ร้าย 15
“พวกมึงสองคน กินช้าๆดิ เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก” ผมมองแก้มตุ้ยๆของไอ้คิวท์ที่ยัดข้าวไปเต็มปาก ส่วนไอ้เกมส์ก็รีบกินอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ก็คนมันหิวหนิ” ตั้งแต่กูดีกับมันขึ้นมาหน่อยก็หัดจีบปากตีบคอเถียงเลยนะ
“แล้วทำไมมึงไม่กินว่ะ นั่งมองไอ้คิวท์อยู่นั้นแหละ”ไอ้เกมส์
“กูไม่ได้มองมัน”
“งั้นมึงมองกูอ่าดิ อย่ามองนะว่ามึงคิดไรกับกู!”ไอ้เกมส์ขึ้นเสียงดัดจริตตกใจ มันนั่งข้างๆกับไอ้คิวท์ ส่วนผมนั่งหน้ามุ้ย เสือกเข้า กันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เหอะ!!!
“คิด”
“คิดไรว่ะ”ไอ้เกมส์ถาม
“กูคิดว่าจะถีบมึงตรงนี้ดีไหม๊”
“โหย ไรว่ะ สาส”ไอ้เกมส์
แกร๊ง~
เสียงช้อนวางกระทบลงกับจาน ก่อนคนตัวเล็กจะยกน้ำเปล่าในมือขึ้นดื่ม
“อิ่มแล้วเหรอมึง”ผมถาม
“อื้ม”มันว่าพลางผยักหน้า
“กูว่ามันดูซูบๆไปนะ มึงให้มันกินข้าวมั้งป่าวว่ะ ”ไอ้เกมส์หันไปจับไหล่ไอ้คิวท์ผลิกไปมา ร่างบางได้แต่ทำตาโตไม่ว่าอะไร
พวกมึงกำลังจะทำอะไรต่อหน้าต่อตากูว่ะ!?
“ช่วงนี้ไม่สบายบ่อยเลยดูซูบๆไปหนะ”ไอ้คิวท์ยิ้ม ก่อนจะปัดมือไอ้เกมส์ออก เมื่อตามันเกิดปะทะกับสายตาผมเข้า
หน้าซีดลง
เห็นกูเป็นผีรึไง
แต่จะว่าไปมันก็ผอมลงไปจริงนั้นแหละ กลับไปผมต้องขุนมันให้อวบๆแต่จะอวบหรือผอมสำหรับผมมันก็น่ารักอยู่ดี
.
.
.
.
.
.
.
เฮ้ย!!! กูคิดไรว่ะ น่ารักตรงไหน ขี้เหร่จะตาย!?
“เป็นไร ทำหน้าเหมือนคนเจ็บอึ”ไอ้เกมส์
เอามือมึงห่างๆไอ้คิวท์เลยนะ ไอ้***เกมส์
ผมบ่นในใจ
“เสือก กูพาไอ้คิวท์กลับบ้านหล่ะ ส่วนมึงหารถแถวนี้กลับ โอเค๊?”
ผมลุกขึ้นดึงร่างบางออกจากโต๊ะอาหาร ได้ยินเสียงไอ้เกมส์โวยวายแว่ว อยากยุ่งกับเมียกูดีนักทิ้งแมร่งมันตรงนั้นแหละ ร่างบาง
ในมือนี่ก็ตัวดี ชอบเหรอไงให้มันจับ
“แล้วเกมส์เค้าจะกลับไงเหรอ”ไอ้คิวท์ถาม หันหลังกลับไปมองหาเสียงโวยวายของไอ้เกมส์
“แท็กซี่เยอะแยะ เดี๋ยวมันก็หาทางกลับของมันได้เองแหละ”ผมว่า
“แต่ว่า…”
“ทำไมมึงเป็นห่วงมันมากเหรอไง”ผมเริ่มขึ้นเสียงหงุดหงิดใส่ เหรอมึงจะชอบไอ้เกมส์อีกคน กูคนเดียวไม่พอเหรอว่ะ แมร่งเฮ้ย!!!
“ห่วง แต่แค่เป็นห่วงกันตามคนรู้จักเท่านั้นเอง นายเองก็เพื่อนเกมส์หนิ ทิ้งเพื่อนแบบนั้นได้ยังไง”
คนตัวเล็กโวยวาย
“ถ้าเข้าไปตามไอ้เกมส์ คืนนี้กูเอามึง 5 ยก ”
“ไม่เอา พากลับบ้านที”
“งั้นก็กลับ แล้วอย่าไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นอีก”ผมสั่ง
“ทำไมเหรอ?”
“พูดงี้แสดงว่ามึงอยากมั่วผู้ชายเหรอไง”ผมขึ้นเสียงบีบข้อมือมันแน่น
“ป่าวซะหน่อย แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงชอบสั่งไม่ให้เรายุ่งกับใคร ทุกคนเขาคิดกับเราแค่เพื่อนนายนั้นแหละอคติไปเอง”
ไอ้คิวท์ว่า พยายามปกปิดอาการเจ็บที่ข้อมือตัวเอง ผมค่อยๆคลายมือออกจากร่างบาง ก็จริงอย่าที่มันว่า แต่ผมก็ไม่ชอบอยู่ดีที่
จะให้ผู้ชายที่ไหนมาถูกตัวมัน เฮ้อ!!! กูเป็นไรหว่ะ?
“กูไม่ชอบ มึงก็ไม่ต้องทำฟังคำสั่งกูไปก็พอ”
“อื้ม”มันว่า หน้าดูซีดลงไปกว่าเดิม ขอบตาดูแดงๆ
กูทำไรผิด?
“เดี๋ยวไปห้องน้ำก่อนนะ”มันสะบัดมือผมออกวิ่งตรงออกไปยังห้องน้ำทางหัวมุมของห้าง
คิดว่าผมเป็นตัวอะไร
หุ่นยนต์เหรอ...ถึงจะสั่งอะไรก็ต้องทำตามไปซะหมด...
คิดว่าผมไม่มีหัวใจเหรอไง... ผมก็หัวใจนะและรักใครเป็นด้วย...
ผมวิ่งตามร่างบางไป ไม่รู้ดิ รู้สึกแปลกๆ
ผมหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำ มองกระจกที่แสดงสีหน้าของคนร่างบางที่ดวงตาแดงก่ำ
“ร้องไห้ทำไม”
มันสะดุ้ง หน้าซีดๆหันมามองผมที่ขอบประตูห้องน้ำ ตาแดงกก่ำเบิกกว้างก่อนจะรีบยกมือสองข้างปิดหน้าตัวเองเอาไว้
“ป่าว”มันว่าเสียงสั่น
“มึงปวดเมนส์เหรอไง ไปเดี๋ยวกูพาไปกินไอติม”
ผู้ชายที่ไหนเค้ามีเมนส์กันเหล่า ไอ้บ้าพอร์ท!~
“จะพาไปกินไอติมเหรอ”คนตัวเล็กว่ายกมือเช็ดน้ำตาออก
เอาของกินมาล่อแค่นี้ ดีใจขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ? - -
“มึงจะไปไหม๊ ถ้าไปก็รีบล้างหน้าล้างตาเช็ดขี้มูกมึงออกด้วย”
ไอบ้าพอร์ท! พูดไรน่าเกลียด ติดอยู่จริงอ่า?
“ไม่เห็นจะมี”
“เหอะ รีบๆออกมาดิให้กูรอนานเดี๋ยวก็เปลี่ยนใจหรอก”
“เดี๋ยวสิ หน้ามันยังเปียกน้ำอยู่เลย รอให้แห้งก่อน”
“เอาผ้าเช็ดหน้ากูไปใช้ก่อน”ผมว่าเดินเข้าไปเช็ดหน้าให้ไอ้คิวท์มันลวกๆ ก่อนจะดึงมือมันออกจากห้องน้ำเดินไปอีกทางหนึ่งของ
ห้าง ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ร้านไอศกรีมที่มีการตกแต่งร้านแบบกุ๊กกิ๊กน่ารัก ผมเห็นร้านแล้วอยากจะอ้วก ปกติกูเข้าแต่ร้านเหล้า ไม่
ผับ ก็ บาร์ ไม่เคยพาใครมากินไอติมแบบนี้มาก่อนเลย ส่วนร่างเล็กๆข้างยิ้มแก้มแทบปริ ตะกี้ยังร้องไห้อยู่เลย หรือว่ามึงแกล้ง
ทำตัวน่าสงสารให้กูรู้สึกผิดว่ะ?
“ร้านน่ารักจัง”
“เข้าไปสิมึงจะยืนเพ้อยู่หน้าร้ายเลยเหรอไง”
“ถ้าไม่อยากกิน ก็หลับบ้านกันก่อนก็ได้นะ”มันหุบยิ้มลง มองร้านไอติมตาละห้อย
คิดว่ากูจะสงสารเหรอไง!?
“ไม่กลับ ทำไมกูจะให้มึงกิน เข้าไปสิ”ผมว่ากุมมือไอ้คิวท์เข้าไปในร้าน ตรงเข้าไปหาโต๊ะมุมที่ไม่ค่อยมีคนเยอะ เพราะผมไม่ชอบ
การถูกมองซะเท่าไหร่
“กินดีๆดิว่ะ เลอะหมดแล้ว”
“อื้มๆ”มันพยักหน้าให้มันผ่านๆไปไม่ได้หันมาสนใจผมแต่อย่างใด
“ทำอย่างกับไม่เคยกิน”
“ตั้งแต่พ่อจากไปเราก็ไม่เคยได้กินไอติมอร่อยๆแพงๆแบบนี้หรอก ทั้งๆที่ไอติมเป็นสิ่งที่เราชอบที่สุด”
ว่าหล่ะ เวลาผมไปบ้านมันถึงไม่เคยเห็นพ่อมันเลย อยู่กับแม่สองคนเองเหรอว่ะ?
“…”
“โทดทีนะ ไม่น่าพูดอะไรบ้าบอแบบนี้เลย”มันยิ้มก่อนจะก้มหน้าก้มตากินไอติมของมันต่อไป
ขอโทษกูทำไมว่ะ เรื่องแค่นี้เอง
“อิ่มแล้วเหรอ”
“อื้ม”มันว่าพลางเช็ดปากไปมา
“งั้นกลับบ้าน”
จ่ายตังค์ไรเสร็จผมกุมมือมันออกจากร้าน ก่อนจะเดินออกจากห้างแล้วขึ้นไปนั่งบนรถ
“จะกลับบ้านหรือจะกลับคอนโด”ผมถาม
“กลับบ้าน”มันว่า
“อืม”ผมสตาร์ทรถออกจากห้าง หันมองร่างบางที่ค่อยๆหลับตาลงด้วยความเพลีย
วันนี้กูตามใจมึงสักวันก็ได้ว่ะ
.
.
.
.
.
.
แต่รวันนี้iรู้สึกเหมือนผมมาเดตกับมันเลยหว่ะ
“ไอ้คิทว์ๆ”ผมเขย่าตัวมันเบาๆเริ่มจะกลัวว่ากระดูกมันจะหักจริงๆแหละ
“อื้ออ”มันค่อยๆปรื่อตาขึ้น บิดขี้เกียจก่อนจะเอามือขยี้ตา หันคอไปมามองออกไปนอกกระจก
“ถึงแล้ว”
“อื้ม ขอบคุณนะ”มันว่า
“เรื่องไร”ผมถาม
“ก็เรื่องไอติมไง”
“แค่ขอบคุณเหรอ”
“…”
“จูบกูก่อนดิ”
“หื้อ!?”
“ถ้าไม่จูบกูอุ้มมึงขึ้นไปต่อบนบ้านนะ”
มันหลับตาลงริมฝีปากบางค่อยๆเขยิบเข้ามาใกล้ ยั่วกูดีแท้ ผมคิด
จุ๊ฟฟ~
“อื้ออ”ผมก้มลงประทับจูบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆลงลิ้นเข้าไปทำสำรวจโพรงปากหวาน
นุ่มและหวานกว่าไอติมที่ผมเพิ่งกินมาเมื่อกี้อีก
“อื้มม จ๊วบบ~”ผมดูดปากมันทีสองทีก่อนจะก้มลงซุกที่ซอกคอหอมๆโดยมีมือเล็กๆพยายามดันผมให้ออกจากตัว
“อืออ พอได้แล้ว”ร่างเล็กโวยวาย ปากบอกว่าไม่แต่ร่างกายสิเคลิ้ม
ฟ๊อดดด
ผมฝั่งจมูกลงบนแก้มนุ่มๆอีกครั้ง ก่อนจะคลายตัวออกจากคนตัวเล็ก
“พรุ่งนี้เดี๋ยวกูมารับไปโรงงเรียนเรียน ห้ามสายอีก”
“อื้ม”มันว่าแล้วก็เดินลงจากรถไป
ผมมองร่างบางที่ค่อยๆหายเข้าไปในบ้านหลังเล็กๆ ทุกครั้งที่ผมอยู่กับมันแล้วรู้สึกมีความสุขจัง
ความรู้สึกแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรนะ?
.
.
.
.
.
แล้วกูเพ้อไรของกูว่ะ อึ๊ยย!!!
ผมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนั้นออก ก่อนจะสตาร์ทรถคันหรูออกไปในที่สุด
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาต่อแล้วว ตอนนี้เป็นตอนหวานของพอร์ทและคิวท์เนอะ ไม่รู้จะถูกใจกันรึเปล่า รู้สึกว่าพอร์ทจะเริ่มชอบคิวท์แล้วนะเนี่ย ยังไงก็ช่วยลุ้นๆคู่นี่นะค่ะ ส่วนปริศนากัส วิน เกมส์ แอบสปอย - -* อันนี้ก็รอติดตามกันนะจ๊ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
อ่านแล้วไม่รู้ว่าฝีมือเราพัฒนาขึ้นรึเปล่า อ่านแล้วยังมึนๆก็ติ กันได้นะ ขอบคุณค่ะ
ปล. อากาศหนาวๆแล้วอยากลืมดูแลสุขภาพกันด้วยนร๊า