ก่อนอ่านขอประกาศก่อนนะครับผม.... คือว่า
ผมกำลังเตรียมการจะจัดการรวมเล่มนะครับ ก็เลยอยากจะเช็คอะไรซักนิดหน่อย เกี่ยวกับยอดจองคร่าวๆ
ทั้งนี้ ยังไม่ได้กำหนดราคาที่แน่นอนนะ และยังไม่แน่ใจว่าจะจัดเล่มให้เป็ฯไปในรูปแบบไหน
อยากจะถามก่อนว่า .. ถ้าผมทำแบบ .. ให้ดูดีไปเลย (ดูดีในแบบผมก็ประมาณว่า ทำงานออกมาดีไปเลย แต่มันจะมีผลกระทบ
คือราคาจะสูงตามไปด้วยนั่นเอง) หรืออยากจะให้ทำแบบ พอถูไถไป (ข้อนี้ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ฮ่าๆ ไม่เป็กเลยอ่ะ)
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นจริงๆหรอก ที่ผมอยากจะทราบแน่ชัดคือ ยอดจองเล่มแบบคร่าวๆเท่านั้น ถ้าเกินร้อยเล่ม จะได้ส่ง
พิมพ์ที่โรงพิมพ์ xx (จำชื่อไม่ได้ครับ =_=) ซึ่งผมคิดว่า.... คงไม่เกินร้อยเล่มหรอก (จะถึงยี่สิบรึเปล่า ยังไม่รู้เลย 555+)
และ... หนังสือที่ผมกำลังจะทำนี้ มันเป็นหนังสือเล่มแรกในชีวิตผมอ่า เลยอยากจะทำให้ดีที่สุด..
ไม่ทราบว่า .. คุณผู้อ่าน สนใจกันหรือเปล่า
ถ้าสนใจ ช่วยแจ้งผมเป็นรายบุคคลมาทาง PM ทีนะฮะพร้อมบอกมาด้วยเลยก็ได้ ว่าอยากจะให้ผมทำหนังสือออกมาดีไปเลย (มีทั้งภาพสีด้านในด้วย ซึ่งแพงอยู่นะ..)
หรือว่า พอถูไถ และได้ราคาถูก.. จะได้พิจารณาไปว่าจะเอาไงดี
ผมเป็นมือใหม่ หน้าใหม่ ผิดพลาดประการใดช่วยกรุณาชี้แนะด้วยน้าคร้าบ
ผมยังไม่มีประสบการณ์
ถ้าทำอะไรผิดขั้นตอนก็ บอกผมหน่อยแล้วกัน ผมไม่ยู๊วว
ขอบคุณสำหรับผู้ที่สนใจนะครับผม ขอบคุณจริงๆที่ติดตามครับ
zhiki -----> เห็นคอมเม้นแว๊บๆ ว่ามีคนจะช่วยพิสูจน์อักษรให้ฟรี ... ติดต่อมาทาง PM ที ตอนนี้ผมต้องการคุณมากๆครับ
++++
จะหวานไปไหน? จะหวานอีกนานมั๊ย?...
..
หลังจากการรบราภาษารักกันอย่างสุดเหวี่ยงเมื่อคืนนี้... จำได้ว่าตัวหลับในห้องน้ำ ไหงตื่นมาบนเตียงได้วะ....?
..
ท่านเจี้ยวมองไปรอบๆตัว เห็นม่านสีขาวโปร่งแสงที่คุ้นเคยผัดไหวอยู่ที่หน้าต่าง แสงอ่อนๆสาดเข้ามาแยงตาให้ม่าน
ตาเปิดขยายรับ พอๆกับสติที่ค่อยๆกลับมาทีละน้อยจนเต็มร้อย
ค่อยๆลุกขึ้น.. อ่า ดีนะไม่เหมือนเมื่อวันก่อน ที่ลุกปุ๊บ นี่แปล๊บแสบทรวงสุดทวารวดี ส่งสัยจะชินแล้วล่ะ วันนี้ก็เพียงแค่
เจ็บๆจุกๆ .. ลุกนั่งบนเตียงได้ก็มองซ้ายมองขวา..
ห้องนอนถูกเก็บจนเรียบร้อยแล้ว ข้าวของวางเป็นระเบียบตามเดิม...แต่สิ่งที่เขาสังเกต ไม่ใช่ห้อง .. แต่เป็น
.. สามีเขาต่างหาก มันหายไปไหนวะ?
"ซะ...แค่กๆ" สูดลมหายใจเข้า .. แล้วไอออกมาอีกรอบ โห.... ตูดไม่พัง คอก็พังล่ะเว๊ย
พอได้ยินเสียงคนไอ .. ไอ้คนที่ถูกมองหาก็เสนอหน้าเข้ามาทันที
"มึง ตื่นพอดี เมื่อกี้กูลงไปเอาน้ำ คิดว่าตื่นมามึงต้องคอแห้งแน่เลย อ่ะ กินดิ"
คนพูดยิ้มพลางส่งน้ำมาให้ ท่านเจี้ยวรับ.. ก็มันจริงแหละ ตื่นมาคอแห้ง เมื่อคืนโก่งคอร้องซะแบบ... บ้านแทบสะเทือน
พอจรดแก้วน้ำแนบริมฝีปาก ก็ช้อนตามองคนส่งแก้วน้ำมาให้ ............................. เขินเลยสิ เห็นสามีตัวเองใส่เอี้ยม
สีฟ้าลายโบว์ซะด้วย ก็เหมือนเดิมนี่.. ท่านเซียนก็ทำตัวเป็นแม่บ้านเหมือนทุกทีนั่นแหละ พาใครๆเข้าใจว่าเป็นสายรับก็
เพราะลุกค์แบบนี้แหละ
แต่ช่างสิ.. ให้ท่านเจี้ยวรู้คนเดียวดีกว่า ว่าจริงๆแล้ว.... ไอ้แม่บ้านนี่
รุกเหนือรุกดีๆนี่เอง... ยิ่งบนเตียงนะ..
ทั้งอึด ..ทั้งถี่.. ทั้งเน้นทุกอัตราเข้าออก .... ต่อไปนี้ให้เขารู้คนเดียวนะ ถ้าให้คนอื่นได้มีโอกาสร่วมรับรู้ด้วย..
..
ไม่ตายดีแน่... ^^+
อา.. มันก็แต่งตัวเหมือนเดิม หน้าตาก็ออกเหรอหลาด้วยซ้ำ อมยิ้มตอนมองตัวเองกินน้ำ...... ทำไมมันเขินแปลกๆนัก
ทุกอย่างเหมือนเดิม .. แต่ทำไมท่านเจี้ยวถึงใจเต้นแรง รู้สึกวูบวาบรุ่นแรงที่หัวใจ
หรือว่า.. สิ่งที่เปลี่ยนไป คือ หัวใจของเขาเองกันนะ?
"อะไรติดหน้ากูหรอ?"
สงสัยดิ.. ถูกจ้องนานๆ แถมยังลอบยิ้ม ก็คงต้องถามออกไปตรงๆ แต่คนที่ต้องตอบก็ยังยิ้มอยู่นั่นแหละ
ท่านเซียนเลื่อนมือจับหน้าตัวเองป้อยๆ... มันก็ไม่มีอะไรนี่หว่า แล้วเมียรักก็ขำหึหึอย่างมีเลศไน ..ไม่บอกมันก็ต้องง้างปาก!!
เอาให้มันบอกให้จงได้!!
"หึหึ... จะไม่บอกใช่มั๊ย?"
..ได้ยินหัวเราะหึหึ น้ำมันก็พาลจะติดคอเอาสิ.. ท่านเซียนผู้นี้ เวลาหัวเราะหึหึ.. มันดูเจ้าเล่ห์จริงๆ แต่มันก็ช่วยไม่ได้อีกนั่นแหละ
... เพราะมันไม่มีคำตอบที่เป็นรูปเป็นร่างนี่นะ จะให้ท่านเจี้ยวบอกว่า มองเพราะเขิน? หรือมองเพราะหลง? .. มันก็น่าอายจะตาย
เป็นเพื่อนกันมา ถึงจะแค่สองสามปี .. แต่มันก็ไม่เคยรู้สึกเขินแบบนี้ ไม่เคยมองเห็นความหล่อของเพื่อนตัวเอง ทั้งที่จริง
มันก็หล่ออยู่ไม่น้อยเลย หรือเพราะคำว่าเพื่อนมันบังหูปิดป้องตาไว้ เลยไม่เคยรู้จักกับเสน่ห์ของท่านเซียนกันนะ
มาถึงตอนนี้ ... เรียกว่ารู้แจ้งเห็นจริง แทบจะเรียกว่าสว่างกระจ่างใจมลเลยก็ว่าได้ ว่าสามีตัวเอง .. น่ากอด น่าหวงแค่ไหน
นี่เขาปล่อยเวลาให้ผ่านมาร่วมสองสามปีได้ไงนะ ทำไมไม่เคยเห็น ทำไมไม่เคยรู้สึกว่ารัก ทำไมถึงไม่เคยรู้
..... ถ้าไม่มีเป้เข้ามา
.. ถ้าไม่มีแผนไอ้เตี้ย ..
..
'รัก' ที่ถูกคำว่าเพื่อนบดบังเหมือนเมฆ จะกระจ่างพาให้พบแสงสว่างเมื่อไหร่ จะรู้ใจตัวเองวันไหน
..
อยากขอบคุณสองคนนั้น .. แต่ไอ้เป้นี่สิ .............. ... ..
..
!!!
เอ๊ะ?!!?!
หรือว่านี่.... ความโมโห.. ความโกรธในรัก ความหลง .. มันปิดบังซ่อนเร้นอะไรไว้หรือเปล่า? ...เป้ ไม่น่านี่นะ..
หากมาคิดย้อนในมุมกลับ .. หาเหตุผลอย่างถี่ถ้วนเหมือนทุกครั้งที่ท่านเจี้ยวเคยทำมาทั้งชีวิต ..มันแทบจะหาเหตุผล
ไม่เจอเลย ..ว่าเป้ทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร
นี่แหละนะ ความโกรธ.. ทำให้ลืมไปเสียทุกอย่าง ความโมโห อารมณ์โกรธาพาให้บรรลัยทุกสิ่ง ..เหมือนไฟที่ลุกลาม
จนควบคุมสติ ความนึกคิดตัวเองไม่ได้..
ปกติตัวเองไม่ค่อยโมโห.. ไม่ค่อยนึกโกรธใครง่ายอยู่แล้ว เพราะความอารมณ์ร้อน มันทำให้เป็นแบบนี้ยังไงล่ะ...
เขาถึงได้สะกด และความคุมมันได้ทุกครั้ง เอาเสียงหัวเราะ และมุกแปกๆเข้าประโลม แล้วมันก็จะพาให้เรื่องทุก
เรื่องดีขึ้นเองนั่นล่ะ..
แต่พอมาแท็กทีมร่วมกันกับความหลง และความรัก .. ผลก็ออกมาเละเทะแบบเมื่อคืน ฟิวส์ขาดผึ่งแทบอาละวาด
จนลืม... หาเหตุผล จนลืมตรึกตรองให้ดีๆเหมือนทุกครั้ง
.. ความรักนี่มันช่างน่ากลัวจริงๆ ทำให้คนที่มีเสียการควบคุมความคิดและสติ ทำให้สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง
..
แล้วไงล่ะ... ถ้ารู้จักรักเสียอย่าง รู้จักดูแลเอาใจใส่ และนึกถึงเหตุผลและความรู้สึก รัก .. ก็จะกลายเป็นความสุข
ที่หาจากใครไม่ได้ ... นอกจากไอ้คนตรงหน้า ที่มันกำลังจะ.................!!!!
"อ๊ากกกกกกกกก ฮ่าๆ ฮ่ะ อ่า ฮ่าๆๆๆ เอิ๊กๆ ฮ่า พอ ฮะๆๆๆ เหี้ยเซียน ฮะๆๆ อย่าจั๊กกะจี้กู!!!"
ท่านเซียนพุ่งตรงเข้ามากอดฟัดคนบนเตียงแล้วจักกะจี้เอวเร็วปานสายฟ้าแล็บ .. รู้กันอยู่สองคน ว่าท่านเจี้ยวบ้า
จี้หนักมาก เคยอยู่ครั้งนึ่ง เล่นกันจนฉี่เล็ด ท่านเซียนก็ได้เรื่องแหย่อยู่เป็นอาทิตย์พอให้สนุกปากขำๆกันไป ท่าน
เจี้ยวถึงจะเคืองๆ แต่ก็อดขำวิธีง้อของท่านเซียนไม่ได้.. ก็ยอมดีกับมันไปซะทุกที..
กอดรัดฟัดเหวี่งกันไป ถีบหมอข้างเอย หมอนหนุนหัวที่อยู่บนเตียงกว่าสี่ใบร่วงไปอยู่กับพื้นเรียบร้อย เหลือก็แต่ผ้า
ห่มนี่แหละที่ท่านเจี้ยวจิกไว้ แล้วพยายามยันผ้าห่มใส่สามี ดิ้นคลุกคลักกันอยู่บนเตียง เสียงหัวเราะสุขล้น.. ดัง
ก้องไปทั่วห้องหอ..
.. จะอะไรก็สุข พาให้นึกถึงวันเก่าๆ ตอนที่ยังไม่ได้รักกันแบบนี้ ..
..
อืม จะว่าไปแล้ว ตอนนั้นก็เล่นกันแบบนี้ ไม่ได้มีอะไรแตกต่าง แต่ทำไมคราวนี้ หัวใจมันพองโตจนคับอก น้ำตาที่ไหล
ออกมาเพราะคนแกล้งจั๊กกะจี้ .. แต่ถ้ามองอีกมุมล่ะ? ถ้าไม่ได้ร้องไห้เพราะจั๊กกะจี้ล่ะ
..
ใช่ .. ร้องไห้ออกมาด้วยความตื้นตัน .. สุขล้นจน ... ไม่อยากห่างจากกันเลย
ไม่รู้ว่าคนเป็นสามี... จะคิดแบบนี้หรือเปล่า จะมีความสุขเหมือนกันมั๊ย ...
"ฮ่าๆๆ พอแล้ว พ๊ออออออออ!!~~~~ เออ ยอมแล้ว ฮ่าๆๆ"
ท่านเซียนหยุดหัวเราะและหยุดการกระทำใดๆ ..
.. อยากรู้ ว่าคนตรงหน้านี้มีความสุขมั๊ย
แต่....... ใครจะกล้าถามกันวะ เขินเหี้ยเลยแมร่งเอ๊ย............
..
นึกออกแล้วสิ..
'สายตาคนตรงหน้านี้...ไม่เคยโกหกตัวเองได้เลยซักครั้ง..'
"ไอ้เซียน.."
ว่าแล้วก็คว้าหน้าสามีมาจ้อง ... จ้องเขม็งเสียด้วยนะ กลัวไม่รู้คำตอบจากตาคู่นั้น..
..
อ่า... ท่านเซียนเริ่มหน้ามีสีนิดๆ .. มีเมียน่ารัก จับหน้าแล้วจ้องอย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงมันจะดูตลก แต่ว่า... ขำไม่ออก
มีเพียงรอยยิ้มบางๆกับการกระทำของคนรักตัวเอง
..
อา.. ให้ตายสิ จะยิ้มทำไมกันนะ ... แค่หน้าเฉยๆใจก็จะละลาย ยิ่งยิ้ม.... 'นี่มึงจงใจจะฆ่ากูใช่มั๊ย... =_='
ตาคู่นี้... บอกอะไรหลายๆอย่าง ในหลายๆความหมาย ยิ่งจ้อง ใจก็ยิ่งเต้นแรง ทั้งที่ยังไม่รู้คำตอบเลย.... คนถูกจ้องก็ยิ้มๆ
จ้องกลับเหมือนกัน เหมือนถูกดึงดูด สองใบหน้าเลื่อนเข้าหากันช้าๆอย่างไม่ได้ตั้งใจ รู้สึกตัวอีกที ริมฝีปากก็ะแตะกันเป็ฯที่
เรียบร้อย..
ไร้การสอดใดๆ .. สัมผัสแผ่วเบา แต่พาเอาใจร้อนรุ่มไปหมด
ท่านเซียนละริมฝีปากออก .. ยิ้มรับกับภาพใบหน้าเมียตรงหน้า ....แดงซ่านเสียแบบ.. แทบอดใจไม่ได้
.... รู้นะ คิดอะไรอยู่ ....
..
"อื้ม.. เหมือนกันนั่นแหละ มึงรู้สึกยังไงอยู่ กูก็รู้สึกอย่างนั้น ..ไม่ได้มากหรือน้อยต่างกันเลยซักนิด"
.. พูดจบ ท่านเซียนระบายยิ้มอีกครา.. จดจ้องตาคนรักตรงหนา .. ดวงตาคู่นั้นฉายแววประกาย วาววับ.. ก่อนจะเห็นน้ำ
ใสเอ่อล้นที่ขอบตา พร้อมกับรอยยิ้ม
...
'พูดงี้ ขอกูแต่งงานเลยมั๊ย' .... ท่านเจี้ยวคิด
...
คนจ้องอยู่จูบซับที่หางตา ..เม้มริมฝีปากน้อยๆกลืนน้ำตานั่น .. อย่าไหลออกมานะ รู้แล้วว่าน้ำตานี้ไม่ได้มาจากความเจ็บปวด
.. แต่จำได้ว่าไอ้คนตรงหน้าเนี๊ยะ ร้องไห้ยากอย่างกับอะไร ทุกทีก็มีแต่หัวเราะให้กับปัญหา ไม่เคยจะดราม่าให้ปวดติ่งกันเท่า
ไหร่ รู้..... เขารู้ทั้งหมดนั่นล่ะ ..
ก็อย่างที่บอกกับเมียรักไปว่า
..
'ไม่ได้มากหรือน้อยต่างกันเลยซักนิด..'..
ผ่านมาแค่ไม่กี่วันเท่านั้น แต่มันกลับเปลี่ยนแปลงเกือบทุกๆอย่างในชีวิต จำได้ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อน ยังแข่งขันจะอยู่เหนือกัน
อยู่เลย คิดหาวิธีจะเอาชนะลูกเดียว แล้วเมื่อไม่กี่วันมานี้.. ยังคบกับอีกคนหนึ่ง หลบเลียแผลใจ แล้วยังมิน่าคิดกระวนกระวาย
ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ...คิดถึงคนที่ปล่อยตัวยอมให้ แม้จะไม่ค่อยชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเอง ถึงจะอยู่กับใคร เรื่องใน
สมอง และสองเท้าที่เดินไปกับคนอื่น .. ภาพทับซ้อนของคนๆนี้ยังชัดเจนเหมือนคนๆนั้นมายืนอยู่ตรงหน้า ...ให้เจ็บลึกๆ
แล้วใครมันจะไปคิด.. ว่าวันนี้จะสมหวัง
.. แล้วใครมันจะไปรู้ ว่ามันจะมีความสุขขนาดนี้
หลังจากแสวงหาความสุขบนเตียงมานาน .. ก็เพิ่งจะเจอครั้งนี้นี่แหละ เพิ่งจะค้นพบมันกับคนใกล้ตัว โดยไม่ได้คาดคิดมา
ก่อนว่าจะลงเอยกันได้ .. และสมหวังอย่างถึงที่สุด
..
..
ใครว่าความสุขมันสั้นกันนะ...... อยากจะเถียงจริงๆ
เพราะสำหรับคู่นี้แล้ว ....
...
เป็นความสุขที่แสนจะยาวนาน ... ยาวววววว~ ตลอดคืน =_=
เถียงดิ อ่ะโด่!!!!!!!
++++++++++++
ปีหนึ่ง แสนสดใส ไฉไลไปด้วย......?
..
"สับปะรด สับปะรด สับปะรด เอ้ว เอ้ว เอ้ว !!!~"
ผู้ชายจำนวนไม่น้อยออกไปยืนเด้งเอวส่ายเป้ากันมันส์หยดกับจังหวะเพลงที่โคตรจะ...... =_= แน่นอน สองในจำนวน
นั้นคงหนีไม่พ้นสองเดือนเด่นประจำเซก
.. 'เจี้ยว เซียน' ..
เข้ามาใหม่ๆก็ทำเปรี้ยวเสียแล้ว .. เลยเป็นจุดดึงดูดความสนใจให้พวกผู้หญิงอยู่ไม่น้อย .. แต่เสียใจอย่างสุดซึ้ง ไอ้สอง
แสบนี่ไม่แลแม้แต่หางตา แม้จะมีชะนีน้อยปีหนึ่งถึงชะนีใหญ่ปีสี่มาอ่อยก็ไม่ได้แคร์
ก็มันสองตัว เอาแต่จ้องตากันเองน่ะสิ..
ไม่ได้จ้องแบบหวานเยิ้มนะ
...
จ้องกันแบบเฉือดเฉือนต่างหาก!!
อย่างที่รู้ๆกันดี ว่าผีย่อมเห็นผีด้วยกัน นั่นก็แค่สร้างความไม่พอใจกันเล็กๆ ก็แค่ไม่ชอบขี้หน้าอ่ะ......มีปัญหาไรปะ? ประมาณ
นั้น
"เอ้า.. เอ้า น้องสองคนนั้นอ่ะ จ้องกันเข้าไป จ้องจนจะแดกหัวคนนั้นคั้นกลางแล้ว ต่อยกันเลยมั๊ยน้อง?"
พี่ว๊ากที่สังเกตการณ์อยู่นานแล้วเริ่มท้วงใส่ไมค์
"ฟัดบนเตียงดีกว่ามั๊ง.. ให้รู้ดำรู้แดงแมร่งเลย"
ท่านเจี้ยวบ่นอุ๊บ... งี้แหละ คนปากดี ( มิน่าล่ะ ถึงได้เจอของจริงเข้า.. ถึงกับหลุดเรียกผัวกันเลยทีเดียว )
ไอ้คนที่นั่งข้างๆได้ยินท่านเจี้ยวบ่นอุ๊บก็ตาโตแทบช็อก..แล้วค่อยๆกระเถิบหนี... เหี้ย แค่พูดมาเฉยๆว่าเป็นเกย์พอจะรับได้
แต่เล่นพูดจะลากไปฟัดบนเตียง มีผู้ชายที่ไหนเขาไม่กลัวกันมั่งวะ..
... แต่ ลอดหูอีกคนเสียที่ไหน
"เอาไม่ลงหรอกเหี้ย ตูดแมร่งเคยล้างมั่งรึเปล่าเหอะ"
นั่นไง... เอาแล้วไง งานนี้ท่าจะมีเรื่อง ท่านเซียนสวนกลับไม่ได้แรงน้อยไปกว่ากันเลย
"หน้าอย่างมึงหรอจะเอาตูดกู ละเมอฝันว่าขึ้นสวรรค์ยังง่ายกว่าอีก ฟาย"
เออ.. ฟาย ด่าเข้าไป แล้วผลมันเป็นไงล่ะ ในปัจจุบันเนี่ย -_-
..
นี่แค่เบาๆนะ... =_= แค่นี้ ก็ทำเอาผู้ร่วมเหตุการณ์ประมาณห้าหกคนทิศรอบตัวของสองคนนี้บวกกับคนที่นั่งคั้นกลางอยู่
ได้ยินแล้วแทบจะช้อกตายน้ำลายฟูมปาก.. ยิ่งพวกผู้หญิงนี่หนอ กัดปากกันแทบจะกรีดร้อง บางคนงี้หน้าแดงเชียวไม่รู้
คิดตามไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
เหตุการณ์วันสบายๆในวันนั้น (?) ส่งผลให้ข่าวแพร่สะพัดออกไปเป็นวงกว้างขึ้น.. จนรู้กันไปทั่วเซกว่าสองคนนี้เป็นเกย์
แต่ยังคลุมเครือว่าใครรุกใครรับ เกิดการพนันกันด้วยช่วงหลังหวงออก บอลโลกหมด พรีเมียร์ลีคหมดฤดูกาล ฟุตบอล
ยูโรเจอพายุหนังจนต้องเลื่อนการแข่งขัน ..แล้วจะพนันอะไรกันดี?
ก็คงหนีไม่พ้นไอ้สองคู่หูดูโอ้คู่ฮานี้เป็นแน่... หยิบมาพนันกันแม้แต่วันนี้ใครจะด่าใครก่อน ใครจะเดินออกจากประตูก่อน
วันนี้ใครจะประทุษร้ายใครก่อน.. พนันกันไปได้.... =_= และผู้รับแทงก็หนีไม่พ้นนักบริหารธุรกิจระดับพระกาฬ
"เออ.. แทงมาๆ กูรับอยู่ หมดสามโมงเย็นกูไม่รับนะ เหี้ย เบาดิ เดี๋ยวมันได้ยิน"
ไอ้เตี้ย............. =_=
..
"เหี้ยนีอต มึงดูต้นทางด้วย เดี๋ยวแมร่งไอ้ซายน์มาเจอจะซวยกันอีก"
เตี้ยลั่นสั่งพวกลูกค้าที่รับพนันรายวัน ก็รายนั้นเพิ่งได้เป็นประธานรุ่น...ไม่รู้ใครมันตาถั่วเลือก ดุอย่างหมา หน้าอย่างเหี้ยม
ถึงแม้เตี้ยกับซายน์มันจะ.... เกินคำว่า 'สนิท' ไปแล้วก็เถอะ
"เหี้ยๆๆๆ ไอ้คู่เอกมันมาแล้วๆ"
คนดูต้นทางส่งเสียง
"เห๊ย!! เก็บดิเหี้ยๆ โอ้ยชิพหายไม่ทันล่ะ"
เมื่อเก็บกองเอกสารรับพนันเสร็จ แต่เงินนี่ดิ.. ยังกองเต็มโต๊ะ ทำไงอ่ะ ก็ต้องแผนสำรอง
เตี้ยหยิบสำรับไพ่ขึ้นมาแล้วปาดเรียบกองๆ ประมาณว่ากำลังดวลไพ่กันอยู่แบบหนังมาเฟียฮ่องกง
"โห.... มหาลัยไม่ใช่คาสิโนนะมึง เงินเป็นกองเลย"
มาถึงเซียนก็เอ่ยทักตักเตือนด้วยความหวังดีตามประสาเพื่อน แต่ไอ้ตัวการนี่ดิ
"ป่ะ มาๆ กูเล่นด้วย!"
ท่านเซียนไม่ค่อยเล่นพนันเท่าไหร่.. เพราะเล่นไปก็มีแต่ได้กับได้ เจ้าตัวรู้ตัวเองดีว่ามีองค์ ถ้าเล่นบ่อยเดี๋ยวดวงพนันจะเสื่อม
แต่ไอ้เจี้ยวนี่สิ .. ชอบพนัน ชอบเอาชนะเหลือเกิน
...
ผ่านไปหนึ่งคาบ เจี้ยวเซียนนั่งคู่กันตรงกลางห้อง แข่งกันจดเลคเชอร์ตามเคย ..จำได้ว่าเมื่อตอนรับน้องสองคนนี้ยัง
กัดกันอย่างหมา ไปๆมาๆไหงติดกันเหมือนติดเป้งเสียแบบนั้น.. แล้วอะไรทำให้ทุกคนในเซกสงสัยล่ะ
.. ก็คงเป็นภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้านี้แหละ..
"ไอ้เซียน กูจดอยู่ว่ะ มึงหยิบโทรศัพท์มารับให้กูหน่อย"
เจี้ยวที่กำลังจ้องกระดานไม่วางตา มือก็จดยิกๆ ไอ้โทรศัพท์ก็สั่น... มันเสียวนะรู้มั๊ย =_=
"ห่า กูก็จดอยู่"
บ่นนะ.. แต่ก็ทำตามคำสั่งแต่โดยดี ท่านเซียนที่นั่งฟั่งซ้าย เอื้อมมือผ่านหน้าท้องท่านเจี้ยวสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกง
ข้างขวาของเจ้าของโทรศัพท์ แต่มันหยิบไม่ถนัดอ่ะ ท่านเซียนวางปากกาแล้วใช้วงแขนอ้อมไปอีกข้างเพื่อหยิบโทรศัพท์
ช่วยอีกมือที่สอดอยู่ด้านหน้า พอมีอีกมือมาชายก็เลยจัดการอ้อมไปด้านหลังท่านเจี้ยว
... โอ้ มองมุมนี้มันกอดกันชัดๆเลยนี่หว่า!
มือที่สอดไปด้านหลัง หยิบโทรศัพท์ขึ้นกดรับอย่างถือวิสาสะ
"รับทำเหี้ยไร!" ท่านเจี้ยวด่าเบาๆแต่แฝงไปด้วยความรุนแรง
"อ่าว.."
ท่านเซียนเกาหัวหงึกๆ ..ไรวะ ทำบุญบูชาโทษ ใช้ก็ทำให้ดีๆ แล้วทีนี้มาด่าอีก เห๊ออ...
"กูแมร่งหนีอยู่.. ติดกูงอมแงม สะกิดกูทั้งคืน เนี่ยกูยังไม่ได้นอนเลย"
... เฝ้าดู และแอบฟังกันต่อไป ไม่จดมันแล้วเลคเชอร์.. ไอ้พวกข้างหลังคู่นั้นต่างก็จับจ้องปฏิกริยาของสองคนนี้ตามเตี้ย
ไปด้วย .. ไม่ได้สนใจไรมากมายหรอก ก็แค่ลุ้นพนันอยู่ เหมือนลุ้นตัวโก่งตอนดูบอลนั่นแหละ
พออาจารย์หยุด และเก็บของเพราะสอนเสร็จ ท่านเจี้ยวแทบเขวี้ยงปากกา .. ก็เมื่อกี้มือเป็นระวิงเลย จนสงสัยว่าคนสอน
หายใจออกทางผิวหนังรึไง อธิบายซะฟาสพานิสิตซีเรียสไปตามๆกัน
"เห้อออออออออออ ง่วงงง!!"
ท่านเจี้ยวบ่นอุบ อย่างที่พูดไป .. สะกิดอยู่ได้ทั้งคืน คนจะหลับจะนอนก็เอามาไถอยู่นั่นแหละ
ท่านเซียนไม่รอช้า กดหัวไอ้แสบลงตรงไหล่ทันที .. ไอ้คนถูกกดหัวลงไม่ได้ถืออะไรเท่าไหร่ แถมง่วงด้วยเลยไม่ได้ด่า
แล้วทั้งคู่ก็เงียบลง... แต่แบล้กกราวน์สองคนนี้สิ .. กำมือแทงศอกเข้าข้างสีข้างเยสไปตามๆกัน ... ท่าทางจะได้เยอะ
..เตี้ยคิ้วขมวด .. กูเสียอีกแล้ว
..
"ไหล่มึง กระดูกทั้งน้านนน แข็งชิพเป๋ง"
ท่านเซียนไม่พูดอะไร แต่ท่านเจี้ยวจับมือมือท่านเซียนให้ไปพาดพนักพิงเก้าอี้ตัวเอง ก่อนจะกดที่ต้นแขนคลำหาเนื้อส่วน
นิ่มจะได้นอนสบายๆ
อ่ะ เจอและ ท่านเจี้ยวเอียงคอนอนทับ แล้ว.... หลับเลย
ไม่รู้ไอ้คนหนุนแขนตัวเองอยู่หลับสนิทรึเปล่า ท่านเซียนหันมามองดู.. แต่ในมุมนั้นแล้ว ... แมร่ง สวีทจนสาวที่เคยเหล่
สองคนนี้ก็พากันหน้าแดงไปเป็นแถว .. ไม่รู้ว่าอิจฉา.. โกรธ .. โมโห หรืออะไรกันแน่ แต่พวกหล่อนทำหน้าเหมือนจะกรี๊ด
แล้วหันไปซุบซิบกันตามประสาชะนี
อืม .. หลับแล้ว ที่หันไปมองกะจะปลุกไปกินข้าว ท้องตัวเองก็กำลังร้องเลย แต่ไอ้แสบนี่ก็หลับไปแล้ว
.. ทนๆไปแล้วกัน
เดี๋ยวให้มันตื่นก่อน จะให้ไปเลี้ยงหมูกระทะเลย ค่าหนุนแขน!!
..
...
..
..
เสียยับเยิน..
แต่ดีนะ ไม่ขาดทุน.............
+++++++++++++++++++++
ยังไม่จบง่ายๆหรอกครับ.. ติดตามตอนต่อไป..
โพลล์
หัวข้อ: ≥≥ รุก X รุก ≤≤ |ตอนพิเศษ2 -จบ- (อัพเดตรายชื่อผู้ซื้อรอบแรก) P.66/6.6.56 (อ่าน 715557 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก