แค่ลมปาก .. หากพลาดพลั้งอ่อย.. ใครเนี่ย เอามือมาปิดตาท่านเจี้ยวของเราซะได้
ยังไม่ทันเอามือคลำด้วยซ้ำ..
"ไอ้เซียนมึงเล่นเชี่ยไรเนี่ย"
ก่อนจะได้ยินเสียงกระซิบเข้าที่หู..
"เป้เองพี่เจี้ยว"
ก่อนท่านเจี้ยวจะหัวเราะเหอะๆออกมา แน่ล่ะ .. หน้าแหกขนาดนี้
"อา โทษที ปกติไอ้เซียนมันชอบแหย่พี่งี้ประจำ ว่าแต่วันนี้ทำไมมาเร็วจังอ่ะ มีเรียนเที่ยงไม่ใช่หรอ"
จากที่ดูๆใจกันมาหลายวัน เด็กเป้ก็เอาใจใส่ท่านเจี้ยวดี คอยโทรเตือนโทรถาม เรียกง่ายๆว่าใส่ใจทุกระเบียดนิ้ว
ของท่านเจี้ยวก็ว่าได้ ท่านเจี้ยวเลยกลายเป็นผู้โชคดีที่ได้แฟนดูแลเอาใจใส่ขนาดนี้
หลังจากติดสินใจอะไรบางอย่างได้ .. ก็ฉุดคิดขึ้นมาได้ว่าควรจะอยู่ในส่วนของตัวเอง ไม่ให้ไปก้าวล้ำเส้นของผู้ชนะ..
ช่วงนี้ห่างๆกันไปบ้าง เพราะเป้ติดท่านเจี้ยวแจ แต่ท่านเจี้ยวรู้ใจตัวเองอยู่แล้วว่าถึงจะห่างกับท่านเซียนด้วยเหตุเพราะ
อะไร แต่ใจก็อยู่กับท่านเซียนตลอด .. ไม่เคยทิ้งห่าง
ที่คบกับเป้ไม่ใช่ประชด แต่เป็นการเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ ใช้ในแบบแผนที่ควรจะเป็นเหมือนคนอื่นๆที่เขามีแฟนกัน
ท่านเจี้ยวที่ค่อนข้างจะชอบติดเรท เพราะไม่เคยห่างเรื่องอย่างว่าซักคืน หลังจากที่ .. ตกต้องเป็นของท่านเซียน
ก็แทบไม่ได้แตะอีก แม้จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว ก็ไม่เคยล่วงล้ำเหมือนครั้งก่อนเลย เอาง่ายๆ.. แค่ชวนไปห้อง
ด้วยกัน ท่านเจี้ยวยังไม่อยากจะชวนเลย .. ถึงบางครั้งเป้จะเอ่อปากออกมาเอง แต่ท่านเจี้ยวก็ใช้เหตุผลคำว่า
สุภาพบุรุษดักทางตลอด แล้วเน้นย้ำว่าลองคบกันที่ใจสิ อย่าเห็นเรื่องบนเตียงมันสำคัญนัก
จริงๆแล้ว ไม่ใช่เลย .. ท่านเจี้ยวลบภาพท่านเซียนออกไม่ได้เลยซักคืน เสร็จซ้ำในอุ้งมือก่อนนอน ปากครางระงม
ร้องหาปานว่าขาดไม่ได้ ..เหมือนนกตัวเมียที่ร้องหาตัวผู้ไม่ผิดเพี้ยน
ไม่น่าเชื่อ .. แค่พลาดคืนเดียว ครั้งเดียว .. ถึงจะกับคนที่ชอบ มันเป็นไปได้ขนาดนี้เลยหรอ?
"พอดีเป้ตื่นเช้าลุกไปทำบุญวันเกิดมา เลยแต่งตัวออกมาม. เลย จะได้แวะมาดูพี่เจี้ยวด้วยว่าลืมเอาอะไรมาอีก เป้
จะได้ไปเอามาให้"
เห็นมั๊ยล่ะ .. ใช่ว่าจะไม่ดีซักหน่อย
ท่านเจี้ยวยกมือขึ้นลูบหัวเป้
"จะเป็นเบ้พี่แทน 'น้อง' ก็ไม่บอก"
ห๊ะ.....................
น้อง?!!?คนถูกลูบหัวเอามือขึ้นมาวางแปะทับมือท่านเจี้ยว
"ก็เป็นได้หมดแหละพี่เจี้ยว ..."
ท่านเจี้ยวส่งยิ้มอย่างอ่อนโยนให้คนตรงหน้า
"ถามจริงเถอะนะพี่ เราเองก็
เคยๆคบกัน ถึงจะแค่สองสามวันก็เถอะ ที่พี่ขอเป้คบ ..
พี่คบเป้ประชดพี่เซียนรึเปล่า?"
ฝ่ายถูกถามถึงกับสะอึก
แต่คำตอบจริงๆมันก็คือ..
"ไม่ใช่เลยเป้ ที่พี่ขอเป้คบ เพราะพี่อยากหยุดที่ใครซักคน พี่ไม่ใจร้ายคบเป้ไว้ประชดใครหรอก ถ้าทำแบบนั้นพี่คงไม่
ต่างอะไรไปจากไอ้เลวคนนึงบนโลก ฮ่าๆ ถึงพี่ชอบฟันแล้วชิ่ง แต่ไม่เคยทำร้ายใจใครนะเว่ย"
พูดติดตลก.. พอให้บทสนทนานี้ไม่ตรึงเครียดจนเกินไป ..แต่รู้สึกว่าสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ มุขแค่นี้คงช่วยบรรเทาไม่ได้
เลยซักนิด
เป้ทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ยกมือข้างหนึ่งของท่านเจี้ยวกุมเอาไว้
"พี่เจี้ยวฟังเป้นะ เป้ขอบคุณที่พี่ขอเป้คบ พี่เจี้ยวคงดูออกว่าเป้ชอบพี่เจี้ยว แต่ยังไงมันก็คือชอบนะพี่ คงใช้เวลาอีกนาน
กว่าจะกลายเป็นคำว่ารัก เป้อาจจะชอบพี่แบบปลื้มๆเหมือนคนในดวงใจทั่วๆไปก็ได้"
เป้หยุดหายใจครู่หนึ่ง ท่านเจี้ยวมองมือที่เกาะกุมกันอยู่ กิริยาเงียบสงบตั้งใจฟัง
"..แล้วก็ขอบคุณที่พี่ไม่เอาความชอบของเป้ไปประชดใครนะพี่เจี้ยว ..ที่เป้บอกเลิกพี่เจี้ยวที่ร้านกาแฟ มันคงทำให้พี่เจี้ยว
สบายใจขึ้นใช่มั๊ย"
.. ใช่แล้ว รู้สึกเหมือนได้ยกอะไรออกเลยล่ะ ทั้งๆที่ตอนแรกอยากจะได้ใครซักคนมาดามใจ แล้วเห็นว่าเป้ก็ชอบตัว
เองอยู่ก่อนแล้วจึงขอคบ .. แต่ไปๆมาๆดันรู้สึกหน่วงที่กลางอก พะว้าพะวงคิดมากกลัวว่าเป้จะเข้าใจว่าตัวเองไปให้
ความหวัง แต่หลังจากที่สั่งกาแฟผิดในวันนั้น เป้ก็คงดูอาการออกทันที เลยขอเลิก..
"พี่ขอโทษนะ"
"ขอโทษทำไมพี่เจี้ยวววว"
เป้ลุกขึ้นอ้อมไปนั่งข้างที่ท่านเจี้ยวเสหน้าหนี
"พี่ไม่ได้ผิดอะไรเลย เป้ก็ไม่ได้ผิด
แค่เราไม่ได้รักกัน ไม่ได้หมายความว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องขอโทษนี่ครับ"
.. อืม จริง ..
"ใครว่าพี่ไม่รัก พี่รักเป้แบบน้องต่างหาก"
พูดจบก็พลักหัวเด็กจนเกือบร่วงจากโต๊ะ
"ฮ่าๆๆ เห็นมั๊ยล่ะครับ แต่กับพี่เซียนนี่... วิ๊ดวิ๊ววว"
ได้ทีก็ปากดีแซวไปนั่น.. ท่านเจี้ยวหูแดงก่อนจะยกมะเงกเขกลงกบาลเด็กปีนเกลียว ที่เป็นทั้งอดีตคู่นอนและอดีตแฟน
ปัจจุบัน .. คงดีที่สุดแล้วล่ะมั๊ง
"จะบ้าหรอไอ้เป้" ดูไปมองกิ่งไม้ใบหญ้าไป "ไอ้เซียนมันเพื่อนพี่นะ แถมเป็นคู่กัดกันอีกต่างหาก จะไปเป็นแบบนั้นได้ไงอ่ะ
ไม่มีทางหรอก"
"ทำไมอ่ะพี่ เยอะแยะออก
เพื่อนกัน ได้กันเอง"
ฉึก.... ใครเขวี้ยงอะไรแทงใส่กลางอกท่านเจี้ยวฟระ .. ถึงกับจอดนิ่งสนิทไปหลายวินาที
"เอ่อ.......... เป้ เพื่อน ยังไงมันก็เป็นเพื่อนอยู่ดีแหละ คิดไปเรื่อย.." พูดจบก็เสมองลงไปที่บ่อน้ำกลางมหาลัย
"อ่ะครับๆๆๆ เชื่อก็ได้ เก็บไว้แซวเล่นวันหลังดีกว่า เป้ไปก่อนนะครับพี่ เย็นนี้เลี้ยงเป้ด้วย"
"อะไร เลี้ยงอะไร"
ท่านเจี้ยวถามอย่างหาเรื่อง
"ก็วันเกิดเป้นะพี่ อ้อ เลี้ยงอย่างเดียวไม่ได้ ขอของขวัญด้วย ไม่เอาตุ๊กตาหมีหรือตุ๊กตาอะไรก็ช่าง เกลียดตุ๊กตา"
อ่าว .. พูดถึงของขวัญ นึกได้อย่างแรกเลยนะนั่น
พูดจบก็วิ่งกลับไปทางเดิมที่วิ่งมาตอนแรก
"สงสัยจะได้หลานเทคต่างเซกซะแล้วกู...."
บ่นพึมพำเบาๆกับตัวเอง ก่อนจะย้ายตัวขึ้นไปเรียน
+++++++++++
"จากจุดนี้ ดูโค้ดตรงนี้สิ เห็นมั๊ยสีแดงๆ นั่นแปลว่าคุณทำผิด อย่างที่ถูกคือโค้ดจะวิ่งเป็ฯสีขาวแล้วจบที่กระพริบ...."
ไม่ไหว.. ทำผิดอีกแล้วกู
อย่างนี้คงต้องจดให้ละเอียดอีกสินะ... ท่านเจี้ยวคิดพลางก้มหน้าก้มตาจด ถึงจะเลิกกับเป้แล้ว ยังไม่มีเวลาจะบอกกับ
ท่านเซียนเลย เป็นเพราะเดี๋ยวนี้ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแบบเดิม เลยไม่มีเวลาจะบอก บางครั้งเจอกันก็ลืมทุกที
..แต่ว่า วันนี้ว่าจะหาโอกาสบอกอยู่
แต่จะเอาเวลาไหนไปบอก เดี๋ยวเลิกคลาสนี้ยังต้องวิ่งวุ่นไปหาของขวัญมาเซ่นไหว้เด็กเป้อีก แล้วพอตกเย็นก็ต้องไป
เลี้ยงมันอีก
เวรกรรมอะไรกันนักหนา ... ดวงวันนี้มันดวงเสียเงินรึไงกัน??
"ไอ้เจี้ยว"
"ห๊ะ"
"วันนี้ไปกินเตี๋ยวกันปะ กูอยากไปแดกอ่ะ แต่ไม่กล้าไปคนเดียว"
ถึงท่านเซียนจะพูดแบบนั้น ทำไมใจมันถึงได้เต้นแรงขึ้นมาซะได้.. แต่คงชวด เพราะต้องไปเลือกของขวัญนี่สิ
อืม .. แต่คิดไปคิดมา มันก็มีจังหวะอยู่นะ
"อ่า .. โทษว่ะมึง วันนี้วันเกิดเป้ กูเลยจะไปซื้อของขวัญ มึงไปช่วยกูเลือกดิ เดี๋ยวเลือกเสร็จแล้วกูพาไปกิน"
..จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันซักที จะได้ถือโอกาสบอกด้วยว่าเลิกกับเป้แล้ว.............
"เออๆ ไปๆ"
อา.... จะเริ่มต้นพูดกับมันว่าไงดีล่ะเนี่ย .. อยู่ๆท่านเจี้ยวก็กังวลขึ้นมาซะอย่างนั้น
++++++++++++ ยังไม่จบตอน แต่ไม่ไหวแล้ว +++++++++
สั้นๆเลยนะ ฝันดีครับ
ใกล้เอ็นซีแล้วด้วย ดีไม่ถึงฉากที่กำลังจะปล้ำกันก่อนแล้วหยุดคาไว้เท่านั้น นี่ใจดีแล้วนะ!!
(เปล่าหรอก ที่จริง จงใจว่าจะให้เป็นงั้นแหละ แต่ไม่ไหวซะก่อน
)
ไปล่ะๆ
zhiki = ชิกิ ที่หล่อที่สุดในสามโลกเก้าจักรวาลสิบแปดทางช้างเผือก
โพลล์
หัวข้อ: ≥≥ รุก X รุก ≤≤ |ตอนพิเศษ2 -จบ- (อัพเดตรายชื่อผู้ซื้อรอบแรก) P.66/6.6.56 (อ่าน 715500 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก