หัวข้อ: INDY in love..II เกรียนนัก..แต่ก็รักเหมือนเดิม! 22/12/54 The End P.60

[love_y]

เชื่อแล้วล่ะว่าเกรียนคนแต่งซาดิส ตัดจบได้ทำร้ายจิตใจคนอ่านมากๆT_T ค้างแบบนี้มันทรมานนะเว้ยเฮ้ย
มาต่อไวๆนะเกรียนอย่าหายไปหลายวันละ ค้างมากๆๆเลย

[TifaReira]

ฮ่วย เฉยก็ไม่ได้ อินก็บ่นกรูอีก ผิดตลอดใช่ป่ะ!!
แม่งเกรียน --*
อะไรที่มันเจ็บปวด รวดร้าว รันทดจิตใจ ก็จัดมาให้กรูจั๊งงงงง
ยิ่งพาร์ทล่าสุด วิศวะกะหนังสือกฏหมาย 5555++
ถามว่า พี่หนุ่มเลวมั้ย ขอบอกว่า มันสาสมว่ะ
ก็อย่างที่บอก อยู่เฉยๆก็เจ็บ ยอมก็เจ็บ สู้ไปเลย ต่อให้เจ็บ ก็เพราะการกระทำของตัวเอง
ไม่ใช่ปล่อยให้โดนย่ำยีหัวใจฝ่ายเดียว กะเพื่อนยังไม่เว้นคิดอกุศล อะไรของเมิงวะโจ?
เข้าใจ...กรูเข้าใจอิโจมาตลอด แต่ขอโทษนะ วิธีที่คิดว่าจะได้ผล มันไม่ใช่ว่ะ
และที่กำลังจะทำ ก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงกว่าเดิม ว่ามั้ย?
ทำให้ต้องมีตอนต่อไป เสียเวลาคู่น้องเกรย์กะพี่ทัศน์กรูอีก ได้ข่าวว่าทะเลาะกันด้วย
ไม่ต้องมาโอดครวญว่าอยากแต่งทัศน์เกรย์ต่อ...
เพราะกรูแทบจะกราบตรีนให้เขียนต่อ แต่เอ็งก็ไม่ยอมเขียนนนนนน ฮึ่ย!!!
แรงบันดาลใจเอ็งอยู่หนายยยยย ช่วยกลับมาซะทีเหอะ กรูคิดถึงน้องเกรย์โว้ยยยย!!!

(วนกลับไปเริ่มที่ซอกตึก รอบที่สิบ...)
 

[4life]

อย่ายอมมันเหมือนนางเอหหนังไทยได้ป่ะ ลุกขึ้นมาสู้บ้างเด้ มือตีนมี เตะต่อยมันไปโลดดด

[uaeb]

พี่โจเลวมากกกกกกกกกกกกกกก
มันน่า 
สงสารพี่หนุ่ม 

[tepzakiku]

โอ๊ยยยยยยยๆๆๆๆๆๆ
ค้าง
อยาก :z6:พี่โจมากมายอ่ะ

[dek_jun_rai]

ทุกคนช่างรักโจ้มากมาย   

[sam3sam]

โอ้ว SM มันต้องอย่างนี้สิ มันส์พะยะค่ะ

[2pmui]

แฮ่ง ไอ้โจนี่มันมีดีตรงไหน คนเขียนถึงเชียร์มันออกนอกหน้าอย่างนี้นะ 

[เกี๊ยวกุ้ง]

  อึ้ง พูดไม่ออก บอกไม่ถูก โจนิสัย!!!!อ่ะ 

[INDY-POET]

เนื่องจากเกรียนคนเขียนนอนไม่หลับ หาป้อเต๊อะ.. เกรียนคนเขียนเลยจะรอใส่บาตรแล้ว
เกรียนคนอ่านก็จงรับเอาอานิสงฆ์ตอนนี้ไประหว่างที่เกรียนรอฟ้าสว่างก็แล้วกันนะ..

Chapter 3 : ทำไม..?
Jo’s POV


ร่างขาวโพลนนอนแผ่หมดแรงอยู่ใกล้ตัวผมหลังบทเซ็กส์อันร้อนแรงผ่านพ้นไป

(คนอ่าน:กรูขอเหตุผลดีๆที่คนเขียนตัดฉากนี้ออกไปมาซักข้อซิ!
คนเขียน: เพราะเกรียนครับ แหะๆ//โดนโบก)


ย้ำว่าบทเซ็กส์..ไม่ใช่บทรัก
แต่ผมไม่สน ผมอยากให้มันเจ็บ..

กลิ่นเดิมที่คุ้นเคย.. ท่าทีที่คุ้นตา..
ทว่า..ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ..ผมกับมัน

ผมเกลียดผู้ชายคนนี้..เกลียดจับขั้วหัวใจ
เกลียดจนอยากจะทำลายทั้งชีวิตน้อยๆให้แหลกคามือผม!
คุณจะว่าผมเลว จะว่าผมเหี้ย ผมไม่สนใจ
โถ โถ โถ..คุณคงมองเขาเป็นหนุ่มน้อยที่น่าสงสาร
อย่าให้ได้เห็นธาตุแท้มัน ยิ่งกว่างูเห่าเถอะ!

..ผมอยากเอามือบีบคอมันให้ตายทั้งหลับเดี๋ยวนี้เลย ถ้าไม่ติดว่า...
ผมขยับตัวเล็กน้อยไปฝากจุมพิตเล็กๆไว้บนหน้าผาก
คนที่ดำดิ่งสู่ภวังค์ไปแล้วไม่รู้สึกตัว แต่ก็ดี มึงไม่สมควรได้รับจูบอ่อนโยนแบบนี้จากกูหรอก
เทียบกับที่มึงทำให้กูเจ็บปวดมา..
ใครต้องชดใช้ให้ใครกันแน่..


“อือ..”
ร่างข้างๆคราง เพราะพยายามพลิกตัวแล้วเจ็บ

ผมนอนลืมตาโพลง เฉย..ไม่สนใจ


“อือ..โอ๊ย”


แม่ง ไอ้เหี้ยนี่เรียกร้องความสนใจ!
“เงียบเถอะน่ะ รำคาญ”


ดวงตาใสค่อยๆลืมขึ้นในความมืด.. ผมเมินไม่ใส่ใจ

ไม่ใช่ไม่รู้..ว่าหัวใจคนข้างๆแตกสลายแค่ไหนที่ผม..ทำกับมันแบบนี้
แต่นี่เป็นสิ่งที่มันสมควรได้รับแล้ว ..ผมแน่ใจ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

สกุณาร้องทักทายอรุณรุ่งของวันต่อมาที่ผมยังคงลืมตาตื่น
ไม่นานนักก็ไม่ไหวจะนอนอีกต่อไป จึงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว คงปล่อยร่างเปลือยข้างๆนอนขดกอดตัวเองให้ไออุ่น
ผมไม่ทำ..แม้แต่จะหยิบผ้าห่มไปคลุมให้
ผมใจร้ายมากใช่ไหม.. แต่ผมจะไม่ให้ในสิ่งที่มันไม่มีค่าพอจะได้..

.
.
“อ้าว น้องโจ วันนี้ไบ่ทำสายข้อมือแหมก๋า?”
อ้ายเหลียงร้องถาม เมื่อผมขี่มอเตอร์ไซค์มาแวะจอดซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งหน้าปากซอยเข้าบ้านที่เช่าไว้หลังย้ายออกจากห้องหนุ่ม


“เอ่อ ไม่ละครับ”
ผมส่ายหน้าน้อยๆ


“อ้ายยะได้หมดเลยหนา จะเอา เจเอ็นคือตะวา หรือจะเอาเจเค จะเอาเอสเอ็มยังได้เลย”


เฮ่อ ไปกันใหญ่แล้วอ้ายเหลียง
ผมส่ายหน้าย้ำอีกครั้ง


“แต่สายต้นแบบสวยมากเลยหนา”
อ้ายเหลียงยังคงพูด ผมพยักหน้าน้อยๆ แล้วรีบขี่มอเตอร์ไซค์จากไป

.
.
ผมก้าวช้าๆเข้าบ้านที่อยู่ในซอยลึก ยิ่งเปลี่ยวยิ่งราคาถูกครับ ผมถือสโลแกนตามนี้
ผมวางถุงข้าวเหนียวหมูปิ้งไว้บนโต๊ะ
มือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง..
สายข้อมือ J&N มาอยู่บนมือผม..

ในที่สุดผมก็ได้คู่มันคืนมา..
ผมเปิดลิ้นชักข้างเตียง.. แล้ววางสายข้อมือ J&N ที่เพิ่งได้มาเมื่อวานซืนไว้กับคู่ของมัน
อันหนึ่งเป็นของหนุ่ม..อันหนึ่งเป็นของผม..
..ถ้าไอ้หนุ่มไม่ทิ้งก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะอยู่กับมัน เอากลับมาไว้ที่ผมนี่แหละ..ดีแล้ว


“อะไรอะ”
ไอ้หนุ่มชะโงกหน้ามามอง และพยายามแกะๆกำปั้นผมออก

“ไอ้โจ แบมือออกมาน๊าเว้ยย”
มันเริ่มโวยวายเมื่อผมยังคงกำแน่น

“อะไรอะ อะไรๆๆๆๆๆ จะดู”

แล้วในที่สุดผมก็ต้องแบมือ เมื่อไอ้หนุ่มจอมแสบทำท่าจะงับมือผมเอาจริงๆ


“สุขสันต์วันครบรอบแต่งงาน ฮ่าๆ”
ผมบอกล้อๆ สายข้อมือสีเงินสองอันวางสง่าอยู่บนมือ
ผมทำเอง..

“ยังไม่ได้แต่งเว้ย”
ไอ้หนุ่มโวยเขินๆ แต่ก็ฉีกยิ้มดีใจ
ผมหยิบอันหนึ่งมาใส่ให้มัน.. และโดยไม่ต้องสั่ง..มันก็หยิบอีกอันมาใส่ให้ผม
เราโอบกอดกันในสายลมหนาวของยอดดอย..
หนุ่มน้อย..ของผม


ทำไมครับ.. ทำไมคนที่เรารักกับคนที่เราเกลียดต้องเป็นคนเดียวกันด้วย?

. . . . . . . . . . . . . . . . .

อยากพบ..อีกครั้งหนึ่ง
อยากซึ้ง..อีกสักนาที
อยากทำดีๆกับเธอ..อีกสักครั้ง
ที่แล้ว..ไม่เสียใจ
กอดไว้..ทั้งน้ำตา
ก่อนจะยอมรับว่าเรา..เข้ากันไม่ได้

..
….ผมล่ะเกลียดจริงๆเวลา อ.มช. เปิดเพลงแบบนี้
เพราะผมต้องมาทนเห็นสีหน้าตอแหลเศร้าสร้อยของไอ้ดวงหน้าขาวๆที่นั่งตรงข้าม
วันนี้ยิ่งซีดเผือดกว่าปกติ เพราะเมื่อคืน..อืม ผมจะละไว้ในฐานที่เข้าใจ


“ไม่อยากเชื่อว่าจะลุกขึ้นมามหา’ลัยไหว ทนมือทนตีนดีนะมึงอะ”
ผมเปรย

คนนั่งตรงข้ามเงยมองผมด้วยสายตาแห่งความแค้นเคือง แต่ไม่พูดอะไรออกมา
มันคงเกลียดจนพูดไม่ออก
ดี! เพราะผมก็เกลียดเหมือนกัน
หึ..

ผมกินเสร็จแล้วเอาจานไปเก็บ
ก่อนจะเดินกลับมาเพื่อพบกับอริกลุ่มเดิมจากโรงเรียนเก่าที่กำลังเย้ยหยันเพื่อนร่วมรุ่นผมอยู่อย่างเคย


“แต๋วจ๋า วิ้ว..”
ไอ้พัทผิวปากเมื่อเดินผ่านไอ้หนุ่ม จนไอ้ทัศน์กับไอ้โกต้องเงยหน้าขึ้นส่งสายตาข่มขู่
เพื่อนอีกสองคนรู้ครับ ว่าไอ้กลุ่มนี้เป็นศัตรูเก่าของผมกับไอ้หนุ่ม พวกมันก็พร้อมใจกันปกป้องทุกครั้งตามประสาเพื่อนที่ดี


“หนุ่มน้อย ฮ่ะๆ”
ไอ้พัทหัวเราะ พยายามเอามือลูบไรผมของมันเล่น
แต่ไอ้หนุ่มได้แต่นั่งเฉย.. เฮ้ย
ปล่อยให้มันทำได้ยังไงวะ!

ผมก้าวฉับๆ กลับไปที่โต๊ะ

“กูว่าพวกมึงมีเรียนอะไรก็ไปซะไป ไม่ต้องมาเห่าอยู่แถวนี้ แล้วเอามือมึงออกไปด้วย”
ผมปัดมือพวกมันออกจากหัวไอ้หนุ่ม เหมือนอย่างที่ทำเสมอตอนอยู่มัธยมปลาย
ผมไม่เคยปล่อยให้คนพวกนี้รังแกหนุ่ม..


“วิ้ว โทษทีว่ะ”
มันชักมือออก “กูลืมว่านี่คือหนุ่มน้อยของไอ้โจ”
ไอ้พัทยักไหล่ แล้วหันหลังเดินออกไปจาก อ.มช.


“ไอ้พวกนี้นี่มันกวนตีนจริงๆเลยนะ”
ไอ้ทัศน์ออกความเห็น

“เออ อย่าไปสนใจเลย”
เมียพี่กรีนว่า

“แต่กูงงอยู่อย่างนึง”
ไอ้ทัศน์ขมวดคิ้ว “ทำไมไอ้พัทมันเรียกไอ้หนุ่มว่า หนุ่มน้อยของไอ้โจ วะ?”

..
….
……
อ.มช.ที่คราคร่ำไปด้วยนักศึกษากลับเงียบสงัดไปทันทีในโสตประสาทของผมและคนที่นั่งอยู่ใกล้ตัว
เราต่างเงียบ..
ไม่มีคำอธิบายใดๆ..

. . . . . . . . . . . . . . . .

“เอาสิ จะคิดว่ากูนัดพวกไอ้พัทมาก็ได้ จะคิดว่ากูใช้ให้ไอ้พัทพูดคำนั้นก็ได้”
ไอ้หนุ่มเดินตามผมมาจากอ.มช. และมองด้วยแววตาอยากฆ่าคน

“ถ้าอยากเรียกร้องความสนใจ ไม่ต้องถึงกับใช้ไอ้พัทมาก็ได้มั้ง”
ผมกวนตีนกลับไป
กูได้ว่าอะไรมึงซักคำรึยัง กูรู้ว่ามันเรื่องบังเอิญ ฟาย..


“ใช่ กูอยากให้มึงสนใจกูมาก เพราะกูพิศวาสมึงเหลือเกินนี่”
มันก้าวเท้าเข้ามาหาผมช้าๆ
ผมรู้ว่ามันโกรธเรื่องเมื่อคืนแค่ไหน ..แต่สีหน้าผมยังคงเย็นชา


“แล้วไง..?”
ผมถาม


“กูเกลียดมึง!”
มันตวาดใส่ แล้วยกมือขึ้นตบผม ผลั๊วะ!


..หน้าชาเลยกู เห็นระบบสุริยจักรวาล..


“รู้มั๊ยว่ามึงมันน่าขยะแขยง”
ผมว่า

เอาสิ มึงทำร้ายร่างกาย กูทำร้ายจิตใจ ดูซิ ใครมันจะบ้าก่อนกัน


“รู้!”
มันตอบแข็งกร้าว
“แล้วมึงไม่ได้เอาคนน่าขยะแขยงอย่างกูทำเมียรึไง”


โห..
ปากดี.. ฝีปากกล้านักนะมึงเดี๋ยวนี้น่ะ


ผมมองซ้ายขวาเมื่อเห็นว่าไม่มีใครที่รู้จัก ก็กระชากแขนมันมาใกล้ตัว
“กูไม่เรียกมึงว่าเมีย ไม่ใช่แม้แต่คู่นอน เป็นที่ระบายอารมณ์เฉยๆว่ะ”


คนพูดก็เจ็บครับ..ใช่ว่าจะเจ็บแต่คนฟัง
ไอ้หนุ่มหน้าซีดเผือด เหมือนใกล้เป็นลมเต็มที
เป็นไปเลย กูปล่อยให้มึงนอนอยู่เนี่ยแหละ แล้วกูจะไม่ช่วยเด็ดขาด


“ปล่อย..”
ไอ้หนุ่มเสียงเครือ สุดท้ายก็สะกดกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้

ผมเองก็เริ่มไม่ได้เหมือนกัน
“กูก็ไม่ได้อยากแตะมึงมาตั้งนานแล้ว”

ผมปล่อยมือ..
“กูต้องบอกว่ากูชอบผู้หญิง แทนที่จะบอกตรงๆว่ากูรังเกียจมึง มึงจะให้กูแตะมึงยังไงหลังจากที่มึงไปฟัดกับไอ้ตัวไหนก็ไม่รู้มา..”


ดวงตาเปียกชื้นเงยมองผมด้วยความไม่เข้าใจ
มันอ้าปากจะพูด แต่ผมย้ำชัดๆ..
“อย่าโกหกกูอีก เพราะกูอยู่ที่นั่น.. ตั้งแต่ต้นจนจบ จะให้กูบรรยายมั๊ยว่ามึงทำอะไรกันบ้าง..”
ความสามารถในการพูดผมมีแค่นั้น..

ร่างเล็กทรุดลงตรงหน้าผม ส่ายหน้าไปมาราวกับคำพูดของผมแยกมันออกจากคนที่เหลือทั้งโลก
ผมไม่ปราณีคนคนนี้ แม้น้ำตาลูกผู้ชายหยดเล็กๆจะไหลลงมาแล้วจากดวงตาผมเอง

“ถ้ามึงรักกู อย่างที่เราเคยสัญญากัน มึงช่วยบอกกูซักคำได้มั๊ยว่าทำไม..”
ผมถามเยือกเย็น..
“ทำไมมึงถึงนอกใจกู..”

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

[/b]

[dek_jun_rai]

มาเร็วแบบนี้ ถูกใจวัยเกรียนเจงๆ 


แต่มาตัดบทที่บรรดาเกรียนๆ เฝ้ารอซะงั้น มันน่าจับโบกซะทีดีมั๊ย  

[2pmui]

นี่คงมัวแต่ปากหมากันทั้งคู่ ไม่พูดให้มันเคลียร์ๆตั้งแต่ต้นอีกละสิ
ทำใมมึงไม่ถามมันตั้งแต่ต้นว่ะไอ้โจจจจจจจจ  มันไปฟัดกับหมาตัวไหน เพราะอะไรจะได้รู้ๆกัน

เออ ผมอิน คนเขียนมีปัญหาไรมะ   

[myapril]

มีปากไว้ทำไมกันค่ะ
ข้องใจอะไร พูดสิ ถามสิ ปล่อยมันค้างคาทำไม

[sureerat25476]

  ใส่บาตรเสร็จแล้วมาต่อด่วน !!!!

[MinKKniM]

อ๋อ มันมีเบื้องหลังนี่เอง 

โจก้อยังรักหนุ่มอยู่นี่น่า  คุยกันดีๆเซ่

อินนนน ว้อยยยยยย 

[naiin]

กรรมทั้งคู่

[EunSung87]

เอาแล้วไง
แล้ววันนั้นมานเกิดอะไรขึ้นอ่า

[YouandMe]

ค้างงงงงงงง 

จากที่อ่านมา กลายเป็นเรื่องนอกใจกันซะงั้น 
แต่เชื่อว่าคงมีคำอธิบายนะ ถ้ายอมรับฟังกันบ้าง 

[coon_all]

  เข้ามาอ่านสองตอนรวด
เฮ้ย! ทำไมเบื้องหลังมันซับซ้อนขนาดนี้
น่าสงสารอ่ะ อ่านไปน้ำตาคลอ
ตอกกลับกันได้แรงมากอ่ะ คู่นี้
รอตอนต่อไปนะคะ

[lucifel]

อ้าวเฮ้ย!  พลิกล็อก   

[Folcon]

กด +1 เพราะสะใจที่ได้เห็นโจเจ็บบ้าง หึหึหึ

ไม่ว่าจะเพราะอะไรที่มันทำหนุ่มเจ็บปวด....สิ่งที่มันทำก็เกินไป..."เกินไป"

ทำไมคิดว่ามันเกินไปเหรอ ตอบเลยว่าเพราะ"ตูเข้าข้างหนุ่ม" ว่ะฮ่าๆๆๆ (เกรียนนน)

[Elleelle1234]

ใจร้าวเลยย

[nunamicky]

ซะงั๊น
ไหงมันออกมารูปนี้เนี่ย
อธิบายมาซะดีๆ น้องหนุ่ม
เจ้มึน

[Donaldye]

กูว่าแ้้ล้วววววววววววววว่าหนุ่มมันต้ิองทำอะไรกับหัวใจของโจสักอย่าง
กรี๊ดหนูไม่ได้ตั้งใจใช่มั้ยหนุ่ม บอกมาน้า!! ค้างเว่อออออออออออ

[REDMOON]

 

มาต่อไวไว เลยเกรียนนนนนน   

[shiki232]

สงสารหนุ่มมากๆ เจ็บแต่จบนะ 

[dukdikdukdik]

ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง    

[HappyMelon]

อ้าว เฮ้ยยย แล้วไงต่ออ่า แง๊ๆๆ
อิโจ แกต้องเข้าใจน้องหนุ่มผิดใช่มั้ย
หนุ่มมีไรก็พูดไปดิ มาขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องเก็บไว้แล้ววววว
สงสัยคู่นี้คงถนัดเรื่องการใช้คำพูดให้อีกฝ่ายเจ็บใจสินะ 

[fuku]

อ๋อ คิดเองเออเองนี่หว่า
*ยืนแคะขี้มูก แล้วดีดใส่หน้าโจ


ถ้าไม่เข้าใจแล้วสรุปเอาเองก็พอเหอะ  ไร้สาระไม่อยากจะยุ่งด้วย
อะไรในโลกก็ไม่ง่ายเหมือนที่ตาเห็น
ถุ๊ย!!!

[beatheart]

โว๊ยยย !!

มันเกิดอะไรนักหนาเนี่ย

อ่านแล้วกรูล่ะเครียดเลย

มีอะไรก้อเคลียๆกันดิ แล้วนี้ไอ้โจกะไอ้หนุ่ม

ผิดใจกันทำไมมึงไม่เคลียวะฟายชิบหาย

เรื่องแค่นี้ไม่รู้ว่าต้องทำไง ทีเรื่องทำร้ายจิตใจกันนี้พวกมึงล่ะเก่งนัก


ปล. แต่กูขอทีเหอะนะ คนเขียนอย่าให้หนุ่มไปฟัดกะคนอื่นเลยนะ  กูอุส่าเชียร์ ไม่อยากหั้ยด่ายพล้อย