คนรักคนที่สอง ตอนที่ 4หากวันนี้ถ้าเลือกจากไป
อยากให้รู้ว่าฉันขอโทษจากใจ
ที่ปล่อยตัวไปตามหัวใจ
จนลืมคิดไปว่าฉันมีใครอีกคน 3 เดือนแล้วนะ... 3 เดือนแล้วที่นับตั้งแต่วันที่คิมแจจุงเลิกเป็นคนโง่
แต่คนฉลาดบางคนก็มักใช้สมองสั่งการหัวใจไม่ได้ เช่นเดียวกับคุณชายตระกูลดังผู้นี้ เพราะถึงแม้เขาจะรู้ดีว่าในเวลาที่ไม่เจอกัน เวลาที่ยุนโฮบอกว่าต้องการกลับบ้านใหญ่ เวลาที่ไม่มีคิมแจจุงอยู่ข้างๆ เขารู้ว่าชองยุนโฮไปอยู่ที่ไหน กับใคร...
แต่แจจุงเลือกที่จะไม่สนใจ ไม่รับรู้ ไม่แม้แต่ที่จะยอมรับความจริง
“แจจุงนายทำหน้าเครียดทำไมเนี่ย?”เสียงทุ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเป็นห่วงถูกเอ่ยถามขึ้นเบาๆ ก่อนที่ร่างสูงจะเอื้อมมือไปจูงคนตัวเล็กให้ไปนั่งตักเขาบนโซฟา
ในเมื่อแจจุงไม่เคยพูดถึงเรื่องในวันนั้นอีก ชองยุนโฮจึงจำต้องทำเป็นเหมือนว่าทุกอย่างๆไม่เคยเกิดขึ้น...
ไม่มีอะไรมาแทรกกลางระหว่างพวกเขาสองคน ไม่มีจริงๆ ?“ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า...”คำตอบแบบขอไปทีถูกโต้กลับมาพร้อมๆกับที่ร่างบางปล่อยให้ร่างของตนเองพิงแผ่นอกกว้างในท่าที่แลดูสบายสุดๆ
“......”อ้อมแขนของชายหนุ่มกระชับกอดร่างคนรักให้แน่นขึ้นก่อนจะสูดดมเอาความหอมของแชมพูจากคนบนตักอย่างนุ่มนวล
ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งรู้จัก คนๆนี้ก็ทำให้เขาหลงจนแทบบ้าได้เสมอ
“รักนะครับ...”หนุ่มชองเอ่ยขึ้นทามกลางความเงียบ และมันก็ช่วยให้เขาได้รับรอยยิ้มที่ชื่นชอบกลับมา
“รักเหมือนกัน... เฮ้อ...”เสียงถอนหายใจที่ตามมาหลังคำว่ารักจากคุณชายคิมทำเอายุนโฮถึงกับต้องชะงักไปชั่ววินาทีพร้อมด้วยแรงขยับจากกล้ามเนื้อตรงหน้าอกซ้ายก็กำลังโหมกระหน่ำจนแทบทะลุออกมา
บอกรักแต่กลับถอนหายใจ ?
“บอกมาครับ”คำพูดของประธานหนุ่มคนเก่งของชองกรุ๊ปถูกส่งออกมาเพื่อไขข้อข้องใจให้ตัวเองทันที
“......”
“อ เอ่อ ฉันว่าจะไปต่อโทที่อเมริกา”
ไปต่อโทที่อเมริกา... บ้าน่า แจจุงเนี่ยนะจะไปอเมริกาทั้งที่เจ้าตัวเคยพูดไว้แล้วว่าจะไม่ไปในที่ๆไม่มีชองยุนโฮ แล้วแบบนี้จะไม่ให้หนุ่มชองเครียดคงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้จริงๆ
วันนี้แจจุงกำลังเลือกที่จะไปจากเขา...?
“นายจะมีความสุขใช่ไหมถ้าได้ไปที่นั่น?”คำถามเรียบๆที่บาดลึกความรู้สึกถูกเอ่ยขึ้นก่อนที่อ้อมกอดที่เคยกอดรัดคนบนตักไว้เมื่อครู่จะค่อยๆคลายออก
“มีความสุขไหม...ไม่รู้สิ”แจจุงตอบกลับเสียงเบาพลางเหลือบมองใบหน้านิ่งอย่างพยายามที่จะคาดเดาความคิดของอีกฝ่ายและอ้อมกอดที่คลายออกไปนั้นจะผิดไหมที่เขาอยากจะให้มันกลับมาอีกครั้ง
“ถ้านายไม่มีความสุขฉันจะไม่มีวันปล่อยนายไปแน่ๆคิมแจจุง”ไออุ่นจากอ้อมแขนที่เพิ่งจางหายไปเมื่อครู่กลับมาอีกครั้ง
“จะให้ฉันอยู่ข้างๆนายแบบนี้นะเหรอยุนโฮ?”
“......”
“เราจะอยู่ด้วยกันได้นานแค่ไหนย...”
ยังไม่ทันที่เสียงหวานจะกล่าวจบร่างสูงก็จับคนพูดให้ล้มตัวลงบนโซฟาทันที ก่อนจะตามเข้าทาบทับอย่างรวดเร็วดวงตาสีสนิมจ้องใบหน้าของคนรักนิ่งจนเห็นหยาดน้ำสีใสๆที่คลออยู่ในนัยน์ตาคู่สวย
ตั้งแต่วันนั้นกี่ครั้งแล้วนะที่นายต้องร้องไห้ แจจุง“ฉันรักนายแจจุง”
ทามกลางความเงียบชองยุนโฮก็ค่อยๆก้มลงไปเพื่อใช้ริมฝีปากสัมผัสเบาๆที่ปลายหางตาของคนรักเพื่อดูดซับความเจ็บปวดที่เริ่มเอ่อล้นออกมา ก่อนจะไล่ลงไปตามผิวเนียนและตรงเข้าครอบครองริมฝีปากสีสวยที่เปิดออกเล็กน้อยราวกับว่าเจ้าของกำลังรอรับสัมผัสที่อีกฝ่ายจะมอบให้อย่างเต็มใจ ลิ้นร้อนของคนนำค่อยๆไล่ไปตามไล่ฟันของร่างบางช้าๆ แล้วจูบอันอ่อนหวานก็ค่อยๆเริ่มต้นขึ้น
แต่เมื่ออารมณ์ความใคร่ของร่างกายถูกปลุกขึ้น ความอ่อนหวานชั่วครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรงทันที ลิ้นสองลิ้นเกี่ยวผันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ร่างกายที่กำลังต้องการซึ้งกันละกันอย่างโหยหา ร่างสูงละริมผีปากออกอย่างจำใจเพื่อให้คนตัวเล็กใต้ร่างสูดเอาอากาศเข้าไปในร่างกายให้เต็มที่ดังเดิม แต่ระหว่างที่ว่างเว้นจากริมฝีปากบางนั้นยุนโฮก็เริ่มเลื่อนตัวลงไปยังจุดมุ่งหมายใหม่ทันทีที่ซอกคอขาว และไม่รอช้าที่สร้างรอยสีกุลาบทิ้งไว้มากมายเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของและมันก็ช่วยปลุกเร้าอารมณ์ของร่างบางเพิ่มขึ้นอีกด้วย
นายเป็นของฉันแจจุง“อ่า...”เสียงครางหวานดังขึ้นเพื่อตอบสนองทุกจุดสัมผัสที่ลิ้นร้อนๆของคนรักลากผ่าน พร้อมกับสองมือแกร่งที่ทำงานได้อย่างหน้าชื่นชมทั้งๆที่ไม่ได้ใช้สายตามองด้วยซ้ำแต่ร่างสูงกลับสามารถทำให้ร่างของคนสวยไร้ซึ่งอาภรณ์ใดๆปกปิดได้ในช่วงเวลาไม่กี่นาที
“อื้ม ยุน อ๊าาา...เร็ว...อื้อ...”ร่างบางส่งเสียงพูดบอกร่างสูงอย่างยากลำบากเมื่อส่วนอ่อนไหวของเค้าตกอยู่ในอุ้งมือหนาที่ขยับขึ้นลงอย่างรู้งาน แต่แล้วเสียงครางแห่งความสุขก็ต้องเงียบลงเมื่อริมฝีปากของคนสวยถูกครอบครองอีกครั้งโดยชายหนุ่มที่เริ่มเพิ่มความเร็วให้กับมือด้านล่างตามคำขอ
และแล้วเมื่อถึงขีดสุดของร่างกายน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปล่อยออกมาเต็มมือของคนคุมเกมส์ พร้อมกับเสียงลมหายใจถี่ๆของร่างบางที่เพิ่งปลดปล่อยไป แต่แทนที่ค่ำคืนนี้จะยุติลง กลับดูเหมือนว่ามันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นสำหรับชองยุนโฮ
ร่างเปลือยเปล่าของแจจุงถูกอ้อมแขนแกร่งอุ้มขึ้นตรงเข้าห้องนอนอย่างรวดเร็วและชายหนุ่มก็ไม่รอช้าที่วางร่างคนรักลงบนเตียงที่มีพื้นที่มากกว่าโซฟาเมื่อครู่อย่างนุ่มนวล เสื้อยืดและกางเกงที่อยู่บนร่างถูกเจ้าตัวถอดมันออกมาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้ร่างกายของเขาได้สัมผัสกับเรือนร่างของคนรักอย่างใกล้ชิดที่สุด
ลิ้นร้อนของยุนโฮเริ่มทำหน้าที่อีกครั้งจากยอดอกสีหวานไล่ลงไปเรื่อยๆจนถึงส่วนอ่อนไหวที่ยังมีคราบสีขาวของสิ่งที่เพิ่งถูกปล่อยออกมาเมื่อครู่ติดอยู่ ซึ่งหนุ่มชองก็หาได้รังเกียจไม่ กลับใช้ปากครอบง่ำมันอย่างเคยชิน ก่อนจะขยับขึ้นลงพร้อมๆกับลิ้นร้อนที่ยอกล้อกับส่วนปลายสีชมพูอย่างสนุก
“อ่า...อื้มมมม...อ๊าาา...”คนสวยที่ได้รับการปนเปรอความสุขอยู่ฝ่ายเดียวครางเสียงหวานออกมาอย่างไม่เป็นภาษากับความสุขที่ได้รับ ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้รับสัมผัสจากคนๆนี้ มือเรียวจิกลงบนหลังของคนรักอย่างหาที่ระบายอารมณ์ซึ่งมันก็สามารถทำให้ผิวขาวของชายหนุ่มเต็มไปด้วยรอยเล็บมากมาย
เวลานี้ในหัวของคิมแจจุงคงได้กลายไปเป็นสีขาวหมดแล้วแน่ๆ...
ขณะที่ปากยังคงทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องอยู่นั้น มือของร่างสูงก็เริ่มเอื้อมไปด้านหลังของร่างบางและบีบเค้นสะโพกมนทั้งสองข้างอย่างพร้อมเพียงจนร่างบางถึงกับแอ่นตัวตอบรับสัมผัสที่คนรักมอบให้ เมื่อเห็นดังนั้นประธานหนุ่มนามชองยุนโฮจึงหยุดการกระทำของริมฝีปากทันที ซึ่งมันก็ทำให้อารมณ์ของร่างบางที่กำลังไปสู่สวรรค์ตกลงสู่นรก
“หยุดทำ...อ่า...อื้ม...!!”ยังไม่ทันที่คิมแจจุงจะเอ่ยคำถามได้จบเจ้าตัวก็ต้องเปลี่ยนจากเสียงถามมาเป็นเสียงครางเพื่อระบายถึงความอึดอัดที่ได้รับทันทีที่ร่างสูงสอดแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักที่เคยสัมผัสทีเดียวกันถึงสองนิ้ว
“ยุน...อื้มมม...จ เจ็บ...!!”ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ร่างบางก็ปฏิเสธไม่ได้ว่านิ้วที่อยู่ในตัวเขานั้นก็สร้างความสุขให้ด้วยเช่นกันเมื่อร่างสูงเริ่มขยับ
“อย่างเกร็งสิคนดี...”จบคำพูดอันแสนอ่อนโยหนุ่มชองกลับทำในสิ่งที่ตรงข้ามเสียเหลือเกินเมื่อเจ้าตัวสอดนิ้วที่สามเข้าไปในตัวคนรักอย่างไม่รอให้เจ้าตัวปรับตัวในชินกับสองนิ้วแรกเสียก่อน
“อึก...อื้มมมม”
สามนิ้วที่อยู่ภายในตัวร่างบางเริ่มขยับหาจุดกระสันทันที แต่ดูเหมือนว่ามันจะง่ายดายเสียเหลือเกินสำหรับชองยุนโฮที่จะรู้ว่าจุดไหนของแจจุงที่เขาต้องสัมผัส ร่างสูงค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกพร้อมกันอย่างช้าๆและเร่งจังหวะเรื่อยๆจนเนื้อด้านในที่รับการเสียดสีอยู่นั้นเริ่มที่จะชินกับสัมผัส
“อื้มมม...อ๊าา...อื้ม...”
“จะของจริงล่ะนะที่รัก...”คำพูดอันแสนอ่อนโยนดังขึ้นเป็นครั้งที่สองจากปากของร่างสูงที่เพิ่งเอื้อมไปหยิบขวดเจลสีใสมาละเลงไปทั่วแกนกายของตัวเอง เมื่อเสร็จแล้วนิ้วทั้งสามก็ถูกถอดออกเพื่อให้สิ่งที่กำลังชูชันของร่างสูงเข้าไปแทนที่
“อ๊าาา...อ อย่าเพิ่งขยับนะ!”เสียงคนสวยสั่งทันทีที่ช่องทางรักถูกสิ่งแปลกปลอมที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วทั้งสามที่ถูกถอดออกไปเข้ามาอยู่ด้านในจนมิด ราวกับว่าร่างบางกำลังปรับสภาพให้ชินกับสิ่งนี้ก่อนที่มันจะทำให้เขาเจ็บและสุขไปพร้อมๆกัน
“หืม? งั้นฉันให้นายเป็นเริ่มล่ะกัน”จบคำพูดยุนโฮก็ถอดแกนกายของตนออกมาจากตัวคนรักทันทีและพลิกตัวให้ตัวเองเป็นฝ่ายที่อยู่ด้านล่างแทนร่างบางที่ตอนนี้นั่งอยู่บนตัวเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้แล้ว
และดูเหมือนว่าแจจุงจะรู้หน้าที่ของตัวเองดีว่าควรทำอย่างไรต่อไป เจ้าตัวก็ค่อยๆยกตัวขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะปล่อยตัวลงมาให้แกนกายของร่างสูงเข้ามาอยู่ในร่างกายอีกรอบ สักพักเมื่อร่างบางเริ่มที่จะชินกับขนาดของสิ่งที่อยู่ในตัวได้แล้วเจ้าตัวก็ค่อยขยับสะโพกมนอย่างรู้หน้าที่
เสียงครางแห่งความสุขสองเสียงดังผสานกันในห้วงอารมณ์เสน่หาที่มีอยู่ มือหนาของร่างสูงเอื้อมไปจับสะโพกมนของคนรักไว้เพื่อช่วยพยุงร่างบางให้ทำหน้าของตนเองได้สะดวกยิ่งขึ้น และแล้วเมื่อความสุขที่ทั้งสองต่างมอบให้กันเต็มที่ใกล้เข้าสู่จุดสูงสุดของกันละกันแล้วแรงขยับของร่างบางก็เริ่มรุนแรงมากขึ้น
“อื้มมม ม...ไม่ไหวแล้วนะยุน...!!...อ่าาา”
“อ อื้ม!!”
น้ำรักสีขาวขุ่นไหลเประเปื้อนไปทั่วหน้าท้องแกร่งของยุนโฮพร้อมกับช่องทางรักสีหวานของคนตัวเล็กที่กำลังเต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่ต่างกัน ร่างของแจจุงค่อยๆยกตัวขึ้นเพื่อเอาแกนกายของคนรักออกอย่างอ่อนแรง และล้มตัวลงนอนข้างๆร่างของชายหนุ่มทันที แต่ก่อนที่เจ้าตัวกำลังจะหลับตาลงอย่างอ่อนล้านั้นร่างของเขากลับถูกดึงเข้ามาอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของคนรัก
อ้อมกอดที่แจจุงเคยคิดว่าเขาไม่มีวันจะขาดมันได้แน่ๆ
“อย่าร้องไห้สิครับ...”เสียงทุ้มเอ่ยเบาๆพลางเอื้อมมือไปลูบศีรษะเล็กเพื่อปลอบประโลมอย่างที่เขาเคยทำ มาถึงตอนนี้ยุนโฮเริ่มรู้สึกแล้วว่าสิ่งที่เขาทำนั้นมันแย่ขนาดไหน
.
.
.
จบตอนที่ 4
และแล้วตอนที่4 ก็ผ่านพ้นไป !! 
แบบว่า น้ำไม่ถนัดNCเท่าไรนัก ถ้ามีอะไรผิดพลาดหรือแลดูขัดๆก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ^^;;
และที่ขาดไม่ได้เลย...ขอบคุณคนอ่านทุกๆคนนะคะ ที่ยังติดตามฟิคเรื่องนี้อยู่
ขอบคุณคอมเม้นท์ทุกๆคอมเม้นท์มากๆเลยคะ
เพราะมันเหมือนกำลังใจในการกระตุ้นให้น้ำแต่งตอนต่อไปออกมาได้ 
ช่วยติดตามบทเพลงในท่อนต่อไปของ 'คนรักคนที่สอง' ด้วยนะคะ
Ps.ไม่ว่าในนิยายจะเป็นแบบไหน แต่ชีวิตคือยุนแจเขาคู่กัน 555 
BY NAM 7-08-11 
หัวข้อ: [Fic] YunJae♪ :: คนรักคนที่สอง ตอนที่ 6 [ตอนจบ] up15-08-54 (อ่าน 34346 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก