หัวข้อ: l Damage love บำเรอรักบทเมียน้อย ภาค 1+2 l จบ!!!

[mello-frappe]

คนเขียนมาต่อแล้วววววววววว
อยากตบพี่วุฒิจัง เมื่อไหร่จะดีได้สักทีแว้?
ตอนนี้น้ำก็ดีแล้วนะ แต่กลัวว่าถ้าจะจำได้แล้วเป็นเหมือนเดิมอ่ะ ' '
สงสารที่สุดเป็นนนท์ บอบบางขนาดนั้น โดนอีพี่วุฒิทำรุนแรงด้วย
โหยยย เจ็บแทนอ่ะ 

รอสิงห์
อยากให้สิงห์เป็นพระเอก 

[platoniclove]

ให้สิงห์เป็นพระเอกเหอะ พรีส TvT สงสารนนท์
น้ำก็ร้ายเกิน  ถ้าไม่มีคนรั้งไว้นะ จะเข้าไปกระชากมาตบให้หายแค้น
ทั้ง นังน้ำ (เริ่มโมโห) และไอ้วุฒิ (เเค้นมาก)

นนท์ หนีไปให้ไกลสุดขอบฟ้าเลย ให้มารสองตัวนี้ตามไม่เจอเลย
(ไม่ชอบวุฒิ เพราะอ่านแล้ว ที่มีการรุมโทรม แทรกมานิดๆนั่นเริ่ม ทำให้จินตนาการได้แล้วว่าวุฒิคงทำอะไรกับนนท์ไปไม่น้อย และที่สำคัญ น้ำก็เอนใจเอียงไปทางสิงห์ อาจจะเป็นเพราะไม่ได้รักวุฒิ แต่...อยากแย่งมาเพราะรู้ว่าน้องรักมากกว่า เราไม่อยากให้คนชั่วๆอย่างน้ำสมหวังกับความรัก และอยากให้คนเลวๆอย่างวุฒิหัวใจแตกสลาย ได้รับรู้ว่าความเจ็บ มันเป็นยังไง )

อินไปหน่อย  ไม่ว่ากันนะจ๊ะ
รักคนเขียนจ๊ะ 
รอมาต่อนะ 

[platoniclove]

คนเขียนมาต่อแล้วววววววววว
อยากตบพี่วุฒิจัง เมื่อไหร่จะดีได้สักทีแว้?
ตอนนี้น้ำก็ดีแล้วนะ แต่กลัวว่าถ้าจะจำได้แล้วเป็นเหมือนเดิมอ่ะ ' '
สงสารที่สุดเป็นนนท์ บอบบางขนาดนั้น โดนอีพี่วุฒิทำรุนแรงด้วย
โหยยย เจ็บแทนอ่ะ 

รอสิงห์
อยากให้สิงห์เป็นพระเอก 

+1 ให้ อยากให้สิงห์เป็นพระเอกเหมือนกัน เพราะสิงห์เหมือนแคร์นนท์

[nightsza]

วุฒินี่ยังไงเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สงสารนนท์จัง แต่บางทีคำพูดของนนท์ก็แรงเกินไปหน่อยนะ ไม่ค่อยดีเท่าไรๆ

[Lunar_Lovey]

รอๆๆ.....

[ฝ ฝ้าย]

บทที่ 23

   หลังจากกินข้าวเสร็จนนท์นั่งดูการ์ตูนอยู่ในห้องรับแขก น้ำอาบน้ำแต่งตัวเดินถือกระเป๋าออกมาจากห้อง นนท์เบาเสียงโทรทัศน์แล้วรีบหันไปถาม


   “พี่น้ำจะไปไหนหรอครับ”


   น้ำนิ่งยืนคิดคำตอบเขาจะบอกดีไหมว่าคนชื่อสงินัดเขาออกไปกินข้าว ถึงจะไม่เต็มใจอยากจะไปหรอกนะ แต่มันมีคำถามค้างคาตั้งหลายคำถามจากคนคนนี้ ถึงจะดูหน้ากลัวไปหน่อยแต่เขาก็รู้สึกได้ว่ามันต้องไม่โหดร้ายนัก



“อื้ม คือ พี่ พี่ จะ เอ่อ ออกไปทำธุระนิดหน่อยน่ะ นนท์เลิกดูการ์ตูนซะ ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวไม่สบายอีกเข้าใจไหม  เดี๋ยวพี่ต้องไปละ”ก่อนสั่งลาเดินเข้าไปลูบหัวน้องชายหนึ่งที



   นนท์ยิ้มรับพี่ชายอย่างมีความสุข”ดูโปโรโรเสร็จนนท์ก็จะไปนอนเลย”เขาตบปากรับคำ



   “อื้อ”น้ำโบกมือลาอีกครั้งก่อนออกไปจากห้อง







นอกห้องหลังจากน้ำลงลิฟต์ไป วุฒิยืนหลบอยู่ตรงประตูหนีไฟอยู่นาน ค่อยๆเดินออกมา ในมือเขาถือซองจดหมายสีขาวที่หยิบออกมาเมื่อตอนเย็นที่นนท์หลับ



เขาสงสัยเหลือเกินว่าหวงอะไรนักหนา พอออกจากห้องได้ก็รีบอ่าน จดหมายตอบรับเข้ามหาลัยหรอ หึ นนท์ จะมากไปแล้วนะ จะมากไปแล้ว นี่กะคิดหนีเขาสินะ ไม่มีทางหรอกนนท์



ในเมื่อเรื่องทั้งหมดกำลังกำเนินมาได้ด้วยดี เขารู้ตัวแล้วว่าต่อให้เขารักน้ำมากแค่ไหนแต่คนที่เขาสนใจคือนนท์ เขาถูกชะตากับนนท์ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน ถ้านนท์ไม่หลอกเขา เขาก็คงไปไหนไม่พ้นนนท์หรอก ยิ่งเห็นน้ำแล้วยิ่งคิดถึงนนท์ ถึงว่าหลังจากเจอนนท์เขามองน้ำแปลกขึ้นจนคิดว่าตัวเองรักน้ำ แต่ความจริงมันกลับกัน



เขารู้สึกผิดกับเรื่องที่ทำทั้งหมด ก็คนมันเลือดร้อนทำไงได้  เอาละๆ เรื่องต่างๆมันก็ผ่านมาแล้วทั้งเรื่องเก่าๆที่เขาทำไว้กับนนท์ แล้วก็เรื่องน้ำ แต่ตอนนี้เรื่องไอ้จดหมายบ้าๆนี่มันหมายความว่าอย่างไร



ถ้านนท์ไม่เคลียร์ให้เขารู้เรื่องภายในวันนี้ ได้มีเลือดตกยางออกแน่ๆ



แกรก



วุฒิเปิดประตูคอนโดเข้าไปอย่างวิสาสะ ทำไมก็เขามีกุญแจน้ำให้ไว้ เกรงใจทำไม คนในห้องนี้ก็เมียเขาหมดนั้นแหละ ถึงน้ำจะเป็นอดีตก็เถอะ (เอิ่มเลวฮ่าๆๆ---คนเขียน)



   “พี่น้ำลืมอะไร หรือ ปะ ปะ”นนท์ตกใจจนแทบตกโซฟา



   วุฒิเดินขมวดคิ้วตรงเข้าไปหาย ตายแน่ๆนนท์ พี่น้ำก็ไม่อยู่ พี่วุฒิท่าทางแบบนี้ไม่ค่อยปลอดภัยแล้วละ นนท์หันซ้ายหันขวาหาทางเลี่ยง



   “ไม่ต้องไปไหน ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วอธิบายมาว่าไอ้ซองจดหมายนี่คืออะไร”วุฒิปาซองจดหมายใส่หน้านนท์ นนท์ตกใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อจดหมายตอบรับเข้ามหาลัยของเขาไปอยู่กับพี่วุฒิ เขาหลับจนลืมเรื่องนี้ไม่เลย ไม่นะ อย่าบอกนะว่าพี่วุฒิรู้เรื่องนี้แล้ว



   “อธิบายมา”วุฒิเค้นเสียงถามอย่างไม่พอใจ



   “พี่วุฒิ”นนท์แทบจะร้องไห้ ความหวังของเขา ความหวังที่จะไปไกลออกไปจากเรื่องนี้



   “บอกมาอธิบายมามันคืออะไร จะไปใช่ไหม อยากไปใช่ไหม ไอ้ออสเตเรียเนี่ย ”วุฒิตะคอกใส่หน้า



   “พี่วุฒิ”นนท์พูดอะไรไม่ออก กำจดหมายของตัวเองไว้แนบอก



   “ได้อยากไปมากใช่ไหม อยากไปมาก”



   “อย่านะพี่วุฒิอย่าเอาไปของนนท์” วุฒิเดินไปกระชากซองจดหมายมากจากนนท์จากนั้นหยิบไฟแชกออกจากกระเป๋าจุดเผาทันที



   “พี่วุฒิทำแบบนี้ทำไม ฮือ ฮือ ทำแบบนี้กับนนท์ทำไม นนท์เกลียด นนท์เกลียดพี่วุฒิ”นนท์ปาหมอนข้างบนเตียงปาหนังสือปาทุกอย่างลงพื้นเพื่อระบายอารมณ์ ก่อนทรุดลงไปเก็บเศษขี้เถาของซองจดหมาย



   “ฮือ ฮือ นนท์เกลียดพี่วุฒิ ไปเลยจะไปตายที่ไหนก็ไป ใจร้าย คนใจร้าย”



   “หยุดว่าพี่ซักที ต่อไปนี้นนท์เป็นของพี่ รู้ไว้ซะว่านนท์เป็นของ ทั้งร่างกาย หัวใจ ทุกอย่างนนท์เป็นของพี่”วุฒิกระชากร่างนนท์ขึ้นมาเขย่าเรียกสติ



   “พี่วุฒิรู้ไหม ว่าร่างกายกับหัวใจของนนท์เป็นของพี่มาตั้งนานแล้ว แล้วพี่ก็ย่ำยีมันไปหมดแล้ว ไม่มีเหลือแล้วนนท์ไม่มี ร่างกายแล้วก็หัวใจให้พี่แล้วรู้ไหม คนอย่างพี่ มันชั่ว เลว นนท์เกลียดพี่วุฒิ ไอ้ชั่ว”



   ผลัวะ

   แรงตบแบบไม่ยั้งของวุฒิทำเอานนท์กระเด็นไปกองคนพื้น วุฒิเดินสาวเท้าตามไป จับนนท์ลุกขึ้นมาเผชิญหน้าอีกครั้ง



   “ฮือ ฮือ”นนท์ได้แต่ร้องไห้เพราะความเจ็บปวด



   “ลองพูดอีกซิ กวนตีนนักใช่ไหม ชอบใช่ไหม ให้เล่นแรงๆแบบนี้ชอบนักใช่ไหม”วุฒิเค้นถามด้วยความไม่พอใจ



   “ไม่ชอบ”พูดเสียงเบา ด้วยความกลัว



   “ต่อไปพูดดีๆ ถามอะไรตอบให้ตรงคำถาม เข้าใจไหม อย่ากวนให้มากนัก น้ำอยู่นี้อย่าคิดว่ามีคนออกหน้ารับแทนได้ ต่อให้เป็นพ่อนนท์ก็เถอะ หรือใครก็ตาม ก็ห้ามที่พี่ทำกับนนท์ไม่ได้”วุฒิกระซิบบอกด้วยเสียงโหด”เข้าใจไหม”



   “อื้อ”นนท์พยักหน้ารับ



   “คราวนี้อธิบายมา ว่าจดหมายนั้นคืออะไร”คราวนี้ละของจริง เขาจะต้องอธิบายให้พี่วุฒิฟังแล้วสินะ



   “นนท์สอบติดทุนไปเรียนที่ประเทศออสเตเรียได้ ต้องเป็นคนที่มีผลการเรียนยอดเยี่ยมเท่านั้นถึงจะผ่าน นนท์พยายามเก็บเกรดเพื่อสอบให้ได้ทุนนี้ ถึงจะขาดเรียนบ่อย นนท์อยากไปจริงๆ นนท์คิดว่ามันเป็นโอกาสของนนท์ นนท์เลยลองสอบดูแล้วก็ติด”



   “แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก”วุฒิคั้น



   “นนท์กลัวพี่วุฒิไม่ให้นนท์ไป พี่วุฒิบังคับให้นนท์สอบเข้ามหาลัยพี่วุฒิอย่างเดียว นนท์กลัว”



   “ก็เลยกะจะหนีไปอย่างนั้นสิ”วุฒิดักคอ นนท์เงียบไม่ได้ตอบอะไร ”ที่หลังจะไปไหนอยากเรียนที่ไหนก็บอก พี่เคยถามนนท์ใช่ไหมว่าอยากเรียนอะไร ที่ไหน นนท์ก็ไม่บอกพี่ เพราะฉะนั้นพี่ก็ต้องบังคับให้นนท์สอบเข้ามหาลัยพี่ให้ได้ ที่นี่มันสอบเข้ายากถ้าพี่ไม่เคร่งกับนนท์ นนท์จะสอบเข้าได้ไหม ถูกไหม”



   “สอบเข้าได้ นนท์คะแนนสูงที่สุดในโรงเรียน นนท์คำนวณแล้วนนท์คะแนนถึง”นนท์รีบบอก



   “ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องให้น้ำมาติว คะแนนแอดมิดชั่นถึงแล้วใช่ไหม ดีจะได้ไม่ต้องติว จะได้บอกน้ำให้กลับอเมริกาซะที”



   “หมายความว่าอย่างไร”นนท์ทำหน้างง



   “พี่ไม่ยอมให้นนท์ไปเรียนที่ไหนเด็ดขาดจำไว้”วุฒิพูดใส่หน้านนท์



   “พี่วุฒิ”นนท์ร้องเสียงสูงอย่างน้อยใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา



   “เลิกร้องไห้ได้แล้ว รีบไปเปลี่ยนชุดไป”วุฒิสั่ง นนท์ทำหน้าสงสัยอีกครั้ง “เดี๋ยวจะพาไปซื้อโทรศัพท์ ไปซื้อของด้วย เดี๋ยวพี่จะพานนท์ย้ายกลับไปอยู่คอนโดพี่แล้ว”



   “ไม่เอา”นนท์โวยวาย วุฒิชักสีหน้ามองนนท์ตาเขียว



   “ไปแต่งตัว”สิ้นเสียงสั่งนนท์รีบเดินเข้าไปในห้องให้ไกลจากคนใจร้ายตรงหน้า เสียใจทุกอย่างที่เขาตั้งใจไว้ มันพังลงไปหมดแล้ว



   นนท์นั่งทรุดร้องไห้อยู่บนเตียง โดยที่ไม่รู้เลยว่าวุฒิเดินตามเข้ามา วุฒิ ยืนมองนนท์อยู่หน้าประตูนานจนร่างคนตัวเล็กเบาสะอื้นลง



   “จะแต่งตัวได้หรือยัง”นนท์สะดุ้งเมื่อเสียงวุฒิดังมาจากข้างหลังเขารีบปาดน้ำตาทิ้งแล้วเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดออกมา



   “มานี่”วุฒิกระชากเสื้อออกจากมือนนท์ เขาจับนนท์ถอดเสื้อออกแล้วใส่ตัวใหญ่เข้าไปแทน ปลดกางเกงออกไปกองอยู่ที่พื้นแล้วสวมกางเกงรัดเข็มขัดให้



นนท์ไม่ขัดขืนอะไรยืนเฉยให้ทำเพราะตัวเขาเองแทบจะไม่มีแรงอะไรเหลืออยู่แล้ว



   “ไปได้แล้ว”วุฒิเดินคว้ามือนนท์ออกไปนอกห้อง
   







   ห้างหรูกลางกรุงเทพมหานครคือที่หมาย วุฒิพานนท์เดินซื้อของอยู่นานเข้าร้านนู้นออกร้านนี่ หยิบเสื้อผ้ามาทาบตัวนนท์ รองเท้า ทุกอย่าง นนท์เดินถามไปไม่พูดอะไร อยากซื้ออะไรก็ซื้ออยากทำอะไรก็ทำ



   ระหว่างที่นนท์กำลังเดินออกมาจากห้องลองเสื้อของแบรนด์ยี่ห้อหนึ่ง วุฒิถึงกับเบิกตามอง เพราะชุดนี้นนท์ใส่แล้วน่ารักมากๆ
   เขาเดินตรงไปหานนท์กระชากกลับเข้าไปในห้องลองเสื้อแล้วกดจูบทันที ร่างเล็กหนุ่มนิ่มที่ค่อนข้างผอมดิ้นเอามือทุบอกเขารัวถี่ยิบ ทันทีที่เขาแทรกลิ้นลงไปควานตวัดเกี่ยวกับลิ้นเล็กๆหวานล้ำ ร่างเล็กถึงกับเคลิ้มไปเลยทีเดียว



   “พี่วุฒิปล่อยนะ”วุฒิถอดจูบออกนนท์ก็ดึงร่างตัวเองออกมาทันทีแล้วรีบเดินไปหน้าเคาเตอร์ วุฒิจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าที่ เดินก้าวยาวๆตามออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น



   พนักงานหญิงสองสามคนที่เห็นเหตุการณ์ ยิ้มปริ่มให้วุฒิทันที พอวุฒิพยักหน้าให้เป็นเชิงรับรู้ สองสาวก็กรี้ดกันออกนอกหน้า  นนท์มองด้วยความไม่พอใจที่พนักงานเป็นใจเขาเดินออกไปยืนกอดอกรอหน้าร้าน



   “ชุดนี้เล่นเอาทนไม่ไหวแน่ะ”



   เออ…รู้แล้ว ไม่ต้องตามออกมาบอกหรอก นนท์กระแทกเสียงด่าในใจ จะบ้าตาย เขาเอามือเช็ดปากแทบไม่ทัน ร่างกายมันต่อต้าน แต่หัวใจเขานี่เต้นถี่ยิบอย่างกับกลองรัว



   “ไปร้านนู้นต่อกัน”วุฒิชี้ไปร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังจากญี่ปุ่น



   “ไม่เอาแล้วจะกลับบ้าน”นนท์โวยวายไม่พอใจ



   “ได้ พี่ก็อยากกลับเหมือนกัน กลั้นมาตั้งนาน จะได้ไม่ต้องอดทนซะที”วุฒิทำหน้าเจ้าเล่ห์มองนนท์  นนท์หันไปตาเขียวใส่ กลั้นเกิ้นอะไรก็ไม่รู้ โอ๊ยยยยยยย



   “ไปร้านนั้นก็ได้”นนท์เดินนำไปทันที วุฒิเดินขำตามไปติดๆ







   หลังจากช็อปอยู่นานจนนนท์เริ่มอารมณ์ดี ทั้งสองคนก็ลงมากินข้าวที่ร้านอาหารฝรั่งเศสชื่อดัง นนท์เปิดเช็คของที่ซื้อจับของที่เหมือนกันใส่ถุงเดียวกัน จัดพื้นที่ให้ถือได้น้อยๆ พับถุงที่ไม่ใช้แยกไปอีกถุงหนึ่ง



วุฒินั่งอมยิ้มมองอย่าพอใจตอนแรกทำท่าไม่สนใจ ไม่ชอบ แต่พอนานๆอาการก็เริ่มออกนี่แหละเสน่ห์ของนนท์ เด็กปากแข็ง



   “เป็นไงเสื้อผ้าใช้ได้ไหม”วุฒิลองถาม



   “ก็ดี๊”นนท์ตอบเสียงสูง แต่ยังก้มจัดของลงถุงไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามอง



   “เอานี่ไปอีกอย่าง”วุฒิยื่นกล่องเล็กๆให้



   “อะไร”นนท์เงยหน้าขึ้นมามอง ไอโฟน สีขาว นนท์รีบหยิบไปเปิดดู กล่องเหมือนมีคนเคยเปิดแล้ว


   “เมมเบอร์สำคัญๆ ไว้ให้หมดแล้ว น่าจะไม่มีอะไรตกหล่น”วุฒิอธิบาย นนท์ทำท่าไม่สนใจ ปลดล็อกแล้วเปิดดูไปเรื่อยๆ มีแต่รูปถ่ายพี่วุฒิเต็มเครื่อง นี่เอาของเก่ามาให้เขาใช้หรือไงนะทำไมรูปมันเยอะขนาดนี้ แต่เสื้อผ้าเป็นของวันนี้ นนท์เลื่อนไปเรื่อยๆรูปที่เขาเดินซื้อของ เดินเข้าร้านนู้นร้านนี่เต็มไปหมด



   “โรคจิตแอบถ่าย”นนท์ว่าเบาๆ แต่วุฒิก็ได้ยินนั่งขำอยู่หึหึอยู่คนเดียว



   “ไม่ได้แอบ ตั้งใจถ่ายเลย แต่บางคนช็อปเพลินไม่ทันมอง”



   จ้า...พ่อคนไม่แอบถ่าย



นนท์ขานรับในใจอย่างหมั่นไส้



“รีบกินจะได้รีบกลับ”วุฒิยกจานอาหารที่กำลังจะเย็นชืดไปตรงหน้าเพราะนนท์ไม่สนใจห่วงแต่จัดของ



“นนท์ขอนอนคอนโดตัวเองอีกคืนดะ...”



“ไม่ได้”ยังถามไม่จบวุฒิก็แทรกตอบทันที



“นะครับพี่วุฒิ แค่วันเดียว”



“พี่บอกว่าอะไร”วุฒิทำหน้าจริงจัง


“ก็ได้ครับ”นนท์ยอม เขากัดปากตัวเองแน่น สุดท้ายก็กักขังเขาไว้เหมือนเดิมซินะคนใจร้าย















...

[sunshadow]

    นายวุฒินี่ช่างโหดได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ

[tuek]

วุฒิมันก็ยังบังคับนนท์เหมือนเดิม
อยากให้นนท์หนีไปซะจริงๆ

[maru]

วุฒิเวลาจะน่ารักก็น่ารักนะ ชอบนนท์ตั้งแต่แรกแล้วสินะวุฒิแต่เป็นเพราะน้ำสินะที่ทำให้วุฒิเข้าใจนนท์ผิดเรื่องเลยเป็นแบบนี้ แต่วุฒิก็ไม่คิดจะหาความจริงอะไรเลยนะ แล้วทำแบบนั้นกับนนท์อีก แล้วพอรู้ความรู้สึกของตัวเองก็แทนที่จะพูดกับนนท์ดี ๆ อธิบายให้นนท์เข้าใจ ก็ทำแต่ละอย่าง เอาแต่ใจจริง ๆ แล้วยังทำรุนแรงกับนนท์แบบนั้นอีก

[OJSG7]

ง่าใกล้จบแร้ว รอๆ เสมอ อิอิ วุฒิเริ่มอ่อนลง/รึเปล่า/แต่ก็ดีกว่าเดิม  รอตอนพิเศษ สิงกับน้ำ อิอิ

[mello-frappe]

หา? จะจบแล้วเหรอ?
ไม่เอาาาาาาาาาาาาา เหมือนอะไรๆ มันก็ไม่ชัดเจนเลย 
ทำไมต้องยอมอีพี่วุฒิขนาดนี้ด้วย ?
นนท์ตบพี่วุฒิสักฉาดถ้าทางจะฟิน
 เกลียดอีพี่วุฒิจริงๆ ไม่น่าเป็นพระเอกกกกก

[Inamning]

ตอนพิเศษอ่านๆๆๆๆๆๆ  น้ำสิงห์ น้ำสิงห์

อิพี่วุฒิ นี้แกรักยังไงของแกฟร๊ะ เอ๊ะอ่ะ ตบ เอ๊ะอ่ะ ตบ 

[gupalz]

อิพี่วุฒิรุนแรงเหลือเกิน ไม่พอใจ โมโห ตบลูกเดียว นนท์ก็นะ ได้แต่กลัวจริงๆ

[j_world]

เอี้ยวุฒิ!!!   เลวอย่างมันจะมีสุขง่ายไปมั้ง!!

[jimmyFG]

 

[sukaz]

อย่าพึ่งจบเลยให้อิ๊ตาวุฒิมันมีเวลาสำนึกผิดมั้ง ชิสชะ!!!~ ทำไว้เยอะจะสมหวังเลยรึ   
แล้วคุณน้องนนท์ก็ยอมจังเลย 

[Singleman]

อ๊ายยยยยย บางมุม พี่วุฒิ ก็ดูอ่อนโยน บางมุมก็แข็งเกิน

[sosad]

  ไอ้พี่วุติ นิสัยไม่ดีเลย ทำร้ายนนท์ตลอดเว   
  หายไปนานมาต่อสักที รออ่านยุน้าส์ 

[Ryoooo]

วุฒก็ยังคงเป็นวุฒิ เหมือนจะหวาน แต่ป่าวเลย บังคับนนท์อยู่ดี
ใจดีกับนนท์มากๆน่อยเถอ จากสิ่งที่วุฒิเคยทำร้ายนนทฺนะ แค่ทำดีๆให้ ยากนักหรือไง

[fay 13]

ทำมัยต้องทำร้ายจิตใจกันด้วย ลงไม้ ลงมือด้วย 

[honeystar]

อั้ยย่ะ =w= ตอนนี้อีตาวุฒิแอบทำตัวดีหน่อยนึงแฮะ

[Nuclear]

เฮ้อ!! แอบรู้สึกไม่พอใจนิดหน่อย ทำไมนนท์ไม่หนีไอ้พี่วุฒิไปออสเตรเลียนะ ..ฮึ่ย
รู้สึกว่านนท์ยอมพี่วุฒิง่ายไปหน่อยนะ..
โดนทำถึงขนาดนั้น...แต่เอาเถอะ อยากอ่านตอนหวานๆล่ะ..กินมาม่ามานาน
ยังไงก็ขอให้ไอ้พี่วุฒิเลิกทำร้ายนนท์ซะทีนะ..
ไม่งั้นจะให้ไอ้พี่สิงค์มาแย่งนนท์ไปซะ!!! 

[hotladyanyavee]

พระเอกแรงเน้อ

[HISY]

ใกล้จบแล้วอ่อ ไม่อยากให้จบเลย
แอบหวานนะตอนนี้

[udongjay]

เมื่อไรอิพี่วุฒิมันจะเลิกใช้กำลังเนี่ยยย
สงสารนนท์

[noonutty]

เบื่ออีพี่วุฒิ ไม่เคยสนใจฟังอะไรนนท์เลย  อยากให้พี่วุฒิเจ็บบ้างอ๊า   

[yayee2]

อ่านมาจนจะจบเนี่ย ยังไม่เห็นความน่ารักของวุฒิเลยนะ
กลัวจังว่าเมื่อได้น้องนนท์ไปแล้วนี่ กลัวว่าวุฒิจะเลีัยงน้องนนท์ด้วยลำแข้งและกำปั้นทั้งสองน่ะสิ
แถมเผลอๆ อาจใช้น้องนนท์เป็นกระสอบทราย ไว้ซ้อมมืออีกต่างหากล่ะ ดูไม่จืดแน่
แหะ แหะ ถ้าเม้นท์แรงไปก็ทำใจด้วยนะจ๊ะคนเขียน เพราะตั้งแต่ต้นเรื่องมา
ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ วุฒิบันดาลโทสะและใช้"ฝ่ามือ"พูดกับน้องนนท์ตลอดเลยอ้ะ สงสารน้องมากกกก

ป.ล.  ขออนุญาตคนเขียนแก้คำผิดให้นะจ๊ะ
       นนท์ยิ้มรับพี่ชายอย่างมีความสุข”ดูโปโรโรเสร็จนนท์ก็จะไปนอนเลย”เขาตบปากรับคำ (ตกปากรับคำ)
       พนักงานหญิงสองสามคนที่เห็นเหตุการณ์ ยิ้มปริ่มให้วุฒิทันที (ยิ้มกริ่ม)

[pp_song]

วุฒิเอาแต่ใจโคตรๆๆๆ

[nong PeePee]

  มาแล้วได้แล้วค่ะ
อ่านกีทีก็ชอบอิอิรอต่อนต่อไปน่ะค่ะ♥

[Lovecartoon1996]

ไม่เป็นไรชอบพระเอกผิดปกติ