LOVE HIGH STORY – 49 – Bubble Bath | ลงอ่างหลังจากที่ร่างเล็กโดนลากเข้าห้องไป ก็เกิดเป็นเกมวิ่งไล่จับขึ้นภายในห้อง... กีต้าร์อาศัยความได้เปรียบที่มีร่างกายกระทัดรัด(?)กว่า วิ่งอย่างคล่องแคล่ว วนรอบโซฟา วนรอบโต๊ะอาหาร วิ่งหนีเข้าห้องนอน วิ่งข้ามเตียง วิ่งหนีออกมาที่ห้องนั่งเล่น กลับไปวนรอบโซฟา แล้วก็เป็นวงจรอยู่อย่างนี้อยู่หลายรอบ... แต่ไม่ยักกะวิ่งออกนอกระเบียง สงสัยจะฝังใจที่เคยหนีออกไปแล้วโดนโบ๊ทล็อคประตูขัง... ฮ่าๆๆๆ... วิ่งขนาดที่ลืมตัวไปเลยว่าเจ็บก้นเจ็บสะโพกอยู่ ... สงสัยจะเป็นแรงขับที่เกิดจากสัญชาตญาณเอาตัวรอดละมั้ง คงคล้ายๆ กับเวลาไฟไหม้แล้วคนเราวิ่งหนีเอาชีวิตรอดแบบลืมไปเลยว่าเป็นอัมพาต แถมยังยกตู้เย็นออกมาได้สบายๆ อีกต่างหาก (ก็เว่อร์ไป!)
วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง... วิ่งไปก็แหกปากโวยวายไป ส่วนร่างสูงก็วิ่งตามชิลๆ พร้อมเสียงหัวเราะร่าราวกับเด็กหนุ่มที่กำลังสนุกกับการเล่นวิ่งไล่จับ... แต่แล้วไอ้เปี๊ยกก็หนีไม่พ้นโชคชะตาของตนเอง... เพราะในที่สุด ขายาวๆ ของโบ๊ทก็วิ่งตามทันจนได้ ว่าแล้วก็เอื้อมแขนยาวๆ ไปคว้าไหล่ของกีต้าร์และยึดไว้จนอยู่หมัด
.
เฮือก!.
กีต้าร์หยุดชะงักตามแรงยึดที่ไหล่ก่อนจะหันไปเจอรอยยิ้มที่ทำเอาเสียวสันหลับวาบ... ขนลุกเกรียว
“วิ่งเร็วขนาดนี้ แปลว่าไม่เจ็บก้นแล้วใช่ไหม หืออออออ” ตอนแรกแค่รอยยิ้มยังไม่เท่าไร เจอน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ปนหื่นเข้าไปแบบนี้ กีต้าร์ถึงกับเสียววาบลงไปถึงก้นกบเลยทีเดียว... ว่าแล้วก็นึกขึ้นได้ในใจว่า “เออวะ เกือบลืมไปละเนี่ย” แล้วตามมาด้วยความรู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมาที่ก้นจนต้องกัดฟันแน่น
“เจ็บดิ... ถามมาได้... เจ็บจะแย่อยู่แล้วเนี่ย”
“แล้ววิ่งหนีทำไม ไม่เจียมตัวเลยนะเอ็ง”
“แล้ววิ่งตามทำไมละ”
“ก็โบ๊ทอยากล้อเล่นกับต้าร์บ้างอะ”
“ไม่ได้!”
“อ้าว ไมอะ ทีต้าร์ยังล้อเล่นกับโบ๊ทได้เลย ดูดิ แก้มยังช้ำอยู่เนี่ย” ร่างสูงพูดด้วยสีหน้าที่ดูก็รู้ว่ากำลังสนุกกับการแกล้งร่างเล็ก พูดไปก็จิ้มแก้มตัวเองไป เป็นการตอกย้ำให้ต้าร์หน้าแดงขึ้นไปอีก
“ไอ้เว่อร์!... วุ้ย!! บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ดิ... หนีมาแล้วยังจะตามมาอีก โว๊ะ!!!” พอนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไปก็รู้สึกเขินขึ้นมาซะงั้น แล้วพอหาคำตอบมาแถไม่ได้ ก็เลยโวยวายกลบเกลื่อนไปตามเคย แถมยังเนียนแกะมือของโบ๊ทออกจากไหล่อีกด้วย
“ฮ่าๆๆๆๆ เอ็งไม่ต้องมาเนียนเลยนะ จะหนีไปไหน มานี่เลยๆ” ว่าแล้วก็คว้าตัวร่างเล็กเข้ามากอดแน่นๆ ก่อนจะหอมฟอดใหญ่เข้าที่ขมับ... ในใจเอาแต่ถามตัวเองว่าทำไมกีต้าร์ถึงได้น่ารักขนาดนี้...
“...” กีต้าร์ยืนใจเต้นอยู่ในอ้อมกอด ยืนอยู่สักพักก็เลยซุกหน้าซบไหล่ร่างสูง ตั้งใจฟังจังหวะหัวใจของร่างสูงที่เต้นแรงไม่แพ้กัน
สองร่างยืนกอดกันนิ่งๆ อย่างเงียบๆ อยู่สักพักใหญ่ๆ จนคลายความตื่นเต้นลง... ใจเต้นเป็นจังหวะที่สม่ำเสมอมากขึ้น ร่างเล็กก็เลิกระแวง เลิกเกร็ง ดูผ่อนคลายมากขึ้นจนเผลอโอบแขนไปกอดตอบ ทำเอาร่างสูงยืนยิ้มอย่างสุขใจ ว่าแล้วก็กระชับวงแขนอีกสักหน่อย
“ต้าร์รู้ไหม ว่าตอนนี้โบ๊ทโคตรมีความสุขเลยอะ”
“...เสี่ยววะ”
“ฮ่ะๆๆๆ”
“นี่ คุณโบ๊ท”
“หืม”
“จะห้าทุ่มแล้วนะ จะยืนอยู่อย่างนี้ทั้งคืนเลยไหม เมื่อยแล้วนะ” กีต้าร์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบเมื่อหางตาเหลือบไปเห็นเวลาบนหน้าปัดนาฬิกา
“เมื่อยเหรอ... งั้นเราไปกอดกันต่อบนเตียงดีไหม ไม่เมื่อยด้วย” ร่างสูงอดไม่ได้ ต้องพูดสองแง่สองง่ามให้ขัดหูขัดใจร่างเล็กสักหน่อย
“...เฮือก!” กีต้าร์ถึงกับผงะ หน้าเหวออย่างเห็นได้ชัด
“ฮ่าๆๆๆๆ ล้อเล่น”
“ปล่อยได้แล้ว... จะไปอาบน้ำ”
“แช่น้ำอุ่นไหม เผื่อจะช่วยให้เจ็บน้อยลง”
“อืมมมมมมม” ร่างเล็กทำท่าครุ่นคิด
“โบ๊ทมีสบู่ M&S ด้วยนะ หอมมากเลย... นอนแช่น้ำอุ่นๆ หอมๆ ฟองนุ่มๆ จะได้ผ่อนคลายเนอะ ดีไหม”
“...อืมมมมมม... อือ ก็ได้”
“งั้นต้าร์นั่งรอก่อนนะ เดี๋ยวโบ๊ทไปเตรียมน้ำให้”
“...อืม”
ว่าแล้ว โบ๊ทก็เดินเข้าห้องไปพร้อมรอยยิ้มเปี่ยมสุข กีต้าร์ยืนมองตามจนแผ่นหลังกว้างนั้นลับเข้าห้องไป แล้วจึงหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟา... มือเรียวคว้าหมอนมากอดแล้วนั่งซุกหน้ายิ้มแป้นอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่... เขาเองก็มีความสุขมากเช่นกัน... ที่ผ่านมาเขาสองคนก็ดูแลกันและกันมาตลอด แต่ตั้งแต่ตกลงคบกัน ดูโบ๊ทจะเอาอกเอาใจเขามากกว่าเมื่อก่อนเสียอีก ต้าร์เองก็รู้สึกได้ และก็ยอมรับกับตัวเองอยู่ในใจว่าเขาเองก็ชอบและรู้สึกดีสุดๆ เลยละ
.
.
ร่างสูงเดินหายเข้าห้องไปได้สักพักก็มีเสียงปึงปังเหมือนใครกำลังทุบอะไรสักอย่างดังออกมาจากในห้อง กีต้าร์เงยหน้าขึ้นมาพร้อมเครื่องหมายคำถามระหว่างคิ้ว ก่อนค่อยๆ หันไปมองที่ประตูห้องนอนที่เปิดแง้มไว้ และในขณะที่เขากำลังสงสัยอยู่นั่นเองว่าเสียงปึงปังที่ว่านั้นเป็นเสียงอะไร เขาก็เห็นรุ่นพี่ร่างสูงโผล่หน้าออกมายิ้มแป้นให้ราวกับต้องการจะบอกว่า “ไม่มีอะไร” ก่อนจะผลุบหายเข้าห้องไปอย่างกับนินจา... มาทำเป็นเดี๋ยวผลุบ เดี๋ยวโผล่... (แว่วเสียงเพลงพี่ติ๊นาเป็นแบคกราวด์)... นอกจากจะไม่ได้ช่วยให้หายสงสัยอะไรแล้ว ยังจะยิ่งทำให้อยากรู้ขึ้นไปอีกว่าเกิดอะไรขึ้นในห้อง แต่ก่อนจะได้ลุกขึ้นไปหาคำตอบ ประตูห้องนอนก็ปิด แล้วตามด้วยเสียงล็อคลูกบิดดัง “กริ๊ก” ปิดโอกาสที่กีต้าร์จะได้ไปตามหาคำตอบมาสนองความอยากรู้...
สักพักใหญ่ๆ หลังจากนั้น โบ๊ทก็เดินออกจากห้องมาพร้อมรอยยิ้มแป้นใหญ่บนใบหน้าหล่อเหลา...
“พร้อมแล้ว เชิญเลยครับ คุณชาย” โบ๊ทกล่าวเสียงสุภาพพลางผายมือให้ต้าร์ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอน
กีต้าร์ยิ้มให้กับท่าทางประหลาดๆ ของโบ๊ทพลางส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอนของโบ๊ทไป... เดินอมยิ้มนำหน้าเข้าห้องไป ปล่อยให้ร่างสูงเดินตาม แต่แล้วตาทั้งสองข้างก็ไปปะเข้ากับบางอย่างที่ดูแปลกอยู่ไม่น้อยที่ประตูห้องน้ำ... ลูกบิดมันอยู่ในอาการร่อแร่มาก... กีต้าร์หุบยิ้มแล้วเอื้อมมือไปแตะๆ จับๆ ลูกบิดที่ถ้าเป็นสิ่งมีชีวิต ก็คงจะหายใจโรยรินเต็มที่แล้วละ... ดูเหมือนมีใครเอาอะไรมาทุบให้มันพังจนใช้งานไม่ได้อย่างนั้นแหละ
ต้าร์ค่อยเอี้ยวคอแล้วหรี่ตามองรุ่นพี่ร่างสูงที่เอาแต่ยืนยิ้มแป้นอยู่ข้างหลัง แต่ก่อนต้าร์จะได้เอ่ยปากถามอะไรก็โดนดันหลังให้เดินเข้าห้องน้ำไปเสียก่อน... พอจะหันหน้ามาโวยวายก็เห็นร่างสูงปิดประตูแล้วยืนขวางไว้พร้อมรอยยิ้มสดใส แต่แววตาคู่นั้นกลับฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างปิดไม่มิด
“ยืนมองอยู่ได้ เขินนะเนี่ย” โบ๊ทเอ่ยแซวร่างเล็กที่ยืนมองเขาด้วยแววตาไม่ไว้ใจ คล้ายๆ มีคำถามอยากจะถาม
“แหวะ!”
“ฮ่าๆๆๆ ไม่เอาน่า ถ้าไม่หล่อเอ็งคงไม่หลงขนาดนี้หรอก”
“ตลก! หลงตัวเองวะ”
“ฮ่าๆๆๆ ไปๆ อาบน้ำเหอะ” ว่าแล้วก็ไม่รอช้า ร่างสูงถอดเสื้อตัวเองออกอย่างรวดเร็วจนร่างเล็กเอ่ยปากห้ามไม่ทัน
“เฮ้ย ถอดไมอะ”
“อ้าว ก็อาบน้ำ จะให้ใส่เสื้อผ้ารึไง หือ... แล้วนี่ยืนทำไรอยู่เนี่ย ถอดสิ จะได้ลงแช่น้ำกัน กำลังอุ่นได้ที่เลย ลีลาชักชาเดี๋ยวน้ำเย็นหมด” โบ๊ทพูดหน้าตาย พลางชี้ไปที่อ่างอาบน้ำที่มีฟองลอยอยู่เต็มไปหมด
“ฮึ่ยยยย ไร... ผมจะลงแช่แล้วคุณโบ๊ทเกี่ยวไรอะ” กีต้าร์หน้าเหวอกล่าวเสียงสูง
“แช่คนเดียวมันจะไปสนุกอะไรละ แช่ด้วยกันนี่แหละ... มาๆ ถอดเสื้อถอดกางเกง”
“เฮ้ยๆๆๆๆๆ ไม่เอาๆๆๆๆๆ ปล่อยยยย”
“ต้าร์...” เมื่อเห็นร่างเล็กเริ่มดื้อ โบ๊ทจึงหุบยิ้มแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“...” และก็ได้ผล ไอ้เจ้าเปี๊ยกหยุดดิ้น รอฟัง
“ต้าร์เห็นแล้วใช่ไหมว่าลูกบิดประตูมันเสีย...”
“อือ... แล้วทำไมมันถึงเสียละ”
“โบ๊ททำเองแหละ... เจตนาเต็มๆ เลยละ”
“อ้าว! เฮ้ย!”
“ดังนั้น... จะให้โบ๊ทออกไปตอนนี้ก็ได้นะ”
“...แล้วไง?”
“แต่ต้าร์ก็คงเข้าใจใช่ไหมว่าประตูที่ล็อคไม่ได้เนี่ย มันไม่มีประโยชน์...”
“อืม” กีต้าร์ทำท่าคิดตาม
“...โบ๊ทจะเข้ามาตอนไหนก็ได้”
“อืม... เฮ้ย!!! ไม่เอาดิ”
“ต้าร์ห้ามได้นะ โบ๊ทไม่ว่า แต่ต้าร์คิดเหรอ ว่าโบ๊ทจะฟัง”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้ลิงภูเขา ไอ้เจ้าเล่ห์ ถึงกับทุบประตูตัวเองเพื่อสิ่งนี้!!!”
“หึหึหึ แล้วอีกอย่างนะ... ถึงต้าร์รู้แล้ว ก็หนีไม่ได้ เพราะโบ๊ทไม่ยอมปล่อยต้าร์ออกจากห้องน้ำแน่ๆ...”
“ฮึ่ย!!”
“วันนี้... เราต้องอาบน้ำด้วยกัน”
“เฮือก!!!!”
“สรุปว่า ประตูเสียแล้ว โบ๊ททำเอง... ยังไงๆ โบ๊ทก็เปิดเข้ามาได้อยู่ดี และต้าร์ก็หนีออกไปไม่ได้แน่ๆ... เพราะฉะนั้น ถอดเสื้อผ้าซะดีๆ แล้วเราจะได้ลงอ่างด้วยกันอย่างสงบสุข... happy ending... โอเคไหม”
“ฮึ่ย ฮึ่ย ฮึ่ยยยยยย”
“ถ้าไม่ถอดเอง โบ๊ทจะถอดให้แล้วนะ”
“โหยยยยยยยยยย คุณโบ๊ทอะ... อย่าทำแบบนี้สิ” กีต้าร์เริ่มอ้อนขอความเห็นใจ
“ทำไมละ... โบ๊ทอยากอาบน้ำกับต้าร์นะ”
“ง่าาาาาาา แต่ผมอายนี่!!!”
“โบ๊ทก็อาย แต่ถ้าอาบด้วยกันบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชินเองแหละ”
“เฮ้ย!! ยังจะมีครั้งต่อไปอีกเหรอ!”
“ทุกวันเลยดีไหม ฮ่าๆๆๆๆๆ... มามะ ถอดเสื้อถอดกางเกง น้ำกำลังอุ่นได้ที่เลย” ว่าแล้วโบ๊ทก็ถอดกางเกงตัวเองออกจนเหลือเพียงบ๊อกเซอร์ แต่กีต้าร์ยังยืนหน้าแดงอยู่พร้อมเสื้อผ้าเต็มยศ...
“หน้าแดงเชียว คิดอะไรลามกอยู่ปะเนี่ย” โบ๊ทขอแซว
“คิดไปคนเดียวเหอะ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ... เอ้า เร็ว ถอดสิ ให้โอกาสถอดก่อนลงอ่างก่อนเลยนะ...”
“คุณโบ๊ทก็หลับตาก่อนดิ”
ว่าแล้วร่างสูงก็ทำตามโดยดี หลับตาลงพร้อมยกมือทั้งสองข้างมาปิดตา แต่ก็ไม่ลืมที่จะยืนพิงประตูห้องน้ำไว้ กันไอ้เปี๊ยกหนี... ผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที ก็ได้ยินเสียงกีต้าร์ลงอ่าง
“เปิดตาได้... เฮ้ยๆๆๆๆ ทำไร เฮ้ยยยย” พอลงอ่างแล้ว กีต้าร์ก็ส่งเสียงสั่งทันที แต่โบ๊ทยังไม่ทันลืมตา มือทั้งสองข้างก็รูดขอบกางเกงบ๊อกเซอร์ลงไปกองอยู่บนพื้น ทำเอากีต้าร์โวยวายที่มาแก้ผ้าต่อหน้าเขาก่อนจะเดินดุ่มๆ มาลงอ่างพร้อมรอยยิ้มที่ดูยังไงก็รู้ว่าจริงๆ แล้วเขินสุดๆ ไปเลยละ
ทั้งสองคนนั่งหันหน้าเขาหากัน หลังพิงคนละฝั่งของอ่าง... ไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงใบหน้าอมยิ้มสีแดงระเรื่อของชายหนุ่มทั้งสอง... น้ำอุ่นช่วยให้ร่างกายรู้สึกสบาย กลิ่นหอมของสบู่ทำให้สมองปลอดโปร่งและจิตใจผ่อนคลาย
“สบายไหม” โบ๊ทเอ่ยถามขึ้นเมื่อแช่น้ำกันเงียบๆ มาได้สักพัก
“อือ สบายสุดๆ เลยละ แทบอยากจะนอนในนี้เลย ฮ่าๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆ ขนาดนั้นเชียว... เห็นไหม ก็แค่นี้เอง ไม่ได้คิดจะทำอะไรเยอะแยะสักหน่อย”
“ไม่รู้แหละ คุณโบ๊ทอะชอบทำหน้าเจ้าเล่ห์อะ ไม่น่าไว้ใจ... ฮึ่ย!” ร่างเล็กพูดๆ อยู่ก็โดนร่างสูงเอาฟองสบู่มาป้ายปาก
“เล่นงี้เหรอ... หนอยยย... ได้!” ว่าแล้วกีต้าร์ก็กวาดฟองรอบๆ ตัวแล้วพุ่งเข้าไปป้ายหน้าโบ๊ท... ป้ายกันไปป้ายกันมาจนกลายเป็นสงครามฟองสบู่เล็กๆ อยู่ในอ่างโดยมีเสียงหัวเราะของชายหนุ่มทั้งสองเป็นเหมือนดนตรีประกอบ...
ไอ้เจ้าเปี๊ยกก็เล่นไม่ดูสังขารตัวเอง เล่นไปเล่นมาก็พลิกตัวอีท่าไหนก็ไม่รู้ ทำเอาเจ็บแปล๊บขึ้นมาจากแผลเก่าจนร้องจ๊ากออกมาน้ำตาซึม... โบ๊ทเลยหยุดมือแล้วคว้ามือต้าร์มากุมไว้พลางสบตาด้วยแววตาที่เป็นห่วงเป็นใย
“หยุดเล่นเหอะ โบ๊ทแพ้ก็ได้... มานี่มา”
ร่างสูงกล่าวเรียกร้อยยิ้มจากร่างเล็กก่อนจะเกี่ยวเอวบางให้มานั่งซ้อนด้านหน้าตนเอง ซึ่งต้าร์ก็ไม่ขัดขืน นั่งพิงอกร่างสูงอย่างสบายใจ... แขนแกร่งของโบ๊ทโอบเข้าที่ตัวของต้าร์แล้วกระชับวงกอดก่อนจะจูบเบาๆ ที่กกหูแล้วเกยคางลงบนไหล่มน ทำเอากีต้าร์เขินเป็นรอบที่ล้านสองของวัน
“จั๊กจี้” ร่างเล็กเอ่ยด้วยในหน้าอมยิ้ม เขินจนไม่รู้ว่าจะเอามือไปวางไว้ตรงไหน ว่าแล้วก็ลูบแขนของโบ๊ทเล่นก็แล้วกัน
“ตรงไหน หู คาง หรือตัว”
“หมดเลย”
“หึหึหึ อย่ามายั่วกันนะต้าร์”
“ตลกละ ไปยั่วคุณตอนไหนไม่ทราบครับ คุณต่อสกุล”
“ก็เนี่ย ทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูยั่วไปหมดแหละ”
“โห ชัดเลยอะ มองอะไรก็หื่นไปหมดนะคุณ ฮ่าๆๆๆ... เฮือก!” กีต้าร์หัวเราะสะดุดเมื่อรู้สึกได้ถึงโบ๊ทน้อยที่ตื่นขึ้นมาทิ่มหลังเขา
“หึหึหึ”
“คุณโบ๊ท... ทะลึ่งละ”
“เอ้า อะไรอะ”
“ยังจะมาถามอีก ทิ่มหลังผมจนจะทะลุถึงปอดแล้วเนี่ย”
“ทำไม... กลัวเหรอ... ฟุ่ว” โบ๊ทกล่าวน้ำเสียงเจ้าเล่ห์แล้วเป่าลมใส่กกหูของร่างเล็กในอ้อมกอด
“ฮึ่ยยยย... ไม่เอานะ ยังเจ็บอยู่เลย”
“ฮ่าๆๆๆ รู้น่า โบ๊ทไม่ทำหรอก... ขอแค่จูบก็พอ...”
“...”
“...ได้ไหม”
“...” กีต้าร์ไม่ตอบอะไร... เขาเอี้ยวตัวหันหน้าไปหาโบ๊ทก่อนจะประกบปากกันอย่างช้าๆ ไม่รีบร้อน... ร่างสูงปล่อยให้ต้าร์เป็นฝ่ายนำเกม ส่วนเขาก็อดไม่ได้ที่จะลูบไล้ไปบนหน้าท้องแบนราบสมส่วนของร่างเล็กในอ้อมกอด...
บทจูบเริ่มร้อนแรงขึ้นจนกีต้าร์พลิกตัวหันหน้าเข้าหาโบ๊ทแล้วใช้แขนคล้องคอโบ๊ทไว้... อืมมมม โบ๊ทประหลาดใจอยู่ไม่น้อยที่ต้าร์จูบเก่งขึ้นมาก แต่นั่นก็ยังไม่เซอร์ไพรซ์เท่ากับการที่ต้าร์ไล้มือลงไปถึงแก่นกายที่แข็งขืนของเขาก่อนจะถอนจูบแล้วกระซิบข้างหูโบ๊ทว่า
.
“ให้ผมช่วยนะ” .
โบ๊ทตกใจอยู่ไม่น้อย แต่เมื่อเห็นสีหน้าของต้าร์ก็รู้ว่านี่เป็นความกล้าเฮือกสุดท้ายที่ต้าร์รัดเค้นออกมาใช้ หน้าแดงๆ กับแววตาไม่มั่นใจคู่นั้นทำให้โบ๊ทเข้าใจดีว่าต้าร์เองก็กำลังพยายามอยู่ไม่น้อย... และความพยายามของต้าร์ก็ทำให้โบ๊ทมีความสุข... สุขใจที่ไม่ได้มีแค่เขาที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว... ถึงยังไม่ได้ยินคำว่ารักออกมาตรงๆ ก็ไม่เป็นไร แค่ได้เห็นว่าต้าร์เองก็กำลังพยายามอยู่เช่นกันก็พอแล้ว... ทั้งเรื่องกอด เรื่องจูบ เรื่องอาบน้ำด้วยกัน ซึ่งล้วนแต่เป็นเรื่องที่โดยปกติแล้วกีต้าร์คงขัดขืนและดื้อแบบหัวเด็ดตีนขาดแน่ๆ แต่หลังๆ มานี้ ต้าร์เองก็ยอมเขาหลายเรื่อง ถึงจะยังดูเก้ๆ กังๆ แต่ก็นับเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของความสัมพันธ์ของเขาและไอ้เจ้าเปี๊ยกในระยะยาว
.
.
เมื่อชายหนุ่มทั้งสองเสร็จธุระตามประสาคนเป็นแฟนกันแล้ว ก็พากันออกมาใส่เสื้อผ้าเตรียมตัวนอน... โบ๊ทอมยิ้มอยู่ตลอดเวลา ด้วยความที่ว่าไอ้เจ้าเปี๊ยกเอาแต่หน้าแดงตลอดเวลา ไม่พูดไม่จา ไม่สบตา ถามอะไรก็ตอบอ้อมแอ้ม... คงจะเขินกับ “ความกล้าในห้องน้ำ” ของตัวเองอยู่ไม่น้อยนะนั่น ฮ่าๆๆๆ
ทันทีที่ปิดไฟหัวเตียง โบ๊ทก็คว้าร่างเล็กมากอด กีต้าร์ไม่ขัดขืนอะไร แถมยังพลิกตัวไปซุกอกอีกต่างหาก ทำเอาโบ๊ทยิ้มแก้มปริอยู่ในความมืด...
.
“ฝันดีนะ”.
ร่างสูงกระซิบแผ่วเบา ส่วนคนฟังก็เขินไปตามระเบียบ อ้อมแอ้มตอบกลับมาว่า
“โปรดติดตามตอนต่อไป”.
.
.
---------------------------------------------------
[Bonus หลังไมค์]
หลังจากที่อาบน้ำล้างตัวกันเสร็จ โบ๊ทและต้าร์ก็พากันเดินออกจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวพันอยู่รอบเอวปิดท่อนล่างไว้หลวมๆ... โบ๊ทดันไหล่ต้าร์ให้เดินไปนั่งลงบนเตียงก่อนจะใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดผมให้อย่างเบามือ
โบ๊ทยืนเช็ดผมให้ต้าร์โดยมีรอยยิ้มอุ่นบนใบหน้าอยู่ตลอด สายตาจับจ้องไปที่ร่างเล็กตรงหน้าไม่วางตา ส่วนไอ้เจ้าต้าร์ก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาใช้นิ้วบี้มุมผ้าเช็ดตัวเล่นเพลินๆ
“ผมเริ่มยาวแล้วนะ ต้าร์พรุ่งนี้ไปตัดผมไหม” โบ๊ทเอ่ยถาม
“อืมมมมมม ตัดดีไหมอะ” กีต้าร์เงยหน้าขึ้นมาถามกลับ
“แล้วอยากตัดไหมละ”
“แล้วตัดดีไหมอะ”
“เอ้า ก็ขึ้นอยู่กับเอ็งนั่นแหละ อยากตัดหรือไม่อยากตัด”
“เอ้า ก็ไม่รู้นิ คุณโบ๊ทว่าตัดดีไหมละ”
“ก็แล้วแต่ดิ ถ้าอยากตัดก็จะพาไปตัด”
“เอ๊ะ! คุณโบ๊ทนี่! ก็ถามอยู่นี่ไงว่าตัดดีไหม”
“เอ๊ะ! ไอ้เปี๊ยกนี่! ก็บอกแล้วไงว่าตามใจ” โบ๊ทเอ้ย ใจเย็นเอ้ย น้องหัวสั่นหัวคลอนหมดแล้ว!
.
“ก็แล้วคุณโบ๊ทชอบแบบไหนก็บอกมาเซ่!!!”
.
“...” ร่างสูงถึงกับชะงักกับคำพูดของต้าร์
“...” กีต้าร์ก็เงียบไป ทำหน้าเหวอๆ ราวกับว่าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเผลอพูดอะไรออกไป
“...” โบ๊ทยังไม่ตอบอะไร เอาแต่ยิ้มแป้นแล้วค่อยๆ เช็ดผมของต้าร์ต่อไป
“...ไม่ตัดแล้ว” กีต้าร์กลับไปก้มหน้าพูดจาอ้อมแอ้ม
“ก็ตามใจ... จะตัดหรือไม่ตัด โบ๊ทก็ชอบหมดแหละ...” ร่างสูงกล่าวเรียบๆ พร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า ในใจคิดว่าสักวันเขาคงจะต้องตายเพราะความสุขจุกอกแน่ๆ เลย...
ส่วนร่างเล็กก็นั่งก้มหน้าต่อไป ไม่เงยขึ้นมาตอบอะไรอีก... เงยไม่ได้หรอก หน้าแดงจนร้อนผ่าวขนาดนี้...---------------------------------------------------
FlapJack's Corner:
ครบแล้วนะครับ เต็มบท + โบนัส หวังว่าคงถูกใจแม่ยกโบ๊ท-ต้าร์นะครับ 
+1 กันไป ตอบแทนน้ำใจของทุกคนครับ 
ขออนุญาตไม่ตอบเม้นท์รายคนนะครับ แต่ยืนยันว่าอ่านทุกเม้นท์ ชื่นใจสุดๆ เลย 
ปล. ขอบคุณ -คราส- นะครับ ที่ช่วยแก้คำผิด บางครั้งผมนั่งพิมพ์ไปก็รู้สึกว่ามันแปร่งๆ แปลกตานะ แต่ก็นึกไม่ออกว่ามันแปลกตรงไหน พอดีภาษาไทยไม่แข็งแรง ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ ขอบคุณมากครับ 
หัวข้อ: :: LOVE HIGH STORY | เรื่องนี้ รัก-มัน-เยอะ :: รักป่วนๆ แบบฉบับซิทคอม :) (อ่าน 648858 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก