หัวข้อ: [Story]" เส้นทางรัก...ของผมกับเขา " by มังกรขี้เหงา

[yayoy]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

.::.กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ .::.

 
เพื่อนไหว้วานให้ช่วยลงเรื่องให้หน่อย เพราะเค้าล็อคอินไม่ได้ เรย์มาอ่านเจอ ช่วยดูให้ " มังกรขี้เหงา " ทีนะ หุหุ

=========================================================

หวัดดีครับ
เนื่องจากเพื่อนๆอยากให้ผมเนี่ย ลงเรื่องของผมเหลือเกินทั้งที่ไม่อยากลง(เพราะลงไม่เป็น)
ก็ขอความอนุเคราะห์จาก yayoy อะครับ ว่าให้ช่วยหน่อย ก็ลองการเขียนของผมละกันครับ ว่ามันไม่ได้เรื่องขนาดไหน
เริ่มเลยละกัน


" เส้นทางรัก...ของผมกับเขา "
.
.
.
ผมเป็นเด็กซิ่วจากสถาบันที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง มาอีกที ใจไม่อยากมาหรอก แต่ทำไงได้อะครับ อยากจะหนีหน้าใครบางคนเลยต้องมาทีนี้
และที่แห่งนี้ละครับ มันทำให้ผมรู้ว่า ความรักนั้นมันเป็นอย่างไร และความเจ็บปวดจากมันเป็นอย่างไร

“แม่ วันนี้ผมต้องไปตรวจร่างกายนะที่โรงพยาบาล........ตามที่มหาลัยเค้าจัดเอาไว้ให้” ผมพูดกับแม่ของผม ขณะขอตัวไปจัดการธุระส่วนตัว
“แล้วเนี่ยทางมหาลัยเค้านัดตรวจร่างกายกี่โมงล่ะ” แม่ถามผมต่อ
“ 10 โมงครับ ” ผมตอบกลับไป

........

....

..

.


เกือบ 10 โมงเช้า

“เฮ้ย เมื่อไรจะถึงซักทีว่ะ” ผมเริ่มรำพึงรำพันในใจแล้วอะครับ กลัวไปตรวจร่างกายไม่ทัน
นับ 1 ,2,3,4,5,6 อะ ไฟเขียวแล้ว อีกแยกหนึ่งก็ถึงโรงพยาบาลของที่ทางมหาลัยจัดเอาไว้ให้แล้ว
เหนื่อยชิบ............................. ในที่สุดก็มาทัน

........

....

..

.

“เดี๋ยวนักศึกษา นั่งรอเรียกขึ้นไปตรวจร่างกายนะค่ะ” เจ้าหน้าที่บอกผมขณะผมส่งเอกสารประวัติส่วนตัวของผมให้กับเค้า

“ครับ” ผมรับคำ

ผมดินกลับมานั่งรอที่นั่งตามที่เค้าบอก หางตาเจือกไปเห็นนักศึกษาคนหนึ่ง มันพาพ่อแม่มาด้วย ในใจเดาแล้วว่ามันมาจากต่างจังหวัด
หน้ามันไทยๆมาก ถึงมากที่สุดเลยครับ แต่มีคนเคยบอกว่า หน้ามันเหมือนหน้าผม(หลายคนด้วยที่บอก)
จนทุกวันนี้ ก็ยังงอยู่ กูไปเหมือนมันตรงไหนว่ะ ( กูหน้าออกจากฮ่องกง แต่หน้ามันคนแหลมทอง ชัดๆ )
ถ้าจะเหมือนก็คงเป็นเรื่องเพศนั้นแหละที่เหมือนกัน ก็แค่นั้น

 และจุดเริ่มต้น ของผมกับคนๆนี้ สมมติว่า ชื่อไอ้กร๊วกละกัน 5555555555555 กำลังจะเปิดม่าน

ปล.
•  จริงๆแล้วผมจะเลือกวิศวะของมหาลัยนี้ อะครับ แต่ดันเสือกตัดผิดเป็นคณะวิดยาของมหาลัย แล้วไอ้กร๊วกมันก็เบื่อกันครับ
   มันบอกผมว่า มันเลือกสอบตัดปะคณะเอาไว้เรียบร้อยแลว แต่เสือกลืมเอาใบสมัครไป
   เลยต้องซื้อใบสมัครใหม่แล้วมันก็เลือกคณะวิทยาสาสตร์ของมหาลัยนี้ บุพเพอาละวาดจิงๆ
•  ผมกับมันเกิด วันเสาร์ที่ 3 แต่คนละเดือน เวลาเกิด ใกล้กันมาก คิดๆแล้วเนี่ย มันก็เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับเราจัง
   ดันส่งคนที่คล้ายๆกับเรา(ณ ตอนนั้นนะครับ) มารู้จักกับผม

หลังจากที่ได้ตรวจร่างกาย แล้วเนี่ย อีกประมาณ 2 สัปดาห์ ผมก็ต้องไปเรียนแล้วอะครับ แล้วผมก็นั่งรถตู้ไปที่เรียนอะครับ อยู่แถบชานเมือง
ผมต้องเรียนที่ปี 1 แล้วกลับเข้ามาเรียนที่ กทม ที่เรียนก็อากาศดีนะ สดชื่น สบายตา ได้ล้างปอดบ้าง
การเรียนก็เรื่อยๆอะครับ  เพราะผ่านการเรียนมาปีหนึ่งแล้ว โดยการเรียนที่นี้ จะทำการเลือกสาขาตอนปี 2 อะครับ
ไอ้เราก็มีสาขาที่เลือกเอาไว้ในใจแล้วคือ สาขา เคมี และก็สาขา คณิตศาสตร์ จึงต้องตั้งใจเรียนเพื่อที่จะทำเกรดให้ได้เรียนสาขาที่ผมอยากได้
แต่แล้วบังเอิญมันมีเหตุการณ์ที่ผมต้องไปเจอกับมันอะครับ

“เมื่อเช้าโทรไปที่บ้าน แม่รับสายบอกว่า มังกร มาถึงมหาลัยแล้ว” ไอ้กร๊วกมันพูดกับผม
“โทรไปตอนไหน”
“ก็ซักพักได้” ไอ้กร๊วกมันตอบผม

คือผมกับกับกลุ่มของเค้ามีนัดกัน เพื่อที่จะติววิชากัน เพื่อที่จะเตรียมตัวสอบมิดเทอมอะครับ โดยผมมีหน้าที่ติววิชาแคลคลูลัส (เป็นหน้าที่ไปแล้ว) และวิชาทางคณิตศาสตร์
ส่วนวิชาชีวะ ผมต้องให้มันติว ก็ติวกันครับ ทั้งกลุ่มประมาณ 8 คน มั่ง ชายล้วนครับ เฮฮา ไปเรื่อยตามประสาครับ
โดยผมต้องมานอนกับไอ้กร๊วกเนี่ย ตั้งแต่นั้นมาเลยครับ

TBC


เดี๋ยวทำงานซักพักนะครับ แล้วค่อยเข้ามาต่อนะ

=========================================================

ขอฝากเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ พี่น้องชาวเล้าด้วยนะคร๊าบบบบบ!!
 



*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย

[yayoy]

 

ขอเจิม ให้เพื่อนคนแรกกกกกกกกกก


 

[three]

สู้ๆนะครับผมเป็นกำลังใจให้ทั้งพี่คนเขียนและ :m3:ก็พี่คนโพสด้วยนะพครับ

[@BUA@]

น้องบัวขอเข้ามาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ

แต่ป้าโยยจ๋า  "ไอ้กร๊วก" เนี่ย มันแปลกๆล่ะป้า

อ่านยากอ่ะ รึเราอ่านไม่ออกเองหว่า 

 

[nartch]

 
ต่อเลยค๊าบบบบพี่น้องงงง อยากรู้เรื่องราวจ้า......
เป็นกำลังใจให้ทั้งคน post และคนเขียน (ไทยไม่ช่วยไทย ใครจะช่วยเรา) 
 

[abcd]

ทำไมล็อคอินมะได้อ่ะ ล็อคอินมะได้หรือว่ายางสมัครสมาชิกมะได้  ขออีเมลล์ด้วยดิ ไม่งั๊นจาดูให้ได้ไงล่ะจ๊ะ 

[Junrai_Hyper™]

ทำไมล็อคอินมะได้อ่ะ ล็อคอินมะได้หรือว่ายางสมัครสมาชิกมะได้  ขออีเมลล์ด้วยดิ ไม่งั๊นจาดูให้ได้ไงล่ะจ๊ะ 

เหงด้วยกะเจ้าแม่เล้า

หรือสมัครที่หน้าแรก แต่ไม่ได้สมัครสมาชิดเวบบอร์ดหรือเปล่าครับ

งงครับ

 

[astral]

มาให้กำลังใจจ้า

[Simply Blue]

อิอิ มาให้กำลังใจคนเขียนและคนโพสต์จ้า 

หุ หุ หุ ดีจังได้อ่านแล้ว

[มูมู่น้อย]

รออ่านต่อจ้า   

เป็นกำลังใจให้รักษ์ กับ พี่โยยด้วย 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

บุพเพทำให้สองคนได้มาเจอกัน
 

พบมังกรขี้เหงาเป็นสมาชิกเวปที่หน้าแรก
แต่ไม่ได้เป็นสมาชิกบอร์ดนะครับ

ให้เข้าไป register เวปบอร์ดด้วยจึงจะใช้งานเวปบอร์ดได้
ไม่เกี่ยวกับสมาชิกเวปครับใช้ด้วยกันไม่ได้
http://www.thaiboyslove.com/webboard/

[Junrai_Hyper™]

บุพเพทำให้สองคนได้มาเจอกัน
 

พบมังกรขี้เหงาเป็นสมาชิกเวปที่หน้าแรก
แต่ไม่ได้เป็นสมาชิกบอร์ดนะครับ

ให้เข้าไป register เวปบอร์ดด้วยจึงจะใช้งานเวปบอร์ดได้
ไม่เกี่ยวกับสมาชิกเวปครับใช้ด้วยกันไม่ได้
http://www.thaiboyslove.com/webboard/

อ๋ออออออออออออ

เป็นอย่างนี้นี่เอง

 

[*~Kisa~*]

ชื่อ  "ไอ้กร๊วก"เลยเหรอคะ 

เหมือนจะเกลียดขี้หน้ากัน แต่ตอนหลังก้อเริ่มชอบใช่มะ 

[THIP]

มาอ่านแล้วจ้า      เป็นกำลังใจให้นะ 

[three]

รออยู่นะครับพี่รักษ์และก็พี่ยาโย

[oaw_eang]

ตามเข้ามาอ่านเรื่องของ มังกรขี้เหงา หรือ รักษ์ เด็กราชรี  อีกคน  อิอิ

ท่าทางจะมันส์นะเนี้ย 

[yayoy]

รักษ์เพิ่งส่งมาให้ ตอนสายๆ นี่เอง ไปอ่านกันเลยจ้า...

====================================================
มาต่อนะครับ

ก็ช่วงนั้นก็เป็นช่วงติวไปเรื่อยๆอะครับ จำได้ว่าตอนนั้น ประมาณอีกเดือนจะสอบ ขะมักเขม้นครับ พี่น้อง อ่านหนังสือ ติวหนังสือ กินข้าวกันเป็นกลุ่ม สนุกสนาน จะได้สอบผ่านทุกคน
จนถึงวันสอบครับ พวกผมโล่งใจที่สอบเสร็จจะเหลือก็แล้วแต่ลิขิตของสวรรค์แล้วละครับ ว่าผลการสอบจะออกมาจะเป็นอย่างไง

........

....

..

.

"วันนี้ ครูจะประกาศผลการสอบมิดเทอมนะค่ะ จากคะแนนเต็ม 40 คะแนน เดี๋ยวนักศึกษาไปได้ที่บอร์ดเลยนะ"
.
.
.
ผมได้ 29 ครับ ดีใจไหม...ก็ดีนะ แต่อยากได้มากกว่านี้อะครับ

หันไปถามไอ้กร๊วก
“เฮ้ย นายได้คะแนนเท่าไร” ผมถามมันด้วยความอยากรู้

“ได้ 10 คะแนน” มันตอบ เสร็จ แล้วมันก็มันกอดผมด้านหลังอะครับตกใจอะดิ แต่เฉยๆนะ
เพราะผมเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนมาตลอด ไอ้เรื่องพวกนี้ ผมเฉยๆ

เอ๋.......หรือว่า ผมจะเป็นเกย์ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่รู้

“ไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวช่วยติวเหลือปลายเทอมอีกกลัวอะไร” ผมถามมัน

“กลัวได้เอฟ วิชานี้อะ” มันตอบผม

“มีเราอยู่อะ ไม่ต้องกลัวหรอก”

“อืม..........................”ไอ้คำว่า อืมก็มันนี้ แหละที่ทำให้ผมคิดว่า มันคงกลัวจะได้เอฟ แต่ตอบแบบกึ่งรับกึ่งสู้
.
.
.
และหลังจากวันนั้น ผมก็ทำสรุป เก็งข้อสอบที่คิดว่าอาจารย์จะออกสอบ
ทำมาเรื่อยๆเลยนะครับคือกะว่า 'เฮ้ย ใกล้ๆสอบ มึงเอานี้ของกูไปอ่านนะ จะได้สอบได้'
(ส่วนผมอะครับ ไม่คิดจะเรียนชีวะ ก็สอบให้ผ่านๆไปงั้นละครับ ทั้งที่มันบอกว่า ง่ายกว่าเลข แต่เราก็เถียงมันนะครับ เลขง่ายกว่า)

และแล้ว ก็ถึงวันเพ็ญ เดือน สิบสอง เป็นคืนที่ทุกคนรอคอยมั้ง ผมเฉยๆนะ แล้วผมก็ไม่ค่อยสบายด้วยอะ ก็เลยนอนอยู่ที่หออะครับ

แล้วจู่ๆไอ้กร๊วกมันก็เดินมาที่เตียงแล้วก็ถามผมว่า
“ไม่ไปดูประกวดนางนพมาศหรือ”

“ ไม่ไป ไม่สบาย อยากนอน”

แล้วมันก็ค่อยๆโน้มมากอดผม ไอ้ผมก็แปลกนะ ให้มันกอดอยู่ได้ กอดได้ซักพัก มันก็ร้องไห้ครับ

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นมันร้องไห้

“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”

“เรารักมังกร”

โอ๊ย แม่เจ้า ตั้งแต่เกิดมากูยังไม่ค่อยจะได้กอดแม่กูเองเลย แล้วมึงเป็นใครเนี่ย รู้จักแค่ไม่กี่เดือน มากอดกูแล้วก็สารภาพรักกับกูอีก

“ถ้าเราขาดนายไป เราคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ”

คืนนั้น แม้ว่า ภายในหอมันจะเงียบเหงา แต่ผมรู้สึกดีนะ ที่ได้อยู่กับเค้า 2 คนที่ห้อง
แล้วผมก็กอดมันตอบครับ ไม่มีคำพูดอะไรหลุดจากปากของผมเลย

ความรักบางที มันก็มาเร็วจนเราตั้งตนไม่ทันเลย ว่าไหมครับ...

ถ้าเป็นคุณ พวกคุณจะทำอย่างไรดีครับ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผม กับที่เราไม่เคยรู้จักมักจี่ (รู้จักแค่ 5 เดือน)
มีอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกันจนน่าแปลกใจ แต่ก็มีอะไรหลายๆอย่าง ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
มาสารภาพว่ารักคุณและขาดคุณไม่ได้ซะด้วยซิ

TBC

=======================================================

เจ้าของเรื่อง สมัครสมาชิกมาเร็วๆ สิจ๊ะ แควนๆ เค้าอยากเจอตัวจริงนะ เหอๆๆๆ
มาให้กำลังใจกันเยอะๆ นะคร๊าบบบบบบบบบบบบบ
 

[three]

ขอบคุณนะครับพี่โยเก่งจริงๆเลยงานยุ่งยังมาโพสได้นับถือๆ
ไงก้เป็นกำลังใจให้พี่มังกรนะครับผมวาเรื่องนี้ปล่อยให้หัวใจมันเดินไปตามที่มันเรี้ยกร้องดีกว่าครับ

[THIP]

บางครั้งเวลาก็ไม่สำคัญ     

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

 
เฮ้ยมาบอกรักอะไรกันง่ายๆแบบนี้
ตะลึงตึ่งตึ๋ง
 

[oaw_eang]

เรื่องแบบนี้  บางทีก้มีจริงๆ นะพี่เรย์

น้องยังเคยเจอมาเล้ย  กำ  แต่เปนน้องนีมาบอก   

[phoenixs]

มาต่อด่วนๆๆเลย




 

[Just let it be]

ตามมาให้กำลังใจคุณรักษ์ด้วยอีกคนนนน

 

[มังกรขี้เหงา]

ครับ มาต่อกันนะครับ
พูดถูกครับ ปล่อยไปตามที่หัวใจต้องการครับ หลังจากที่ เค้าสารภาพรักกับผมเนี่ย ความรู้สึกตอนนั้น ดีจัง มีคนที่ทำให้เราคิดถึง แล้วเค้าก็คิดถึงเราอะครับ ทุกวันอาทิตย์ ตอนค่ำๆ ผมจะรีบกลับหอ เพื่อจะไปเจอหน้าเค้า ส่วนวันศุกร์ผมจะกลับบ้านช้าๆครับ เพื่อที่จะได้อยู่กะเค้านานๆครับ ชีวิตช่วงนี้ของผมก็ดีนะครับ
ปล.ผมกับเค้าไม่ได้ ตกลงกันเป็นแฟนนะ แต่ทางปฎิบัติแล้ว มันใช่อะครับ
และแล้วก็มาถึงวันที่ประกาศผลสอบครับ เค้าได้วิชา แคล เกรด  D เหมือนวิชาชีวะผมเลย
5555555555
...........................
.....................................
.....................................
วันปิดภาคเรียน ผมจะไม่ได้เจอมันตั้งหลายเดือน ก็รู้สึกเหงาๆนะครับ แต่ก็นะ คิดว่า อีกแป๊บเดียว เดี๋ยวก็ได้เจอกัน แล้วจู่ๆเค้าก็โทรมาหาผมอะครับ ว่าจะมาที่หอเนี่ยก่อนเปิดเรียนซัก 2 วัน ผมก็เลยบอกแม่ แม่ผมบอกให้ผมไปหออยู่เป็นเพื่อนเค้าเถอะ เค้าเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่มีใคร
อืม.............แม่เปิดทางแล้วนี้ ไปซิครับ เราก็ไปอะนะ ไปหา เค้าเหมือนเดิมเลย ประโยคแรกที่เค้าทักผมก็คือ “คิดถึงนะ”
“คิดถึงเหมือนกัน” ผมตอบรับ
ความรู้สึกเดิมๆกลับมาอีกแล้ว ภายในหอไม่ค่อยมีคนมาอยู่เพราะยังอยู่ในช่วงปิดเทอม เหลือผมกับเค้า 2 คน
ครับ เหมือนเดิมครับ นอนกอดกัน ไม่มีคำพูดอะไรออกจากผมอีกแล้ว (จริงๆจะบอกว่า รู้สึกดีจังที่ได้อยู่กับเค้า 2 ต่อ 2)
และในเทอมนี้เอง มันจะต้องมีการเลือกสาขาเพื่อที่จะเรียนต่อในอีก 3 ปีที่เหลือ
ผมก็ถามเค้าว่าจะเลือกอะไร เค้าบอกว่า จะเลือก สาขาเทคโนโลยีชีวภาพ มันหางานง่ายนะ
และผมก็ตัดสินใจในสิ่งที่ทุกคนคงคิดไม่ถึง ผมเลือกสาขาเทคโนโลยีชีวภาพ ทั้งที่ตัวเองเกลียดวิชาที่เกี่ยวข้องกับชีวะยังกับอะไรดี แต่ผมก็เลือกมันครับ ผมเลือกที่จะไปดูแลคนรักของผม (ร่างกายเค้าไม่ค่อยแข็งแรงครับ เม็ดเลือดขาวของเค้าน้อยกว่าปกติครับ เพราะฉะนั้น ถ้ามีอะไรนิดหน่อยมากระทบเค้า เช่น จับจมูกของเค้าเบาๆ หวัดมาเลยครับ)
   ถ้าเป็นพวกคุณจะเลือกอะไรครับ ระหว่างอนาคตกับคนที่เรารัก

ความรักเนี่ย มันก็แปลกนะครับ มันทำให้เรากล้าทำในสิ่งที่เราคิดว่า มันไม่ใช่ตัวเราเองได้ด้วยเนอะ
ครับ ผมก็คงเหมือนหลายๆคนครับ ที่เลือกคนที่เรารัก เค้าก็ทราบนะครับ ว่าผมเลือกสาขานี้ก็เพราะเค้า และมันก็เป็นความผิดครั้งยิ่งใหญ่สำหรับผม

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

อยู่ไกลกันก็ไม่เกี่ยวกับปัญหาคนจะรักกันหรอก
ถ้ารักกันจริง
มีเวลาคิดถึงกันบ้าง ก็โรแมนติคดีนะ
 

[yayoy]

 

เข้าใจเลยอ่ะ ว่าตอนนั้นรักษ์รู้สึกยังไง....เคยผ่านช่วงอย่างว่ามาเหมือนกัน
ไอ้ความรู้สึกในใจมันรุนแรงมาก จนอารมณ์ความรู้สึกมันมาอยู่เหนือเหตุผล....ใครห้ามก็ไม่ฟัง
 

ดีที่รู้ตัวเร็วหน่อย....เฮ่ออออออออออออออ....

รอเพื่อนมาต่อตอนต่อปายยยย...

+1 ให้เพื่อน ในการโพสครั้งแรกด้วยจ้า คิๆ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[มังกรขี้เหงา]

ว่าจะเขียนอีกซัก 3 ตอนอะครับ แล้วจบเรื่องซักที
ครับ มาต่อครับ
พวกคุณรู้จัก Pirch ไหมครับ ผมว่าพวกคุณคงรู้จัก ผมกับเค้าเล่น pirch หาเพื่อนคุยอะไรไปตามเรื่องตามราวอะครับ ซึ่งในตอนนั้นเอง ผมน่าจะสังเกตซักนิดนะครับ ว่า เค้าเริ่มแปลกไปแล้ว
เค้าได้รู้จักเพื่อนใหม่มั่งครับ ผมให้ชื่อว่า นาย ก.ละกันครับ
เรา 2 คนรู้จักนาย ก.  ครับ ตอนนี้ผมเหนื่อยๆกับเรื่องเรียน เพราะว่า ผมเรียนได้ที่โหล่ของภาคจะไม่จบเอาอะครับ
ก็เลยห่างๆเค้า แต่ก็ยังมีกินข้าวกันตอนเย็นกันนะครับ
“เฮ้ย มังกรเมื่อวานได้ไปเที่ยว ..... (สถานที่เที่ยวของชาวเราครับ แถวสี่แยกคอกวัว)”
“เอ้าเหรอ สนุกดี ได้เปิดหูเปิดตาด้วย เนี่ย เราเป็นดาวเป็นเดือนของทีโน้นเลย”
“เหรอ”
………………
………………
………………
ครับ ก็ใกล้จะถึงไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วครับ
ไอ้กร๊วก มันเริ่มเปลี่ยนไป จริงๆนะจะบอกว่า มันเปลี่ยนไปตั้งนานแล้วละ ตั้งแต่ที่เค้ารู้จักกับ pirch ผมเจอเค้าน้อยลง ทำ Project คนละอาจารย์กัน
แล้ววันหนึ่ง ผมก็ไปเจอเค้าที่หอครับ แต่ผมเปิดลิ้นชักอะครับ
เจอบุหรี่ครับ LM สีเขียว ผมเจอเสร็จ ผมขยำทิ้งเลยครับ ทั้งบุหรี่ ทั้งซอง
คราวนี้ เค้าหันมาถามผมว่า
“ทำแบบทำไม”
“ก็ก็ร่างกายของกร๊วกไม่ค่อยแข็งแรงไม่ใช่หรือ” ผมก็ตอบกลับมันไป
“ขนาดคนที่รักกู เค้ายังไม่ทำกับกูยังงี้เลย”
“แล้วนี้ ถ้าไม่ดีจริง ทำไมหลวงพ่อคูณถึงได้สูบบุหรี่ละ”
ครับ พี่น้องเป็นไงบ้าง กับคำตอบของเค้าที่เค้าตอบกลับผมมา คนที่ปล่อยให้เค้าสูบคือคนที่รักเค้า แต่คนที่ห่วงใยว่า มันจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเค้า เนี่ยกลายเป็นคนที่ไม่รักเค้า


 ดอกไม้ทำไมน่าถึงดูสวย แต่ผลของมันทำไมกลับขมจัง


ครับ แล้วก็มีเรื่องช็อคซีนีม่า ตามอีกครับ
“ดีครับ ขอคุยกับมังกรหน่อยครับ
“เฮ้ย มารับสายเร็ว เพื่อนโทรมา”
“สวัสดีครับ ใครครับเนี่ย”
“เราเอง นาย ก.”
“อ๋อ ครับ มีอะไรเอ๋ย”
“ไอ้กร๊วกอะ มันบอกว่ามันเป็น......เอดส์”

[freedom63]

 

[mist]