ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่ 1


คอยบอกตัวเอง ว่าต้องมีซักวัน ที่เจอคนที่เค้าจริงใจ ยังคอยบอกตัวเองว่าต้องมีซักวัน แต่ว่ามันก็ไม่รู้เมื่อไหร่ ...
   “โปรดส่งใครมาร้ากกกกฉันที อยู่อย่างงี้มันเหงาเกินปายยยยยย” ก็ถ้าเพลงมันจะตรงกับผมขนาดนี้!! แงงงงง TT
   “ไอกล้อง!!” เสียงนรก เอ๊ย เสียงสวรรค์จากเพื่อนๆของผมพร้อมใจกันเรียกสติผมกลับคืนมา วันนี้ผมและเพื่อนๆที่เรียนหมอมาด้ยวกัน มาปาร์ตี้สละโสดของเพื่อนรักในกลุ่มของผมครับซึ่งเรามาอยู่กันที่คาราโอเกะแห่งหนึ่ง
   “อะไร?” ผมละสายตาจากเนื้อเพลงบนหน้าจอทีวีมามองเพื่อนๆอย่างงงๆ
   “นี่มันของไอพิชญ์ร้อง แกมาเจือกโพล่งร้องดังโซโล่เด่นคนเดียวทำไมวะ - -‘” เพื่อนคนนึงพูด อ่า ก็จริงแฮะ ไอพิชญ์กำลังร้องอยู่ดีๆ แต่ด้วยความอินกับเพลงจัด ผมก็เลยร้องตะโกนเสียงดังอย่างท้อแท้ในชีวิต
   “แหะๆ ขอโทษว่ะ ลืมตัวไปหน่อย” ผมขอโทษ ทุกคนก็ได้แต่ส่ายหัว แต่เราก็ยังสนุกกันต่อ
   “แย่งซีนผมเลยนะกล้อง ฮ่าๆๆๆ” พิชญ์มานั่งข้างๆผมที่ยังอินกับเพลงอย่างเศร้าๆระหว่างที่คนอื่นร้องเพลงและเต้นเหยงๆกันอย่างสนุกสนาน พิชญ์เป็นเหมือนเทพเจ้ากลางหมู่มาร พูดเพราะ เรียบร้อย เป็นผู้ดีกรุงเก่ามาก ส่วนพวกผมที่เหลือ.. ก็ตรงข้ามจากพิชญ์น่ะครับ ._.
   “แหะๆ ขอโทษว่ะ  เราอินกับเพลงไปหน่อย” ผมก้มหน้า ก็มันเหงานี่นา เกิดมาทั้งชีวิต ผมยังเป็นคุณหมอหน้าตาดี นิสัยก็ไม่เลวร้ายอะไรแต่ไม่มีใครเอา นี่ก็ใกล้จะสามสิบแล้วนะ ผมก็ยังบริสุทธิ์ผุดผ่องไม่เคยผ่านมือใครเลย นอกจากมือตัวเอง ทำไมฟ้าช่างโหดร้ายอะไรกับผมเช่นนี้!! แงงงงงงง TT
   “อืม..”พิชญ์ไม่พูดอะไร เราทั้งสองคนก็นั่งมองเพื่อนๆรั่วกันไป
   “ความจริงกล้องก็อายุพอสมควรแล้ว หาใครซักคนมาดูแลก็ดีเหมือนกันนะครับ ถ้าหาไกลๆไม่ได้ ใกล้ๆก็ยังมีนะ” พิชญ์พูด ทั้งที่สายตายังมองไปทางเพื่อนๆ ผมหันไปมอง ผมแอบเห็นนะว่ามันแอบอมยิ้มน่ะ “ผมขอตัวไปสนุกก่อนนะ เพลงนี้เพลงโปรดผมเลย” พิชญ์ลุกขึ้นไป เอ่อ.. พิชญ์ แกชอบเพลงบางระจันงั้นหรอ ‘_’?   อ๊ะๆๆ หรือว่าพิชญ์เขินผม ?! พิชญ์ชอบผมรึเปล่าเนี่ยยยยย ><’


   นี่ก็ดึกพอสมควร คงถึงเวลากลับ พรุ่งนี้ยังต้องทำงาน ผมอาสาไปส่งวาวกับอิ้ง ผู้หญิงสองคนในกลุ่มชายโฉดของผม จริงๆ ไอนี่ก็ไม่ใช่ว่าจะหญิงซักเท่าไหร่หรอกนะครับ แถมยังชอบจิ้นผู้ชายในกลุ่มผม จิ้นไปจิ้นมา ผมล่ะเอือมมมม = =’
   “ยิ้มอารมณ์ดีไรวะวาว?”อิ้งถามวาวที่นั่งอยู่เบาะหลังด้วยกันทั้งคู่ ปล่อยให้สุภาพบุรุษอย่างผมนั่งขับอยู่ข้างหน้าคนเดียว
   “แกไม่เห็นหรอ?” วาวถามอิ้ง
   “เห็นไรวะ?”
   “ก็วันนี้ก่อนกลับ ไอพิชญ์บอกไอกล้องว่าเดินทางปลอดภัยด้วยนะ” วาวพูด นี่พวกแกกลัวเราไม่ได้ยินมากเลยใช่มั้ยเนี่ย - -‘
   “แล้วไงวะวาว?” อันนี้ผมถาม
   “ชั้นว่าไอพิชญ์ชอบแกชัวร์” วาวลุกมาจับที่เบาะคนขับแล้วบอกผม
   “เออว่ะ ชั้นก็แอบสังเกตอยู่ตั้งแต่แกจู๋จี๋กะไอพิชญ์ตอนในร้านละ” อิ้งใส่ไฟ
   “ก็แย่ละไอพวกนี้ พิชญ์เค้าพูดเพราะเราต้องมาส่งพวกแกนี่ไงโว๊ยยย” ผมพูดแก้ตัว ทั้งๆที่ในใจ .. เขินชิบหายวายวอดแล้วค๊าบบบบบบบบบ
   “อ่ะแหน่ะๆ เขินอ่ะเดดดดดด้ กิ๊วๆๆๆ” ไออิ้งแซว อย่ามาทำเป็นรู้ดี ไอนี่
   “อยากกลับบ้านนี้หรืออยากกลับบ้านเก่าครับคุณอิ้ง” ผมแกล้งทำเป็นเสียงเข้ม เพื่อไม่ให้ไอพวกนี้ล้อไปมากกว่านี้
   “เชอะ อย่าให้รู้แล้วกันว่าในที่สุดแกก็ชอบมันเหมือนกัน” วาวพูด แล้วกลับไปพิงที่เบาะหลัง ผมเห็นวาวกับอิ้งยังกระซิบกระซาบกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่ทั้งคู่จะผล็อยหลับไป ...


   “คุณครับ คุณ” เสียงใครวะเนี่ย ? ผมขยี้ตา ก่อนจะมองไปรอบตัว เจอคุณตำรวจสามสี่คนมุงที่กระจกรถผม และเคาะแรงๆ เฮ้ย! เบาๆ เดี๋ยวกระจกเป็นรอย ว่าแต่ .. ผมมาจอดรถนอนอยู่ที่สี่แยกไฟแดงนี่ได้ไงเนี่ยยยยยยย!

   “คุณรอไฟแดงแล้วคุณก็หลับไป ผมเรียกตั้งนานกว่าคุณจะตื่น สงสัยดื่มด้วยมั้งเนี่ย” คุณตำรวจพูดเป็นชุด ขณะเขียนบันทึกประจำวันให้ผม
   “ผมไม่ได้ดื่มนะคุณตำรวจ สงสัยง่วงอ่ะ เมื่อกี้ไปงานเลี้ยงมา” ผมรีบเถียงก่อนจะโดนข้อหาเมาและขับอีกหนึ่งกระทง ดีนะส่งวาวกับอิ้งไปแล้ว ไม่งั้นจะลำบากกว่านี้อีก ยิ่งง่วงๆอยู่ด้วย
   “นั่นไง ไปกินเลี้ยงมา ผมคงต้องขอตรวจแอลกอฮอล์นะครับ” คุณตำรวจยังสั่ง
   “เอ๊ะ คุณตำรวจ บอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้องไง ผมยังโอเค อิสออลไรท์” ผมยกมือโอเคให้ตำรวจ เผื่อจะเท่แบบบี้เดอะสตาร์บ้างอะไรบ้าง ตำรวจหัวเราะเล็กๆ ส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะก้มลงไปเขียนอะไรนิดหน่อย
   “เฮ้ยยยย! พี่กล้อง! ไมมาอยู่นี่อ่ะ?” เสียง..นรกหรือสวรรค์ดีล่ะ อ่ะแฮ่มๆ ขออวดซะหน่อย ผมกล้อง มีน้องชื่อกล้า เป็นตำรวจอยู่ที่สน.นี้ครับ หึหึ ไอตำรวจชะตาขาดคนนี้ไม่รู้ซะแล้วว่าน้องชายผมน่ะมียศอยู่นะเว่ยย อันที่จริงผมก็ไม่รู้อ่ะนะว่ายศไร แต่ว่าก็มีห้องทำงานส่วนตัวแล้วกันหุหุหุหุ
   “พี่หลับตรงสี่แยก ตำรวจคนนี้ก็จับพี่มา” ผมชี้หน้าไปที่ตำรวจ พร้อมส่งซิกให้กล้าประมาณว่า ไอนี่มันจับพี่มา เล่นมันเลยน้องชายพี่!!
   “อ่าวพี่ก้อง!” เรียกพี่อีกทำไม จัดการมันเลยสิน้องชายเอ๋ยย
   “หื้ม? จะจับพี่หรอ หึหึ” นี่ไม่ใช่เสียงผม แต่เป็นเสียงตำรวจคนที่จับผมมาต่างหาก เอ๊ะ มันอะไรยังไงเนี่ย ? ชักงงแล้วนะ
   “ฮ่าๆๆ พี่ก้อง นี่พี่ชายแท้ๆผมเองพี่กล้อง แล้วก็พี่กล้อง นี่รุ่นพี่ผมพี่ก้อง แล้วก็ยศมากกว่าผมด้วย ผมช่วยไรไม่ได้หรอกนะ” กล้ายิ้ม ส่วนผมตกใจเล็กน้อย เออว่ะ ยศไอนี่มันมากกว่าน้องผมนี่หว่า ความจริงผมก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันยศอะไร แต่เห็นมันมีอะไรติดอยู่เยอะแยะมากกว่ากล้า ก็คิดเองเออเองว่าคงยศมากกว่าล่ะมั้ง
   “ชื่อกล้องหรอครับ ผมชื่อก้องนะ” ไอคุณตำรวจก้องพูด
   “เออ รู้แล้ว ยินดีที่ได้รู้จัก” ผมพูดเร็วๆอย่างไม่ใส่ใจ “กล้า พี่กลับได้ยัง?” ผมหันไปทางกล้า ปล่อยไอคุณตำรวจก้องยิ้มเก้ออยู่คนเดียว
   “อีก15นาทีนะพี่กล้อง เดี๋ยวผมออกเวรแล้วติดรถกลับด้วย นานๆจะได้กลับกับพี่ชาย ไปแวะกินเกี๊ยวน้ำหน้าปากซอยก่อนด้วยนะๆ” ผมยิ้มและกล้ายิ้ม ก็นะ ตำรวจกับหมอ ต่างคนต่างทำงานเยอะ ไม่ค่อยมีเวลากันทั้งคู่ นานๆได้กินข้าวด้วยกันพี่น้องก็ดีเหมือนกัน เกี๊ยวน้ำหน้าปากซอย ของโปรดกล้าเค้าหล่ะ ปกติ ผมจะซื้อใส่ถุงมาฝากกล้า เพราะไอน้องชายคนนี้กลับบ้านดึกประจำ
   “งั้นผมขอไปด้วยนะครับ” ไอคุณตำรวจก้องพูด “เดี๋ยวคุณเผลอไปจอดรถหลับกลางถนนที่ไหนอีก” หนอย ไอนี่!!
   “ไม่ต้องหรอกครับ ผมมีกล้าทั้งคน” ผมลุกขึ้นไปโอบไหล่น้องชายผม
   “ร้อยตำรวจโทเก่งกล้า ผมจะกลับด้วยได้มั้ย ?” ไอคุณก้องถามน้องชายผม
   “ได้ครับ” กล้าตอบ ไอคุณตำรวจก้องยิ้มอย่างพอใจ ส่วนผม .. ไม่มีอะไรจะเซ้ดกันเลยทีเดียว อันที่จริงไอคุณตำรวจนี่มาด้วยก็ดีนะ คุณตำรวจก้องอาสาเป็นคนขับรถ เพราะบอกว่ากลัวผมไปจอดหลับที่ไหนอีก ปัดโธ่เว๊ยย - - ผมก็เลยส่งน้องกล้าสุดที่รักไปนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถส่วนผมก็นั่งข้างหลังหลับชิวๆของผมไป อิอิ ภายหลังผมถามกล้า กล้าบอกว่าตำรวจชั้นผู้น้อยไม่สามารถขัดคำสั่งตำรวจยศมากกว่าได้ โธ่ น้องพี่ผู้น่าสงสาร
   
----------------------------------- TBC-----------------------------------------------

อ่านแล้วเป็นไงกันมั่งค๊าาาา >< บอกหน่อย เค้าอยากรู้ เจอกันตอนหน้าค่าาาา =]

ชอบค่า รอลุ้นต่อไป

รีบนโดนใจมากกก  ในเครื่องแบบนี่เสป็คเลย

5555

สนุกดีค่ะ  แต่จะให้ดีต้องอัพไวๆจะได้อ่านที่เหลือด้วยว่าสนุกรึป่าว  หุหุหุ

+1 ให้จ้าาา

ชอบๆๆ ตำรวจกับหมอ อ๊ากกก

นั่นแน่คุณตำหนวดดดดแอบหลงคุณหมอแล้วใช่มะ

ชื่อคล้องจองกันเชียวแอบเรียกยากนะเนี่ยต้องควบกล้ำดีๆๆอิอิ


คุณตำรวจไวไฟปะเนี่ยรุกเร็วมากอ่ะ

ชื่อพ้องกันด้วยอ่ะ เวลาเรียกต้องฟังดีๆนะเนี่ย
เพิ่งเริ่มเรื่อง เลยยังเดาอะไรต่อไปไม่ได้
เป็นกำลังใจให้แต่งจบนะคะ :-)
คืนนี้จะอยู่รออ่านตอนต่อด้วยค่า

มารอตอนต่อไปครับ ฮ่า ๆ คนในเครื่องแบบ 

ชอบพล๊อตอาชีพตัวละครอ่่ะ สนุกแน่ๆ
.
ก็ได้แต่หวังว่า คนแต่งจะไม่ดองเป็นเดือนๆลงที

ย่องมาอ่าน
หึหึ ไวไฟนะคุณตำรวจ
ย่องกลับไปนอน 

 

ชอบบ อ่ะ

แอบรักหมอ แล้วชิมิ

+1 ให้จ้า

ชอบหมอ รั่วดี 

คุณตำรวจ ก็หลอกได้สำเร็จไหม 

รอ     

มาเร็วดี  มาเร็วแบบนี้บ่อยๆน้า  555

เอาล่ะสิ  คุณตำรวจ...คิดอะไรกับคุณหมอใช่ม้าาาา  อิอิ