หัวข้อ: INDY in love..II เกรียนนัก..แต่ก็รักเหมือนเดิม! 22/12/54 The End P.60

[killy]

ตัดเห๊อะ งั้นก็ต้องเจ็บไปเรื่อยๆ
ขอบคุณคนเขียน เป็นกำลังใจให้นะคะ

[- คราส -]

หนุ่ม...คืนของไป แล้วก็ขอให้ตัดใจให้ได้
โจมันน่าจดจำขนาดนั้นเลยเหรอ
โจ...หนุ่มมันจะเก็บของไว้ จะยังไม่ตัดใจมันก็เรื่องของเขา
เขาก็ไม่ได้ไปวุ่นวายอะไรกะเอ็งนิ
ที่ทำอยู่มันเหมือนยื้อว่ะ
---
อยากรู้ความหลังของสายข้อมือ
อยากรู้เรื่องในมุมของโจบ้าง

[EunSung87]

เป็นกำลังใจให้หนุ่ม+เกรียนคนแต่งต่อปาย

[Rhythm]

 

[dukdikdukdik]

อยากเข้าไปตบเกรียนโจ !!

[beatheart]

ฮาตึงเครียดบ่เฮ้ย

จังบ่โจก่อจังแต่ก่าอยากหันบ่หนุ่มมีความสุข

ฮานี่ก่ายง่าว

ยะจะใดกับมันดีนี่

บ่โจก่าดาย คิงตึงบ่ฮักเปิ้ลก๊ะ

ฮาตึงอยากหื้อคิงฮู้สึกแต๊

[daboo]

สรุป  ตอนสอง ยังไม่มาใช่ป่ะ

[litlittledragon]

งงว่าเกรียนคนเขียนลบตอน2 ออกสินะ

[GoSoBig]

ทำไมตรูไม่เห็นตอนสองหละเนี่ย

มีใครเป็นอย่างนี้บ้าง!!!   

[debubly]

ตอนสองหายไป คนเขียนว่าไงจ๊ะ คนอ่านงง

เอ..รึว่าเอาไปแก้ไขให้มันเกรียน ใช่ป๊ะ

รออยู่นะ

[INDY-POET]

เฮ้อ.. ผมลบไปเพราะต่อไม่ออกอะ กว่าจะเสร็จซักตอน
คู่นี้นี่แต่งลำบากเว้ยเฮ้ย เราไปแต่งทัศน์-เกรย์กันไหม??(ถามอย่างมีความหวัง)

อย่าดราม่ามากนะ คือ ไอ้คนแต่งมันก็ออกทะเลเรื่อยๆ มันน่าอินตรงไหนวะครับ 
ด้วยความที่คนอ่านแม่งอินชิบ ด่าโจราวกับโจเป็นศัตรูคู่แค้นมาแต่ชาติปางไหน (คนอ่าน:กูอิน กูผิด?)
ตอนนี้และตอนหน้าเราจึงจะเอาความเหี้ยของหนุ่มมาประจานกันบ้าง คู่นี้จะได้เลวสมน้ำสมเนื้อกัน แล้วตัดดราม่าเข้าแฮปปี้เอ็นดิ้งซะเลย เพราะเกรียนคนเขียนอ้วกดราม่าลงชักโครกมาสดๆร้อนๆ แต่ตอนนี้ยังเป็นมุมมองของหนุ่มอยู่นะ ขี้เกียจแก้อ่ะ ณ จุดนี้ มึนหัว เดี๋ยวแต่งโจให้ในมิช้า(ก็มินาน) ขอบคุณคนอ่านที่รอนะ
 

Chapter 2 : ชดใช้..

“อืม..มาตรา 6 มาตรา 48 ความแตกต่างเกี่ยวกับตัวแทนผู้ทำสัญญา รัฐสามารถอ้างการขัดกันของกฎหมายได้หรือไม่”
ผมพึมพำขณะรัวคีบอร์ดทำการบ้านวิชากฎหมาย
(ได้ข่าวมันเรียนวิศวะไม่ใช่เหรอวะ --ช่างเถอะ บอกแล้วว่าหมดมุข คนเขียนมันรู้เรื่องภาษา C ที่ไหนวะ)

Carry on my wayward son ..There’ll be peace when you’re done..

.
.
“ครับ ว่าจะใด?”
ผมควานหาโทรศัพท์ หยิบมากดรับโดยไม่มองเบอร์โทร เพราะสายตามองแต่ตัวบทเทอมเปเปอร์ที่พิมพ์ค้างอยู่


“ไม่ต้องดัดจริตพูดครับกับกูหรอก”

.

.
ผมเกือบเขวี้ยงหนังสือกฎหมายลงไปกองกับพื้นขณะภาวนาให้ตัวเองได้เป็นผู้พิพากษาแล้วตัดสินประหารไอ้โจซักวัน


“มีเหี้ย’ไร มึงพูดมาเลย ไม่ต้องอารัมภบท”
ผมหงุดหงิดเต็มที่
ถ้ามันไม่มีเหตุผลเพียงพอในการโทรมาครั้งนี้ ผมจะด่าให้จากผู้ชายกลายเป็นเกย์เลย


“อย่างกะกูอยากโทรหามึงนักนะ”


“อีกห้านาทีกูต้องไปทำงานที่ร้าน ถ้ามึงไม่พูดตอนนี้ก็หุบปากแล้ววางซะ”
ผมบอกเมื่อเหลือบไปเห็นนาฬิกาที่ใกล้เวลาห้าโมงเย็น


“กูตั้งใจจะสร้างสัมพันธ์ระยะยาวกับเมเม่”
มันบอก


“ให้กูเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้เหรอ?”
ผมกวนตีนออกไป
จะมาบอกกูทำไม มึงจะคบใครแล้วเกี่ยวอะไรกับกูวะ


“ถุย กูไม่ให้มึงเหยียบเข้าไปในงานแต่งงานกูหรอก กลัวงานล่มว่ะ”

ไอ้เหี้ยนี่ต่อปากต่อคำ -*-


“พูดเหมือนกูอยากไป ส่งเค้กในงานมาให้ซักชิ้นก็พอ กูชอบแดก”


//เกรียน กรูว่าออกทะเลละ -*-
.
.
โอเค กลับมาๆ

“กูอยากแน่ใจว่ามึงจะไม่ทำสัมพันธภาพครั้งนี้ของกูพัง”

-*-
โห..ใช้คำหรูนะมึง กูจะไปทำพังได้ไงวะ

“แล้วจะให้กูทำยังไง จุดธูปสาบานมะ?”

“กวนตีน”

เอ้า! ด่ากูอีก!

“กูอยากให้มึงเอาสายข้อมือนั่นมาให้กู”

…โน
ม่ายยยยย
เรื่องอะไร! ก็มันของผมอะ

“เงียบนี่แปลว่าอะไร?”
มันถามเสียงสูง
ผมแทบจะจินตนาการหน้าตาที่เริ่มโกรธและไม่พอใจแบบเดิมๆได้ คงประมาณอาโนลด์ ชวาสแน็คเกอร์ตอนปวดขี้

“ไอ้หนุ่ม เป็นใบ้หรอหูหนวก?”
มันจัดการแช่งผมให้พิการด้านใดด้านหนึ่ง
อยากตอบไป เปล่าทั้งสองอย่าง กูพิการทางใจ -*- [เชิญอ้วก ก๊ากๆ กระโถนหาเอง] 
อยากต่อปากต่อคำเหมือนกันครับ แต่ก็ได้แต่ตัดบทไป
“ไม่ให้ ของกู”

“ไม่ได้ ต้องเอามาให้กู เพื่อเป็นการยืนยันว่ามึงจะทิ้ง จะตัด จะไม่ยุ่งกับกูและเมเม่”

โค๊ะ!! ขออุทานอีกซักรอบ
กูเคยไปอะไรกับเมเม่มั๊ยเนี่ย โฮก

“กูทิ้งแล้ว”
ผมโกหก ล้วงกระเป๋าไปกำกระเป๋าสตางค์แน่นกว่าที่จำเป็น

“โกหก”

แม่ง.. เสือกรู้อีก -*-

“รู้ได้ไงว่ากูไม่ได้ทิ้ง”

“สันดานมึง ทำไมกูจะไม่รู้”

โอเค จบประเด็น ==!
“มาเอาที่หลังมอละกัน หน้าประตูศึกษาที่เปิดอยู่น่ะ”
ผมตัดสินใจบอกไปในที่สุด

ยากครับ..บอกได้เลยว่ายาก
แต่.. Die Liebe ist die Entsagung. [ไม่มีซับ เพราะกรูเกรียน ฮ่าๆ]
เพราะฉะนั้น คงไม่มีอะไรดีกว่านี้

ยอมปล่อย..ให้ไปซะ
ยอมสละ..ซึ่งสิ่งหวง
ยอมตาม..ไม่ถามทวง
ยอมทิ้งดวง..หฤทัย [-*- กรูแต่งเอง กรูยังอารมณ์แบบ  ]


ผมยืนเต๊ะท่ารออยู่ที่ริมรั้วสีม่วงของมช. ไม่นานนักร่างสูง หล่อ เท่ห์ มีสไตล์ ไม่ใช่ละ -*-
เออ ก็ไอ้โจนั่นแหละครับ มันขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดเทียบ และลงจากรถมา สีหน้าเฉยชาน่าถีบที่สุดในสามโลก

มันเดินเข้ามา ไม่พูดไม่จา ยื่นมือ แบออก
ผมจะทำยังไงได้ล่ะ ก็ล้วง J&N แสนรักออกมาวางแหมะบนมือมัน..

ยอมปล่อย..ให้ไปซะ
ยอมสละ..ซึ่งสิ่งหวง ฮึ่มๆ
ผมท่องซ้ำไปซ้ำมา
ยุบหนอ พองหนอ โกรธคือข้า โมโหคือกู ไม่ใช่ละ
อ๊าก คนเขียนเป็นอะไรไป (มันหมดมุขจริงๆนะเฟร้ย หื้อกรูไปแต่งทัศน์-เกรย์เต๊อะ)

“จะเอาไปทิ้งเลยเหรอ..”
ผมแอบถามอย่างมีความหวัง แต่กระนั้นก็พยายามแอ๊บไม่ใส่ใจเอาไว้

“รับรองไม่เหลือซาก”
มันตอบเสียงเย็น

เออ!
จะเอาไงก็ตามใจมึงเถอะ

. . . . . . . . . . . . . . . . .

“น้องหนุ่ม น้องหนุ่ม!”
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินพี่เจ้าของร้านเรียก “คะ..ครับ ครับ?”

“ยืนเหม่ออะไรอยู่ ทำงานสิ ลูกค้ายืนรอแน่ะ”

เออว่ะ
ผมเรียกสติสตังกลับมาให้ครบถ้วนกระบวนความ แล้วทำงานต่อไป
เมื่อลูกค้าไม่ค่อยเยอะ ผมก็จัดของบ้าง เช็ดกระจกบ้าง
..และผ่านกระจกใส ผมก็เห็น
มันน่ารักดี.. โจกับเมเม่ เขาเหมาะสมกันดีครับ
หัวร่อต่อกระซิบกันแบบนั้น
ผมไม่ได้ก้มหน้าหนี ก็ยังคงเช็ดกระจกร้านต่อไป
ผมไม่เสียใจหรอกครับ ขอบอกว่าด้านสุดฤทธิ์ เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่มันมีแฟนหลังเราเลิกกันซึ่งเป็นเวลาชาติกว่ามาแล้ว

“พี่คะ เท่าไหร่อ่ะคะ”
น้องผู้หญิงเข้ามาซื้อของครับ น่ารักเชียว ว่าแต่ ทำไมเธอเขินแบบนั้นล่ะ?
อยู่ในร้านนานแล้วนะ ถามราคาของซักสิบชิ้นได้แล้ว ยังไม่ซื้ออะไรกลับออกไปซักอย่าง ได้ข่าวเป็นคนเดียวกับเมื่อวานด้วย -*-

“เอ่อ เอาอันนี้ค่ะ”

โอเค ในที่สุดน้องเค้าก็ตัดสินใจได้ ผมรับของมาใส่ถุงและคิดเงิน
เธอยื่นเงินให้ผมพอดี แต่แถมกระดาษมาด้วยแผ่นหนึ่ง..??
ผมเงยหน้าอย่างงงๆ
เธอตอบคำถามด้วยการบอกว่า “ขอเบอร์ได้มั๊ยคะ”

นิ่งสนิทครับ ผมมองอย่างใบ้กิน แล้วตอบไปอย่างโคตรจริงใจ
“ผมเป็นเกย์ครับ -*-”

 << หน้าน้องเค้า

เธอสะบัดบ็อบเดินฉับๆออกไปจากร้าน
ผมพ่นลมหายใจ เฮ่อ..
หันไปอีกทีไอ้โจกับเมเม่ก็หายไปแล้ว
ผมก้มหน้า รักคือการปล่อยครับ
ไม่มีใครอยากให้คนที่ไม่รักเราต้องมาทนไม่มีความสุขอยู่กับเราถ้าเขาไม่ได้รักเราหรอกครับ
ต่อให้รักแค่ไหน..สุดท้ายก็ต้องปล่อยอยู่ดี
..ผมยิ้มกับกระจก

. . . . . . . . . . . . . . . . .

ผมตื่นเช้า ตักบาตร กรวดน้ำและคว่ำขัน ไม่ใช่ละ -*-
แค่กรวดน้ำครับ กับจ๊อกกิ้งคลายเครียด
ผมวิ่งเหยาะๆไปในสวนด้วยอารมณ์สดชื่น กระปรี้กระเปล่าเต็มที่ แล้วกลับมาอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน
ผมเจอไอ้โจ ผมยิ้มครับ ยิ้มอย่างปกติที่ให้เพื่อนทุกคน แหม่..ผมเป็นหนุ่มน้อยอารมณ์ดี

แต่ด้วยอาการหมั่นไส้หรืออย่างไรไม่แจ้ง มันก็..
“ยิ้มเหี้ยอะไรอยู่ได้ เป็นนางงามเหรอ”

หุบยิ้มไม่ทันเลยกู - -
“เปล่า กูมั่น”
ผมตอบสั้นๆ

“เหมือนไอ้หมอนั่นจะมองตูดมึงอยู่นะ ลองไปถามมันดู เผื่อมันจะสนใจหนุ่มมั่นอย่างมึง”
มันแค่นหัวเราะแล้วเดินจากไป ผมหันไปตามทางที่มันบอก ก็เจอสายตากรุ้มกริ่มของไอ้หน้าเถื่อนๆคนนึงจริงๆด้วย
ไอ้เหี้ย ช่วยหวงกูนิดนึง!
ก่อนที่ผมจะคิดได้ว่า..เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่หว่า

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .


“ไอ้ทัศน์ เป็นอะไรวะ นั่งหน้างอ”
ผมทัก เมื่อเพื่อนหนุ่มนั่งทำปากเบี้ยวอยู่ใต้ตึกคณะ

“ทะเลาะกับน้องเกรย์?”
ผมเดา
ไอ้ทัศน์ทำหน้าครุ่นคิด “ไม่เชิงว่ะ”

“มีแววว่าจะไปไม่รอด?”
ผมลองใหม่

“อย่าแช่งดิ”
ไอ้ทัศน์ทำหน้าขุ่นๆ

ผมหัวเราะก๊าก “เอ้า ไม่ได้แช่งเว้ย แค่ว่ามึงสองคนเนี่ยไลฟ์สไตล์ไม่ได้แมตช์กันเท่าไหร่”

“ฮื่อ”
ไอ้ทัศน์พยักหน้าเนือยๆ
ผมจึงนั่งลงข้างๆ เอามือแตะไหล่มันเบาๆ
“กูรู้ว่ามึงรักกัน อาศัยความเข้าใจเยอะๆมึง น้องเกรย์มันเกรียน มึงพยายามเข้าใจมันหน่อย แล้วจะผ่านไปได้”

“กูรูเหลือเกิน ไม่เคยเห็นมีแฟนซักคน”
ไอ้ทัศน์จิก

“กูจำมาจากนิยาย”
ผมพูดปด จริงๆแล้วเรียนรู้จากความผิดพลาดครับ แหะๆ..

“กูไปเรียนละเว้ย เจอกัน”
ไอ้ทัศน์เก็บกระเป๋าแยกไปเรียน ผมเอื้อมไปจับมือมันบีบเบาๆเพื่อให้กำลังใจ

“เดี๋ยวนี้แม้แต่ไอ้ทัศน์ก็ไม่เว้นเหรอ? แรดชิบ”
…
…….
ผมเงยมอง
แน่ละครับ มีคนเดียว
ผมลุกขึ้นยืนจ้องตามัน อารมณ์ดีทั้งหมดในวันนี้ระเหยหายไปกับสายลมแสงแดด

“ถ้ามึงไม่ได้ด่ากูวันนึงนี่จะนอนไม่หลับ?”
ผมทำหน้าพร้อมรบ
ไอ้โจยักไหล่
“ไอ้ทัศน์มันมีเมียแล้ว อย่างน้อยก็ไม่น่าจะให้ท่ามัน”

มากไปละมึง !
“กูจะให้ท่าใครเรื่องของกู มึงไม่เกี่ยวก็อย่าเสือก”
ผมอยากต่อยหน้าแม่งเหลือเกิน แต่ก็พูดได้แค่นั้น แล้วเก็บกระเป๋า
“ไปก่อนว่ะโจ ต้องให้ท่าคนอื่นอีกเยอะเลย”

ผมเอามือจับๆหน้าตัวเองที่เพิ่งเอาคอนกรีตโบกมาหมาดๆ
เฮ้อ..ปากกู

แล้วมันก็เอาคืนปากดีๆของผมได้ไม่ยากครับ
เพราะทันทีที่เลิกเรียนแล้วลงมาที่โต๊ะประจำ มันกุ๊กกิ๊กกับเมเม่อยู่ซะแล้ว
ผมฉีกยิ้มนางงามเช่นเดิม แต่ยิ้มก็ต้องหุบลงเมื่อไอ้โจหยิบสายข้อมือมาหมุนควงเล่น
อะไร..ทำไม..
ผมมองตัวอักษร J&N สะท้อนวิบวับกับแสงแดดอ่อนๆ
ไอ้โจลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ทำเป็นไม่เห็นผมทั้งๆที่ผมรู้ดีว่ามันเห็นแล้วจากรอยยิ้มมุมปากนั่น
มันเดินไปที่ถังขยะ แล้วค่อยๆหย่อนสายข้อมือของผม..ทิ้งลงไป
..ต่อหน้าต่อตาผม..

คือผมรู้ครับ..ว่ามันไม่ได้ขอคืนไปเก็บไว้บูชาหรอก
แต่ทำไม..เพื่ออะไร..ถึงต้องทิ้งต่อหน้าผมแบบนี้

ผมเม้มปาก กำหมัดแน่น สาบานได้ว่าถ้าฆ่ามันแล้วไม่ติดคุก ผมจะทำโดยไม่เสียดายอะไรเลย
ผมจะไม่ทนกับพฤติกรรมห่วยแตกของมันอีกต่อไป
การที่ผมรักมัน ยอมเพื่อมัน ทนเพื่อมัน ไม่ได้หมายความว่ายอมให้มันมาดูถูก ว่าความรักของผมไม่มีค่าพอที่จะให้เกียรติ
ผมอาจจะต้องเจ็บ แต่ในเมื่ออยู่เฉยๆก็เจ็บ สู้ก็เจ็บ
ผมก็ขอเจ็บเพราะสู้ ดีกว่าหนี

มึงต้องชดใช้คราวนี้ไอ้โจ!

ผมรูดซิปกระเป๋าเป้ของตัวเอง..
หยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา..
และหยิบรูปถ่ายใบเล็กๆที่อยู่ในซอกหลืบที่ลึกที่สุดของกระเป๋าออกมา..

ผมเดินจ้องตาไอ้โจไปทางโต๊ะที่มันและเมเม่นั่งอยู่
และปล่อยกระเป๋าสตางค์พร้อมรูปถ่ายหล่นลงพื้น..

“กระเป๋าหล่นอะค่ะ”
แฟนไอ้โจบอกผม และเนื่องจากมันหล่นตรงเท้าพอดี เธอจึงก้มหยิบกระเป๋าให้ผม

“ขอบคุณครับ”
ผมพูดกับเธอ แต่ตามองไอ้โจ

“อะ มีนี่อีก รูปถ่ายคงหล่นจากกระเป๋า”
เธอหยิบมาจากพื้น
ไอ้โจทำหน้าประหลาดใจ
แต่ผมยิ้มอย่างเยือกเย็น..

เมเม่มองรูปถ่ายตาค้างและหันมองโจอย่างตกใจ

“มีอะไรรึเปล่า?”
ไอ้โจมองผมอย่างหวาดระแวง

“งั้นที่เพื่อนโรงเรียนเก่าโจเคยพูดก็จริงน่ะสิ”
เมเม่ยืนขึ้น

“อะไรเม่?”
ไอ้โจยืนบ้าง

“แอ๊บได้แนบเนียนเหลือเกินนะ โธ่เอ้ย!”
เมเม่รีบคว้ากระเป๋าและก้าวฉับๆไปจากโต๊ะ

“เม่ เดี๋ยวสิเม่”
ไอ้โจตะโกนเรียก มันหันมามองผมที่กำลังหยิบรูปถ่ายเก็บเข้ากระเป๋า
รูป..ที่มันหอมแก้มผมตอนมอปลาย!

“ไอ้เหี้ย!”
ไอ้โจตะโกน “มึง..”

ผมจ้องตามัน “อะไร?”

“ไอ้เลว!”
ไอ้โจด่า แต่ผมหน้าด้านและไม่สะทกสะท้าน

“เออ กูเลว เลวมานานแล้วด้วย เพิ่งรู้เหรอ”
ผมหัวเราะหึหึ แล้วหันหลังเดินจากมันไป
ไอ้โจก้าวยาวๆมากระชากแขนผมเข้าหาตัว ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธยิ่งกว่าครั้งใดๆที่ผมเคยเห็น

“ต๊าย เม่ นั่นโจ โจเป็นคู่เกย์กับหนุ่มจริงๆเหรอ”
เมเม่เดินกลับมากับเพื่อนอีกคน ผมปั้นหน้าน่าสงสาร แล้วพูดออกไป
“เราก็บอกโจแล้วว่าให้เอารูปถ่ายไปทิ้ง ทำไมต้องให้เราเก็บไว้ก็ไม่รู้ โจบ้าที่สุดเลย”


เมเม่มองโจอย่างแค้นๆ

ไอ้โจละล่ำละลัก
“เม่ เดี๋ยวก่อนนะ”

“เลิกคบผู้หญิงบังหน้าซะทีเถอะโจ!”

ผมกลั้นยิ้ม แล้วเดินไป เสียงไอ้โจพยายามแก้ตัวแว่วมาให้ได้ยิน

ผมรู้ครับ..ว่าทำสิ่งที่เลวร้ายที่สุดลงไปแล้ว
แต่จะเป็นไรไป ..ในเมื่อผมเลวอยู่แล้ว
แพ้เป็นมาร ชนะก็เป็นมารอย่างผมจะไปกลัวอะไรอีก..

สิ่งที่มันทรมานวันนี้ ยังไม่เท่ากับที่ผมเจ็บปวดมาตลอด
และถ้ามันยังจะทำอะไรผมต่อจากนี้อีก ผมจะทำให้แน่ใจว่าผมจะสู้ยิบตา
แน่นอน ผมไม่ควรเอาเมเม่มาเกี่ยวเลย แต่..ผมก็ทำลงไปแล้ว
สารเลวจริงกู..
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ปัง ปัง!
เสียงทุบประตูโครมครามดังขึ้นขณะที่ผมนั่งปั่นโปรเจ็กต์หลังกลับมาจากทำงาน
โอย อะไรเนี่ย หย่อนก้นได้ไม่ทันไร
ผมลุกไปเปิดประตู แล้วก็ต้องรีบปิดทันที
ไอ้เชี้ยเอ้ย ท่าทางอย่างปีศาจ

ผมดันประตูปิดด้วยแรงทั้งหมดที่มีแต่ก็สู้แรงที่กระแทกเปิดเข้ามาไม่ได้

“โอ๊ย! เชี้ย”
ผมตะโกน เมื่อมันเข้ามาจับข้อมืออย่างแรง

“มึง ไอ้เลว มึงทำให้เม่เลิกกับกู มึง ไอ้เหี้ย”

“สมควรชดใช้แล้ว ปล่อย!”
ผมว๊ากกลับ

“ชดใช้? นี่มึงจะแก้แค้นเหรอ มึงคิดว่ามึงจะทำได้เหรอ”
ไอ้โจตะโกนลั่นห้องด้วยอารมณ์เดือดดาล ผมพยายามสลัดข้อมือให้หลุด เหี้ยแม่ง เจ็บชิบหาย
ผมกัดฟันไว้.. ไม่ยอมส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด
ได้แต่จ้องตามันอย่างคลั่งแค้น ผมเม้มปากแน่น..

“กูบอกให้ปล่อยไง!”
ผมส่งเสียงลอดไรฟัน

ไอ้โจยิ้มเยือกเย็น
“ได้! มึงอยากได้กูนักใช่ไหม!”

มันปล่อยผม.. ใช่ครับ ปล่อย
แล้วเหวี่ยงไปบนเตียงดังอั๊ก โอย..ให้ตาย

“ถ้าอยากได้นัก กูจะสนองให้”
ไอ้โจเอาตัวมาทาบทับผมไว้
เฮ้ย ไม่ไหวนะ ไม่เอาแบบนี้สิ!

“ออกไปนะเว้ย ไป!”
ผมทั้งตวาด ทั้งเตะถีบอย่างบ้าพลัง
ผมจะไม่ยอมรองรับอารมณ์แค้นของใครเด็ดขาด

“อ้าว รักกูนักไม่ใช่เหรอ”
มันยิ้มเย็นที่ทำให้ผมหวาดกลัวจับใจ

“ไม่เว้ย ไม่ได้รัก ไปให้พ้นจากกูนะ!”
ผมโวยวายลั่น

“หึหึ.. รู้มั๊ย เราก็เคยมีอะไรกันมาหลายครั้งแล้วนะ”
มันแกะเข็มขัดออก ผมเบิ่งตากว้าง

“แต่มึงไม่เคยรู้เลยใช่มั๊ยว่ากูซาดิสม์ หือ..?”

อะไร..หมายความว่ายังไง

มันดึงเข็มขัดออกมา และตวัดเล่นในอากาศ

“กูเป็นพวกชอบทำร้ายคู่นอนว่ะ..”

….ผมกระเถิบตัวหนีโดยอัตโนมัติ
ไม่นะ มันไม่ใช่คนแบบนั้น ไม่จริง มันแค่ขู่ผมเล่นๆหรอก..

ขวับ!!
มันฟาดเข็มขัดลงบนเตียงอย่างแรง ผมถึงกับต้องร้องด้วยความตกใจ
นึกสภาพว่าถ้ามันฟาดโดนผม..

“มึงบ้าไปแล้วรึไงวะ!”
ผมตะโกน

ขวับ!!
“อื้อออ”
ยังครับ ยังไม่โดน ผมกระโดดหนี จะลุกจากเตียง แต่มันคว้าเอวไว้ แล้วผลักลงไปนอนอย่างเดิม
ผมเงยหน้าขึ้นมาทันได้เห็นเข็มขัดที่กำลังฟาดลงมา

ขวับ!!

“อื้อออ”
ผมร้อง กอดตัวเองแน่น น้ำตามันไหลออกมาจนได้ด้วยความกลัว
ผมค่อยๆลืมตาขึ้น เข็มขัดฟาดลงบนเตียงใกล้ๆตัวผม..
..ไม่โดน

“มึงล้อกูเล่นใช่ไหม มึงไม่ได้จะทำกูจริงๆหรอกใช่ไหม”
ผมละล่ำละลักถาม

“เมื่อกี้กูกะระยะพลาดต่างหาก”
มันตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ดวงตายังคงแข็งกร้าว

“โจ..”
ผมเรียกมันเบาๆ
แต่มันตวัดสายตามาทางผม
“เม่เป็นผู้หญิง มึงรู้ว่าเค้าจะต้องเสียใจกับภาพอุบาทว์ๆนั่น มึงคิดรึยังถึงทำ”

“แล้วมึงจำเป็นอะไรที่ต้องเอาสายข้อมือกูไปทิ้งต่อหน้ากูแบบนั้น กูมันไม่มีความรู้สึกอะไรรึไง ห๊ะ!”
ผมแว๊ดขึ้นมาบ้าง “มึงเลว กูก็เหี้ย จะได้พอกันไง”

“อ๋อ อยากเหมาะกับกู?”
มันตวัดสายตาแหลมคม “ได้..จัดให้”

ไม่ทันได้นับวินาทีผมก็ลงไปนอนแผ่บนเตียงอีกรอบ
เตรียมตัวเตะถีบแม่งเต็มที่ แต่ไอ้โจมือไวตีนไวชิบหาย ล็อคไว้ได้หมด

“หึ กูคุ้นดีว่ามึงจะออกมือตีนมายังไงบ้าง รับได้หมดนั่นแหละ”
มันหัวเราะหึหึ

“ปล่อยกู!”
ผมดิ้น

“กูจะทำให้มึงรู้ว่าใครกันแน่จะต้องชดใช้”

ให้ตาย ผมเกลียดเสียงมันจัง โอย ใครก็ได้เอาไอ้เหี้ยนี่ออกไปที
ผมมองตามัน มันก็มองตาผม
แต่สายตาผมไม่แสดงความหวาดกลัวออกไปให้เห็น จ้องมันอย่างคมกริบไม่แพ้กัน..
มันโน้มหน้าลงมา..ใกล้..ใกล้..
ผมหลับตา..เผยอปากขึ้นน้อยๆโดยอัตโนมัติ ..จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะ
“มึงคิดว่ากูจะจูบมึงเหรอ?”

ผมลืมตาขึ้นมาเพื่อจะพบกับแววตาเย้ยๆอย่างเดิมที่คุ้นเคย
ให้ตาย..กูน่าจะรู้นะ ว่าต้องไม่หลงกลมึงอีก!

“ถามจริง มึงง่ายกับทุกคนรึเปล่า?”

ผมกัดฟันไว้
“ก็ถ้าหน้าตาดีหน่อย ให้ทำไรกูยอมหมดแหละ”

…
……
แล้วมันก็กดปากลงมาจูบผม
ไม่ใช่ด้วยความรัก ไม่ใช่ด้วยความต้องการ
แต่เป็นด้วยความเกลียดอย่างที่สุด
ผมปิดปากแน่น เจ็บปวดใจแต่น้ำตาไม่ไหลออกมา
ผมรู้ครับว่าผมผิด แต่ผมก็เสียใจเหลือเกิน..







แล้วก็ขอบคุณเกรียนคนอ่าน ที่ทำสารบัญ INDY in love ให้ ขอบคุณมากมาย เดี๋ยวจะเอาไปแปะ ขอบคุณที่ติดตามครับ

ปล.หลังจากอ่านรีของตอนนี้ เราจึงสรุปได้ว่าเกรียนคนอ่านซาดิสม์และมาโซค์ (เหมือนคนเขียน?) อาเมน.. //ปั่นโจอย่างรวดเร็ว เราอยู่ข้างโจเฟร้ย ฮ่าๆ (สนับสนุนให้แบ่งพรรคแบ่งพวกอย่างเป็นทางการ เย้ย!)

[Piaanie]

- - ไม่รู้จะบอกไงดีกับคู่นี้ แต่รวมๆแล้ว เกลียดโจว่ะ ไอ้เลว แกไปทำเค้าก่อนน่ะ สมน้ำหน้า 

[fuku]

เลวนะโจ

ไม่มีอะไรจะพูดเพราะแกเลวอย่างเฮียร์มากๆ
ใครกันแน่ที่ไม่ยอมเลิก

[bow55]

 :sad4:อืม จะตัดยังไงได้เนี้ย
หนุ่มเล่นตัวหน่อยอย่าไปยอมมัน
ไปหาคนใหม่เลย -3-

[Jimmeiiii*]

โจมึงเป็นปลวกหรอ ? จิกกัดอยู่ได้ สาดดด

ปล.คิดถึงเกรย์+ทัศน์ พี่ทัศน์กูน่าสงสารได้เมียกวนตีน

[naja-kitase]

ไอ้โจ เหี้ยยยยยย   
 
เลวสุดๆอ่ะ  ไหนบอกให้หนุ่มเลิกยุ่ง แต่ตัวเองมาจิก มากัดเค้าอย่างนี้เนี่ยนะ
ไม่ไหวแล้ว เกลียดมันมากกกกกกกก ณ จุดนี้ไม่เหลือความรู้สึกว่าอยากจะให้มันกลับมารักหนุ่มเลยซักนิด
เกลียดมัน เหี้ยโจ ไปตายซะ!!!! 
เราคิดว่า สิ่งที่หนุ่มทำไปมันดีแล้วหล่ะ สะใจมากกกกก ฮ่าๆ
แต่แอบสงสารที่ต้องมาโดนอิโจบ้ามันทำซาดิสใส่ ชิๆๆ
(ไม่รู้ว่าด่าโจขนาดนี้พอถึงตาโจเล่าเหตุผลบ้าง เราอาจจะหน้าแตกไปเลยก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆ )


ปล.ขออภัยอย่างแรง ที่ใช้คำหยาบ ขออนุญาตใช้ ไม่งั้นเราคงอกแตกตายถ้าไม่ได้ด่าโจ
อินมากกกกกกกกกกก

[wordpdf]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ในฐานะหนุ่ม โจชั่วมั่ก
แต่ในฐานะคนอ่าน คู่นี้มันเริ่ดมากกก!!
แซ่บพอดีกัน เหมาะกันจริงๆ!! 

[Elleelle1234]

ว้่ากกกกกกกกกกกก
เอาไอโจออกไปทีค่าาาา ใครก้ได้
แล้วก้หาคนใหม่ให้หนุ่มด้วยยยยยย



แต่โดยรวม คู่นี้น่าติดตามมากกก
ว้าวๆตื่นเต้น

[Zymphoniz]

ตัดฉับ ค้างฮะ !!!
(รีบวิ่งไปกระทืบโจ  )
ไอ้คุณโจ จะทำร้ายหนุ่มไปถึงไหนห๊ะ? 
ทำร้ายจิตใจไม่พอ ยังทำร้ายร่างกายอีก มันน่า  จริงๆ
แล้วที่ชอบด่าหนุ่มว่าให้ท่าคนนั้น คนโน้น แอบหวงหรือไง
ถ้ายังหวง ยังรัก ก็พูดไปตรงๆ เลยเซ่

ปล. อย่าถือสาข้าพเจ้า = ="

[PoP~Pu]

คู่นี้มันดุเดือดดีว่ะ ชอบบบบบบ!! หึหึ

[squalo]

สงสัยต้องไปเช็คว่าตัวเองเป็นมาโซรึเปล่า
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขขขข 555

[iGiG]

ไอ้โจ   

หนุ่ม 

เกรียนน้อยคนแต่ง ขอบคุณค่า

[yeyong]

จะว่าไปคู่นี้โทนอารมณ์พุ่งปรี๊ดๆ ทั้งคู่เลย
และจะกลับมารักกันได้ยังไงหนอ

[silverphoenix]

ยังไงก็ยังสงสารหนุ่มอยู่ดีอ่า
หนุ่มก็ไม่น่าไปพูดประชดโจว่าตัวง่ายขนาดๆอย่างงั้นนะ

แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ  โจไม่รู้เลยหรือไงว่าหนุ่มเป็นคนยังไง  เอาแต่ว่าแรงๆอยู่นั่นแหล่ะ

ยังนึกไม่ออกเลยว่าคู่นี้จะลงเอยกันยังไง  =  ="  ขอแฮปปี้เอนดิ้งน้าาาาา

[Donaldye]

โจแม่งก็ยังเหี้ยกว่าอยู่ดี อย่ามาทำหนุ่มกูนะT^T

[iforgive]

ไม่ว่าหนุ่มมันจะเคยเลวอะไรมา  แต่ก็เลิกกันแล้วและมันก็ไม่ได้ก่อกวนคนรักใหม่เมิงแล้ว
ทำไมจะต้องทำร้ายจิตใจทุกครั้งที่มีโอกาสเลยฟระ  ตกลงเมิงเลวกว่าถึงเลวมากที่สุด  ว่างั้น 

[Cacao]

สงสารหนุ่มมมมมมมมมม TT หนุ่มไม่เห็นจะเลวตรงไหน ประจานแบบนี้ยิ่งเรียกคะแนนความสงสารให้หนุ่ม
คือถึงจะผิดที่ดึงเม่เข้ามาเกี่ยว แต่เพราะอีโจต่างหากละทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ = =
ถ้าจะรำคาญขนาดนี้ก็เลือกที่จะเดินออกไปเลยดีกว่าป่ะ มาทำร้ายจิตใจหนุ่มอยู่ได้ 
อ่านก็ยังไม่รู้สึกว่าหนุ่มไม่ดีตรงไหน TT ก็อาจจะเป็นเพราะเข้ากันไม่ได้ อันนี้ก็เข้าใจ
แต่คนมันจะรักจะชอบห้ามกันได้ที่ไหนวะ ! (โบกเกรียนอีโจให้แตก ปั๊ก ปั๊กกก !!)
ณ จุดนี้สะเทือนใจสุดดดดดด เวลารักแสนจะง่าย แต่เวลาเลิกรักมันลำบากนะเว้ย !! (บอกอีโจ)
หนุ่มทำถูกแล้ว ถูกที่สู๊ดดดดด เยี่ยมไปเลย ! อย่าไปยอมอีโจ (แง่ๆๆ)

แต่ชอบตอนหนุ่มบอกสาวขอเบอร์ว่า ผมเป็นเกย์ เ้กรียนโคตรรรร ก๊าก !!

[a_om]

โจ>>>>

[meawza]

สงสารหนุ่มจับใจ

หัวใจโจมันทำด้วยอ่ะไรเนี่ย!!!

เอาจิงๆไม่อยากให้ลงเอยกันเลย

ปล. อินเอามันส์เหมือนกันค่ะ อิอิ

[naja-kitase]

โอเค จะพยายามไ่ม่อินนะ - -"