หัวข้อ: l Damage love บำเรอรักบทเมียน้อย ภาค 1+2 l จบ!!!

[MoMoRin]

นนนท์เอ๊ยยยยยยยย หนีเสือปะจระเขัชัดๆเลยเนี่ยยย -***-

[fay 13]

 

[maru]

สิงห์วุ่นวายจนได้เรื่องจนได้ ไม่ได้สังเกตุท่าทีนนท์บ้างเลยหรือไง คิดเองเออเองจริง ๆ ยังไง ๆ วุฒิก็เป็นคนสำคัญที่สุดสำหรับนนท์สินะ เพราะเวลามีปัญหานนท์ก็เหมือนจะคิดถึงวุฒิเป็นคนแรก วุฒิช่วยนนท์ให้ได้นะ

[HISY]

ไปช่วยให้ทันน้าา

[Anglerella]

นนท์เอ๊ย อะไรจะซวยขนาดนั้นถึงแม้จะเกลียดวุฒิ
แต่ตอนนี้ภาวนาให้วุฒิไปช่วยนนท์ได้ทันด้วยเถอะ

[fullmoonny]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก 
ยิ่งอ่านยิ่งเครียด

[i-love-you]

ชอบจิงๆน๊ะค่ะ เรื่องนี้อ่า  สั่งจองไปแล้ว  55+

[BBChin JungBB]

ลุ้นๆๆๆๆ 

[ฝ ฝ้าย]

ชอบจิงๆน๊ะค่ะ เรื่องนี้อ่า  สั่งจองไปแล้ว  55+

น่ารักมากเลยคะ ติดตามกันมาตั้งแต่ช่วงแรกๆจนถึงตอนนี้
เปิดรวมเล่มก็สั่งจองอีก
ซึ้งใจที่สุด!!!!!!!!!!!!!!!!

ขอบคุณนะคะ

[Mize]

อ่านรวดเดียวเลย ลุ้น ๆ น่าสงสารนนท์จัง
เรื่องหนังสือสั่งจองแล้วนะคะ มาต่อเร็ว ๆ น้าาาา

[Lovecartoon1996]

เหอๆชีวิตดราม่าเหลือเกิน
แต่เราชอบนะเอิ้กๆ

[ammamooty]

อ้าวกรรม เลย นนท์ หนีเสือ ปะ จระเข้ ซะ นี่
สิงฆ์นะสิงฆ์ (แต่จะโทษสิงฆ์ก็ไม่ได้ละเนอะ ใช่ไหมละ)

วุฒิเธอไปช่วย นนท์แล้ว ทำดีๆกับนนท์ ซะละ

[capool]

โว๊ะ!! นนท์มันโง่เกินเยียวยาจริงๆปากมันไม่มีเหรอแค่บอกสิงห์ไปว่าไอ้เก่งมันเคยทำอะไรไว้ก็แค่นั้น กลัวดอกพิกุลจะร่วงจากปากเหรอ ที่จริงมันไม่น่าจะเป็นเรื่องขึ้นมาเลยนะ อีกไม่กี่ตอนก็จบแล้วยังไม่เห็นความสุขของนนท์เลย กะว่าสุขปุ๊บจบปั๊บเลยว่างั้น ๆหนๆก็รันทดมาทั้งเรื่องแล้วตอนจบตายๆไปซะดีไหม แนวดี อิ ๆๆ

[่patsaporn]

เวรกรรมซ้ำซากจริง ๆ น้องนนท์ของชั้น...เพื่อนน้ำก็นะ เมื่อก่อนน้ำร้ายกับน้องไม่พอ เพื่อนน้ำดันเลวอีก สงสารนนท์สุด ๆ
พี่สิงห์คะ สาบานว่านั่นช่วย ได้ดูหน้าน้องก่อนมั้ยว่าเต็มใจป่าว พี่สิงห์ไปช่วยอย่างด่วน ขอให้ทันทีเถอะ 
เมื่อไรจะมีความสุขกับเค้าซะทีนะนายเอกชั้น อยากให้น้องไปออสเตรเลีย ให้สิงห์รอน้องบ้างอ่ะ

ขอบคุณค่ะ

[sukaz]

โอ๊ว โน !!!~ ไม่จริง ๆๆๆๆ 
พี่สิงห์แกมาช่วยซ้ำเติมรึไงเนี๊ย

[nightsza]

ไปช่วยนนท์ให้ได้นะๆๆ

[อากาศใต้ผ้าห่ม]

โอ๊ยยยยยยยยยย ชีวิตนนท์
บอกได้คำเดียวว่า "บัดซบสิ้นดี" 

อิพี่สิงห์ก็นะ ส่งนนท์ไปทำหอยแครงเมลงภู่อะไรรร๊? 


อ่านแล้วอินนะเนี่ย อินโคตร ๆ อินมาก ๆ
อินจนอยากทำร้ายคนเขียนอะ ใจร้ายกับนนท์เกินไปแล้ววว

[sunshadow]

    ง่า ได้เรื่องละสิ
    แล้วทำไมนนท์ไม่ยอมบอกสิงห์ตั้งแต่แรกละ เฮ้อ. . .

[•♀NoM!_KunG♀•]

เอาสิมันจะมีอารายแย่กว่านี้อีกมั้ย เอาเลย เอาเลย T^T

[glodflower]

สงสารนนท์ T[]T

หนีเสือปะจระเข้ชัดๆเลย

[benzdekba]

 
มาต่อไว้ๆๆนะ

[IöLIKE]

ThankS

[Rein_Force]

ขอให้ไปช่วยทันนะเอาใจช่วยยยยย   

[missmemory]

อ่านแล้วเครียด  แต่สนุกมากค่ะ  ยังอ่านไม่จบแต่ขอเม้มท์ก่อนค่า                                            พี่สิงห์ก็ว่าเลวแล้วนะ  ข่มขืนเมียเพื่อน  ยังคิดไม่ซื่อกับน้องนนทอีก  แถมเหมือนจะแอบรักน้องน้ำด้วย  แต่อิพี่วุฒินอกจากเลวมากกกยังต้องเรเวลเพิ่มความโง่แถมให้  ทำแต่เรื่องที่ไม่สมควรให้อภัย  ยังหน้าตามัวได้อีก  ไม่รู้จะซ้ำเติมหรือสมน้ำหน้าทำไมถึงอเน็จอนาถขนาดนี้น้าอิพี่วุฒิเนี่ย  สงสารน้องรับเละ  พี่วุฒิก็ไม่รัก แถมยังต้องถูกขืนใจจากคนที่ตัวเองรักอีก  พี่ชายก็ประสงค์ร้าย  พี่น้ำก็น่าเห็นใจบางทีปัญหาปมด้อยวัยเด็กเลยทำให้เป็นคนแบบนึ้  ทั้งที่จริงๆ แล้วน่าจะรักนัอง 

[opordo]

สนุกดีอ่

[ฝ ฝ้าย]

ตอนพิเศษ เบียร์เบน 1

    ย้อนไปเมื่อหนึ่งปีก่อนของเบียร์กับเบน


ผมเป็นลูกชายนายตำรวจใหญ่ ใครๆในโรงเรียนต่างก็กลัวผมกันทั้งนั้น ใครกล้าแหยม? หมายถึงมันอนาคตดับวูบทันที ผมมีเด็กที่แอบมองอยู่หนึ่งคน มันชื่อ เบน มันเรียนดี กิจกรรมเด่น เป็นศิษย์รักของครูและเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในโรงเรียน ทั้งๆที่เพิ่งขึ้นมอห้าแท้ๆ ทำเอาพวกกูเป็นหมาหัวเน่าไปเลยนะไอ้เด็กเวร วพวกผมเป็นเด็กมอหกที่ค่อนข้างป็อบอยู่เหมือนกัน



แรกๆผมก็เล็งมันไว้เพราะชอบมันตัวเล็กๆน่ารักดี ไม่ได้สนใจมาก แค่มอง มันมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อนนท์ นนท์น่ารักดีแต่เป็นเด็กของไอ้วุฒิไปเสียละ เวลานนท์ไปไหนมาไหนก็จะชอบพาไอ้ตัวเล็กนี่ไปด้วย



มันไม่เคยเข้ามาในแก๊งค์พวกผมหรอกครับ แค่มาส่งนนท์แล้วก็รีบกลับไป ระหว่างที่แยกกันนี่แหละเป็นช่องว่างให้ผมได้เข้าไปทำความรู้จักมัน จำได้ว่าวันแรกผมก็โดนมันด่ายับ 



   มันเป็นอริกับผมตั้งแต่วันนั้น ไอ้หน้าขาวๆ ตัวเล็กๆ ทำตัวสำอางแบบนั้นมันยั่วโมโห กันชัดๆ



   วันนี้ผมต้องจัดการมันให้ถึงที่สุด ผมจับมันมาที่บ้าน สาเหตุเพราะมันได้เป็นตัวแทนโรงเรียนไปตอบคำถามวิทยาศาสตร์ ได้ที่หนึ่ง เมื่อเช้าอาจารย์เลยกล่าวชมมันหน้าเสาธง แค่นั้นละครับ มันน่าหมั่นไส้ไหม ไอ้พวกเด็กๆในสังกัดมันฟ้องผมว่าผู้หญิงผู้ชายในโรงเรียนงี้มองมันจนคอเคล็ด



   ผมลากมันออกจากรถเดินเข้ามาในบ้านผลักมันเข้าไปในห้องนอน



   “ไอ้เชี่ยเบน มึงกล้ากวนตีนพวกกูหรอ ห๊ะ”ผมตะโกนแกล้งใส่อารมณ์ถามมันเสียงดัง



หาเรื่องมันไปอย่างนั้นแหละครับไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ชอบเวลามันทำหน้าตาอ้อนวอนขอร้องให้ผมปล่อยมัน ตอนตัวมันสั่นงกๆ แต่ปากกล้านี่ยิ่งไปใหญ่ น่าจับมาจูบสั่งสอนจริงๆ



   “พะ พะ พวกมึงอย่าทำอะไรกูเลยนะ ไอ้เบียร์ กูกลัวแล้ว ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะเว้ย ไอ้สัตว์”



   “ไอ้เกล้า ไอ้สน เรื่องนี้เดี๋ยวกูจัดการเอง พวกมึงกลับไปก่อนเลย”ผมหันไปบอกเพื่อนรักทั้งสองคนที่คบหาเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็ก สนิทกันโคตร พ่อไอ้เกล้าเป็นสส.ใหญ่ ส่วนพ่อไอ้สนก็เป็นผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษาที่นี่ อิทธิพลของพวกผมนี่มันล้นหลามจริงๆ (เว่อมาก)



   ไอ้สองตัววายร้ายพยักหน้าให้ผมอย่างเข้าใจ มันยิ้มเยาะเพราะรู้ว่าวันนี้ผมจะจัดการกับกระต่ายน้อยยังไง มันเดินออกไปพร้อมสั่งให้ลูกน้องกลับบ้านกลับช่อง



   ผมปิดประตูห้องนอนลงกลอนอย่างดี วันนี้พ่อไม่กลับบ้าน แม่ผมเสียนานแล้ว เพราะฉะนั้นพ่อมักจะไปหาความสุขจากสาวๆนอกบ้าน ผมชอบตรงที่พ่อผมไม่เอาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านมาแทนที่แม่ผมเนี่ยแหละ



   ไอ้เบน กระต่ายน้อยของผม ตัวสั่นงกๆ อยู่บนเตียง มันคงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมัน พอผมล็อกห้องเสร็จมันก็มองผมด้วยแววตาน่าสงสาร  เหมือนร้องขอชีวิต โอ๊ย น่าฟัดจริงๆ



   ความจริงตัวผมเองไม่ได้มีอำนาจบาตรใหญ่นักหรอก แค่ทำตัวข่มขู่คนอื่นไปทั่ว สนุกดี



   “ไอ้เบียร์ อย่านะเว้ย”มันโวยวายลั่นเมื่อรับรู้ได้ถึงชะตาตัวเอง



   “ว่าไงไอ้เบน กูได้ข่าวว่ามึงเอาพวกกูไปด่าลับหลังไม่ใช่หรือไง”ผมกระชากคอเสื้อมันขึ้นมาถาม ไอ้เบนมันเกลียดพวกผมจะตาย ก็ไม่นานมานี้พวกผมเล่นงานมันเพื่อนมันซะยับขนาดนั้น ความจริงผมก็ไม่อยากเล่นงานนนท์หรอกนะ แต่ว่าเพื่อนขอร้องมาผมก็ต้องจัดให้ถึงใจ ที่จริงน้องนนท์ก็น่ารักดีนะครับ แต่เอาเถอะๆชักจะวนไปมากแล้ว



คนที่ผมสนใจอยู่ตรงหน้านี้แล้ว ดูสิตัวสั่น เหงื่อไหลท่วมตัวแบบนี้ ก็มันน่าแกล้งชะมัดยากเลย



   “ก็พวกมึงมันเหี้ย”โดนมาหนึ่งดอก ผมยิ้มส่งไปให้มันแบบเหี้ยมๆ  ผลักมันลงไปนอนแอ่งแม้งบนเตียง



   “แล้วมึงจะได้เห็นว่าเหี้ย เข้าทำกันยังไง”



   ผมกระโดดขึ้นเตียงไปหามัน มันพยายามจะหนีลงเตียง แต่ตัวมันเล็ก บอบบางแล้วก็ช้า ผมเลยคว้าตัวมันได้ จับดึงเข้ามากอดไว้
   “ปล่อยกูนะเว้ย ไอ้เหี้ยเบียร์ ไอ้สัตว์นรก มึงทำแบบนี้กับกูไม่ได้นะ”มันดิ้นแรงมาก ผมจึงตัดสินใจขยับตัวมันออกแล้วต่อยที่ท้องมันหนึ่งดอก มันนอนกลิ้งม้วนตัวอยู่บนเตียงเพราะจุก แต่มันก็ไม่วายฤทธิ์มากดิ้นหนีไปอีกทาง



   “ไม่ต้องหนีไปไหนเลยไอ้เบน มานี่ไอ้เด็กเปรต” เสื้อมันเปิดล่นจนเห็นหัวนมชมพู ผมดึงตัวมันเข้ามาหาตัว



   มันจ้องตาผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ผมไม่สนใจ ก้มหน้าลงไปหอมแก้มมัน หอมชิบหาย ไอ้เชี่ยเบนไอ้เด็กเวร รู้งี้จับทำเมียตั้งนานแล้ว



   “ฮือ ฮือ”มันนอนร้องไห้เพราะขัดขืนผมไม่ได้  ผมดีใจวันนี้จะได้จัดการมันซักทีตื่นเต้นชิบหาย ค่อยๆถนอมค่อยๆเลียเล็มดีกว่า ถ้าพลีพลามไปมันจะไม่สนุก



   “ถ้ามึงทำตัวดีๆนะเบน กูทำเสร็จจะส่งมึงกลับบ้านเลย แต่ถ้ามึงขัดขืนกูนะ กูจะจับขังไว้นี้แหละ ดูซิแม่มึงจะเป็นยังไง ตอนที่หามึงไม่เจอ”เอาแม่มันมาขู่ ได้ผลเสมอ มันอยู่กับแม่มันสองคน พ่อมันทิ้งมันไปนานแล้ว บ้านถือว่าฐานะปานกลางค่อนไปทางไม่มีกินอยู่เหมือนกัน เงินค่าเรียนส่วนใหญ่มันก็ได้จากทุนการศึกษา สอบแข่งขันนั้นแหละ



ไอ้เบนตาเหลือก มันยอมเลิกดิ้นแล้วหลับตาก้มหน้าแนบไปกับหมอน แบบนี้เรียกว่ามันยอมหรือยังครับ



   “ดีแบบนี้แหละ เป็นเมียกูดีจะตาย ต่อไปแม่มึงจะได้ไม่ต้องลำบาก เดี๋ยวกูส่งเงินให้ใช้ทุกเดือน”



   แล้วผมก็จัดการกระต่ายน้อย อย่างที่ตั้งใจไว้ ทั้งขยำขยี้ เล่นทุกอย่าง ทำทุกอย่างที่อยากทำ มันร้องครวญครางไปตามประสา ผิวนุ่มๆ ขาวๆเนียนๆ ลูบเท่าไหร่ก็ไม่พอ ปากมันหอมมาก ข้างในก็หวาน ตรงนั้นก็ฟิต ขยับที่ผมแทบแตก



   ผมมันก็ลื่นลูบไปก็สบายมือ ผิวก็หอมดมเท่าไหร่ก็ชื่นใจ   



   “ไอ้เบน ขยับมาให้กูกินมึงหน่อย มามะ”ผมดึงตัวมันมาจัดการอีกรอบ มันเอาหน้ามุดหมอนไม่ยอมเงยขึ้นมา ผมไม่สนใจ รีบ


จัดการตามที่ตัวเองต้องการทันที รอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ รู้แต่ไอ้ร่างกระต่ายนุ่มนิ่มนี่ กอดเท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆ



   เสร็จกิจกรรมลง ผมก็พามันอาบน้ำสัญญาไว้แล้วถ้าทำตัวดีก็จะไปส่ง แหมมันทำตัวได้น่ารักจริงๆ เหมือนจะฝืนใจ แต่ก็ไปตามผมเสร็จด้วยกันทุกท่า ผมคลอเคลียกับมันไม่ห่างจนกระทั่งถึงหน้าบ้านมัน ผมดึงมันมากอดอีกหลายๆรอบอย่างห่วงหาอาทร


ไอ้เบนมันทุบผมหลายที จนไหล่บวมไปหมด แต่ถ้าเทียบกับความสุขที่ได้จากมันผมก็ย้อม (เสียงสูง)
   










   หลังจากวันนั้นเกือบเดือนผมก็ไม่ได้เจอมันอีกเลย เพราะว่าต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย ผมว่าจะเรียนเภสัช ขายยา เหอะๆ  ยาอะไรก็ปนๆกันไปตามที่ทุกคนเข้าใจ



 ถ้าจบมาก็เปิดคลินิก จ้างคนดูแล รับเงินเที่ยวสบาย ผมอยากเรียนทางด้านการเกษตรนะ ผมตั้งใจว่าจะทำไร่องุ่น สันดานคนพาล ชอบกินเหล้า เพราะฉะนั้นผมเลยจะตั้งโรงงานไวน์ที่ไร่เชียงใหม่  ปลูกไร่กาแฟไว้ทำการตลาดซักหน่อย คงต้องไปเรียนเสริมช่วงซัมเมอร์



   ที่ดินผมมีเยอะแยะ เรียนก็เก่ง พ่อก็รวยอยู่ เพอร์เฟ็กจริงๆ อำนาจบารมีก็ล้นหลาม ถึงผมจะทำตัวเลว ก็เลวกับไอ้พวกเลวๆนั้นแหละ คนไหนดีมาผมก็ดีไป ยกเว้นไอ้เชี่ยเบน ทุกคนก็รู้มันชอบอ่อยไปทั่ว ดีด้วยไม่ได้ ต้องจับให้มาอยู่ในโอวาท



   พูดถึงก็โผล่มาเลย ไอ้เบนมันเดินหอบกระเป๋านักเรียนเดินมารอรถเมล์หน้าโรงเรียน ผมให้คนเข้าไปจอดเทียบท่าทันทีแล้วเปิดกระจกลง พอมันเห็นผมมันก็ทำหน้าตกใจ ตกใจละซิได้เห็นหน้าผัวตัวเอง



   “ขึ้นมาซิ”ผมบอกมัน มันส่ายหน้าแล้วหันตัวหนี แต่ก็ปะทะกับเด็กของผมที่ไปยืนล้อมมันไว้



   มันหันกลับมา มองหน้าผมอีกรอบ ผมเปิดประตูออกไป มันเดินกระแทกตัวเข้ามานั่งอย่างไม่พอใจ ทันทีที่ประตูถูกปิดลงและรถออกตัว ผมก็กระโจนเข้าหามันทันที



   คิดถึงจะบ้าตายอยู่แล้วไอ้เด็กเวร คิดถึงอยากกอดอยากจูบจะแย่ ผมพรมจูบมันแบบไม่หยุด ปลดกระดุมเสื้อมันลงมาถึงเอว ลูบมือไปที่หน้าอกมัน ใช้ปากคลึงปิดปากมันไว้ แล้วไซร้ลงมาที่คาง ต้นคอ เรื่อยๆ จนถึงหัวนมสองข้าง



   มันครางอื้อ มือไม้พยายามปัดป้องตัวเองเต็มที่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผมดูดกินอย่างมีความสุข แค่นั้นเพราะสถานที่ไม่เหมาะสม ผมเลยแค่กอดมันให้หายคิดถึง ชุดนักเรียนน่ารักชิบเป๋ง


 
   “อื้อ ไอ้เชี่ย แม่ง หยุดนะเว้ย ออกไปนะ ไอ้สัตว์”มันดิ้นเมื่อผมกัดคอมันเพื่อสร้างรอยเอาไว้



   แฮ่กๆๆๆๆ



   เสียงมันหอบหายใจ ทำเอาผมไม่อยากปล่อยตัวมันเลย ไอ้เบนหอบตัวโยกในอกผม ผมกัดใบหูมันเล่น  แล้วก็ไซร้คอ ดอมดมจนพอใจ จากนั้นก็ปล่อยตัวมันเป็นอิสระ มันขยับไปนั่งติดประตูอีกด้าน



   “ขยับมานี่น่า เร็วซิ ขยับเข้ามา”บอกไม่ฟังมันยังนั่งเฉยไม่ทำตาม “ไอ้เบนกูบอกให้มึงขยับมานั่งนี่”



   มันค่อยๆดึงตัวเองมาใกล้ๆผม ผมเพิ่งสังเกตว่ามันหน้าแดง อื้อ น่ารักชิบเลยโว้ย ผมดึงแขนมันให้ขยับเข้ามานั่งติดกัน มันฝืนเล็กๆ แต่ก็ทำตามอยู่หน่อย



   “คิดถึงกูไหม”ผมก้มลงไปถามแล้วมองหน้ามันเพื่อหาคำตอบ


   “มาทำอะไร ไอ้สัตว์”วู้ว โดนไปอีกหนึ่งดอก มันจ้องผมเหมือนโกรธแค้นมาร้อยชาติ ฮ่าๆ น่ารักจริงๆ เหมือนกระต่ายบ้า ดิ้นไปดิ้นมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้



   “มาหาเมีย”



   “เมียพ่องมึงหรอ ไอ้เชี่ย”ด่าไม่หยุด เมียใครน้าปากดีจริงๆ



   “นี่ไงเมียกู” ผมยิ้มยั่วมันแล้วหอมแก้มมันทีหนึ่ง



   “ไม่ต้องมาแตะต้องตัวกูเลยนะ”มันกัดปากแน่น หันหน้าหนีไปอีกทาง



   “ทำไม กูจะกอดจะหอมเมียกูไม่ได้รึไง”



   “ใครเมียมึ้ง ตลกแล้ว”



   “นี่ไงเมียกู”ผมกอดมันแน่นแล้วก็หอมๆๆ



   “ไอ้เชี่ยเบียร์ ไอ้เหี้ยปล่อยโว้ย ชาติที่แล้วพ่อมึงเป็นปลิงหรอ”



   “มึงหัดพูดเพราะๆไม่เป็นหรือไงไอ้เบน เจอหน้ากูเป็นต้องด่า กูผัวมึงนะ เรียกดีๆซิ พี่เบียร์ เอ้าเรียก”



   “ไม่ เรียกโว้ย ยังไงกูไม่ก็เรียก”



   “ไม่เรียกใช่ไหม กูจูบจนกว่ามึงจะเรียกอ่ะ”



   “อื้อ ไอ้เอี้ย”เสียงมันหายไปพร้อมกับลิ้นที่คว้านเข้าไปในปากมันของผม



   “เรียกไม่เรียก”ผมถอนจูบออก



   “เรียกแล้วๆ”มันรีบพูดจนแทบสำลัก



   “ว่ามา”ผมนั่งเลิกคิ้วรอฟังคำเพราะๆจากมัน



   “พี่เบียร์”มันพูดเสียงเบาจนแถบไม่ได้ยิน



   “อะไรนะดังๆดิ๊”ผมสวนกลับ



   “พี่เบียร์ ปล่อยกู”มันกัดฟันพูด ทำหน้าไม่พอใจ



   “ไม่เอา เอาใหม่ ต้องพูดว่า พี่เบียร์ ปล่อยเบนครับ ไหนลองดิ๊”ผมก้มลงไปพูดใกล้ๆจนปากแทบติดปากมัน



   “พี่เบียร์ ปล่อยเบนครับ”



   “ดังๆดิ๊ไม่ได้ยิน”ผมแกล้งมัน



   “ไอ้เหี้ยเบียร์ ปล่อยกูไอ้สัตว์”มันตะโกนอย่างเหลืออด



   “โว้วๆๆๆ  มาโหดนะ อย่างนี้ต้องจัดหนัก”ผมก้มลงไปจูบแบบสร้างรอยให้มันที่คออย่างรุนแรง แกล้งมันครับแม่งกวนตีน



   “ไม่ ฮือ ฮือ อ๊ากก ไม่เอา ไอ้เชี่ยแม่ง โอ๊ย เจ็บๆ”มันดิ้นเอามือพยายามผลักผมออกจากตัวมัน



   “ฮ่าๆ เล่นกับมึงนี่สนุกจริงๆ”ผมหยุดแล้วดึงมันเข้ามากอดแน่น



   “พ่อมึงตาย”มันก่นด่าผม



   “อย่าเล่นพ่อกูบ่อยซิ กูไม่ค่อยชอบนะ แต่เป็นมึงกูก็เลยไม่โกรธ เข้าใจไหมหื้มเด็กน้อย”ผมพูดดีใส่มัน



   “จะพาไปไหน”มันเงยหน้าถามอย่างสงสัย



   “กลับบ้านมึงไง หรืออยากไปบ้านกู”



   “ชิร์”มันจิ๊ปาก



   “กูว่างนิดหน่อยแต่เดี๋ยวต้องกลับไปติวแล้ว แค่คิดถึงเลยมาหา”ผมบอกมัน ปกติเทอมสองที่โรงเรียนเรานักเรียนมอหกแทบไม่ต้องมาเรียนก็ได้ครับ เตรียมตัวอ่านหนังสือสอบที่บ้านได้อาจารย์อนุญาต



   “แล้วมึงจะมาโรงเรียนไหม”



   “ทำไมคิดถึงกูหรอ”ผมดึงตัวมันขึ้นมามองหน้า หน้ามันแดงแปร๊ดเหมือนลูกตำลึง



   “ที่ถามเพราะ เพราะ เพราะมึงเป็นผัวกูไม่ใช่หรือไง”เฮ้ย ผมตาโต แทบจะกระโดกอดมันแน่น แสดงว่ามันกลัวไม่ได้เจอผมแน่ๆเลยไอ้เด็กนี่ มันเรียกผมว่าผัวด้วย ฮ่าๆๆมีความสุข  ไอ้เบนมันดูท่าทางพอใจของผมมันเลยได้แต่ก้มหน้างุด



   “ฮ่าๆ แบบนี้ซิน่ารัก เดือนหน้าสอบเสร็จกูก็เป็นไทแล้ว”



   “หรอ”



   “หรอเนี่ยคืออะไร”ผมคาดคั้น



   “ป่าว แค่ถามดู”มันก้มหน้าไม่มองผม “ปล่อยกูได้แล้วอึดอัดวะ” มันดึงตัวเองออกจากแขนผมขยับไปนั่งติดหน้าต่างฝั่งมัน



   “ไหนมือถือมึง เอามาดิ๊”ผมยืนมือไปทางมัน



   “อะไร”มันหันมาถามด้วยความไม่พอใจ



   “เอามือถือมึงมาดิ๊”



   “ไม่ให้”มันตอบแหวนๆ ด้วยน้ำเสียงกวนตีน เมื่อกี้ดีๆ ตอนนี้มากวนตีนซะแล้ว



   “จะเอามาให้ดีๆ หรือจะให้กูไปหาเองแล้วเอามือถือมาพร้อมน้ำตามึง”ผมขู่ ได้ผมมันค่อยๆดึงไอโฟนเครื่องใหญ่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ผมเอื้อมมือไปดึงคว้ามาอยู่ในมือ



   “มึงจับดีๆ”มันบ่นตามหลัง



   ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก ผมกดเมมเบอร์ผมไว้ในเครื่องมัน แล้วโทรจากเครื่องมันเข้าเครื่องผม



   “กูจะโทรหามึงทุกวัน รับด้วย ไม่รับมึงตาย กูจะบุกไปบ้านมึง ให้แม่มึงรู้ไปเลยว่ามึงมีผัวเป็นกู”ผมบอกแล้วส่งคืนให้มัน



   “เหี้ยเอ้ย”มันสถบเสียงต่ำจนแทบไม่ได้ยิน “ห้ามโทรมาหลังห้าทุ่มนะ นอนแล้ว ถ้านอนแล้วจะไม่รู้สึกตัวหรอก" มันบอก



   “จ้า”ผมรับปาก






   ความสัมพันธ์ของผมกับมันหลังจากนั้นก็แบบนี้ ผมชอบโทรไปแกล้งมัน


ไปรับมากินข้าวที่บ้านบ้างไปเที่ยวบ้าง ยิ่งช่วงที่ผมสอบเสร็จจะมีวันหยุดก่อนมหาลัยเปิดงี้


ผมแทบเอามันมานอนที่บ้านทั้งวันทั้งคืน



   แต่เรื่องราวดีๆมักผ่านไปเร็ว แปลกไหมเรื่องไหนที่ดี ดูแล้วทำได้ง่ายๆ มักจะมีเรื่องชวนปวดหัวโถมเข้ามาที่หลังเสมอ



   นั้นคือปัญหาที่ผมกำลังจะบอกเนื่องจากเห็นพ่อผมกับแม่ไอ้เบนยืนกอดกันกลมระหว่างที่ผมไปส่งไอ้เบนที่หน้าบ้านมัน



   ผมรีบกระชากประตูรถออกแล้วเดินไปรุดหน้าไปหาพ่อด้วยความโมโหทันที



   “พ่อทำแบบนี้ได้ยังไง”ผมตะโกนใส่หน้าพ่อ ผมไม่ชอบให้พ่อแสดงความรักใครต่อหน้าผม แบบนี้ถึงเป็นแม่ไอ้เบนผมก็ไม่ยอมรับ



   “เบียร์ มาได้ไงลูก ดีเลยๆ นี่ไงเบียร์จะได้รู้ซักที แม่เขาไม่ได้ตายหรอก เขาแค่หนีออกมาเพราะฉันทำงานหนักไม่สนใจบ้านใจเขา นี่ไง แม่เอ็ง นี่ไงกูเจอแล้ว”พ่อชี้มือไปทางแม่ไอ้เบน ใบหน้าเต็มไปด้วยความปราบปลื้ม ดีใจ



   “เบียร์จริงๆด้วย ลูกแม่ ” แม่ไอ้เบนหรือแม่ผมตามที่ทุกคนกำลังจะเข้าใจ มองผมด้วยสายตาเหมือนห่วงใยผมเสียจนสุดซึ้ง



   ห่วงผมหรอ ไอ้ท่าทางแบบนี้ไม่ได้ต้อมาทำเลย  ในเมื่อทิ้งผมไปแบบนั้น อย่ามาเรียกแทนตัวเองว่าแม่กับผมเลย    แล้วแบบนี้ ผมกับไอ้เบนก็เป็นพี่น้องกันนะซิ ต่อจากนี้ไปจะทำยังไงดี



   ไม่ทันคิดอะไร ร่างเล็กๆที่วิ่งตามผมมาก็ทรุดลงไปกองกับพื้น



   “เบน”ผม แม่ไอ้เบน พ่อ ประสานเสียงกัน ผมประคองตัวมัน แล้วรีบอุ้มเข้าบ้าน








...

[gupalz]

อ้าว พี่น้องกินกันเองซะแล้ว

[o oxijan]

มาต่อล้ะ  อั๊ยยะๆๆ แล้วน้องนนท์อ่าาาาาาาาาาาาา  สรุปน้องนนท์โดนปล้ำป้ะจ่ะ

 

[chai235]

อ้าว ๆ มาทำไมอ่ะ ตอนพิเศษ T_T กำลังลุ้นๆ แล้วต้องรออีกกี่วันเนี่ย ต้องนั่งนับวันรอใหม่ มั้ยอ่ะ

[fay 13]

โอ้ยได้จัยมาก ดาม่าอีกแล้ว