“วินเซอร์...”
“หือ?”
ฮักเอ่ยชื่อของผมเบาๆ แล้วจับไหล่ของผมก่อนจะออกแรงบีบ ผมชะงักตัวทันที สายตาเมื่อกี้แม่งเย็นวูบเลยล่ะครับ แสดงว่าเจ้าตัวไม่ยอมจริงๆ เหรอเนี่ย โธ่เอ๊ย! ผมถอนหายใจเสียดายโพดๆ เอาเถอะ ถึงจะนิสัยแย่ขนาดไหนผมก็ไม่ได้โรคจิตขนาดจะข่มขืนคนที่ตัวเองชอบหรอก ฮอยฮักดันไปให้ลุกขึ้นจากตัวของเขาผมก็หมดอารมณ์สยิวพลิกตัวไปนอนข้างๆ
“วินเซอร์”
“อะไร?”
ผมเอ่ยรับไปห้วนๆ หมอนั้นหันมามองผมนิ่ง แกล้งงอนหน่อยดีฟ่า ผมอยากจะรู้ว่าฮอยฮักจะมีปฏิกิริยายังไง ผมตอบรับไปแต่ก็ไม่ได้มองหน้าของเขา ทำเป็นไม่สนใจ ทำหน้าตึงๆ เราสองคนเงียบอยู่นานผมก็ได้ยินเสียงซวบซาบ ฮอยฮักลุกขึ้นเดินลงทะเลไปทิ้งให้ผมมองตามตาปริบๆ
โด่เอ๊ย! ง้อหน่อยก็ไม่ได้ เย็นชาชิบ!จากที่แกล้งงอนตอนนี้มันเริ่มอยากจะงอนจริงๆ ซะแล้วล่ะครับ หมอนั้นความรู้สึกช้าขนาดที่ไม่รู้ว่าผมงอนอยู่หรือไงวะ? นอนแผ่บนผืนทรายเปียกๆ ใช้แขนเป็นหมอนมองไปที่ท้องฟ้าที่มีสีฟ้าสวย ก่อนจะเลิกล้มกับการงอนแบบไร้สาระ ผมรู้ตัวหรอกน่าว่ามันเป็นการกระทำแบบเด็กๆ แต่ก็อยากให้ง้อตูบ้างนี่น่า!
ผมเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อเห็นฮอยฮักเดินขึ้นมาบนหาดอีกครั้ง หมอนั้นเดินตรงมาที่ผมแล้วจับเสื้อเลิกขึ้นถอนออกจากตัว หือ!? ผมจ้องเขม็งทันที ไม่รู้อีกฝ่ายจะทำอะไร ผมเดาทางหมอนี้ไม่ค่อยออกแล้วแฮะ ฮอยฮักถือเสื้อไว้ในมือขณะที่ยืนอยู่ข้างๆ ตัวผม ผมก็แกล้งนอนนิ่งไม่สนใจต่อไป มาดูกันว่าฮอยฮักจะทำอะไรต่อ หัวใจของผมมันเต้นตุ้บๆ อย่างลุ้นระทึก
“ฉันไม่ชอบทรายแฉะๆ”
ฮอยฮักพูดด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ก้มมองผมแล้วโยนเสื้อในมือไปพาดที่หิน ก่อนที่ปลดตะขอกางเกง หมายความว่ายังไงฟ่ะ!? ไม่ชอบทรายแฉะๆ? แต่กำลังจะถอดเสื้อผ้า ถอดทำไม!? กางเกงสีขาวที่เปียกน้ำไปทั้งตัวถูกโยนไปพาดที่หินก้อนเดิมที่มีเสื้อพาดอยู่ก่อนแล้ว
“เวลาทรายติดเสื้อผ้ามันน่ารำคาญ”
ฮอยฮักพูดเสียงเบาก่อนจะก้าวเท้าข้ามตัวผมแล้วนั่งแหมะลงกลางตัวของผม ผมเนี่ยสะดุ้งเฮือก ก่อนจะกรีดร้องเสียงดังในใจ ฮักกก!!! นี่นายเมาน้ำทะเลอยู่ใช่ไหม? ผมรีบลุกขึ้นแล้วจับมือของหมอนั้นไว้แล้วจ้องอีกฝ่ายเขม็งไม่วางใจ
“นายโดนอะไรสิงมาหรือเปล่าวะ?”
พรายทะเล?“เปล่านี่”
ฮอยฮักปฏิเสธหน้าตายมาก สมองของผมว่างเปล่าทันที เฮ้ๆ ทั้งๆ ที่ตัดใจแล้วนะแต่มาเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแบบนี้ตูทำจริงอย่าโวยนะเฟ้ย
“ฉันไม่ได้โกรธ ไม่ต้องฝืนใจก็ได้”
“วินเซอร์”
ฮอยฮักเรียกผมด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลทำให้ผมเงยหน้าของเขา รอยยิ้มนิดๆ นั้นเป็นดั่งมนต์ อ่า! ยิ้มแค่นี้เองแต่ดันทำให้ใจของผมมันเต้นถี่ขึ้นมา ฮักดึงมือออกจากมือของผมแล้วโถมตัวเข้ามากอดผมไว้
“อะไรที่ทำให้นายมีความสุขฉันก็ทำได้ทั้งนั้น”
“...”ผมเบิกตากว้างแล้วค่อยๆ ยิ้มออกมา
ฮักนายนี่มัน...
ผมกอดเขาไว้แน่น อะไรที่ทำให้มันโชคดีขนาดนี้กันนะ โชคดีที่มีคนรักผมได้ขนาดนี้ ผมนี่มันโชคดีจริงๆ!! ดูเหมือนเราจะกอดกันอยู่นาน ฮอยฮักขยับออกจากตัวของผม เหลือบตามามองหน้าผมเล็กน้อยก่อนจะหลบสายตาคำถามของผมไป จู่ๆ แก้มของหมอนั้นก็แดงระเรื่อ ฮักกระแอมเบาๆ
“ฉันหนาว”
ผมหัวเราะขำ
“เดี๋ยวฉันจะทำให้นายอุ่นเอง”
บางครั้งผมก็รู้สึกว่าฮอยฮักไม่ได้เก่งอะไรมากมายแต่มีบางอย่างที่ทำให้เขาเก่งจนน่ากลัว นั้นก็คือการเรียนรู้ที่รวดเร็วของหมอนี้นั้นแหละ!! ผมไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ หลังจากที่ผมตัดสินใจลุกขึ้นจากพื้นทรายเพื่อไม่ให้ตัวฮอยฮักไม่เปื้อนทราย เรายืนแลกจูบกันอยู่เนิ่นนาน รู้สึกว่าฮอยฮักจูบได้ไหลลื่นและชำนาญขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ผมจูบพรมตามผิวกายของเขา รสชาติเค็มนิดๆ ของน้ำทะเลมันก็รสชาติไม่เลวนักหรอก เสียงคลื่นที่ซัดเข้าฝั่งดังครืนปะทะกับเท้าของสองเราคนที่ยืนอยู่ กลิ่นเกลือของทะเลอ่อนๆ โชยเข้าจมูก เป็นบรรยากาศที่เป็นแบบเฉพาะของทะเลเท่านั้น ลิ้นตวัดเบาๆ ที่ยอดอกทำให้ฮักสะดุ้งตัวเบาๆ ผมยิ้มแล้วเอ่ยเสียงเบา
“ยังไงส่วนนี้ของนายก็น่ารักจริงๆ นั้นแหละ”
“น่ารักตรงไหน?”
ฮอยฮักเอ่ยถามผมอย่างข้องใจ ผมเงยหน้ามองใบหน้าเรียบนิ่งแต่แก้มนั้นแดงเหมือนเป็นไข้
“น่ารักไม่น่ารักแต่ฉันก็ชอบตรงนี้นี่น่า”
ผมเอ่ยตอบไป ใช้นิ้วสะกิดเขี่ยมันเบาๆ ฮอยฮักเม้มริมฝีปากเล็กน้อย
และนายก็ชอบให้ฉันเล่นตรงนี้ด้วย!
ผมหลับตาแล้วแตะลิ้นเลียยอดอดเม็ดเล็กๆ นั้นแล้วดูดมันเบาๆ อีกด้านใช้นิ้วมือปัดเขี่ยเล่น คนที่ยืนนิ่งเริ่มไม่อยู่นิ่ง เสียงของลมหายใจแรงขึ้น ก็บอกแล้วว่าหมอนี้มีจุดอ่อนไหวตรงนี้นี่แหละ เลียจุดเล็กๆ นั้นจนแข็งเป็นตุ่มแล้วจูบขบเม้มผิวกายเนียนลื่นเป็นจุดแดงๆ นิ้วขยี้เม็ดเล็กๆ นั้นไปมาจนได้ยินเสียงครางเบาๆ อย่างพอใจ ปล่อยมือที่หยอกเม็ดสีเข้มนั้นแล้วลูบไล้ตามลำตัวล้วงต่ำลงสัมผัสจุดอ่อนไหวที่เริ่มจะพองตัว
ผมใช้มือสัมผัสลูบไล้ประโลมมันให้ผงาดขึ้นมาพร้อมๆ ปรนเปรอจุดอ่อนไหวท่อนบนด้วยปากและลิ้น จูบแล้วดูดอีกซ้ำๆ ตวัดลิ้นผ่านไปมา ฮอยฮักเม้มปากกลั้นเสียงร้องเอาไว้ เขาจับตัวผมเกาะยึดไว้แน่นราวกับจะหมดเรี่ยวแรง เสียงหายใจแรงพร้อมกับลมหายใจที่อุ่นซ่านรดต้องผิวของผม ถ้าทำมากกว่านี้ฮักขาอ่อนร่วงไปกับพื้นแน่ๆ
ผมปล่อยมือแล้วขยับตัวยืนตัวตรง จับไหล่ของฮักเอาไว้ ฮอยฮักเงยหน้ามองผม หมอนี้จะรู้ตัวไหมเนี่ยว่าตอนนี้ทำหน้ายังไงอยู่ ผมรู้สึกว่าโดนหน้าสวยๆ นั้นยั่วยังไงไม่รู้ ดวงตาสีดำสนิทที่มีน้ำคลอระยิบปรือมองผมรู้สึกว่ามันยั่วเย้าและเซ็กซี่จริงๆ! ริมฝีปากสีแดงสดเผยอเล็กน้อย
“ฮัก ช่วยถอดเสื้อให้ฉันหน่อย”
ผมเอ่ยขอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ฮอยฮักก้มหน้าลงแล้วเริ่มแกะกระดุมเสื้อของผม ทำไมไม่รู้แฮะ ไอ้ภาพหน้าแดงๆ ก้มงุดแกะกระดุมให้เนี่ยมันช่างเป็นกิริยาที่น่ารักเสียผมทนไม่ได้ที่จะก้มหน้าฟัดแก้มแดงที่ร้อนผ่าวอย่างรักใคร่ จูบแก้มนุ่มๆ นั้นแล้วเคลื่อนมาจูบริมฝีปากได้รูปสวย พยายามอย่างยิ่งที่จะจูบคลอเคลียอย่างอ่อนโยน ใช้เวลาอยู่นานฮอยฮักถึงแกะกระดุมเสื้อของผมเสร็จ ผมค่อยๆ ผละจูบออกอ้อยอิ่งจูบพรมริมฝีปากเบาๆ อย่างอาลัย ผมขยับตัวถอยออกจากเขาแล้วถอดเสื้อออกจากตัวแล้วสะบัดเสื้อที่เปียกทิ้งลงบนพื้นทราย
“มานี่สิที่รัก”
ยืนตัวตรงแล้วอ้าแขนรอแล้วเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงนุ่มนวลอ่อนโยนเป็นพิเศษ ฮอยฮักมองผมแล้วเอียงหน้าสงสัยก่อนจะเดินเข้ามาหาผม หมอนั้นยื่นแขนสวมกอดผมไว้ ผมก็กอดอีกฝ่ายไว้ทันที
“ที่รักคือใคร?”
“ก็นายไง”
“ไม่ใช่นายเหรอ ที่รักน่ะ”
“หือ หมายถึงดาร์ลิ้งสินะ”
ผมดันไหล่ของเขาออกจากตัวแล้วเอ่ยตามไป จับอีกฝ่ายหมุนมาอีกด้านแล้วเข้าไปสวมกอดจากด้านหลัง เซ็กส์ริมหาดที่ไม่ได้เตรียมตัวมาเนี่ยมันลำบากจริงๆ นะ ยิ่งอีกฝ่ายไม่ชอบทรายอีกเนี่ย พื้นทรายออกจะนุ่มจะตาย ผมก้มหน้าจูบลำคอด้านหลังของฮักแล้วพึมพำเสียงเบา
“ฉันคือดาร์ลิ้ง ส่วนนายก็ที่รักไง”
“ไม่เห็นจะต่างกันเลย”
ผมจูบไล้ตามผิวกาย มือก็ลูบไล้ตามเรือร่างที่เพรียวกระชับ ผิวเนียนลื่นให้ความรู้สึกดีจริงๆ สัมผัสนวดเฟ้นไปตามส่วนต่างๆ ขบติ่งหูอีกฝ่ายเบาๆ แล้วเป่าลมลมหายใจอุ่นๆ รดใบหู มือสัมผัสสูงขึ้นมาขยี้ยอดอกสีชมพู อีกข้างก็ล้วงต่ำลงไปสัมผัสจุดไวต่ออารมณ์ ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วไหล่และลำคอ เสียงหายใจที่แรงขึ้นจนเหมือนหอบ ยิ่งผมจับยอดอกแล้วขยี้ดึงแรงๆ ร่างของฮักก็สั่นสะท้าน เสียงครางหลุดออกจากปาก
“อ๊ะ อื้ม~ อ่า”
ผมพยายามปลุกเร้าฮอยฮักและไม่นานหมอนั้นเงยหน้าปล่อยครางเสียงหวานด้วยความเสียวซ่านแต่ผมกลับเป็นฝ่ายถูกกระตุ้นซะเอง เสียงเมื่อกี้มันปลุกเร้าอารมณ์อย่างสุดๆ เลยล่ะ ฮอยฮักไม่ได้แตะอะไรผมเลยแค่ท่าทาง สีหน้า เสียงของเขาก็ทำให้อารมณ์ของผมเตลิด รู้สึกถึงความแข็งตึงของตัวเอง ให้ตาย ฮอยฮักนายนี่มันตัวอันตรายชัดๆ!
ผมก้มหน้าลงแล้วจูบแลกลิ้นกับฮอยฮักในขณะที่มือก็ยังดำเนินการเล้าโลมอีกฝ่ายจนน้ำขาวขุ่นเยิ้มออกมาเล็กน้อย ฮอยฮักหันหน้าผละจูบออกไปจากผมเขาหันตัวกลับมาหาผม ยื่นมือมาปลดกางเกงของผมลง ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยนะ ทำไมฮอยฮักถึงได้... ผมยืนกลั้นลมหายใจอย่างตื่นเต้น ฮอยฮักดึงกางเกงของผมลงแล้วคุกเข่าลง เห็นได้ชัดว่าหมอนี้เรียนรู้ได้เร็วจริงๆ!
“ฮัก...”
เป็นผมเสียอีกที่เขิน!“ไม่ใช่ที่รักแล้วเหรอดาร์ลิ้ง”
ฮอยฮักเงยหน้าขึ้นมามองผม ยกคิ้วขึ้นถามด้วยน้ำเสียงที่ผมเข้าใจว่าเขากำลังหยอกเล่นอยู่ ผมก็หัวเราะออกมาเบาๆ มองอีกฝ่ายด้วยสายตาอบอุ่น ผมเชื่อว่าหากใครเห็นร้อยทั้งร้อยก็รู้ว่าผมรักหมอนี่ขนาดไหน!? เว้นแต่คนตาบอดล่ะนะ
“ไม่ต้องทำหรอก”
ผมไม่อยากฝืนใจเขาหรอกนะ แค่ที่ผ่านมาฮอยฮักก็ทำตามความเอาแต่ใจของผมมาเยอะแล้วนี่น่า ฮอยฮักยังเงยหน้ามองผมจ้องด้วยดวงตากลมแบ๊วอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา
“นายไม่อยากให้ทำเหรอ?”
ให้ตายเถอะ โคตรน่ารักเลยวะ!!“นายไม่ต้องฝืนทำเพื่อฉันหรอกน่า”
แค่นี้นายก็ฝืนมาเยอะแล้วเพราะฉะนั้นรีบลุกขึ้นมาก่อนที่คุณพี่คนนี้จะสติแตก! ปกติผู้ชายที่ไม่เคยมีเซ็กส์ ไม่เคยอะไรพวกนี้ต้องมาทำให้คนอื่นเนี่ยมันจะฝืนใจเกินไปล่ะมั้ง มีแต่พวกที่ผ่านอะไรมาเยอะแล้วถึงทำไปก็ไม่รู้สึกรังเกียจอะไร ขนาดผมยังไม่เคยทำปากให้ใครเลยนะ!! อ๊ะ ยกเว้นคนตรงหน้านี่แหละ ฮอยฮักมองผมแล้วเงียบไป
“ดาร์ลิ้ง”
ฮอยฮักเรียกผมเสียงใสทำเอาใจของผมที่อุตส่าห์จะทำดีสั่นสะท้าน อย่านะ ด้านมืดของไอ้วินเซอร์อย่าเพิ่งมานะ!! ฮอยฮักเงยหน้าขึ้นมาพูดกับผมด้วยเสียงหนักแน่น
“ฉันรักทุกๆ อย่างที่เป็นนาย”
อ่า ฮัก! ฉันก็รักทุกอย่างที่เป็นนายเหมือนกัน!!“เพราะฉะนั้นคุณยอดชายนี่ฉันก็รักมันเหมือนกัน”
ผมหน้าแดงแปร๊ด ทั้งเขิน ทั้งอาย ทั้งอยากขำ แต่ฮอยฮักแม่งทำหน้าโคตรจริงจังจนผมไม่รู้จะทำยังไง พยายามเก๊กหน้าสุดฤทธิ์ มองอีกฝ่ายด้วยสายตาหลงใหลแบบหัวปักหัวปำ แบบนี้ฉันก็ไปไหนไม่พ้นนายน่ะสิฮักเอ๊ย! ฮอยฮักมองผมเหมือนกำลังรอคอย เห็นแล้วอยากจะกระชากขึ้นมาจูบและกลืนกินทั้งตัวจริงๆ!
“งั้นก็...กรุณามอบรักให้คุณยอดชายทีนะครับ”
“จะพยายาม!”
ฮอยฮักตอบรับเสียงสดใส เหมือนเด็กๆ เลย อ่า...ผ่าสิ! น่ารักไร้เดียงสาเหมือนเด็กน้อย ชาติที่แล้วกูทำบุญด้วยอะไรเนี่ยถึงได้คนรักที่ซุบเปอร์โดนขนาดนี้! ถ้ารู้ล่ะก็ชาตินี้จะไปทำอีก เราจะได้เป็นคู่กันทุกชาติไปไง!! ผมหัวเราะขำในใจ ฮอยฮักเลียริมฝีปากแผลบแล้วเริ่มสัมผัสแตะต้องส่วนที่แข็งตึงของผม
ลิ้นที่อ่อนนุ่มของเขาที่ชวนให้ผมคลั่งเสียจริงๆ ผมยืนเม้มปากมองฮอยฮักปรนเปรอส่วนนั้นอย่างตั้งอกตั้งใจ ท่าทางและสีหน้าของเขามันกระตุ้นได้พอๆ กับปากและลิ้นของเขาเลยล่ะ ผมยกมือลูบผมของฮอยฮักเบาๆ เหมือนกำลังชมชื่นเด็กน้อยที่มีความตั้งใจสูง เขาจับแล้วใช้ปากอมดูด ผมครางเสียงต่ำในลำคอ ผมขมวดคิ้วเกร็งตัวทุกส่วนของร่างกายกำลังตึงเครียดไปหมด ยิ่งนานตัวผมเหมือนกำลังจะสูญเสียสติ เงยหน้าครางอย่างเสียวสุดเสียง ก้มหน้ามองเจ้าคนที่ยังตั้งหน้าตั้งตาทำต่อ ผมยืนตัวสั่น
จะทำให้มันแตกเลยหรือไง!?ตัวผมที่อดที่ทนได้นานเจอแบบนี้ไปแทบจะบ้าคลั่งอยู่แล้ว ฮอยฮักไม่ได้รู้ถึงความทรมานของคนถูกทำเอาซะเลย อ่า! โว้ย กูเสียว!! ผมหายใจเฮือกเข้าปอดแล้วพยายามเหลือเกินที่จะหยุดเจ้าเด็กน้อยผู้กระตือรือร้น แต่เหมือนจะไม่ไหวเพราะจิตใจด้านมืดของผมมันโผล่พรวดขึ้นมา แสยะยิ้มหัวเราะอย่างพึงพอใจ ฮือ ใกล้แล้ว พระเจ้า! สมองยังไม่ทันได้สั่งการร่างกายมันก็เคลื่อนไหวไปเองเสียอย่างนั้น ภาพลักษณ์ที่แสนดีอะไรนั้นถูกจิตใจด้านมืดปิดตายแถมยังตอกตะปูไม่ให้มันออกมาอีกแล้ว ผมจับยึดหัวของอีกฝ่ายแล้วพยายามส่งตัวเองให้ถึงฝั่ง
“อ๊าาา~!!”
ผมครางเสียงต่ำออกมาเมื่อตัวเองไปถึงฝั่งที่หมาย ตัวเกร็งกระตุก หัวใจเต้นสูบฉีดจนขนลุก ก่อนจะผ่อนหายใจกลายเป็นปกติแล้วผมก็นึกได้ว่าตัวเองทำอะไรไป ก้มมองฮอยฮักแล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ฮอยฮักนั่งนิ่ง น้ำขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาจากปากของเขา เวรล่ะ เมื่อกี้ผมลืมตัวใส่ไปเต็มที่เลย ผมกำลังจะบอกให้เขาคายมันออกมาแต่ไม่ทันจะได้พูดอะไร ฮอยฮักกลืนมันลงคอไปแล้วลุกขึ้นมายืนหน้าตายมาก
“รสชาติแปลกๆ”
“ฮัก คราวหน้าไม่ต้องกลืน”
ผมยื่นมือมาเช็ดคราบน้ำรักออกจากหน้าของฮอยฮักแล้วเอ่ยบอก ผมผละมือออกจากใบหน้าสวยนั้นแล้วก้มหน้าใช้ลิ้นเลียคราบนั้นแทน ลากลิ้นเลียคราบขาวขุ่นหมดแล้วจูบแผ่วเบาก่อนจะประกบริมฝีปากแนบแน่นดูดอากาศจากอีกฝ่ายแล้วอ้าปากหายใจก่อนจะประกบจูบอีกครั้ง ลึกซึ้งและนุ่มนวล อืม...จังหวะหายใจและจูบราวกับหลอมรวมลมหายใจของเราให้เป็นหนึ่งเดียว ความรู้สึกแบบนี้มันสุดยอดจนผมบรรยายไม่ถูก
ผมค่อยๆ ผละริมฝีปากจากฮอยฮักแล้วขยับตัวมาใกล้ๆ หินที่ฮอยฮักพาดเสื้อผ้าเอาไว้ ผมจับเขาหันหลัง ดูเหมือนฮอยฮักจะรู้ว่าต้องทำอะไร เขาโน้มตัววางมือบนหินนั้นแล้วแยกขาออกจากกัน ผมเข้าไปกอดรัดเขาไว้แน่น ไม่ต้องพูดอะไรมากฮอยฮักก็รู้ใจอยู่เสมอ ผมโคตรมีความสุขเลยวะ จูบประทับตราทั่วแผ่นหลังขาวเนียน ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างที่แสนจะน่าฟัดนี่ ล้วงมือไปปรนเปรออีกฝ่าย เงยหน้าขึ้นมาจากแผ่นหลังของฮักทอดมองร่างของอีกฝ่ายที่สั่นระริก
ทั้งหมดนี่ของผมคนเดียวเท่านั้น!!ผมสอดนิ้วเข้าไปในทางนุ่มด้านหลัง ฮอยฮักสะดุ้งเฮือก ลำบากชิบ มันฝืดเพราะไม่มีอะไรมาหล่อลื่นน่ะสิ ผมไม่ได้เตรียมอะไรมาด้วยสิ เฮ้อ ผมพยายามจะกระตุ้นอารมณ์ให้ฮอยฮักมากๆ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายต้องเจ็บตัว แย่จริงๆ ถึงผมจะเชี่ยวชาญชำนาญการก็เถอะแต่ไม่มีตัวช่วยมันก็เจ็บอยู่ดีนั้นแหละ ผมพยายามเตรียมช่องนั้นให้มากที่สุดเพื่อไม่ให้ฮอยฮักต้องเจ็บมาก เสียงครางฮือของฮอยฮักที่กำลังจะขึ้นจุดสุดยอดที่ถูกกระตุ้นทั้งหน้าและหลัง ผมขยับตัวแนบชิดร่างที่สั่นเป็นนกน้อยที่เพิ่งเกิดใหม่ ลอบมองใบหน้าสวยที่แดงก่ำเต็มไปด้วยอารมณ์วาบหวิว น่ารักกว่าตอนทำหน้าตายตั้งเยอะ
“ฮัก”
ผมจูบไหล่ของเขาแล้วเรียกชื่ออีกฝ่าย ฮอยฮักส่งเสียงรับแผ่วเบา ผมก็ค่อยๆ จับส่วนที่ร้อนผ่าวคลอเคลียช่องด้านหลังแล้วค่อยๆ สอดเข้าไปช้าๆ ตัวของผมเกร็งเครียดเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะเจ็บ ฮอยฮักหายใจหอบ ผมกระซิบเสียงเบา
“เจ็บก็บอกนะฮัก”
“อืม”
แต่เชื่อผมเถอะ ถึงเจ็บฮักก็ไม่บอกผมแน่ๆ เพราะอย่างนั้นผมถึงได้ทำอย่างใจเย็นและนุ่มนวลที่สุดยังไงล่ะ ผมพยายามดันตัวเข้าไป ข้างในช่างคับแน่นและอุ่นจนร้อนเหมือนเดิม ในที่สุดผมก็เข้าไปได้ถึงครึ่งท่อน แค่นี้ก็ทำให้ผมเปลืองพลังงานไปเยอะเลยล่ะ ผมค่อยๆ โน้มตัวกอดฮอยฮักไว้แล้วถามอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วง
“เจ็บมากไหม?”
“นิดหน่อย”
อุตส่าห์มีน้ำทะเลช่วยแล้วน่ะเนี่ย ผมถอนหายใจแล้วหอมแก้มอีกฝ่ายเพื่อปลอบใจ ผมรู้หรอกน่าว่าฮอยฮักกำลังอดทนอยู่ ผมพยายามขยับอย่างช้าๆ เสียก่อน ฮอยฮักร้องครางเสียงเบา ผมขยับสะโพกเนิบๆ แล้วมือที่ว่างก็ลูบไล้ร่างของอีกฝ่าย จับจุดอ่อนไหวบดขยี้ด้วยนิ้วมือทั้งสองข้าง ฮอยฮักน่ะชอบตรงนี้จะตาย! ผมยิ้มเมื่ออีกฝ่ายตัวสั่นเทาแล้วร้องครางออกมา
“อ๊ะ อ่า อื้อ! อ๊ะ”
ผมเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น ล้วงมือไปตรงกลางแล้วสัมผัสชักขึ้นลงให้กับฮอยฮัก เจ้าหนูน้อยนั้นก็เต้นตุ้บๆ เหมือนอยากจะปลดปล่อยเต็มแก่ ผมขยับกระแทกสะโพกอัดบั้นท้ายนุ่มพร้อมกับขยับสาวมือ ฮอยฮักขยุ้มมือกับเสื้อบนหิน ทุกครั้งที่ผมดันเข้าไปเสียงครางกระเส่าปนเสียงหอบราวกับเจ็บปวดและทรมานใจ
“อ๊ะ...อื้ม...ไม่ไหว...อ๊ะ...ลิ้ง...อ๊า~!!!
มือของผมก็ยังเคลื่อนไหวมอบความสุขสมให้กับฮอยฮัก เสียงหายใจของฮอยฮักขาดช่วง เขาเกร็งตัวเล็กน้อย แล้วตัวก็กระตุกเบาๆ ผมขบกรามแน่นเมื่อช่องนุ่มนั้นบีบรัดตัวตอดผมแน่นเป็นจังหวะจนผมเผลอร้องครางอย่างสุขสม น้ำขาวขุ่นของฮักปล่อยออกมาเต็มมือของผม เสียงหายใจหอบแฮก เมื่อกี้เรียกผมว่าลิ้งหรือเปล่าหว่า? เหมือนจะได้ยินว่าอย่างนั้นนะ ผมยิ้มแล้วขยับสะโพกอีกครั้ง
“อ๊ะ...เดี๋ยว...อ๊ะ...อื๊อ...ลิ้ง!...อ๊ะ...ฮ้า”
เรียกว่า ‘ลิ้ง’ จริงๆ ด้วยวะ“ว่าไงที่รัก?”
ผมก้มตัวแล้วกระซิบถามเสียงเบาแบบกระเซ้าหยอก ฮอยฮักเหลียวมองมาด้านหลังด้วยตาเขียวปั๊ด ผมหยุดตัวลงแล้วยิ้มหวานสู้ทันที ฮอยฮักถึงกับสะบัดหน้างอนหนีไป โถๆ สู้เค้าไม่ได้ล่ะซี! ผมถอนตัวออกจากฮอยฮักแล้วเหลือบไปมองเสื้อของตัวเองที่ทิ้งไปบนทราย หึๆ ผมปูมันไว้ต่างหากล่ะ!
ผมดึงตัวฮอยฮักมาด้วย ทิ้งตัวนั่งลงบนเสื้อของตัวเองแล้วให้ฮอยฮักนั่งบนตักของผมโดยหันหน้าเข้าหากัน ดึงขาทั้งสองของเขาไปวางข้างๆ ตัวผม จับมือของฮอยฮักวางบนไหล่ทั้งสองข้างของผม จับเจ้ายอดชายจ่อทางช่องนุ่มแล้วค่อยๆ กดมันสอดเข้าไปทางช่องนั้นอย่างระวัง ผมสอดแขนไปใต้ขาของฮอยฮัก
“เกาะไหล่ของฉันไว้แล้วเอนตัวออกไปหน่อย”
ฮอยฮักทำตามที่ผมบอกอย่างว่าง่าย น่ารักจริงๆ เฮ้อ! ผมยิ้มที่มุมปาก
“โยกสะโพกสิที่รัก”
ฮอยฮักทำหน้างงๆ แต่ก็ทำตามที่ผมบอก ตอนแรกๆ ฮอยฮักค่อยๆ ขยับสะโพกของตัวเองผมก็ช่วยด้วยการประคองตัวของเขาไว้ ท่านี้ค่อนข้างยากอยู่แฮะ ฮอยฮักโยกสะโพกแล้วเม้มริมฝีปากแน่น ยิ่งทำไปเขาก็หลุดเสียงครางออกมา หลับตาโยกสะโพกเป็นจังหวะเนิบๆ
“อ๊า...อ๊า...อ๊า...”
ผมมองสะโพกของฮอยฮักแล้วยิ้ม เข้าใจว่าทำไมไอ้โซโล่มันถึงยึดติดกับสะโพก บางทีสะโพกก็เร้าใจเหมือนกัน! ผมเพิ่งจะรู้แหละว่าสะโพกของฮักมันโคตรพลิ้ว! ผมปล่อยมือจากขาของฮอยฮักแล้วบอกให้ฮักหยุด จัดแจงขาของฮักพับไป ตอนนี้ฮอยฮักก็นั่งคุกเข่าคาบผมอยู่นั้นแหละนะ แล้วผมก็เอนตัวนอนลง
“ฉันเหนื่อย นายทำล่ะกัน”
ผมแอบขำหน้าของฮอยฮักที่หลุดทำหน้าเอ๋อออกมา ฮอยฮักนั่งแช่อยู่สักพักเขาก็ขยับตัว วางมือบนอกของผมแล้วยกตัวขึ้นขย่มโยกสะโพกเป็นจังหวะเอง ผมแอบเบ้หน้าเพราะรู้สึกจุกหน้าอก ฮอยฮักกดน้ำหนักทั้งหมดไว้ตรงมือที่วางแหมะไว้บนหน้าอกของผม มองหน้าฮอยฮักก็รู้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจแหงๆ! หนอย! แกล้งใครไม่แกล้งนะฮอยฮัก
“อ๊ะ! อ๊ะ...อื้ม!...อ๊ะ...อ๊ะ...ลิ้ง...ฮื้อ...”
ฮอยฮักร้องครางออกมาเมื่อผมยกสะโพกสวนกระแทกเข้าให้ คิดจะมาแกล้งไอ้วินเซอร์มันเร็วไปร้อยปีเฟ้ย! เสียงกระทบเนื้อกับเนื้อดังพร้อมกับเสียงครางเสียวซ่านของฮอยฮักแต่นั้นแหละเสียงคลื่นของทะเลก็กลบเสียงเหล่านี้ไปหมด ผมดึงฮอยฮักโน้มตัวลงมานอนแนบแล้วจูบเคล้าริมฝีปากสีแดงที่ร้องคราง ผมยกสะโพกกระแทกรัวใส่ กอดรัดอีกฝ่ายไว้แนบตัว
“อ๊ะ อื้ม อ่า อ๊ะ...จ๊วบ อื้ม อ๊า~”
“อ๊ะ! สุดยอด อ๊า...ฮัก”
ผมสอยสะโพกเข้าถี่ยิบ ฮักรัดผมไว้แน่นเสียวซ่านไปทั้งตัว ผมจับลำตัวของฮอยฮักให้ลุกขึ้น ทั้งผมและฮอยฮักต่างประสานสอดจังหวะเป็นหนึ่งเดียว ฮอยฮักใช้มือยันเข่าของผมลุกขึ้นค้างไว้ในระดับต่ำยิ่งทำให้ผมกระแทกสะโพกเข้าไปได้ง่ายๆ ฮอยฮักเงยหน้ายืดตัวตรงครางเสียงดังทุกครั้งที่ผมเข้าไปลึกในตัวเขา ผมยกศีรษะขึ้นแล้วจับตัวของฮักเอาไว้ก่อนจะเกร็งสะโพกรัวกระแทกเข้าใส่ไม่ยั้ง
“อ๊า~ อ๊า~! อื้อ...ลิ้ง ดีจัง...อ๊า~ อ๊ะ!”
ผมลุกขึ้นนั่งโอบกอดฮักเข้าไว้แน่นแล้วพลิกตัวให้ฮอยฮักนอนลงไปแทนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโน้มตัวจูบฮักแล้วเด้งสะโพกสอดใส่ถี่ยิบ ผมผละจูบจากฮอยฮักแล้วยืดขึ้นจับสะโพกของฮักยึดไว้แล้วกระหน่ำแทงเข้าใส่ ผมครางเสียงต่ำเหมือนเสียงหอบ เร่งจังหวะเร็วขึ้น อ่า ใกล้แล้ว ผมกำลังจะถึงแล้ว ฮักจับมือของผมแล้วเงยหน้าครางสะอื้นราวจะขาดใจ ผมจ่อตัวเข้าใกล้แล้วสอยถี่ๆ ความร้อนเกิดจากการเสียดสีเพิ่มมากขึ้น แรงตอดรัดแน่นยิ่งทำให้ผมสะท้านสั่นไปทั้งตัว ผมเร่งจังหวะกระแทกแรงจนตัวของฮอยฮักสั่นสะเทือนตามแรงกระแทกของผม
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อื้อ! อ๊า! อ๊ะ!”
“ซี้ด~ อ่า...ฮัก...อ๊า”
ผมมองฮักที่หลับตาร้องครางตามแรงกระแทกกระทั้น ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวและแดงก่ำ ฮอยฮักลืมตาขึ้นมามองผมเมื่อได้ยินเสียงเรียกของผม ดวงตาสีดำสวยที่ผมหลงใหลมีน้ำตาคลอระยับ มันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความเศร้าหรือเจ็บปวด ดวงตานั้นมีมันแววหวานเยิ้มที่ทอดมองผมด้วยความรักแบบล้นเอ่อ
อ่า ช่างเป็นภาพที่สวยงามชวนลุ่มหลงจริงๆ!“อ๊ะ! อ๊า! อ๊า! อ๊าาา~!!!”
ผมโน้มตัวลงแล้วกระแทกเน้นๆ และหนักๆ เข้าไป ฮอยฮักถึงกับสะดุ้งเฮือกแล้วเกร็งตัวกระตุกปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเปรอะตัว ฮักขมิบช่องนุ่มตอดรัดตัวผมไว้แน่นและอุ่นจนร้อนเป็นจังหวะ ผมพยายามตั้งสติที่มีอยู่น้อยนิดถอนตัวออกมาจากช่องสวรรค์นั้นอย่างแสนเสียดายเพื่อมาปลดปล่อยข้างนอก ถ้าปล่อยข้างในเดี๋ยวได้ทำความสะอาดกันอีกน่ะซี และรู้ๆ อยู่ว่าผมเป็นประเภทไม่ทำความสะอาดเฉยๆ ซะด้วยสิ!
เมื่อจัดการตัวเองเสร็จผมหันไปมองฮอยฮักที่นอนหายใจหอบแฮก ตัวเปื้อนทรายแบบไม่รู้ตัวแต่ท่าทางเขาจะไม่ได้สนใจมันเท่าไร ผมทิ้งตัวนอนลงไปข้างๆ จูบฮักและคลอเคลียไม่ยอมห่างแล้วกระซิบบอกรักไปเบาๆ ไม่รู้ว่าได้ยินหรือเปล่าแต่ดูเหมือนจะได้ยินแฮะ เพราะฮักหันมามองผมแล้วยื่นหน้ามาจูบริมฝีปากของผมเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ ด้วยใบหน้าแดงระเรื่อที่ซ่อนความเขินอายไม่มิด
“รักนายเหมือนกัน”
ให้ตายสิ เมียกูน่ารักที่สุดในโลกเลยโว้ย!!!TBC.อ๊ากกกกกกก นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วเนี่ยยยย ตีห้า!!?
นั่งแต่งแบบจริงๆ จังๆ อยู่เจ็ดชั่วโมงเลยน่ะเนี่ย!!
หนักหนาสาหัสจริงๆ กับตอนนี้ ถูกใจหรือเปล่าก็ไม่รู้เด้อ
ริมหาดเนี่ยลำบากจริงๆ น่ะ พระเจ้า! เฮ้อ~
ต่อไปคราวหน้าวินเซอร์แกต้องเตรียมตัวให้ดีกว่านี้น่ะเฟ้ย!!
ตอนนี้ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ ทุ่มสุดตัวเลยอะ และดูเหมือน
มันจะขัดกับความต้องการตอนแรกมาก กะจะมีฉากนี้นิดหน่อย
นี่อะไรเฟ้ย ยิ่งแต่งไปยิ่งปาไปตั้งตอนหนึ่ง อ่า แล้วพล็อตที่เหลือล่ะฟ่ะ
สงสัยต้องแต่งตอนยาวแบบนี้อีกเหรอเนี่ย เฮ้อ! บร๊ะเจ้า
กลับมาก็บ่นเอาบ่นเอาเลยวะ ต้องขอโทษจริงๆ นะจ้ะทุกๆ ท่าน
ไว้เจอกันตอนหน้าน่า~ สวีทกันต่อแบบไม่มีลิมิต~!!
ปล.ใครเห็นรูปแทนตัวเค้าไหม? ผู้ชายคนนี้น่ารักอ่ะ
ให้อารมณ์ฮอยฮักผู้นิยมของหวานที่ไม่เลี่ยน!
หัวข้อ: >>> ที่รัก~♥ รักผมสิ!! <<< (อ่าน 1484622 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก