หัวข้อ: | สะใภ้เถื่อน ™|By Chocolate Love ~ ตอนพิเศษ P.145 นิรันดร์ (05/05/59)

[FRODO]

สะจายมากกกกก ขอบอก

[OoniceoO]

เจ็บแสบสุดๆนี่สิถึงใจดี55+   

[seaz]

สุดยอดมากเลยพีท ฮ่าๆ แบบนี้สิสามีถึงรักถึงหลง อิอิ

[kitty08]

สะใจจริง ๆ ชอบงานของคุณหมวยก้อตรงนี้แหละ  ยังไงมาต่อเร็ว ๆน่ะจ้ะ อยากอ่าน ๆ อ่านงานคุณหมวยทีไรรู้สึกว่าชีวิตมันสดใสซาบซ่าจริง ๆ 

[ขนมสัมปันนี]

ขอบคุณคราฟฟฟ

[buathongfin]

ชอบมาก พระเอกนายเอกไม่โ่ง่เหมือนบางเรื่อง สนุกสุดๆ เชียร์พีทสุดใจขาดดิ้้้น 

[kisz]

ตอนนี้บางจุดยังแอบงงชื่อหน่อยๆว่าคนแต่งพิมผิดรึป่าวนะ ^^

[aimaim]

แจ่มมากพีท

[punthipha]

  นายช่างทำดีมาก 

[koikoi]

หนูพีทของเราแสบไม่น้อยเลยนะ

[away3g]

 :sad4:มาต่อนิดเดียวให้คิดถึงอีกแล้ว

[punchnaja]

5555555555แสบจริงๆ :call:นับถือๆ

[fullmoonny]

สะใจจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง หนูพีทแผนร้ายซะ

[Monkey D lufy]

เย้!!  ตามอ่านทันแล้ว  อิอิ  สนุกมากเลย  ชอบนายเอกแบบพีทอ่ะ  และก็ชอบคุณศิด้วย 555  รอตอนต่อไปค่ะ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

เอาใจช่วยสู้ๆๆน้องวพีชพี่ศิ

[shikyu3211]

คิดถึงน้องพีต

[GintoniC]

แสบสันได้ใจเจ๊จิงๆ 

[narunarutoboyz]

อั๊ยย่ะ!!! ทำไมไม่รอให้ศิพูดจบก่อนน๊าาาาาา เสียดายยยยย คุณแม่จะได้รู้ซักที ชิส์ 
แต่เอาเถอะ ตอนนี้สะใจอ่ะ ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนี้ พีทก็ระวังไว้หน่อยนะ   
ตอนนี้ก็เหลือเเต่คุณเเม่นั่นแหล่ะ  ผ่านให้ได้ไวๆนะ สู้ๆจ้าาาาาา 

ปล.อยากเป็นผู้ร่วมเเสดงความยินดีกับรางวัลที่ศิจะได้จุง คึคึคึคึคึ

[CarToonMiZa]

 

[boylove_yj]

 

ยกนิ้วให้คำทุกคอมเมนท์ ที่พร้อมใจพิมพ์คำว่า "สะใจ"


 

[Angel.JS~]

เพิ่งได้อ่านค่ะ สามวันรวด สนุกม๊ากกกกกกก พี่ศิกะน้องพีทน่ารักสุดๆๆๆๆ

หวานกันมากๆๆๆๆๆ

เป็นกำลังใจให้นะค้าาาาา 

[ต่ายน้อย]

สะใจมาก สมน้ำหน้าทั้งป้าหลาน

[Zelsy]

เรื่องนี้...

ตามอ่านอยู่ 3 ชม.

และ

ชอบเรื่องนี้มาก มีทุกรส โหด มันส์ ฮา หวานน้ำตาลท่วมก็มี ขาดแต่มาม่าชามใหญ่ (แต่ไม่เอานะ คนอ่านเกรงใจ!!)

สุดท้าย

พีท ชนะเลิศ
สมน้ำหน้าแฮะ ทั้งปลาไหลคางคกจิ้งจกหนอน เยอะ
แล้วที่เมืองนอกชีคงจะเป็นแม่ยั่วเมือง ( ณ ที่นี้ไม่ใช่สนมเอกอย่างใด ความหมายคือ ยั่วไปทั้งเมือง!!) หรือไม่ก็นางโคมเขียวโน่น

*ข้อความต่อไปนี้อาจมีความหมายไม่เหมาะสม เด็กๆป้าๆควรได้รับคำแนะนำ*

ที่หนูอยู่เมืองนอกเนี่ย คงจะแรดไปทั่วรึเปล่าครับ
เดาได้ว่าเสนอตัวให้เขาไปทั่ว
-โสเภณีเสียตัวยังได้ตังค์ บางคงโดนจังๆ ยังไม่ได้ตังค์เหมือนโสเภณี-
ตามนั้นครับน้องปัญญานิ้ม นิ่ม เอ๊ยย!! หนูดาริกา...

*จบคำเตือน*

[April❤]

พีทสุดยอดดด
จัดการได้แบบชิวๆ

[slurpee04]

คิดถึงนะ 

[romeno]

อ่านทันแล้ว ตอนที่ชื่อ ปะถะ มันควรเป็นปะทะหรืแเปล่าง้า หนุกมากกชอบบบบบบบบบบ
อยากให้พีทจัดการกับนังสเตนมบึ้มให้หนักๆหมั่นใส้ 

[cheyp]

อ่านไปกรี๊ดไป
มันช่างสะใจจริงๆ 5555

[CarToonMiZa]

 

[boylove_yj]

บทที่ 47 ไม่ยอม!




“บัดซบ! มันจะไม่มีช่องโหว่ให้เราเล่นงานบ้างเหรอ”  ร่างท้วมของชายวัยกลางคนที่ยืนหันหลังให้ลูกน้องตวาดดังลั่นห้องทำงานเมื่อได้รับรายงานว่า งานที่ให้ไปสืบนั้นไม่มีอะไรคืบหน้าสักนิดเดียว



“เสี่ยครับ พวกผมพยายามเต็มที่แล้ว พวกอินทราทิพย์มันแกร่งมาตั้งแต่รุ่นพ่อมันแล้วครับ”  ลูกน้องคนสนิทเอ่ยรายงานเสียงสั่น เพราะเกรงว่าผู้เป็นรายจะลงไม้ลงมือกับตนอีก



เสี่ยจักร หันหน้ากลับมามองลูกน้องใต้อาณัติอย่างไม่สบอารมณ์ นี่คืออีกหนึ่งปัญหาใหญ่ที่ทำให้ตนไม่ได้กลับไปผงาดในวงการธุรกิจเหมือนเมื่อก่อน เพราะขาดลูกน้องที่มีฝีมือ พวกที่เก่งๆก็ตายไปจากเหตุการณ์ที่ไอ้ศิขรินทร์ อินทราทิพย์มันสั่งคนมาถล่ม ทำให้ตนต้องเสียทั้งกำลังคน กำลังเงินไปอย่างมหาศาล ชื่อเสียงและอำนาจแทบจะหายไปในพริบตา เพราะไอ้เด็กเมื่อวานซืน ที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง นึกย้อนกลับไปในเหตุการณ์วันนั้น ความอาฆาตแค้นยิ่งโหมกระพรือเหมือนไฟได้เชื้อเพลิงชั้นดี แค้นนี้จะต้องได้ชำระ ถ้าไม่เห็นมันตายต่อหน้า เสี่ยจักรคนนี้คงนอนตายตาไม่หลับ



“กูไม่สน พวกมึงต้องไปสืบให้ได้ว่ามันมีจุดอ่อนหรือช่องโหว่ตรงไหนที่พอจะให้เราโจมตีได้”



“ผมพอจะนึกออกแล้วครับ”   ลูกน้องสนิทคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา เสี่ยหรี่ตามองอย่างพิจารณาแล้วกระดิกนิ้วเรียกอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ๆ



“มึงนึกอะไรออกไอ้ธร” 



“เสี่ยจำได้ไหม ที่คุณสเตฟานนี่เคยส่งคนของเราไปดักทำร้าย คู่ขาของไอ้ศิขรินทร์” 



“คู่ขาอย่างนั้นเหรอ แล้วมันเป็นใคร”



“จากประวัติที่ผมไปสืบครั้งที่แล้วชื่อ ภัสดา พิชัยภักดี เป็นเจ้าของอู่ใหญ่กลางเมือง ลูกของเจ้าสัวภาสครับ”



“ตระกูลพิชัยภักดี ต้นตระกูลเจ้าพ่อมาตั้งแต่รุ่นทวด ทำธุรกิจทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย อำนาจล้นมือ แต่เจ้าสัวภาสเพิ่งจะทำทุกอย่างให้ดีชึ้นเมื่อถึงรุ่นของตัวเอง แล้ววางมือจากวงการเจ้าพ่อหันหน้าเข้ามาสู่วงการธุรกิจอย่างเต็มตัว แถมยังรวยติดอันดับประเทศ มึงจะให้กูเอาชีวิตไปเสี่ยงเหรอไอ้ธร”  เสี่ยจักรถามลูกน้องเสียงเรียบ ทายาทของเจ้าสัวภาสไม่ค่อยมีใครได้พบเห็นตัวตนเท่าไรนัก แต่ก็มีเสียงพูดถึงว่าเก่งจนปัจจุบันก้าวเข้ามารับหน้าที่แทนบิดาอย่างเต็มตัว นึกไม่ถึงว่าจะมาเป็นคู่ขาของศัตรูหมายเลขหนึ่งอย่างไอ้ศิขรินทร์ อินทราทิพย์ได้



“แต่ถ้าเรากำจัดทายาทของพิชัยภักดีได้ เราก็กำจัดอินทราทิพย์ได้เหมือนกันนี่ครับ หลังจากนั้นเสี่ยก็จะได้กลับมาผงาดในวงการธุรกิจอีกครั้ง มีหน้ามีตามากกว่าเดิม ไหนจะเงินทองจำนวนมหาศาลอีกล่ะครับ” 



“เออ........มึงพูดถูก”  เสี่ยจักรหลับตานิ่งนึกภาพที่ต้นได้ขึ้นมาเป็นผู้นำทางด้านธุรกิจของเมืองไทย มีผู้คนเข้ามาร่วมลงทุนด้วยเม็ดเงินมหาศาล มีทรัพย์สินเงินทองที่ใช้ไปถึงชาติหน้า เพียงแค่คิดแค่นี้ก็สุขจนห้ามใจไม่อยู่แล้ว



“เสี่ยสั่งมาเลยครับ ผมจะจัดการพวกมันให้พ้นทางของเสี่ยเอง” ถ้าทายาทของพิชัยภักดีเป็นคู่ขาของไอ้เด็กมือวานซืนจริง ก็เปรียบเสมือนกับว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว 



“พวกมึงรอคำสั่งจากกู ตอนนี้รอเวลาไปก่อน มันยังไม่ถึงเวลาของพวกเรา” 


.
.
.
.
.
.




“แม่ไม่เชื่อ หนูดาไม่มีทางทำตัวอย่างนั้นเด็ดขาด”   สิ้นเสียงของมารดาศิขรินทร์ก็หันไปสบตากับภัสดาอย่างอ่อนใจ เพราะขนาดตนเอาเบื้องหลังของสองป้าหลานมาเอาให้ฟังอย่างหมดเปลือกแล้ว มารดาก็ยังไม่เชื่อแถมยังออกปากปกป้องอีกฝ่ายอีกต่างหาก



“เรื่องนี้คุณช่อ เลขาสุดที่รักของคุณแม่เป็นไปสืบเองครับ”  ศิขรินทร์ให้ช่อฟ้าไปสืบเบื้องลึกเบื้องหลังของคุณหญิงศร และดาริกา และก็เป็นอย่างที่ตนได้คาดเดาไว้ คุณหญิงศรหวังจะให้หลานแต่งงานกับศิขรินทร์เพื่อกอบกู้บริษัทและตระกูลให้กลับมามีหน้ามีตาอีกครั้งหลังจากที่เอาเงินไปละลายกับการพนันจนหมดสิ้นเนื้อประดาตัว ต้องเรียกตัวหลานที่กำลังเสเพลอยู่เมืองนอกกลับมากะทันหัน โดยกรุเรื่องว่าดาริกานั้นเรียนจบแล้ว แต่จะหลอกใครก็หลอกได้ แต่อย่ามาเจ้าเล่ห์เพทุบายกับศิขรินทร์ เพราะจะได้รับการเอาคืนที่สาสมเช่นกัน



“แต่หนูดาบอกแม่ว่าจบนอก เกียรตินิยมด้วยนะ”  คุณหญิงวิจิตตรายืดหลังตรง แม้จะเริ่มโอนเอนกับข้อมูลที่บุตรชายกล่าวมา แต่ก็ยังเถียงออกไปอย่างข้างๆคูๆ เพื่อไม่ให้ตนเสียหน้า



“โอ๊ยยยยยยย!! คุณแม่ที่พีทเคารพรักสุดสวาทขาดใจครับ เขาหลอกขนาดนั้นคุณแม่ยังเชื่อเหรอครับ นี่ถ้าผมบอกว่าผมจบกฏหมายจากฮาวาร์ดคุณแม่ที่พีทเคารพรักสุดสวาทขาดใจจะเชื่อไหมครับ”  ภัสดาเห็นสองแม่ลูกเถียงกันไปมาแล้วทนไม่ไหว แทรกบทสนทนาขึ้นมากลางคันและก็ยังเรียกเสียงหัวเราะแผ่วเบาจากศิขรินทร์ได้เหมือนเดิม



“หน้าอย่างนาย บอกว่าจบ ม.3 จากสารพัดช่างฉันยังไม่เชื่อเลย ต๊ายยย! อ่าน ก-ฮ ได้ไหมยะ” 



“ได้สิครับ เดี๋ยวผมจะท่องให้ฟังนะครับ ก เอ๋ย ก ไก่ ข ไข่ ทอดดี ข ขวดตัวแตก..”



“หยุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!  ศิ แม่ว่าไม่ไหวแล้วล่ะ แม่ขอขึ้นไปนอนพักก่อน ถ้ายังได้อยู่ใกล้กับพวกบ้านนอกๆ จนๆ แม่คงได้เป็นลม”



“เป็นลมก็ดีนะครับ ผมจะได้เย็น ก็ถือว่าเป็นการทำบุญอีกรูปแบบหนึ่ง”



“โอ๊ยยยยยย!! ไอ้บ้า”  พูดเสร็จผู้สูงวัยก็ลุกขึ้นยืนก้าวเท้าอย่างฉับไวเดินออกไปจากห้องโถงรับแขกทันที โดยมีนกเดินตามหลังไป



“กวนแม่ผมเหรอนายช่างใหญ่”   



“ก็แม่คุณเผือกน่ารักดีนี่ครับ ฮ่าๆ ตลกว่ะ” 



“แล้วอย่างนี้เมื่อไรจะรักกันครับ”



“นี่ก็รักกันนะมึง เห็นไหมว่าคุณแม่สุดสวาทขาดใจดิ้นของมึงแผ่รังสีว่าเอ็นดูกูขนาดไหน  อบอุ่นจนร้อนเลย ฮ่าๆ”



.
.
.
.
.



“เพราะไอ้เกย์บ้า วิปริตผิดเพศนั้นคนเดียวเลย”


  คุณหญิงศรกระแทกกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดังลงโซฟาทันทีหลังจากที่ก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน คนรับใช้เข้าหน้าแทบไม่ติด ไม่ต่างกับดาริกาผู้เป็นหลานสาวที่หน้าบึ้งอย่างไม่สบอารมณ์เช่นเดียวกัน



“หนูดาเกลียดมัน ไอ้เกย์บ้านั่นมันขู่หนูดาด้วยค่ะคุณป้า”   ดาริกาโผเข้าหาอ้อมกอดของผู้เป็นป้าแล้วกรีดน้ำตาเรียกความสงสารตามประสาผู้หญิงชอบเรียกร้องความสนใจ แม้จะรู้แก่ใจดีนักหนาว่าถูกใช้เป็นเครื่องมือในการกอบกู้ชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล แต่ดาริกาก็เต็มใจ เพราะอีกฝ่ายทั้งหล่อทั้งรวย แม้จะมีรสนิยมทางเพศที่ชอบไม้ป่าเดียวกัน แต่เธอก็มั่นใจว่าจะสามารถเปลี่ยนศิขรินทร์ให้กลับมารักมาชอบผู้หญิงสวยๆอย่างเธอได้



“มันขู่อะไรหนูดาของป้าเหรอลูก”   ผู้สูงวัยกอดร่างของหลานสาวแนบอก พร้อมทั้งลูบศีรษะปลอบขวัญ



“มันบอกว่าจะส่งคนมาทำร้ายหนูดาค่ะคุณป้า”



“ตายจริง ไม่น่าเชื่อว่ามันจะสารเลวขนาดนี้ เดี๋ยวป้าต้องโทรบอกคุณป้าจิตรก่อน”



“อย่าเพิ่งโทรไปตอนนี้เลยค่ะคุณป้า เผื่อคุณป้าจิตรกำลังพักผ่อนอยู่ พรุ่งนี้ค่อยโทรก็ได้ค่ะ”



“นั่นซินะ แต่หนูดาอย่าลืมนะ ว่าหนูดาจะต้องคว้าตาศิมาเป็นสามีให้ได้ เราจะได้มีเงินไปผ่อนบ้านคืน”



“ค่ะ หนูดาจะทำให้ได้ค่ะ”



คุณหญิงศรนึกย้อนไปถึงอดีตอันแสนโหดร้ายของตัวเองแล้วได้แต่นึกสะท้อนใจ เพราะความอยากรวยทางรัดของนางเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่ทำให้วงศ์ตระกูลต้องตกต่ำลง การพนันไม่เคยทำให้ใครรวย ข้อนี้นางรู้ดี แต่นางก็ยังอยากจะพิสูจน์ว่ามันเป็นจริงแท้แค่ไหน จากเงินหมื่นเปลี่ยนเป็นเงินแสน และในที่สุดเงินที่นางนำไปหมุนในบ่อนก็กลายเป็นหลักล้าน หุ้นในบริษัทที่นางร่วมลงทุนก็ตกต่ำ จนต้องทยอยขายในราคาถูกเพื่อนำเงินไปต่อทุน แต่มันก็ไม่เพียงพอจนในที่สุดบ้านหลังใหญ่มรดกของคุณแม่ที่ให้นางไว้ เพราะเห็นว่าไม่มีครอบครัวก็กำลงจะตกเป็นของธนาคาร และถ้าหากไม่นำเงินไปไถ่ฉนวดคืน บ้านหลังนี้ก็จะถูกขายทอดตลาด ใจจริงนางไม่อยากไปคล้องแวะกับตระกูลอินทราทิพย์เลยสักนิดเดียว เพราะคุณหญิงวิจิตตราเพื่อนร่วมสมาคมของนางนั้นค่อนข้างเจ้าระเบียบและหัวโบราณและเลือกลูกสะใภ้ แต่นางมาสืบรู้ว่าฝ่ายนั้นตอนนี้กำลังกลุ้มใจเรื่องลูกชายมีเมียเป็นผู้ชาย จึงเป็นโอกาสของนางที่จะส่งหลานสาวเข้าไป แม้แผนต่างๆจะล่มไม่เป็นท่าเพราะคู่ขาของศิขรินทร์ แต่นางไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน



.
.
.




“ฮัดเช้ยยยยย!”  ภัสดาจามเสียงดังกลางโต๊ะกินข้าวบ้านของหลักเขต ทำเอาสมาชิกคนอื่นๆต่างมองมาที่นายช่างใหญ่เป็นตาเดียวกัน ศิขรินทร์ดึงทิชชู่มาซับหน้าให้ภัสดาแล้วลูบหลังให้อย่างอ่อนโยน ทำเอาเสียงโห่เสียงแซวดังขึ้นมาทันที โดยมีหลักเขตและติยะเป็นต้นเสียง



“ถ้าจะรักกันขนาดนี้ กูล่ะเซ็ง”  หลักเขตเอ่ย พร้อมทั้งส่งสายตาล้อเลียนไปให้ภัสดาที่เป็นทั้งเพื่อนและเป็นทั้งน้องอย่างสนุกสนาน



“ถ้ามึงจะเซ็งขนาดนี้  กูแนะนำให้หาเมียเถอะ” ภัสดาเอ่ยกลับพร้อมทั้งเอบศีรษะซบไหล่แข็งของศิขรินทร์อย่างเขินอาย แม้จะเคยโดนเพื่อนสนิทเอ่ยแซวมานับครั้งไม่ถ้วน แต่นายช่างใหญ่ก็ไม่เคยที่จะลดดีกรีความอายลงได้เลย ศิขรินทร์มองเสี้ยวหน้าด้านข้างของคนในอ้อมแขนอย่างรักใคร่เอ็นดู



“มึงจะให้กูรีบมีไปทำไม ชีวิตโสดต้องใช้ให้คุ้มซิวะ”



“จ้า พ่อคนโสด ถ้าอยากโสดต่อไปก็ต้องไม่ต้องไปคร่ำครวญกับอริสอีกนะว่าเหงาอย่างโน้นเหงาอย่างนี้”  อริสราเอ่ยขึ้นมา ทำเอาสมาชิกร่วมโต๊ะคนอื่นๆถึงกับส่งเสียงร้องเพราะถูกขึ้นทันที



“ดูอย่างติยะนี่ เขามีแฟนแล้ว เขาพัฒนาไปถึงไหนต่อไปแล้ว จงใช้ชีวิตล้าหลังต่อไป”  คีตาเอ่ยแซวเพื่อนอีกคนแต่ไปกระทบอีกคน ที่นั่งยิ้มเงียบๆอยู่ตรงข้ามกับภัสดา ที่ยิ้มยินดีที่ติยะได้เปิดทางให้กับหัวใจมองหาสิ่งใหม่ๆเข้ามาแทนที และลืมตนไปได้เสียที เพราะต่อจากนี้ไปมิตรภาพระหว่างเพื่อนอย่างแท้จริงจะได้กลับมาแน่นแฟ้นอีกครั้ง



“เดี๋ยวนะ สรุปว่าตอนนี้คือ ทั้งกลุ่มกูโสดใช่ไหม”  หลักเขตมองหน้าเพื่อนสนิททุกคนแล้วชี้นิ้วมาที่ตัวเอง



“ไม่ใช่ๆ คีย์ด้วย คีย์ก็โสดนะเขต เราสองคนโสด” 



“เหรอครับคุณคีตา แล้วคุณ กรุง วรยศ ล่ะครับเอาไปไว้ไหนล่ะ”  ภัสดาหันหน้าไปแซวเพื่อนสนิทร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ



“กรุง ไหน ไม่รู้จัก ลืมไปแล้ว ชีวิตนี้ไม่เคยมีคนรู้จักชื่อกรุง”  คีตาเอ่ยเสียงสะบัดพร้อมทั้งยกแขนกอดอกฉับ เชิดปลายคางขึ้นอย่างไม่สนใจใคร



“งอนมากๆระวังโดนชะนีคาบไปแดกนะ เดี๋ยวจะหาว่าไอ้พีทคนหล่อไม่เตือน”



“งอนอะไรพีท ไม่ได้งอน คียก์อยู่ของคีย์เฉยๆ”



“โอเคๆ ไม่งอนๆ งั้นก็กินข้าวกันต่อ เปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวคนงอนเขาจะหน้างอกว่าเดิม”





“ไอ้หลักเขต!”






.
.
.
.
๐ เบลอมาก คำผิดไม่ได้ตรวจเลย

๐ เพิ่งหายจากอาหารเป็นพิษ (เกือบเอาชีวิตไม่รอด) -.-

๐ อ่านแล้วอย่าลืมเมนท์ กดเป็ด กด+ กันด้วยนะคะ ขอบคุณคร๊าๆๆ


รักและขอบคุณ
By Chocolate Love ~

[saotome]

อ่าส์ รอวันที่พีทเปิดตัว
แต่พีทก็แก่นซะ