[เรื่องเล่า]"กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง(สำหรับคนที่แอบรักเพื่อน)"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องเล่า]"กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง(สำหรับคนที่แอบรักเพื่อน)"  (อ่าน 163893 ครั้ง)

boykook

  • บุคคลทั่วไป
หมายเหตุจาก boyko-ok
       เนื่องจากบอร์ดเดี้ยงไปราวๆ 2 วันทำให้ข้อมูลในหน้าที่ 4 ซึ่งเป็นหน้าล่าสุด
รวมทั้งคอมเมนต์ของเพื่อนๆด้วยก็หายไปหมด
ก่อนนั้นผมก็ไม่ได้เซฟไว้ด้วยคับ
เป็นความประมาทชะล่าใจจากผมเอง
ต้องขออภัยอย่างสูงเลยคับ
แต่อย่างไรผมก็มีต้นเรื่องอยู่แล้ว คงต้องมาเริ่มต่อกันใหม่
หวังว่าเพื่อนๆจะเข้าใจนะคับและให้อภัยด้วยน่ะคับ..
******************************************************
ดีจังงับ.....เดินหน้า  สู้  เลย.....เชื้อไฟก็มีแล้ว  (คงม่ายช่ายรักข้างเดียวนะเนี่ย  ที่ทีแบบนี้)
       :m4:

ปล.ฝากคน Post ไปบอกคุณ เคน ด้วยนะงับ         :m7:

 ถึงขณะนี้
วันเดือนปีนี้
ความสัมพันธ์ระหว่างเคนกับโอก็ใช่จะราบรื่นนะคับ
เหมือนคลื่นลมที่ยังสงบเสียมากกว่า
ไหนจะแฟนโอ ไหนจะผู้ใหญ่ทางโอ
หรือแม้กระทั่งฝ่ายคุณเคนเอง
ซึ่งไม่ได้บอกรายละเอียดว่า คุณแม่ทราบเรื่องของทั้งสองหรือเห็นชอบด้วยมั้ย
หรือทราบแต่ไม่อยากสนับสนุน
คุณเคนไม่ได้กล่าวถึงคับ
เรื่องยาวคับ...

มันหนักหนาเวลาทุกข์
แต่ยามสุขก็เหลือล้น...

อยากอ่านรักแห่งสยามเวอร์ชั่นเคนกะโอต่อมั้ยคับ..
(เดี๋ยวจะมีเรื่องนี้เข้ามาเกี่ยวข้องในลำดับต่อไป
แต่อีกนานแค่ไหน ยังระบุไม่ได้คับ
ก็..ติดตามกันเรื่อยๆ
อยากทราบ+อ่านความเห็นของเพื่อนๆด้วยคับ)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เคนครับ 

@ นอนนี่ @

                แล้ววันเกิดพ่อพี่ณัฐก็มาถึง
เราทุกคน ต่างก็นัดกันไป ผม บอส มิน วิท และฟง พวกเรามารอกันอยู่ที่บ้านโอและไปพร้อมกัน
ทุกคนแต่งตัวหล่อมากครับ เราเตรียมตัวกันอย่างดี ผมไปถึงบ้านโอก่อนเพื่อน ผมเลือกชุดให้โอเค้า โอบอก " ต้องหล่อขนาดนี้เลยเหรอ โอหล่ออยู่แล้วนะ "
ผม       " หลงตัวเอง "
โอ        " พูดจริงๆ "
ผม       " หล่อก็หล่อ แต่รีบแต่งตัวก่อน เดี๋ยวเพื่อนก็มากันแล้ว "
โอเค้าอาบน้ำ แต่งตัว แล้วออกมาดูหล่อมากครับ สมกับที่ผมรอดู
เรานั่งรอเพื่อนๆอยู่สักครู่ใหญ่ เพื่อนก็มาครบ เราก็ไปที่บ้านพี่ณัฐ
เราไม่ลืมแวะซื้อของขวัญ เป็นแจกันดอกไม้ ให้พ่อพี่ณัฐด้วย
มาถึงบ้านพี่ณัฐ รถจอดเยอะมาก มองดูคนก็มาก เราเข้าไปทักทายพี่ณัฐที่ยืนอยู่
พี่เค้ารีบมาต้อนรับเรา โอ เดินมาอยู่ด้านข้างผมไม่ห่าง
พี่ณัฐพาไปหาพ่อของพี่เค้า พวกเราก็ทักทายและให้ดอกไม้
จากนั้นเราก็ไปยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง ด้านข้างเวที โอบอก
โอ   " บ้านไอ้ณัฐนี่คงรวยมากนะ "
พวกเราดื่มและทานอะไรกันเล็กน้อย พ่อพี่ณัฐก็ขึ้นไปพูดบนเวที จบแล้วก็สังสรรค์กัน
พี่ณัฐเดินมาบอกว่า ให้เราไปเล่นในห้องรับแขกกันดีกว่า เพราะมีคนมาก น่าเบื่อ พวกเราก็ไป
โอเค้าก็มาเดินใกล้ๆผมตลอด เหมือนจะบอกว่าห้ามพี่ณัฐมาใกล้ผม
เราเข้าไปนั่งกันที่ห้องรับแขก นั่งร้องเพลงคาราโอเกะกัน สนุกดีครับ
มีผมกับโอ ไม่ได้ร้อง เพราะผมเสียงไม่ได้เรื่อง โอเค้าก็มานั่งเล่นกับผม นั่งหยอกผม
เล่นกับผมถึงขนาด พวกเพื่อนๆงงว่า วันนี้โอเป็นอะไร ทำไมมันแปลกๆ
ผมบอกมินว่า " โอมันหึงพี่ณัฐ "
              มิน " ดูก็รู้ หึงมากด้วย "
พี่ณัฐก็ดูจะไม่มาเล่นกับผมมากนัก พี่เค้าคงรู้ว่าโอหึง
เรานั่งเล่น นั่งร้อง กันจนดึก ก็มีคนเข้ามาตามพี่ณัฐออกไปส่งแขก
พี่ณัฐบอก " เคน เดี๋ยวพี่มานะ "
ผมก็ตอบ  "ครับ "
โอมองหน้าผม อีกประมาณครึ่งช.ม. พี่ณัฐก็เสร็จงานแล้ว เดินเข้ามากับพ่อแม่พี่ณัฐ
เราก็นั่งทักทายคุยกัน
พ่อบอก " เป็นไง เคน คุณพ่อคุณแม่ สบายดีมั๊ย "
      ผม " สบายดีครับ พ่อแม่ฝากคิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยนะครับ "
แม่พี่เค้า " เดี๋ยวนี้ ไม่เห็นมานอนเล่นกับพี่เค้าเลยลูก "
พี่ณัฐมองมาที่ผม โอก็มองหน้าผม
พี่ณัฐรีบเปลี่ยนเรื่องบอก " พ่อกับแม่เหนื่อยแล้ว ไปพักผ่อนก่อนนะครับ เดี๋ยวพวกน้องๆ ผมดูแลเอง " เป็นประโยคที่ทำให้เราผ่อนคลายลงได้บ้าง
พ่อแม่พี่เค้าก็ แยกไป พ่อพี่ณัฐบอก " ตามสบายนะลูก นอนที่นี่กันก็ได้ นะ " พวกผมก็ ครับ
เรานั่งอีกสักครู่ ผมเห็นโอเค้าเริ่มไม่สนใจใคร ดูท่าเค้าคงโกรธเรื่องที่พ่อถามเมื่อกี๊
ผมชวนเพื่อนๆกลับบ้าน พี่ณัฐก็ออกมาส่ง
พี่ณัฐทิ้งท้ายกับผมว่า " เคน ไม่นอนนี่เหรอ " แล้วยิ้มแบบกวนๆ เหมือนจะแกล้งโอ
โอเค้าหันไปตอบพี่ณัฐทันทีว่า " ไม่อะครับพี่ เคนจะไปนอนบ้านผม " ทำให้เพื่อนๆในที่นั้นแอบยิ้มกัน ผมก็ยิ้ม พี่ณัฐก็ยิ้ม แล้วโอเค้าก็ดึงมือผมไปเลย ผมหันกลับมา แกล้งชี้หน้าพี่ณัฐ แล้วทำหน้าใส่
พี่ณัฐก็หัวเราะ
ตอนกลับ โอส่งเพื่อนๆตามบ้าน ก็ยังคุยกับทุกคนอย่างปรกติ
พอทุกคนลงแล้ว โอก็ไม่พูดอะไร แล้วขับรถกลับบ้านโอ
ผมถามโอว่า " ไม่ไปส่งเราอะ "
              โอ " ไม่ส่ง ไปนอนบ้านโอ "
             ผม " พี่ณัฐเค้าพูดเล่น "
             โอ " เมื่อก่อน เคนไปนอนบ้านมันบ่อยมากเหรอ "
            ผม " ก็ไปบ้าง "
เค้าเบรกรถแรงมากๆ ตอนนั้นอยู่ในซอยเกือบถึงหน้าซอย โอหันมามองหน้าผม แล้วถามผมว่า
            โอ " มันเคยทำอะไรเคนเปล่า "
           ผม " ทำอะไร "
            โอ " ตอบ " โอเสียงดัง
           ผม " ทำไมต้องเสียงดัง "
โอก็เงียบ เค้ารู้ว่าผมตกใจ โอบอก " ขอโทษ "
ผมก็เปิดรถโอออกมา โอก็รีบออกมา ผมเดินจะออกไปหน้าซอย เค้าก็เดินมาหน้าผม
เราคุยกัน แต่ไม่รู้เรื่อง ผมเริ่มร้องไห้ ( ก็ผมตกใจอะครับ )
ผมบอกโอว่า " ถ้าจะมีอะไรกับพี่เค้าก็ไม่แปลก เพราะถ้าเปรียบเทียบไปแล้ว เค้าดียิ่งกว่าแฟนอีก " แล้วผมก็เดินหนีเค้า ผมเรียกแท็กซี่ แล้วนั่งรถกลับ

สักครู่ผมเห็นเค้าขับรถตามมา ผมโทรไปบอกโอว่า กลับบ้าน พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน
เค้าก็ไม่ยอม ผมจึงตัดสินใจลงจากรถ เพราะใกล้ถึงบ้านแล้ว ถ้าไปทะเลาะกันหน้าบ้าน
เพื่อนๆลองคิดดูนะครับ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพ่อแม่ผมได้ยิน
โอเค้าก็ลงมา ผมก็เดินไปหาโอ ผมบอก เรา 2 คนไม่ใช่เด็กแล้วนะ
โอเค้าบอก " เคน เราขอโทษ " แล้วเค้าก็ทำหน้าสลด ผมเห็นแล้วผมก็เศร้าไปด้วย
ผมรีบบอกโอ " ไม่เป็นไร " ด้วยเสียงที่สั่น น้ำตาคลอ
( เราไม่ค่อยทะเลาะกันแรงอย่างนี้นะครับ มีแต่งอนกันมากกว่า )
เค้ามองหน้าผม แล้วเดินมา เอามือลูบน้ำตาผมที่ละข้าง
แล้วบอก " ขอโทษนะ ที่ทำให้ตกใจ ไม่ได้ตั้งใจอะ "


เดี๋ยวมาต่อนะครับ


 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-12-2007 20:54:18 โดย b|ueBoYhUb »

boykook

  • บุคคลทั่วไป
เคนครับ 
ต่อนะครับ
โอเค้าเช็ดน้ำตาให้ผม แล้วค่อยๆเข้ามากอดผม มือเค้าก็ลูบที่หัวผม
ผมก็กอดเค้า ผมแทบลืมไปว่า แถวนั้นใกล้บ้าน
วันนั้น โอเค้านอนที่บ้านผม ดูโอเค้าท่าทางคิดมาก นอนไม่หลับ
ผมก็เอาหัวไปซบที่อกโอ โอเค้าก็ลูบหลังผม
ผมบอก " เรากับพี่ณัฐ ไม่เคยมีอะไรกัน เรารักพี่ณัฐแบบพี่ชายคนหนึ่ง
               แล้วพี่เค้าก็รักเราเหมือนน้อง เมื่อก่อนพี่เค้าชอบเราแต่เรามีคนที่เรารักอยู่แล้ว
               โอเข้าใจใช่มั๊ย "
ผมหันมองหน้าเค้า ดูโอเค้าสบายใจอย่างเห็นได้ชัด แต่โอก็ไม่ได้พูดอะไร
เค้าจูบที่ผมผมเบาๆ ก่อนที่จะบอกว่า " โอ เชื่อเคน "
แล้วเราก็นอน

ตื่นเช้ามาผมเขียนใส่กระจกที่ห้องน้ำว่า " รักโอนะ "
และบีบยาสีฟันใส่แปรงวางไว้ให้โอ แล้วผมก็ลงไปทานข้าวกับพ่อแม่
โอเค้าตื่นสาย เค้าก็อาบน้ำแล้วตามลงมา
เค้าทำเฉยๆ ผมคิดว่าเค้าคงไม่เห็นข้อความในกระจก นั้น จากนั้นโอเค้าก็กลับบ้าน
ตอนเย็นผมจะอาบน้ำ ออกไปข้างนอกกับแม่ ผมเข้าไปในห้องน้ำ
มองผ่านๆ คิดว่า ข้อความเรายังอยู่ โอเค้าคงไม่ได้สนใจมัน
แต่ผมเห็นตัวหนังสือใหม่ เขียนแทนที่ตัวหนังสือของผมว่า " ขอบคุณครับ "
มันเป็นประโยคสั้นๆที่ทำให้ผมอมยิ้มทั้งคืน

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วิเคราะห์หัวใจ...

เหตุบังเอิญที่ทำให้เคนกับโอกลับมาเจอกันอีก
หลังจากที่ห่างเหินไม่ได้ติดต่อกันเลย จากการที่เคนพยายามบอกความในใจให้โอรับรู้
แล้วเคนก็เป็นฝ่ายที่พยายามห่างโอให้มากที่สุดโดยหวังว่าจะลืมความผิดหวังเสียใจนั้นได้
เวลาผ่านไปหลายปี จนกระทั่งจบมหาวิทยาลัยและเข้าสู่วัยทำงาน
ต่างก็มีภาระหน้าที่การงานของตัวเอง พบปะแต่เพื่อนร่วมงานเสียเป็นส่วนใหญ่
และบังเอิญ...
บังเอิญที่เคนเห็นโอขณะที่ต่างก็เดินเล่นอยู่ที่สยาม(รักแห่งสยาม)....
เคนมากับเพื่อนๆ โอมากับแฟนสาว
แม้จะแลกเบอร์โทรกัน ก็ทิ้งช่วงไปนานก่อนที่จะมีการติดต่อกันในคืนวันหนึ่ง
เหตุสะดุดใจเคนเกิดที่ร้านเหล้าแถวถนนข้าวสาร
เคนได้เข้าใจตัวเองอย่างแท้จริงว่า..
ในใจของเคนไม่เคย และไม่มีวันลืมโอได้เลย
หลังจากการโทรหากันในคืนนั้น
ดูเหมือนทุกอย่างจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วแต่เป็นไปตามธรรมชาติ
ไม่อาจแน่ใจว่า นั่นเป็นการโหยหาสิ่งที่ขาดหายไปของเคน
หรือลึกๆแล้ว ต่างฝ่ายต่างก็อาทรต่อกันเสมอ แม้เวลาจะผ่านมาหลายปี
ตบมือข้างเดียวย่อมไม่ดังแน่
ถ้าโอไม่มีใจให้เคน ไหนเลยจะแสดงอาการหึงหวงออกมามากมาย
อย่างที่เกิดขึ้นในตอนล่าสุดนี้...

ก็ขอสรุปสั้นๆแค่นี้ก่อนคับ
นี่เป็นบังเอิญครั้งแรกคับ

boyko-ok

------------------------------------------------------------------------------
หึง - - D2B
http://www.youtube.com/v/Y_7pIKbzg7Y&rel=1

 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-12-2007 05:27:46 โดย boyko-ok »

boykook

  • บุคคลทั่วไป
ขอคั่นตอนต่อไปด้วยการลงความเห็นของเพื่อนๆและคุณเคนครับ..

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
tan 
รอลุ้นอยู่น่ะคับ เพิ่งเข้ามาอ่านแต่ว่าโดนใจจี๊ดๆๆ แบบ เคยแอบชอบเพื่อนเหมือนกันอ่ะแต่ว่าขี้ขลาดเกินไปที่จะบอก และสานต่อ เพราะกลัวความผิดหวังมากเกินไปอ่ะคับ ของคุณมินหายไปไหนอ่ะคับ รออ่านเหมือนกันนะจ๊ะ.... 
-----------------------------------------------------------------------------------------
เคนครับ   
เพื่อนๆครับ ผมอยากถามเพื่อนๆว่า พวกเราอยากรู้ตอนจบกันหรือยังครับ หรือว่าอยากให้ผมค่อยๆลำดับเหตุการณ์ต่อไปก่อน ชอบแบบไหนอะครับ ยังไงช่วยมาตอบด้วยนะครับ ผมรอรับความคิดเห็นนะครับ ขอบคุณครับ  
-----------------------------------------------------------------------------------------
เลดี้ ไฉไล @ ใสซื่อ ~ บริสุทธิ์  
เล่าไปเรื่อย ๆ ก็ได้นะคะ
จะได้เข้าใจว่า ทำไมตอนจบมันถึงเป็นยังงั้น
ชอบเรื่องของคุณเคนมากนะคะ มาเล่าบ่อย ๆ และถี่ ๆ และเรื่อย ๆ อย่าเพิ่งรีบสรุปนะคะ อยากซาบซึ้งกับเรื่องราวอย่างละเอียดค่ะ อิอิอิ
------------------------------------------------------------------------------------------
Pal 
ค่อย ๆ เล่าตามลำดับเหตุการณ์ดีกว่าครับ เอาแบบอ่านไปลุ้นไป อย่าเฉลยตอนจบก่อนนะครับ แล้วเอาลงต่อนะครับนายเคน
------------------------------------------------------------------------------------------
rlr 
เรื่อย ๆ ก็ดีครับ แต่ มันอีกยาวป่ะ - -" ตื่นเต้น ๆ
-------------------------------------------------------------------------------
สู้ๆคับ 
ต่อไวๆนะคับ รอลุ้น เล่าเรื่อยๆดีแล้ว แต่ขอให้เล่าให้จบก็พอ :D 
------------------------------------------------------------------------------------
Nineth 
เล่าไปเรื่อยๆอะครับ
ความทรงจำที่ดีค่อยๆบรรยายให้เพื่อนๆฟังนะครับ 
--------------------------------------------------------------------------------------
++ke-vee++  
ขอแบบ เรื่อยๆ อ่ะครับ 
---------------------------------------------------------------------------------------
กิตติยาวดี 
วุ้ย ของกิต."อยากให้ผมค่อยๆลำดับเหตุการณ์ต่อไปก่อน"ค่ะ อิอิ
ขอบคุณนะคะ คุณเคนครับ
 ----------------------------------------------------------------------------------------
Takara   
โห...
เรื่องนี้จะน่ารักไปไหนครับ
วุ้ย
อ่านแล้วอิจฉา
หุหุ
น่ารักมากๆคับ
ขอบคุณนะคับ
--------------------------------------------------------------------------------
tumtum2526
ยังอยากจะรับรู้เรื่องราวน่ารักน่ารักอย่างนี้ อีกอะคับยังไม่อยากรู้ตอนจบอะคับ
อาจจะเศร้าหรือเปล่าหว่าคุณเคน

มาต่อเร้ว ๆ นะคับ

ของคุณคับสำหรับเรื่องน่ารักน่ารัก
 --------------------------------------------------------------------------------------
marv คุณ เคน ครับ
ไม่ขอบใจ ชื่อเรื่องที่สื่อถึง ความไม่สมหวังเลย
อยากให้ชื่อ กลับไม่ได้ แต่จะไปให้ถึง...อะไรๆ แบบเนี๊ยะ

เป็นวรรณกรรมที่ เขียนได้อย่างลงตัว ทั้งเนื้อเรื่อง ที่ชวนให้ติดตาม ภาษาที่ทำอ่านเข้าใจง่าย ได้อรรถรส อ่านแล้ว มีชีวิตชีวา แล้วแอบอิจฉา คุณเคนเวลา มีความสุข ในขณะที่สงสารและเศร้าโศกไปด้วย เวลาคุณเคน ทุกข์ใจ น่ะครับ
ต่อไปเรื่อยๆนะครับ ขอบคุณมากมาย

รักและรอผลงาน ที่ต้องดำเนินต่อไป ครับ

มาร์ฟ
 
----------------------------------------------------------และอีกมากมาย---------

 


*****************************
อ่านกันมาถึงตอนนี้แล้ว...
ดูเหมือนคุณเคนและโอจะหมิ่นเหม่ในการผิดต่อคนรักใช่มั้ยคับ...
หรือ ดูเหมือนคุณโอก็จะจับปลา 2 มือหรือเปล่า
หรือ คุณเคนยอมที่จะกินน้ำใต้ศอกหรือไร
ความรักเนี่ยเข้าใจยากเหมือนกันบางที
ในสถานการณ์หนึ่งการกระทำหรือความคิดหนึ่งอาจจะผิด
ในเวลาต่อมาการกระทำหรือความคิดนั้นถูกมองว่าชอบแล้วดีแล้ว
ผิดถูกนอกจากบรรทัดฐานทางสังคมแล้ว ก็มีช่วงของเวลาเป็นส่วนประกอบสำคัญเหมือนกัน

ในทุกการตัดสินใจของคุณเคน ก็คงจะมีคำอธิบายในโอกาสต่อไปนะคับ
จริงๆคุณเคนก็บอกความรู้สึกและความคิดในช่วงเวลานั้นเป็นระยะๆ ถ้าย้อนกลับไปอ่านอีกครั้ง
ถ้าผมขยัน คุณเคนครับก็คงจะมีเรื่องรักแห่งสยามเวอร์ชั่นเคนและโอราวๆต้นปีหน้า
ถ้าไม่หายไปไหนซะก่อน
แค่นี้ผมก็แทบไม่ได้ไปอ่านเรื่องของเพื่อนๆคนอื่นเลยคับ
จริงๆน่าจะเป็นรักแห่งดิโอลด์สยามมากกว่า
ถ้าติดตามอ่านกันมาคงพอจะทราบนะคับว่าทำไม
ยังงัยติดตามกันให้ทันนา..

เป็นกำลังใจให้คุณ i love u {knt} ด้วยคับ
ผมจะรออ่านเรื่องของคุณเช่นกัน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-12-2007 20:58:42 โดย b|ueBoYhUb »

boykook

  • บุคคลทั่วไป
เคนครับ  
ขอบคุณนะครับ สำหรับกำลังใจที่มีให้ผม เสมอมา ทั้งติ ชม แนะนำ มันเป็นกำลังใจให้ผม อยากจะเข้ามาตลอดเวลา ขอบคุณจริงๆ ครับ

@ น้อยใจ @
 
                  หลังจากวันนั้นดูโอเค้าจะอ้อนผมมากขึ้น โอเค้าเป็นคนที่อ้อนน่ารักมากนะครับ
เวลาที่ผมโกรธเค้า พอโอเค้าอ้อนผมนิดเดียว ผมก็หายโกรธเค้า
เช่น ตอนที่ผมไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนที่ทำงาน ไปเย็นวันศุกร์ เราไม่ได้นัดกันไว้ล่วงหน้า
พวกเราตกลงกันแล้วเราก็ไปตอนนั้นเลย เสื้อผ้าก็ไม่มี ผมไม่ได้โทรบอกโอเค้าก่อน
พวกเราไปกันที่สมุทรสาคร ไปนอน 2 คืน คืนแรกที่ไป ผมโทรหาโอ
เค้ารับ แล้วบอกผมว่า " เดี๋ยวจะรับผมไปทานข้าว "
                ผม " โอ เราอยู่สมุทรสาคร มากับพวก แอน เมย์ เพื่อนที่ทำงาน "
          โอบอก " พูดเล่นรึเปล่า ไม่เห็นบอกเราเลย "
               ผม " ไม่ได้พูดเล่น ถึงนานแล้ว "
                โอ " แล้วทำไมไม่โทรบอกโอก่อน "
               ผม " มันกระทันหันอะ เราก็ตั้งใจว่า เดี๋ยวโทรบอกโออยู่แล้ว "
                โอ " เที่ยวให้สนุกนะ "
ผมรู้ได้ทันที ว่าเค้ากำลังงอนผมอยู่
  ผมบอก " ขอโทษนะ ยกโทษให้เรานะ "
         โอ " ไม่ได้โกรธสักหน่อย แล้วพักที่ไหนอะ กับใคร "
ผมก็ตอบเค้าไป เราคุยกันสักครู่ ก็วาง
ผมอยู่อีกคืน ผมก็กลับตอนเช้า
พอกลับถึงบ้าน ผมโทรหาโอ เค้าไม่รับโทรศัพท์ ผมโทรหลายครั้ง โอก็ไม่รับ
ผมโทรเข้าบ้าน แม่โอรับ บอกว่าโอออกไปทานข้าวข้างนอกกับนุ่น
ผมส่งข้อความหาโอว่า " ทำไมไม่รับโทรศัพท์ "
สักครู่ใหญ่ๆ โอเค้าก็โทรกลับมา แต่ผมไม่รับ
( ผมรู้ว่าผมทำผิดนะครับ แต่ผมน้อยใจโออะครับ ปรกติอยู่กับนุ่น เค้าก็รับทุกครั้ง )
โอเค้าโทรมา หลายครั้งผมก็ไม่รับ ผมวางโทรศัพท์ไว้ที่ห้องนอน
แล้วผมก็ชวนพ่อกับแม่ผมออกไปทานข้าวแถวพระราม 6 กลับมาอีกทีก็ 3 ทุ่ม
ผมขึ้นไปอาบน้ำ และไม่ลืมที่จะดูโทรศัพท์ แต่แบตหมดอะครับ
โอเค้าโทรมาจนโทรศัพท์แบตหมด ผมอาบน้ำ แล้วลงมานั่งเล่นกับแม่
พี่ปุ้ยก็ถือ ดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มากๆมาให้ผม เป็นสีแดงสวยมากครับ
ผมรู้ทันทีว่าเป็นของโอ ผมถามพี่ปุ้ยว่า ของใคร
พี่ปุ้ยบอก "ไม่รู้ว่าใครส่งมา เห็นคนเอาดอกไม้มาส่ง หน้าคุ้นๆ มาส่งก่อนเคนกลับมาสักครู่นี้ "
แล้วพี่ปุ้ยก็หันมายิ้มให้ผม แม่บอก " เค้าส่งผิดหรือเปล่า "
                  พี่ปุ้ยตอบแม่ว่า " ไม่ผิดคะ ไม่ผิด "
แล้วหันมายิ้มให้ผมอีกครั้ง ผมก็เข้าใจในทันที ผมรับเอาดอกไม้ช่อใหญ่
แล้วบอกแม่ว่า " ก็สวยดี ผมขอแล้วกัน " ( แม่ก็น่าจะรู้อะครับ )
ผมหอบเอาดอกไม้ขึ้นห้องนอน สักครู่ พี่ปุ้ยก็ตามขึ้นมา แล้วเอาจดหมายมาให้ผม
บอกว่า " นี่ จดหมายจากเด็กส่งดอกไม้รูปหล่อ "พี่เค้าก็เดินกลับพร้อมรอยยิ้ม
ผมรู้ทันทีว่า โอเค้าเป็นคนเอาดอกไม้มาให้
( พี่ปุ้ย เค้ากลัวว่า แม่จะถามผมอีก เพราะแม่เคยถามว่า ทำไมผู้ชายต้องให้ดอกไม้กันด้วย )
ผมตะโกนบอกพี่ปุ้ยว่า " ขอบคุณครับ "
ผมค่อยๆเปิดอ่านจดหมาย
ด้านหน้าเป็นรูปเด็กผู้ชายคุกเข่ายื่นดอกกุหลาบแดง ส่งให้เด็กผู้หญิง มีข้อความว่า
ขอโทษนะ ผมเห็นแล้วได้แต่นั่งยิ้ม
ผมเปิดดูข้างใน แล้วอดที่จะดีใจ หายโกรธเค้าไม่ได้
โอเค้าใช้ปากกาเขียนเองว่า
" โอ ตีเจ้าโทรศัพท์แล้ว ที่มันตกอยู่ในรถ มันบอกโอว่า ต่อไปมันจะไม่ตกอีก
แล้วมันยังฝากบอกเคนว่า มันรอให้เคนโทรหาตลอดเวลา
เพราะเวลาที่เคนโทรมาแล้ว รู้สึกว่ามันมีความสุขมาก
แล้วยังไงโอจะโทรหาเคนนะครับ โทรศัพท์และเจ้าของจะได้มีความสุข
* ถ้าตอนนี้เคนยิ้มอยู่ แสดงว่า เคนหายโกรธผมแล้วใช่มั๊ย *
คิดถึงนะคนใจร้าย "

ผมนั่งยิ้มอยู่นาน ไม่นึกว่า โอเค้าจะเขียนอะไรอ้อนผมอย่างนี้
แล้วผมก็โทรหาโอ
โอเค้าบอกผมว่า " หายโกรธแล้วเหรอครับ ขอโทษนะ วันนี้นุ่นมารับโอไปทานข้าว
                            และซื้อของ แล้ว...... "
             ผมบอก " ไม่ได้ถามสักหน่อย "
              โอบอก " ก็อยากให้รู้ว่าอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร บอกไม่ได้เหรอ "
             ผมบอก " พูดเล่น เรารู้แล้ว เราโทรไปที่บ้าน แม่บอกโอออกไปกับนุ่น "
              โอบอก " แล้วงอนเปล่า "
             ผมบอก " งอนทำไม เป็นแฟนกัน ก็ต้องไปด้วยกัน ก็ถูกแล้ว "
               โอบอก " งั้น โอก็ต้องไปกับเคน ใช่เปล่า "
              ผมบอก " โอบ้า "
เราก็หัวเราะกัน เราคุยกันนานมาก
ผมก็หายโกรธโอ เค้าก็สบายใจอะครับ


 

boykook

  • บุคคลทั่วไป
ผมคงจะใช้คำที่ไม่เหมือนเดิมทั้งหมด(ข้อความที่หายไปวันวาน)
ในเรื่องที่ว่า..
การที่เคนและโอหันมาคบกัน ไม่ใช่แค่กิ๊กธรรมดา คบแบบ(แอบ)แฟนเลย
เป็นการถูกต้องแล้วหรือ
เพราะอย่าลืมว่าขณะนั้นโอก็มีแฟนอยู่แล้ว คือนุ่น
และการที่เคนหักดิบย้ายร.ร.เพื่อให้ตัดใจจากโอให้ได้
ไม่เป็นการสูญเปล่าหรอกหรือ

อย่างที่บอก เคนได้เข้าใจในที่สุด ว่าไม่เคยและไม่มีวันลืมโอได้เลย
นี่เป็นรักแรกของเคนกระมัง
สำคัญคือมันก่อเกิดจากความผูกพันตั้งแต่ทั้งสองยังเป็นวัยรุ่น
มันมีสายใยของความห่วงหาเอื้ออาทรต่อกัน
ไม่ใช่แค่ที่เคนแสดงออกต่อโอฝ่ายเดียว
แต่การที่โอเป็นคนที่แคร์ความรู้สึก คอยห่วงเคนตลอดเวลา ซึ่ง..
ไม่ทราบว่าเป็นการแสดงความรู้สึกอย่างที่เพื่อนมีต่อเพื่อนธรรมดาๆ
หรือมีอะไรมากกว่านั้น
ตรงนี้เคนก็ไม่ได้บอกไว้ ว่าโอดีต่อเพื่อนคนอื่นๆเหมือนที่ดีต่อเคนหรือไม่

มีเพียงช่วงเวลาหนึ่งที่เหมือนม่านกั้นสายสัมพันธ์ของทั้งสองคน
ต่อเมื่อม่านนั้นถูกเปิดออก ด้วยจังหวะเวลาที่เหมาะสม หรือด้วยอะไรก็แล้วแต่
เวทีนี้ก็ตกเป็นของเคนและโออีกครั้ง พวกเขาต้องดำเนินต่อไป
ตัดบัวเหลือใย ตัดใจไม่ได้ผล

บางมุมมองก็อาจจะบอกว่าเคนกำลังจะแย่งคนรักคนอื่นหรือเปล่า
หรือเคนกำลังกินน้ำใต้ศอกหรือไม่
แล้วโอล่ะ จับปลา 2 มือหรือไร
นี่ผมก็สงสัยว่าโอเป็นไบหรือนี่
(พอดีไม่ค่อยสันทัดกรณีเรื่องรสนิยม)

ถ้าได้อ่านตั้งแต่เริ่มต้น(หรืออาจจะอ่านอีกสักรอบ)และอ่านในตอนต่อๆไป
เชื่อว่าเพื่อนๆจะมีคำตอบของคำถามที่ยังสงสัย
จากความรู้สึกส่วนลึกสุดใจของเคน
ว่าทำไมเวลาผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน
เคนก็ไม่เคยมีใครอื่นเลย แม้กระทั่งพี่ชายที่แสนดีอย่างพี่ณัฐ เคนก็ให้ได้แค่เป็นพี่ชาย
ไม่คิดจะมีใจรักใครอื่น
ทำไมต้องซื่อสัตย์กับคนๆเดียวด้วย
ทั้งที่ตอนนั้นก็ดิ้นรนเพื่อหนีหน้าเพราะพลาดหวังในรักอย่างรุนแรง
(ตอนนั้นเคนคิดว่า โอเห็นเคนเป็นเพื่อนที่รักที่สุดแค่นั้น คือให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน)

ความรักระหว่างเคนกับโอยังคงดำเนินต่อไปท่ามกลางคุณค่าทางสังคม
ซึ่งเป็นปราการด่านใหญ่ที่ต้องฟันฝ่า
พวกเขาจะสามารถเดินร่วมทางแห่งรักและผูกพัน
หรือไม่อาจจะกลับไปหากันได้

รักแท้มีจริงหรือไม่
รักคือการเสียสละ
รักแต่ต้องหักใจ
อะไรกันแน่คือรักในความหมายของเคนและโอ

โปรดติดตามตอนต่อไปคับ..
ตอนนี้เป็นโหมดสวีทคับ...

ออฟไลน์ Just let it be

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 979
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
จาติดตามต่อไปคร้าบบ

 :a10:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ขออภัยเป็นอย่างสูง
 :m23: :m23:
อ่ะ แต่คนนี้โพสเก่งอยู่แล้ว สบายหายห่วงอิอิ
 o14 o14 o14

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ป๋มอ่านแล้วรู้สึกกลัวนะ......ความสุขผ่านไปเร็วเสมอเลย          :m17:
ยิ่งสุขมากก็ยิ่งทุกข์มาก.....            :dont2:
ป๋มยังลองนึกนะ            :m21:
ว่าตอนที่เคนตัดสินใจหนีออกมาก่อนอ่ะ.....คงจะเป็นช่วงที่ทรมานมากนะ...ของสองคนนั้น            :m15:
เจอกันอีกทีก็ไม่อยู่ในสภาพที่จะคบกันได้นะงับ......โอ เค้าก็มีแฟนแล้ว             :o12:

ปล.1 ถ้าเคนรอโอตอนนั้น
ปล.2 ถ้าเคนไม่เย็นชาใส่โอ
ปล.3 ถ้าเคนไม่ย้ายโรงเรียน

สรุปแล้ว......เคนเสียเวลาไปเปล่าๆ ใช่ไหมงับ...ช่วงที่ตัดสินใจแยกออกมา

ถึงมันจาไม่แย่อารายมาก  แต่เคยรู้สึกเสียดายอดีตไหมงับ?
ฝากคน Post ถาม เคน ให้ทีนะงับ..... รักคนโพสจัง.....ใจดี....            o1

post by ikki
********************************************************************************************************************




      ยังไม่จบคับ ยังมีต่อเนื่องยาวนานพอสมควร อย่างที่บอกไว้เมื่อตอนเริ่มเรื่องน่ะคับ

ว่าแต่คุณ i love u {knt} ได้มีโอกาสบอกเค้าหรือยังคับ..

บางทีนะคับ การที่เราเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว
รู้คนเดียว เข้าใจคนเดียว เข้าใจไปเอง ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร
การที่ได้บอกความรู้สึก ใจจริง สิ่งที่ประสงค์กับคนที่เราแคร์(รัก)เค้ามากๆ
มันยากเหมือนกันคับ
เพราะธรรมชาติของคนเรา...กลัวการถูกปฏิเสธ..หรือไม่ได้รับการยอมรับ
กลัวถูกรังเกียจ กลัวความเหินห่าง
มีเหตุผลมากมายที่จะกลัว
จึงเป็นเรื่องที่กล้าหาญมากที่จะบอกความรู้สึกนั้นๆออกไป
ที่เรียกว่า"สารภาพรัก"นั่นแหละคับ
คุณเคนครับในเรื่องเล่านี้จึงถือได้ว่ามีความกล้ามากๆ
อย่างที่เคยตั้งข้อสังเกต ว่าบางทีบางเรื่อง อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลหรือไม่
แต่ถ้าเหตุผลหักล้างทุกอย่างที่กล่าวมา
พร้อมยอมรับผลกระทบที่เกิดขึ้น
พร้อมกล้ำกลืนฝืนทนที่จะเจ็บปวด
ดีเสียกว่าที่จะเจ็บโดยที่เค้าไม่มีส่วนร่วมรับรู้ความรู้สึกของตนเองเลย
คุณ i love u {knt} ก็พร้อมแล้วเช่นกันใช่มั้ยคับ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
รวมทั้งเพื่อนๆที่มีประสบการณ์หรือกำลัง(แอบ)รักเพื่อนสนิทอยู่ด้วยคับ...
การได้ปลดปล่อยความอัดอั้นตันใจอะไรออกไป
มันคงจะทำให้รู้สึกโลดโล่งโปร่งใจไม่น้อยทีเดียว..........


ผมก้คิดว่าผมน่าจะพร้อมแล้วล่ะคับ
แต่ผมจะขอใช้เวลาอีก3เดือนที่เหลือให้มาก
เด๋วผมก้ย้ายรร.แล้วล่ะคับ อย่างน้อยเค้าก้จะได้เปน
คนที่มากกว่าความประทับใจของผมตลอดไป
ผมรุ้เสมอว่าเค้าไม่ได้ชอบแบบเราๆ
ดังนั้นผมไม่หวังจะขอความรักตอบแทน
แต่แค่คำสั้นๆใหเค้ารุ้ผมก้สบายใจแล้วล่ะคับ

ถ้าเปนไปได้ผมก้อยากจะเขียนเรื่องราวของผมบ้าง
ก้คงจะเล่าแบบนี้แหละคับ
ถึงแม้ตอนนี้ เค้าจะบั่นทอนความรุ้สึกที่ผมมีก้เถอะ
ผมก้รักเค้ามากๆ


ขอบคุณนะคับที่ให้กำลังใจผม^^ 
Last post by i love u {knt} 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-12-2007 20:56:29 โดย b|ueBoYhUb »

boykook

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณมากคับพี่ที่ช่วยลงในส่วนที่หายไป...
ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ดูแลด้วยคับ เพราะคาดว่าคงจะกังวลใจพอสมควรที่บอร์ดเดี้ยง
พอกลับมาใช้ได้ใหม่ เมื่อคืนก็ไม่เห็นผู้ดูแลแล้ว แสดงว่าสบายใจได้พักผ่อนเสียที

และต้องเป็นกำลังใจให้คุณ  i love u {knt} ด้วยนะคับ
ผมก็จะตั้งตารอเรื่องราวที่คุณจะเขียนให้เพื่อนๆอ่านกัน
คงน่าประทับใจ(หรืออาจสะเทือนใจ)ไม่น้อยกว่าเรื่องใดๆเลย
แล้วมาบอกเล่าความคืบหน้าด้วยนาคับ
เอาใจช่วยเต็มที่ :a2:

เดี๋ยวมาอ่านกันต่อคับ
แต่ก่อนอื่นมีเพื่อนๆถามมาและคุณเคนครับก็ชี้แจงบางคำถามคับ..ดังนี้...

-----------------------------------------------------------------------------------------

กิตติยาวดี    
ว้าย ได้อ่านตอนล่าสุดนี่แล้ว กิต.ว่าอาจจะต้องแก้ข้อ๓
จาก ๓. แอบมีใจให้บ้างเหมือนกัน(แต่ไม่กล้าค้นพบตัวเอง)
มาเป็น ๓. แอบมีใจให้บ้างเหมือนกัน(และค้นพบตัวเองแล้ว)
รึเปล่าคะ
ขอบคุณนะคะ คุณเคนครับ
--------------------------------------------------------------------------------------
มิน
แอบได้กันซะแร้ว 
--------------------------------------------------------------------------------
kiat
โอนี่น่ารักจังนะครับ ใช้การง้อแบบอธิบายได้น่ารักมาก ๆ ถึงเป็นใครที่กำลังโกรธอยู่ก็ต้องหายโกรธแน่ ๆ เลยอะครับ ขอให้รักกันมาก ๆ และนาน ๆ นะครับ 
-------------------------------------------------------------------------------------
นาตาลี กอดแมน
ชอบคุณเคนจังเลยค่ะ อ่านแล้วนึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ ยังไงก็ไม่รู้ (โรงเรียนเดียวกับคุณเคนนั่นแหละค่ะ) อยากรู้ว่า คุณเคนอยู่รุ่นไหนคะ? ที่ถามเพราะคิดว่าคงอยู่รุ่นใกล้ๆ กัน
เพื่อยืนยันว่าอยู่โรงเรียนเดียวกัน จะบอกว่า เคยเรียนภาษาไทยกับอาจารย์...พิศ ด้วยค่ะ คิดว่าคุณเคนคงรู้จักนะคะ
 ------------------------------------------------------------------------------------------
ฟ้าลั่น เซียนฝัน 
ขอบคุณมากครับ
ติดตามอ่านอย่างไกล้ชิดเลย
ค่อย ๆ เล่าไปเรื่อย ๆ แบบนี้แหละครับ
รอลุ้นอยู่
และเป็นกำลังใจให้ครับ
 ------------------------------------------------------------------------------------------
Nineth  
" โอ ตีเจ้าโทรศัพท์แล้ว ที่มันตกอยู่ในรถ มันบอกโอว่า ต่อไป มันจะไม่ตกอีก แล้วมันยังฝากบอกเคนว่า มันรอให้เคนโทรหาตลอดเวลา เพราะเวลาที่เคนโทรมาแล้ว รู้สึกว่ามัน มีความสุขมาก แล้วยังไงโอจะโทรหาเคนนะครับ โทรศัพท์และเจ้าของจะได้มีความสุข * ถ้าตอนนี้เคนยิ้มอยู่ แสดงว่า เคนหายโกรธผมแล้วใช่มั๊ย * คิดถึงนะคนใจร้าย "

ไม่เคยอ่านอะไรน่ารักขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
ขนาดผมเป็นคนนอกยังอดยิ้มไม่ได้เลย แล้วตอนที่เคนอ่านประโยคนี้ไม่อมยิ้มทั้งคืนเหรอครับ

คุณนาตาลี รู้จักเคนเป็นการส่วนตัวด้วยเหรอครับ อิจฉาจังเลย อยากรู้จักบ้างอะ
------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลำใย   
เท่าที่เดี๊ยนอ่านมาทำไมมีอะไรกันแค่ครั้งเดียวเองค๊ะ ------------------------------------------------------------------------------------------------
tumtum2526 
ขอบคุณ คุณเคยมากนะคับ มีเรื่องน่ารักน่ารักให้อ่าน ประจำเลยอะคับ
น่ารักมากมายทั้งคนเขียนทั้งเนื้อเรื่องอะคับ

พรุ่งนี้จะมารออ่านแต่เช้าเลยคับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
นาตาลี กอดแมน 
ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวค่ะ แต่ชอบเรื่องนี้มาก เลยแค่อยากรู้ว่าคุณเคนอยู่รุ่นอะไรเท่านั้นเอง 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pal 
 โอเขียนง้อได้น่ารัก ได้ใจ โคตร ๆ เป็นใครถ้าได้อ่านก็โกรธไม่ลงหรอก
รักกันให้มาก ๆ ให้นาน ๆ สมกับที่รอคอยนะครับ 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
tan  
รอลุ้นอยู่ตัวโก่งเลยอ่ะคับ มาเร็วๆ นะคร้าบบบบบบบบ 
---------------------------------------------------------------------------------------------
Takara 
โอ๊ะๆๆๆๆๆๆ
น่ารักอีกแล้ว
ย่ารักเกินไปแล้วคับ
ทำใจยากกกกกก 
-----------------------------------------------------------------------------------
prestonpeem   
พี่เคนครับ ผมอ่านเรื่องของพี่แล้วผมร้องไห้เรยอะ ผมก็เคยมีเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็ห่างกันเพราะเค้ารู้ว่าผมชอบเค้าอะคับ
แต่ผมยังไม่โชคดีเท่าพี่อ่ะ อย่างน้อยพี่ก็ยังได้กลับมารักกัน ชอบประโยคที่พี่บอกประมาณว่า ถ้าเราเคยรักใครอย่างที่สุด เค้าจะอยู่กับเราตลอดไป

ยังไงก็ขอบคุนนะคับที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่าน เป็นกำลังใจให้ และจะติดตามอ่านต่อไปคับ
 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------
nineth    
นายเคน น่ารักครับ ถึงแม้ยุ่งแค่ไหนก็เห็นยังมาโพสให้เพื่อนๆได้อ่านเป็นประจำ ขอบคุณนะครับ อยากเห็นการ์ดใบนั้นจังเลยครับ 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
และเคนตอบกลับมาสั้นๆดังนี้คับ...

เคนครับ 
ครับ ขอบคุณนะครับ มาตอบคำถามก่อนนะครับ


- มีอะไรกัน บ่อยครับ แต่ไม่ทุกครั้งที่เจอกันนะครับ ( เดี๋ยวไม่ ซ่า ) แต่ทุกครั้งที่มี ก็ สุดยอดอะครับ เพราะโอเค้าผู้ชาย แข็งแรง อะครับ ผมไม่ได้เล่ามากนัก เพราะกลัวว่าจะติดเรท แต่ถ้าเพื่อนอยากรู้ก็บอกกันนะครับ เพราะผมก็จดลงไดอารี่อะ ครับ

- การ์ดที่โอให้ ก็ยังอยู่ที่ห้องนอนผม ผมมักจะเปิดดูเสมอ เพราะมันทำให้ผมสบายใจ ครับ

- ผมไม่แน่ใจว่าผมกับคุณนาตาลี เรารุ่นเดียวกันเปล่า แต่น่าจะ รร เดียวกันนะครับ อาจเป็นรุ่นน้องผมมากกว่า

ยังไงเดี๋ยวผมมาเล่าใหม่นะครับ ผมขอไปทำงานก่อน งานยุ่งมากอะครับ
 

boykook

  • บุคคลทั่วไป
ครับ เคนครับ
ต่อกันนะครับ เพื่อนๆยังอยู่รอผมเปล่าครับ

@ เจ็บมั๊ย @

                   ในช่วงที่เราอยู่ด้วยกัน โอมักจะพาผมไปเตะบอลแถวปิ่นเกล้าด้วยเสมอ
เค้าจะใส่ชุด เสื้อ กางเกงบอล ทำให้เห็นบริเวณเป้าโอ เป็นลำ นูนมากๆ
รวมกับหน้าตาที่หล่อมากของโอ ทำให้บรรดาสาวๆ และพวกเราๆ ต่างก็จ้องกันแทบทุกคน
บางคนจ้องแบบไม่เกรงใจอะครับ ผมหึงนะครับ แต่คิดว่า ไม่เป็นไร แบ่งกันดูก็ได้
โอเค้าจะมารับผมก่อน แล้วเราไปที่สนาม เพื่อนที่เล่นบอลเป็นเพื่อนที่ทำงานโอ
ช่วงแรกๆที่โอเค้าพาผมไป ผมมักจะโดนแซวจากเพื่อนโอ โดยเฉพาะไอ้แม็ก มันแซวทุกครั้ง
ครั้งแรกที่เจอ ผมนั่งอยู่ริมสนามรอโอเค้า หลังเล่นเสร็จแล้ว โอเค้าก็เดินมาหาผม แม็กก็เดินตามมา เค้าถามโอว่า " โอ แฟนมึงเหรอ แล้วนุ่นล่ะ " แล้วก็หัวเราะ
โอเค้ารู้ว่าผมไม่ค่อยพอใจ
โอตอบแม็กว่า   " เออ เมียกูเอง มีอะไรวะ "
ผมจะยิ้มก็ไม่กล้า ได้แต่นั่งก้มหน้า แอบดีใจ ( เขินมากครับ )
หลังๆมาผมก็ชินกับแม็กแล้ว

  ทุกครั้ง ผมจะนั่งดูเค้าเตะบอลอยู่ที่ริมสนาม คอยเอาน้ำกับผ้าให้โอเค้า( ผมไม่ชอบเตะบอลครับ ) เวลาที่โอเค้าเตะเข้า หรือทีมโอเค้าเตะเข้า โอก็จะหันมาเก็กหล่อว่าเค้าเก่งด้วยท่ากวนๆให้ผมดู
ผมก็จะขำ แต่ก็เชียร์โอเค้านะครับ
ผมเคยถามโอว่า " ทำไมโอชอบพามาดูโอเตะบอล "
                    โอ " ก็ชอบให้มานั่งเฝ้าอะ "
ผมก็ไม่ว่าไรต่อ

    ที่สนามวันนี้ ทีมโอดูจะหมดแรงกันแทบทุกคน แล้วก็แพ้ด้วยครับ จึงต้องเลี้ยงข้าวอีกทีม
ผมก็ไปกินด้วย เราตกลงไปกินข้าวกันแถวนั้น( ร้านประจำพวกนักบอล ) มันเป็นร้านอาหารตามสั่ง
ข้างทาง แต่อร่อยมากนะครับ เราไปกันหลายคนมากครับ มีดื่มเบียร์กันบ้าง แต่ก็ไม่มากนัก
พวกเราจอดรถที่ฝั่งตรงข้าม เพราะวันนั้นรถติดมากถึงมากที่สุด จากงาน ร.ร. แถวนั้น
ตอนข้ามไปก็ปรกตินะครับ ด้านขาเข้าติดมากๆ แต่ขาออกไม่ติดนัก เราก็ไปนั่งกินข้าวกัน
พอตอนกลับ พวกเพื่อนโอก็ ต่างคนก็กลับบ้านกัน
ผมกับโอก็กำลังจะเดินไปข้ามถนนเพื่อไปขึ้นรถกลับ
( คือรถขาเข้ามันติดมาก ทำให้จราจรเค้าเปิดถนนเส้นขาออกเลนที่ติดกับเกาะกลางถนน 1เลนเพื่อระบายรถขาเข้ามาทางนี้อีกเลน ลักษณะเหมือนช่วงสายๆที่รถติด แล้วเค้าต้องการระบายรถไม่ให้ติดอะครับ )
ปรกติ เราจะรอข้ามพร้อมกัน แต่ครั้งนี้ ช่วงกำลังจะข้าม โทรศัพท์ผมดัง ผมก็กำลังล้วงกระเป๋า
ทำให้โอเค้าก้าวลงไปก่อน เค้าเดินไปที่เลนที่เค้าเปิดระบายรถ( ตอนนั้นเราก็ไม่ได้สังเกตว่ามี
รถมา เพราะเห็นรถวิ่งขาออกไหลไปเรื่อยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ) โอเค้าหันมาหาผม แล้วกวักมือ
เรียกผม บอก " เคนเร็ว " โดยที่ไม่เห็นว่ารถกำลังขับมาข้างเค้า ผมจำสีหน้าเค้าได้ครับ เค้าหันมาเรียกผมด้วยความเป็นห่วงผม กลัวผมข้ามไม่ได้ แต่เค้าไม่รู้ว่ารถกำลังจะชนเค้าแล้ว
ผมเห็นแล้ว มันเหมือนเราตกใจสุดๆแล้ว ตัวผมชาไปหมด ผมร้องตะโกนว่า โอระวัง ดังมาก
แล้วเสียงรถก็เบรกดังมาก ตอนนั้นผมหลับตาแล้ว ผมคิดในใจว่า ชนแล้ว ชนแน่ๆ
ผมลืมตาขึ้นมา เห็นโอเค้ายืนอยู่ที่เดิม แล้วเห็นรถจอดห่างจากตัวโอแค่นิดเดียว
ผมรีบวิ่งลงไป โดยไม่ได้ดูรถเลย ผมวิ่งเข้าไปหาโอ ในใจผมมันตกใจจนแทบยืนไม่อยู่แล้ว
ผมเข้าไปจับโอ ถามโอว่า " เป็นไรบ้าง เจ็บมั๊ย โอ "
เค้าหันมาหาผม แล้วตอบด้วยเสียงงงๆว่า " ไม่เป็นไร ไม่โดน ไม่เป็นไร "
เค้าจับมือผมแน่นมาก หน้าโอซีดมาก ผมก็รีบดึงแขนพาเค้าไปที่เกาะกลางถนน
รถหลายคันลงมาดู รวมทั้งคันที่เกือบชนโอ แต่เค้าเห็นว่าไม่เป็นอะไร เค้าก็ไป เหลือแต่คันนั้น
ตอนนั้นผมจำไม่ได้ว่าใครพูดอะไรบ้าง เพราะผมตกใจมาก ผมค่อยๆพาโอเดินข้ามถนนอีกด้าน
ที่รถติดอยู่ แล้วมานั่งที่ทางเท้า คนขับรถที่จะชน เค้าตามมาดูโอให้แน่ใจว่าไม่เป็นอะไร
แต่ตอนนั้นผมรีบเดินไปที่ที่เราจอดรถ ใกล้ๆ ผมนั่งข้างๆประตูด้านคนนั่ง
แล้วผมก็ร้องไห้ ปล่อยน้ำตา เต็มที่เลย โอเค้ารีบเดินมานั่งกอดผมไว้
บอก " ไม่เป็นไร โอไม่โดนชน "
ผมก็ไม่ฟังแล้ว ผมร้องดังมาก เค้าก็กอดผม แล้วประคองผมขึ้นรถ
โอเค้าค่อยๆขับกลับ โดยมาส่งผมก่อน
ในรถ ผมร้องไห้ไม่หยุด ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องร้องมากมาย แต่มันออกมาเองอะครับ
โอเค้าเอามือมาจับมือผม ผมก็จับมือเค้าแน่น
เค้าพูดตลอดทางว่า " ไม่เป็นไรแล้ว "
ถึงบ้าน โอก็พาผมลง กลับเข้าบ้าน แล้วเราขึ้นไปที่ห้องนอน
ผมค่อยๆหยุดร้อง โอเค้าก็กอดผมตลอด เค้าบอกผมว่า " ขอโทษที่ไม่ระวังนะ วันหลังจะไม่ทำ "
ผมกอดเค้าโดยไม่พูดอะไร
โอเค้าก็บอก " หายตกใจนะ โอก็หายตกใจแล้ว โอน่าจะตกใจกว่าเคนนะนี่ "
เค้าอยากให้ผมขำ แต่ผมไม่ขำด้วย
ผมบอก " ไม่เอาแบบนี้แล้วนะ ถ้า .... " ผมก็ไม่พูดต่อ
ผมบอกไม่ต้องพูดแล้ว ผมก็นอนกอดโอไว้อะครับ

ในใจผมคิดว่า ถ้าเค้าไม่อยู่แล้ว ถ้าเค้าเป็นอะไรเพราะเค้าห่วงผม
แล้วผมจะทำยังไงต่อไป
ผมนอนคิดไปเรื่อยๆ แต่ก็ยังดีที่มีเค้ากอดผมไว้
 
------------------------------------------------------------------------------------

ขอแสดงความเห็นส่วนตัวเล็กน้อยคับ..

นี่เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ค่อนข้างเห็นภาพความผูกพันระหว่างเคนกับโอ
ความห่วงใยที่แสดงออกมาของโอ ทำให้เคนไม่สามารถจะรักใครได้อีกเลย
คือมันสะสมมาตั้งแต่ที่เค้าทั้งสองคลุกคลีกันสมัยเรียนมัธยม
ไปรับไปส่งไปเรียนกลับบ้านไปเที่ยวด้วยกัน
วันหยุดหรือช่วงเย็นก็ไปนั่งเล่นที่บันไดดิโอลด์สยาม..เป็นประจำ..
นี่..รักแห่ง(ดิโอลด์)สยามของแท้เลยนะคับ
พอกลับมารักกันครั้งที่ 2(จริงๆต้องบอกว่าฟื้นความรู้สึกดีๆต่อกัน)
ก็เริ่มที่สยามอีกเช่นกัน
นี่เป็นเรื่องเล่าของเหตุการณ์ก่อนหนังเรื่องรักแห่งสยามนานพอสมควร

ส่วนตัว ผมก็มีความรู้สึกดีๆกับเพื่อนสนิท(แอบรัก)เช่นกัน
เมื่อก่อนเราก็เจอกันช่วงวันหยุดบ่อย แม้จะเรียนคนละที่คนละสังคม
โทรชวนกันไปเที่ยวไปดริ๊งค์เป็นประจำ
นอนค้างคืนด้วยกันก็บ่อย(นอนเฉยๆน่ะคับ)
เวลาข้ามถนนก็จับมือผมพาข้ามถนนเช่นกัน
ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบผมทุกครั้ง ผมเสียอีกไม่ค่อยทำอย่างนั้น
หลายสิ่งหลายอย่างทำให้เกิดความผูกพันอย่างมาก
เพียงแต่ผมคบกันแบบเพื่อนรักเพื่อนสนิท เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
ผมถึงบอก คุณเคนกล้าหาญกล้าเผชิญความจริงมากเมื่อเทียบกับผม
แม้หลายครั้งต้องแลกกับความเจ็บปวดเสียใจแสนสาหัส
ไม่แปลกใจเลยคับสำหรับเคน ...เพียงแต่ผมขลาดกลัว
หลายๆคนก็กลัวการถูกปฏิเสธ กลัวเสียเพื่อน กลัวคนรอบข้างไม่ยอมรับ
กลัวทำใจไม่ได้...
เพื่อนๆที่อ่านเรื่องนี้ถึงตอนนี้ อาจจะมีความกล้าขึ้นมาที่จะบอกความนัย(ใน)
พร้อมหรือยังคับ..

เรื่องราวของเคนกับโอมาถึงระยะของความหวานชื่น
เข้าอกเข้าใจกันยิ่งขึ้น
พื้นฐานเดิมเหมือนเชื้อไฟ(รัก)
เจอะกันทีไรก็พร้อมลุกขึ้นมาเสมอ

แฮปปี้อย่างนี้จะเศร้าระดับเทพจริงล่ะหรือ
จะอย่างไรต่อไป ...

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






boykook

  • บุคคลทั่วไป

                โอคงไม่รู้ว่า
วันนั้น
เรารู้สึกห่วงโอมากขนาดไหน ที่เห็นโออยู่ในสถานการณ์นั้น
เราแค่อยากบอกโอว่า
ทุกวันนี้
เรายังจำแววตา ท่าทาง ความห่วงใยที่โอกลัวเราจะข้ามถนนไม่ได้
ขนาดตอนนั้นโออยู่กลางถนน ยังหันมาเรียกเรา
เราจะจำความรู้สึกดีๆอันนี้ไว้ตลอดไป
ขอบคุณนะ 

เคนครับ

boykook

  • บุคคลทั่วไป
จำได้ว่า พอมาถึงตอน@เจ็บมั้ย@
เห็นคุณ mix โพสต์เนื้อเพลง"สิ่งสำคัญ"ไว้
ขอลงเพลงนี้ให้ชมกัน
และอยากขอให้คุณ mix  ลงเนื้อเพลงให้อีกสักครั้งจะขอบคุณมากคับ...

-------------------------------------------------------------
Endorphine -  สิ่งสำคัญ
http://www.youtube.com/v/bhAH1mkIKiI&rel=1

anston

  • บุคคลทั่วไป
ชอบเรื่องนี้ของคุณเคนครับนะ..
ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ..
ที่พลาดและผิดหวังกับรักครั้งแรกแล้ว..แต่
โชคชะตาบวกกับความกล้าของคุณเคนครับ
ทำให้รักครั้งที่สองเป็นจริงขึ้นมา..
แต่ก็รู้สึกไม่ดีเลยนะ..เหมือนไปแย่งความรักกับคนอื่นอีก..
แต่ของอย่างนี้มันก็นะ..ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก..
เมื่อคิดจะรักแล้วก็ต้องพร้อมยอมรับผลของความรักนั้นด้วยนะ..
เป็นกำลังใจให้นะครับ..

boykook

  • บุคคลทั่วไป
เพื่อนๆยังจำคุณมิน เพื่อนสนิทคนหนึ่งของคุณเคนได้มั้ยคับ
ถ้าไม่แน่ใจ ลองกลับไปอ่านเรื่องราวของคุณมินที่หน้าแรกนะคับ
เพราะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับคุณเคนและคุณโอด้วย
เนื่องจากเป็นทั้งเพื่อนร่วมห้องและเพื่อนร่วมชั้นกันมา
เรื่องของมิน เป็นความรักความผูกพันที่มีกับโน้ต
ลูกหลานนายพลและยังเป็นหลานของผ.อ.ร.ร.ชายล้วนที่พวกเขาเรียนอยู่
ผ่านมาแล้ว 2 ตอน...

-------------------------------------------------------------------------------------------------

มิน ครับ 

เพื่อน ๆ สูบบุหรี่มั้ยครับ
ผมคนนึงล่ะที่ไม่ชอบบุหรี่เลย

แล้วถ้าคนที่คุณรัก สูบบุหรี่ คุณจะทำยังไงครับ

... ตอนที่ 3 มึงจะเลิกบุหรี่ รึเลิกคบกับกู ...

                       ผมไม่เข้าใจไอ้พวกผู้ชายเลยจริง ๆ ครับ ว่าสูบบุหรี่มันเท่ตรงไหน ไม่รู้ว่าใครเป็นคนบัญญัติว่า บุหรี่ทำให้ได้รับการยอมรับเพิ่มขึ้นอีก 85 % สูบแล้วได้รับการยกย่องว่าเจริญรุ่งเรือง สมเป็นชนชาติที่ได้รับการศึกษา เฮ้อออ

ตอนเย็น ๆ ไอ้โน๊ตมักจะไปเดินเล่นกับพวกไอ้จิมมี่ก่อนกลับบ้าน ไปเตะบอลกันที่สนามกีฬาตรงสะพานพุทธ รึไม่ก็ไปเล่นเกมส์ที่ร้านแถวนั้น ผมก็ไปนั่งเล่นกับพวกมันอยู่แถว ๆ นั้นบ้าง เวลาที่ไม่ได้รีบกลับบ้าน พวกมันก็เตะบอลกันไป ไอ้พวกที่ว่าง ๆ ก็นังคุยกัน ไอ้จิมมี่นั่งสูบบุหรี่ อยู่กับโอ และเพื่อน ๆ อีกหลายๆคน ไอ้โน๊ต ก็เข้าร่วมวงไปกับเค้าด้วย
ผมรู้สึกไม่สบอารมณ์นักที่เห็นมันสูบบุหรี่ ไม่ใช่เพราะว่ารังเกียจมัน แต่ไม่อยากให้มันไม่สบาย เพราะสุขภาพมันไม่ค่อยดีนัก โน๊ตเป็นคนคิดมาก ทำให้เครียด เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อน ๆ มันมักจะแสดงออกว่าเป็นคนร่าเริง ขี้เล่น แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นคนที่ขาดความอบอุ่น เพราะมันต้องรับภาระหน้าที่ของครอบครัวหลาย ๆ อย่าง เป็นลูกคนเดียวของบ้าน พ่อแม่ก็มีหน้าที่การงานที่ดี ทำให้ความคาดหวังต่อตัวโน๊ตมีมาก มันมักจะโทรมาคุยกับผมตอนดึกๆ โทรมาระบายนู่นนี่ให้ฟังอยู่เสมอ โดยเฉพาะช่วงหลัง ๆ มันทะเลาะกับพ่ออยู่บ่อยๆ เรื่องการเรียนที่โรงเรียน ทำให้โน๊ตมีความคิดต่อต้านพ่ออยู่ตลอด การทำตัวเสเพล ทำให้มันได้ปลดปล่อยอะไรลึกๆ ที่มันอยากจะทำ ผมก็ต้องไปคอยเป็นห่วงเฝ้ามันอยู่เสมอๆ แต่มันก็มักจะดื้อแพ่ง เลยต้องปล่อยให้มันทำไป ผมก็ได้แต่เฝ้าคอยดูอยู่ห่าง ๆ

ช่วงแรกๆ มันก็สูบบุหรี่เวลาอยู่กับเพื่อนๆ เท่านั้น แต่ช่วงหลังนี้ มันสูบบุหรี่จัดขึ้น มวนต่อมวน พักครึ่งทีไรเป็นต้องมาอัดมวนต่อมวนทุกที ผมบอกมันบ่อยครั้งว่าอย่าสูบ มันก็บอกไม่เป็นไรน่า กูยังเด็ก ไม่หนำซ้ำยังพ่นควันใส่หน้าผมซะงั้น จนวันนึงมันไปเตะบอลอยู่จนดึก พ่อมันก็โทรมาตาม มันก็ให้ผมรับหน้าแทนทุกที พอดีว่าที่บ้านของโน๊ตจะต้องไปงานกับผู้ใหญ่ ซึ่งโน๊ตจะต้องไปด้วย พ่อโน๊ตโกรธมาก ที่โน๊ตทำตัวเหลวไหล โน๊ตรับมือถือไปคุย และทะเลาะกับพ่อเสียงดัง มันส่งโทรศัพท์คืนให้ผมแล้วก็เดินหนีไป ผมปล่อยมันอยู่คนเดียวสักพัก มันเดินไปแอบนั่งอยู่คนเดียว ผมเดินตามหามันจนเจอ แล้วก็เข้าไปนั่งข้างๆ มัน เราสองคนนั่งเงียบๆ อยู่บนม้าหินอ่อน โดยที่ไม่พูดอะไรกันเลย ประมาณครึ่งชั่วโมง ไอ้โน๊ตจึงชวนผมกลับบ้าน ผมถามมันว่าจะกลับบ้านรึเปล่า มันบอกว่ากลับ ผมเดินไปส่งมันขึ้นรถ มันไม่มองหน้าผมซักนิด ตอนที่รถเลื่อนออกไป มันคงเครียดมาก ผมเองก็เป็นห่วงมันมาก คืนนั้นมันไม่โทรหาผมเลยครับ ปกติก่อนนอนมันจะต้องโทรคุยกับผมทุกวัน ยิ่งทำให้ผมเป็นห่วงมันเข้าไปใหญ่ว่ามันจะเป็นยังไงกับที่บ้านบ้าง

เช้ารุ่งขึ้น

โน๊ตมาโรงเรียนตามปกติ ต่อหน้าเพื่อนฝูงยังคงทำตัวเหมือนเดิม แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันมีอะไรอยู่ลึก ๆ เพราะมันไม่มองหน้าผมเลย เวลามองผมมันก็มองผ่านๆ ไป ผมถามอะไรมันก็ไม่พูด พอพักเที่ยง ผมไปกินข้าวกับ เคน และโอ ส่วนไอ้โน๊ตหายไปไม่มากินด้วยกันกับเพื่อนในกลุ่มตามปกติ โอบอกให้ผมไปตามดู ผมก็ไม่รู้จะหาที่ไหน จนนึกได้ว่ามันต้องไปแอบสูบบุหรี่อยู่ที่ห้องน้ำ เลยเดินไปหาดู เจอมันนั่งอัดบุหรี่อยู่กับไอ้จิมมี่ มันยักคิ้วให้ผม พร้อมกับพ่นควันเป็นวงกลม ออกมา 2 วง ผมเดินตรงไปหามันบอกขอคุยด้วยหน่อย มันก็ไม่อะไร นั่งสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้น ผมเรียกก็ไม่หัน จนเริ่มมีน้ำโห ผมเดินเข้าไป เอานิ้วบี้บุหรี่ที่มันคาบอยู่ในปาก แล้วก็มองหน้ามัน ไม่พูดอะไร มันตะโกนเฮ้ย ลุกขึ้นมองหน้าผม ผมก็มองหน้ามัน ประมาณว่า มีอะไร มันกระชากคอเสื้อผมเหมือนจะต่อย ไอ้จิมมี่เข้ามาห้าม ผมก็ปล่อยให้มันทำ ตาผมก็ยังจ้องตามันอยู่ แต่ตอนนั้นน้ำตามันกลั้นไม่อยู่แล้วครับ ผมโกรธมันมาก ที่มันมาทำอย่างนี้กับผม เพื่อนกัน มีอะไรก็เล่าให้กันฟังสิเว้ย ไม่ใช่มานั่งอัดบุหรี่งี้ มันไม่หายหรอก มึงคิดดูละกัน กูเบื่อที่จะสนใจมึงแล้ว ... มันปล่อยคอเสื้อผม ผมยืนมองหน้ามันสักครู่ กัดฟันแน่น จนมันเดินหนีผมไป ผมถึงเดินออกจากห้องน้ำ กลับมาที่โรงอาหาร น้ำตาที่มีมันไหลกลับลงไปหมดแล้วครับ ถึงไม่มีมาข้างนอก แต่ผมรู้สึกได้ว่าข้างในมันอึก ๆ เหมือนมีอะไรท่วม ๆ ข้างใน
....
 

มิน   ขอแทรกหน่อยนะครับ

... ตอนที่ 4 ... ทางแยก

             จากวันนั้นผมกับไอ้โน๊ตก็ไม่ค่อยได้คุยกันอีก
มันก็ไปขลุกอยู่กับพวกจิมมี่ เที่ยวสำมะเลเทเมา ผมก็โกรธมัน ทิฐิเยอะซะด้วย
ไม่ยอมง้อ ก็ไม่คุยกะมัน ช่างมันชีวิตมัน
(แต่จริง ๆ แล้วเป็นห่วงมันมากครับ มักจะแอบถามกับโออยุ่เสมอ)
ตกเย็นผมก็เตะบอลกับเพื่อนๆ ที่สนามที่สวนใกล้ๆโรงเรียนซึ่งเป็นวงเวียนที่ใหญ่พอสมควร
มีสนามบอลอยู่ 2-3 สนาม สนามที่เราไปเล่นก็มีทั้งเพื่อนๆ และรุ่นพี่โรงเรียนเดียวกัน
ไอ้โน๊ตก็มาเตะบอลด้วย ผมอยู่คนละทีมกับมัน ผมเป็นโกล์ เพราะผมตัวใหญ่ วิ่งไม่ทันไอ้พวกตัวเล็ก ๆ อาศัยเตะโด่ง ส่งให้กองหน้าเอา ไอ้โน๊ตเลี้ยงบอลมายิงหน้าประตูหลายครั้ง แต่ก็โดนสกัดไปได้ทุกที
จนเสมอ 2-2 กติกาเรามีว่า 3 ลูกออกตอนนี้ทั้ง 2 ทีมไอ้โน๊ตถอดเสื้อเตะ เพราะโดนนำก่อนในลูกแรก
ลูกตัดสินลูกสุดท้ายพวกเพื่อน ๆ ผมวิ่งกันจนเหนื่อยแต่ทีมไอ้โน๊ตดูท่าแรงยังเหลือ มันเลี้ยงฝ่ามา 3 คน
ถึงหน้าประตู มันมองดูผมที่ยืนขวางประตูอยู่ ทำท่าจะซัดเต็มแรง ผมยืนขวางประตูไว้ไม่หลบ ยังไงก็ไม่ยอมเสียประตูนี้ เพราะขึ้เกียจต่ออีกยาวกว่าจะได้เล่น อีกทั้งจะไม่ยอมแพ้ไอ้โน๊ตเด็ดขาด
มันชะงักนิดหนึ่งทำท่าแตะหลอก ซ้ายขวา แต่ผมยังคงจับทางมันได้อยู่ จนกองหลังจะเข้ามาแย่งมัน
มันเลยต้องเลี้ยงหักหลบกองหลัง แล้วอาศัยช่วงจังหวะชุลมุน ซัดบอลเข้าเต็มตีน บอลพุ่งมาแรงมาก
ตรงประตูที่ผมยืนอยู่เป๊ะ แต่มันไม่เข้าประตูครับ เข้าหน้าผมอย่างจัง ผมถึงกับหงายหลังเพราะจะก้ม
หลบแต่ไม่ทัน เลยพาลหงายหลังล้มลงไปหัวฟาดพื้นดังมาก พวกเพื่อนวิ่งมาดูกัน
ผมรู้สึกมึนๆ แต่ก็ผมไม่เป็นไรมาก พักสักหน่อยคงหาย ไอ้โน๊ตรีบวิ่งมาพยุงผมลุกขึ้น
ผมบอกไม่ต้อง กูลุกเองได้ ไม่ตายหรอกแค่นี้ มันบอกไอ้ห่า ยังจะทำเก่งอีก เลือดกำเดามึงไหลด้วย
เอา เอานี่อุดไว้ มันยื่นถุงเท้าให้ผม ผมมองหน้ามันแบบเอาเรื่อง มันเลยแกล้งทำหน้าทะเล้นใส่ผม
แล้วก็หัวเราะ บอกกูล้อเล่น เอานี่เสื้อกูซับไปก่อน ไม่เหม็นเหงื่อกูหรอกน่า แล้วมันก็เอาเสื้อมันเช็ด
เลือดให้ผม ผมร้อง เฮ้ย เดี๋ยวเปื้อนหมด มันบอก ไม่เป็นไร กูทำกูรับผิดชอบเอง
มานี่ เดี๋ยวกูไปน้ำแข็งมาประคบให้ แล้วมันก็วิ่งไปร้านขายน้ำแถวนั้น พร้อมกับหยิบน้ำแข็งมากำหนึ่ง
ใส่ในเสื้อของมันม้วนเป็นก้อน ๆ แล้วก็วางทับจมูกผมไว้
ผมต้องนั่งนิ่ง ๆ ตามคำสั่งมัน ซักพักพอเลือดหยุดไหล มันก็ชมตัวเองใหญ่ เป็นไงฝีมือกูหายแล้ว
ผมนึกในใจ ไอ้ห่า เพราะฝีมือมึงนั่นแหละ เป็นต้นเหตุทำให้เลือดจมูกกูไหล ... แต่ผมรู้สึกอีกอย่างนึง
ด้วยครับ นั่นคือความรู้สึกตื้นตันใจ ว่ามันยังห่วงใยผมบ้าง แล้วมันก็นั่งอยู่กับผมงั้นน่ะครับ ผมไล่ให้มันไปเตะบอลต่อมันก็บอกว่าเหนื่อยแล้ว อยู่คุยกับมึงดีกว่า มีเรื่องจะเล่าให้มึงเยอะเลย ผมนั่งเงียบ ปล่อยให้มันเล่าคนเดียวไป มันเล่าให้ฟังว่า ช่วงนี้ที่บ้านมันพ่อกับแม่ของมันทะเลาะกันบ่อยมาก จนมันแทบจะไม่อยากกลับบ้าน มันไปนอนบ้านจิมมี่บ้าง บ้านไอ้โอบ้างตามประสา ผมถามว่า ทำไมไม่โทรหากู มันบอก เอ้า กูไม่กล้า..
 

ออฟไลน์ Just let it be

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 979
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
เฮ้ออออ

อ่านไปก็ได้อะไรไปหลายอย่างเหมือนกัน

เปิดมุมมองอีกด้านนึง

ว่า  ถ้าเราทำแบบนี้จะเป็นยังไงน้า  ถ้าไม่ทำละ จะเป็นยังไง

เฮ้ออออออ   :เฮ้อ:

ออฟไลน์ สาวเครือฟ้า

  • "IF I WERE A BOY"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 607
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
    • http://images.forstudent.com/
เพลง: สิ่งสำคัญ

ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนี้ มันจะมีอะไรปลี่ยนแปลง
ฉันไม่กล้าจะสัญญาด้วยคำใด
รักเรานั้นจะไปอีกไกล หรือวันไหนจะต้องร้างลา
ฉันไม่รู้ไม่เคยแน่ใจอะไร

ฉันพูดได้เพียงว่าตอนนี้รักเธอ
เทให้ทั้งหัวใจ

นี่คือสิ่งสำคัญ ที่เรายังอยู่ด้วยกัน
สิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง
บอกได้แค่นี้ จะรักหมดทั้งใจที่มี
ให้มันตราตรึง อยู่ในใจเพื่อไปถึงวันลาจาก

เรื่องที่รู้วันนี้ตอนนี้ ฉันก็มีแต่ความอุ่นใจ
รักที่เราให้กันคือสิ่งดีงาม
แม้สุดท้ายจะเหลือพียงฝัน หรือจะเป็นอย่างไรก็ตาม
ฉันจะทำวันนี้ให้ดีดังใจ

ฉันพูดได้เพียงว่าตอนนี้รักเธอ
เทให้ทั้งหัวใจ

นี่คือสิ่งสำคัญ ที่เรายังอยู่ด้วยกัน
สิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง
บอกได้แค่นี้ จะรักหมดทั้งใจที่มี
ให้มันตราตรึง อยู่ในใจเพื่อไปถึงวันลาจาก

เอามาให้ตามคำขอครับ

boykook

  • บุคคลทั่วไป
Andrew & Justin - Everytime we touch
http://www.youtube.com/v/ZyLO-6ptPP0&rel=1



Artist : Cascade
Title : Everytime we touch


I still hear your voice when you sleep next to me
I still feel your touch in my dream
Forgive me my weakness but I don’t know why
Without you it’s hard to survive

* 'Cause every time we touch,
I get this feeling,
And every time we kiss,
I swear I could fly,
Can't you feel my heart beat fast,
I want this to last,
Need you by my side.

** 'Cause every time we touch,
I feel this static,
And every time we kiss,
I reach for the sky,
Can't you hear my heart beat slow,
I can't let you go,
Want you in my life.

Your arms are my castle
Your heart is my sky
They wipe away tears that I cry
The good and the bad times
We’ve been through them all
You make me rise when I fall

[Repeat * , **]

[Repeat *]

ออฟไลน์ M@5teR I[K][K]I

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-2
ความรู้สึกแบบที่เคนเป็นตอนที่เห็นว่าอาจจะเสียโอไปอีกที.....คงไปจุดความหลังในอดีตที่เคนได้แยกจากโอ            :dont2:
มันคงจะไม่มีอารายรู้สึกแย่ไปกว่าการเสียคนที่เรารักไปตลอดกาล  ถึงแม้ว่าโอจะไม่หันกลับมามองเคน                    :o7:
ตอนที่แยกกันต่างไปมีชีวิตของตัวเอง  เคนคงทำใจไว้แล้วระดับหนึ่ง.....

แต่พอกลับหวนมาเป็นยิ่งกว่าเมื่อก่อน......เคนคงจะถอนตัวจากโอยากจริง......การสูญเสียหรืออะไรที่ไปสะกิดความรู้สึกนี้คงทำให้ทั้งเคนแสดงความรู้สึกกลัวลึกๆ  ออกมา........       :sad4:

ปล.เห็นใจเคนจัง....สภาพที่เป็นมันก็ชู้นะ....           :เฮ้อ:

boykook

  • บุคคลทั่วไป
Band: โบ สุนิตา
ขอเป็นคนของเธอ


http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2A44E0P0&Autoplay=0

ถ้าคืนนี้ไม่เมามาย

ตอนต่อไปคับ...


stupidchild

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ความรักมันต้องเกิดมาจากทั้งสองฝ่ายร่วมมือกันประคองมันไปนะ
 :เฮ้อ:

ออฟไลน์ สาวเครือฟ้า

  • "IF I WERE A BOY"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 607
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
    • http://images.forstudent.com/
รอติดตามอยู่นะครับ
วันนี้ให้เพลงนี้ละกันครับ
 เนื้อเพลง: Way Back into Love
ศิลปินรับเชิญ: Haley Bennett

I've been living with a shadow overhead
I've been sleeping with a cloud above my bed
I've been lonely for so long
Trapped in the past, I just can't seem to move on

I've been hiding all my hopes and dreams away
Just in case I ever need em again someday
I've been setting aside time
To clear a little space in the corners of my mind

All I want to do is find a way back into love
I can't make it through without a way back into love
Oh oh oh

I've been watching but the stars refuse to shine
I've been searching but I just don't see the signs
I know that it's out there
There's got to be something for my soul somewhere

I've been looking for someone to shed some light
Not somebody just to get me through the night

I could use some direction
And I'm open to your suggestions

All I want to do is find a way back into love
I can't make it through without a way back into love
And if I open my heart again
I guess I'm hoping you'll be there for me in the end
oh, oh, oh, oh, oh

There are moments when I don't know if it's real
Or if anybody feels the way I feel
I need inspiration
Not just another negotiation

All I want to do is find a way back into love
I can't make it through without a way back into love
And if I open my heart to you
I'm hoping you'll show me what to do
And if you help me to start again
You know that I'll be there for you in the end
oh, oh, oh, oh, oh


.......................................................................................

มีอีกเพลงครับ  ตอนนี้ผมชอบเพลงนี้มากครับ  โดนมากๆ


เนื้อเพลง : ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้
ศิลปิน : ตั๊กแตน ชลดา
อัลบั้ม : ถนนค้นฝัน


ก็อยากดูแลให้มากกว่านี้เหลือเกิน
แต่กลัวจะเผลอ จนเผลอทำเกินหน้าที่
ก็ถูกให้เป็นแค่คนรู้จัก เลื่อนเป็นคนรักไม่ได้สักที
จึงทำเท่าสิทธิ์ที่มี ยามเห็นเธอเป็นทุกข์ใจ

ห่วงอยู่ไกล ๆ เจอหน้ายิ้มให้ด้วยสายตา
คอยเป็นธุระในเรื่องที่พอช่วยได้
ขอโทษบางคราวที่ต้องเหินห่าง และมีบางครั้งที่เคยขัดใจ
บางอย่างที่ขอมากไป เจ้าที่หัวใจเขาหวงแหน

* คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้
เหนื่อยก็รู้ เหงาก็เข้าใจ แต่ไม่อาจให้ยืมอ้อมแขน
คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้
หน้าที่ตามฐานะใจ ห้ามเดินก้าวล้ำเส้นแฟน
ภาระในเขตอ้อมแขน ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้

** ยอมอยู่ข้างใจ แต่ไม่ขอเป็นสำรอง
ขออย่าได้มองความซื่อแล้วแปลว่าง่าย
เมื่อเราเจอกันข้างพรหมลิขิตก็อยากใกล้ชิดมากเกินห้ามใจ
ต้องเจียมตัวว่าเราคือใคร แค่แอบรู้ใจไม่ใช่แฟน

(ซ้ำ *, **)

คนไม่ใช่แฟน ทำแทนไม่ได้


boykook

  • บุคคลทั่วไป
Way Back into Love
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V27AF0PB0&Autoplay=0

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2AADBCBPA0&Autoplay=0

วันนี้ ลูกทุ่ง สากลปนกันเลยเหรอคับคุณ mix :m23:


ไปซักผ้าก่อน
เสร็จแล้วมาติดตามกันนะคับ... :a2:

boykook

  • บุคคลทั่วไป
ความรักมันต้องเกิดมาจากทั้งสองฝ่ายร่วมมือกันประคองมันไปนะ
 :เฮ้อ:

เคนครับ 

             ตั้งแต่ผมคบกับโอมาหลายปี เรามีเวลาอยู่ด้วยกันจริงๆ ไม่นานนักนะครับ
มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข
ผมไม่เคยลืมเลือนออกไปจากหัวใจเลย
ความสุขมักมาคู่กับความทุกข์เสมอ ใช่มั๊ยครับ ?

ตลอดเวลาที่ผมมีโอกาสได้อยู่กับโอ
ผมพยายามซึมซับเอาความรัก ความอบอุ่นจากใจโอให้มากที่สุด
เพราะผมรู้ว่ายังไงเรื่องของเราก็เป็นไปไม่ได้
ผมรู้ว่าในใจจริงแล้ว โอเค้าก็รักผมมาก
เพราะการแสดงออก ทั้งการกระทำ คำพูด แววตา ความรู้สึก
สิ่งเหล่านี้มันทำให้ผมสัมผัสได้ ถึงความรักที่เค้ามีให้กับผม
แต่ผมรู้ว่าโอเค้าต้องการให้ผมรับรู้เอง โดยที่เค้าไม่บอก
และดูเหมือนโอเค้าจะรับความจริงบางอย่างไม่ได้ว่า โอเค้าเป็นเกย์

ทุกคืนที่ผมหลับตานอน ผมกลัวว่า เราจะต้องห่างกันไป
ผมคงทำใจไม่ได้
แต่แล้ว ยิ่งผมคิดมากเท่าไร
มันก็มีผลทำให้ผม
ทำใจได้ ในที่สุด

-----------------------------------------------------------

ปราสาททราย
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2GB4GPAD&Autoplay=0

:m8:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-12-2007 01:20:19 โดย boyko-ok »

boykook

  • บุคคลทั่วไป
เคนครับ 

@ ห่างเหิน @

              เรายังคงอยู่ด้วยกันตามปรกติ ไปด้วยกัน กินด้วยกัน นอนด้วยกัน
แล้ววันที่ผมไม่อยากให้ถึง มันก็มาถึง

วันนั้น โอเค้าอยู่บ้านผม แม่โอเค้าโทรศัพท์มาหา แล้วบอกให้โอกลับบ้านด่วน
ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะแม่อาจมีธุระอะไรกับโอ
ก่อนกลับ โอเค้ายังนอนตักผม แล้วบอกกับผมว่า
        " ยังไม่อยากกลับบ้าน อยากอยู่กับเคนไปนานๆ ไม่อยากไปไหนเลย "
ผม   " เดี๋ยวโอค่อยมา ไปหาแม่โอก่อนนะ "
โอเค้านอน มือเค้าก็จับมือผมไปวางไว้ที่อก
โอนอนอีกสักครู่ ผมก็บอกให้โอรีบกลับบ้านก่อน เพราะแม่เค้ารออยู่
โอก็ลุกขึ้น แล้วมาหอมที่หน้าผากผมเบาๆ ผมหลับตา
เค้าบอกกับผมว่า " หอมจัง "
แล้วโอก็กลับบ้าน

         ผมไม่รู้ว่า โอเค้าไปคุยอะไรกับแม่โอบ้าง
แต่แล้ว โอเค้าก็ไม่โทรหาผมเย็นวันนั้น
วันต่อไป
วันต่อไป
และวันต่อไป
ผมโทรไปเค้าก็ไม่รับ โทรเข้าบ้านก็ไม่มีคนรับ
ผมตัดสินใจว่า ผมจะไปหาโอที่บ้าน
วันนั้น ผมไปหาโอที่บ้านตอนเย็น ผมไปกดกริ่งเรียกอยู่นาน
คนงานที่บ้านโอก็มาบอกกับผมว่า โอไม่อยู่
แต่ผมรู้ว่าโอเค้าอยู่ และรถของนุ่นก็อยู่
ผมพอจะเข้าใจได้ว่า เรื่องนี้ น่าจะเกิดขึ้นเพราะนุ่น

ผมรีบขับรถไปที่ทำงานของวิททันที วิทเค้าออกมาทานข้าวกับผม
ผมถามเค้าว่า ช่วงนี้ได้เจอ ได้คุยกับโอบ้างมั๊ย ผมถามหาโออยู่นาน
วิทค่อยๆเล่าให้ผมฟังว่า
              " แฟนไอ้โอ มันไปบอกกับแม่ไอ้โอว่า กลัวไอ้โอมันจะเป็นเกย์ "
ผมบอก   " กูจะไม่ได้เจอกับมันแล้วใช่มั๊ย "
วิท          " กูรู้ว่ามึง 2 คนเป็นอะไรกันมากขนาดไหนนะ แต่กูว่า
                มึงทำใจดีกว่า เพราะยังไง ไอ้โอมันก็เป็นเกย์ไม่ได้ "

ผมได้ฟังแค่ประโยคนี้ของวิท มันทำให้ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว
ผมนั่งเหม่อลอยไม่ได้ฟังเค้าพูดอะไรอีก
ในใจมันว่างเปล่า
ผมไม่ได้ร้องไห้นะครับ ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นทำไมผมไม่ร้องไห้ ทั้งที่ผมเสียใจมาก
ผมบอกวิทว่า ผมอยากกลับบ้าน แล้วผมก็กลับบ้าน
ผมกลับบ้านมา ตอนนั้นมีพี่ปุ้ยอยู่บ้านคนเดียว
พอผมเห็นหน้าพี่ปุ้ย ผมก็วิ่งเข้าไปกอดพี่ปุ้ย แล้วน้ำตามันก็มาแบบหยุดไม่ได้เลย
พี่ปุ้ยก็ตกใจมาก ผมร้องไห้ฟูมฟายอย่างคนเสียสติ
ผมบอกกับพี่ปุ้ยว่า
            " ผมผิดมากหรือเปล่า ที่ผมเกิดมาเป็นเกย์ ผมไม่ได้อยากเป็นเกย์ ผมไม่ได้อยากรักโอ
              ผมไม่อยากเป็นอย่างนี้ ผมอยากเป็นเหมือนที่คนอื่นเค้าเป็น ผมไม่อยากมีรักที่ต้องหลบซ่อน
              ไม่อยากเป็นอย่างนี้ "
ผมร้องไห้อย่างที่ไม่เคยเป็น
พี่ปุ้ยก็ได้แต่ปลอบใจผม
ผมอยู่แต่ในห้อง ไม่ไปไหน
ผมบอกกับตัวเองว่า เราเสียใจพอแล้ว เราเสียใจมากไปแล้ว

             มันเป็นการจากกันระหว่างผมกับโอ โดยที่เราไม่ได้ตั้งตัว
แล้วเราก็ห่างเหินกันไป
ทุกอย่างที่เรามีกันมา มันจบลงอย่างง่ายๆในพริบตา
ผมและเค้าเหมือนเป็นเส้นขนานที่ไม่มีทางมาเจอกัน
คำที่วิทพูดว่า ยังไงไอ้โอมันก็เป็นเกย์ไม่ได้ มันตอกย้ำผมให้เจ็บปวดอย่างไม่มีคำบรรยาย
ทุกสิ่งทุกอย่างระหว่างเรามันหายไป
ช่วงชีวิตหนึ่งกับคนคนหนึ่ง มันจึงกลายเป็นแค่ความทรงจำ

       ผมคิดว่าทำไมเค้าใจร้ายกับผมอย่างนี้
ทำไมเค้าทิ้งผมแบบไม่มีเยื่อใยเลย
ถึงผมจะรักโอมาก แต่ผมก็เสียใจกับการกระทำของเค้ามาก


ไม่เคยต้องเสียใจ อย่างนี้เลย เจ็บปวดเหลือเกิน
ไม่เคยต้องช้ำใจอย่างนี้เลย เธอจะแคร์บ้างไหม ว่าใครคนหนึ่งเสียใจ
เพราะที่เธอทำร้ายคือคนที่รักเธอ

http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2F7CEFPA0&Autoplay=0

เสียใจ - โบ (super beau)

 :m8: :m8: :m8:
 

ออฟไลน์ สาวเครือฟ้า

  • "IF I WERE A BOY"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 607
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-0
    • http://images.forstudent.com/


ให้อีกเพลง  ลืมตัว
 
ลืมฉันลืม ลืมว่าเราไม่รักกัน
ลืมว่าเธอไม่เคยมีใจให้ฉันเลย
กลับไปคิดกับเธอจนเกินความคุ้นเคย
เกินความเป็นเพื่อนคนหนึ่งของเธอ
* ก็ตัวฉันเองทำให้เธอมองข้ามกัน
เธอนั้นคงรำคาณถึงห่างจากฉันไป
เป็นเพราะฉันไม่ดีที่ทำตัววุ่นวาย
ที่หวงเธอไว้ก็เพราะใจมันรักเธอ
** อย่าโกรธฉันเลยได้ไหมอย่าเคืองฉันเลยได้ไหมเธอ
ที่ทำลงไปฉันคุมตัวเองไม่ได้ยิ่งอยู่ใกล้ๆ เธอยิ่งเกินจะห้ามใจ
มองไม่เห็นว่าเธอไม่ได้คิดอะไรอภัยให้กันได้ไหม
ตัวฉันพร้อมจะกลับใจหากเธอเข้าใจว่าฉันมันลืมตัว
(หากเธอเข้าใจ ที่ฉันเคยลืมตัว)

................................

anston

  • บุคคลทั่วไป
และแล้ว..วันนั้นก็มาถึงจนได้.. :m17:
เวลาแห่งความสุขมักจะสั้นเสมอ..
ก็คงเหลือแต่ความทรงจำที่ดีดีเก็บไว้..
ขอให้เข้มแข็ง..และอยู่เพื่อตัวเองให้ได้นะ..

ออฟไลน์ M@5teR I[K][K]I

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-2
โอ....คงสับสนนะ....ว่าความรักหรือว่าความผูกพันกันแน่ที่ทำให้เคนกับโอมีคบกัน

กับนุ่นนี้ดูจะสงสารฝ่ายหญิงนะ...ถึงจะผิดกับเคน...แต่โอเลือกนุ่นก่อนเคนนิ....ของๆใครๆก็หวง

จะว่านุ่นก็ได้....ต้องว่าโอที่ไม่ตัดให้ขาดไปเลย...(กับเคนที่ตนกลัวที่จะคบ)

เคนร้องไห้มาเยอะแล้วกับเรื่องของโอ....น้ำตาของเคนคงจะใช้ระบายกับคนที่สนิทเท่านั้นแหละ...ป๋มว่างั้นนะ

ปล.เป็นยังงี้แล้ว...คงจะกลับมาเหมือนเดิมยากนะ....เว้นแต่นายโอจะยอมรับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองละนะ

stayingpower

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ ... นั่งอ่านตั้งแต่หน้าแรกเลยครับ ...
เรื่องมันยังคงมีต่อใช่มั้ยคับ แต่ผมคงหยุดอ่านไว้เพียงเท่านี้ล่ะค๊าบบบ

ขอบคุณนะครับที่เอาเรื่องที่ผมพลาดไม่ได้อ่านในบอร์ดปาล์มมาให้อ่าน


รักแห่ง(ดิโอ)สยาม ของแท้ !!!


อ่านแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กแถวโรงเรียนปากคลองตลาดจัง
สะพานพุทธ คลองถม สะพานเหล็ก ดิโอสยาม ...แล้วก็เพื่อนรัก(รักเพื่อน)  :m15:

Eis

  • บุคคลทั่วไป
อ่านแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กแถวโรงเรียนปากคลองตลาดจัง
สะพานพุทธ คลองถม สะพานเหล็ก ดิโอสยาม ...แล้วก็เพื่อนรัก(รักเพื่อน)  :m15:

ตกลงว่าคิดถึงเด็กว่างั้นพี่ปิ้น..  :m12:


ป.ล. 1     ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะครับ สุ้ๆ ครับ  :a9:
ป.ล. 2   พี่ปิ้น ไหนว่าจะนอนตั้งแต่ตีสามแล้วไงครับ .. มั่วแต่หลีเด็กอะดิท่า   

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด