หัวข้อ: Idylle ไม่ไหวจะเกรียน! 5/12/14 ::ไม่เกรียนที่ 25 End:: From This Moment On P.55

[arun do d]

หมอก โดน ดิล เกรียนใส่ซะหละ  น่าสงสารเจงงงงงง
คิดจะคบเกรียน ต้องเกรียนยิ่งกว่า จำไว้

[MinKKniM]

แค่ไอดิล นินทาคนแต่งกลอน คุณพ่อน่ารักถึงกับจามเลยหรอ กลอนออกจะหวาน...แค่ทิวทัศน์...อันงดงาม 

ชมรมนี้เค้ารับคนนอกมั้ยคะ อยากไปสมัครรู้สึกว่าจะมีอุดมการณ์เดียวกัน   

[u_cosmos]

จะให้สุภาพแบบลุงนนน่ะหรอ

[lollionlypop]

ถ้าต่ออินดี้มันยากนัก ก็ไม่ต้องต่อแล้ว
ต่อแค่เรื่องนี้แหละ เร็วๆเลย ไม่ต้องมาเฉไฉ !!!!!!!!!!!!!!!

เกรย์ ~

[stupidchild]

อย่างเกรียนทั้ง ตัวละคร ทั้งคนเขียน

[petite.walnut]

โอ้ย น่ารัก
ไอดิลแอบร้าย แต่มีชมรมงี้จริงก็อยากไปอยู่บ้างไรบ้าง ฮ่าๆ

อย่าไปกลัวลูก เดินเข้าไปอย่างผ่าเผยเลย
ชมรมวายยินดีต้อนรับ หุหุ

[tuek]

ชมรมนี้รับผู้หญิงไหม
จะสมัครด้วยคน(ได้ข่าวว่าแกเป็นสาววายมานานแล้วนะ)อิอิอิ

[litlittledragon]

ฮะฮะฮะ เรียกเสียงฮาได้แต่เช้า ทีนี้ตั้งใจจะหลบก็ไม่ได้แล้วนะ ไอดิล หมอกเป็นสมาชิกชมรม มีสิทธิ์สนิทกับฝันแล้วทีนี้
หนีไม่พ้นแน่

[Forget_Me_Not]

 

[tuckky]

อ่านแล้ว 
เกรียนทั้งบ้าน 555
น้องฝันยังคง 

[toou]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด  น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก
หลอกล่อเข้าชมรมแล้วววววววววววว  ฮี๊วววววววววววว
รอตอนต่อไปน๊าคร๊าาาาาาาาา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[bobie]

ตามมาเกรียน 
ไอดิลเจริญรอยเกรียนตามพ่อน่ารักเลย

[killy]

 

[pp4]

กร๊ากกกกกก เกรียน!!!
ทั้งพ่อทั้งลูก ทั้งคนเขียน เกรียนเกินไปแล้วมั้ง!? 555555
ชอบอ่ะ!! น่ารักอ๊ะ!! ขอได้ป๊ะ! กร๊ากๆ
รอตอนต่อไป! รอพี่นักเขียน(ที่ไม่เกรียน)นะคะ กร๊ากๆ (หัวเราะจากไป กร๊ากๆ)

[kunkai]

  ดีหล่ะ
จะไปตั้งชมรมนี้มั่ง

[Idylle]

Chapter 3 :: แสงจันทร์..


“กวีกานต์ กวีกานต์ นายไอดิล!”
.
.
ห๊ะ หือ!
ผมสัปหงก ปรือตาขึ้นมอง..
ชิบlostละ กรูหลับในคาบอีกแล้วเหรอเนี่ย..
เมื่อคืนไอ้เชี้ยฟัคไม่น่าส่งหนังเกย์มาให้ดูเลย (แต่กรูก็เจือกดู --)


“ถ้าชั่วโมงอาจารย์มันไม่มีความสำคัญมากขนาดนั้น ออกไปนอนข้างนอกเลยมั๊ย?”

ดุครับ ดุจริงจังอะ ฮือ..!!


“ขะ..ขอโทษครับอาจารย์”
ผมบอกตะกุกตะกัก ก้มหน้าสำนึกผิด อาจารย์พ่นลมหายใจ แล้วสะบัดหน้าโกรธๆจากใป จึ๊กกึ๋ย!!


“ก๊ากๆ มึงดูหนังเกย์ที่กูส่งไปให้อยู่อ่ะดิเมื่อคืน”
เสียงกวนตีนลอยมาจากโต๊ะหลัง

ฮึ่ย!
“มึงหุบปากไปเลยไอ้ฟัค!”
.
.
ไอ้นี่ก็เหมือนกัน.. นั่งข้างกันประสาอะไรวะ ไม่รู้จักเตือนเพื่อนว่าอาจารย์เดินมาแล้ว
ผมมองมันดุดุ
“มึงมีตากับปากไว้ทำไม ทีหลังก็ช่วยปลุกกูนิดนึงเวลาอาจารย์มาเนี่ย”

.

.
เงียบ..
และเงียบ..
ไอ้เหี้ยนี่เงียบ..

“ไอ้หมอก!”
ผมแว๊ดใส่ แต่หน้าคมเข้มนั้นหันมาทำหน้าไม่ใส่ใจ

“เงียบๆได้มั๊ย? กูเรียนอยู่”


โห! โหแม่ง!
นึกว่าสุขุมนุ่มลึกตายห่าล่ะ

“มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย”

“เหี้ยนี่เป็นคำประจำตัวมึงรึไง?”

แม่ง.. ไม่อยากบอกว่าเออ

ผมเม้มปากไม่เข้าใจ
โอเค โอเค เข้าใจก็ได้
แต่กะอีแค่ผมพามันไปเข้าชมรมวาย แค่นี้เอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะเอามาโกรธเคืองกันเลย!!
มันก็อาจจะแค่โดนผู้ฉิงในชมรมผมเทะโลมนิดหน่อยเอง!!


“ขอโทษ”
ผมบอกเบาๆอย่างยอมจำนนๆ
พ่อสอนว่ารู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย และรู้ขอโทษด้วย


“ขอโทษอะไร?”
มันถามไม่ใส่ใจ
แม่ม..


“ไม่รู้”
ผมบอกไม่ถูกครับ - -‘

“ถ้าไม่รู้ว่าขอโทษอะไร ทีหลังก็ไม่ต้องขอโทษ”

นั่น..
ไอ้นี่กวนตีน

ผมเม้มปาก หันไปเต๊ะท่าตั้งใจเรียน กรูไม่ง้อมรึงหรอกเฟร้ย!!

.
.
“อร๊ายย ดูสิ ผู้ชายคนแรกของสมาคมชมรมวายฯเชียวนะ อ๊ากก น่ากินที่สุด”

.

.
เสียงลอยมาเมื่อเปลี่ยนชั่วโมงเรียน

เดี๋ยวเหอะ!! ไอสมาชิกชมรมพวกนี้ เดี๋ยวแม่ว๊ากเลย
ผมถลึงตาใส่ ประหนึ่งหวงไอ้หมอกจัด จริงๆเปล่าครับ กลัวมันมาว๊ากใส่ผม ตัวต้นเหตุที่ทำให้มันตกเป็นเป้า


“แหะๆ ขอโทษค่ะพี่ไอดิล”
รุ่นน้องทำตัวลีบๆเดินจากไป แต่ก็ไม่วายหันมาส่งสายตาวิ้งๆให้ไอ้หมอก
ผมล่ะไม่เห็นมันจะหล่อตรงไหน งั้นๆมาก! หมั่นไส้สุดฤทธิ์!


“สะใจมั๊ยล่ะ”
ไอ้หมอกถามเปรยๆ แล้วแยกจากไป
โห แม่ง.. อย่ามาโกรธกูนะเว้ย


ถามว่าสะใจมั๊ย
มันก็..
ก็แม่มันมาว่าพ่อผมก่อนนินา..
..แต่พ่อผมยังไม่ว่าอะไรแม่มันเลย
แล้วผมมีสิทธิ์อะไรไปทำกับมัน ทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดมัน..

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“เอาล่ะทุกคน เรามีความยินดีอีกครั้งที่จะขอแจ้งว่า ชมรมเรามีผู้ชายแล้ว ฮ่าๆ”

ไอ้ฝัน ไอ้ฝัน หุบปาก!

ก็ไอ้ฟัคน่ะสิครับ บอกกล่าวกับสมาชิกที่อยู่เป็นรอบที่ร้อยล้านได้แล้วว่าชมรมที่ผมกับมันร่วมก่อตั้งมีผู้ชายแล้ว
ผมเหลือบไปมองคนข้างตัวที่เม้มปากทำหน้าเฉยชา..
..แม่ง


“กูอาจจะผิดที่ไม่ได้บอกมึงก่อน แต่ถ้ามึงไม่พอใจ มึงก็เดินออกไปได้ ไม่มีสัญญาอะไรผูกมัด..”
ผมบอกกับมันเบาๆ “ไปสิ”

"กูมีสัจจะพอ บอกว่าจะอยู่ ก็คืออยู่"
..มันบอกแบบนี้


“และคนที่พาพี่หมอกหรือเพื่อนหมอก หรือน้องหมอกมาเข้าร่วมชมรมเราได้ ฮ่าๆ ขอเสียงปรบมือแด่ไอ้คุณไอดิล”
-*-
แล้วเสียงปรบมือเสียงหัวเราะก็ดังเกรียวกราว

 << หน้าผม


“ไอ้ฟัค มึงหุบปากเรื่องนี้สักทีน่า”
ผมกระซิบโกรธๆ แต่ไอ้ฟัคหัวเราะชอบใจ ผู้หญิงโรคจิต -*-


“ก็ดีใจนะครับ ที่ได้มาเข้าร่วมชมรมนี้”
น่ะ.. ไอ้หมอกพูด ยิ้มฝืนๆ
แต่ผู้ฉิงและผู้หญิงทั้งหลายในชมรมกลับเห็นว่าเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์เสียเหลือเกิน อ้วก!!

ผมหันไปเหล่มัน..


“ก็จะช่วยเหลืองานชมรม และช่วยแสดงให้เห็นว่า..”
ไอ้หมอกหยุดไปนิดหนึ่ง “ไม่ว่าคุณจะรักใคร หรือเพศอะไร ..คุณก็ไม่มีความผิดในความรู้สึกนั้น”

..อ่า

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


ผมเดินกลับบ้านเหมือนทุกวัน กอดกระเป๋าแนบอก ก้าวย่างบนเส้นทางเดิมที่คุ้นเคย
และอบอุ่นใจทุกครั้ง..เพราะมันคือบ้านผม
สายลมยามเย็นพัดผ่านมาแผ่วเบาพอให้รู้สึกผ่อนคลายสบายๆ
ทุกๆวันไม่ว่าผมจะเหน็ดเหนื่อยอะไรมา..ผมมีหลักให้พักพิงเสมอ
ทุกๆครั้งที่ผมกลับมาบ้าน..ไม่ว่าจะผ่านอะไรมา ..ผมรู้สึกว่าผมปลอดภัยแล้ว


“พ่อ”
ผมวิ่งเข้าไปกอดเมื่อถึงบ้าน


“หือ?”
พ่อน่ารักสวมกอดตอบกลับงงๆ


“เป็นอะไรเนี่ยวันนี้ ทุกวันแทบจะไม่ยกมือไหว้ วันนี้มากอดเฉย”


“ไม่มีอะไรครับ แค่อยากกอด”
ผมบอกดื้อๆ จนพ่อน่ารักหัวเราะเบาๆ
“เกรียน!”


“พ่อน่ารักอย่าด่าตัวเองสิ”
ผมบอก

“ด่าลูกนั่นแหละ”

อ่าว..

คนบางคนเดินผ่านไปมา แล้วกระซิบกระซาบแปลกๆ รวมทั้งแม่ไอ้หมอกที่ทำหน้าเหมือนว่าวันสิ้นโลกมาถึงแล้ว เมื่อเห็นผมกอดกับพ่ออยู่หน้าบ้าน แต่ผมไม่สนใจ ผมกอดพ่อ..

. . . . . . . . . . . . . . .


ผมนั่งห้อยขาอยู่บนกำแพงหลังบ้าน
มองท้องฟ้าดำมืดที่นวลอร่ามด้วยแสงจันทร์วันเพ็ญ..
ผมว่าแสงจันทร์มันมีพลังแปลกๆ..
ดวงจันทร์ไม่มีแสงในตัวเอง แสงนั่นก็ไม่ใช่แสงของมัน.. แต่ตลอดเวลาผมก็ชอบเข้าใจว่าดวงจันทร์มีแสง
และพอใจที่จะคิดแบบนี้ต่อไป..
ผมชอบมองแสงจันทร์ เพราะผมชอบมัน..
มันไม่แผดแสงแรงกล้า..ไม่สามารถเอาไปผลิตโซล่าเซลล์ได้ แต่ว่า..มันนำทางได้
ในความมืด.. อย่างน้อยมันก็ทำให้ไม่หลงทาง

ออกทะเลละ.. ฮ่ะๆ


“อะ..”
เสียงหนึ่งดังขึ้นเบาๆ และยื่นบางอย่างมาให้


“พ่อยื่นกีต้าร์ให้ผมทำไม”
ผมถามพ่อหล่อ


“ก็เห็นลูกนั่งมองดวงจันทร์ ก็เลยนึกว่าอยากจะร้องเพลงอะไร”
พอ่หล่อวางกีต้าร์ไว้ข้างกำแพง แล้วเดินเข้าบ้านไป
.
.
“เกรย์ มึงเอาเสื้อเขียวกูไปไว้ไหน”
เสียงพ่อหล่อดังมาแว่วๆจากในบ้าน

“เอาไปซ่อน”
เสียงพ่อน่ารักตอบกลับ

“เฮ้ย ได้ไง”

“ไม่ไง ก็มึงชอบใส่เสื้อตัวนั้น”

“แล้ว?”

“กูเลยอิจฉามัน ฮ่าๆ”

“เกรียน!”

.
.
เฮ้อ.. ผมยิ้มขำ
พ่อๆกรู -*-
นี่แหละบ้าน บ้านที่เกรียน..แต่มีความสุข


ผมก้มหยิบกีต้าร์ขึ้นมาดีดเบาๆ และร้องเพลงแผ่วๆ..
..
….
…….

“แสงจันทร์กระจ่างส่องนำทางสัญจร คิดถึงนางฟ้าอรชร ป่านนี้นางนอนหลับแล้วหรือยัง..”

อย่าเข้าใจผิดครับ ผมไม่ได้คิดถึงสาวที่ไหน เพียงแต่ผมชอบเพลงนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว
เวลาท้อหรือเหงา ผมจะฟังเพลงนี้..แสงจันทร์


“แสงจันทร์นวลใหญ่ข้าจ่อมจมอยู่ในภวังค์ เรไรเสียงไพรแว่วดัง ยิ่งฟัง..ยิ่งเหงาจับใจ คิดถึง..”

..ผมก้มๆเงยๆตามจังหวะเพลง..
แล้วก็ตกใจ แม่ง นึกว่าผี..
ไอ้เชี้ยหมอกเดินออกมาหลังบ้าน
มึงตามเสียงเพลงมารึไง?


“เดินทางกลางเถื่อน กลางหมู่เดือนและหมู่ดาว แหงนมองฟ้าดั่งมองหาเงาของเยาวมาลย์..อยู่ในสายลม”

ผมตกใจน้อยๆ.. มองมัน แต่ก็ไม่ได้หยุดร้อง
ก็ทำไม ..ผมนั่งอยู่ก่อนอะ มันจะรำคาญก็เรื่องของมันดิ


“ผู้ใดซ่อนเจ้าน้ำค้างเหน็บหนาวและขื่นขม น้ำตาหยด หยดทุกข์ระทม ..พร่างพรมอยู่ในสองตา หวั่นไหว..”

..ทำไมมันมองผมแบบนั้นวะ?
งง.. แต่ไม่ถามครับ..


“เอาใจและร่างออกมาวางเดิมพัน เดินทางไกลอยู่ใต้แสงจันทร์ คิดถึงทุกวัน..คิดถึงทุกคืน”

ทำไมผมถึงชอบเพลงนี้รู้ไหมครับ..
มันเป็นเพลงที่พ่อใช้กล่อมนอนตอนเด็กๆ ฮ่าๆ..
พ่อน่ารักบอกว่า ..พ่อน่ารักมักจะนอนหลับฝันร้าย
พ่อน่ารักอยากให้ผมหลับฝันดี ..จึงร้องแสงจันทร์ให้ฟัง


“คิดถึง..คนรัก ชับชูใจให้ตื่นฟื้น โอ้ฝันอยู่ทุกค่ำคืน..ในคืนที่มีแสงจันทร์ ..อ่อนหวาน”

..”มองอะไรของมึง?”
ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว หยุดดีดหยุดแหกปาก และมองมันอย่างหาเรื่อง
ทำไม มึงมีปัญหาอะไรกับกู


“ไม่มีอะไร.. ร้องต่อสิ”
.
.
อะไรของมึงวะ?


“เอาความฝันใฝ่สองเราไว้ที่ปลายฟ้า ..เดินทางผ่านสายธารเวลา ขอให้ศรัทธา..อย่ารู้ลางเลือน”
แต่กรูก็ร้อง.. -*-


“รอแสงสว่างว่าง.. อรุณรุ่งรางมาเยือน ฝากใจไว้กับแสงดาวเดือน.. ขอให้มาเยือนอยู่ในนิทรา..หลับฝัน”

.

.

“กูขอโทษนะเรื่องวันนี้”
ผมกอดกีต้าร์ แล้วบอกกับมันเมื่อร้องจบ

ไอ้หมอกหัวเราะหึหึ
“มึงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากูโกรธมึงเพราะอะไร ไม่ต้องขอโทษหรอก”

นั่น..
ไม่ยอมครับ
“กูรู้สิ ไม่งั้นกูจะขอโทษทำไม”
ผมตะโกนข้ามกำแพง

“งั้นบอกมาสิ ทำไม?”

..อย่ามองกูด้วยสายตาแบบนั้นได้มั๊ย

“ก็ ที่กูหลอกมึงเป็นเข้าชมรมวาย เป็นผู้ชายคนไหน เขาก็โกรธ”

มันหัวเราะ มองผมยิ้มๆ
“กูไม่ได้โกรธเรื่องนั้น..”

อ้าว?

“กูบอกกับมึงว่ากูอยากเป็นเพื่อนมึง ก็คือความจริงใจที่อยากจะทำ”
มันเงยหน้าขึ้นมองแสงจันทร์ พูดโดยไม่มองผม
“แต่มึงพากูไปเข้าชมรมวายเพียงเพื่ออยากแก้แค้นที่แม่กูว่าพ่อมึง ..เท่านั้น”

มันหันกลับมามองผม “มึงดูถูกความรู้สึกกูมาก ..มึงรู้ตัวมั๊ย?”

..อ่า

ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไร.. มันก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน
..ผมอ้ำๆอึ้งๆ มึนๆงงๆ
มองแสงจันทร์อย่างสับสน ..มึงโกรธกูเรื่องนี้น่ะนะ..

.

.

คือบทกวี..แห่งศักดิ์ศรี
คือดนตรี..อันแจ่มชัด
คือภาพเขียน..เจิดจรัส
คือทิวทัศน์..อันงดงาม


“ดูอะไรอยู่..?”
พ่อน่ารักเดินมาโอบไหล่ผมงงๆ
ผมยืนมองบทกวีบทเดิมหน้าห้องเมื่อกลับเข้ามาในบ้าน

ผมหันไปมองพ่อ และถามเบาๆ
“ใครแต่งครับ?”

พ่อน่ารักเงียบไปอึดใจหนึ่ง แล้วก็มองผม ปกติจะตอบว่า’ไม่มีอะไร๊’
แต่วันนี้ยักไหล่เบาๆ แล้วบอก
“แค่กวีโนเนมคนนึง”

“แต่งทำไมครับ?”
ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม ผมถึงสงสัยเหลือเกิน
พ่อน่ารักเงียบไปอีกครั้ง.. ในแววตาเปี่ยมด้วยความสุขใจ แล้วบอกผมเพียงแค่
“มันไม่ใช่กลอนที่เพราะอะไร แต่เขาชอบมัน เพราะเขาแต่งให้สามีกับลูกชาย..”


เอาความฝันใฝ่สองเราไว้ที่ปลายฟ้า..
เดินทางผ่านสายธารเวลา..ขอให้ศรัทธาอย่ารู้ลางเลือน
รอแสงสว่าง..อรุณรุ่งรางมาเยือน
ฝากใจไว้กับแสงดาวเดือน..ขอให้มาเยือนเธอในนิทรา..

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Credit : แสงจันทร์ – มาลีฮวนน่า

ขอให้เกรียนคนอ่าน ได้รับความขอบคุณจาก ..เกรียนคนเขียน

[Zam_Zammy]

^
^
จิ้มมมมมมม

ตอนนี้เสื้อเขียวขโมยซีนมาก พ่อน่ารักเอาไปซ่อนเพราะอิจฉา 

[liptudzii_chi]

  เกรียนนนนนนน

[lai-la]

จิ้มๆๆๆๆๆๆคร้า ชอบมากแสงจันทร์ มาลีฮวนน่า

[Tun_Bow]

ชอบเกรียนรุ่นลูกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[loveooo]

หมอกน่ารักมากอ่า  ชอบๆๆๆๆๆๆ

[Cacao]

เป็นตอนที่อึนแปลกๆ.... ออกจะเศร้าๆซึมๆไปหน่อยนึง รู้สึกว่าน้องหมอกเป็นคนที่จริงใจมากอ่ะ ณ จุดนี้
แบบ... เหมือนจะแสดงออกอย่างชัดเจนและตรงไปตรงมาว่าชอบไอดิ้ล ฮ่าา อาจจะยังไม่ได้ชอบแบบนั้น
แต่อีกหน่อยก็ต้องชอบแบบนั้นแน่ๆอะ 555 แต่ดูแล้วน้องไอดิลน่าจะแสดงออกก่อนว่าชอบหมอก
เพราะระดับความเกรียนสูงกว่าพอตัว ชอบตอนที่หมอกบอกว่า ไอดิลดูถูกความรู้สึก อ่านแล้วโคตร จี๊ดดดด !

[hardened-boy]

 

เย้ๆๆๆๆๆๆๆ   มาแต่งเรื่องใหม่แล้ว



ดีใจจังครับ

[yeyong]

ความเกรียนมันถ่ายทอดทางการเลี้ยงดูได้อย่างชัดเจน

[OnLyOnE]

ซึ้งงงงง... สุดใจ

ไม่ได้แล้ว ต้องส่งให้เพื่อนผมอ่านมั่ง

แสงจันทร์จะได้กล่อมมันให้นอนหลับ

^___^

[tuek]

หมอกพูดออกมาแบบนี้ไอดิลไปไม่เป็นเลย

[malula]

หมอกก็ชัดเจนดีในความรู้สึก การกระทำ แต่แอบขี้งอนนะ
คุณพ่อน่ารักแอบซึ้งแต่งบทกวีให้ลูกและสามี
ชอบเพลงแสงจันทร์มาก ขอบคุณค่ะน้องเกรียนคนเขียน

[fuku]

บวกให้คนแต่งค่า (อยากบอกเฉยๆ)

เราชอบเนื้อเพลงมาก
และยิ่งชอบมากตอนที่พ่อบอกว่า แต่งให้สามีและลูกชาย ทำเอาน้ำตาแทบไหล

[toou]

ชอบจังเลยยยยยยยยยยยยยย

[golove2]

เกรียนซึ้ง