หัวข้อ: PIECE OF TIME - เป้า(ของ)จุดหมายมีไว้พุ่งชน --- จบ (แจ้งข่าว p.238)

[hikikomori]

เอร้ยยย  ตอนนี้พี่กันต์ได้ใจอ่ะ เรียกชื่อกันแล้ววววว

อ่านแล้วมีความสุข  อยากจะให้คนเขียนอัพทุกวันเลย
แต่กูสงสารนะคะ ยังไงก็ดูแลสุขภาพตัวเองก่อนเน้ออ

[Moonmaid]

หนุกจ้า

[tay028643904]

ฮ๊ากกกก  กก ก กกก!!
พี่กันต์น่ารักไปเเล้ว ธามยอมๆหน่อยดิ>  <"
อัปๆๆๆๆ รอนะฮับ(:

[munjung]

เรียกกันต์เฉยๆแบบนี้น่ารักดีอะ

[-~iK@iZ_KunG~-]

มารอตอนต่อไป
ตอนที่ธามเป็นของพี่กันต์ ฮ่าๆๆ

[afternoon]

ทำไงต่อ? ทำตามเสียงหัวใจไงธามมมม
ฮิ้ววววววว (เหมือนจะอ่านเรื่องนี้มากเกินไป เริ่มติดนิสัยพี่กันต์)
 

แต่จริงๆ นะหนูธาม ไม่ต้องทำไรมาก อย่าไปคิดให้มันเยอะ
ถ้าทำไรที่ตัวเองจะมีความสุขก็ทำไป แค่นั้นเองงง
แต่ถ้าทำแล้วมีความทุกข์ จะทำไปเพื่อ??? คะ
 

ปล.คนเขียนพักผ่อนบ้างเน้อออ ร่างกายเหมือนคอมพิวเตอร์ เปิดนานๆ ก็แฮงค์ได้ ดับได้ 

[Imagine]

กรี๊ดดดดดดด ! เรียกกันต์เฉย ๆ ต่อไปนะหมอธามม แม่ชอบบ >o<' 
โอ๊ย ๆ บทนี้ร้อนแรงดั่งไฟเยอร์ค่ะ ชอบอ่ะ ปลื้ม ปริ๊นไปแปะหัวนอนเลยได้มั้ย(เว่อร์)
ชอบมากอ่ะจริง ให้ความรู้สึกว่า หมอธามใกล้จะเข้าใจหัวใจตัวเองแล้วอ่ะ
พี่กันต์ตอนหิวคือหลุมดำบนพื้นดินดี ๆ นี่เอง

[2pmui]

ธามอย่างนั้น กันต์อย่างนี้ พี่กันต์เนียนได้โล่ พอธามเรียกกันต์ อิคุณพี่ก็แทนตัวเองว่ากันต์ได้ทันใด
น้องธามก็นะ "อารมณ์แปลกๆ แบบนี้ เค้าเรียกว่าอะไร.. ธามคิดไม่ออก หรือแค่ไม่อยากจะคิดหละจ๊ะ
ชั้นกำลังคิดว่าเธอทอดสะพานให้กันต์อยู่นะจ๊ะธาม พ่อเครา พ่อยอดขมองอิ่ม แบบนี้แถวบ้านชั้นเรียกอ้อร้อ นะจ๊ะ 555

[mur@s@ki]

ไม่ต้องคิดไรมากนะธาม บอกกันต์แค่ว่า อ่อนโยนกับผมด้วยนะครับ เอ๊ยยย สอนผมด้วยนะครับ เอ๊ะยังไง ฮ่าๆๆ


  มื้ออร่อยของเขาทั้ง2กับมื้ออนาถาของเรา เฮ้อออ 

[MaRiTt_TCL]

คนแต่งสู้ๆ พี่กันต์ เริ่มรุกหนักขึ้นเรื่อย ธามเมื่อไหร่จะใจอ่อนเนี่ยยย

[moriku]

ใกล้เข้าไปอีกนิด

[roseen]

 :กอด1:น่ารัก

[Heisei]

ตาดีได้ชาย ตาร้ายได้ชายเหนือชาย !!!!

 

[hardened-boy]

 
อยากจีบคนอื่นแบบนี้มั่งจัง 

[litlittledragon]

คนเขียนสู้ๆ
ธามโดนรุกหนักอย่างนี้ คงต้องรับแล้วล่ะ รุกสู้กันต์ไม่ได้แน่

[Cherry Red]

บรรยากาศในร้านอาหารคงเป็นสีชมพูหวานประกายม่วงวิ้ง ๆ เลยล่ะมั้ง?
กันต์อย่างนั้น ธามอย่างงี้ กุ๊กกิ๊กกันไป... คนอ่านเป็นปลื้ม
ธามเอ๋ย... ถ้าอยู่กับพี่กันต์แล้วสุขใจ สบายกาย หายเหงา ก็เลิกคิดมาก ยอมโง่บ้าง อะไรบ้าง ปล่อย ๆ ไปเถอะ
เพราะ เราคงไม่ได้ทุกสิ่งอย่าง โดยที่ไม่เสีย(ตัว?)อะไรเลย...

[punchnaja]

อ่านไปน้ำตาเกือบไหล แต่มันชะงักอยู่ในตา

ไม่ได้ซึ้ง...แต่ง่วงเหมือนกัน

[Rhythm]

คนอ่านติดธุระอ่ะ

วันนี้ได้เข้ามาอ่าน2ตอนเลย(ตอน29-30)

สนุกมากเลย

รออ่านนะคะ

[little_nok]

ธามต้องถามตัวเองก่อนว่า รู้สึกอย่างไรกับกันต์
พอรู้ตัวแล้ว มันจะรู้เองว่าต้องทำไงต่อ นะจ๊ะ

[powvera]

เปลี่ยนคำเรียก  จากพี่กันต์  เป็นกันต์  มันให้ความรู้สึกชิดใกล้นิดๆเลย

แถมมาสวีทวี๊ดวิ้วต่างคนต่างตักของกินให้กันและกัน  อิจฉาอ่ะ      

[konnarak]

ส่งถึงเตียงเลย นะ  รอเชียร์อยุ่

[akichan]

กันต์ - ธาม น่ารักมาก ^___^

[iPuii]

 o13ทึ่งกะความสามารถของคนแต่งมากทีเดียว แลดูถึกมากกกก อัพทีนี่แข่งกะตะวันขึ้นรึงายเจ้

 ปล.อินังน้องธามของข้าาา:man1: มันช่างน่ารักน่าชังงงงงเสียนีกระไร (ศัพท์เมิงหลายระดับมาก ห่าา)

[MM]

ผมเคยแต่เป็นฝ่ายที่เชื้อเชิญ เป็นฝ่ายที่รุกเข้าหา ผมควรทำยังไงต่อไปเมื่อตอนนี้ผมถูกร้องขอ  // จะชายหรือหญิง ก็คนเหมือนกัน ใช้ด้วยกันได้ ทำเลยๆ 555+

เหมือนฉากที่คนเป็นแฟนกันมานั่งกินข้าวด้วยกันเลยอะ น่ารักก็หลายตอน อยากที่ รวมรถเข็น ใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกัน พี่กันต์นั่งกอดอาหารหมานึกแล้วกรี๊ด มีคีบอาหารให้กัน(ต์)ซะด้วย โอ๊ยยย ไม่ไหวแล้วจร้า อร๊ายยย อยากจับมาฟัดให้ชื่นใจทั้งคู่ 

ตอนนี้ถึงจะเจอพิมพ์ผิดเยอะไปหน่อยแต่เข้าใจจร้าคนแต่งก็ง่วงเป็นอะไรเป็น 5555+ ผิดเล็กๆน้อยๆเองเดี๋ยวค่อยมาทวนๆดูอีกทีก็ได้ คนแต่งอย่าหักโหมมากนะ เค้ารอได้จร้า แค่มีนิยายมาให้เค้าอ่าก็พอใจแล้ว 

[Flower night]

ตอนที่ ๒๙“สุขดิ มีความรัก” แหะๆ ไม่ใช่ธามที่ยิ้มนะ นักอ่านก็บ้าจี้ ยิ้มตามไม่หุบเหมือนกัน
ธามเอ๊ยย อย่าปฎิเสธพี่กันต์เลย ดูคราวนี้แล้ว ท่าจะไปไม่รอดจากพี่กันต์จริงๆ ฮ่าๆ ตกหลุมเต็มๆ

ตอนที่ ๓๐“วันนี้รุกพี่จัง” โอ้ยย อั้ยย่ะ  เขินเลย 
“กลัวได้รับ” ธามก็ตอกกลับได้สูสีทีเดียว ๕๕๕ สองคนนี้โคตรจะเหมาะในการต่อบทสนทนาที่สองแง่สองง่ามมาก
“เป็นดิ อันที่จริงหิวไม่หิวก็อยากกินธามตลอดแหละธามเสร็จแน่ ฮ่าๆ พี่กันต์พูดมาขนาดนี้ รอให้ได้ธามก่อนเถอะ คิดว่าธามคงโดนกินทั้งวันทั้งคืน
บทนี้พี่กันต์มาแปลก ให้เรียกแค่กันต์เฉยๆ ไม่ธามรู้สึกแปลกๆนะ นักอ่านก็รุ้สึกแปลกๆด้วยเหมือนกัน
รออ่านตอนต่อไปจ้ะ ธามตอนนี้เริ่มสับสนแล้วละสิ หุหุ อีกไม่นานนนน แล้วสินะ (หรือป่าวหว่า ?? )

ปล ขอแอบถามนักเขียนหน่อยสิ ว่าเรียน อยุ่มหาลัยไหนหรอ แหะๆ ถ้าละลาบละล้วงเกินไป ไม่ต้องตอบก็ได้น้าา    ให้กำลังใจจ้ะ

[สุขาพาเพลิน]

โอ๊ยๆๆ กันต์ธาม ธามกันต์ กันต์ธาม ธามกันต์ กันต์ธาม ธามกันต์

รีบๆได้กันเลยไป๊!!!! 555

[gargoyle]

Drink Drank Drunk
……………………………………………………………………………
วันฮาโลวีน พวกผมเลยวัยที่จะแต่งชุดผีกันออกไปเล่น trick or treat เดินขอลูกอมกันแล้ว ถ้าอย่างงั้นนักศึกษาแบบพวกผมจะทำอะไรในวันเทศกาลแบบนี้ดีล่ะ คำตอบก็คือ

Cheer!!!

เสียงชนแก้วกันมั่วไปหมดดังขึ้นในบ้านของโจอี้เพื่อนคนดำที่เปิดบ้านจัดปาร์ตี้เล็กๆกันในกลุ่มเพื่อน กลุ่มที่เราอยู่ด้วยกันมันอย่างกับเป็นหน่วยงานสหประชาชาติ เพราะผมเป็นคนจีนสัญชาติสิงคโปร์ โจอี้เป็นคนดำอเมริกันโดยแท้ พอลคนขาวอเมริกัน กันต์ คนนี้มาจากไทยแต่เป็นครึ่งจีน เฟลิซคนฝรั่งเศส จากซีแอตเติล จองฮุน ชื่อก็บอกแล้วว่าเกาหลี มาร์ค ชื่อนี้แต่เป็นคนจีน จาเรต แคนนาดา ราวๆนี้แหละ ปาร์ตี้คนน้อยชนแก้วทั่วถึงกันดี บังเอิญพักอยู่ในละแวกคนเอเชียด้วยก็เลยรู้จักกัน ส่วนคนขาวคนดำนั้นก็เพื่อนที่เรียนกับกันต์แล้วก็มาร์คพวกเศรษฐศาสตร์ แต่ผมไม่ได้เรียนที่นี่หรอกครับ ผมมาเที่ยวพอดี ก็เลยเป็นโอกาสได้มานั่งรวมกลุ่มกับเขาด้วย

แม่งไม่รู้กินเข้าไปกี่แก้ว ไม่ซิกี่ขวดแล้ว แต่ตอนนี้คือโคตรมึนหัวชิบหาย เมาหนักแล้วด้วย แต่ก็ยังมีเหล้ามาเติมใส่ในแก้วเรื่อยๆ จะอ้วกว่ะ

“damnnnn kill me now” เสียงโหยหวนของไอ้จองฮุนหรือเปล่าวะ มึงบอกให้จูบมึงงั้นเหรอ หือ อ้อ kill not kiss

“what  da f*uck mannn” เสียงตะโกนใส่หูผมดังลั้น ผมถูกลากลงมานั่งเหมือนเดิมเพราะเมื่อก็ผมกำลังจะไปบีบคอไอ้จองฮุนที่บอกว่าฆ่ามันที ใครลากกุออกมาวะ ผมถูกลาก ลากมาเรื่อยๆ รู้สึกว่าถูกลากจริงๆ คือ ตัวไถไปตามพื้น แขนถูกดึง นี่ถ้ามึงแบกกุไม่ไหวก็ปล่อยกุเอาไว้ตรงนั้นก็ได้นะ

“shot” ผมพูดอ้อแอ้ๆ ออกมาคำนึง แล้วไอ้คนลากผมมันก็ดันไม้สนใจ ทิ้งผมเอาไว้บนที่นุ่มๆ สงสัยเป็นเตียง

นอนก็ได้...

ผมกลิ้งหมุนตัวไปอีกด้านนึงของเตียง แต่ทำไมมีอะไรขวางทางผมเอาไว้ เอา คลำๆไอ้สิ่งที่ขวางผมไว้ มันมีกลิ่นเหล้า หอมเหมือนผมเลย นิ่มด้วย ผมลูบๆ คลำๆ รู้สึกหยุ่นๆ เนื้อ น่าจะเป็นคน คนเหรอ...

ผมขยับเข้าไปกอดร่างที่ขยับเพียงลมหายใจ ถูหน้าเข้าไปกับอะไรสักอย่างที่แข็งๆ นุ่มๆ แขนหรือเปล่า แล้วไอ้ที่เป็นผ้าพันๆที่เกะกะจัง ผมดึงเสือสเวตเตอร์ของตัวเองออก ก็มันร้อน ถ้าผมร้อน ไอ้นี่ก็คงร้อนเหมือนกันซินะ ผมคลำสะเปะสะปะไปเจอ สิ่งที่เหมือนจะกระดุม แล้วก็แกะออกให้ มือของคนที่ผมชวนอยู่จับมือผมไว้ ผมดึงมันออกแบบรำคาญ นี่กูช่วยมึงอยู่นะ...

อื้อ... มันครางด้วย โอ้ย... ลุกอ่ะ อยากแล้ว ผมขยับตัวเท่าที่สติจะมีกลิ้งไปประชิดตัวร่างเป้าหมาย มือของอีกฝ่ายลูบที่สะโพกผม แล้วบีบเบาๆ

ซี้ด... เสียวว่ะ

ผมซุกหน้าไปที่ซอกที่น่าจะเป็นซอกคอ ขบเบาๆ ก่อนจะเริ่มไซร้ไปตามพิธีการดั้งเดิมที่สืบทอดกันมาทุกยุคทุกสมัย อีกฝ่ายก็เหมือนจะไม่ยอมถูกกระทำฝ่ายเดียว เมื่อผมถูกดึงออกมา มือเย็บเฉียบก็ล้วงเข้ามาลูบแผ่นหลังช้าๆ แต่รุนแรง ริมฝีบางร้อนระดมจูบลำคอ ไล่เรื่อยมาจนถูกปากผม...

ลิ้นร้อนๆกวาดหาอะไรอยู่นะ ผมไม่รู้ รู้แต่ว่า ต้องจูบตอบบ้างอ่ะ กลิ่นเหล้า มีแต่กลิ่นเหล้า ทั้งผมทั้งมันมีแต่กลิ่นเหล้า.. ตอนนี้จากจูบเริ่มแรกกลายเป็นจูบรุนแรง ...ใครน้า ช่างมันเถอะ อารมณ์กำลังได้เลย มือผมล้วงต่ำลงไปที่เป้าของจุดหมาย มิน่าล่ะไม่มีนม... ไอ้อะไรตุงๆที่อยู่ในมือผมมันเริ่มประท้วงนิดๆแล้ว ไม่เป็นไรหรอก แบบนี้กุชอบ... 

อีกฝ่ายถอนจูบออก พลิกตัวผมให้ลงมานอนหลังแนบเตียง

...อยากออนท๊อปซะด้วย ผมหัวเราะคิกคัก ตามองไม่เห็นอะไรในความมืด ไม่เห็นอะไรนอกจากเงาตะคุ้มและมึนจนไม่อยากจะเห็นอะไรเหมือนกัน รู้แต่ตอนนี้คือ อยากจะปล่อยมันซะตอนนี้

“ฮ่า” ผมหัวเราะออกมา ใช้โอกาสที่อีกฝ่ายกำลังถอดเข็มขัดผมดึงคอของมันให้ลงมาประกบปากกับผมอีกครั้ง ก่อนจะนอนคร่อมตัวไอ้นักจูบแชมป์โลกลงมาอยู่ด้านล่าง ผมไซร้ซอกคออีกหน มือเลื่อนไปปลดกางเกง ให้ตายเหอะ ตอนนั้นทั้งผมกับมันเหลือแค่ บ๊อกเซอร์แล้ว

แต่...

ทำไมทั้งมันและผม ทำไมมือมันเลื้อยไปที่จุดเดียวกันวะ
 
“เฮ้ย” มันร้องขึ้นมาเมื่อผมลากมือไปอยู่แถวๆก้นมัน

“SHIT” เสียงผมเองเมื่อรู้สึกว่าอะไรเย็นๆมาวนแถวๆก้น

แม่ง! กูก็หารู มึงก็หารู อย่าบอกนะว่ามึงจะเสียบกุอ่ะ
 
พริบตาเดียวเหตุการณ์ที่ไวกว่าไอ้การเล้าโลมเมื่อครู่ก็เกิดขึ้น ทั้งผมทั้งมันหายเมาเป็นปลิดทิ้ง ดึงกางเกงขึ้นใส่ ดีดตัวออกจากกัน และผมถูกดีดมาไกลกว่านั้นเมื่อไอ้เหี้ยนี่มันทำเป็นลืมว่าเคยจูบผมก่อน ถวายลูกถีบพลังแร้งถีบผมกระเด็นตกเตียง ไอ้อารมณ์อยากกระจุยหายเป็นปลิดทิ้ง ทิ้งไว้แต่อารมณ์จุกโคตรๆ

“เหี้ยอะไรวะ” ผมที่เริ่มได้สติขึ้นมานิดๆแปลไอ้ประโยคที่มันตะโกนมาไม่ออก ภาษาอะไรเนี่ย อ้อภาษาไทย

“Who’r you” ผมตะโกนอย่างหัวเสีย แล้ว พรึบ! ไฟก็เปิดสว่างทั่วห้อง แล้วคราวนี้เป็นผมถึงกับแทบอ้วกออกมา

“ไอ้หมิง!”

“กันต์!”

ผมรีบลุกวิ่งเข้าห้องน้ำด้วยความเร็วพอๆกับมัน ไอ้กันต์เปิดน้ำล้างปากล้วงคอเป็นการใหญ่ส่วนผมนั้นถึงขนาด กินน้ำยาบ้วนปาก!

“ไอ้เหี้ย เกือบตราบาปทั้งชีวิตแล้ว ไอ้อุบาทว์ มึงเป็นเหี้ยอะไร!” ไอ้กันต์หันมาถามผม ทั้งถามทั้งด่า หน้าแดงกำ น้ำตาคลอๆนิด กุซิควรจะร้องให้เมื่อกี้จะโดนมึงข่มขืนอยู่แล้วนะเว้ย เออไม่ใช่อะไรกุก็เกือบจะข่มขืนมึงเหมือนกัน ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าทำกันเสร็จเรียบร้อยจะเกิดอะไรขึ้น... โอ้ยยย! ขนลุก

“กุอยากร้องไห้” ผมพูดขึ้นมา นั่งกอดโถส้วม เอ้าหน้าฟุบลงกับที่รองนั่ง โอ้ย... ชีวิตกุ เกือบได้เมียหรือไม่ก็เกือบเป็นเมียคนอื่นแล้วไงล่ะ อยากร้องไห้เว้ย!
…………………………………………………………………………………………..19-11-2011

[bon]

คำต่อไปที่กันต์จะให้เรียก เป็นเค้ากะตะเองปะ 

[bon]

งั้นจับคู่เจ๊แป้งให้หมอยศซะเลย

[golove2]

หวิดไปแล้วนะพี่กันต์เกือบได้พี่หมิงเป็นเมียแล้ว