ในใจเท่านั้น เพราะถ้าหากพูดออกไป ภาพพจน์ในสายตาของอดีตคู่ควงคงจะมองเธอติดลบแน่ๆ





“โอยยยย.....”  เสียงโอดโอยดังมาจากร่างของมารดาศิขรินทร์ ร่างสูงปราดเข้าไปหามารดาอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือหนาบีบนวดไปตามกล้ามเนื้อของมารดาเพื่อลดอาการเกร็ง ภัสดายังคงแกว่งยาดมให้ผู้สูงวัยอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้อีกฝ่ายจะร้ายและแรงขนาดไหนก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ให้กำเนิดของศิขรินทร์ แม้จะไม่ชอบหน้ากันและกัน แต่นายช่างใหญ่ก็พอจะเดาได้ว่า หลังจากนี้คงได้ปะถะฝีปากบ่อยแน่ๆ





“คุณแม่เป็นอย่างไรบ้างครับ ปวดตรงไหนหรือเปล่า”  ศิขรินทร์ประคองมารดาลุกนั่งพิงพนักโซฟาอย่างช้าๆ โดยมีภัสดาคอยช่วยอยู่ใกล้ๆ นางแบบร่างเพรียวพยายามจะเข้ามาประคองอีกแรง แต่ก็โดนสายตาคมกริบของศิขรินทร์สกัดห้ามเอาไว้เสียก่อน ภายในจิตใจเต็มไปด้วยความไม่พอใจ แต่เธอก็กดมันเอาไว้ แล้วปั้นหน้าเป็นผู้น่าสงสารต่อไป





“แม่ปวดหัวน่ะศิ”   ผู้สูงวัยยกมือขึ้นกุมขมับพร้อมกับหลับตาเพื่อปรับสายตาให้มองชัดขึ้น แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งใบหน้าของภัสดาก็เข้ามาในกรอบสายตาทันที





“แก! ยังไม่ไปอีกเหรอ ยังหน้าด้านหน้าทนนั่งอยู่อีกเหรอเนี่ย!!”





 คุณหญิงวิจิตตราผุดลุกขึ้นยืนกะทันหันพร้อมทั้งตวาดเสียงดังก้อง โดยไม่คำนึงถึงสุขภาพร่างกายของตนเองที่ตอนนี้ยังไม่สมบูรณ์ดีนัก นางกัดฟันยืนนิ่งโดยไม่สนใจลูกชายที่พยายามประคองให้นางนั่งลงพักผ่อนที่โซฟาตัวเดิม เลือดในการเย็นเหยียบเมื่อความทรงจำก่อนที่นางจะหมดสติหลั่งไหลเข้ามาเหมือนฟิล์มหนังม้วนเก่าที่กลับมาฉายซ้ำอีกครั้ง อกคนเป็นแม่เจ็บจนแทบกระอักเมื่อรู้ว่าลูกของตัวเองไปรักไปชอบกับผู้ชาย เจ็บเสียยิ่งกว่าเจ็บ ไม่นึกไม่ฝันว่าลูกชายที่นางเฝ้ารัก เฝ้าถนอมจะมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศ





“ออกไป..ออกไปให้หมด! เธอด้วย....แม่ฝรั่งหัวทอง ออกไปให้พ้นจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!!”  ภัสดาสบตากับศิขรินทร์อย่างปรึกษาแต่ยังไม่ทันไร สเตฟานนี่ก็ร้องห่มร้องไห้ออกมาเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่ผู้ที่กุมอำนาจประจำบ้าน ‘อินทราทิพย์’ ก็หาได้สนไม่กลับร้องเรียกให้เด็กรับใช้ที่อยู่บริเวณนั้นมาฉุดกระชากลากดึงแม่ฝรั่งหัวทองไปโยนไว้หน้าบ้านท่ามกลางเสียงกรีดร้องของหญิงสาว





“ไม่นะคะคุณแม่ สเตฟานนี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น สเตฟานนี่จะอยู่กับศิ” 




หญิงสาวสะบัดแขนซ้ายขวาอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงจับของเด็กรับใช้ทั้งสามคนที่พยายามกระชากเธอกับกระเป๋าเดินทางออกไปจากโถงห้องรับแขก เสียงโวยวายด่าทอภาษาไทยสลับภาษาอังกฤษดังแว่วได้ยินอยู่เรื่อยๆ แต่เพียงไม่นานก็ค่อยๆเลือนหายออกไป ทิ้งไว้เพียงแต่ความเงียบในห้องโถงรับแขกของบ้าน คุณหญิงวิจิตตราหลับตาสะกดกลั้นน้ำตาแห่งความเสียใจให้ใหลกลับเข้าไปในอก นางค่อยๆหันกลับมามองลูกชายที่ยืนอยู่เบื้องหลังอย่างช้าๆ






“ระหว่างแม่กับมันแกจะเลือกใคร!” ผู้สูงวัยประกาศกร้าวแล้วชี้มายังภัสดาที่ยืนอยู่ข้างๆศิขรินทร์  ภัสดากรอกตาไปมากับคำถามโลกแตกของคุณหญิงวิจิตตรา ร่างโปร่งบางหันไปลอบยิ้มเล็กน้อยแล้หันกลับมาตีหน้านิ่งเช่นเดิม เหลือบมองไปยังศิขรินทร์แล้วก็สงสารจับใจ เพราะประธานสุดหล่อมาดเข้มกำลังทำหน้าลำบากใจกับคำถามของมารดา ร่างสูงสูดลมหายใจเข้าปอดอึดใหญ่แล้วให้คำตอบที่มารดาต้องการ






“ผมเลือกไม่ได้หรอกครับ เพราะทั้งสองต่างก็สำคัญกับผมทั้งคู่ เพียงแต่มันอาจจะสำคัญในคนละแบบเท่านั้นครับ”   ศิขรินทร์ก้าวขาอย่างช้าๆเข้ามาหามารดา ท่อนแขนแข็งแรงค่อยๆโอบประคองร่างบางของมารดาเข้ามากอดอย่างช้าๆ ชายหนุ่มหลับตานิ่งพร้อมกับเอ่ยคำว่าขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพียงไม่นานมือที่โอบประคองตนมาตลอดชีวิตก็ยกขึ้นมากอดตอบ รักที่แม่มีให้ลูก ไม่ว่าลูกจะผิดพลาดมามากซักเพียงใด สุดท้ายแม่ก็ให้อภัยลูกได้เสมอ





“แม่ไม่อยากจะเชื่อว่าลูกของแม่ชอบผู้ชาย.....แม่รับไม่ได้นะศิ  แม่รับความจริงเรื่องนี้ไม่ได้ ถึงแกจะบอกว่ารักมันหนักหนาแม่ก็รับไม่ได้จริงๆ ........”   





“ไม่เป็นไรครับ............แค่แม่รับรู้ว่าลูกของแม่เป็นอย่างไรก็พอแล้วครับ  ผมรักแม่นะครับ”     





“แกรักมันมากเลยเหรอ”   ผู้สูงวัยผละออกมาแล้วเหลือบมองไปยังภัสดาที่ยืนอยู่เบื้องหลังของศิขรินทร์ เพียงได้เห็นหน้า ความไม่ชอบใจก็หลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย และถ้าหากได้อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน นางคงอกแตกตาย แค่คิดก็อารมณ์เสียแล้ว





“ไม่ใช่มันครับ  แฟนผมชื่อพีทครับแม่”  ศิขรินทร์บอกเสียงนุ่ม พรางดึงมือบางของภัสดาให้มายืนเคียงกัน





“เหอะ!!......ยกมือไหว้ฉันสักทีหรือยังล่ะ”   





“สวัสดีครับคุณแม่ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการอีกครั้งนะครับ...........ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”   ภัสดายกมือไหว้ตามแบบฉบับที่ผู้ดีเขาทำกันอย่าสวยงาม พร้อมทั้งส่งยิ้มหวานจ๋อยให้กับมารดาของศิขรินทรท์อย่างหยดย้อย






ทางฝ่ายของสเตฟานนี่ที่ถูกลากออกมาโดยมาจากบ้านอินทราทิพย์ด้วยความไม่เต็มใจ ก็เรียกแท็กซี่กลับคอนโดที่ตนเองเช่าอยู่ และเมื่อเข้ามาถึงห้องพัก หญิงสาวก็โยนกระเป๋าเดินทางและสัมภาระต่างๆกระจายเกลื่อนห้องอย่างระบายอารมณ์ มือบางปัดข้าวของที่ขวางหูขวางตาอย่างระบายอารมณ์ ดวงตาสีเทาเข้มทอแสงเรืองรองอย่างโกรธแค้นที่ถูกผู้คนเหล่านั้นเอ่ยวาจาดูถูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เพราะความอยากสบายและหวังทรัพย์สินเงินทองจากศิขรินทร์ทำให้หญิงสาวต้องทน และถ้าหากศิขรินทร์กลับมาคบกับเธออีกครั้ง ความสุขสบายก็จะมาเกยอยู่บนหน้าตักไม่ไปไหน บ่อเงินบ่อทองที่จะล้างผลาญเท่าใดก็ไม่มีวันหมด





“ฉันไม่มันยอมแพ้หรอกนะ...ศิขรินทร์จะต้องเป็นของฉันคนเดียว!!”










๐  ฝนตก ไฟดับ เป็นอุปสรรคอย่างหนึ่งในการปั่นนิยาย และช่วงนี้บ้านของนักเขียนก็มีฝนตกทุกวัน -_- ขอโทษที่มาช้านะคะ

๐ www.twitter.com/muayyunho >> twitter นักเขียน ^^’

๐ขอบคุณที่ติดตามกันมาจนถึงทุกวันนี้นะคะ ขอบคุณจริงๆ







รักและขอบคุณ
By Chocolate Love ~

[owo llยมuมข้u]

 ชะนี เลวมาก -w-

[♥Täsinä→l3€LL♥]

สนุกมากเลยค่ะ ^^

[minyoung]

มาต่อแล้ววววว มาบ่อยๆนะ สนุกดี แต่อิชะนีนี่จะทำอะไรนะ อย่ามายุ่งกับหนูพีทนะ








เป็นกำลังใจค่า

[Horizon]

+1

[ake2533]

สงสัยนายช่างต้องรับศึกหนักทั้งแม่สามีและสเตฟานนี่
 

[choijiin]

นังชะนีสารพัดพิษ
เดี๋ยวเจอน้องพีทแล้วจะหนาวย่ะ
 

[Horizon]

น้องหมวย อย่าเวอร์ชั่นเจ็ดสีมากไปนะครับ
+1

[spisyjames]

มันน้อยไปมั้ย


อุส่าตั้งตารอตั้งนาน

[boylove_yj]

มันน้อยไปมั้ย


อุส่าตั้งตารอตั้งนาน

 

[MiSS-U]

 

สู้ๆค่ะ  ทั้งศิ  พีท  และที่สำคัญคนแต่งด้วย

รอติดตามผลงานอยู่นะคะ

บวกเป็ด

[AnimajuS]

รู้สึกว่าคุณแม่เริ่ม ยอมรับนิดๆแล้วนะ สู้ๆต่อไปนะทั้งคู่

[pp_song]

พีทสู้ๆ เป็นกำลังใจให้

[som]

แร๊งงงงงงงงแต่ชอบจัง  พี่พีทสร้างภาพหน่อยครับ  5555

[takara]

ยังคิดว่าเขาจะเอาอยู่เนอะ ทั้งทั้งที่เขาก้อปฏิเสธมาตลอด

[sanri]

  พีทจ๋า สร้างภาพเข้าไว้เยอะๆนะลูก
คนแต่งก็สู้ๆเข้านะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

ต่อๆๆๆ อยากอ่านต่อๆๆๆแล้วครับ สนุกๆๆๆ

[kimmania]

คุณแม่ใจดี จัง มั้งนะ   

[CarToonMiZa]

แรงส์ทั้งคู่

บวกเป็ด