หัวข้อ: ว่าจะไม่รักมึงแล้ว

[@BUA@]

 

เมื่อไหร่พงจะเลิกสับสนซะทีเนี่ย


แถมเหมือนจะคิดแผนร้ายๆ ไว้อีกตะหาก 

[ExecutioneR]

เมิงเปนไรของเมิง ไอพง 

[*~Kisa~*]

อย่างงั้นเค้าเรียกว่าหึงแล้วล่ะ พง 

[FOAM]

พึ่งได้อ่านครับบ สนุกมากกกกกกกกกกก

ดีจังที่ไอ้น้องพงมันมีคู่แข่งที่สูสี  มันจาได้รู้ใจตัวเองเร็วๆ

[กลั่นกรอง]

   จะขัดขวางหรอ  ขอให้ล้มเหลว  555

มะเชียร์เกย์ปากแข็ง  555

รออ่านคับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

กูว่าไม่แน่นะ เห็นมาหลายรายแล้ว กัดกันจิกกัน เอาไปเอามา ฟันกันเองซะ

ถูกต้องเลยท่าน
 

คอยดูสิกูจะยับยั้งแผนชั่วมึงเอง
หึๆๆๆๆๆๆๆ

แผนมึงแหละชั่ว คิกคิก
 

[wareehero]

สนุกมากกกกก เลยคับ
รออ่านอยู่นะคับ

[THIP]

เรื่องนี้แหวกแนว เชียร์พีดีกว่า   

[giffyaof]

เฮ้อพงมัวแต่ไม่ยอมเข้าใจตัวเอง  เดี๋ยวก้ดสร็จพี

[bbboy]

ชอบมากเลยครับ

[tarkung]

มาต่อเร็วๆน่ะคร้าบบบบ  ชอบๆๆสนุกดี

[OT]

เชียร์พี่พี..555  ไอ่พงนี่มันกวนจริง ๆ

ไม่รุ้จะแกล้งไรแป้งนักหนา

[bigynew]

  คราวนี้พงคงหึงแบบอาระวาทแน่ ๆ เลยอ่ะ
คราวนี้น้องแป้งคงต้องระวังตัวอีกแยอะครับ

[acht]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ วันนี้เอง สนุกมากเลยยยยยยย
ชอบน้องแป้งจัง น่าร๊ากกกกกที่สุด 
แล้วก็ขำตาพงมั่กๆ ไม่รู้ใจตัวเองเลยน้า
มาต่อเร็วๆนะ รออ่านอยู่

[My name M]

  ..สนุกครับ ชอบด้วยครับ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[beer_comein]

เห้ย ชอบ ๆ  ต่ออีกน้า
 อิอิ

[Givesza]

ตามมาช่วงพงตามหาหัวใจ 


(ตัวเองยังไม่รอดเลย  )

สู๊ๆ

[antoniorey]

  แอบแวะเข้ามาตอนดึกๆ ดีใจมากครับที่ทุกคนชอบเรื่องนี้ มะวานมีคนๆหนึ่ง
อ่านแล้วเสือกบอกว่านิยายอะไร น้ำเน่า อ่อนชิหาย เห็นแล้วเซ็งอะคับ
ไม่ชมกันก็บอกดีๆดันด่าซะได้
เข้ามาเห็นรีของเพื่อนๆแล้วเป็นกำลังจายยยยยยย ดีจิงๆเดวเอามาต่อให้นะครับ
คงเป็นพรุ่งนี้ เออวันนี้สิ ตอนเย็นๆนะครับ
กลับจาก มหาลัยก่อนนนน

[astral]

เข้ามาเป็นกำลังใจจ้า   

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

ยังไงก็รออ่านอยู่นะ

เป็นกำลังใจให้เสมอ หุหุ

[MoD_els]

ชอบๆๆ รอตอนต่อไปอยู่นะ มาต่อเร็วๆล่ะ
นายพงเริ่มเข้าขั้นโรคจิต ชอบคิดไปเองแฮะ
ปล. หนูแป้งเก็บเงินเก่งจังเลยอ่ะ

[คุณหนูไฉไล]

สนุกมากครับ

อ่านแล้วฮาตลอดเลย อิอิอิ 

[สาวเครือฟ้า]

มาเป็นกำลังใจด้วยคนครับ

[DeShiWa]

 

อ่าครับผม ตอนแรกเห็นชื่อเรื่องแล้วไม่น่าอ่านอ่าครับ

เห็นพี่ๆบอกว่าสนุกมากเลย แนะนำมาให้อ่านอ่าครับ

อ่านแล้วชอบๆๆมากๆๆครับผม เป็นำลังใจให้ครับผม

แล้วจะรออ่านนะครับผม

 

[มูมู่น้อย]

เหอ เหอ  พงนี่ท่าทางจะถอนตัวไม่ขึ้นซะละม้างง
คิดถึงเค้าเกือบทั้งวันอ่า

หนุกดีๆๆๆ  รออ่านต่อนะ 

[FOAM]

แอบแวะเข้ามาตอนดึกๆ ดีใจมากครับที่ทุกคนชอบเรื่องนี้ มะวานมีคนๆหนึ่ง
อ่านแล้วเสือกบอกว่านิยายอะไร น้ำเน่า อ่อนชิหาย เห็นแล้วเซ็งอะคับ
ไม่ชมกันก็บอกดีๆดันด่าซะได้

ก้อด่ามันกลับไปดิครับ  ว่ามันเข้ามาอ่านทำเจี้ยราย ไม่ชอบก้อไม่ต้องอ่าน  แต่ผมชอบเรื่องนี้นะครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ติก็เพื่อก่อ เอาเฉพาะส่วนที่เราต้องปรับปรุงพอ ไม่ต้องคิดมาก

แต่ผมว่าเรื่องนี้สนุกมากครับ

มาต่อโดยด่วน
 

[๐๐๐Robin๐๐]

ชอบมากมายมหาศาลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล มาต่อเรวๆนะคับ น่ารักอ่า

[antoniorey]

วันนี้เย็นวันศุกร์แล้วครับ  ผมต้องไปทำงานพิเศษ ที่ร้านเดียวกันกับแม่ครับ

ผมไปเป็นบ๋อยนะครับ เฮียแกใจดีครับ สงสารผมกับแม่ เลยให้งานผมทำ
แม้ยังเด็กอยู่ แบบเด็กเส้นอะ แหะๆๆ-*-
ทำถึงตี2ครับ ทำเฉพาะคืนวันศุกร์ กะเสาร์ นอกนนั้นไม่ไหวครับ ต้องไปโรงเรียน

“น้องๆ มานี่หน่อยครับ” มีแขกโต๊ะหนึ่งครับ มีผู้ชายนั่งอยู่
3-4คน ผมหันไปเห็นกวัก มือเรียกผมอยู่

“ผมหรอฮะ”ไม่แน่ใจฮะต้องถามย้ำ
“จ้า เรานั่นแหละมานั่งนี่หน่อยสิ”มานั่งไกล้ๆพี่มา

“เอ่อ คือ เฮียแกไม่ให้บ๋อยนั่งกับแขกครับ แล้วผมต้องเสิร์ฟด้วครับ”
สายตามันแปลกๆแฮะพวกนี้
“เอาน่าน้อง เดี๋ยวพี่จ่ายค่าเสียเวลาให้”หึๆๆๆ ยอมจ่ายแฮะแบบนี้

“ก็ได้ครับ แต่ผมไม่นั่งได้ไหมยืนก็ได้ครับ”กลัวนะเว้ย

“มานั่งเหอะน่า ดื้อจังเรานี่ เร็ว”เออ ลูกค้าคือพระเจ้านี่ แต่ถ้ามาร้ายพระเจ้าก็พระเจ้าเหอะ สวยแน่

“ครับๆๆ ก็ได้แต่ไม่นานนะฮะ”

“จ้า แปปเดียว เราชื่ออะไรหรอครับน้อง”เมื่อกี้ยังดุ กูอยู่เล้ยเหี้ยเอ้ย
“แป้งครับ ผมชื่อแป้ง”

“แล้วน้องแป้งอายุเท่าไหร่หรอครับ ทำไมมาทำงานแบบนี้”
หนึ่งในสามคนถามผมแบบยื่นหน้ามาไกล้ๆ อีกสองคนนั่งพิงโซฟามองยิ้มๆ

“เอ่อ ผม....”บอกว่ากูยังไม่18 มันจะแจ้งตำรวจไหมวะเนี่ย

“ไม่เป็นไรหรอกน้องบอกมาเลย”เด็กๆยิ่งชอบ หึๆๆ
“อายุ 16ครับ คือผมมาทำงานพิเศษนะครับเฉพาะ คืนวันศุกร์ กะเสาร์”อย่าไปบอกตำรวจน้ามึง

“หรอครับ พี่ชื่อ เอกนะครับ  ว่าแต่น้อง....”มันจะแจ้งตำรวจไหมวะ ไม่งั้นโดนข้อหาพรากผู้เยาว์

“ครับ พี่เอกมีไรหรอครับ”ถามทำสายตาบ้องแบ้ว

“คือน้อง คิดยังไงครับ คืนนี้ไปกับพี่”หันหน้ามาทำสายตาจริงจัง

“ไปไหนหรอครับ”เท่าไหร่อะไรยังไงวะเนี่ย
“เอ่อ คือพี่ให้เต็มที่นะครับน้องว่ามาเลยครับ ไปกับพี่คืนนี้” ย้ำอีกครั้ง

“สงสัยเด็กยังอ่อนนะไอ้เอก” เพื่อนที่นั่งข้างๆคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

“พวกพี่หมายความว่ายังไงกันครับนี่”ชักยังไงๆแล้วนะเนี่ย

“คือไปนอนกับไอ้เอกมันนะน้อง น้องจะคิดเท่าไหร่มันไม่อั้น ว่าไง”
เพื่อนอีกคน เห็นผมกับพี่เอก เก้ๆกังๆกัน เลยโพล่งขึ้นมา

ผมถึงบางอ้อเลยครับ มึงจะอัดถั่วดำกูนี่เอง ไอ้บ้าเอ้ย

“ขอตัวนะครับ ผมคงต้องไปทำงานต่อแล้ว ออ แล้วอีกอย่างหนึ่ง
ผมมาเป็นเด็กเสิร์ฟครับ ถ้าไม่เข้าใจว่าอาชีพนี้เขาทำงานกันยังไง
ไปถามผู้จัดการร้านนะครับ ขอตัว”

ผมลุกออกไปเลยครับ แต่โดนฉุดมือไว้โดยพี่คนที่ชื่อเอก
“พี่ชอบเรานะครับ คือพี่ๆ....” ผมสบัดเดินหนีไปแล้วครับ

แม่งเอ้ย เห็นกูจนแล้วคิดจะเอาเงินฟาดหัวเรอะมึง เวรเอ้ย
 “แป้ง ตะกี้พวกโต๊ะนั้นเรียกเอ็งไปนั่งทำไมตั้งนานสองนาน”
เฮียเจ้าของร้านถามขึ้นจนได้ครับ กลัวผมอู้หละสิ แหะๆๆๆ

“คือเขาเรียกไปถามอะไรนิดหน่อยนะเฮีย”แหะๆๆ

“อย่ามาโกหกเฮีย เฮียพอดูออกนะ”คือแกเอ็นดูผมเหมือนลูกนะครับ
แกเองก็ใส่ใจผมไม่น้อยเลยครับ

“คือ เขาถามจะพาผมไปนอนด้วยนะครับ”เวลาเฮียแกเอาจริงขึ้นมาอย่าเล่นด้วยเชียว
ผมเลยตอบเสียงอ่อยๆไป

“แกว่าไงนะไอ้แป้ง มันจะพาแกไป....หรอ”นั่นไงเฮียของขึ้นแล้วไง

“ว้าว นู๋แป้งน้อยของเฮียเสน่ห์แรงขนาดนี้เชียว มีคนมาจีบด้วย”-*- เฮียนะเฮีย
นึกว่าจะไปช่วยไล่

“แล้วลื้อว่าไงแป้ง” เริ่มสายตาจริงจังแล้วครับ

“แล้วเฮียจ้างผมมาทำอะไรละฮะ”เฮียบ้านี่

“ดีแล้ว ไปทำงานของแกไป ไกล้หมดเวลางานแล้วนี่ ไปเดี๊ยวหมดเวลาแล้วมารับค่าจ้าง”

“เอ่อ เดี๊ยวถ้าพวกนั้นมันยังมากวนเราอีก บอกเฮียนะ เดี๋ยวจัดการเอง”
เฮียก็ยังเป็นเฮียครับ ถึงจะพูดล้อๆแต่ก็ยังห่วงผมเสมอๆ

คืนนั้น ผมก็เสิร์ฟของผมไปเรื่อยหละครับ พี่เอกก็ยังนั่งมองผมแบบหน้าเครียดๆอยู่ครับ
ผมก็ไม่สนใจ เวลาแกจะสั่งอะไรเพิ่ม เฮียก็ชี้ให้บ๋อยคนอื่น ไปแทน แหะๆๆๆรอบคอบดีจริงเฮีย

พอหมดเวลา ผมก็ไปรับเงินหละครับ ปกติค่าจ้างของบ๋อย แกให้วันละ 200

ทำตั้งแต่2ทุ่มถึงตี2นะครับ แต่เฮียแกจะให้ผมวันละ300 แหะๆๆๆเฮียใจดี

ทำงานเสร็จผมก็นั่งรถเมล์กลับบ้านหละครับ ทางกลับบ้านผมไม่ค่อยอันตรายเท่าไรครับ
คนพลุกพล่านพอสมควร จึงปลอดภัยอยู่ ถึงจะดึก

ผมนั่งรถมาถึงป้ายที่ไกล้กะห้องเช่าของผมกลับแม่ ผมก็ลงรถเมล์มาครับ คือแม่ผมเลิกเช้านะ

ผมจึงกลับก่อน คือแม่ไม่ยอมให้ทำจนเช้าครับ ให้ถึงตี2 เฮียแกก็เห็นด้วย บอกว่าผมยังเด็ก


พอผมเดินลงรถ ตอนนี้ถนนว่างมากครับๆโล่งเลย ผมเดินๆอยู่บนฟุตบาท
เดินกลับห้องเช่าอยู่นั้น ก็มีรถคันหนึ่ง

วิ่งมาจอดหน้าผมสัก10เมตร แล้วมีคนเปิดประตูรถแล้ววิ่งมาหาผมครับ
“พี่เอก” ผมอุทานเลยครับ มาได้ไงวะ แล้ว มาทำไรกูป่าวเนี่ย ซวยแล้ว

“ครับ พี่เองครับน้องแป้ง คือพี่...” ดูแกอายๆครับ มาอายไรกูวะ
ขณะนั้นผมก็เตรียมตัววิ่งแล้วครับ แบบว่าถ้าขยับแปปเปิดแน่กรู

“คือพี่อยากจะมาขอโทษเรานะครับ เรื่องที่ ร้านนะ”*-*
 “ออ ช่างมันเถอะครับ ไม่มีอะไรแล้วนี่ผมกลับก่อนนะครับ”
ไม่ไว้ใจเว้ย รวบตูขึ้นรถทำไงนี่
“เดี๋ยวสิครับ น้องแป้ง พี่ขอคุยกับเราแปป” แปปเดียวจิงๆน้า
“ครับ ก็ได้ แปปเดียวน้า”

“น้องแป้งครับ ที่พี่บอกว่าชอบเราที่ร้าน พี่พูดจริงๆนะ”

เอ๋อแดกอีกแล้วครับ ช่วงนี้มันยังไงกันวะ มีคนมาบอกรักตู2คนแล้ว ไงวะเนี่ย

“เอ่อออ คือผมไม่ใช่เกย์นะครับ พี่มาชอบผมทำไม” อายว้อยยยย

“ไม่รู้หละพี่ชอบเราไปแล้ว ใครบอกอยากน่ารัก” หึๆๆๆๆ

“..................”ไบ้กินไปแล้วครับผม

“แล้วน้องแป้งเรียนที่ไหนครับ แล้วบ้านน้องอยู่ไหนหรอครับ”บอกมา

“เออ ผมเรียนที่.....(คิดว่า ชายล้วนใหญ่ๆในกรุงเทพมีไม่กี่แห่งนะคิดเอาเอง) บ้านผมไม่มีหรอกครับ
อยู่ห้องเช่ากับแม่นะครับ”  บอกหมดเลยเราใจง่ายจาง

“แล้วน้องแป้งจะว่าไงครับ คบกับพี่ได้ไหม” ใจร้อนนนนนนนนนนนน

“เอ่อ  คงไม่ได้หรอกครับ พี่เป็นใครผมยังไม่รู้จักเลย แล้วผมเป็นผู้ชายนะ”

“พี่ชื่อเอกครับ อายุ 23 เป็นหมอที่โรงพยาบาล...... คลีนิคพี่อยู่ที่.......ไกล้ๆกับห้องเช่าเราเลยนะ”*-*
“ทีนี้รู้จักพี่แล้วคบกันได้ยังจะ” หุๆๆๆ

“เอ่อ  ผมหมายถึงนิสัยใจคอ นะครับ” อะไรมันจะใจร้อนขนาดนี้ เขาไม่ง่ายหรอกน้าๆๆๆ

“อืม งั้นพี่จะทำให้แป้งรักพี่ให้ได้ ปะห้องเราอยู่ไหนเดี๋ยวพี่เดินไปส่ง” ไปดูบ้านซะหน่อย

“ครับ” ไรว้า พาโจร(หื่นกาม)เข้าบ้านปะเนี่ย

พี่เอกก็เดินตามผมต้อยๆๆ ยังกะเด็กๆ ผมพยายาม เดินให้เร็วๆ แต่ยังไงก็ตามทันอยู่ดี

“ถึงแล้วหละครับ ผมอยู่หอนี้หละ คือครอบครัวเราจนนะครับ แล้ว...
พี่อย่ามายุ่งกับผมเลย เรามันคนละชั้นกันนะพี่”ถอดใจกลับไปซ้าๆๆๆๆๆ

“พี่กลับก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่มาหาเราใหม่ ออ พี่ไม่ได้มาจีบเราเพราะเรารวยหรอกนะ
บ๊ายบาย จ๊าน้องแป้ง” หันมาส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้ผมแล้วเดินกลับไปที่รถ”

เฮ้อ ชีวิตผมมันอะไรกันเนี่ย ชักเริ่มยุ่งแล้วสิ เฮ้อออออแล้วก็เฮ้อออออ
แล้วก็เดินขึ้นห้องไป ไม่อาบน้ำ แล้วนอนเลย-*-

********************-**********************

เอกขับรถกลับคอนโด ไปยิ้มไป พลางส่ายหัวน้อยๆแล้วนึกขำตัวเอง

นึกว่าคนตัวเล็กเป็นเด็กขายซะงั้น อุส่าเจอคนถูกใจ เกือบไปแล้ว

เฮ้อ นึกถึงหน้าคนตัวเล็กแล้วอยากกอดจัง อิๆๆๆ

จะต้องทำให้คนตัวเล็กยอมรับเขาให้ได้
คนนี้รักจิงหวังแต่งเฟ้ยๆๆๆๆ พลางขับรถไปหัวเราะไป
ถ้าใครมาเห็นต้องคิดว่าบ้าแน่ๆ

แล้วคุณหมอจะสมหวังไหมน้า
*************************-***************************