เสียงครางดังในลำคอพร้อมๆ กับการปลดปล่อยที่พุ่งฉีดร้อนอุ่นให้เสียววาบไปทั้งตัว ผมทิ้งแขนที่ยันเกาะกอดร่างสูงที่หอบถี่กระตุกตัวหลับตาครางอย่างสุขสมลงบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน หายใจหอบอ่อนโรยหลังจากใช้พละกำลังบรรเลงรักอันยาวนาน วินเซอร์ค่อยๆ ถอนตัวออกจากผมแล้วทิ้งตัวนอนตะแคงข้างๆ ผม
“ไม่ไหวแล้วเหรอ?”
“...นายทำเกินไปแล้ว นี่ครั้งแรกนะ”
“ก็ครั้งแรกน่ะสิ ถึงทำแค่สามครั้ง”เจ้าหน้าด้านนั้นยกนิ้วขึ้นสามนิ้วแล้วยิ้มกว้าง ช่างเป็นรอยยิ้มที่กระตุกส้นจริงๆ เลยวะ!! แต่ละครั้งของมึงน่ะกินเวลาเกือบชั่วโมง! ผมนึกไม่ถึงเลยเจ้าหมอนี้จะอึดโคตรพ่อโคตรแม่แบบนี้ ไม่อยากรู้เลยว่าคืนๆ หนึ่งคนที่เคยกับหมอนี้จะอยู่ในสภาพไหน!? ผมไม่เถียงอะไรกับเจ้าคนที่เถียงไปก็ไม่เคยชนะ หลับตาลงผ่อนลมหายใจให้เป็นปกติ
“อย่าเพิ่งนอน ทำความสะอาดก่อน”วินเซอร์ขยับตัวลุกขึ้นแล้วจับตัวผมเขย่าเบาๆ ผมขมวดคิ้วทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ บอกตรงๆ นะทั้งตัวมีเหงื่อท่วมแทบยังมีคราบขาวขุ่นนี้เปรอะตัวถึงอยากจะนอนขนาดไหนแต่มันก็หลับไม่ลงจริงๆ เหนียวตัวเป็นบ้าเลยวะ อยากจะไปอาบน้ำจะตาย
แต่!!
ผมไม่มีแรงแม้แต่จะขยับเลยน่ะสิ!!!ตัวมันอ่อนปวกเปียกไปหมด เหมือนผมโดนรีดเรี่ยวแรงไปทั้งตัว ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่ได้ใช้แรงอะไรเลยนี่น่า อ่า...แต่เจ้าคนที่ใช้เรี่ยวแรงมากกว่ากลับกระโดดลงจากเตียงด้วยท่าทีกระปรี้กระเปร่าเสียจนน่าหมั่นไส้ สีหน้าก็อิ่มเอิบเปล่งปลั่งแต่ผมสิซีดอย่างกับศพ!!
“ฮอย~ ฮัก~ ไม่อาบน้ำเหรอครับ?”วินเซอร์หันตัวมาเลิกคิ้วถามผม ท่าทางมันกวนชิบหาย! ผมเม้มปาก อยากจะบอกว่าไม่มีแรงขยับแต่ก็อายเกินไปที่จะพูดผมได้แต่เงียบ วินเซอร์ไม่เซ้าซี้ถามอะไรต่อมันเดินไปเปิดตู้ ผมมองแผ่นหลังกว้างใหญ่นั้นอย่างแปลกใจ
รอยสักปีกเทวดา!อยู่ตรงหลังอ่ะครับ ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าหมอนี้มีรอยสักด้วย วินเซอร์ใส่เสื้อคลุมแล้วหันมามองผมเขาส่งยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะถาม
“อะไร?”
“เปล่า เพิ่งรู้ว่านายมีรอยสักด้วย”
“...อ้อ ข้างหลังเป็นปีกเทพบุตรน่ะ หึๆ ยังมีอยู่อีกที่หนึ่งนะ ไม่รู้ว่านายสังเกตเห็นหรือเปล่า?”วินเซอร์พยักหน้ารับแล้วหัวเราะเบาๆ ปีกเทพบุตร อือหือ! ช่างกล้าจริงๆ วะ แล้วอีกที่หนึ่งสักไว้ตรงไหนผมไม่ทันได้สังเกตแฮะ จะสังเกตได้ยังไงก็มัวแต่สนใจทำอย่างอื่นอยู่แบบนั้นน่ะ
“ลุกขึ้นมาทำความสะอาดก่อนจะนอน ปล่อยทิ้งไว้แบบนั้นมันไม่ดี เดี๋ยวเป็นไข้ปวดท้องได้”วินเซอร์เดินมาที่เตียงแล้วจับแขนผมดึงเบาๆ เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ฮัก ลุกขึ้น”
“ลุกได้ก็ลุกไปนานแล้ว เจ้าบ้า”ผมบ่นพึมพำออกมาเบาๆ ทำให้หมอนั้นหลุดหัวเราะออกมา
“อะไรกันแค่นี้ก็หมดแรงแล้วเหรอ คราวหน้าจะไม่ใช่แค่นี้หรอกนะ”
ตอนนั้นกูคงได้เป็นผีเฝ้าเตียง!“มา เดี๋ยวจะพาไปอาบน้ำ”
วินเซอร์ก้มตัวลงแล้วซ้อนมืออุ้มผมขึ้นอย่างง่ายดาย ท่าอุ้มเจ้าหญิงชัดๆ! อายโคตรอ่ะครับตอนนี้ วินเซอร์อุ้มผมเข้ามาในห้องน้ำแล้ววางตัวผมอย่างเบามือ
“จับผนังพยุงตัวไว้ก่อน เดี๋ยวจะล้างตัวให้”
ผมยืนเกาะผนังเป็นตุ๊กแก แค่ยืนก็เต็มที่แล้วครับ ตอนนี้เหมือนผมเป็นเด็กน้อยที่ทำอะไรเองไม่ได้ต้องคอยพี่เลี้ยงมาทำให้ วินเซอร์เปิดฝักบัวแล้วจับมารดใส่ตัวของผม ผมขยับตัวผิงผนังห้องน้ำที่เย็นพอๆ กับน้ำแล้วหลับตาลงสักพักวินเซอร์ก็บีบสบู่เหลวใส่ฝ่ามือแล้วลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของผมอย่างนุ่มนวล สายน้ำก็ไหลชำระฟองสบู่ออกไปช้าๆ ผมมองการกระทำของเขาก่อเกิดความสงสัยขึ้นมา ที่ใส่ใจแล้วก็อ่อนโยนด้วยเพราะวินเซอร์ก็ชอบผมอยู่เหมือนกันหรือเปล่านะ? วินเซอร์เปิดน้ำใส่อ่าง ก่อนจะเดินมาปิดน้ำฝักบัวแล้วเดินมายืนอยู่ข้างหลังผม
“เดี๋ยวฉันจะทำความสะอาดตรงนั้นให้”
ตรงนั้น? ตรงไหน? ก่อนที่ผมจะถามออกไปเขายึดสะโพกของผมไว้แล้วลูบมือตามบั้นท้ายของผม ผมสะดุ้งตัวเฮือกหันตัวไปมองอย่างไม่แน่ใจ นี่คงจะไม่... วินเซอร์ยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอ่ยอย่างรู้ทันว่าผมกำลังกังวลเรื่องอะไร
“ไม่ทำอะไรหรอกน่า แค่จะเอาน้ำรักออกมาเท่านั้น ปล่อยไว้มันไม่ดีต่อสุขภาพ”
“...”ผมพยักหน้ารับรู้ เกร็งตัวเล็กน้อยเมื่อนิ้วมือเรียวเข้าไปในช่องนุ่มด้านหลังของผม นิ้วนั้นคว้างไปรอบๆ แล้วสอดเข้าลึก ผมเม้มปากแน่นเกือบจะหลุดเสียงครางออกไปอย่างลืมตัว วินเซอร์มองผมนิ่งก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วคว้างและนวดเฟ้นช่องนั้นไปมา ผมพยายามทรงตัวยึดผนังไว้แต่ขามันก็สั่นอ่อนแรงเสียดื้อๆ วินเซอร์ขยับตัวมากอดรับผมเอาไว้ทันก่อนที่ผมจะล้มลงไปกองกับพื้น
“อ๊ะ!!...อ๊า...อื้อ...อ่า”
“หึ”เสียงหัวเราะขึ้นจมูกดังแผ่วข้างหู ผมเบิกตาอ้าปากหายใจหอบตัวสั่นระริกเมื่อนิ้วมือนั้นแทงเข้ามาแล้วกดเน้นจุดที่ผมเสียวสะท้าน นิ้วยาวกดขยี้จุดนั้นซ้ำๆ จนผมทนไม่ไหวหลุดเสียงครางออกมา มือคว้าเสื้อคลุมกำแน่นแหงนหน้ามองเจ้าคนที่กำลังทำตาเป็นประกาย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไอ้วินเซอร์มันกำลังสนุกที่เห็นผมเป็นแบบนี้
“อ๊า!!...อื้ม! อ๊ะ อ๊ะ...อ้า...”
“น่ารักจริงๆ”
ผมตัวสั่นดวงตาที่มีน้ำคลอบดบังภาพที่มองเห็น อ้าปากร้องตามจังหวะมือนั้นสอดใส่ ทิ้งน้ำหนักผิงคนข้างหลัง หลับตาพริ้มกับความรู้สึกที่สุขสมแม้จะทรมานกับนิ้วที่สอดเข้าออกช่องนุ่มนั้น เสียงครางในลำคอของวินเซอร์ทำให้ผมลืมตาขึ้นมาแหงนหน้ามอง ผมหายใจหอบหน้าแดงระเรื่อ เผยอปากส่งเสียง วินเซอร์ขมวดคิ้วฉับพลันแล้วทำเสียงจิ๊จ๊ะออกมา
“นายนี่มัน...น่ารักเกินไปแล้ว”วินเซอร์เอ่ยลอดไรฟัน เขานำนิ้วออกจากช่องนั้นของผม ริมฝีปากร้อนเล็มแทะใบหูของผมแล้วพรมจูบหลังคอ ผมเริ่มหายใจเป็นปกติแล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อบางสิ่งที่ร้อนและแข็งถูไถช่องด้านหลังของผม
“วิน...”
“อ่า...นายน่ารักจนฉันอดใจไม่ได้จริงๆ”วินเซอร์หายใจหอบบ่นพึมพำข้างหูของผมจนขนลุก เขาขยับตัวโอบกอดผมไว้แน่น ผมส่ายหน้าปฏิเสธท้วงไป
“แต่ฉันไม่แรงจะยืนแล้วนะ”
“ไม่ต้องยืนสิ”ไอ้วินเซอร์ตอบด้วยใบหน้ามีเลศนัย มันยกตัวผมขึ้นจับแขนผมไปกอดรอบคอมัน ผมรีบคว้าคอมันกอดไว้ จู่ๆ ก็ยกขึ้นมาแบบนี้มันตกใจนะโว้ย น่าจะกันสักคำ มันอุ้มผมมาที่กระจกอ่างล้างมือที่ทำเป็นชานหิน วินเซอร์วางค่อยๆ วางผมไว้บนชานอ่างล้างมือ เขาโน้มตัวลงมาจูบผมอยู่สักพักแล้วผละออกไปไล้จูบตามตัวของผม หยุดเลียและดูดยอดอกของผมแล้วจูบไล้ต่ำลงไปถึงหน้าท้อง มือใหญ่จับขาของผมแยกกว้าง
วินเซอร์ยกขาของผมแล้วจูบตามต้นขา ดวงตาของเขาเหลือบมองผมด้วยสายตาต้องการผมมาก ผมเผลอกลืนน้ำลายเมื่อเจอสายตานั้น ดูดเม้มจนเป็นรอยแดงตามต้นขา เขาวางขาของผมไว้แล้วดันตัวผมเอนผิงกระจกจากนั้นก็จับแก่นกายจ่อใส่ช่องนุ่มด้านหลังของผม เขาเขี่ยส่วนนั้นไปมากับช่องแคบของผมแล้วเงยหน้ายิ้ม
“ดูให้ชัดๆ”
ผมมองแก่นกายที่พองใหญ่ค่อยๆ มุดเข้าไปในรูนั้นอย่างช้าๆ ผมหายใจแรงหัวใจเต้นระรัวมองภาพนั้นอย่างเต็มตา รู้สึกตื่นเต้นเห็นภาพแก่นร้อนที่เต้นตุ้บๆ นั้นค่อยๆ สอดเข้าไปในตัวของผมทีละนิด ช่องนั้นขมิบถี่เพราะความตื่นเต้นของผม วินเซอร์ครางต่ำในลำคอ แล้วแก่นร้อนผ่าวนั้นก็เข้ามามิดด้ามผมสูดลมเข้าปากตอนที่มันเข้ามาพรวดรู้สึกแสบแปลบ
“เห็นหรือยัง? กูนี่แหละผัวมึง”
ผมหน้าแดงรับประโยคนั้น ไม่ต้องย้ำก็ได้ รู้ตัวน่า!
“กูเท่านั้นที่ทำแบบนี้กับมึงได้ ใครหน้าไหนก็ห้ามแตะต้องมึง มึงเป็นของกูคนเดียว ของกูเท่านั้น”วินเซอร์มองผมด้วยสายตาจริงจัง ใบหน้าเคร่งขรึม น้ำเสียงที่ไม่มีแววล้อเล่น ผมจ้องมองเขาด้วยหัวใจที่เต้นระรัวมันแทบจะหลุดออกมาจากอก
“แล้วนายล่ะวินเซอร์?”
วินเซอร์ค่อยๆ คลี่ยิ้มอ่อนโยน จับมือของผมจุมพิตบนหลังมือเบาๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“เรียกฉันว่าดาร์ลิ้งสิฮัก”
“นะ...นั้นนายให้แค่คนพิเศษไม่ใช่หรือไง?”ผมเบิ่งตาจ้องเขา ใจก็เต้นเร็วจนกลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคหัวใจเข้าสักวัน ดาร์ลิ้งเป็นชื่อจริงๆ ของวินเซอร์แต่นั้นเขาไม่ชอบให้เรียกแล้วเอาไว้ให้คนสำคัญเรียกไม่ใช่หรือไง? ตอนแรกผมนึกว่าเขาล้อผมเล่นซะอีก วินเซอร์ยิ้มรับแล้วเอ่ยถามกลับมา
“นั้นไม่ใช่นายหรือไง?”
“วิน...”ผมเบิกตากว้างอย่างตกใจ มือไม้สั่นอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาชอบผมใช่ไหม!? เขาก็รักผมเหมือนกันใช่ไหม!? นี่ผมกำลังฝันหรือเปล่า!!? ขอบตาร้อนผ่าวน้ำใสๆ คลอเต็มดวงตา ผมเงียบหรุบตาลงต่ำแล้วค่อยๆ ช้อนตามองใบหน้าหล่อ น้ำตาร่วงลงไหลตามแก้ม ผมไม่ได้เศร้าผมแค่ดีใจเท่านั้น
“ดาร์ลิ้ง”ผมเอ่ยเสียงแผ่วเบา วินเซอร์ที่เห็นผมหลั่งน้ำตายืนนิ่งก่อนค่อยๆ โน้มตัวลงมาจูบซับน้ำตาด้วยท่าทีทนุถนอม จูบไล้ซับน้ำตาตามเปลือกตาและแก้มก่อนจะประกบริมฝีปากจูบผมอย่างอ่อนโยนรักใคร่ ผมจูบตอบกลับมือลูบไล้ผมสีเงินอย่างเบามือ ค่อยๆ สอดลิ้นเข้าหากันอย่างอ่อนนุ่มบรรจงแลกรสชาติสัมผัสพันลิ้นอย่างไม่รีบเร่ง
ระหว่างที่เราจูบกัน วินเซอร์ก็ขยับเอวส่ายวนไปมาผมส่งเสียงอื้อในปาก สะโพกหนาขยับอย่างช้าๆ ผมแทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าเจ้าสิ่งนั้นยังอยู่ในตัวผม จังหวะขยับเอวค่อยๆ เพิ่มความถี่อย่างช้าๆ ปากของเราก็ยังไม่ยอมผละจากกัน จูบที่อ่อนโยนในตอนแรกกลายเป็นความร้อนแรงแทนที่ ริมฝีปากของวินเซอร์ตักตวงดูดเอาลมหายใจของผมหมดสิ้น ลิ้นตวัดดูดคลึงซ้ำแล้วซ้ำอีก
“อื้อ...จ๊วบ...อ่า...จ๊วบ...”
ผมอ้าปากให้เขาสำรวจและดูดกินไปทั่วโพรงปาก ลิ้นของเราสัมผัสแลกถูกไถไปมาแล้ววินเซอร์ก็ค่อยๆ ผละริมฝีปากออก น้ำลายของเราทั้งสองไหลเยิ้มไปตามลิ้นออกมา ผมเก็บลิ้นเอาปากพร้อมกับเช็ดน้ำลายที่ไหลออกมา ใบหน้าร้อนผ่าวไปหมด วินเซอร์ยิ้มอย่างชอบใจลูบหน้าของผม
“หน้าแดงอย่างกับลูกเชอรี่”
ผมหายใจถี่เมื่อแรงขยับแก่นกายนั้นค่อยๆ แรงและเร็วขึ้น ผมแหงนหน้ามือเกาะไหล่ของวินเซอร์ แรงกระแทกเข้าออกแรงจนตัวผมสั่นโยก ผมร้องครางเสียวซ่านแอ่นตัวรับแรงกระแทกนั้น ความรู้สึกทั้งหมดกระจุกอยู่ที่หน้าท้องค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ผมอ้าปากส่ายหน้าไปมาก้มหน้ามองวินเซอร์ที่ครางเสียงต่ำซอยเอวระรัวถี่ยิบ
“อ๊า~! อ๊า~! อ๊า~!”
“อา ฮัก สุดยอด”
“อื้อ~ อ๊า อ้า ไม่ไหวแล้ว!”ผมกระตุกตัวลั่นกระสุนออกไปจึงมันไหลเยิ้มออกมาน้อยกว่าครั้งก่อน สมองของผมขาวโพล่นว่างเปล่า ผ่อนหายใจ ขมิบช่องนั้นทำให้วินเซอร์ที่ค่อยๆ ผ่อนแรงหยุดเคลื่อนไหวใบหน้าบิดเบี้ยว เขาถอนแก่นร้อนออกจากตัวผมไปแล้วดึงผมลงมาจากชานอ่าง จับผมหันหน้าเข้าหากระจกวางมือบนขอบชานแล้วขยับตัวผมแยกขาโค้งโก่งบั้นท้ายขึ้นแล้วค่อยๆ สอดแก่นกายมุดเข้ามาอีกครั้งไม่รอให้เสียเวลาเขาซอยเอวขยับในตัวผมทันที
“ซี้ดดด ตรงนี้ของนายฟิตดีจัง อ่า~ ตอดรัดแน่นเสียวสุดยอด อา”
ผมพยายามตอดรัดช่องนั้นโอบรัดแก่นกายที่กระแทกเข้าใส่ วินเซอร์จับสะโพกของผมแล้วดึงกระโจมใส่แรงเสียผมเสียวขาสั่น ผมเงยหน้ามองตัวเองในกระจก ใบหน้าแดงก่ำหายใจหอบดวงตาเยิ้มด้วยน้ำใสๆ ริมฝีปากเผยอเปล่งเสียงครวญคราง ใบหน้าที่เคยไร้ความรู้สึกตอนนี้กลับแดงระเรื่อเต็มไปด้วยความสุขสมอิ่มเอิบ วินเซอร์โน้มตัวลงมากอดผมไว้
“อ่า...ซี้ด...อ้า...ฮัก...อ่า...นาย...อ๊า”
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อื้ม อ๊าส์ อ๊าส์ อ๊าส์ อ๊าาาา~!!”
แรงกระแทกถี่ยิบขึ้นเรื่อยๆ วินเซอร์หลับตาขยับสะโพกหนาย้ำใส่แล้วร้องครางเสียงดังออกมา ผมก็ขยับตัวเด้งตอบกลับแรงนั้นจนกระทั่งวินเซอร์หยุดตัวลงพร้อมทั้งกระตุกตัวฉีดน้ำรักอุ่นๆ เข้าไปในตัวผมอีกครั้ง ผมอุ่นวาบไปทั้งตัว ไม่นานวินเซอร์ก็ถอนตัวออกเสียงดังชัด ผมยังอยู่ในท่าเดิมหายใจหอบยันตัวกับชานนั้นไว้ ของเหลวขุ่นไหลตามต้นขาของผมช้าๆ ผมขยิบรูนั้นขับน้ำเหนียวออกจากตัว ผมรู้สึกโหวงเมื่อไม่มีอะไรเติมเต็ม ส่วนนั้นยังร้อนเหมือนตอนที่วินเซอร์อยู่ในตัวของผม ผมกลืนน้ำลายตัวเองขมวดคิ้วเล็กน้อย
ทำไมผมถึงรู้สึกโหยหาสัมผัสอีก?
หรือว่าผมเสพติดรสชาติความสุขที่ไม่เคยรู้มาก่อนนี้งั้นเหรอ?
“ฮัก”วินเซอร์เข้ามารวบตัวกอดผมไว้ ผมหันตัวกลับไปสวมกอดเขาเช่นกัน ซุกหน้าเข้ากับอกแกร่ง เขาดึงเอวผมไปแนบชิดตัว เราสวมกอดกันอยู่เนิ่นนานจนกระทั่งได้ยินเสียงน้ำไหล วินเซอร์ผละจากตัวผมไปมองอ่างน้ำที่น้ำล้นเอ่อแล้วไหลออกมา น้ำที่วินเซอร์เปิดทิ้งไว้นี่น่า
“อาบน้ำพร้อมกันเลย ไม่เสียเวลา”วินเซอร์คว้าตัวผมมาที่อ่าง เขาขมวดคิ้วแล้วหันมาที่ผมเหมือนคิดอะไรได้
“ต้องเอาไอ้นั้นออกก่อน มานี่”วินเซอร์โอบกอดผมไว้แล้วลูบไล้มือทั้งสองข้างไปตามหลังของผมแล้วใช้มือแหวกเนื้อก้นแล้วแหย่นิ้วเข้าไปในช่องด้านหลัง ผมเม้มปากสบหน้ากับอกกว้าง นิ้วนั้นคว้างไปทั่วไม่นานมันก็ถูกดึงออกพร้อมกับน้ำรักไหลเยิ้มตามออกมา วินเซอร์ดึงผมออกจากตัวเองก้มหน้าจูบผมเบาๆ
“เสร็จแล้วอาบน้ำเถอะ”วินเซอร์ถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกจากตัวโยนทิ้งไป ผมมองเสื้อคลุมนั้นแล้วกลับมามองร่างแกร่งตรงหน้า แล้วผมก็สังเกตเห็นรอยสักแห่งที่สอง มันสักไว้ที่บริเวณท้องน้อยด้านขวาเป็นรูปเสือขี่เมฆกำลังอ้าปากคำราม
“รอยสักนั้นขอจับหน่อยได้ไหม?”ผมเงยหน้าถามออกไป วินเซอร์มองสายตาของผมแล้วก้มมองตัวเอง
“ได้”เขาจับมือของผมไปจับตรงรอยสักนั้น ผมลูบไล้มันเบามือ กล้ามเนื้ออันสมบูรณ์แบบที่เห็นได้อย่างชัดเจนมันแน่นเปรี๊ยะไปทุกส่วนสัด
“เสือ?”
“พยัคฆ์ขี่เมฆต่างหาก”
ผมไล้นิ้วไปตามตัวพยัคฆ์ สักอะไรได้เข้าตัวเองจริงๆ ผมมองรอยสักนั้นอย่างสนองสนใจ เวลาเขาหายใจเข้าออกรอยสักนั้นก็เหมือนเคลื่อนไหวได้ ผมเงยหน้าขึ้นมามองวินเซอร์ที่เลิกคิ้วรอ
“เท่ดี”
“งั้นเหรอ?”วินเซอร์พยักหน้ารับรู้แล้วลงไปในอ่างน้ำที่ใส่ฟองสบู่ลงไปแล้ว จากนั้นก็กวักมือเรียกผมให้ลงไปด้วย ผมลังเลชั่วครู่แล้วค่อยๆ ลงไปนั่งซ้อนทับร่างหนา แช่น้ำอุ่นทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายขึ้น ผมเอนตัวผิงวินเซอร์หมอนั้นกำลังตีน้ำให้เป็นฟองแล้วเป่าฟองเล่น ผมนิ่วหน้าเล็กน้อย
“แสบตรงนั้น”
“หือ? ไม่เจ็บใช่ไหม?”
“อืม แค่แสบๆ”
“อืม ครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ล่ะมั้ง อุตส่าห์มั่นใจสุดๆ กับฝีมือที่ไม่เคยทำให้ใครเจ็บเลยน่ะเนี่ย”
“ใครว่าไม่เจ็บตอนนายกระแทกแรงๆ น่ะเจ็บจะตาย”
“แต่นายก็ท่าทางจะชอบแรงๆ นะเห็นโยกเอวรับซะ”
“...ตอนไหน?”
“ก็ตอนที่ฉันเอานายแรงๆ ไง ถ้าไม่เชื่อจะให้พิสูจน์กันอีกรอบไหมล่ะ?”
“ไม่”
“ไม่เชื่อ?”
“ไม่เอาอีกรอบ เหนื่อย”ผมห่อไหล่เข้าหากัน หมดแรงจริงๆ ล่ะครับ วินเซอร์ก็หัวเราะขำจากนั้นเขาก็ใช้มือลูบไล้ตามเนื้อตัวของผม ผมหันไปมองอย่างไม่แน่ใจ นี่คงจะไม่ต่ออีกรอบหรอกใช่ไหม?
“เดี๋ยวจะขัดผิวให้”วินเซอร์พูดแบบนั้นแล้วยกแขนของผมขึ้นถูอย่างเบามือ เขาลูบไล้ฟองสบู่ตามตัวของผม ตอนนี้เหมือนผมเป็นเด็กๆ ต้องให้คนอื่นมาอาบน้ำให้เลย ผมนั่งนิ่งมองเขาถูตามตัวเงียบๆ มือใหญ่ถูมาข้างหน้า ผมสะดุ้งเมื่อมือทั้งสองข้างจับยอดอกของผมแล้วขยี้มันไปมา ผมงอตัวครางฮือ นิ้วแข็งปัดเขี่ยหยอกเล่นผมเสียววูบวาบทันที
“ตรงนี้น่ารัก ตรงนี้ก็น่ากิน”
มือใหญ่ลูบต่ำลงไปตรงหว่างขาของผมเขาลูบไล้มันเบามือ ผมกัดฟันข่มอารมณ์ที่เริ่มพุ่งพล่าน ไอ้ตัวลามกนี่! วินเซอร์ละมือออกมาแล้วกอดตัวไว้แน่นฟัดหน้าจนซอกคอของผม
“ฮอยฮักของดาร์ลิ้ง ตรงไหนๆ ก็น่ารัก น่าฟัดไปทั้งตัว”“...” ผมก้มหน้าที่แดงแปร๊ดและร้อนผ่าวเหมือนไฟมาสุม
ฮอยฮักของดาร์ลิ้งงั้นเหรอ?“นายจำพนันที่ใครแพ้ต้องทำตามคำสั่งผู้ชนะได้ไหม?”
“ได้”
“ทริปนี้ฉันอยากให้นายว่าง่าย ทำตัวน่ารักๆ แค่นี้ก็พอแล้ว”
“ปกติฉันก็ว่าง่ายกับนายนะ”
“หึๆ แน่ใจเหรอฮัก?”ไอ้วินเซอร์มันหัวเราะขำด้วยเสียงต่ำๆ
“แน่ใจ มีแต่นายนั้นแหละ ชอบทำตัวไม่น่ารักน่ะ”
“ถ้าฉันทำดีๆ นายจะให้อะไร?”
“นายจะเอาอะไรอีกล่ะ ทุกอย่างในตัวฉันก็เป็นของนายไปหมดแล้ว”“...ฮัก นายนี่มัน...น่ารักจริงๆ”วินเซอร์มองผมอึ้งเล็กน้อยก่อนจะสวมกอดแล้วฟัดใบหน้าเข้าซอกคอมันเหมือนเดิม ผมถอนหายใจเบาๆ ถ้าน่ารักก็รักซะสิ วินเซอร์เอื้อมมือไปหยิบแชมพูมาสระผมให้ เราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีก
ผมกับวินเซอร์อาบน้ำกันเรียบร้อยก็มาเช็ดตัวให้กัน วินเซอร์เป่าผมให้กับผมแล้วหวีผมให้ด้วย ผมนั่งอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งมองวินเซอร์หวีผมให้กับผมผ่านหน้ากระจก สายตาของเขาที่มองผมเหมือนมันจะอ่อนโยนมากขึ้นแถมยังเป็นประกาย เหมือนกับสายตาที่กำลังมองคนรักอยู่เลย ผมมองอย่างเหม่อลอยจนกระทั่งวินเซอร์วางหวีไว้บนโต๊ะแล้วยกแป้งหอมมาแปะแก้มผมแล้วลบไล้ไปตามลำคอก่อนจะก้มตัวจูบขมับของผมเบาๆ
“ทาแป้งแล้วไปนอนกันเถอะ”
“อืม”
วินเซอร์โอบเอวผมพาเดินมาที่เตียง มองเตียงแล้วเบือนหน้าหนี สภาพเตียงอย่างกับผ่านสงครามโลกมา วินเซอร์ถอนหายใจแล้วเดินไปเปิดตู้เปลี่ยนผ้าปูเตียงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโยนผ้าที่เขรอะไปด้วยคราบขาวทิ้งไป เขาก็ขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วกวักมือเรียกให้ผมขึ้นมา ผมเดินไปปิดไฟวินเซอร์ก็หันไปหรี่ไฟจากโคมไฟ ทำไมถึงไม่ปิดล่ะ? ผมสงสัยชั่วครู่ก่อนจะนึกได้ว่าเจ้าวินเซอร์มันกลัวความมืดนี่น่า
ผมขึ้นมานอนอีกฝั่งของเตียงแล้วหลับตาลง แต่ก็ต้องลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเพราะไอ้วินเซอร์ลากผมมานอนกลางเตียงแล้วหันตัวผมไปกอดไว้ ผมถอนหายใจเบาๆ แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะซุกตัวเข้าหาไออุ่นจากร่างหนา หวังว่าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาเรื่องที่เกิดขึ้นนี้คงจะไม่กลายเป็นความฝันไปหรอกนะ เหลือบมองใบหน้าที่สงบนิ่งหายใจสม่ำเสมอหลับไปอย่างรวดเร็ว
แบบนี้น่ะอย่างกับอยู่ในฝันเลยTBC.เฮ้อ ว่าจะได้สักสองตอนแต่ก็ได้แค่ตอนเดียวเองแฮะ
แต่ไม่แน่ถ้าคนอ่านเม้นกันดีๆ อาจจะได้อีกตอนหนึ่งต่อเนื่อง ฮิๆ 
ไม่มีตอนพิเศษวาเลนไทน์นะ แค่นี้ก็หวานพอแล้วมั้ง
ตอนหน้าหวานกว่านี้อีกนะ 555 วาเลนไทน์ต้องอาย! 
เนื้อเรื่องตอนนี้ก็นะ ไม่มีอะไรจะพูด หรือบ่น
ว่าจะไม่แต่ง Nc แล้วแต่แต่งไปแต่งมา อ้าว Nc โผล่!? 555 
ตอนหน้าไปเที่ยวรอบเกาะกับหนุ่มๆ กัน~ ตอนหน้า
สถานะวินเซอร์ : จะไม่บอกรักให้เธอรู้สึกดีแต่จะทำตัวดีๆ ให้เธอรัก~ 
แล้วเจอกันจ้า~ 
