หัวข้อ: >>> ที่รัก~♥ รักผมสิ!! <<<

[zine]

สนุกมาก มาลงเร็วๆเถอะ ค้างอ่ะ

[CarToonMiZa]

หลงรักฮอยฮักมากมาย

[modYlove]

อ่านแล้วสนุกอ่ะ   ของจิ้นเลิฟมีด้วยคนดิ  5555

รักคนแต่งนะ  จะรอแบบใจจดจ่อ  กลับมาเร็วๆ อ่ะ

พวกเรารออยู่................

[poypoy]

ตอน ก็เด็กนี่หว่า



“หือ? ให้ฉันเล่าเรื่องอะไรก็ได้งั้นเหรอ?”ผมเอ่ยเรียบๆ ไปเมื่อคนแต่งบอกออกมาด้วยน้ำเสียงขี้เกียจได้ใจ อะไรกัน? จู่ๆ ก็ให้มาเล่าเรื่องให้คนอื่นฟังเนี่ยนะ เรื่องของตัวเองด้วย มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่เขาจะยอมเปิดเผยเรื่องของตัวเองง่ายๆ อ่า! เล่าง่ายๆ แบบนี้มันก็ไม่สนุกน่ะสิ!!



“ถ้าฉันเล่าไปแล้วจะได้อะไรล่ะ?”ผมถามกลับไปแต่ดูเหมือนคำถามของผมก็โดนเมิน ชิ! คนแต่งไร้ความรับผิดชอบคนนี้นี่มันน่านัก... จับตูมาเป็นเคะยังไม่พอ ยังเอาตูไปเป็นสายมาโซ!



“เฮ้ยๆ แบบนี้มันก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิ ทำไมต้องเป็นฉันคนเดียวที่ต้องมาเล่าอะไรพวกนี้ด้วย ห๊ะ?”



“อะไรนะ? ถ้าเล่าแล้วจะให้เดทกับไอ้วินเซอร์? โอ...”



เปล่า ผมไม่ได้ลังเลสักหน่อย!



“เชอะ ใครสนกันฟ่ะ! หือ?”



“ว่าไงนะ!? ถ้าไม่เล่าจะให้ไปเดทกับไอ้พรีสต์? บ้าไปแล้ว!”



ไอ้คนแต่งคนนี้นิ จริงๆ เลย!! นั้นมันยุ่งวุ่นวายยิ่งกว่าพาเด็กอนุบาลไปเที่ยวเลยน่ะนั้น! โอเค เล่าก็เล่าว้า!



“ชิ”



เอาเรื่องไหนดีล่ะ? ผมมีเรื่องเยอะแยะจนล้นเมมโมรี่ อยากฟังเรื่องเล่าตอนไหนล่ะ ตอนเด็กมาก เด็กน้อย โตมาหน่อยหรือจะเอาตอนเพิ่งเกิด? อ่า...ตอนเพิ่งเกิดน่ะ จำไม่ได้แฮะ ช่วงนี้ขอผ่านล่ะกัน!!



“ตอนไหนก็เล่าๆ ไปเถอะงั้นเหรอ? ช่างเป็นคนแต่งที่เสื่อมสมรรถภาพทางความคิดจริงๆ ตอนพิเศษทั้งทีก็ต้องมีอะไรพิเศษๆ สิ”ผมหันไปมองหน้าคนแต่งอีกครั้ง อะไรของมันฟ่ะ? มาโยนภาระให้กูแล้วยังมาพูดแมวๆ หมาๆ แบบนี้อีก คนอ่านเขาสำคัญมากน่ะเฟ้ย จะทำอะไรต้องดีที่สุดสิ!



อืม...เอาอะไรดีล่ะ? งั้นขอเล่าเรื่องนี้ล่ะกัน ก็ไม่ได้พิเศษอะไรมากมายหรอกครับ เพราะผมน่ะเจอมาบ่อยม๊ากมาก จะว่าไปเอาตอนนั้นดีกว่า ตอนที่ถูกคุณน้าแปลกๆ ชวนไปที่บ้านน่ะ แถมผมยังลากไอ้พรีสต์ไปด้วยล่ะ แหม! หน้าไอ้พรีสต์ตอนนั้นมันตลกสิ้นดีเลยล่ะ! งั้นตอนนี้ผมก็ขอย้อนกลับไปเมื่อตอนเป็นเด็กประมาณหกขวบล่ะกันนะครับ!!







“น้องครับ น้องใช่ฮักลูกของคุณโซล่าหรือเปล่า?”



ระหว่างที่ผมกำลังเดินจากร้านขายขนมที่เจ้าเด็กข้างบ้านมันอยากจะกินแล้วดันลากผมมาติดลากแหมาด้วยนั้นก็มีผู้ชายตัวสูงๆ เดินเข้ามาทัก ผมมองใบหน้าที่ยิ้มอย่างเป็นกันเองของอีกฝ่ายนิ่ง ถ้าจำไม่ผิดล่ะก็คนๆ นี้คือคนที่เพิ่งคนงานร่วมกับคุณพ่อของผมนี่น่า แล้วเขาจะมาทักผมทำไม? หรือว่ามาหาคุณพ่อ?



“ใช่ฮะ นี่ฮัก แล้วนี่ก็พรีสต์~”



“...”เจ้าเด็กปัญญาอ่อนนี่ดันไปบอกเขาง่ายๆ ได้ไงฟ่ะ!? แถมยังทำตัวยิ้มบ้าบออะไรของมันอีก ไอ้คุณหนูข้างบ้านเนี่ยมันโง่จริงๆ วะ! คนไม่คุ้นหน้าคุ้นตาใครเขาจะไปกับตัวสนิทสนมไว้ใจได้อย่างไง!? พ่อแม่ไม่ได้บอกหรือไงว่าไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้าน่ะ



“จริงๆ ด้วยสินะ จำพี่ได้หรือเปล่า ตอนนั้นไงที่คุณพ่อของฮักไปถ่ายละครไง”



“...”



จำได้อ่านะ แต่ไม่อยากจะบอก บอกไปแล้วจะได้อะไรล่ะ? แล้วก็ไม่เห็นจะสนุกตรงไหน แถมตอบไปต้องคุยกันยาวน่าเบื่ออีก ผมไม่ตอบแล้วชิงเดินออกไป แต่เจ้าเด็กตัวเล็กที่ชอบทำตัวประดุจแฟนฉันของผมก็วิ่งตามมาแล้วส่งเสียงหนวกหู



“ฮักอ่า ทำไมไม่คุยกับพี่เขาล่ะ ท่าทางจะเป็นคนดีออกนะ”



เพราะว่าแกมองเขาเป็นคนดีน่ะสิถึงได้ไม่สนใจไง! คนดีของเจ้าพรีสต์น่ะมีอยู่สองประเภทเท่านั้นแหละ หนึ่งก็คือคนมีขนมมาให้มัน สองก็คือพวกหน้าตาดี! แล้วไอ้หมอนั้นก็เป็นถึงดาราจะหน้าตาดีก็ไม่แปลกหรอก ผมตั้งใจจะเดินกลับบ้านให้เร็วที่สุดแต่แล้วไอ้พรีสต์งี่เง่าที่เอาแต่เกาะชายเสื้อของผมก็ไปหัวเราะยิ้มบ้าบอกับลุงคนนั้น!!



มันไปตอนไหนวะ!!!?



อะไรของลุง!? ยังจะตามมาอีกงั้นเหรอ!? คุณพ่อไม่อยู่บ้านโว้ย ไม่ต้องตามมา!! ผมถอนหายใจหน่ายๆ มองเจ้าลุงนั้นที่เอาขนมมาล่อไอ้พรีสต์แล้วหันมายื่นให้ผมอย่างใจดี ตูไม่ใช่เด็กเห็นแก่กินโว้ย ไม่ต้องเอามาล่อ!!



“ฮักไม่ชอบกินขนมงั้นเหรอครับ?”



“...”ผมเหลือบสายตาไปมองทางอื่นตาลุงนั้นก็ยิ้มรับแล้วหันไปคุยกับไอ้พรีสต์ที่จ้อไร้สาระมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ผมล่ะอยากจะเดินไปบ้องหูมันจริงๆ ฐานปากสว่าง!



“ที่บ้านฮักน่ะพ่อแม่ไม่อยู่ฮะ แล้วพี่ยิ้มก็ยังไม่ได้กลับมาจากโรงเรียนด้วย ฮักก็เลยมาเล่นกันผม”



เจ้าคนปากไม่มีหูรูด! ไปพูดให้เขาฟังทำไมกันห๊ะ!!?



“งั้นเหรอ ที่บ้านพี่น่ะมีขนมเยอะแยะเลยนะ อยู่ใกล้แค่นี้เอง”



“เอ๋ แต่แม่ผมบอกว่าไม่ให้ไปกับคนแปลกหน้านะ”



“พี่แปลกหน้างั้นเหรอ?”



“ฮะ!!”



เออ ค่อยฉลาดขึ้นมาหน่อย!



ผมโล่งอกหน่อยที่ไอ้พรีสต์ไม่คล้อยตามเขาไปซะทุกอย่าง ยิ่งหัวอ่อนๆ อยู่ด้วย แล้วผมก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่คุ้มครองมันได้ซะด้วยสิ เฮ้อ! ผมพยายามเดินกลับบ้านอีกครั้ง แล้วเจ้าลุงนั้นก็ยังเดินตามแล้วคุยกับไอ้พรีสต์กระหนุงกระหนิงอยู่ข้างหลังผม ยังจะตามมาอีกเหรอวะ!?



“ฮักกกก~ บ้านพี่เขามีเกมสนุกๆ ด้วยล่ะ ไปเล่นกันเถอะ!”เสียงแปดสิบหลอดของเจ้าเด็กน่ารำคาญอันดับหนึ่งดังปรี๊ดจนผมคิดว่าร้านเครปปากหมู่บ้านก็ได้ยินแหละ! ผมหันไปมองหน้าไอ้พรีสต์แล้วมองตาลุงที่ส่งยิ้มให้เหมือนเดิม เอาเกมมาล่อกูเนี่ยน่ะ...ชิ!



“ก็บอกแล้วว่าฮักน่ะชอบเล่นเกมม๊ากมาก!”



“งั้นเหรอครับ? พี่ก็ชอบเล่นเกมเหมือนกัน”



“...”



ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรที่เส้นทางการเดินมันเปลี่ยนไป! ตอนแรกกะมาจะกลับบ้านแล้วไปนอนเล่นเฉยๆ รอพี่ยิ้มกลับมาจากโรงเรียนแต่ก็นะ อุตส่าห์เอาเกมมาล่อทั้งทีนี่น่า ไปเล่นเกมมันจะมีอะไรมากมาย? อีกอย่างเขาก็เป็นคนรู้จักของคุณพ่อด้วยคงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง? อืมม์...



“พรีสต์น่ะเล่นเป็นเพื่อนฮักตลอดเลยน่า~ ก็เพราะที่บ้านฮักน่ะไม่ค่อยมีใครอยู่เลยฮะ พรีสต์ก็เลยมาเล่นเป็นเพื่อนฮัก กลัวฮักจะเหงาล่ะ!”



“พรีสต์เนี่ยน่ารักจังเลยนะครับ กลัวเพื่อนเหงาด้วย”



“ใช่ไหมล่า~ พรีสต์น่ะน่ารักที่ซู้ดเลยเนอะ!!”



เหอะๆ ไอ้หลงตัวเอง ทำแบบนั้นมันน่ารักตรงไหนวะ? ไปดูละครหรือหนังมากไปหรือเปล่าไอ้พรีสต์! แล้วแกเป็นผู้ชายนะโว้ยยยย(ถึงจะใส่ชุดผู้หญิงก็เถอะ)เขาชมน่ารักแล้วไปภูมิใจทำไมมมม!!!?



“ฮักกกก~!!! พี่นัทชมพรีสต์ว่าน่ารักแหละ ไม่ต้องเสียใจ อย่างไงพรีสต์ก็ชอบฮักอันดับหนึ่ง!!"



เหอะๆ อย่าเลย ไม่อยากอยู่อันดับหนึ่งของแกวะ!!!





TBC.


อยากจะตะโกนร้อง ฮิ้วววววววว~!!!!!!!
รายงานการอ่านแผนที่เลื่อนวันส่ง เหมือนต่อลมหายใจ~
เลยมีเวลานิดหน่อย โผล่มาเล็กๆ เป็นเซอร์ไพรส์ ฮิๆ
งานอืดมากอ่า เทอมนี้อาจารย์สั่งแบบว่า...หายใจแทบไม่ทัน!

[fox]

พรีตส์นี่ใสซื่อ(บื้อ)จังน้า

[Poseidon]

พรีสต์ น่ารักอ่ะ ตอนเด็กๆเนี่ย

[kyoya11]

ค้างได้ใจจัง
แถมยังกระชับ(สั้น)อีกต่างหาก

[KoROGeFeE]

ค้าางจ้า
พรีสตอนเด็กนี่ต่างจากตอนโตเหลือหลาย

[MoMoRin]

55555555555

[เฉาก๊วย]

  เป็นกำลังใจให้คนเขียนสำหรับการปั่นนิยายและรายงาน   

[acorntan]

อ่านมาถึงตอนก่อนหน้านี้....เลยรู้ว่าเรื่องนี้แต่งยากมากนะ  แต่งยังไงให้คนอ่านเดาอะไรไม่ออกเลยเกี่ยวกับฮัก  กร๊ากกกก

[Zymphoniz]

ตามไปแล้วจะโดนอะไรมั้ยล่ะเนี้ย 

[sam3sam]

เอ่อ..ตอนเด็กพรีีสต์ซื่อบื้อเกินจะบรรยายจริงๆ
แต่ฮักนี่หน้าตายได้ตลิดจริงๆ

[kms]

ฮักดูแสบแต่เด็กเลยยยยย 

อยากอ่านตอนถึงปัจจุบันแล้วอ่าา 

[Akamei]

พลีสต์หนูแอ๊บแบ๊วแต่เด็กเลยอ่ะ
55555555555
อ่านไปเรื่อยๆนึกว่าพลีสต์เป็นเด็กผู้หญิง ><

[silverphoenix]

ฮักฉลาดตั้งแต่เด็กเลยน้าาาาา....ส่วนพรีสต์ก็....  55555

[greensnake]

ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ฮักเค้าฉลาดตั้งแต่เด็กเลยเนอะ
ส่วนพรีสต์ก็น่ารักตั้งกะเด็กเหมือนกัน
ยังไงฮักก็เป็นที่หนึ่งของพรีสต์นะจ๊ะ ฮิ้ววว~~
เรื่องของเด็กมันน่ารักจริงๆ ว่าแต่คนแปลกหน้านะนั่น
ตามเค้าไปง่ายๆจะเป็นอะไรมั๊ยน้าาา
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[Rafael]

พรีสต์มันช่างเปลี่ยนไปได้มากกกกก เอิ๊กกก

[lucifel]

  ผู้ใหญ่หลอกเด็ก

[ratnalin]

2 คนนี้เสน่ห์แรงแต่เด็กเชียว แต่แน่ใจนะว่าฮัก 6 ขวบอยู่น่ะ 5555

พี่นัทเป็รใคร คิดจะทำอะไร รอลุ้นตอนต่อไปค่ะ ><

ขอบคุณคนแต่ง

[Sky]

น่ารักแต่เด็กเลยนะเนี่ย จะโดนอะไรรึเปล่าน้า!?!

[♠♥♦♣]

ไอ้พรีสต์นี่ต๊องแต่เด็กเลยแฮะ
ฮาตรงไม่รู้ว่าเส้นทางการเดินเปลี่ยนเมื่อไหร่555
สรุปฮักก็โดนเกมส์ล่อไปได้สำเร็จ555

[pronpailin]

จะสั้นไปไหน อ่ะ โอ้ย ค้าง 

[powvera]

“ฮักกก~!!! พี่นัทชมพรีสต์ว่าน่ารักแหละ ไม่ต้องเสียใจ อย่างไงพรีสต์ก็ชอบฮักอันดับหนึ่ง!!"

เหอะๆ อย่าเลย ไม่อยากอยู่อันดับหนึ่งของแกวะ!!!
 
นู๋พรีสต์เขารักฮักจริงไรจริงเลยนะ   ใครก็มาแทนฮักไม่ได้เห็นเป่าว  คริคริ

[p_phai]

น่ารัก

[THiiCHA]

ไอคู่ซี้ คู่นี้นะ

ถ้ามันจะฮาขนาดนี้ 5555555555555

[hahaae]

พรีสต์ตอนเด็กซื่อ(บื้อ)มาก  ฮักตอนเด็กเป็นไงตอนโตก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

สรุปไอ้เพื่อนซี้สองคนนี้ น่าร๊ากอ่ะ

[CarToonMiZa]

ฮักแน่ใจนะว่าอายุ6ขวบ
ส่วนพรีสต์ก็นะใจง่ายไปมั๊ย
+1ให้ค๊า

[น้ำชา เย็นๆ]

น้องพรีสต์ดูซื่อเกินมาตรฐานาเด็กไทย.

[sulsul]

อ้ากกกกกกก คนอ่านค้างมากก
ตากล้องวินเซอร์ค่ะ สงสัยว่าจะไม่รอดแน่ๆงานนี้ หึหึ
งี้ก็แสดงว่าก่อนที่โซโล่จะเจอพรีสต์ ฮอยฮักก็เสร็จวินเซอร์แล้วดิเนี่ย
อร๊ายยยยยยย เขินนนนนน

ปล. อย่าปล่อยให้รอนานนะค่ะ. คิดถึงงงงง