ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เีดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 สวัสดีค่า5555555 นั่งขำตัวเองตั้งนาน แรกๆก็เข้ามาอ่านนิยายที่นี่ได้สักพักแล้ว
พอจะเอานิยายที่แต่งไว้ของตัวเองมาลงบ้าง
ก็ดันเหวอซะงั้น เพราะงงไม่รู้มันลงยังไง จนมาอ่านเจอก็ถึงบางอ้อ
ขอบอกว่าในนี้เป็นแหล่งจริงค่ะ^^ ที่เล้ามีนิยายดีๆอยู่เพียบนะ เพื่อนๆลองหากันดูคงได้เจอเรื่องที่ถูกใจ
สำหรับตัววิเอง 5555
อยากบอกว่ายินดีต้อนรับคนอ่านทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนิยายเพี้ยนๆของวินะค่ะ^^
ขอให้มีความสุขไปกับขอโทษครับผมเผลอ นะจ๊ะ
นิยายของวิไม่รู้มีใครเคยอ่านมาก่อนบ้างมั้ย ถ้าใครชอบก็ขอบคุณล่วงหน้ามากๆจริงๆค่ะ
ตอนที่1 แรกพบพบรัก.../1
แม้ในยามราตรี บางสถานที่ ยังคงสว่างไสว
คราคร่ำไปด้วยผู้คน แสงสี และเสียงเพลง.............................................
รถแท็กซี่คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าผับชื่อดังคนในรถรีบจ่ายเงินให้โชเฟอร์ ก่อนจะลงมายืนลังเล เก้ๆกังๆ
น้ำ ชายหนุ่มหน้าตาน่ารัก ยืนเอามือเกาหัวแล้วถอนหายใจ เม้มปากนิดๆ เหลือกตาขึ้นมองดูสถานที่ตรงหน้า...
เขาไม่เคยมาที่แบบนี้และวันนี้ก็ไม่ได้มาเที่ยว แต่จำเป็นต้องมา...น้ำตัดสินใจก้าวเข้าไปข้างใน
พอพ้นประตูเข้ามาเท่านั้นเสียงดนตรีก็ดังกระหึ่มจนน้ำสะดุ้ง.........
(love fool- new found glory)
Dear, I fear we're facing a problem
You love me no longer, I know
And maybe there is nothing
that I can do to make you do
Mama tells me I shouldn't bother
That I ought just stick to another girl
A girl that surely deserves me
But I think you do
So I cry, I pray, and I beg
Love me, love me
Say that you love me
Fool, fool me
Go on and fool me
Love me, love me
Pretend that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
So I cry, and I beg for you to
Love me, love me
Say that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
I can't care about anything but you
Lately I have desperately pondered
Spent my nights awake an I wonder
What I could have done in another way
To make you stay
Reason will not lead to solution
I will end up lost in confusion
I don't care if you really care
As long as you don't go
So I cry, I pray, and I beg
Love me, love me
Say that you love me
Fool, fool me
Go on and fool me
Love me, love me
Pretend that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
So I cry, and I beg for you to
Love me, love me
Say that you love me
Leave me, leave me
Just say that you need me
I can't care about anything but you (anything but you)
Love me, love me
Fool, fool me
Love me, love me
I can't care about anything but you ...
ชายหนุ่มยืนมองผู้คนที่มาเที่ยวที่นี่ ทุกคนแต่งตัวสวยหล่อกันมาเต็มที่
แล้วดูเขาสิ...เสื้อยืดแขนสั้นคอกลมสีขาวธรรมดาๆ กางเกงยีนส์ขาดๆกับรองเท้าผ้าใบสีดำคู่ล่ะ199
น้ำก้มมองดูตัวเองแล้วคิด(เฮ้อ~รีบๆไปดีกว่า ..แล้วมันอยู่ไหนวะ)
เดินมองหา คนที่มาตามหา ตอนนี้มันเมาปลิ้นอยู่หลืบไหนในผับนี้กัน..
ไอ้เจ้านิกกี้! เจ้าน้องชายตัวดี!!
ขอมาสังสรรค์กับเพื่อนๆที่มหาลัย เราก็เห็นว่ามันโตแล้วแต่เมื่อชม.ที่แล้ว เพื่อนน้องชายก็โทรมารายงานอย่างร้อนรนว่า
"งานเข้าค่ะพี่น้ำ! ไอ้นิกมันดันมาเจอยัยบุ๋ม(แฟน)มากะกิ๊กที่นี่! ทะเลาะกันจนเกือบโดนจับโยนออกนอกผับเชียวค่ะ
ดีที่ยัยบุ๋มมันพากิ๊กเผ่นแน่บไปได้ ตอนนี้ไอ้นิกกี้มันแดก เอ๊ย! ดื่มเหล้าใหญ่เลยค่ะ กินเป็นน้ำอ่ะพี่! ช่วยหนูทีเถอะค่ะพี่น้ำ
ห้ามเท่าไหร่มันก็ไม่ฟังแถมมันยังไม่ยอมปล่อยเพื่อนๆกลับบ้านอีก ฮือ~~ หนูแนนหมดปัญญาแล้วค่ะ ตามันขวางใหญ่แล้ว
ไหนจะ.........ค่า..เหล้า..กับ..ของ..ที่..ทำแตก...อีก(เสียงอ่อย)"
เฮ้อ! ...เดือดร้อนกูอีก!! (-*-)
แต่ยังไม่ทันจะเจอเจ้าน้องชาย ก็เจอ...
" เอ่อ ขอโทษครับน้อง มาคนเดียวเหรอ นั่งด้วยกันมั้ยครับ "
เจอจีบ!!
" !!? " สะดุ้งดิ! ผู้ชายนะเฟ้ย! บ้าเอ๊ย!
ชายหนุ่มหน้าตาดี แต่งตัวดี ในมือถือแก้วเหล้า และท่าทางแอลกอฮอล์ที่อยู่ในแก้วนั่นจะเริ่มออกฤทธิ์บ้างแล้ว
ทำเดินเข้ามายักคิ้ว ส่งสายตาหวานเชื่อมให้ ทอดสะพานอย่างเปิดเผย เชื้อเชิญให้ซะขนาดนี้...แต่!
"เอ่อะ!! มะ ไม่อ่ะ!"
ไม่ต้องคิดให้เสียเวลา น้ำรีบจ้ำอ้าวหนีให้ไกลจากชายคนนั้นทันทีอย่างไม่สบอารมณ์
"อ้าว! โธ่เดี๋ยวสิน้อง รีบไปไหนล่ะ ถึงมีแฟนพี่ก็ ok. นะครับ!...." ส่ายหัวอย่างเสียดาย
เสียงโห่จากโต๊ะกลุ่มเพื่อนยังตะโกนโห่แซวแข่งกับเสียงเพลง แห้วแดกเลยมึง!5555
คนน่ารักยังได้ยินเสียงแซวจากทั้งคนเมาและยังมีสติเป็นระยะๆ ทุกมุมที่เขาเดินผ่านไป
"มีแฟน ยังจ๊ะ"
"คืนนี้ไปกับเรามั้ยเธอ"
"ตามหาหัวใจไม่เจอเหรอครับ อยู่ที่พี่นี่ไง!"
"ตรงนี้ก็ว่างนะคร๊าบบบ"
ผิวขาวอมชมพู แก้มใสๆ ตาหวานๆ ปากบางสีชมพูระเรื่อ จมูกโด่งรับกับใบหน้าเรียวมนสวย...
แถมรูปร่างที่ดูบอบบางกับส่วนสูงที่ไม่มากนัก 172ซม.สำหรับผู้ชายแล้ว ก็ถือว่ายังตัวเล็ก...น่ารัก
แม้ไม่ได้แต่งตัวดีอะไรมากมาย แค่หน้า ก็เด่นเกินพอแล้ว ที่จะทำให้ใครต่อใคร พากันมองจนต้องเหลียวหลัง
"ฮึ้ย!!!~~ ไอ้พวกบ้าเอ๊ย! เป็นผู้ชายกันซะเปล่า ไอ้พวกโรคจิต! บ้าชะมัด ผู้หญิงมีไม่ไปจีบว่ะ!
มาจีบกูกันอยู่ได้เสียชาติเกิดฉิบหาย!"
น้ำหลบมุม มายืนขนลุกขนพอง สยองจนบ่นด่าไม่เลิกอย่างหัวเสีย ชะตากรรมที่แสนเศร้า ถึงเขาจะทำใจแล้ว
ด้วยหน้า"แบบนี้" เข้ามาคงไม่พ้นต้องเจอกับ ไอ้พวก "แบบนี้"
(เจอบ่อย.........แต่ไม่ชิน เพราะไม่อยากจะชินว้อย!! กูเป็นผู้ชายๆๆๆๆๆ และไม่มีวันจะไปชอบ
ไอ้เพศผู้เหมือนกันตัวไหนเป็นอันขาด! ฮึ่ม! เป็นเพราะแกไอ้นิกกี้ พี่ถึงต้องมาเจอะเจอกับไอ้บ้าพวกนี้หยุบหยับไปหมด
คอยดูนะพ่อจะแผ่นกบาลให้หายบ้าเลย!) จากที่คิดจะใจเย็นพูดกับน้อง ตอนนี้ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว....
"ฮัลโหล หนูแนน พี่มาถึงแล้ว แล้วโต๊ะพวกแกมันอยู่ตรงไหนกันแน่วะเนี่ย ทำไมพี่หาไม่เจอ? แล้วไอ้นิกกี้มันเป็นไง.."
โทรถามคงเจอเร็วกว่า
"อ๋อค่า...มันยังเอาแต่กินเหล้าไม่หยุดเลยพี่ ท่าจะเฮิร์ทมาก เอางี้เดี๋ยวแนนไปพาพี่มาดีกว่า ที่นี่มันกว้าง
แล้วพี่น้ำก็ไม่เคยมาด้วยถูกฉุดไปล่ะแย่เลย อิอิ.."
"เฮ้อ~ เออ พี่อยู่ตรงบันไดที่มีรูปปั้นนกตัวใหญ่ๆอ่ะนะ อืม..ชั้น..3"
กำลังเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงก็..
ผลัก!!!
โอ๊ะ!! โอ๊ย!!!! (*0*)""""
เฮ้ย!!! เฮือก!! [0 ๐]
ตกใจ! อยู่ดีๆ มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้วิ่งขึ้นบันไดมาชนเข้าอย่างจัง เจ็บนะเฟ้ยแถมตอนนี้มันยังล้มทับเขาด้วย!
"เอส! ไอ้เอส! มาพูดให้รู้เรื่องก่อน!"
เสียงผู้หญิงตะโกนไล่หลังตามมากระชั้นชิด ทำให้คนที่ถูกไล่ตามอยู่รีบลุกขึ้นจากตัวน้ำ
"โธ่เว้ย! ยืนขวางหาพระแสงไรวะเนี่ย!! ไม่มีที่จะยืนแล้วรึไงวะ! โดนจับได้กันพอดี บ้าเอ๊ย!"
เสียงบ่นแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างไม่เก็บอาการของชายหนุ่มที่ทะเล่อทะล่าวิ่งมาชนเขา
ทำเอาน้ำฉุนกึก! "เฮ้ย! ว่าไงนะเฮ้ย!? นี่จะหาเรื่องกันใช่ม๊ะ!" คนน่ารักรีบหันขวับกลับไปจ้องหน้า
คนหาเรื่องอย่างไม่หวั่นเกรง ให้มันรู้กันไปสิเขาไม่ผิดซักนิด! มาหาเรื่องกันได้
(น้ำ) " ! ..................เอ๊ะ!? .................. "
(เอส) " ! .................เงียบ..................... "
.................
...............................................
.............คนตรงหน้า...................ช่าง..........................................................
................................
น้ำตกใจยิ่งกว่าเดิม...เหวอ! ดารานี่หว่า!
โห...ตัวจริงโคตรหล่อเลยว่ะ!! ยิ่งกว่าที่เคยเห็นในทีวีซะอีก
คิ้วเข้มเรียงเส้นสวย ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนฉายแววเป็นประกาย
จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากบางหยักได้รูปสวย ใบหน้าเรียวคมคายที่จ้องมานั้น..
หล่อ.................โคตร โคตร
แต่!
......เลว! แม่งนิสัยไม่ดี! พวกข่าวซุบซิบที่เคยได้ยินมาเกี่ยวกับเจ้าหมอนี่ท่าจะจริงเว้ย
เอ... แล้วไมมันเงียบไปเลยวะ?.........
........................
เอสได้แต่ยืนนิ่งเหมือนต้องมนต์อยู่ตรงนั้น...
ตั้งแต่เกิดมาหัวใจของเขาไม่เคยถูกทำให้เต้นรัวเท่านี้มาก่อนเลย...
(กูเป็นอะไรไปเนี่ย...ไอ้เอส กู.....เป็นอะไรไป...) เอสถามตัวเองซ้ำๆอยู่ในหัว
เห็นปากคนน่ารักตรงหน้าขยับ เหมือนจะพูดอะไรบางอย่างกับเขา แต่...
เสียงเต้นของหัวใจเอสตอนนี้ กลับดังกลบก้องเข้าไปถึงข้างในหัว
ตอนนี้หูเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว มันช่าง................
รักแรกพบ...
คำคำนี้มันผุดขึ้นมาในหัว ใช่เลยความรู้สึกแบบนี้มันยิ่งกว่าปิ๊งซะอีก!.....
.........เขาเชื่อแล้วว่า มันมีจริง! วินาทีที่คนตรงหน้าหันมา...เหมือนโลกของเขามัน
หยุด! หยุดทุกสิ่ง หยุดทุกอย่าง แม้แต่หัวใจของเขาก็ราวกับว่ามันหยุด..
หยุดที่คน คนนี้...
เอสพยายามจะอ้าปากพูด แต่ เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกไป ไม่สิ! เขาพูดไม่ออก!
น้ำมองอาการคนหน้าหล่อราวเทพบุตรจุติลงมา ที่ตอนนี้ยืนเหวอ เอ๋อแดกเป็นใบ้รับประทานอย่าง งงๆ
" อะไรวะ!? " คนน่ารักเกาหัว ขมวดคิ้วไม่เข้าใจอารมณ์ชวนทะเลาะที่ค้างเติ่ง...
แล้วพลันสายตา ก็สะดุดเข้ากับร่างของคนที่กำลังเดินมา จากทางด้านหลังของเอส
นั่น หนูแนนเพื่อนน้องชายเดินมารับเขาแล้ว ก็ในเมื่อคนตรงหน้าไม่มีทีท่าจะเอาเรื่องอะไรอีก
งั้นเขาก็ขอชิ่งไปเลยก็แล้วกันนะ เจ้าดาราบ้าเอ๊ย!
น้ำเดินชนไหล่ผละจากไปทิ้งให้คนหน้าหล่อ
เอาแต่ยืนมองตามหลังไปจนสุดสายตา......
" เอส! แฮกๆ โอ๊ย~~~~เหนื่อย! ไอ้เอส! แก~แก๊~~ หนีชั้นมาเที่ยวแบบนี้อีกแล้วนะ!
พรุ่งนี้แกมีถ่ายละครของพี่ผึ้งแต่เช้านะ แกจะมาเที่ยวดึกๆดื่นๆ
แล้วเบี้ยวงานเขาอย่างคราวก่อนไม่ได้! ชั้นจะไม่ช่วยแก้ตัวให้แกอีกแล้วนะ
ได้ยินมั้ย!...ไอ้เอส!!? "
เป็นเพราะวิ่งตามเอสขึ้นบันไดมา ทำให้สาวร่างอ้วนผู้จัดการส่วนตัวของดาราหนุ่ม
หายใจแทบไม่ทัน พี่โอบพูดปนหอบแล้วเกาะแขน รั้งตัวเอสไปด้วยอย่างไม่ยอมให้หนีได้อีก
แต่ คำตอบกับอาการของ ไอ้จอมแสบ ที่ชอบแผลงฤทธิ์ใส่เธอ
ก็ทำให้พี่โอบต้องอึ้งปนเหวอ!
" พี่! เรากลับบ้านกันเถอะ! " คนหน้าหล่อพูดหนักแน่น พยักหน้าบอกโอบแล้วเดินนำไป
" ................เฮ้ย!? !!! .............???...... จริงดิ!? ไหงมันง่ายเงี้ย?
แต่ อ๊ะ เออแฮะ... ก็ดีวุ้ย! เออกลับๆ ไอ้เอส! รอพี่ด้วยสิ! "
น่าแปลกใจเป็นที่สุดกับการตอบรับยอมแต่โดยดีของดาราหนุ่ม
หากเป็นปกติล่ะก็ไม่มีทางซะหรอก พ่อตัวดีต้องอ้างนู้นอ้างนี่ แล้วอยู่ยาวตลอด
แต่นี่...เกิดอะไรขึ้นกันนะ? โอบเก็บความสงสัยไว้ในใจ
แล้วเดินตามเอสออกจากผับแบบโล่งอก
......................................
********************************
ณ คอนโดของเอส
" มัน............ผ่านไปแล้ว..............ผ่านไป..แล้ว ๆ...มัน! เฮ้ย...ไม่น่า......
ไม่มีอะไรทั้งนั้นหรอก ...เราก็แค่...............................................................................
.................................................................เข้าใจผิดล่ะ...มั้ง ... "
หลังจากกลับมา
ชายหนุ่มก็เอาแต่เดินวนไปเวียนมา อยู่ในห้องชุดสุดหรูของตัวเองอย่างฟุ้งซ่าน
พร่ำพูดพร่ำคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเขาที่ผับ ซ้ำๆ....ซ้ำๆ...
ในสภาพเพิ่งอาบน้ำออกมามีผ้าขนหนูผืนเดียวพันกาย
หยดน้ำยังเกาะตามตัวอยู่พร่างพราย
เหมือนกับที่เขายังสลัดความคิดหนึ่งให้หายไปไม่ได้
ชายหนุ่มกรอกตาไปมาเดินๆวนๆอย่างงุ่นง่าน แล้ว หยุดกึก!
" แต่! เฮ้ย! ...นี่กูปล่อยเขาไปได้ไงวะ!!!!?.......ทำไมกูถึงไม่ขอเบอร์! ทำไมถึงไม่ตามไป ทำไมถึง~ไม่!..."
เฝ้าถามตัวเองว่าทำไมๆๆๆๆๆ เอสทอดถอนใจ
นึกถึง...หน้าคนน่ารัก ที่ทำให้ใจเขายังเต้นไม่เป็นส่ำอยู่ แม้ในตอนนี้
หน้าตาที่ยู่ยี่กับคิ้วที่ขมวดขุ่นไม่ได้ดั่งใจ ก็พลันคลายลง...แล้วกลายเป็นคลี่ยิ้ม
พูดเหมือนคนละเมอออกมา ".ไม่......ถามเขา...ว่าชื่ออะไร.." [ /////// ]......
.............แล้วอยู่ๆ เขาก็หน้าหุบลง
" ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!! "
แหกปากตะโกนซะลั่นห้อง! "โธ่เว้ย!!!! ฮึ่ม!! ฮึ๋ย!!! " คนหน้าหล่อกัดฟันกรอดอย่างแสนจะเจ็บใจ
ทำไมล่ะโชคชะตาถึงต้องเล่นตลกกับเขาด้วย ทำไมคนที่เขาตกหลุมรักต้องเป็น!....
"นั่นมัน!.. ผู้ชาย! ผู้! ชาย!
ผู้ชายยยยยยยยยยยยยยย~~~~~~~~ว้อยยยยยย!!!! "
อยากจะร้องตะโกนบอกฟ้า สวรรค์! ทำกันด้ายยยย~~~~
เอสกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ของเขา แล้วอยู่ๆก็ลุกพรวด!! ขึ้นมานั่ง
" เฮ้ย! ไม่จริง! นี่..เราเป็น!!! "
สองมือของชายหนุ่มกุมขมับปากก็พร่ำพูดกับตัวเอง
" บ้าไปแล้ว....เข้าใจผิดน่า .........เราไม่ได้เป็น! "
" อ้าวแล้วทำไม ..............|||||||||||| ถึงไปชอบ ผู้ชาย! ได้วะ!? "
ตะคอกถามตัวเองราวกับคนบ้า
เงียบ..........
...........
มีแต่เพียงเสียงของความเงียบที่ตอบเขากลับมา
" นี่เราเป็นเกย์เหรอเนี่ย!? กูเป็นเกย์!!.... เรอะ?.. " เอสส่ายหน้าไปมาไม่อยากเชื่อ
ไม่ว่าเขาจะเคยมีความรู้สึกดีๆกับผู้หญิงคนไหน มันก็เทียบไม่ได้เลย
กับความรู้สึกในตอนที่ได้เจอ คนที่เขาคิดว่ามันคือ..........รักแรกพบ
ช่าง....น่ารัก น่ารักๆๆๆๆๆๆ จริงจริ๊งงงงงง คนอะไรทำให้เขาแทบลืมหายใจไปเลย ..///////
"เฮ้อ~~~ " เสียงถอนใจยาว คนหน้าหล่อรู้สึกตัวว่าพบรักเข้าแล้ว
แต่ ไม่ว่าเขาจะเป็นเกย์รึไม่...ต่อให้คนนั้นเป็น ผู้ชาย แล้วไง...
เขากลับปล่อยให้คนที่เป็นรักแรกพบนั่น เดินลับหายไป.....
แสดงว่า.........แค่นี้เขาก็ไม่ต้องเป็นเกย์แล้วใช่มั้ย.........?.....................
........เอสล้มตัวลงนอนเอามือก่ายหน้าผาก ในแววตายังฉายแววกังวล ครุ่นคิดไม่ตก
อยู่ดีๆ.....ใบหน้าหวานๆ ของคนน่ารัก ก็ลอยผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของชายหนุ่ม
เอสยิ้ม........
เขามีความสุข แค่ได้นึกถึง เพียงแค่นี้...เขาก็เขินอยู่คนเดียวจะแย่แล้ว
ได้แต่ขำให้ตัวเองเบาๆ................แล้วชะงัก!..เฮ้ย!
" บ้า! บ้าไปแล้วรึไงไอ้เอสเอ๊ย! ตายห่าล่ะ! |||||||||...........
.................กูไปหลงรักผู้ชายด้วยกันได้ไงวะ! โธ่ว้อยยยย~~!!
โอ๊ย~กูอยากจะบ้าตายยยย โฮ~~กูอยากจะร้องไห้~~~ "
คนหน้าหล่อดิ้นพล่านไปมาแทบตกเตียง จนผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบเอวหลุดออก...
แต่ใครจะสนล่ะ คืนนี้ท่าจะไม่เป็นอันหลับอันนอนซะแล้ว
.............................
********************************
" โอ๊ยยยย~~~ พี่น้ามมมมมมมม ฮึก โผ้ม เจ็บบบบบบบ~"
เสียงร้องยานคางด้วยความเมามายของหนุ่มหน้าตี๋
นิกกี้ ร้องโอดครวญที่เขาถูกพี่ชาย ฉุด กระชาก ลากให้เดินตามไปยังห้องของตัวเอง
แบบไม่มีความทนุถนอมเลยซักนิ๊ด ถึงแม้ไอ้เจ้าน้องชายจะตัวโตกว่าเขามากสักแค่ไหน
แต่น้ำก็ใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี จิกหัวลากมันกลับมาบ้านจนได้...
" ทามมายอ่า~ พี่! ทามมาย~~ พี่น้ามมมมมม หืออ?? "
ประโยคคำถาม ที่ไม่มี คำถาม แต่ ดันมีคำตอบ
" ก็เพราะมึงมันง่าว! (โง่) อย่างงี้ไง๊ ไอ้นิกกี้!! "
เหมือนจะรู้ว่าคนเมาต้องการถามอะไรเขา...น้ำยืนท้าวสะเอว มองสภาพน้องที่เละเทะ
เพราะฤทธิ์เหล้าและพิษรัก " เฮ้อ.. อกหักแล้วไง เดี๋ยวก็หายน่าไม่ตายหรอกไอ้น้อง "
อาจจะฟังดูเป็นคำพูดชุ่ยๆ ใครไม่เจอกับตัวก็พูดได้แบบเขา แต่เขาก็รักน้องนะ
พ่อกับแม่ก็จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อ3ปีที่แล้ว จึงเหลือกันอยู่แค่สองคนพี่น้อง
น้ำยกมือขึ้นลูบหัวลูบหน้าของน้องชายอย่างอดสงสารไม่ได้.....................เขานึก........
.............................ถึง.....................ค่าเหล้า..........ค่าอาหาร.....ค่าข้าวของที่เสียหาย.........
...........................................ผลัวะ!!!(ตบกบาลแม่งทั้งๆยังหลับงี้แหละไอ้เวร!)
คนเมาที่โดนดี ถึงหลับแต่หน้าก็บอกว่า เจ็บ
.........................
.............
"โครกกกกกกก"
เสียงท้องของคนน่ารักเริ่มไม่น่ารัก ร้องประท้วงเสียงดัง
" หิวแฮะ เอ้อ..ต้มมาม่าแดกแล้วกัน! "
นอกจากวุ่นเรื่องเจ้านิกกี้แล้ว เขายังมีเรื่องให้ต้องเครียด อีกเรื่องนึง...
เรื่องในที่ทำงานของเขา...เฮ้อ
ข้าวของเงินทองก็เปรียบเสมือนของนอกกาย
ไม่ตายก็หาใหม่ได้..........ใครพูดไว้กันนะ..
ดูซิ ตอนนี้ เลยต้องหาเอาใหม่ ||||||||||.......-_-"
น้ำถือชามมาม่าที่เพิ่งสุกได้ที่หอมฉุย มานั่งกินที่หน้าทีวี คนน่ารักหยิบรีโมทเปิดเปลี่ยนช่องไปเรื่อย..
จนมาหยุดชะงักลงที่ช่องหนึ่ง ...ช่องที่กำลังฉายใบหน้าของคนที่เขาเพิ่งได้พบเจอตัวเป็นๆมา
" เฮอะ!!!....ไอ้นิสัยเสียนี่มันหล่อจริงเว้ย " ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยชมใครหน้าไหน
โดยเฉพาะกับ ผู้ชาย มาก่อนเลย น้ำมองหน้าเอสที่อยู่ในจออย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้
" แต่....ตัวจริงมันหล่อกว่าในทีวีอีกแฮะ! " คนน่ารักนึกถึงตอนที่เจอกับเอส
........ยิ้มที่มุมปากสีชมพูระเรื่อของเขา ผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ขำ ที่คนหน้าหล่อ เอาแต่ยืนตัวแข็งทื่อ มองเขาอยู่อย่างนั้น แล้วทำหน้าเหวอๆ
" พิลึกคน.......หึ ไอ้บ้า.. "
++++++++++++++++++
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
