ตอนที่3 เกลียดที่สุด...(ครึ่งแรก)
“พี่น้ำ! เกิดอะไรขึ้น!?”
เจ้าหนุ่มหน้าตี๋ที่ในมือ ถือแต่ของพะรุงพะรัง (ก็ถุงอาหารทั้งนั้น) วิ่งหน้าตื่นมาถึงริมสระน้ำ
ทำเอาคนที่อยู่ในสระทั้งสองต่างก็หน้าเหรอหรา เขินจนต้องรีบแยกออกห่างกัน แล้วค่อยๆปีนบันไดสระ
ขึ้นมายืนตัวเปียกลูบหน้าลูบผม อย่างไม่รู้จะหาข้อแก้ตัวว่าอะไรดี
“นี่พี่! กับพี่เอส! ทำอะไรกันในสระว่ายน้ำเนี่ย!?” นิกกี้มองสภาพพี่ชายกับดาราหนุ่มแล้วขึ้นเสียงสูง
น้ำตกใจรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ “เฮ้ย! เปล่านะ! ไม่ได้ทำอะไรกันเว้ย!”
เอส ลอบมองใบหน้าแดงระเรื่อของคนน่ารักที่ปฎิเสธจนเสียงแข็ง แล้วก็อมยิ้ม...
“.........ถ้าไม่ได้ทำอะไรกัน แล้วมันเกิดอะไรขึ้น!? นึกอยากลงไปว่ายน้ำเล่นรึไง
พี่ว่ายน้ำเป็นซะที่ไหน อย่ามาโกหกผมนะ!” เมื่อเจ้าน้องชายยังไม่ยอมเลิกรา คนเป็นพี่จึงขึ้นเสียงใส่
กลายเป็นเถียงกันไปมาต่อหน้าเอส
“ไอ้นิก! ก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไร ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!! พี่....ก็แค่......ตกน้ำ”
“แล้วอยู่ดีๆทำไมพี่ถึงตกน้ำได้!?”
“ก็ไอ้เวรนี่สิ! (ชี้ไปที่เอส) ดันดึงกูลงไปด้วย แม่ง~ดีนะที่น้ำมันไม่ลึก”
“.............หมายความว่าพี่เอสจะตกน้ำ...แล้ว...ดึงพี่น้ำลงไปด้วย.........
.แล้ว........ไมต้องยืนกอดกันด้วยอ่ะ!?”
“เอ๊ะ! ไอ้น้องเวร! มึงตาฝาดแล้ว~ ใครกอดใค๊ร มีที่ไหนกัน! ว่าแต่มึงเหอะ มัวไปมุดหัวอยู่ที่ไหนมา”
“พี่ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง! ก็ผมเห็นกะตาสองข้างนี่เลย! ผมไม่เชื่อหรอก!”
“โธ่เว้ยยยย~~มันไม่มีอะไร กูไม่ได้ทำอะไรเลยทั้งนั้นเฟ้ย!!”
“ผมไม่เชื่อ!”
“นิกกี้! มึงจะถามให้มันได้อะไรขึ้นมาวะ! ก็บอกว่าไม่! มี! อะ! ไร!”
“ไม่เชื่อ! แล้วพี่เอามือปิดปากทำไม!?”
“เฮือก!! เฮ้ยป่าวนะ! กูไม่ได้ปิดอะไร!”
“นั่นแน่ะ! ยกมือขึ้นมาปิดอีกข้างแล้ว! มีอะไรที่ปากพี่!?”
“เฮ้ยไม่มี๊!~~~กูก็ปิดของกูเฉยๆ!”
“มีอะไรที่ปากพี่!!”
“ก็กูบอกว่าไม่มีอะไรไง! กูไม่ได้จูบกับมันนะ!”
“ห๊า!!?”
“........................................เฮ้ย! ไอ้เชี่ย!! ไม่ใช่นะ! ไอ้นิกไม่ใช่! ไม่ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
นิกกี้แทบไม่เชื่อหูตัวเองกับสิ่งที่เขาได้ยิน แต่อาการของพี่ชายมันฟ้อง...ชัดซะยิ่งกว่าชัด เมื่อน้ำเอาแต่
ปิดปากตัวเองไว้แล้วส่ายหน้าจนหัวแทบหลุด หวังจะปฏิเสธในคำที่เผลอหลุดปากออกไป
“นี่! ...พี่น้ำจูบกับพี่เอส! ในสระว่ายน้ำนี่เรอะ!!?” ตาตี่ๆเบิกโพลงเท่าไข่ห่าน
มันเป็นไปได้เหรอเนี่ยที่พี่ของเขาจะกอดจูบกับผู้ชาย! แถมยังเป็นกับพี่เอสดาราดังอีกด้วย!!
คนหน้าหล่อฟังอยู่นาน ก็ขอแทรกบทสนทนาของสองพี่น้องขึ้น ด้วยการพยายามอธิบาย
ให้คนน้องฟัง แต่มันกลับจะยิ่งทำให้คนพี่โมโหเพิ่มมากขึ้น เมื่อเขาพูดว่า
“คือ..........มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ ชั้นพยายามจะช่วยพี่ชายนาย ที่กลัวจะจมน้ำอยู่..แล้ว........เอ่อ...
......เผอิญปากมัน .................//////...ไปโดนกัน......นิดหน่อย”
“นิดหน่อย! นิดหน่อยบ้าอะไรห๊ะ! ถึงใส่ลิ้นเข้ามาแบบนั้น!!” น้ำหันไปตะคอกใส่จนหน้าแดงแจ๋
แล้วสะดุ้งเฮือก! นี่เขาลืมตัวพลั้งปากไปอีกแล้ว คิดได้ก็รีบปิดปากตัวเองแน่น แต่ไม่ทันแล้ว
เพราะคำที่เขาพูด มันเข้าไปก้องอยู่ในหัวเจ้าน้องชาย ที่กำลังยืนตะลึงจังงังเรียบร้อย
“ห๊ะ!! ลิ้น!?” ถุงข้าวราว10ถุงร่วงหล่นจากมือหนุ่มหน้าตี๋ลงไปกองที่พื้น ทันทีที่ได้ยิน
(ไอ้คำว่าลิ้นนี่มันอยู่ในปากเชียวนะ! โฮ้โห!! พี่~~~~~!)
ตอนนั้นเองที่ทินกรและพวกทีมงานคนอื่นๆ เดินกลับเข้ามาเจอสภาพอันน่าประหลาดใจของทั้ง3คน
“เฮ้ยมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย !?เราออกไปขนของขึ้นรถกันแป๊บเดียว มีคนแอบมาเล่นน้ำกันซะแล้ว!~”
ทินกรพูดไปเกาหัวไป พลางส่ายหน้าแล้วพากันหัวเราะกับเพื่อนๆ เล่นเอาคนตัวเปียกทั้งสองอายจน
อ้ำอึ้ง “เอ่อ คือ มีอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะ ไม่มีอะไรหรอก” เสียงนุ่มๆของคนหน้าหล่อที่เอ่ยแก้ตัว
ทำให้น้ำหันควับกลับไปมองตาเขียว ( ว่าไงนะ! หนอย~~~ ไอ้~~บ้ากาม! มาขโมยจูบปาก
ชาวบ้านเค้าซะ~~ขนาดนั้น /////*// แล้วยังมีหน้ามาพูดว่าไม่มีอะไรหรอกอีกงั้นเรอะ!)
คนน่ารักได้แต่กัดปากตัวเองด้วยความเจ็บใจ เมื่อเจ้าคนที่ขโมยจูบแรกของเขาไปไม่มีทีท่าว่า
จะกลัวเกรงเขาเลยซักนิด แถมยังส่งยิ้มที่ซ่อนความหมายเป็นนัยๆกลับมาให้อีกต่างหาก
ไอ้เอส! ไอ้ดาราบ้า! ไอ้คนโรคจิต! ไอ้หล่อแต่เลววววววว~~~~~!!! มันน่าดีใจตรงไหนกัน
ที่ต้องจูบปากกับผู้ชายด้วยกัน เป็นใครเขาก็ต้องขยะแขยงกันทั้งนั้นแหละ เรื่องที่เกิดขึ้นนี่มัน
ช่างน่าอาย! เลวร้ายที่สุด! ก็ไอ้ตรงที่กูดันเผลอ.............................เคลิ้ม!
แล้วดันเสือกไปจูบตอบกับมันซะดูดดื่มขนาดนั้นได้ยังไงฟะ!!///////*//
เมื่อแค้นใจนัก ก็ขอระบายให้หายอัดอั้นซักทีเหอะ!
“อะ ไอ้บ้า! บ้าที่สุดเลยไอ้บ้าเอ๊ย!~~~ เกลียดแกที่สุดเลยยยยยยยยยยย!!!!”
ผลัค!!!
“โอ๊ย!!”
เฮ้ย! เสียงร้องอย่างตกตะลึงของทุกคนดังจนก้องไปทั่วบริเวณนั้น พวกเขาต้องเหวอกันไปหมด
กับวินาทีที่ได้เห็น คนน่ารักกระโดดชกหน้าซุปเปอร์สตาร์ จนหน้าหงาย!
เอสลงไปนั่งหน้าเอ๋อเลือดกลบปากอยู่ที่พื้น
“เฮ้ย! โอ๊ะ! โอ๊ยยย~~” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของดาราหนุ่มดังไม่ขาดช่วง เมื่อน้ำไม่รอช้า
ที่จะเข้าไปเตะซ้ำอีกทีตรงหน้าแข้ง ก่อนจะวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตาทุกคนที่ได้แต่ อ้าปากค้าง…
“เดี๋ยว! โอ๊ะโอ๊ย~~ซี๊ด หมัดหนักชะมัดเลย คุณ! อย่าเพิ่งไป!” ถึงคนโดนทำร้ายร่างกาย
จะเจ็บและตกใจมากแค่ไหน แต่เขาก็ตั้งสติได้มากพอที่จะรีบออกวิ่งตามไป
ทีมงานที่เหลือยืนงงเป็นไก่ตาแตก พูดกันอื้ออึงอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้เห็น
“น้ำ........ชกหน้าเอส!” ทินกรหันไปพูดแบบตื่นๆกับนิกกี้
ทำให้น้องชายของคนก่อเรื่องหันรีหันขวาง เลิ่กลั่ก ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วได้แต่หาข้อแก้ตัว
แทนพี่ของเขาอย่างลนๆ “ พะ พวกเขาคง............มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยอ่ะนะ...แหะ
พวกพี่อย่าไปบอกเรื่องนี้กับใครนะ ถือว่าผมขอล่ะ!” ว่าแล้วก็รีบวิ่งหายออกไปจากตรงนั้น
ท่ามกลางเสียงเรียกของพวกทินกรที่อยากรู้เรื่องใจจะขาด
....................................
.................................
..............
“เดี๋ยว! คุณ! หยุดก่อนฟังผมก่อน ผมขอโทษ รอด้วยสิคุณ! คุณ!!”
ถึงจะเจ็บปากที่โดนชกแค่ไหน แต่เอสก็ยังพยายามแหกปากตะโกนเรียกน้ำไม่หยุด
ขาที่โดนเตะซ้ำก็เจ็บไม่ใช่น้อย แต่เขาก็ไม่ย่อท้อที่จะวิ่งๆๆๆ
วิ่งไล่ตามหัวใจของเขาไปอย่างไม่ลดละ...
“อย่าตามมานะ! จะตามกูมาทำไมอีกวะเนี่ย~~~!? โว้ยยยยย~~~ ไอ้โรคจิต!
อะ..ไอ้คนวิปริต ไอ้คนฉวยโอกาส ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้!..” เป็นเพราะคนน่ารักมัวแต่
หันไปตะโกนด่าเอสที่วิ่งไล่ตามเขามาติดๆ ขาเรียวที่กำลังเคลื่อนไหวด้วยความเร็ว
จึงสะดุดเข้ากับเนินต่างระดับ ที่ยกสูงขึ้นจากพื้นถนนในหมู่บ้านอย่างจัง
พรวด!! “โอ๊ยยย!” ผลคือล้มคะมำหน้าทิ่มไม่เป็นท่า
“เฮ้ยคุณ!” เล่นเอาคนวิ่งตามมาต้องเบรกจนตัวโก่ง
คนหน้าหล่อรีบเข้าไปจะช่วยประคองร่างบางที่คงเจ็บน่าดูให้ลุกขึ้น แต่มือที่เอื้อมไป
กลับไปไม่ถึง เพราะถูกปัดออกอย่างแรง เพี๊ยะ!!! “ฮึ๋ย~~! ไม่ต้องมาจับ ไม่ต้องมายุ่ง!
โอ๊ะ! โอ๊ยยยยยย~~” คนน่ารักพยายามจะลุกขึ้นเอง แต่ก็ต้องร้องโอย
แล้วลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้ากับพื้นอีกครั้ง เพราะอาการเจ็บจี๊ดๆที่ข้อเท้าขวาเป็นเหตุ
“ให้ผมช่วยเถอะน่า นี่ขาคุณท่าจะแพลงแล้วมั้ง”
“ไม่! ไม่ต้อง! ไปให้พ้นเลย!” (โธ่เว้ย~~เจ็บใจก็เจ็บใจ อายก็อาย ขายขี้หน้าที่สุดเลย!/////*//)
ถึงแม้ว่าเอสจะโดนปฏิเสธอย่างไม่ใยดี จนทำให้มือที่ยื่นออกไปต้องเก้อ
แต่เขาก็ไม่นึกโกรธคนดื้อตรงหน้าเลยซักนิด กลับเป็นห่วงจนร้อนใจมากกว่า…
“พะ พี่ พี่น้ำ พี่น้ำ! แฮกๆ แฮกๆ เฮ้ยพี่น้ำ!?” นิกกี้ที่วิ่งตามมาอย่างเร็วจี๋ เห็นพี่ชายกำลัง
นั่งกุมข้อเท้าตัวเองอยู่กลางถนน ก็หันไปมองหน้าเอส สลับกับหน้าน้ำ อย่างงงๆ แต่พออ้าปากจะถาม
“มึงมัวแต่มองอะไรอยู่ได้วะไอ้นิก! รีบๆมาช่วยพยุงกูดิ๊ มึงไม่เห็นเหรอว่าพี่เจ็บขาจะตายอยู่แล้ว!”
“พี่เจ็บขาเหรอ? อ้าว!? เกิดอะ..ร”
“เลิกถามซะที มาช่วยพี่ก่.. เหวอ~~~!!!//////”
เมื่อเห็นว่าคนน่ารักมัวแต่พูดกับน้องชายจนลืมระวังตัว ดาราหนุ่มเลยฉวยโอกาส
เข้ารวบตัว ช้อนร่างบางให้มาอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของเขา แล้วอุ้มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
เรียกเสียงร้องโวยวายจากคนที่ไม่ได้สมยอม ให้ดังลั่นทันที
“ว้ากกกกกกกก~~ปล่อย! ปล่อยกูลงเดี๋ยวนี้นะ!!” น้ำดิ้นพล่านสุดฤทธิ์
ทำอย่างกับว่าคนที่แข็งแรงและตัวโตกว่า จะยอมปล่อยให้เขาลงไปได้ง่ายๆ แต่ถ้าขืนยัง
ดิ้นรั้นอยู่แบบนี้ คงได้หล่นร่วงลงไปแน่ เผลอๆอาจเจ็บกว่าเดิม
“หยุดนะ! นี่คุณผมเจ็บนะ! อย่าดื้อนักได้มั้ย จะดิ้นทำไมนัก
ฮึ่ม!! เดี๋ยวปัดก็จับจูบอีกซักทีดีมั้ย ห๊า!”
“เฮือก!!” ช่างเป็นคำขู่ที่ฟังดูศักดิ์สิทธิ์เหลือเกิน เมื่อคำว่า จูบ ออกจากปากของผู้ชายที่
ขโมยจูบแรกของเขาไป...
น้ำหยุดดิ้นทันที รีบดึงมือที่ทุบตีคนหน้าหล่อให้กลับมาปิดปากตัวเองไว้แทน
เจ้าหนุ่มหน้าตี๋มองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยตลอดด้วยความตะลึง...ดาราดังกำลังอุ้มพี่ชายเขาอยู่!
เอสมองไปเห็นม้านั่งข้างทางที่ตั้งอยู่หน้าสวนสาธารณะของหมู่บ้าน
มันอยู่เยื้องไปข้างหน้าอีกไม่กี่เมตร ชายหนุ่มจึงตัดสินใจอุ้มคนน่ารักของเขาเดินไป
ในขณะที่นิกกี้เองก็เดินตามไปติดๆ
“คุณรอผมตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมจะไปเอารถมารับ” คนฟังไม่ได้พูดอะไร เอาแต่
นั่งก้มหน้าที่แดงก่ำเงียบ แล้วปล่อยให้คนพูดรีบวิ่งกลับไปที่รถพร้อมรอยยิ้ม...
....ทันทีที่หลังเอสหายไปจากสายตา นิกกี้ก็ค่อยๆเดินมานั่งลงยองๆ ด้านข้างม้านั่ง
แล้วเงยมองใบหน้าที่เรียกได้ว่า อายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีของพี่ชาย
“พี่...น้ำ...” เสียงเรียกอ่อยๆจากเจ้าน้องชายตัวดี ทำให้คนเป็นพี่หันควับมาทำตาเขียวใส่
“มึง! ...ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นนะ!”
“....................................เฮ้อ~|||||||||.......”
“.........พากู.......กลับบ้านที.................”
“.....................”
“................. นิกกี้... พี่อยากกลับบ้าน...”
“แต่....พี่เอส เขาจะไปส่งเราไม่ใช่เหรอ”
แค่ได้ยินชื่อ น้ำก็ของขึ้น “ใคร! ใครบอกว่ากูจะกลับกับมัน! ถ้ามึงอยากจะนั่งรถ
ไอ้ดารานั่นนัก มึงก็ไปกับมันคนเดียวเถอะ กูจะกลับแท็กซี่เว้ย!”
เมื่อพี่ชายยืนยันจะกลับแท็กซี่ท่าเดียว...นิกกี้จึงต้องยอมเดินออกไปเรียกรถที่ถนนใหญ่
หน้าปากทางเข้าหมู่บ้าน.............................ดึกๆอย่างนี้...รอบบริเวณที่น้ำนั่งอยู่เพียงลำพัง
มีเพียงแสงไฟส่องทางถนนที่ขาดหายเป็นช่วงๆ...และความเงียบที่เงียบจนได้ยินแม้กระทั่ง
เสียงใบไม้ที่พลิ้วไหวไปตามแรงลม...
มีอีกเรื่องที่เขาลืมไปเสียสนิท! ไอ้แบบนี้ก็เท่ากับว่าเหลือเขาอยู่แค่ คนเดียว แล้วน่ะสิ...
...........................................(เค้ากลัวผีอ่า~~~||||||||||||!|) แล้วคนน่ารักก็ต้องสะดุ้งเฮือก
เมื่อจู่ๆ เสียงเห่าหอนจากเจ้าสี่ขาก็สอดประสานรับกันเป็นทอดๆ แบบไม่ลืมหูลืมตา..............
ไม่ว่าจะกวาดสายตามองไปทางใด ไม่มีใครซักคนที่เดินผ่านมา ...
หัวใจเขาเหมือนมันร่วงไปตกที่ตาตุ่ม ....ได้ยินเสียงหมาหอนเป็นระยะ...วังเวงจนน่าใจหาย...
ได้แต่นั่งกอดอกกับตัวที่ยังเปียก นั่งไปนั่งมาเริ่มขนลุกจนใจชักจะสั่น…
(กลับมาซักทีเซ่~~~||||||| เจ้าตาตี่เอ้ย!! มัวทำไรอยู่ว้า อึ๋ย~~) แล้วจู่ๆน้ำก็นึกขึ้นได้
เรื่องโทรศัพท์! เขาหลงยิ้มดีใจ แต่พอล้วงเอามือถือออกมาดูจากกระเป๋ากางเกงที่เปียกชื้น
หน้านั้นต้องเหี่ยวลงทันที ....................มันพังซะแล้ว!............น้ำเข้า...-_-*…ซวย
ยิ่งอยู่นานมันยิ่งฟุ้งซ่าน....ยิ่ง.............................................................กลัวอ่ะทำไงดี~~
บรื้นนนน...
ในตอนนั้นเอง แสงไฟหน้ารถที่แล่นมาแต่ไกล ทำให้เขายิ้มออกมาได้....
..........เอ๊ะแต่...รถนั่นมัน............ไม่ใช่รถแท็กซี่…
หนุ่มหน้าตี๋ยืนท้าวเอวถอนใจไปมา...(ป่านนี้ยังไม่มีแท็กซี่โผล่มาซักคัน หายากจริง
หือ!?.... เสียงรถขับมาจากทางในหมู่บ้าน.......) นิกกี้รีบหันกลับไปดู ก็เจอ...
รถหรูราคาเหยียบ10ล้านที่แสนโฉบเฉี่ยวสะดุดตา ชายหนุ่มอ้าปากค้าง
ไม่ใช่เพราะรถที่เท่สุดๆ แต่เพราะในรถนั้นมี...
พี่ชายของเขานั่งหน้าหงิกอยู่ข้างๆคนขับ! ...(ไหงไปนั่งแป้นแล้นอยู่ในรถพี่เอสซะงั้นอ่ะพี่)
นิกกี้เอามือเกาหัว ได้แต่มองอย่างประหลาดใจ จนเห็นพี่ลดกระจกลงมาแล้วตะโกนเรียก
“เอ้า! ////มองห่าไรอยู่เล่า รีบขึ้นมาสิ!”
..................................
...................
***อยากจะบอกว่าช่วงนี้คงมาอัพได้แทบทุกวันเชียวเพราะยังมีสต็อกอยู่55
ไม่ปล่อยให้คอยนานเพราะคนแต่งก็ รออ่านเม้นต์จากคนน่ารักเช่นกันค่ะ^^
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 557247 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก