หัวข้อ: เจ็บหนักๆ กับ รักเถื่อนๆ โดย MS.Shizuru Lesson36 END

[yang]

    คนแต่งเจ๋งงงอ่ะ

มาต่อไวๆๆนะจ่ะ

[jaymaza]

ว้าวววววววว

จัดเต็มตลอด,,,ชอบๆๆ

มาต่ออีกไวๆน๊าาา

^^

[KimGeeHu]

วินดูแลน้องเฟียร์ดีๆ นะคับ
ถึงเวลาโชว์แมน เรียกคะแนนแล้วคับ คริคริ
ปล.นักเขียนได้ใจอ่ะ

[yayee2]

ดูแลน้องดีๆนะวิน ทำดีด้วยใจนี่น่าจะได้ใจน้องมาครองล่ะ
คนเราจะเห็นใจกัน ได้ใจกันก็ยามเจ็บไข้นี่แหละ
เฟียร์เป็นเด็กดีจึงมีแต่คนรักและเอ็นดู
ชูหัวแม่มือให้คนเขียน "นักเขียนยอดขยัน"

[Akad3ar]

รอจ้าาาา

[shizuruviola]

Lesson 19

( Fear Part )

ผมสลึมสลือตื่นขึ้นมาแต่ยังไม่ได้ลืมตาครับรู้สึกหนักหัวอยู่เล็กและก็ทบทวนเรื่องราวต่างๆเหมือนเห็นพี่วินเข้ามาป้อนข้าวป้อนยาด้วย แต่คงฝันไปมั้งผมขยับตัวบิดนิดหน่อยว่าแต่ทำไมวันนี้เตียงอุ่นจัง ผมลืมตาขึ้นดู ก็เห็นพี่วินนอนมองผมอยู่และที่สำคัญ กอดผมไว้ด้วย อึ้ยยยยย >///< เขิลอ่ะ

“เฮ้ย!!” ผมสะดุ้งเลยครับ

“จะโวยวายทำไมเนี่ย ตื่นมาก็เสียงดังเลย” พี่วินบ่นผมครับ

“แล้วพี่เข้ามาในห้องผมได้ไง” ผมถามครับ

“กุญแจสำรองจากป้าแป๊วน่ะ” อ๋อเอากุญแจจากป้าชิ

“แล้วทำไม พี่ต้องมานอนกอดผมด้วย” ผมถามแล้วก็เขิลๆเหมือนกัน

“นี่จำไม่ได้จริงๆหรอ เราอ่ะเป็นคนบอกพี่ว่าให้อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน” เออ อันนี้อาจจะจริงเพราะเวลาเป็นไข้ผมจะชอบเพ้อไปเลื่อยเปื่อยน่ะครับ

“ก็...ก็....ขอแค่ไห้อยู่เป็นเพื่อนไม่เห็นต้อง...กอด  เลยนี่” ผมบอกเสียงอ่อยตอนท้าย

“ฮ่าๆๆๆๆ” พี่วินมันขำครับ

“ขำอะไร”

“เปล่า ขำคนเป็นไข้แล้วเพ้อ” ผมเลิกต่อล้อต่อเถียงแล้วนอนต่อดีกว่า พี่วินเอาถ้วยอะไรสักอย่างในมือไปเก็บ ถ้าเดาคงเป็นถ้วยข้าวที่เค้าป้อมผมนี่แหละ

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” เสียงใครมาเคาะประตูวะ ผมกำลังลุกไปเปิดแต่ถูกอีกคนห้ามไว้

“นอน ไปนั้นแหละเดี๋ยวพี่เปิดเอง” ก็ว่าง่ายครับ ขี้เกลียดลุกไปเปิดผมรู้สึกได้ยินเสียงอะไร เฮ ฮา มาจากข้างนอกสักพักประตูก็เปิดออก

“ไงวะ เป็นไงบ้าง” ผมหันไปตามเสียง เฮ้ย ไมโล นี่หว่า ไอ้โอ้ด้วย

“เป็นไงบ้างคะ น้องเฟียร์” พี่ส้ม พี่แป้ง โหย มาครับเลย พี่ต้น พี่โชว์ พี่ฟ้า พี่เกียร์ พี่แสบ

“มาห้องเฟียร์ถูกได้ไงอ่า จำได้ว่าไม่เคยบอกใคร” ผมทำงอลแก้มป่องครับ

“พอเลยมึง ไม่สบายเสือกไม่เจียมสังขาล เสือกจะมานั่งงอลพวกกู” ไอ้โอ้ด่าผมอ่ะนี่กูป่วยอยู่นะเว้ย

“อะไรเล่า...แค่สงสัยเฉยๆ ว่ามาถูกได้ไง” ผมทำให้น้ำเสียงเศร้าลงครับฮิฮิแกล้งมัน

“พอเลย โอ้ เดี๋ยวไมโลคุยกับเฟียร์เอง ออกกันไปก่อนนะคะ ไมโลมีเรื่องอยากคุยกับเฟียร์ส่วนตัวนิดหน่อย” ทุกคนก็ผยักหน้าแล้วออกไป ตอนนี้ไมโลล็อคห้องแล้วมานั่งข้างผมแล้วครับ

“ไงแก ฉันน้อยใจแกนะที่ไม่ยอมบอกที่อยู่กับฉันแต่บอก พี่วินอ่ะ” มันทำท่างอลผมครับ

“เฮ้ย เราไม่ได้บอกนะ พี่วินมันมาได้ไงก็ไม่รู้” แล้วผมก็เล่าเหตุการณ์วันนั้นให้มันฟังครับมันฟังแล้วก็ถึงกับตาค้างเลยครับ

“เอ่อ แล้วแกกับพี่วิน ไปถึงไหนแล้ว”

“อะไรไปถึงไหนแล้ว” ผมถามแบบ งงๆ

“ก็...สถานะแกสองคน...”

“พี่น้องไง” ผมตอบเร็วเท่าความคิด แต่พูดออกไปแล้วรู้สึกหว้าเหว่หน่อยๆเหมือนกัน

“แน่ใจหรอว่าแค่นั้น”

“แน่ใจสิ” ผมตอบหน้านิ่งๆ มาสูตรเดิมครับ

“ฉันไม่รู้หรอกว่าแกคิดอะไรอยู่  แต่ดูแล้วฉันว่า...พี่วินเค้าชอบแกมาก” เอ่อ อันนี้กูรู้ดี

“บ้า หรือเปล่าไมโล แกเอาอะไรมาตัดสินว่าพี่วินเค้าชอบเรา” ผมตอบแล้วแสร้งหัวเราะ

“ไม่รู้สิการกระทำเค้ามั่ง ก็พอพี่ต้นพูดว่าแกอาจจะแฮงค์อยู่ในห้องก็ได้ พี่วินก็รีบขับรถออกมาหาแก ถึงกับโดดเรียนคาบบ่ายเลยนะเว้ย”

“…” เงียบเลยครับไปไม่ถูก

“เฮ้อ  ก็แล้วแต่แกละกันอะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำเถอะนะงั้นเดี๋ยวพวกฉันจะกลับแล้วแหละ” มันตอบหน้าเนือยๆ

“อืม” ผมผยักหน้ารับ

แล้วพวกที่เหลือก็เข้ามาดูอาการผมบ้าง แซว ผมบ้างตามประสาคนเลี้ยงหมาไว้ในปากอ่ะนะแต่ผมก็ไม่ถืออะไร ชิน ตอนนี้เหลือแต่พวกพี่ๆแล้วหล่ะครับโอ้กับไมโลมันกลับไปแล้ว

“งั้นเดี๋ยวพวกพี่ กลับก่อนนะ น้องเฟียร์ จะได้พักผ่อน”

“ครับ ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยม” ผมยิ้มตอบ

“อ้าว แล้วมึงไม่กลับหรอไอ้วิน” พี่โชว์ถามครับ

“ไม่กลับ จะนอนนี้” ทุกคนอึ้งรวมทั้งผม

“เฮ้ ๆ เร็วไปมั้ง” ไอ้พี่แสบสะกิดพี่วินครับ

“ก็ดูเผื่ออาการแย่ลง ไม่สบายยังงี้นอนคนเดียวได้ไง” มันตอบเพื่อนมันเพื่อนมันก็แซวครับ

“เห้ย  น้องเค้าเป็นไข้อยู่ อย่ารุนแรงมากนักล่ะ” ไอ้พี่ต้นครับ แม่งปากหมากันจริงๆ

“เหี้ยนี่จังไรนะพวกมึง” มันหัวเสียหน่อยๆครับ

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ “ หัวเราะกันร่วมเลยครับส่วมผมคลุมโปลงเรียบร้อยแล้วอาย

 “ไป ไป พวกมึงกลับไปสักทีเถอะ กูรำคาญและ”

“แหม รีบไล่กูเลยนะไอ้เพื่อนเวร ไปก็ได้วะ ไปละนะครับน้องเฟียร์” พี่ฟ้าบอกครับ

“ครับ” ผมยิ้มตอบแล้วก็ล้มตัวนอนครับ

[lucifel]

คุณพี่วินนี่เป็นพระเอกเรื่องแน่เหรอ ทำไมพอน้องหนูมีเรื่อง ไม่ออกไปปกป้อง นั่งดู ตกลงพี่แกเป็นตัวประกอบใช่ไหม  หมั่นไส้! หาแต่เรื่องมาให้น้องเฟียร์ตลอด 

[♠DekDoy♠]

เฝ้าไข้เท่านั้นนะตาวิน อย่านอกลู่นอกทาง ห้ามฉวยโอกาสเข้าใจมั้ย

[White]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  ชอบๆๆๆๆๆ

มาต่อเร็วทันใจมาก ทันจนตามอ่านแทบไม่ทัน

ตื่นมาเช็ค โอ้โห ไปไกลอีกหลายตอน สู้ๆ นะคะ

[kitty]

 

[yang]

มาต่อเร็วมากอ่ะ
ิ

 


วินอย่าทำไรน้องนะ

[jaymaza]

รอตอนต่อไป

อิอิ

[shizuruviola]

Lesson 20

( Win Part )

ผมออกมาส่งพวกเพื่อนๆของผมกลับบ้านแต่แม่งก็แซวกันไม่เลิกจริงๆครับ แต่ก็อย่างว่าแหละจะเอาอะไรกับไอ้พวกนี้

พอผมเข้ามาในห้องก็เห็นเฟียร์นอนตาแป๋วจ้องหน้าผมอยู่ครับผมเลยเดินขึ้นไปนอนข้างๆเลยครับ

“ใครชวนให้นอนด้วย”

“อยากนอนเอง มีอะไรมั้ย” ผมหันไปตอบแล้วยักคิ้ว

“…” เงียบนิ่ง และ นอนหันหลังให้ผมเลย

“โอ๋ ๆ เป็นอะไร ก็แค่เป็นห่วง อยากอยู่ใกล้ๆ ไม่ได้หรอ”

“อือ ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ ปล่อยๆ จะนอนแล้ว” ผมกอดมันไว้ครับตอนนี้

“พรุ่งนี้จะไปเรียนเปล่า”

“ไปสิ ช่วงนี้ไม่อยากขาดใกล้สอบแล้ว”

“อือ ๆ แล้วพรุ่งนี้เรียนเช้าหรือบ่ายล่ะ” ผมถามมันครับ

“เรียนทั้งเช้าทั้งบ่ายแหละ”

“อือๆ เดี๋ยวพี่ไปส่ง” จริงๆพรุ่งนี้ผมเรียนบ่ายครับแต่ไปส่งมันดีกว่าเป็นห่วง

“ไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยนอน แล้วเฟียร์ก็ไม่มีเสื้อผ้าไซต์ควายนะ” โหยังแรงเหมือนเดิมขนาดป่วยนะเนี่ย

“รู้แล้วน่า พี่ก็ไม่หวังใส่เสื้อผ้า เฟียร์หรอก...หวังอย่างอื่นมากกว่า โอ้ยยย” โดนทุบเลยครับ

“ทะลึ่ง” มันว่าเสร็จก็หันหลังนอนต่อ ผมเลยค่อยเขยิบหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วก็...

“ฟอด..”

“เฮ้ยยย” สะดุ้งโหยงเลยครับ

“แก้มนิ่มจัง หึหึ” พูดเสร็จก็รีบเดินอกมาเลยครับไม่งั้นเดี๋ยวเจ็บตัวเฟียร์มันหน้าแดงนิดหน่อยครับแต่ยังคงสายตาที่นิ่งไว้ได้เหมือนเดิม คนหรือก้อนหินวะ บางครั้งเหมือนมันไม่มีความรู้สึกเลย

ผมเดินมาเอาเสื้อผ้าในรถ ผมจะมีเสื้อผ้าไว้ฉุกเฉินหลังรถ เผื่อเวลาไปไหนแล้วไม่ได้เตรียมตัวไปประมาณ 2-3 ชุด เดินกลับมาในห้องก็อาบน้ำจะเข้าไปนอนก็เห็นเฟียร์หลับไปแล้วครับผมนั่งมองใบหน้าใสๆผมยาวที่ไหลลงมาปิดหน้า ผมเสยขึ้นไปไห้พ้นๆแล้วนั่งมอง.....ยิ่งมองก็ยิ่งหลงใหล เฮ้อ ท่าทางผมจะชอบผู้ชายจริงๆซะแล้ว

( Fear Part )

ผมตื่นขึ้นมาก็หกโมงครึ่งแล้วหันไปหาคนข้างๆแต่มันยังไม่ตื่นครับผมเลยลุกไปทำกับข้าว เมนูวันนี้เป็น กวางตุ้งผัดเผ็ดของผม กับ กระเพราหมูของคนเฝ้าไข้ผมและเมื่อนึกถึงคนที่ยังไม่ตื่น คำพูดของ ไมโล ก็ลอยเข้ามาหัวผมครับ...

‘พี่วินเค้าชอบแกมาก’

‘พอพี่ต้นพูดว่าแกอาจจะแฮงค์อยู่ในห้องก็ได้ พี่วินก็รีบขับรถออกมาหาแก ถึงกับโดดเรียนคาบบ่ายเลยนะเว้ย’

... เฮ้อ เลิกคิดๆ พอๆ ผมไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไปปลุกคนที่ยังนอนเหมือนตายไม่ขยับตัวเลยสักนิดเดียว

“พี่วิน” ผมเขย่าตัวเค้าเล็กน้อย

“…”

“พี่วิน” ผมเรียกซ้ำอีกรอบ

“…” เงียบเหมือนเดิม

“พี่!!!......วิน!!!!” ผมตะโกนลั่นห้องเลยครับคราวนี้

“เฮ้ย ๆ ๆ ปลั้ก....โอะ”

“ฮ่า ๆ ๆ” ผมขำน้ำตาเล็ดเลยครับพวกกลิ้งตกเตียงเลย

“หืม มีอะไร” งัวเงียตอบครับสงสัยเมื่อคืนนอนดึก

“ไปอาบน้ำสิ จะได้มากินข้าว” ผมบอก

“ฮะ..หาววววววววว” ผมได้ยินเสียงคนหาวแต่ไม่ทันหันหลังกลับไปแต่อยู่ดีดีก็รู้สึกเหมือนมีแรงผลักหมุนตัวกลับหลังและ.....

“จุ๊บ…”

“หึ้ย ผลั้ว” อยู่ดีๆก็หันมา...จุ๊บ ผมสะงั้น >///<

“ผลั้ว...โอ้ยยย เจ็บนะเฟียร์” ใช่ ฝีมือผมผมฟาดเข้ากลางหลังเต็มๆหนึ่งดอก

“อยากทะลึ่งเอง รีบไปเลยไป๊” ผมไล่ พี่วินมันทำหน้าเซงๆแต่ก็ยอมเข้าไปอาบน้ำครับพอเสร็จเราก็มานั่งกินข้าวกันไปคุยกันไปครับ เราก็คุยกันหลายเรื่อง ตั้งแต่การเรียน เรื่องลักษณะนิสัยของเพื่อนๆ เรื่องครอบครัวก็พูดผมเล่าทุกอย่างให้พี่วินฟัง ผมรู้สึกว่าเค้าเชื่อใจได้ เวลาผมเล่าก็ไม่ได้สะเทือนใจเท่าไรนักหรอก รวมทั้งที่ผมเป็นลูกครึ่ง ฝรั่งเศส พี่วินก็บอกว่าดูออกว่าเป็นลูกครึ่งแต่ไม่รู้ว่าครึ่งอะไร

วันนี้ผมนั่งรถมากับพี่วินครับพี่วินก็มาส่งที่หน้าคณเลย ตอนนี้ประมาณเจ็ดโมงเกือบแปดโมงคนยังไม่เยอะผมเริ่มเรียนเก้าโมงครับ พอส่งผมเสร็จ พี่วินก็ขับรถไปบ้านก่อนบอกว่าไปเปลี่ยนชุดนักศึกษามาเรียนตอนบ่าย

ผมกำลังจะเดินไปโรงอาหารก็ต้องหยุดฝีเท้าเมื่อผมเห็น...อีน้ำหวาน...มันกำลังโดนมาที่ผม พร้อมกับผู้ชายร่างยักเหมือนควายป่าผสมหมีควายอีกทีนึง คนห่าอะไรตัวยังกับตึกผมพยายามเดินเลี่ยงเธอครับแต่เหมือนเธอจงใจเดินมาหาผม

“จะรีบไปไหนล่ะคะ คุณเฟียร์” ดัดจริตอีหอกทำเป็นพูดดี

“อ๋อ พอดีนัดเพื่อนไว้น่ะไปก่อนนะ” ผมสะบัดแขนออกแต่ผู้ชายที่มาด้วยก็เข้ามาล็อกคอผมไว้

“ลากมันไปตรงนู้นเลย” เฮ้ยไม่เอานะไม่อยากออกกำลังแต่เช้า ทำไงดี ทำไงดี!!!

[lucifel]

ว่าแล้ว..........
ปัญหาต้องตามมา
ตัดคะแนนคุณพี่วิน 10 คะแนน ที่หาปัญหามาให้
และตัดเพิ่มอีก 15 คะแนน ข้อหาคุมชะนีหวานไม่ดี
ปล่อยให้มาอาละวาดแพร่เชื้อโรค

[k00_eng^^]

พี่วินมาช่วยเฟียร์ด้วย

[yang]

    นังน้ำหวานนนน พี่วินมาเคลียด่วนนนน





ปล. มาอัพเร็วมากค่ะ

[♠DekDoy♠]

เฮ้ยยยย ตาวินทำไมแกไม่จัดการให้เรียบร้อยเลยฟร่ะ
จะจีบใครสักคน ก็กรุณาเคลียร์กะคนเดิม คนเก่าให้เรียบร้อยหน่อยเหอะ
เบื่อพระเอกแบบนี้จริงๆ

[Hooh]

 หงุดหงิด

จะมาทำอาไรเฟียร์ของช้าน

[Warlock]

ว่าแล้วเชียวอ่ะว่านางไม่ยอมเลิกลาง่าย จะเป็นยังไงต่อละนี่

[salemon]

พึ่งมาอ่านค่า

เกลียดอีหวาน 
สนุกดีค่า ลงบ่อยๆน๊า

[White]

พี่วินมาช่วยเร็วๆ

[ณ ที่เดิม™]

เพิ่งเข้ามาอ่าน
ถ้ายัยหวานจะตามราวีขนาดนี้   

[shizuruviola]

จะมาต่ออีกทีตอนเย็นนะ

ขอไปทำธุระก่อน แล้วเจอกันครับ

[jaymaza]

ค้างงงงงงงงง

มาไวๆๆ

รอจ้า

[kungyung]

กำลังมันส์เลยยยยย

[dawnthesky]

ปัญหา เหมือนจะมาหาเฟียร์ตลอดเลย สู้ ๆ ค่ะ อย่าลืมงัดกังฟูมาสู้นะ

[Pigstar]

ยัยหวานนั่น

ไม่รู้อะไรซะแล้ว

น้องเฟียร์ไม่ใช่กระจอกๆ

นะเฟ้ย

[nook21]

เรื่องน่ารักมาก รออยู่นะครับ

[TanyaPuech]

เนื้อเรื่องสนุกครับ

พี่วินของเรารุกน่ารักดีเนอะ

เฟียร์ก็น่ารักกกกกก

อินังหวานนี่  ร้ายซะอยากจะบ้า  มีชะนีสไตล์นี่เกือบทุกเรื่องจิงๆ 

พี่วินรีบมาช่วยเฟียร์นะ

ปล  รักคนเขียนครับ  ขยันมากกกกกก 

[kenghan]

เฟียร์ใจอ่อนสักนิดก็ดีนะ แต่พี่วินเคลียร์
ตัวเองด่วนๆๆๆ เฟียร์เก่งเอาตัวรอดได้แน่