ทิชชู่ว์ พร้อมรึยัง ... หรือผ้าอะไรก็ได้ ที่พอจะซับของเหลวได้อ่ะ
ไปหามาซะ................... เดี๋ยวจะหาว่าผมไม่เตือน
เพราะตอนนี้ผมเชื่อว่า .... มีคนต้องใช้แน่ๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไปหามายัง?
.
.
.
.
.
.
.
.
อย่าดื้อสิ ไปหามาไงเล่า
ถ้าหามาแล้วก็
.
.
.
ป่ะ
เตรียมตัว
++++++++
แพ้......ย่อยยับ
"เย๊!!!! น่ารักมากพี่เจี้ยว ให้มันได้อย่างนี้สิ"
พอเด็กตรงหน้าเห็นของขวัญในมือก็วิ่งถลามาคว้าไปโดยไม่รอให้ยื่นไปก่อน .. ไอ้เวร พ่นเสียงลอดไรฟัน แต่เด็กเป้
คงไม่ได้ยินหรอก
ตอนนี้ท่านเจี้ยวยืนอยู่หน้าตึกคณะตามที่นัดกับเป้ไว้ช่วงค่ำๆ จะบอกว่าพลบค่ำแบบนี้ โคตรจะน่ากลัวเอาเรื่องอยู่ ถึงแม้
ว่าจะมีคนซ้อมกีฬาอยู่อีกด้าน และพวกซุ่มเล่นเกมส์อยู่ตามมุมตึก แต่บรรยากาศมันก็น่ากลัวอยู่ดีแหละนะ เพราะว่า
ตึกคณะอยู่ห่างถนนเส้นหลักของมหาลัยพอสมควร
"ป่ะ ไปยังพี่"
"ไปไหน"
ท่านเจี้ยวที่กำลังมองสำรวจบรรยากาศรอบๆ งงกับคำชวนเล็กน้อย ก่อนจะนึกได้ว่าตัวเองถูกมัดมือชกให้ไปเลี้ยง
วันเกิดนี่หว่า..
"อ๋อ เออๆ.. ไปสิ"
เด็กเป้ยิ้มแป้นพร้อมโค้งตัวเล็กน้อยผายมือให้ท่านเจี้ยวเป็นคนนำทาง
"ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ นำไปเลยคร้าบบบ"
..
ชักกวนตีนเข้าไปทุกทีๆแล้วนะมึง
+++++++
ท่านเจี้ยวพาเป้มาร้านไอ้เตี้ยตามที่คิดไว้เมื่อเย็น พอเดินเข้ามาในร้าน ฝนก็เทลงเป็นห่า แล้วดูท่าว่าจะไม่หยุดง่ายๆด้วย
พอเข้ามาในร้านก็เจอประโยคทักที่น่าสงสัยเข้า
"อ่าวไอ้เจี้ยว ไอ้เซียนอ่ะ?"
??
"ไอ้เซียนไม่มาด้วยหรอ?"
เจ้าของร้านนามว่าไอ้เตี้ยทักหาท่านเซียน .. ท่านเจี้ยวเลิกคิ้วสงสัย
เอ... ท่านเจี้ยวเองก็คิดว่า อาจจะได้มาบอกเล่าเรื่องตัวเองกับเป้ที่นี่ แต่ไหงเจ้าของร้านถึงได้มาถามตัวเอง
.. มันชวนให้งง มั๊ยล่ะ
"อ่าว กูไม่รู้อ่ะ แต่วันนี้มันไม่ได้มากับกู กูพาน้องกูมา เป้ นี่พี่เตี้ย เจ้าของร้าน"
เด็กเป้ที่งงไปด้วยถูกแนะนำให้ไอ้เตี้ยรู้จัก ก่อนจะยกมือไหว้กันพัลวัน แต่ไอ้เตี้ยก็ยังถามซ้ำๆอยู่นั่นแหละ
"ไอ้เซียนอ่ะ ไอ้เซียนมันไม่มากับมึงหรอ?"
ท่านเจี้ยวเริ่มเซ็ง
"แล้วมึงเห็นมันมากับกูมั๊ย ถามอยู่ได้ .. เออ แล้วมึงถามหามันทำไม"
ไอ้เตี้ยยกมือโบกอากาศ
"ช่างๆๆ มันไม่มาก็ไม่ไร หู๊วว เซ็ง"
ท่านเจี้ยวเลิกคิ้วอีก .. สงสัยจะนัดกันไว้ล่ะมั๊ง ท่านเจี้ยวไม่ได้ใส่ใจอะไร จึงพาเป้เดินไปนั่งที่โต๊ะรับรองมุมหนึ่ง
ของร้าน บรรยากาศกึ่งเอ้าท์ดอร์ของบาร์นี้ ถึงจะชุ่มช่ำและเปียกโชกไปด้วยห่าฝน แต่บรรยากาศด้านในก็ยัง
คึกคักเอาการอยู่ ฉะนั้นห่าฝนที่เท่ลงมาจึงไม่ค่อยกระทบกับอารมณ์สุนทรีย์ของบรรดาลูกค้าในร้านเท่าไหร่
"กินไรสั่งเลยเป้ มือนี้พี่เลี้ยงยี่สิบ ที่เหลือออกเอง"
ท่านเจี้ยวเห็นท่าทางดี๊ด๊าของไอ้เป้ก็ยิ่งหมั่นใส้ ถึงจะพูดแบบนี้ไป ก็คงไม่เข้าหูไอ้เด็กนี่หรอก เห๊อะ! เปลื่องน้ำลาย!!
บาร์ไอ้เตี้ยเป็นร้านเหล้าก็จริง แต่ใช่ว่าจะไม่มีกับแกล้ม รู้สึกว่าพวกเมนูอาหารต่างๆจะเริ่มมามีเมื่อไม่นานมานี้เอง
แถมเค้าว่ากันว่าอร่อยถูกปากคนเกือบทั้งมหาลัยอีกด้วย คำล่ำลือพวกนี้ คงต้องให้ได้ชิมกับปากตัวเองก่อน ถึง
จะค่อยน่าเชื่อถือ
"แป๊ะซ๊ะปลาช่อน"
นั่นไง .. ท่านเจี้ยวปาดเหงื่อ ล่อเมนูแรกก็เกือบสองร้อยเข้าไปล่ะ .. พวกร้านอาหารแถวๆมหาลัย ทุกร้านจะถูก
หมดแถมเปิดบริการเกือบทั้งคืนอีกต่างหาก เรียกได้ว่าการแข่งขันทางตลาดค่อนข้างสูง ฉะนั้นราคาและรสชาติ
เป็นปัจจัยหลักที่จะตัดสินว่าร้านนี้จะเจ๊งรึเปล่า .. แต่แน่นอนว่าคงใช้ไม่ได้กับร้านไอ้เตี้ย .. เล่นสร้างอิทธิพล
ทางการค้ากันขนาดนี้ รับรองร้านนี้คงอยู่ยาวคู่รั่วมหาลัย .. แม้จะเป็นสถานบริการก็เถอะ
แล้วเด็กเป้ก็สั่งมาอีกสองสามอย่าง แล้วสั่งข้าวมาด้วย ... มาร้านเหล้า แต่กับสั่งข้าว -_-
"พี่เจี้ยว เป้ปวดฉี่อ่ะครับ"
ปวดฉี่หรือปวดขี้วะ ... เด็กเป้ทำหน้าเหยเกนิดนึง ก่อนที่ท่านเจี้ยวจะชี้ทางไปห้องน้ำ
"นั่นไง เดินไปข้างหลัง ห้องน้ำจะอยู่ซ้ายมือ ที่เป็ฯสังกะสีปิดอยู่แล้วเขียนว่าที่หมาเยี่ยวอ่ะ .. อื๊ม ตรงนั้นเลย"
กวนส้นตีนได้อีก .. แกล้งมันซะหน่อย ดูหน้าก็รู้ว่าปวดขี้ ไม่ใช่ปวดฉี่..
"โห่ยพี่เจี้ยว จำไว้เลยนะ ไปถามพี่เตี้ยก็ได้วะ"
เป้รีบลุกเดินหนี ไม่ทันได้ยินเสียงท่านเจี้ยวตะโกนด่าตามหลัง
"มึงวะกับใครวะไอ้เป้!!"
แล้วมันสนใจจะฟังที่น๊ายยยย .. เดินหายเข้าไปหลังครัว สงสัยจะไปถามไอ้เตี้ยจริงๆล่ะมั๊งนั่น
นั่งฟังเพลงที่ร้านเปิดไปพลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเทียงไป .. จะว่าไปแล้ว มันก็แปลกจริงๆ
มันดู ... อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน รับรู้จากความรู้สึกได้ว่ามันแปลก
แค่แปบเดียวที่เป้หายไปเข้าห้องน้ำ อาหารอย่างแรกก็ถูกเสิร์ฟโดยไอ้เตี้ย อย่าบอกนะว่ามันเป็นคนทำ โอ้
ทั้งชงเหล้า ทั้งเสิร์ฟเอง แล้วมึงยังมาทำอาหารอีกหรอ มึงเอามือที่ไหนทำวะ!!
"มึงทำหรอ??"
"เหี้ย กูทำไม่เป็นหรอก อาหารที่นี่เมียกูรับผิดชอบ"
อ่าว .. มีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย .. ท่านเจี้ยวสงสัย
"จะถามว่ากูมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่อ่าดิ๊ ไม่อยากจะเอ่ยเลยว่าลูกกูเดินได้แล้วด้วยซ้ำ"
... =[]=
คงไม่ต้องอธิบายอะไรกันมากกับอีโมชั่นข้างบน
"เออแล้วเรื่องมึงกับไอ้เซียน..."
"วางแผนเล่นเชี่ยไรกันอีกอ่ะ ฮ่าๆๆ"
พูดสวนขึ้นทันทีที่ได้ยิน .. ท่านเจี้ยวพูดเอง ใจหายเอง .. มันคงวางแผนกันสองคนสินะ
คนฟังหย่อนก้นลงที่นั่งของเป้ก่อนจะถอนหายใจเฮือก
"เออออออ กูผิด นั่นแผนกูเอง เอาตังคืนมั๊ยล่ะสองพันนั่นอ่ะ"
ท่านเจี้ยวก้มหน้าลงนิดหน่อย ..
"ไม่ต้องหรอก เก็บไว้ทำทุนสำรองเผื่อร้านเจ๊งเหอะ"
ไม่เอาหรอก .. เงินแค่นั้น แต่ว่าเป็นความทรงจำที่โคตรจะตราตรึง ถึงจะโคตรเจ็บก็เถอะ.....
"ปากหมานะไอ้เหี้ย แล้วไง โดนไอ้เซียนมันจัดเข้าไปเป็นไงมั่งวะ เห็นมันบอกว่ามึง..ซิงด้วยหนิ"
พูดแค่นี้ก็กัดฟันกรอดขึ้นมาทันที
"เออ!! กูไม่เคยโดน!! มันชนะกูแล้ว สะใจมึงยังไอ้เตี้ย!!"
ท่านเจี้ยวระเบิดออกมาชุดเล็กๆ ท่านเจี้ยวที่อุส่าห์ไม่คิดอะไรแล้ว .. ยังมาถามย้ำอยู่ได้
ไอ้เตี้ยนิ่วหน้าทันที ..
".. ชนะ ชนะไรวะ?"
ท่านเจี้ยวพูดกระแทกใส่หน้าอย่างเหลืออด
"ก็ที่มันกับกูพนันกันไว้ไง!! อย่าบอกนะว่ามึงไม่รู้อ่ะ!!"
ไอ้เตี้ยหน้านิ่วกว่าเดิมอีก
"เออ .. กูไม่รู้"
ท่านเจี้ยวนิ่งจอดสนิท ตาลุกวาบขึ้นหน่อยนึง ก่อนที่ไอ้เตี้ยจะพูดต่อ
"พนันเหี้ยไร ไอ้เซียนมันไม่เห็นพูดไรให้กูฟังเลย กูรู้แค่ว่าวันนั้นที่มันเมา เพราะมันเฮิร์ตเรื่องมึง"
"!!!"
ท่านเจี้ยวอ้าปากค้าง ตาเบิกกว้างกว่าเดิมด้วยความตกใจ ..
"ไอ้กูก็ดันไปเสือกอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร เลยซักไซร้มันจนกูรู้นี่แหละว่ามันมาแดกเหล้าเพราะมึง"
... อะไร นะ ??
"อ่าว...นี่มึงไม่หรอกหรอไอ้เหี้ยเจี๊ยว ว่าไอ้เซียนมันชะ.."
...
เสียงโทรศัพท์ของไอ้เตี้ยดังขึ้นพอดี ..
"อ่าว ไอ้เหี้ย"
พอรับสายปั๊บก็ด่ากรอกโทรศัพท์ทันที ก่อนจะเอามือปิดโทรศัพท์แล้วหันมาพูดกับท่านเจี้ยว
"เออ กูไปคุยทางนู้นก่อนนะ"
ท่านเจี้ยวพยักหน้าอือออ ลืมไปสนิทที่ไอ้เตี้ยพูดค้างเอาไว้ แต่ในหัวพลันแล่น..คิดเรื่องท่านเซียนขึ้นมาทันที
...
.. ไม่ได้พูดถึงเรื่องพนันให้ไอ้เตี้ยฟัง
.. แล้วมาแดกเหล้าเพราะท่านเจี้ยว
.. สุมหัวกันวางแผนพาท่านเจี้ยวไป ...
...
จับต้นชนปลายไม่ถูกเลยแฮะ .. แล้วทั้งหมดนั่น .. มันทำไปเพราะอะไรล่ะ มัน .. ทำแบบนั้นเพราะอะไร
ท่านเจี้ยววางมือบีบกำหมับเท้าโต๊ะมั่น .. ก่อนจะนึกถึงท่าทีอาการประหลาดต่างๆนานาที่ผ่านมาเมื่อหลายๆวันมานี้
..
..
!!!!!!
นัยน์ตากระตุกวาบ พร้อมปากที่งึบงำออกมา
"ไอ้เซียน.....!!!"
แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเสียงไมค์โครโฟนหวีดขึ้นทำให้ต้องยกเอามือป้องหู มองไปที่สเตรทที่เจ้าของร้านจนใจ
จะทำให้มันเป็ฯเวทีขนาดย่อมก็เห็นไอ้เตี้ยยืนอยู่บนเวทีพร้อมกับ .. โทรศัพท์ในมือ
ก่อนจะตกใจขึ้นอีกครั้งเมื่อ ได้ยินเสียงของใครบางคน ลอดผ่านไมค์ ..
" ฮึก .. ดีครับ .. ผม .. ผมป่วยนิดหน่อย ฮึก.."
.. เสียงนี้มัน ..
"ขอโทษที่ผิดนัดนะครับ.. ฮ่าๆ เจ้าของร้าน .. ด่าผมใหญ่เลย ..ว่าลูกค้ามารอฟังกันเต็ม ร้าน แต่ผม ฮึก ดันเบี้ยว"
แม้เสียงจะอู้อี้ฟังไม่ค่อยชัด แม้แต่ท่านเจี้ยวลองหลับตาฟัง .. ก็คงจะเห็ฯภาพชายร่างสูงเจ้าของเสียง ยืนบนเวที
..
ไอ้เซียน..
ก่อนที่เสียงจะกรอกลงใส่ไมค์โครโฟนซ้ำ
" .. วันนี้ผมเตรียมเพลง ฮึก พิเศษ ไว้ .. แต่ไม่รู้จะทนฟังกันได้ ฮึก รึเปล่า .. "
...
"ไม่ขอมอบเพลงนี้ให้ใครเป็นพิเศษแล้วกัน .. ผมไม่อยากให้ใคร .."
ท่านเจี้ยวเม้มปากแน่น
"..ต้องมาทรมานเหมือนผม ..ฮึกก ฮึก.."
เสียงสะอื้น .. ไม่ผิดแน่ ท่านเจี้ยวถึงกับมือสั่น รอฟังบทเพลงนั้นอย่างใจจดใจจ่อ
"ไม่เคยเตรียมใจ ไม่เคยเตรียมตัว ฮึก..
ไม่คิดจะกลัวบ้างเลย..
ว่าบางคนที่คุ้นเคย.. วันนี้ต้องลาจากไกล.."
เป็นเสียงร้องสด .. ที่ไม่ค่อยจะหน้าฟังเท่าไหร่ เพราะคนร้องมีเสียงหลุดสะอื้นเล็กน้อย แต่ก็ยังเก็บอาการไว้อย่างดี
"ยังมีอะไรมากมายเป็นกอง.. ไม่เคย.. ฮึก แสดงออกไป
เก็บงำ ซ่อนเอาไว้ ฮึ่ก ฮึ่ก เก็บไว้..จนเธอไม่อยู่"
ท่านเจี้ยวเอามือป้องปาก.. นันย์ตาสั่นระริก ..ด้วยความตกใจ
"ฉันรู้ เพราะฉันที่ผิด เมื่อคิดได้ก็ช้าเกิน.."
เสียงคนร้องสั่นยิ่งกว่าเดิม จนหยุดหายใจ .. ก่อนจะร้องท่อนต่อไป
"หากได้ย้อนไปยังจุดเดิม ..
ก็จะยอมทำเพื่อเธอทุกอย่าง "
ท่านเจี้ยวกัดฟันแน่นมือที่กุมปิดป้องปาก รู้สึกใจหายกับท่อนเพลง เพลงนั้น.. และเสียงคนร้องที่สันเทา ก็พาให้หัวใจ
คนฟังทั้งเต้นแรง และสั่นตามเสียงร้องไปด้วย
"..ฉันอยากหมุนโลกให้เป็นเหมือนเดิม
กลับไปเป็นเหมือนเก่า.. ให้เหมือนเดิม
ที่เรายังเคียงข้างกัน
ให้โลกหมุนกลับ.. ฮึ่ก ฮือออ..
..หมุนไปอย่าเดินหน้าเลยแม้สักวัน......"
ครั้งนี้หยุดไปยาว .. น้ำเอ่อขึ้นที่ขอบตาคนตกใจ ก่อนจะไหลเผาะร่วงในท่อนสุดท้ายของท่อนฮุก..
"ฮึ่ก....หมุนโลกไปไม่ให้มีวันนี้เลย.."
ปังงง!!!
"พี่เจี้ยว!!! พี่เจี้ยวจะไปไหนพี่!!!"
เสียงเก้าอี้ล้มหงายท้องฟาดลงกับพื้นกระเบื้อง แล้วตามมาด้วยเสียงเป้ที่ร้องถาม หลังจากร่างที่เคยนั่งอยู่ .. โผล่พรวดลุก
ขึ้นแล้วทำท่าจะวิ่งออกไปจากร้านอย่างรวดเร็ว..
"กินไปเลยนะเป้ไม่ต้องรอพี่ เดี๋ยวพี่กลับมาจ่าย"
พูดจบก็วิ่งออกไปจากร้านทันที โดยไม่สนว่า ..
ฝน . . กำลัง กระหน่ำถาโถมอยู่แค่ไหน ..
....
ไม่ได้ ..คุยพรุ่งนี้ไม่ได้ .. เรื่องนี้คุยพรุ่งนี้ไม่ได้
...... ไม่ว่าแผ่นดินจะกำลังถล่มอยู่ ก็ต้องไปหามันให้ได้ .. ไม่มีอะไรมาขว้างท่านเจี้ยวในตอนนี้ได้หรอก
...
ชัดเจนขึ้นมาแล้วสินะความรู้สึกนี้ ..
รู้สึกดีใจจนจุกหน้าอก .. ไม่เหนื่อยซักนิดในการวิ่งฝ่าเม็ดฝนไปหาคนที่หัวใจร่ำหามาตลอด
ไม่ไหวเลยนะเจี้ยวเอ๊ย ... แพ้เค้าซะแล้ว
แพ้เค้าจนหมดคราบ .. แพ้อย่างเต็มรูบแบบ
แพ้.........ย่อยยับ
แต่ .. ไร้ซึ่งความอัปยศ!!!
....
ป่านนี้จะหยุดร้องไห้รึยังนะ .. ไอ้เซียน
++++++
ด้วยความปรารถนาดีจาก zhiki
ตอนนี้ผมคงไม่วอนขอคอมเม้น หรือเรียกร้องความสนใจแล้วล่ะ ..
บอกได้ว่า เซียนและเจี้ยว ติดเซ็กกันงอมแงม คงจะหนีเรื่องอย่างว่าไม่พ้นหรอกครับ....
แต่หลังจากนี้ ...
ผมสัีญญา
ว่านิยายเรื่องนี้
จะ กลับมาทำให้คุณหัวเราะ ... อาจจะมียิ้มกริ่มบ้าง .. ร้องไห้เพราะตื่นตันบ้าง
ขอบอกไว้ก่อนว่า นิยายเรื่องนี้ เป็นแนว สตอรี่ .. บอกเล่าเรื่องราว ..ของความรักที่มีชีวิต เรียกว่า "เจี้ยวเซียน"
..
รุก กะ รุก
...
ในฐานะคนเขียนเรื่อง ขอบอกว่า ประสบความสำเร็จพอสมควร
ระยะเวลา 3 วัน ปั่นจากคอมเม้น 198 ในวันศุกร์
วันวันนี้ วันจันทร์ ตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ปั่นคอมเม้นได้ถึง .... 500 กว่า
ขอขอบคุณทุกแรงใจ ขอบคุณทุกคอมเม้น ขอบคุณที่ติดตามอ่านแบบติดจอ
ขอบคุณจนไม่รู้จะขอบคุณด้วยวิธีไหน
ขอสื่อทอดอารมณ์ผ่านบทความนี้แล้วกัน ..
ว่า .. นักเขียนคนนี้ รักคนอ่้านแค่ไหน
การคุยกันผ่านบทความ ที่สื่อออกมาในครั้งนี้ ไร้อีโมชั่น ..เพราะบางครั้ง ผมก็รู้สึกว่า
มันยังลึกซึ้ง เท่า ตัวหนังสือที่ถูกเรียบเรียงด้วยหัวใจ ส่งผ่านดวงตาที่จับจ้อง..
ประมวลผลเข้าสู่สมอง .. แต่รับรู้ความรู้สึกได้ด้วยหัวใจ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
Zhiki _______ ShoyuTsuGi_Tozs
อ้อ!! และตอนหน้า ..
Full NC all Night ไร้ซึ่งคำพูดใดๆ ...
บอกคำเดียว ตอนหน้า ไร้ซึ่งบทสนาจริงๆ .. ของดีล้วนๆแบบจัดเต็มของจัดเต็ม
ใครที่เคยอ่าน Host Hot Test เรื่องอีกเรื่องหนึ่งของผม
ขอบอกว่า .... มันมีอะไรมากมายกว่านั้น
โพลล์
หัวข้อ: ≥≥ รุก X รุก ≤≤ |ตอนพิเศษ2 -จบ- (อัพเดตรายชื่อผู้ซื้อรอบแรก) P.66/6.6.56 (อ่าน 675104 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก