หัวข้อ: l Damage love บำเรอรักบทเมียน้อย ภาค 1+2 l จบ!!!

[maru]

วินเวลาอยู่กับนนท์น่ารักดีนะเนี่ย วุฒิทำไมทำแบบนี้ ไม่คิดถึงจิตใจนนท์บ้างหรือไง ทำเป็นพูดนั่นพูดนี่ขู่นนท์ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ทำไปแล้ว ถ้านนท์รู้เข้านนท์จะเป็นยังไงกันนะเนี่ย วินคิดยังไงกับนัทกันแน่นะ แล้วเมื่อไรนนท์กับน้ำจะได้เจอกันนะ

[actionmarks]

  วันละ 8 ตอนได้ไหมอ่ะ

[kms]

โหหหห พี่วุฒิเลวไม่มีเปลี่ยนเลย เฮ้ออ
สงสารนนท์
วินตอนอยู่กับนนท์น่ารักดี

[sunshinesunrise]

วุฒิเมายาบ้าหรอ คลุ้มคลั่งบ่อยไปนะ

[ammamooty]

ง่ะหนีเที่ยวเดี๋ยว(ไอ้)คุณวุฒิก็จับได้อะดิรายนั้นเค้าเลี้ยงกุมาร( ?)

[fay 13]

 

[bobie]

วินถ้าอยากให้นัทสนใจก็ทำตัวดีๆสิ
อย่าบังคับมาก
ส่วนวุฒิเลวอ่า
สงสารน้องนนท์

[wi_OoO_wi]

คู่นี้  ทะเลาะกันเป็นนิจ ไม่เหนื่อยเหรออออออออออ วู้วว เว่ย ว้ะ

[ladymoon_yy]

วุฒิยังนิสัยเสียไม่เปลี่ยน

 

[iammz]

งานนี้วุฒิมีอาละวาดนนท์แน่ ๆ เลย

 

[anuruk97]

ผู้เขียนค่ะ.....อย่าให้แต่ฝ่ายนายเอกเจ็ดปวดเพียงฝ่ายเดียวสิค่ะ    เหมือนนางเอกในละครน้ำเน่า  เมื่อไหร่จะมีฉากที่ทำให้เหล่าพระเอกเจ็บและจำบ้าง........ให้พวกมันได้รับบทเรียนแห่งความเจ็บปวดบ้างนะค่ะ    จะมีฉากนี้ไหมค่ะ

[ฝ ฝ้าย]

ผู้เขียนค่ะ.....อย่าให้แต่ฝ่ายนายเอกเจ็ดปวดเพียงฝ่ายเดียวสิค่ะ    เหมือนนางเอกในละครน้ำเน่า  เมื่อไหร่จะมีฉากที่ทำให้เหล่าพระเอกเจ็บและจำบ้าง........ให้พวกมันได้รับบทเรียนแห่งความเจ็บปวดบ้างนะค่ะ    จะมีฉากนี้ไหมค่ะ

รอดูกันต่อไปจ้าาาา

[Zalzah_iP]

เดี๋ยวไม่ใช่หนีเที่ยวแล้วไปเจอวุฒิอยู่กับคนอื่นนะ
ทีนี้ละกินมาม่ากันกะละมังใหญ่เบยยย55555

[fullmoonny]

อิพี่วุฒิไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองหรอรึไง?
สงสารทั้งนนท์ทั้งนัท ทำไมต้องมาเจอคนเลวๆด้วยนะ!!

[namtarn11]

วุฒิ นึกว่าโตแล้วจะเปลี่ยนไปนะ ทำไมนัทไม้เอ๊ะใจ ที่น้ำกับนนท์หน้าตาคล้ายๆกันเลยเนอะ หรือว่าพอแก่แล้วหน้าเปลี่ยน

[Maytbb]

วุฒิแม่งชั่ว ไม่เคยเปลี่ยน 

[broke-back]

อ่านแล้วเบื่อไอ่วุฒิว่ะ
คนไร"เชี้ย"ไม่ถดถอย

นนท์ไม่เข็ด..เพราะรักมัน
แต่กรูเอือม..เพราะไม่ได้รักมัน

อาละวาด -- เขียนแบบนี้ครับ

[ruby]

อยากให้ไปเที่ยวแล้วเจออิพี่วุฒิอยู่กับคนอื่นจัง
ดูซิมันจะทำยังงัย รอตอนหน้าลุ้นๆ 

[ฝ ฝ้าย]

บทที่สิบสาม

ค่ำคืนนี้มีแต่ความเงียบเหงาปนความหนาว นนท์ห่อไหล่ตัวเองเข้ามากอดเอาไว้ ปกติเวลามาทานอาหารแบบนี้เขามักมากับพี่วุฒิเสมอ วิวบนโรงแรมหรูสวยมากสวยจนเขาละสายตาจากวิวเบื้องหน้าไม่ได้


แต่เพราะหลานชายที่คอยเอาอกเอาใจ ตักอาหารมาให้เขาเลยหันมาสนใจหลานชายแทน เรื่องพี่วุฒิยังกวนใจเขาไม่เลิก ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ โทรหาก็ไม่รับ คงจะโกรธมาก นนท์ตัดใจ สนใจกับทุกอย่างตรงหน้าพอ


“เป็นไงครับ บรรยากาศใช่ได้ไหม อาหารก็อร่อย เสียดายอาวุฒิติดงานไม่อย่างนั้นมาด้วยกันสนุกดี แต่รายนั้นคงไม่ยอมให้วินพาอานนท์มาแน่ๆ”หลานชายชวนคุย


“ไม่หรอกขอดีๆอาจให้มา ที่สวยๆแบบนี้อาวุฒิไม่เคยพลาด อาหารก็อร่อยวิวก็สวย วินเลือกสถานที่เก่งมากๆเลย”นนท์ชมหลานชาย วินยืดเพราะโดนชม นัทนั่งหมั่นไส้อยู่ข้างๆ วินเห็นเลยหันไปหยิกจมูกนัทเล่น ทั้งสองคนก็แกล้งกันไปมา


“อาขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”


“ครับ”ทั้งสองคนตอบรับ แล้วก็แกล้งกันต่อ


นนท์เดินออกจากโต๊ะอาหาร ผ่านห้องวีไอพีรูมระหว่างนั้นเขาสังเกตเห็นแผ่นหลังของคนที่แสนคุ้นเคย นนท์แอบมองลอดเข้าไปภายในห้องอีกครั้ง แต่บริกรดันปิดประตูหนีเขาเสียก่อน นนท์เคยเดินต่อไปเพื่อไปเข้าห้องน้ำ


เพราะไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน แถมวันนี้ก็นั่งคุยกับวินทั้งวัน ทำเอาเขาปวดหัวคลื่นไว้ไปหมด นนท์มาถึงห้องน้ำได้ก็รีบเข้าห้องล็อกประตูนั่งกับพื้นอ้วกออกมาจนหมดใส่หมดพุง เขาเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดมุมปากเบาก่อนลุกขึ้นหันหลังกลับเพื่อที่จะออกไปข้างนอก


“อื้อ อย่าครับ ในนี้ไม่ได้”


“อย่าห้ามพี่เลยนะวิน มาหาพี่เร็ว”


ปัง เสียงคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา นนท์หยุดเมื่อได้ยินเสียงของคนที่ผู้ชายที่เขารู้จักดี พี่วุฒิ นนท์แง้มประตูดู ภาพเบื้องหน้าทำเอาเขาช็อกเมื่อพี่วุฒิกำลังจูบนัวเนียกับผู้ชายคนหนึ่งอายุน่าจะเท่าๆเขา นนท์ยกมือปิดปาก ดวงตาร้อนผ่าว น้ำตาไหลออกมาแบบไม่รู้ ขาของเขาอ่อน จนต้องเอามือเกาะประตูไว้


หัวใจดวงเล็กๆเหมือนจะแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ น้องวินที่พี่วุฒิโทรหาบ่อยๆ คนที่ส่งข้อความหาพี่วุฒิ ไม่ใช่หลานชายพี่วุฒิอย่างที่เขาเข้าใจ แต่เป็นผู้ชายอีกคน ที่พี่วุฒิกำลังกอดอยู่ตอนนี้


ฮึก ฮือ ฮือ ร่างเล็กกลั้นเสียงสะอื้นไห้ ร่างของทั้งสองคนากันเข้ามาในห้องน้ำที่อยู่ข้างๆเขา ปิดมันลงแล้วเริ่มทำกิจกรรมอย่างว่า เพียงแค่ผนังบางๆกั้น นนท์ไปไหนไม่ถูก ขาอ่อนหมด  แม้แต่จะก้าวสั้นๆยังทำไม่ได้ ทำให้ติดอยู่ตรงนั้นอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง ทุกอย่างผ่านพ้นไป วุฒิและคนนั้นออกไปแล้ว นนท์ยังคงยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้น


วินกับนัทเห็นนนท์หายไปนานก็เลยออกมาตาม


“อานนท์ครับ อานนท์อยู่นนี้หรือป่าว”เสียงวินเรียกเขาแว่วๆ นนท์ทรุดลงไปนอนกองบนพื้น ไม่นานสติก็ดับวูบไปเพราะร่างกายที่อ่อนแอ และหัวใจที่เพิ่งแตกสลาย


“วินๆ ห้องนี้หรือป่าว มันปิดอยู่”นัทชี้ห้องที่คาดว่านนท์จะอยู่ภายในเพราะทุกห้องเปิดหมดยกเว้นห้องนี้
“ลองดู”วินเดินมาทำท่าจะกระชากเปิด


“ถ้าเป็นคนอื่นละ”วินนิ่งซักพัก ก่อนตะโกนถามคนด้านใน


“ขอโทษนะครับ ใครอยู่ในนี้ครับ ถ้าไม่ตอบผมพังเข้าไปแล้วนะ”


ไม่มีเสียงตอบรับ วินจึงถีบประตูออก แต่นัทเร็วกว่าเอามือดันนิดเดียวประตูก็เปิดออก


“เห็นมันแง้มๆอยู่น่ะ”นัทหันมาบอกวิน จากนั้นทั้งสองคนก็เห็นร่างนนท์นอนสลบอยู่บนพื้น วินรีบเข้าไปอุ้มนนท์ ทั้งสองคนพานนท์กลับไปคอนโด วินวางตัวนนท์บนเตียง ส่วนนัทรีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวนนท์


“ฮัลโหลครับ คุณหมอนพรัตน์ใช่ไหมครับ มาที่คอนโด… ด่วนเลยครับ ครับอานนท์ไม่สบายครับ พักผ่อนไม่เพียงพอครับ ครับ รีบมาเลย”วินโทรตามแพทย์ประจำตระกูล


“เป็นไงบ้าง”วินเดินวนไปวนมา เพราะรู้สึกผิด คิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุให้นนท์ออกไปข้างนอก จนไม่ได้พักผ่อน


“ไม่มีไข้ สงสัยเพลียมากจริงๆ”นัทบอก วินกุมขมับแน่นถ้าอาวุฒิรู้ว่าเขาพาอานนท์ออกไปข้างนอกจนสลบแบบนี้มีหวังโดนสั่งห้ามเข้าใกล้อานนท์แน่ๆ โธ่เว้ย เขาระบายอารมณ์ด้วยการกวาดข้าวของบนโต๊ะเครื่องแป้งทิ้ง นัทสะดุ้งเฮือก แล้วเดินหนีออกไปข้างนอก


“จะไปไหน”วินเดินตามออกมา


“ดึกแล้วจะกลับบ้าน”


“กลับไม่ได้”วินดึงแขนนัทไว้



“ทำไมจะกลับไม่ได้”


“ก็กูยังไม่ให้กลับ”วินขึ้นมึงขึ้นกู เวลาเขาโมโหหรือเครียดมักจะแสดงอาการก้าวร้าวออกมา


“ปล่อย”นัทดึงแขนตัวเองออก เขาเดินไปที่ประตูห้องอย่างไม่สนใจ อะไรกันจู่ๆก็โกรธเขาเสียดื้อ


“กูบอกว่าไม่ให้กลับไม่ได้ยินหรือไง”วินกระชากนัทติดกำแพง แล้วเอาสองมือจับแขนนัทไว้บีบแรงๆ


“โอ๊ยเจ็บ ปล่อยกู”นัทดิ้นหนี แต่วินตรึงไว้จนขยับไม่ได้ นัทตัวสั่นเพราะความกลัว


“อย่าหนีกูไปไหน เข้าใจไหม เดี๋ยวกูไปส่ง รอก่อน”วินสงบสติตัวเองได้ เขาปล่อยแขนนัท กอดนัทเอาไว้เพราะนัทตัวสั่นมาก
ไม่นานคุณหมอนพรัตน์ก็เข้ามาพร้อมอุปกรณ์หลายๆอย่าง ตรวจนนท์อย่างดี ให้ยาไว้ แล้วต้องรีบกลับ


นัทนั่งนิ่งกับที่ไม่ขยับตัวไปไหน วินป้อนยาให้นนท์เสร็จ จากนั้นก็กระชากแขนนัทให้ลุกขึ้นตามไปที่ลานจอดรถ เขาผลักนัทเข้าไปในรถ


“เจ็บ”นัทมองแขนตัวเองที่กระแทกคอนโซลรถเข้าอย่างจัง


“อย่าเรื่องมาก นั่งดีๆ เดี๋ยวจะพาไปส่ง”วินหันมามอง


“จะบ้าหรือไง เดี๋ยวอารมณ์ดี อารมร์ร้าย ผีเข้าหรือไง เมื่อเช้ายังอารมณ์ดีอยู่เลย ตอนนี้อย่างกับคนบ้า”นัทบ่นกับตัวเอง


“คนกำลังเครียด อย่าทำตัวมีปัญหาได้ไหม”วินหันมาดุนัท


“ใครกันแน่ที่มีปัญหา เครียดอะไรก็บอกซิ ไม่ใช่ใช้กำลังแบบนี้”


“มีปัญหามากหรือไงห๊ะ จะใช้กำลังไม่ใช้กำลังมันก็เรื่องของกู มึงมีหน้าที่ทำตาม”นัทยกนิ้วกลางให้วิน แล้วพยายามเปิดประตูลงออกจากรถ


“กูกลับเองได้ ไม่ต้องง้อมึง กูไม่จำเป็นต้องทำตามคำสั่ง ปล่อกกูออกไป”นัทโวยวายดึงประตูรถไปมา วินนั่งมองเฉยๆ เปิดให้ตายมันล็อกอยู่ ล็อกจากคนขับเพราะฉะนั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์เปิดประตู เมื่อเปิดประตูไม่ได้ก็หันมาเล่นงานคนในรถ นัทเอาข้าวของทุกอย่างที่คว้าได้ปาใส่วิน


“ปล่อยกูออกไปเดี๋ยวนี้ อย่ามายุ่งกับกูได้ยินไหม คนอย่างมึงตายๆไปซะได้ก็ดี ชาตินี้คงไม่มีใครต้องการ”แค่เพียงคำพูดเดียวที่วินไม่อยากฟังที่สุดในชีวิตหลุดมาจากปากนัท ตายๆไปซะได้ก็ดี ชาตินี้คงไม่มีใครต้องการ เพียงคำนี้ ก็ทำเอาวินระงับอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เขาอ้าแขนสุดแรงตบลงไปบนหน้าเล็กของนัท


“อย่าพูดแบบนี้อีกกูไม่ชอบ”นัทหน้าชาไปแถบ ในปากรู้สึกถึงความเค็มของเลือดที่ปนเข้ามา เขาน้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บที่รู้สึกภายหลัง


“มึงมันชั่ว”นัทสถบใส่หน้าวิน วินมองหน้านัทอย่างไม่พอใจ เขาบีบคอนัทเอาไว้ แล้วพูดใส่หน้าวิน


“มึงจำไว้ คนอย่างกูไม่อยากได้ของสกปรกหลายมือแบบมึงหรอก แค่เอามาเล่นไว้แก้เซ็ง แก้แค้นที่มึงทำให้กูต้องติดคุก และอายคนอื่นมากมาย ถ้ามึงไม่ทำตัวว่าง่าย มึงเจ็บตัวมากกว่านี้แน่ จำใส่หัวสมองควายๆของมึงไว้ กูใจดีเข้าหน่อยได้ใจหรือไง ไอ้เศษดิน”


นัทสะอื้นจนตัวโยก คำพูดเหล่านั้นทิ่มแทงใจของเขา เขาไม่เคยมีเพื่อนที่จริงใจเลย ในชีวิตเขามีแต่คนหลอกลวง มีพี่น้ำพี่สิงห์ที่รักและดูแลเขาเหมือนเป็นน้องจริงๆ มีแค่นั้น


“เลิกร้องไห้กูรำคาญ”วินกระชากรถออกจากคอนโดเป็นเวลาเดียวที่รถของวุฒิเลี้ยวเข้ามาพอดี วินเสียวสันหลังวูบแต่วุฒท่าจะไม่ได้สังเกตุ เขาเลยรอดตัวไป


“ฮึกๆๆ”นัทร้องไห้ตลอดทาง


“จะร้องทำไมกูบอกให้เงียบไม่ได้ยินหรือไง”


“ได้ยิน”


“แล้วทำไมไม่เงียบ”


“กูเสียใจ มึงทำแบบนี้กับกูทำไม”


“ใครใช้ ให้มึงกล้าเก่งกับกูละ ตอนแรกกูตั้งใจเอามึงอีกครั้งแล้วปล่อยไป สงสัยคราวนี้ไม่ได้แล้วต้องเอาหลายๆทีให้หลาบจำ”วินเลี้ยวรถเข้าไปในคอนโดตัวเอง นัทพยายามดิ้นหนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้น เขาจะต้องตกนรกอยู่กับวังวนแบบนี้ไปถึง ทำบุญมาด้วยอะไรนะ ทำไมเขาถึงอาภัพแบบนี้

[kms]

โอ้โหหหห พี่วุฒิ
นนท์อย่ายอมพี่วุฒิแล้วได้ม่ะ ขอเหอะ
ไม่งั้นแม่งไม่ได้รับบทเรียนสะที ทำตัวสันดานแย่ๆต่อไป
จนหลานเอาเป็นเยี่ยงอย่างแล้วเนี้ย

[aiaea83]

ถ้าอีพี่วุฒิมันจะทำขนาดนี้แล้ว แล้วนนท์ยังยอมอยู่อีกละก็ ... ฮึ่มมม

ส่วนวินอารมณืจะดีก็ดีใจหาย ร้ายก็ร้ายเกิ๊นนน

รอตอนต่อไปค่าาา >w<

[fay 13]

 

[Ellette]

  พี่วุฒิร้ายกาจมากจริงๆ ตั้งแต่ภาคแรกแล้วยังไม่ทิ้งลาย
นนท์อย่าใจอ่อนน้า ให้พี่วุฒิได้รับบทเรียนซะบ้าง คนแบบนี้ไม่เจ็บไม่จำ
เจ็บครั้งเดียวน้อยไป ต้องเจ็บเป็นร้อยครั้ง
สงสารนนท์มาก T///T ทำไมต้องเจอพี่วุฒิด้วย เพลียแทน เลิกเลยเลิกเลย
อย่าไปอยู่กับคนไม่รักดีอย่างพี่วุฒิ อยากปามีดใส่หน้าพี่วุฒิจริงๆ
ส่วนนัทก็น่าสงสารไม่น้อย โดนหักหลังไม่พอยังเจอวินทำอย่างนี้อีก
วินปากแข็ง จริงๆไม่ได้แก้แค้นหรอกใช่ไหม แต่อยากหาคนอยู่ใกลๆเพราะเพื่อนก็ไม่มีแล้ว
สงสารไปหมดยกเว้นพี่วุฒิคนเดียว เคยเสียเปรียบอะไรบ้างป่ะพี่วุฒิ

[beer]

โหถ้าจะเลวเสมอต้นเสมอปลายแบบนี้

ถึงเป็นคนเลว ส่วนตัวเราเชื่อว่าถ้าเค้าเจอคนที่รักจริงๆน่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้

แต่สำหรับวุฒิความคิดนี้คงใช้ไม่ได้ เพราะวุฒิไม่เคยเปลี่ยนเลย

ถ้าเป็นวินคนนี้จริง ก็หลอกคบมาตลอดตั้งแต่ตอนที่วินยังเล็กๆใช่ไม๊ คงเป็นคนเดียวกับที่แม่วินพูดถึงแน่ๆ 

ถ้าเป็นงั้นจริงก็หลอกนนท์มาเป็นสิบๆปีเลยนะ เรียกได้ว่า วุฒิเลวบริสุทธิ์เลยล่ะ

[BBChin JungBB]

รับไม่ได้อ่ะ ตอนหน้าขอบทเรียนสำหรับวุฒินะครับ พรีสสสสสสส

[403]

เอิ่ม นึกว่าวุฒิจะกลับตัวกลับใจได้แล้ว อ่านตอนนี้แล้วผิดหวังอย่างแรง

[Yunatsu]

คนแม่งเลว ยังไงก้เลวอยู่วันยังค่ำ

นนท์น่าสงสารอะ ถ้าน้ำรู้ว่านนท์โดนอะไรบ้าง จะเปนยังไงนะ

[หวานหวานจัง]

พี่วุฒิ จะเลวไปไหนค่ะ    ไหนบอกว่ารักนนท์งัยละ
สงสารนนท์อะ 
นนท์อย่าไปยอมนะแบบนี้ต้องสั่งสอนบ้าง

วินก็อีกคนจะเลวตามอาไปไหน อารมณ์เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง
สงสางน้องนัทอะ

[U_Ton]

  วุฒิไม่เคยเปลี่ยนเลยสินะ... แบบนั้นอย่ารั้งนนท์ไว้เลย แบบนี้ไม่เรียกว่ารักหรอก ทำร้ายกันที่จิตใจเเบบนี้เกินไปเเล้วนะ...

พี่น้ำเลือกที่จะเป็นคนไป ก็เพื่อให้วุฒิได้รักนนท์ตามที่ปากบอก แต่เเล้ววุฒิกลับทำเเบบนี้ มันไม่ประโยชน์ นนท์หนีไปให้ไกลเลย

เเล้วก็จำไว้ว่า คำพูดที่ปากบอกว่ารัก ของคนๆนี้มันเชื่อไม่ได้ และอย่าหลงเชื่ออีกเป็นครั้งที่สอง... ถ้าการที่เป็นเมีย เเล้วต้องทำ

หน้าที่เป็นเหมือนของตาย หรือที่ระบายอารมณ์ แบบนั้นมันไม่มีความหมาย ไม่ต่างอะไรกับเราเป็นเหมือนคนอื่นๆของมันหรอก...

เลิกไปเลย ไม่ต้องรักเเล้ว เเบบนี้มันทำร้ายตัวเองเปล่าๆ ครั้งหนึ่งนนท์ก็เคยคิดได้นี่ คิดได้อีกสักครั้งเถอะนะ อย่ายอมตกเป็น

เบี้ยล่างอยู่เเบบนี้... นัทก็อีกคน สงสัยคราวนี้จะโดนวินทำร้ายอีกล่ะ... วินซึมซับพฤติกรรมพี่วุฒิมามากทีเดียวด้วย โดยเฉพาะ

ไอ้นิสัยอารมณ์ร้าย หาที่สุดไม่ได้เเบบนี้น่ะ... แย่นะคนพวกนี้ ปากบอกว่ารัก แต่สุดท้ายก็ทำร้ายเเต่คนที่ตัวเองรัก... เป็นคนชนิด

ที่ไม่สูญเสียเค้าไป ก็ไม่มีวันรู้สึก... ไร้จิตสำนึกเเบบนี้มนัต้องปล่อยให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว!

[maru]

วุฒิทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่สงสารนนท์บ้างเลยหรือไงกันนะ นนท์จะเป็นอะไรหรือเปล่า น้ำมาหานนท์สักทีเถอะ อย่างน้อยนนท์จะได้มีคนพูดคุยด้วยนะ วินคงห่วงนนท์ใช่ไหมนะนั่น แต่วินไม่น่าพูดแบบนั้นกับนัทนะ ใจร้ายมากเลย สงสารนัท