หัวข้อ: PIECE OF TIME - เป้า(ของ)จุดหมายมีไว้พุ่งชน --- จบ (แจ้งข่าว p.238)

[133113]

พี่กันต์สู้ๆ

[สุขาพาเพลิน]

ไม่ได้มาอ่านไม่กี่วัน จำนวนหน้าของกระทู้นี่ไปไวเว่อล่ะ เกือบหาไม่ได้ว่าอ่านถึงหน้าไหน 

แต่ยังไง ธามกับพี่กันก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเน๊อะ 

[FiZZ]

เก็บป้ายไฟเจ๊แป้งก่อน ควักเอาป้ายไฟพี่กันต์จังขึ้นมาโบก   
ทำไมถึงได้เป็นผู้ชายที่น่ารักแบบนี้ว๊าาาาาา
มาถึงขนาดนี้แล้ว หลอกล่อต่อไปนะพี่กันต์ ความฝัน8ปี ใกล้จะเป็นจริงแล้ว
ทุกอย่างที่ทุ่มเทไป มันใกล้จะออกดอกออกผลให้เก็บเกี่ยวตักตวงละ 

[AdLy]

พี่หมิง เหมือนอดจนเพ้อแล้วนะ

ดูพี่แกหมกมุ่นมากอ่ะ

อย่าแอบโกนเลย อยากให้โกนเคราแบบจะๆ สยิวๆกิ๊บกิ๊วว อะไรแบบเนี้ย
มันน่าจะเป็นฉากไฮไลต์ได้เลยนะ

สำหรับการเสีย(เครา)ครั้งแรก โดยคนอื่นของธามเนี่ย

[zine]

อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆรีบมาลงนะ

[tamako]

เมาไปครึ่งคืนแล้ว
เหลืออีกครึ่งคืนให้ลุ้น  เรื่องนี้จะไม่มีอุบัติเหตุรักแบบเรื่องอื่นบ้างเหรอ
คนอ่านแอบเชียร์นะเนี่ย

[naran]

เชียร์ให้พี่กันต์โกนเคราธามออกซะ

[munjung]

กว่าจะเช้า ไม่รู้น้องธานจะเป็นไงบ้าง^^

[iPuii]

หายไปไหนแล้วน้อออ เข้ามารอ ร๊อ รอ ไม่ยักกะมาสักที คิดถึงน้องธามแล้วเน่ออออ คุณนักเขียนนนน   : (



 

[MaRiTt_TCL]

โหยพี่กันต์ระวังธามไม่คุยด้วยนะพี่

[ppanudet]

มาต่อเร็วๆนะครับ

[vanny]

ปิดปากธามได้ ก็จะปิดปาก เดี๋ยวธามรับฝากความรักจากใคร

ปิดจมูกไม่ให้ได้กลิ่น ปิดหูไม่ให้ได้ยินเสียงใคร

ถ้าปิดประตูห้องได้ดั่งใจ จะอยู่ข้างในสองคนกับคุณ

อย่าปล่อยให้ "หมอธาม" ลอยนวล

 

[kun]

โกดหนวดธามไปเลย
แล้วก็เตรียมรอโดนเชือดได้เลย กันต์จัง อิอิ

[ammer]

ฝากเนื้อฝากตัวเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคน
สนุกมากเลยค่ะ ไม่เคยอ่านนายเอกเคราแพะอ่ะ
 พี่กันต์ก็นะ เพอร์เฟคแมน แต่โคตรเสื่อมว่ะ
อีกคู่ก็ชอบนะ รู้สึกเรื่องนี้พระเอกอดทนกันดีจัง คนหนึ่งก็แปดปี อีกคนก็สามปี ทนกันได้ยังไง

[gargoyle]

บทที่ 36
แกล้ง
...

ผมพาดผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเอาไว้ที่ราวพาด มองห้องน้ำของพี่กันต์แล้วก็อดขำเล็กๆไม่ได้ ห้องน้ำนี้ดูก็รู้ว่าทำใหม่ เพราะทั้งการตกแต่งและ สไตล์ที่ออกเป็นแบบโมเดิร์น ขัดกับบ้านที่เป็นสไตล์บ้านมาตรฐานพื้นปาร์เก้ อ่างล้างหน้ามีชั้นวางบรรดาโฟมล้างหน้าที่มากเกินความจำเป็นและผมเข้าใจว่าที่ใช้คงมีแค่อันเดียวแต่ที่เหลืออาจจะอยากลองของ ตามสไตล์พี่กันต์ที่ชอบลอง หรือได้มาจากคนอื่นซื้อให้ เครื่องโกนหนวดไฟฟ้า เห็นแล้วรู้สึกมีล้างร้ายๆกับไอ้เครื่องนี้พิกล พี่กันต์คงไม่เล่นแผลงๆแบบที่ตีหัวผมแล้วลากมาโกนเคราหรอกมั้ง กินเหล้าไปมองเคราผมไปหลายทีแล้ว สังเกตเห็นโดยบังเอิญ แอบน่าสยองเล็กๆ ผมหยิบแปรงสีฟันของตัวเองออกมาบีบยาสีฟันใส่ เริ่มต้นขัดๆถูๆฟันตัวเองไป มองรอบๆไป มีต้นไม้มาตรฐานในห้องน้ำคือต้นพลูด่างตั้งเอาไว้ มีแชมพูอาบน้ำหมาวางคู่กับครีมอาบน้ำ บางทีพี่กันต์อาจจะใช้ผสมกัน ในวันที่เมาๆ และที่แปลกคือมีเป็ดน้อยยาง...

...แก่จะตายห่ายังแช่อ่างเล่นเป็ดหรือไงวะ กุขำ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ผมแปรงฟันเสร็จก็ขอน้ำยาบ้วนปากพี่กันต์ใช้โดยไม่ขอ จากนั้นก็มาขอแชมพู กับครีมอาบน้ำแบบไม่ขอเหมือนเดิม อาบน้ำไปก็คิดไป เมื่อวันก่อนผมเจอไอ้หนึ่งมา (จำหนึ่งไม่ได้กลับไปอ่านบทงานแต่งเพื่อนตั้มและสวรรค์กลั่นแกล้ง)


อันที่จริงไม่เรียกว่าเจอ เพื่อนรักคนนี้มาหาผมถึงห้อง เพื่อนที่จะมาถามว่า ทำไมถึงสนิทกับพี่กันต์ มันมาในจังหวะที่ผมกำลังตัดสินใจ กำลังเครียด กำลังคิดหนัก และกำลังสับสน การมาของมันไม่รู้ว่าจะโชคดีหรือซวยก็ไม่รู้ ไอ้หนึ่งมีของฝากติดไม้ติดมือมาเสมอเวลามาหาเพื่อนคราวนี้มันซื้อขนมช่อม่วงในแพคเกจระดับไฮโซมาฝาก ไม่รู้ต้องการจะสื่ออะไรหรือยังไง แต่มันก็เป็นขนมไทยที่น่าตาน่ารักและอร่อยดี

“โอ้โหห้องมึง นี่คือห้องของผู้ชายที่กำลังจะมีผัวแซ่บสุดๆเหรอ สวรรค์ไม่ยุติธรรม” คำทักทายแรก มันมองอย่างเหยียดหยามไปที่ถังขยะข้างตู้เย็น เสื้อที่พาดโซฟา ขนมที่กินไม่หมดบนโต๊ะ

“ยังไงๆ ใครมีผัว ยังไง ดีๆ” ผมเดินไปเก็บซากอารยธรรมให้มันนั่งอย่างผู้ดีบนโซฟา รับถุงขนมมา  เทน้ำใส่แก้วให้ตามประสาเจ้าบ้านที่ประเสริฐเลิศศรี

“มึงไง  กุว่าแล้วว่าสักวันแม่งต้องได้กัน” มันพูดเองเออเองแล้วก็ตบเข่าเข้าฉาดใหญ่

“อะไรของมึง โดนผู้จัดการด่ามาหรือไง” รู้อยู่ว่ามันพูดอะไร แต่ไม่อยากไหลตามมัน

“กุอยากรู้เล่าให้กุฟังเหอะเรื่องมึงกะพี่กันต์” ไอ้หนึ่งกระพริบตาปริบๆ อย่ามาใช้สายตากับผมแบบนั้น ผมไม่หลงกลมันหรอก

“แค่บังเอิญเจอเฉยๆ มึงก็คิดมาก” ผมบอกปัดๆไป แต่ไอ้หนึ่งมีเหรอจะเชื่อ มือไวเหลือเชื่อ มันคว้ามือถือผมที่วางเอาไว้บนโต๊ะขึ้นมาเปิดดู แต่ไม่มีทางหรอก ผมล็อครหัสเอาไว้...

คลิก... (เสียงมือถือปลดล็อค)

มันรู้รหัสได้ไงวะ

“เฮ้ย มึงรู้ได้ไง”

“กูเก่ง” สงสัยมันต้องเดาออกแน่เลยว่าผมใช้วันเกิดกับเดือนเกิดตัวเอง บัดซบที่สุด แย่งมาก็ไม่ทันแล้ว ไอ้หนึ่งเปิดดูตามใจชอบแล้วคราวนี้ ผมมันก็คนยอมคนซะด้วยซิ ไม่มีอะไรจะแถแล้ว

“เบอร์โทรออกล่าสุด พี่กันต์ เบอร์โทรเข้าล่าสุดพี่กันต์ ข้อความเข้าล่าสุดพี่กันต์ แถมรูปถ่ายล่าสุดในมือถือยังเป็นรูปหมาสี่ตัวกับกันต์อีกเสี้ยวนึง นี่มึงบังเอิญเจอเหรอ ห๊ะ ไอ้ธามมึง กับพี่เค้าถึงไหนแล้ววะเนี่ย” ไอ้หนึ่งโวยวายขึ้นมาแล้ว ผมนั่งคอตกน้อมรับความผิดทุกประการ

“ไม่ได้เป็นอะไรสักอย่าง”

“เหี้ยไร”

“จริงๆ พี่กันต์จีบกูอ่ะ แค่นั้นไม่มีอะไร” ผมถอนหายใจเฮือก อย่าทำร้ายผมไปมากกว่านี้เลย ผมกลัวแล้ว ไอ้หนึ่งจิกตามองผม แบบที่เคยทำประจำเวลาไม่พอใจอะไร ในคราวนี้ไม่ต้องคิดยากเลย มันไม่พอใจในคำตอบของผมแน่แท้อยู่แล้ว

“มึงรักพี่กันต์ป่ะ”

“ยังหรอก” ผมตอบแบบนี้แหละ ยัง ไม่ใช่ ไม่... ไอ้หนึ่งแสยะยิ้ม

“แน่ะ มีตอบว่ายัง ร้ายนะมึง มึงเกลียดเค้าป่ะ หล่อแบบนั้น รวย เก่ง อารมณ์ดี นิสัยดี มึงเกลียดเค้าไหมมมมมมม” มันแทบจะตะโกนใส่หูผมแล้ว แล้วถามมาแบบนี้ คุณสมบัติแบบนี้ผมจะตอบอะไรได้นอกจาก

“เกลียด!” นี่ไง สะใจดี

“สลิดดอกกกกกกกกก” แล้วมันก็ตะโกนใส่หูผมจริงๆแล้วคราวนี้ แล้วคำด่ามัน แปลว่าอะไร แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่อะไรที่ดีงามแน่นอน

“โอ้ยยย จะฆ่ากุหรือไง” ผมพูดใส่มัน แต่ไอ้หนึ่งไม่รู้สึกอะไร ยังคงเปิดไล่อ่านข้อความที่พี่กันต์ส่งมา ผมส่งกลับ (ประเด็นคือหลักฐานมันมัดตรงที่ผมมีส่งกลับ) ข้อความธรรมดาไม่ได้เลี่ยนอะไรหรอก อย่างเช่น พี่กันต์ส่งมาว่า โกนเคราเหอะ ผมก็ส่งกลับไปว่า เอาไว้งี้แหละ อุ่นคางดี เป็นต้น หรือชวนไปกินโน่นนี่นั่นในเวลางานที่ไม่สะดวกโทรคุย และพี่กันต์ส่งข้อความฝันดีมาทุกเที่ยงคืน พร้อมกั....

 รักธามนะ ยอมพี่เหอะ ทุกวันแค่นั้นเอ๊งงงงง

“เล่าให้กุฟังทั้งหมด!” มันออกคำสั่ง และผมก็ยอมอย่างช่วยไม่ได้ ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง ใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมงโดยประมาณ ไอ้หนึ่งแทบจะนั่งกัดหมอนอย่างกับดูละครหลังข่าว นี่ชีวิตกุนะเพื่อน อย่าอิน

“ทำไมพี่เค้าไม่จีบกุวะ” ไอ้หนึ่งพึมพำ และด้วยความปากไวของผม

“ก็กุหล่อกว่ามึงไง” พูดจบก็เกือบหลบตีนไอ้หนึ่งไม่ทันเหมือนกัน

“โถถถ พูดมาได้นะมึง ไม่ใช่รื้อรักครั้งเก่าเหรอ กุรู้กุเห็นนะ กุว่านะธาม ในฐานะที่กุรู้จักมึงมานาน และมึงไม่เคยกล้าเลยสักครั้ง มึงจะยอมให้หลุดไปรอบที่สองเหรอ กุว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ ถ้ามึงยังลังเลแปลว่ามึงมีใจแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนเค้าลังเลกับผู้ชายด้วยกันหรอก พี่กันต์ประวัติดีนะมึง” ผมเริ่มสงสัยแล้วซิว่าไอ้หนึ่งอาจจะเป็นสายที่พี่กันต์สั่งมา แต่มันพูดมาก็ถูกนะผมว่า แต่ผมก็แค่ไม่อยากจะฟัง ผมมีใจให้พี่กันต์ ฟังแล้วจั๊กจี้หูพิลึก แต่มันก็ไม่มีอะไรจะใช่ไปกว่าคำนี้แล้ว ผมยอมมันเลยเรื่องเกลี้ยกล่อม

“มึงรู้ได้ไงว่าพี่เค้าประวัติดี” บางทีผมว่ามันก็พูดเวอร์ไปนะ เหมือนต้อนผมเลย นี่ผมคงไม่มีทางเลือกแล้วรึเปล่านอกจากลองสักที

“ก็กุไม่เจอเค้าในบาร์เกย์สักกะรอบเลยไงหอกกกก แล้วเพื่อนกุสนใจ เข้าไปกระแซะโดนตีกลับมา แหม กุก็นึกว่าพี่เค้ามีแฟนแล้วที่ไหนได้ มาติดเพื่อนกุอยู่นี่เอง”

“มึงพูดเหมือนกุไปแย่งพี่กันต์มาจากใครนะ” ผมพูดฉุนๆ กุเปล่าแย่งนะโว้ยยยย

“คิดไปเอง แน่จริงอย่าทำเสียงโมโหซิ” กุไม่ได้โมโหว้อยยยยยยย

“เหรอออออออ มึงอ่ะ ก็ทำเหมือนที่มึงทำกะผู้หญิงนั่นแหละ มึงอยากทำไรมึงก็ทำ แค่ลืมๆเรื่องเพศไป คิดซะว่ามีคนมาจีบก่อน ถ้าชอบมึงก็ชนเลย ไม่เสียหายหรอกมึง การงานมึงก็มีทำ พี่เค้าก็คนดี ซึ่งกุก็รู้ว่ามึงรู้อยู่แก่ใจว่าพี่กันต์ดีจริง” เห้อ... พูดซะขนาดนี้ กุจะกล้าเถียงอะไรล่ะ

แล้วผมกับไอ้หนึ่งก็ถกๆเถียงๆกันไปไร้สาระ แค่ใจความที่คุยกันมันก็เด็ดๆประมาณนี้แหละ พอไอ้หนึ่งไป ผมก็คิดอีก คิดจนเหมือนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ผมไม่โทรหาพี่กันต์ ไม่ส่งข้อความกลับไม่ทำอะไรเลย สองวัน จนมาวันนี้ที่ผมมาหาพี่กันต์เอง ผมจะทำแบบที่ไอ้หนึ่งมันบอก คืออยากทำอะไรก็ทำ แล้วก็ทำอยู่เนี่ย อยากกินเหล้า ก็เลยชวนพี่กันต์กิน อยากอาบน้ำก็อาบ เดี๋ยวกลับไปกินต่อ


ผมอาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้า เดินหัวเปียกมาที่ห้องนั่งเล่น พี่กันต์ ชงเหล้ากินเบาๆคนเดียว หน้าเหม่อๆเหมือนคิดอะไรอยู่ ถามว่าน่ารักไหม ก็นิดนึงแหละ

“พี่กันต์” พอผมเรียก พี่กันต์สะดุ้งนิดๆหน้าตาเลิกลั่ก คิดอะไรอกุศลแน่ๆ

“ใช้สลิคกี้ใช่ไหม” พี่กันต์แซว ยังจะกล้าแซว เอาแชมพูหมาไว้รวมกับของคนในห้องน้ำ

“ธามไม่ใช่พี่กันต์นะเฮ้ย” ผมท้วง

“หอมอ่ะ” พี่กันต์ยิ้มกรุ้มกริ่ม หรือเรียกแบบภาษาชาวบ้าน ยิ้มหื่นๆ

“ถ้าพี่กันต์อาบบ้างมันก็กลิ่นนี้แหละ” ผมพูดแล้วนั่งลงประจำที่

“ไม่อาบ จะได้คนจะกลิ่นกัน” นี่คือพี่กันต์โหมดน่ามึนใช่หรือไม่

“โคตรสกปรกเลย” ผมทำสีหน้ารังเกียจที่ความจริงคือไม่แคร์อะไรเรื่องความสะอาด ผมรับได้ทุกรูปแบบ (อย่าคิดลึก) พี่กันต์ เดินมามองหน้าผมยิ้มๆ แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำอย่างผิดปกติ

...คิดอะไรวะ กุชักจะกลัวนะเนี่ย แต่ไม่หรอก ผู้ชายด้วยกันไม่มีอะไรร๊อกกกกก

...

พี่กันต์อาบน้ำกลิ่นหอมน่าดมเดินออกมาแล้ว ยิ้มหน้าระรื่นตามเคย เดินลั้ลลามานั่งที่เดิม พี่กันต์ในมาดกางเกงขาสั้นโชว์ขาอ่อนขาวจั๊วะ กับเสื้อแขนกุดย้วยๆโชว์กล้ามแขนพองาม... หนึ่งมันบอกให้ผมคิดว่าก็เหมือนๆที่ทำกับผู้หญิงแต่คิดไม่ลงจริงๆ ถึงจะไม่ใช่ผู้ชายเถื่อน แต่จะให้มองผู้ชายแบบพี่กันต์เป็นผู้หญิงเนี่ย ยากนะ...


เวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงหลังจากที่พี่กันต์มาในโหมดมีเป้าหมายอะไรบางอย่าง ตอนนี้ผมกำลังถูกมอมเหล้า จริงๆ มอมกันหน้าด้านๆเลยทีเดียว พี่กันต์บอกว่าแลกกันชงบ้าง พี่กันต์ก็จัดเลย เอาให้น็อค รู้ว่าผมคออ่อนกว่าเลยทำแบบนี้ใช่ไหม!!! ผมแตะเหล้า เบาๆ กึ่มๆ เริ่มตาลายแต่ยังไม่เมา แต่แสดงท่าทางเมาจัดเอาไว้ก่อน ไหนๆก็หน้าแดงอยู่แล้ว ผมมึนๆผสมเหล้าแบบจัดหนักจนหมดขวดให้พี่กันต์ พี่รับแก้วมายิ้มๆ

ร้ายมาก!

...อยากรู้นักว่าถ้าผมเมาแล้วจะทำอะไร

พี่กันต์จิบเหล้าในแก้วช้าๆ แก้มเป็นสีชมพูดูน่ารัก คงเริ่มกึ่มๆแล้วเหมือนกัน ผมเอนตัวลงนอนบนโซฟา หลับตาหายใจเบาๆ

“ธามเมาแล้วเหรอ” เสียงร้ายมาก วันนี้แหละจะโดน คิดจะยัดเยียดความเป็นสามีเหรอ นี่มันชีวิตจริงนะไม่ใช่ละครไทย แต่ผมเชื่อจริงๆนะว่าพี่กันต์ต้องทำอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่ปล้ำผม

“ยาง ม่ายย มาววว” ผมเมาแหละ แต่ยังไม่เมาแบบไม่รู้เรื่องเมาในระดับที่รู้ว่าตัวเองเมา แต่ตอบแบบเมาหนักๆไปก่อน ได้ยินเสียงพี่กันต์วางแก้วเหล้า เดินมานั่งยองๆ มองหน้าผมที่นอนอยู่บนโซฟา ผมใช้สิทธิ์ในการเป็นคนเมาปรือตามองพี่กันต์นิดๆ

“ไม่เมา แต่ทำไมนอนอ่ะ” หน๊อยยย ยังจะมาถาม

“นั่งกินมันเมื่อยยยยยย” ผมแถเกรียนๆไป ก็กำลังสวมบทบาทเป็นคนเมา ผมเมา ผมไม่ผิด ต้องใช้โอกาสนี้หลอกด่าพี่กันต์เยอะๆ

“ธามทำไมไม่โกนเคราอ่ะ” ถามเหี้ยไรตอนนี้วะ

“ก็ธามมมม ขี้ เกียจจจจจจจจจจจจจ โกน” อันที่จริงนะผมเอาไว้ให้มันรกหูรกตาพี่กันต์นี่แหละ ยากรู้ว่าจะใช้วิธีอะไรล่อให้ผมโกน... เอ่อเดี๋ยวนะ เหมือนสุราทำให้ผมสมองช้า แต่เมื่อกี้เหมือนมีอะไรแว้บๆขึ้นมา

...เห้ยยยย มอมเหลาโกนเครากู!!!!!!

“เหรอๆ ขี้เกียจเหรอ แต่พี่รักธามนะ พี่เลยจะช่วยธามเอง ธามขี้เกียจพี่ก็ทำให้นะ” พี่กันต์... แม่ง

ผมโกรธไหมเหรอไม่ โกนเคราผมเหรอ ผมไม่เสียดายเลย ทั้งที่ผมน่าจะโกรธแต่ทำไมไม่รู้ ผมเลือกที่จะทำท่าหงุดหงิดพลิกตัวหันหน้าเข้าพนักโซฟาแอบยิ้ม กลั้นหัวเราะตอนที่พี่กันต์เดินลั้ลลาออกไปอย่างมีแผนร้าย

จริงนะๆ จากใจ สารภาพบาปอีกข้อ..

พี่กันต์แม่งโคตรน่ารักเลย

ผมไม่คิดนะว่าจะมอมเหล้าผมโกนเครา ผมคิดว่าอย่างร้ายที่สุดคือลากขึ้นเตียงนี่แหละ ถ้าเป็นแบบนั้นคงแย่ ผมคงจะมีความรู้สึกที่เลวร้ายมาก และที่ผมคิดเอาไว้คือหลอกถามความลับ หรือแอบฉวยโอกาสเล็กๆน้อยๆ แต่ไอ้โกนเครานี่ฮาจริงๆ ผมเริ่มเชื่อไอ้หนึ่งจริงๆแลวนะว่าพี่กันต์ประวัติ ในบางมุมที่ดูเหมือนแสนดี แต่กลับแอบมีมุมจังไรสถุลๆ แต่มันก็ไม่เคยเลยเถิด พี่กันต์ก็ยังคงเป็นเพอร์เฟ็คแมนที่ทำให้คนรอบๆตัวยิ้มเล็กๆได้ตลอด และบางทีก็ยิ้มไม่หุบด้วย

“เสร็จกูแล้ววว” พอได้ยินเสียงพี่กันต์พูดออกมาผมก็แทบหลุดขำ ใครเสร็จใครกันแน่พี่กันต์ แอบหรี่ๆตามอง มือขวามีครีมโกนหนวด มือซ้ายมีที่โกนหนวดไฟฟ้า พริบตาอ่ะ เคราผมหมดแน่…

…เอาไงดีวะกู


...
พี่กันต์ talking
……………………………………………………………………

“เพ่ กานน จา ทามม อา รายยยยย”

เสียงอ้อแอ้ป้อแป้ถามผม ผมไม่ตอบหรอก เกิดมาไม่เคยถือครีมโกนหนวดแล้วให้ความรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย ผมมองดูเหยื่อ เอ่อ ไม่ใช้ ผู้รับบริการจาก กันต์บาร์เบอร์รับโกนเครานอกสถานที่ พิจารณาแล้วคาดว่า3วินาทีไอ้เคราแสนรกหูรกตาจะหายไป ลักษณะผิวหน้าของลูกค้ารายนี้ดีถึงดีมาก เพราะเจ้าตัวแอบดูแลหนังหน้าตัวเองเบาๆ และต้นทุนทางพันธุกรรมที่มีผิวขาวเนียนละเอียดน่าฟัด เอ้ย น่าสัมผัส แก้เรื่อสีชมพู ตามสไตล์ยามแอลกอฮอล์เข้าเส้นเลือด ริมฝีปากบางเผยอนิด อยากจะลงไปกัดแรงๆ แต่ผมเป็นคนดี ผมจะไม่ทำแบบนั้น ผมจะรอธามกระชากคอผมมาจูบเอง แต่ว่า...

เมื่อไหร่วะ หรือกุควรเป็นแบดบอย จับปล้ำแม่ง อาบน้ำแล้วด้วย เป็นค่ำคืยสุดแสนจะกิ้วก้าวเป็นแน่ แต่ตื่นมาศพเป็นแบบไหนก็ไปคิดเอา

...โกนเคราอย่างเดียวนี่แหละ ธามตื่นมาจะอาละวาดกุไหมก็อีกเรื่อง แต่ไหนว่าเตรียมจะโกนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่โกนเพราะให้มันรกหูรกตาผมไง อย่าโกรธกันเลยนะ

“เกิดมาไม่เคยทำให้ใครเลยนะ” ผมพูดออกตัวไปก่อน เผื่อจะลดโทษกึ่งหนึ่งแต่ธามรู้ไหมอีกเรื่องนึง ผมฉีดครีมโกนหนวดใส่ปลายคางธาม ซึ่งตามคาด ขัดขืนเป็นพิธี มือเลื่อนเปิดสวิสต์เครื่องโกนหนวดไฟฟ้า เสียงเครื่องโกนหนวดหึ่งๆ ฟังแล้วรู้สึกระริกระรี้จนชักจะกลัวตัวเอง

ผมค่อยๆยืนมือไปที่ปลายคางของธาม มืออีกข้างประคองแก้มอุ่นๆเอาไว้ในมือ เครื่องโกนหนวดมันทำหน้าที่แบบสมบูรณ์แบบไร้ที่ติด ครีมที่หายไปพร้อมๆกับเคราที่หมดไปในพริบตา ผมยิ้มแบบหุบไม่อยู่หยิบทิชชูมาเช็ดครีมโกนหนวดที่เหลืออยู่บนหน้าอย่างเบามือ

...ทำไมรู้สึกว่า... ก็ไม่เห็นค่อยต่างจากเดิมเลย

ธามยังเป็นธาม แค่หน้าเกลี้ยงกว่าเดิม หน้าเด็กกว่าเดิมนิดหน่อยผมมองหน้าใสไร้เคราของธามอีกครั้ง นี่ผมจะโดนว้ากอะไรไหมเนี่ย คิ้วได้รูป ตาที่หลับพริ้ม จมูกโด่ง ปากบางๆ และที่สำคัญคางไร้เครา...

“จะโกรธพี่ป่ะเนี่ย” ผมพูดกับธามที่ตอนนี้เมาไม่รู้เรื่องแล้ว เลื่อนมือไปบัดผมที่ปรกหน้าผาก อยากจะก้มลงไปจูบสักทีจริงๆนะ

“ไม่หรอก ให้คะแนนความกล้า” เสียงธามพูดขึ้นมา

...ห๊ะ!!!!

ผมผละออกมาด้วยความตกใจ ธามลืมตาขึ้น เมา แต่รู้เรื่องเว้ย นี่ยอมกุเหรอเนี่ยยยยย!!!

ธามยกมือขึ้นมาจับคางเนียนๆของตัวเองแล้วยิ้มขำๆ

“ถูกใจป่ะ” ยังจะมาถาม ยิ้มแบบนั้นกะจะฆ่ากันหรือยังไง ผมใจเต้นแรงนะพอเห็นแบบนี้ ธามลุกขึ้นนั่ง หน้าเราห่างกันแค่ไม่กี่คืบ ผมมองหน้าธามชัดเจน

“แกล้งเมาเหรอ” ผมโดนหลอกเหรอเนี่ย รู้ทันด้วย ...ร้ายอ่ะ

“คิดว่าจะแอบทำอย่างอื่น” ธามยิ้มมุมปาก ผมยกมือขึ้นลูบผมธามแบบไม่คิดจะยั้งมือตัวเอง บางทีผมก็อยากจะใกล้มากกว่านี้นะ อยากขยับเข้าไปกอดจริงๆ

“ถ้าทำแล้วธามจะยอมเหรอ” ผมเลื่อนมือลงมาจับแก้มใสๆ แก้มธามมันร้อนขึ้นหรือผมคิดไปเองก็ไม่รู้ แต่ผมก็รู้สึกจริงๆว่าหน้าผมกำลังร้อนผ่าว ไม่ใช่เพราะเขิน แต่เป็นเพราะตื่นเต้น ตื่นเต้นอะไรก็ไม่รู้ ผมไม่ซิงแล้วแต่แค่จับแก้มกับคนตรงหน้ามันทำให้ผมเหมือนกลับไปเป็นเด็กมัธยมที่ไม่ค่อยรู้อะไร เหมือนผมเริ่มทุกอย่างใหม่หมด

“ก็ต้องดูก่อนว่าจะทำอะไร”ธามขยับตัว ขยับเข้ามากใกล้มากขึ้น ใจผมสั่น...

ธามจะรักผมบ้างไหม...


...
ธาม talking
…………………………………………………………………………

...ต่อจากนี้ถ้าผมทำอะไรผิดพลาด ไม่น่าให้อภัย โทษไอ้หนึ่งนะ


ผมไม่รู้สึกเสียดายเคราสักนิด ผมกำลังนั่งมองตากับผู้ชายคนนึง เขาเป็นพี่ที่ผมรู้จักมานาน เค้ามีมุมที่แสนธรรมดาในความที่เขาเป็นคนไม่ธรรมดา ทุกสิ่งทุกอย่างเขาดูเหมือนมั่นใจ แต่ทำต่อหน้าผมตอนนี้เขาดูไม่มั่นใจเอาซะเลยทั้งๆที่เขาถึงกับกล้ามอมเหล้าโกนเคราผม

...ทำไมเขาไม่กล้าทั้งๆที่เขาทำให้ใจผมสั่น

“อย่ายั่วนะ ขอร้อง” พี่กันต์พูดพร้อมกับมองผมด้วยสายตาอ้อนว้อน มือที่ลูบแก้มผมอยู่ยังค้างเอาไว้ตรงนั้น ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำกับผมแบบนี้เลย แปลกใหม่ถ้าผมชอบความรู้สึกแบบนี้

“ไม่ชอบเหรอเห็นปกติดูเป็นสไตล์พี่กันต์” ผมพูดย้อน มองริมฝีปากที่มีแต่รอยยิ้ม

“ชอบดิ รักด้วย” พี่กันต์ตอบ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้... เหมือนจะเชื้อเชิญ ผมใจเต้นแรง
 
“พี่รักธามนะ” พี่กันต์โอบตัวผมเข้ามากอด กระซิบข้างหู อกข้างซ้ายพี่กันต์แนบกับตัวผม พี่กันต์กำลังใจเต้นแรง ผู้ชายคนนี้มีหัวใจจริงๆ...

“พี่รอได้นะ แต่อย่าให้รอนาน พี่รอได้ถ้าสุดท้ายธามจะรักพี่ แต่ถ้าธามคิดว่า...” ไม่ปล่อยให้พี่กันต์สาธยายผมก็พูดขึ้นขัด

“วันนี้พูดมากนะ” ผมซบหน้าลงกับไหล่พี่กันต์ กลิ่นสบู่หอมๆลอยเข้าจมูก ผมโชคดี อยู่ดีๆผมก็คิดขึ้นมาแบบไร้สาเหตุ ผมมีพี่กันต์อยู่ตรงนี้ ผู้ชายแบบนี้กำลังอ้อนวอนขอความรักจากคนแบบผม ทำไมถึงดีแบบนี้ล่ะ

“เบื่อจะฟังแล้วเหรอ” จมูกโด่งๆ ฉวยโอกาสสูดกลิ่นจากซอกคอผม แต่ปล่อยไปเหอะ อยู่ๆผมก็ไม่อยากจะห้ามหรือจะขัดอะไรขึ้นมาแบบดื้อๆ ความรู้สึกที่ทำให้ต้องขยับเข้าแนบตัวกับคนที่กำลังโอบผมมากขึ้น จั๊กจี้ และใจเต้นแรง

“ไม่ได้พูดว่าเบื่อสักคำ” ผมพูดข้างๆหูพี่กันต์

“งั้นก็แปลว่ายังฟังได้อยู่” ทำไมอยากให้พี่กันต์หยุดพูดจัง...

“พี่กันต์แปรงฟันยัง”

“หืมม... แปรงแล้ว อะไร จะจูบพี่เหรอ สะอาดนะ” พูดออกมาแบบนั้น ไม่คิดหรอกมั้งว่า...

ผมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะขยับตัวเลื่อนไปประกบปากกับพี่กันต์ ริมฝีปากอุ่นๆ ของพี่กันต์จะชะงักค้าง เหมือนจะตกใจ แต่ผมไม่สนใจหรอก ผมได้กลิ่นมินท์อ่อนๆจากปากพี่กันต์ มือที่เล่นแก้มผมเมื่อครู่เปลี่ยนมาจับท้ายทอยผมเอาไว้แทน ผมทำเหมือนที่ผมรู้สึก ผมจูบพี่กันต์และน่าแปลกที่ผมกับชอบ ผมกัดริมฝีปากของคนที่โอบผมไว้เบาๆ หมั่นไส้... พี่กันต์ไม่ปล่อยให้ผมคุมเกมแล้ว ในเมื่อลิ้นร้อนๆ เกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผม รุกเข้ามาในโพรงปาก เหมือนจะรุนแรงเร่งร้อน ต้องการ แต่อยู่ๆก็ผ่อนจะเบา และเนิบนาบไม่รีบร้อน เป็นจูบที่ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน รู้สึกว่าพี่กันต์กำลังบอกว่ารัก เหมือนพี่กันต์กำลังพูด แต่กลับไม่มีเสียงอะไรนอกจากสัมผัสอุ่นๆที่ละเลียดอยู่บนริมฝีปากและปลายลิ้น มือผมเลื่อนไปจับมือพี่กันต์ข้างที่โอบเอวผมเอาไว้ ผมสอดนิ้วประสานเอาไว้กับมือพี่กันต์ ผมอยากจะจับเอาไว้ ผมอยากจะให้ผู้ชายคนนี้จูบผมคนเดียวตลอดไป ให้เขากอดผมแบบนี้คนเดียว ให้เขาบอกว่ารักผมซ้ำๆ

...ผมอยากรักผู้ชายคนนี้ และให้เขารักผมคนเดียวด้วย

ทำไมผมเห็นแก่ตัวแบบนี้

“จะรุกเหรอ” พี่กันต์ขบริมฝีปากผม ก่อนจะผละออกมาเหมือนเสียดายแต่คนเราก็ต้องการรอากาศหายใจกันบ้าง ผมมองดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่มองตรงมา... ไม่ได้ตอบคำถามของพี่กันต์

“ขอเช็ดปากหน่อย” ผมพูดทั้งๆที่แก้มร้อนผ่าว โน้มหน้าพี่กันต์ลงมาจูบเบาๆที่หน้าผาก พี่กันต์หัวเราะ กอดผมแน่น ผมจะทำให้พี่กันต์รักผมจนตายเลยในระหว่างที่ผมกำลังจะเรียนรู้ที่จะรักพี่กันต์อยู่..
.





..........................................................................................4-12-2011
ยาวอ่ะบทนี้ แบบพยายามจะเขียนให้ดีเท่าที่มีภาพในหัว ไม่รู้ว่าจะถูกใจกันไหม เหลียกับตัวเองที่มาอัพช้ามากกกกกกกกกกกกกกก หาเวลาตอบโพสไม่ได้เลยจ้าาาา ขอบคุณคนอ่านทุกคนที่ติดตามกันเรื่อยๆนะ ซาบซึ้งๆ

บทนี้ธามก็หน้าใสไร้เคราเรียบร้อย นอกจากจะไร้เครายังริอาจจะจูบพี่กันต์ก่อน เออ อย่างที่เห็นนั่นแหละ พอหอมปากหอมคอกันไปก่อนนะ 55555555555555555555555555

เริ่มพูดจาจนไปวนมา น้ำตาไหลพราก หาวสิบรอบ ง่วงงงงงง!!

ก่อนไปก็ขอบคุณคนอ่านทุกคนมากนะ มีนักอ่านใหม่เพิ่มด้วย โปรดติดตามตอนต่อไป ฮิๆๆๆๆ

[♠DekDoy♠]

  จิ้มก่อนแล้วค่อยอ่าน

*******************************

เห็นแก่ตัวแบบนี้เชื่อเถอะว่าพี่กันต์ชอบนะหมอธาม 

[stupidchild]

น่ารักมากกกกกกก "เรียนรู้ที่จะรักพี่กันต์"

[chae]

จิ้ม
V
v
v
โฮฮฮฮฮฮฮฮ น้ำตาไหลพรากๆ
8 ปี ได้จูบแล้วเว้ยยย TT0TT ดีใจแทนจิงๆ
เรียนรู้ที่จะรักพี่กันต์ แหมๆ หลงพี่กันต์แล้วดิ
อิจฉาเนอะ

[shiro_niji]

อ้ายยย ธามแอบแรง
ยังงี้พี่กันต์รุกหนักๆ

[MoMoRin]

อ๊ายยยยย เค้าจูบกันแล้วววววว 
ดีใจแทนพี่กันย์ค่ะ พี่ธามยอมรับตัวเองซะที อิอิ
  แบบว่า...มันน่ารักมากค่าาาาา

ปล.ดีใจยิ่งนักที่พี่กันย์โกนเครานั่นออกซะที ต่อไปนี้จะมีแต่น้องธามหน้าใสเท่านั้น 

[FiZZ]

ในที่สุดดดดดด น้องธามก็กระชากคอ? พี่กันต์มาจูบแล้ว ฮิ้ววววว 
อยากกรีดร้องไปรอบบ้าน น่ารักโพดๆเลยตอนนี้
แต่ฮาเรื่องมอมเหล้าโกนเคราแพะอ่ะ ฮาที่ธามแกล้งเมา
คู่นี้น่ารักมากๆก็เพราะรู้ทันอีกฝ่ายตลอดนี่แหละ 
เตรียมตัวแสดงความยินดีให้พี่กันต์จังล่วงหน้า 

[PlenG]

พี่กันต์น่ารัก ^^ ดีใจด้วยนะคะ
ธามเป็นหนุ่มหน้าใสไร้เคราแล้ว อิอิ
(บอก)รักพี่กันต์เร็วๆนะ

[~MiKi~]

กรี๊ดดด ไม่มีหนวด ไม่มีหนวดแล้วววว
ธามเอ๊ย!!! น่ารัก เจ้าเล่ห์ ขนาดนี้รับรองพี่กันต์หลงหัวปลักหัวปลำแน่นอน

[kissme]

โฮะโฮะโฮะ............ในที่สุด รักจัง

[Imagine]

โกนแล้ว พระเจ้าาาาาาาา ฉลองงง 
จูบกันแล้ว พระเจ้าาาาาาาาาาาาาาาาา ปิดซอยเลี้ยงงงงงงง 
นี่มันสุดยอดดดดดด ฝันดีแน่คืนนี้ กรี๊ดดดด 
รักคนเขียน รอคนเขียนอัพ เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่าาาาา 
อยากจะกระชากคอคนเขียนมาจูบซักจ๊วบจริง ๆ ตอนนี้ได้ใจมากกกก 

[Yunatsu]

 
โกนเคราแล้ว หวานมากกกกก

พี่กันต์ ถ้าโกนเคราธามแล้ว ธามจะน่ารักแบบนี้
น่าจะโกนไปตั้งนานแล้วนะ อิอิ

[hikikomori]

อร้ากกก  นอนฝันดีแหล่วววว
ในที่สุดดด ............  ในที่สุดดดด
วันที่พี่กันต์บอกจะรอให้อีกฝ่ายเป็นคนระชากคอมาจูบ ก็เป็นจริงจนได้T0T

ทำให้พี่กันต์รักแทบตาย คนอ่านก็ปลื้มปิติแทบตายด้วยจ้า
ขอเซอวิสอย่างงี้เยอะๆนะธาม อย่ารีบกลัวไปซะก่อนอ่ะ

[PetitDragon]

จากนี้ไป...จูบกันทุกตอนเลยได้ป่ะครับ? 

[twenty8]

กรี้ดดดดด เป็นวันของพี่กันต์จริงๆวุ้ยย
ในที่สุดก็ได้จูบไปแล้วนะหนึ่งดอก แอร้ยยยดีใจด้วยนะคะพี่กันต์
อ่านไปเขินไป ไม่ไหวจิเคลียร์!!

แหมม หมอธามทำเป็นรุกนะ คึคึ..
แอร้ยยย อ่านบทนีิ้แล้วโคตรหลงไหลพี่กันต์เลยจ้าา
คนอะไร๊น่ารักได้อีก แถมมีเป็ดยางอยู่ในห้องน้ำด้วย กร้ากกกกก
น่ารักทะลุดาวอังคารเบยแจ้  >[]< ~~~

[สุขาพาเพลิน]

ถ้ามันจะเป็นตอนที่หวานที่สุดของเรื่อง(ขณะนี้นะ)