หัวข้อ: PIECE OF TIME - เป้า(ของ)จุดหมายมีไว้พุ่งชน --- จบ (แจ้งข่าว p.238)

[greensnake]

เข้ามาวิ่งเล่นรอพี่กันต์กับน้องธาม
มาแอบดูว่ากินข้าวกันอิ่มหรือยัง
ไปล่ะ แฮ่~ 

[♥a2k♥]

คนเหงาย่อมเข้าใจคนเหงาา
ย้ายมาอยู่ด้วยกันไปแล้ว หึหึ

[tagloveX-Mark]

ธาม มาหาพี่กันต์ด้วยอ่ะ >< เริ่มเทใจให้มากขึ้นแล้วใช่ป่ะ 5555+

[MM]

MM - ธามไม่บอก ธามไม่รู้ ธามเมา 555   <<< เมารัก กันต์รึเปล่า หมอธาม 5555+ ฮิ้วววววววววววว

[hardened-boy]

 
เฮ่ยยยยย
น้องธามเป็นฝ่ายบุกเข้าหาพี่กันต์เองเลยนะเนี่ย

ไม่รอดแน่

[gargoyle]

บทที่34
ยิ้ม
............... .......................... .............................

ห้องครัวที่เป็นห้องกินข้าวไปด้วยในตัว ผมยืนอยู่ตามปกติที่ห้องนี้จะมีผมอยู่คนเดียว แต่คราวนี้แปลกออกไปนิดหน่อยเป็นอีกครั้งที่ธามมาเยือนห้องครัวเล็กๆห้องนี้ ที่เขาว่ากันว่าตีท้ายครัวเป็นแบบนี้หรือเปล่า ธามนั่งที่นั่งเก้าอี้หนึ่งในสามตัวของโต๊ะกลม ผมเทกับข้าวในใส่ชาม วางบนโต๊ะ ธามมองผมยิ้มๆ มองแบบนั้นผมก็เขินเป็นนะ แล้ววันนี้มาแปลกซะจนน่ากลัว จะมาเล่นงานอะไรผมหรือเปล่า ข้าวที่เอามาให้นี่ใส่ยาหรือเปล่า แต่ถ้าเป็นยาเสียตัวนี่ผมไม่เกี่ยงเลยนะ จะขอบคุณมาก..

“พี่กันต์อยู่คนเดียวเหงาป่ะ” ธามถามแบบนี้จะให้พี่ตอบว่าอะไรล่ะ

“เหงาดิ รอคนมาแก้เหงาอยู่” ผมก็หยอดๆไปตามเรื่องแหละ ผมไม่หยอดซิแปลก ยื่นจานเปล่าให้ธามกับช้อนส้อมเพราะเจ้าตัวบอกว่าจะไม่กินข้าว งั้นกินกับข้าวแทนแล้วกัน

“ธามกินมาแล้ว ไม่กินข้าว” ธามเลื่อนจานคืนให้ผม

“ธามจะนั่งดูพี่กินเหรอ พี่ก็คนนะ เขินเป็นอะไรเป็น” ผมพี่แย้ง ดันจานกลับไปคืนตรงหน้าธามที่ทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจว่าผมพูดอะไรออกมา

“ไม่เคยเห็นเขินสักที เขินเป็นเหรอ โกหกป่ะน่ะ”

“อ๊ะ ลองได้เห็นสักทีจะเป็นบุญชีวิต” ผมพูดไปก็พิจารณาอาหารบนโต๊ะไป มียำ มีแกงจืด มีหมูทอด เอาส้อมจิ้มหมูทอดก่อนเลย น่ากิน เหลือบมองเจอหน้าคนซื้อมาก็น่ากินเหมือนกัน

“ทำไงถึงจะเขิน” ธามขมวดคิ้ว คิดอะไรของมันว้า มาบอกให้เขินให้ดู อันที่จริงไม่มีคนเห็นผมเขินเท่าไหร่หรอก เพราะคนแบบผมมันหน้าด้านเป็นพิเศษ ไม่ค่อยมีอะไรให้กระทบกระเทือนหนังหน้าเท่าไหร่

“ธามแก้ผ้าดิ แพ้ผู้ชายแบบธามในร่างเปลือย ฮ่าๆๆๆๆ” จัดไปหนึ่งดอกครับท่านผู้ชม

“พี่กันต์จัง” แทบสำลักข้าวกับคำต่อท้ายชื่อ...

“ญี่ปุ่นเชียว เรียกน่ารักๆก็ไม่เขินหรอก” ผมยิ้มแบบผู้ชนะ เรียกที่รักก็ไม่เขิน ผมจะยิ้มรับอย่างหน้าชื่นตาบานเลยทีเดียว

ธามแสยะยิ้ม “พี่กันต์จังไร” อ้อ.. นี่คือชื่อเต็มๆซินะ

...น้องมันปากคอเราะร้ายนัก ไว้ก่อน ขอกินข้าก่อน หิว แต่ผมคิดอะไรง่ายๆไปซะแล้ว เพราะธามมันไม่ยอมปล่อยให้ผมกินแบบสงบสุข วันนี้มันมามาดร้ายจริงๆ

“พี่กันต์ยังซิงอยู่ป่ะ” ถามคำถามโหดร้ายมาก ไอ้ครั้นจะตอบว่าซิงนี่ก็โคตรตอแหลเลย ตกนรกสิบชาติ มีหวังโดนธามกระทืบซ้ำอีก แล้วถ้าตอบว่าเรียบร้อยไปนานแล้วก็ดูเลวเหลือเกิน ตอบไงดีวะ

“อยากได้คำตอบแบบไหนล่ะ”

“เข้าใจแล้วแหละ ธามก็ไม่ซิง เซ็กส์จัดมาก ชอบเสียบสุดๆ” ธามพูดหน้าตาเฉยมาก แต่ผมนี่ดิช็อค ตกใจ อะไรของมันจะ เจอแบบนี้เข้าให้ไปไม่ถูกเลยนะ แถมที่สำคัญชอบเสียบสุดๆ ขนลุกเลยนึกถึงวันฮาโลวันเมื่อตอนยังเรียนอยู่อเมริกาที่เกือบได้กะไอ้หมิง กลัว... ผมมองธามตาปริบๆ ข้าวเริ่มไม่อร่อย คือจีบติดไม่ติดไม่รู้ แต่กุโดนเสียบนี่กุไม่ยอมแน่

“ห๊ะ” ผมทวนอีกครั้ง...

“ล้อเล่นน่า” ความรู้สึกเมื่อครู่มันเหมือนแบกโลกสิ้นดี กำลังคิดอยู่ว่าถ้าธามยื่นขอเสนอให้ผมเป็นเมียแล้วธามจะรับรักนี่ผมจะทำยังไง ความรักกับเรื่องบนเตียงมันเกี่ยวเนื่องกันแบบแยกยากเลยนะในบางที แยกไม่ได้ ไม่ควรแยกด้วย แล้วมาบอกว่าล้อเล่น โล่งใจ แต่ร้ายมากเล่นกันแบบนี้เลย แล้วผมเป็นอะไรวันนี้ โดนน้องมันหลอกง่าย หรือเป็นเพราะเหนื่อยจัด

วันนี้ธามมันเมาป่ะวะ... สงสัยเล็กๆ

“อย่านะ อย่าพูดเรื่องแบบนี้กะพี่เล่นๆ พี่จริงจัง”

“เซ็กส์จัดนะพี่กันต์” ธามจิ้มกุ้งในยำไปกิน เห้ย เมื่อกี้ผมเล็งไว้ใน ไม่เป็นไรยังมีอีกตัว

“จัดที่ว่า ก็จัดว่ามีคุณภาพนะธาม ลองแล้วจะติดใจ” ผมยักคิ้ว มองธามที่คาดว่าจะทำหน้าเซ็งอยากเตะผม แต่คราวนี้มันแปลก อันที่จริงมันก็แปลกมาตั้งแต่ต้น ธามยิ้ม ยิ้มแบบ... ยิ้มตลกผม ยิ้มขำๆ ยิ้มกว้างๆ ยิ้มหวานๆ ตาก็ไม่หลบด้วย ปกติจะไม่สู้สายตา แต่วันนี้เล่นจ้องแบบนี้ น่ารักไม่ไหวแล้ว แถมยังไม่หยุดยิ้มด้วย ผมเก็บความแปลกใจเอาไว้ไม่พูดอะไร กินข้าว... ไม่มองละ

“เขินเหรอ เล่นเองเขินเองเหรอ” โดนเล่นแล้วไง

“มั่วแล้ว” ไม่นะไม่ กุจะมาตายน้ำตื้นไม่ได้

“เหรอ สงสัยคิดไปเอง แกงจืดอร่อยป่ะ” ผมที่กำลังเคี้ยวข้าวพยักหน้าหงึกหงัก แกงจืดตำลึงหมูสับ ไม่ได้กินนานแล้ว อร่อย ร้อนๆด้วยนี่คล่องคอสุดๆ

“หมูทอดอร่อยไหม” ผมพยักหน้าอีก หมูกระเทียมทอดแบบกำลังกรุบๆ เกรียมๆ กินกับข้าวร้อนๆ อร่อยดิ

“ยำอร่อยไหม”

“อร่อยหมดแหละ” ผมพูดยิ้มๆ ประเด็นคือมีคนซื้อมาให้แถวคนซื้อยังนั่งมองหน้าอยู่เนี่ย เจริญอาหารสุดๆ

“ถ้าไม่มีธามจะอร่อยน้อยลงไหม” เห้ย วันนี้ผมว่ามันแปลกจริงๆ อย่างกับผม ถูกจีบ? อยู่อย่างงั้นแหละ ไม่หรอก คิดไปเองแล้วเนี่ย ธามเนี่ยนะ มันไม่น่าใช่ ใช่ไหมแต่มันให้คิดแบบอื่นไม่ได้จริงๆ ต้องแก้เกมๆ

“ไม่รู้ดิ แต่ที่รู้ๆพี่ว่าธามอร่อยกว่าของบนโต๊ะแน่” จัดไปอีก1ดอก... ธามก็ยิ้มอีกแล้ว รู้สึกร้อนๆหนาว ไม่อยากกินข้าวแล้ว เด็กยั่วอย่างแรง ผมรีบจัดการอาหารด้วยความไวสูง ไม่รู้ธามจะมาไม้ไหน อีกแต่วันนี้ ไม่ปล่อยกลับบ้านง่ายๆหรอกเว้ย เดี๋ยวนี้กล้าเล่นนะ ไม่ใช่เพื่อนเล่นอย่างมาเล่นกับเรา

ผมล้างจาน ปล่อยให้ธามไปเดินส่องหมาก่อน คิดหาวิธีก่อนว่าเอาอะไรมาล่อดี จะให้อยู่ถึงเช้าเลยคอยดูดิ


...
ธาม talking
……………………………………………………………………..

พี่กันต์ล้างจานอยู่ เสียงน้ำกระทบซิงค์ล้างจาน จานชามกระทบกัน ตลกนะ บางคนอาจจะเห็นพี่กันต์ตอนอยู่นอกบ้าน ทำงาน เป็นอาจารย์ หุ้นร้านเบียร์ คงไม่มีใครคิดว่าพี่กันต์จะอยู่แบบหนุ่มโสดเต็มรูปแบบแบบนี้ ทำอาหารกินเอง อยู่กับหมา แอบเอาหมาเข้ามาเล่นในบ้าน ขัดกับรูปลักษณ์หนุ่มสมบูรณ์แบบ เพราะไอ้เบื้องหลังแอบอนาถแบบนี้เนี่ยแหละ เอาเข้าจริงๆจากใจ อยู่กับพี่กันต์แล้วสบายใจนะ ถ้าไม่นับเรื่องอะไรที่เข้ามากวนชวนให้คิด เพราะรู้ว่ายังไงถึงมีปัญหาเครียดพี่กันต์ก็ต้องช่วยได้ หรือถ้าเหงาพี่กันต์ก็ทำให้สนุกได้

...ผมโชคดีเกินไปรึเปล่า หรือจะเรียกว่าโชคร้ายดีวะ

“คุด” ผมเรียกหมาเซนต์เบอร์นาร์ตหน้าตาใจดีที่ดูจะจำผมได้ก่อนใครเพื่อน มันขยับหัวใหญ่ๆ กระดิกหูเป็นการรับรู้ว่ามันได้ยิน ผมเรียกมันอีกครั้ง คุดเดินมาที่ประตู ผมเปิดประตูมุ้งล้วดเลื่อนออกข้างๆ พอให้มันยื่นหน้าเข้ามาได้ ผมลูบหัวมันเบาๆ ลิ้นเปียกๆตวัดเลียมือผม ก่อนจะงับเล่นเบาๆ

...เหมือนพี่กันต์ตรงที่ใจดีนี่แหละ

“เห้ย ไม่กลัวมันกัดหรือไง” เสียงทักจากด้านหลังบ่งบอกว่าพี่กันต์จัดการจานชามเรียบร้อยแล้ว เร็วกว่าที่คิดนะเนี่ย พี่กันต์เดินลงมานั่งขัดสมาธิข้างๆผม พอพี่กันต์นั่งลง หมาอีก3ตัวที่เหลือก็เดินมาออกันอยู่เต็มหน้าประตู ทั้งครางทั้งสะบัดตัวเอาใจจ่าฝูงกันใหญ่...

“อยากเลี้ยงบ้าง” ผมพูดขึ้นมาลอยๆ นึกเหมือนกันว่าอยากแอบเลี้ยงแมวเอาไว้สักตัวในห้อง แต่คิดไปคิดมาผมมันคนอยู่ไม่ค่อยติดห้อง สงสารแมวอีก เดี๋ยวเหงา

“ก็มาเลี้ยงด้วยกันเลยดิ” พี่กันต์พูดยิ้ม ผมยิ้มกลับไปบ้าง อยากแกล้งพี่กันต์บ้าง ผมโดนแกล้งมาตลอดแล้ว ไอ้ตอนกินข้าวที่ผมยิ้มกลับให้รอบนั้น ไม่รู้ว่าเขินหรืออะไร แต่อยากเห็นอีกครั้งจริงๆ พี่กันต์ในสภาะที่ใกล้เคียงกับคำว่าเขินเนี่ย

“ธามอยากเลี้ยงคนเดียว” ผมเอามือเปื้อนน้ำลายหมาไปป้ายแขนพี่กันต์ ...หมาตัวเองห้ามรังเกียจ

“โหย สกปรก เลี้ยงคนเดียวเหนื่อยนะ เลี้ยงด้วยกัน สนุกกกกกก” เนื้อหาประโยคดูแสนธรรมดาแต่เสียงที่พูดออกมามันโคตรสองแง่สองงามเลยเหอะ

“คนเดียวก็สนุก”

“มีคนช่วยเลี้ยงหนุกกว่า”

“เคยมีคนช่วยเลี้ยงก่อนหน้านี้หรือไงถึงรู้ว่าสนุก” ผมย้อน พี่กันต์ยิ้มจนตาหยีเมื่อได้ยินคำถามนี้

“ไม่หรอก แต่แค่ตอนนี้ก็สนุกกว่าปกติแล้ว” ได้อีกนะพี่กันต์... ก่อนที่จะทำให้พี่กันต์อายได้ผมขอชิงอายไปก่อนแล้วกัน เจอแบบนี้ ไม่เขินก็ไปตายเหอะ

“เขินเหรอ” มาแล้วไง...

“อืม” ลองยอมรับบ้างจะเป็นไงวะ จะมีอะไรแตกต่างไหม จะโดยแกล้งน้อยลงหรือเปล่า

“ฮ่าๆ วันนี้เมามาหรือไง ทำไมทำตัวแปลกๆ” พี่กันต์ถาม ใช่ผมก็ว่างั้นแหละ รู้แต่เหงามาก แล้วก็ทำตัวแบบนี้แหละ อยากลองทำอะไรให้มันไม่เหมือนเดิมเป็นการฉลองวันเกิดให้ไอ้หมูตอนหลายผม

“วันนี้ไปกินข้าวเย็นกับอาม่ามา วันเกิดหลานชาย อาม่าถามด้วยว่าเมื่อไหร่ธามจะแต่งงาน” ผมเล่าเสียงเรื่อยๆ แต่อยู่ๆพี่กันต์ก็หัวเราะ

“บอกม่าไปยังว่าไม่ได้แต่งหรอก” พี่กันต์พูดแล้วมองตาผม รู้เลยว่าจะสื่อถึงอะไร

“อาจจะได้แต่งก็ได้ พี่กันต์เบื่อธามเมื่อไหร่เดี๋ยวก็ได้สาวมาแต่งเองแหละ” ผมยื่นนิ้วไปจับจมูกของไอ้โบ ที่เริ่มขยับมาเล่นกับผมบ้าง พระอาทิตย์ตกดินไปนานแล้ว ผมไม่สนใจจะดูนาฬิกายังไงซะพรุ่งนี้ก็วันเสาร์ ไฟระเบียงบ้านที่ตั้งเวลาเปิดอัตโนมัติเปิดขึ้นมาส่องแสงสีเหลืองนวล

“ถ้าพี่ไม่เบื่อทำไงล่ะ”

“แล้วพี่กันต์จะทำไงล่ะ” ผมถามย้อน พี่กันต์ยิ้มให้ผมเป็นคำตอบ... แค่รอยยิ้มเท่านั้นแต่มันทำให้ผมรู้สึกได้ว่าพี่กันต์จะไม่เบื่อ พี่กันต์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่กับเรื่องความรู้สึกพี่กันต์มักจะไม่ค่อยพูดมันออกมาตรงๆ

“กินเหล้ากันป่ะ” ผมว่าในบ้านหลังนี้มันต้องมีซุกอุปกรณ์ไว้แน่ๆ ไม่เชื่อหรอกว่าแบบพี่กันต์จะไร้แอลกอฮอล์ในบ้าน เหล้านอก แม่โขง เหล้าขาวผมได้หมดแหละ

“เมาในบ้านนี้เสียตัวนะ” กันต์จังไร เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ ทุกระยะ ไม่เคยปล่อยช่องว่าง

“ใครเสียธามหรือพี่กันต์”

“ใครเสียพี่ก็ชอบหมดแหละ”

“เสื่อมจริงๆ” ผมส่ายหน้าขำๆกับคำพูดแบบตรงแสนตรงของพี่กันต์ ไม่ว่าอะไรก็เข้าทางหมดแหละ ผู้ชายคนนี้ พี่กันต์ลุกขึ้นหายไป กลับมาอีกทีพร้อมเหล้าน้ำแข็ง โซดา แก้วเปล่าสองใบ มันฝรั่งทอด เสียงถาดโลหะที่ใส่อุปกรณ์การเมาวางลงบนโต๊ะเล็กหน้าทีวี มุมที่ท่าทางจะเป็นสังเวียนดวลเหล้าประจำ ผมละจากหมาสี่ตัวที่มองตาละห้อย..

ไงล่ะ ติดกูแล้วล่ะซิ นี่หมอหมานะเว้ย ให้มันรู้ซะบ้าง...

“พี่เตือนแล้วนะ” พี่กันต์พูดขำๆ ผมรู้ว่าเอาจริงพี่กันต์คงไม่ทำหรอก ล่ะมั้ง...

“ไม่รอธามกระชากคอจูบแล้วหรือไง” ผมแหย่ พี่กันต์เลิกคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจเพราะไม่นึกว่าผมจำได้

“นานป่ะล่ะ ไม่นานจะรอธามเริ่มก่อน ถ้านานพี่ก็ขอคืนนี้เลย”

“ไม่นานหรอก” ผมพูดยิ้มๆ พี่กันต์ยิ้มกว้าง แบบหุบไม่อยู่แล้ว ผมยิ้มนิดๆแล้วลงมานั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับพี่กันต์...






ผมจะสารภาพบาปในใจแล้วนะ...

ผมชอบพี่กันต์ รักไหมไม่รู้ ไม่อยากจะคิด แต่มันเป็นความรู้สึกเวลาเหมือนเราเจอคนที่เราชอบ แล้วอยากจะเข้าไปรู้จัก อยากให้ทำอะไรดีๆให้ อะไรแบบนี้ รู้สึกช้ายังดีกว่าไม่รู้สึกนะ และใช่ว่าไม่เคยรู้สึกด้วย แต่ครั้งนี้มันต่างออกไปผมเลือกจะให้มันดำเนินต่อ อาจจะเพราะพี่กันต์เปิดเผย มากขึ้น ผมโตขึ้น แล้วสิ่งที่ผมเห็นมากับตาและเจอมากับตัวมันดีมากพอที่ผมคงไม่มีปัญญาทำได้แบบพี่กันต์ ผมจะขอลองดูหน่อยมันก็คงไม่เสียหายอะไรนักหนาล่ะมั้ง รึเปล่า หรือเสียหายมาก...

ช่างมันเหอะ ไว้ค่อยคิด เหล้าราคาแพงรออยู่ตรงหน้าแล้วเนี่ย


............................... .................... .....................................................27-11-2011

มาละ มาต่อแล้ว ง่วงสวดๆ บทนี้สูบพลังมากเกินไป อะไรก็ไม่รู้ 5555555555555555555555
ขอให้อ่านอย่างมีความสุข และโปรดตามตามในตอนต่อไป สาธุ
ขอบคุณคนอ่าน รักนะ ฉึกๆ

[choijiin]

 
แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คืบหน้าที่สุดในโลกพี่กันต์
ธามเริ่มใจอ่อนแล้วว้อย
แถมยังน่ารักอีกต่างหาก
อดทนไว้นะพี่กันต์
อีกไม่นานจะถึงวันของพี่กันต์แล้ววววว
 

[chai235]

“จัดที่ว่า ก็จัดว่ามีคุณภาพนะธาม ลองแล้วจะติดใจ” ----> อั๊ยยะ อยากทดสอบ แทนธาม จัง 

ธามเปิดใจแล้วอ้ะ    อย่างนี้ต้องฉลอง

[PetitDragon]

“นานป่ะล่ะ ไม่นานจะรอธามเริ่มก่อน ถ้านานพี่ก็ขอคืนนี้เลย”

"ไม่นานหรอก" >>>  รู้สึกคุ้นๆ นะ 

ธามยังไม่ได้รัก แค่ชอบก็ยังดี... 

ตอนยิ้ม นี่อ่านแล้วยิ้มตามเลย 

[twenty8]

แอร้ยยยยยยยยยยยยยย
ยังไม่ได้เสียตัวเลยนะ ตัดจบซะแล้ว อ๊ากกกกกกกก กรีดร้องคลุ้มคลั่ง!!!

ตอนนี้มันช่างหวานอะไรอย่างนี้หรือคิดไปเอง กร้ากกกก
อิเคราแพะซึนแตกและ (ถึงจะยังแค่เบาๆก็เถอะ..เหรอ) แอร้ยย สบายใจนอนหลับฝันดี ฮ่าๆๆๆ

อยากบอกว่าคิดถึงพี่กันต์จังมากเลยยย รอให้พี่คนเขียนมาต่ออยู่ทุกลมหายใจ อะฮิ

 

[Yunatsu]

เสียตัว เสียตัว เสียตัว

55555555

เผื่ออะไรอะไรจะง่ายขึ้น อิอิ

[A-J.seiya*]

สนุกกกกกกกกกก
+1 ให้เลยอ้ะ เพิ่งตามอ่านทัน
พี่กันต์น่ารักมาก แบบมากๆอ่ะ
เพอร์เฟค แมนสุดๆเลย
เลิฟว่ะเฮ้ยยย
หุหุ อ่อยยยย วันนี้จะเมาในบ้านพี่กันต์
ขอให้พี่กันต์โชคดีนะ กร๊ากกก
=/\=  สาธุ

[Chiren]

พี่กันต์ น้องธามทำขนาดนี้แล้ว ไม่ได้น้องเป็นเมีย(เอ๊ะ?) พี่กันต์ก็ไปบวชเหอะ 

ความเหงาทำให้คนเราเสียตัว..เกี่ยวไหม ไม่รู้แต่คิดว่าธามกำลังจะเป็น

+1 กับตอนนี้จริงๆถ้า+2ได้จะบวก

 

[chaninta]

ธามน่ารักได้อีก อยากอ่านต่อเร็วๆ รออยู่นะ

[chae]

แอร๊ๆ พี่กันต์หวานได้อีก
เสี่ยวตลอดศก ฮ่าๆ
ไอ่เราคนอ่านก็นั่งอ่าน นอนอ่านหน้าแดง เขินบ้างไรบ้างแบบนี้
เขาไม่ได้จีบแท้ๆ ดันมาเขิน><

[takara]

พี่กันต์น่ารักน่าหยิกได้อีก ธามจ๋าสู้สู้ยอมพี่กันต์เหอะ

[bellity]

น้องธามน่ารักอ่ะเปิดใจให้พี่กันต์แล้วอ่ะสิ
ว่าแต่ชอบมุขนี้แฮะ พี่กันต์จัง คิดแล้วแอบขำว่าเวลาเพื่อนมันเรียกกันเล่นๆ ในห้องว่า เบลล์จัง
มันจะแอบต่อ ไร ข้างหลังรึเปล่านะ 55+
ปอลิง +1 เน้นๆ ให้คนเขียนครับผม

[BeeRY]

อ่านแล้วก็ยิ้มตามพี่กันต์ง่ะ
แถมยังแอบลุ้นว่ามันต้องมีซักคนเสียตัวในคืนนี้แหงๆ
ล้อเล่นๆๆๆ น้องธามยังเพิ่งรู้สึกชอบพี่กันต์เอง เราไม่รีบหรอก คริๆ

[wan]

ตกลงเรื่องนี้ การฟุ่งชนเนี่ย ชักสงสัยแล้วสิว่า ใครกันแน่ที่จะฟุ่งชน
"  กินเหล้าในบ้านเสียตัวนะ " จริงหรือเปล่า ถ้าจริงจะแนะนำให้น้องรัก หาคนมากินเหล้าในบ้าน 
รอตอนต่อไปว่า การที่น้องธามรุกพี่กันต์ขนาดนี้  ผลออกมาจะเป็นอย่างไร ในเมื่อน้องก็ยอมรับกลาย ๆ แล้วว่า " ชอบ "
+1 เป็นกำลังใจให้ครับ 

[MoMoRin]

เอาละเว้ยเฮ๊ย...หยอดกันไปมา ระวังจะได้กันเร็วขึ้นนะคะ
อุ้ย..ชี้นำรึปล่าวนะเรา โฮะๆๆๆ

[golove2]

อ่านไปยิ้มไป

 

[litlittledragon]

คืนนี้จะได้ฤกษ์เสียตัวแล้วหรือเปล่าล่ะเนี่ย

[cocoaharry]

กร๊าซซซซ ธาม ให้พี่กันต์คืนนี้เลยก็ได้ม้างงงง

[POPEA]

จัดว่ามีคุณภาพ ลองแล้วจะติดใจ
ตอนนี้หวานอ่ะชอบ, ธามยอมรัีบแล้วล่ะว่าชอบพี่กันต์
รอตอนต่อไปนะ

[lovely1714]

กินเหล้ากันเสร็จ พี่กันต์ก็จัดหนักให้พี่ธามเลยนะ

[133113]

ตอนหน้าจะมีฉากเซอวิสเล็กๆน้อยๆอ้ะป่าวน้อ5555
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่จ้า

[greensnake]

ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบพี่กันต์และธาม บรรยากาศเป็นสีชมพูวิ้งงงๆ
ถ้าพี่กันต์ได้ยินที่ธามสารภาพ คงดีใจน่าดู แต่ธามรึจะบอกตรงๆ
และหวังว่าคง "อีกไม่นาน" พี่กันต์คงมีเรื่องให้ดีใจ รวมถึงเราด้วย
ชื่อตอนนี่หมายถึงคนอ่านใช่มั๊ยคะ จริงๆแล้วยิ้มทุกตอนแหละค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ รักษาสุขภาพเหมือนเดิมค่ะ

[murasakisama]

ตอนนี้เริ่มหวานขึ้นมาหน่อยแล้ววววววววววว อยากอ่านNCอะ

[-~iK@iZ_KunG~-]

ตอนหน้าหวังว่าธามจะเสียตัวนะครับ
มารอฉากนั้นอย่างตั้งใจ ฮ่าๆๆๆๆ

[Maprang_W]

มุขพี่กันต์เสื่อมได้ตลอดเวลา
อ่านตอนต้นๆ นึกว่าน้องธามเมา
หรือมีวิญญาณที่ไหนมาเข้าสิงหรือเปล่า
แต่สุดท้ายธามก็ยอมรับออกมาซะทีเนอะ
ถ้ารู้ใจแล้ว ต่อจากนี้ไปก็ปล่อยใหัมันค่อยเป็นค่อยไปดีกว่าเนอะ
ถึงจะชอบกัน แต่ก็ยังมีหลายมุมที่ต้องศึกษากันอีกเยอะ

คนเขียนสู้ๆนะคะ