+++++++++++++++++++++
สอบย่อยผ่านไปอย่างง่ายดาย ท่านเซียนทำเสร็จตั้งแต่สิบนาทีแรกที่ข้อสอบถูกเปิด ที่เสร็จเร็วไม่ใช่เพราะมั่ว แต่
เพราะคนมันเก่งเลยพอทำได้ และนี่ก้เป็นอีกเรื่องที่ท่านเซียนอดยิ้มไม่ได้ ก็คู่แข่งที่ตอนนี้กลายมาเป็นเมียนี่สิ
ก็เป็นคนแรกเช่นกันที่แข่งเรื่องเรียนกับเค้าได้อย่างสูสีไม่ทิ้งห่าง นึกได้แล้วพาให้นึกถึงใบหน้าเมียรักตอนหลับ
บนอกตัวเอง ไม่อยากจะพูดบ่อยๆให้ตัวเองเบื่อนักหรอกว่าเมียตัวเองมันน่ารัก
ไม่ต้องพูด.. แค่ใจมันเต้นทุกทีที่นึกถึงนี่ก็ ..
ท่านเซียนระบายยิ้มออกมาจนเผยฟันขาว
"ไอ้เจี้ยวอ่ะไอ้เซียน"
เสียงเพื่อนคนหนึ่งในคลาสถาม พอหันไปดู อ่อ... ไอ้บีนี่เอง บีเป็นคลาสเมทคนหนึ่งที่นิสัยก็โอเค แต่ถ้ารู้จักให้ลึก
กว่านั้นก็คงไม่รู้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาในรั้วมหาลัย คนที่รู้ทุกซอกทุกมุมทั้งของตัวเองและคนๆนั้นก็มีแต่
ท่านเจี้ยวคนนั้นล่ะ...
ฮ่าๆ.. จากยิ้มก็กลายเป็นหัวเราะซะงั้น
"เห่ย.. มึงเป็นอะไรวะ แล้วไอ้เจี้ยวทำไมไม่มาสอบ"
ท่านเซียนได้สติ
"อ๋อ มันป่วย"
พูดจบก็ยิ้มอีก.... ฮ่าๆๆ มีความสุข!
"แล้วมันป่วย.. ทำไมมึงทำหน้าเหมือนดีใจที่มันป่วยเลยวะ"
เออ นั่นสิ จะไม่ให้ดีใจได้ไง ก็ท่านเซียนนี่แหละที่ทำ....จนท่านเจี้ยวป่วย
"ฮ่าๆๆๆ"
=_=;
คนชื่อบีมองหน้าท่านเจี้ยวแบบงงๆ
"เอ้อไอ้เซียน"
ใครเรียกอีกล่ะ.. ท่านเซียนหันหน้าไปตามเสียง ก็เห็นประธานรุ่นถือแฟ้นอะไรซักอย่างอยู่
"มีไรวะไอ้ซายน์"
"เออ มึงรู้จักหลายรหัสกูปะ?"
"กูจะรู้กะมึงมั๊ยคร้าบท่านประธานนนน"
ประธานซายน์ทำหน้าตึง ก่อนจะพูดต่อ
"เออ ก็ดาวเซกเราปีนี้อ่ะที่ชื่อน้องกี๋อ่ะ"
"เออๆ ทำไม"
ท่านเซียนรีบรวบรัดถาม .. มันต้องมีอะไรจะใช้แน่ๆ
"คือตอนนี้น้องกี๋เข้าโรงบาล แล้วแฟนน้องเค้าก็เพื่อนกู มึงไปรับเพื่อนกูไปเยี่ยมน้องกี๋หน่อยดิ"
อ่าว .. นี่จะใช้กันจริงๆใช่มั๊ญ
"อ๊าว แล้วมันธุระไรของกูอ่ะ"
ท่านเซียนถามอย่างหาเรื่อง แต่เป็นที่รู้กันว่า ถึงจะพูดจาวอนตีนแค่ไหน.. ท่านเซียนก็ไม่เคยปฏิเสธซักครั้ง แต่ถ้าถึง
คาวจำเป็นจริงๆ ท่านเซียนก็อธิบายเหตุผลให้ฟังจนชัด ว่าเพราะอะไรถึงช่วยไม่ได้
"เออ ไปรับไอ้โมพมันมาหน่อยเหอะมึง สงสารมัน มันห่วงน้องกี๋แต่รถมันดันเข้าอู่ คนอื่นก็ไม่ค่อยรู้จักไอ้โมพด้วย
แต่กูว่ามึงน่าจะรู้จัก เลยให้มึงไปรับมันนี่แหละ"
เวร.. คนกะจะรีบกลับไปหาเมีย
"นะมึงนะ กูบอกไอ้โมพไปแล้วด้วยว่าจะให้มึงไปรับ"
เวร.. มัดมือชกกันเลยนี่หว่าห่าเอ๊ย
เห๊อ...
ช่วยไม่ได้
"เออๆ เลี้ยงเหล้ากูด้วยนะมึง"
ท่านเซียนชี้หน้าคาดโทษก่อนจะรีบออกไปรับโมพไปหาน้องกี๋ ซึ่งไม่ใช่ธุระอะไรของตัวเองเลยซักนิด..
..รีบไปก็แล้วกัน .. เป็นห่วงคนรอที่บ้าน
เห๊อ... ทำไมถึงรู้สึกอยากกลับบ้านแต่หัววันเลยนะเรา
ยิ้มระบายออกมาจนแก้มปริ..
++++++++++++++++++++++
ก็เพราะ.. คนมันรักกัน >< มาดูๆๆก่อนไปนอน จะได้ฝันดี

นี่รูปท่านเซียน เป็นไง หล่อขึ้นมามั่งยังในสายตาพวกเธอ 555

ชอบรูปนี้ๆ


แถมท่านเจี้ยวตอนหลับด้วยๆ จะได้รู้ว่าทำไมท่านเซียนถึงได้ชอบมอง

ขอบคุณ เว็บ Postjung ที่ให้เราซุ่มเข้าไปสูบรูป 555+
ฝันดีครับคนจะไปนอน
