Coin 10โอ้ย ปวดฉี่หว่ะ
เมื่อคืนฝันว่างูหลามรัดแน่นทั้งตัว กระดูกกระเดี้ยวตูไปหมด
พอตื่นมา ก็เจอเลยครับ ไอ้งูหลาม ทั้งแขนทั้งขารัดผมไว้อย่างกับหมอนข้าง
จะดันแขนมันออก มันก็รัดขาแน่น พอไปดันขา มันก็กอดเอวผมไว้อีก
“.....”
นั่นแหน่ะ หลับตานอนพริ้ม กูเห็นนะมึงยิ้มอยู่ตรงมุมปากมึงหน่ะ แบบนี้ต้องเจอ...
ผมเลยถีบกลางตัวซะเลย!!
“โอ้ย ไอ้เชี่ย แม่ง รุนแรง”
“โหยพี่ ตีนผมเตะพี่เหมือนมดข่วนเสาอ้ะ” มันทำหน้าบูดนอนหันหลังให้ผม เออ เชิญเหอะ กูปวดฉี่
ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างว่อง จัดการธุระเสร็จก็ล้างมือ มองตัวเองในกระจก
เฮ้ย!คนหรือดัลเมเชี่ยน!
ทำไมกูลายไปทั้งตัวเลยวะ แดงเป็นจ้ำๆ
“พี่ๆ พี่หมอก”
มันยังงอนตูดบิดอยู่ ตอนนี้มันนอนก้มหน้าหนีผมเลย ผมมันสั้นๆแต่ตอนนี้ผมมันชี้มั่วซั่วไปคนละทาง ดูแล้วตลกดี
“ห้องพี่อ้ะ มีตัวไรไม่รู้อ้ะ”
“?”
ไอ้พี่หมอกเหลือบหน้าขึ้นมามอง เห็นตามันแค่ข้างเดียวมองหน้าผมอยู่
แล้วผมก็หลบสายตามัน หลบทำไมวะ!
“ดูดิพี่ ตัวอะไรกัดไม่รู้อ้ะ” ผมก็ชี้ๆให้มันดู เออดี กูได้จุดโฟกัสตากูซักที... ตรงคอเขียวเลย ตัวบ้าอะไรกัดหว่ะ จับได้แม่งกูฆ่ายกเผ่าพันธุ์เลย
มันเห็นผมชี้แล้วมันก็...ยิ้มครับ
ไอ้นี่จริงๆยิ้มก็ยิ้มได้ จะทำหน้ากล้ามเนื้อตายทำไมก็ไม่รู้ แต่วันนี้มันแปลกๆว่ะ
อะไรแปลกวะ? งง?
“ตัวอะไรไม่รู้ แต่กูรู้ว่ามันหล่อ”
“???”
มันเห็นผมหน้างงก็คว้ามือผมไป ตอนแรกผมนึกว่ามันจะกัดแขนผม เปล่าครับ มันดูด ผมก็ยื้อแขนออกแต่มันจับไว้แน่น พอมันปล่อย ผมก็เห็นรอยแดงๆอยู่บนแขน
“เออ ผมรู้แล้วตัวอะไร”
ชัดเลย..
มันยังยิ้มอยู่
“พี่ ห้องพี่มีไบก้อนใช่ป่ะ มันน่าจะฆ่าๆทิ้งไปเลยนะไอ้ตัวแบบนี้อ้ะ ฮ่าๆๆ”
................................................
....................................
“พี่”
“ไร”
ผมจ้องหน้ามัน มันขับรถอยู่เลยไม่ได้หันมามอง
วันนี้ผมรู้สึก..
ว่ามันหล่อ หล่อกว่าปกติ
คือปกติมันก็หล่ออยู่แล้ว แต่วันนี้ผมรู้สึกเหมือนมันมีบางอย่างเพิ่มมา อะไรวะ
มันก็หันมามอง อ้าว กู หลบสายตามันเฉย ปกติจ้องเอาๆ
“มีไร”
“ผม ขอกลับบ้านนะวันนี้”
ผมคิดว่ามันไม่น่าให้ครับ เพราะที่ผ่านมา ขอมันไม่เคยยอม
“เออ”
ผมหันกลับไปมองหน้ามันเลย แต่มันก็ไม่ได้สนใจ
“ผมกลับบ้านนะ”
“เออ”
“กลับบ้านนะพี่”
“ก็กูให้แล้วไง”
เงียบครับ
เงียบไปทั้งรถ
มันหมายความว่าอะไรวะ
ฟัน(?)แล้วทิ้งหรอ?!
ไม่ๆ มันยังไม่ได้ฟันกูสักหน่อย แล้วทำไมกูคิดไปถึงเรื่องนั้นวะ
มันจะทิ้งกูแล้วหรอ….
ทำไมผมใจแป้วอะ
อ่อ คงเสียดายเงิน
“เดี๋ยววันนี้มึงไปอัพเดตสมุดบัญชีด้วยนะ”
มันมาจอดส่งผมหน้าบ้านครับ วันนี้กูได้กลับบ้านแล้ว เย้ ดีใจหน่อยสิวะ
มันปล่อยกูกลับบ้านที่กูไม่ได้กลับมาหลายวันเลยนะเว้ย ไอ้คุณอัษฎามันยอมขนาดนี้เลยนะเว้ย
ทำไมกูไม่ยิ้มเลยวะ
“กูไปหล่ะ”
“เดี๋ยวพี่”
“อะไร”
“.....”
“แล้วพรุ่งนี้พี่จะมาหาผมเปล่า?”
“กูไม่รู้”
“....”
“ไปนะ”
“อื้อ”
รถแม่งขับออกไปแล้ว แต่ผมยังยืนอยู่ตรงนั้น
มันอะไรวะ กูคันหัวใจโคตรๆเลย
ผมเข้าบ้าน ทำหน้าเหมือนหนูโดนเบื่อยา ก็เห็นเฮียนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ครับ อ่อ วันอาทิตย์ วิดน่า เฮียอยู่บ้าน มันทำหน้ามุ่ยใส่ทีวีที่ตอนนี้ติดๆดับๆอยู่
ผมอยู่กับไอ้พี่หมอกจนลืมหมดทุกอย่าง สิ่งรอบๆตัวผมโดนไอ้พี่หมอกบดบังไว้หมด
“เฮีย ทำไรวะ”
“ไอ้ตี๋”
“อะไร?”
“ไอน้องเชี่ย มึงไปไหนมา”
“ผมไปค้างบ้านเพื่อน”
“โทรก็ไม่รับ”
“เฮียแหละโทรไม่ติด มาด่าตี๋ ไรวะ”
เฮียแม่งเงียบ เถียงไม่ออก อย่าคิดเถียงตี๋เลยเหอะ เร็วไปร้อยปี
“ม้าไปไหนอ้ะ”
“ไปตลาดกับน้าอร”
“แล้วไมเฮียอยู่บ้านวะ”
“กูกลับมานอนบ้างสิวะ แม่ง ไม่ทำงานก็เรียน เหนื่อยโคตรเลย”
เออ แต่งานผมแม่งไม่เหนื่อยกายแต่เหนื่อยใจหว่ะ
งานเลี้ยงเด็กโข่ง ชีวิตแม่งโคตรวุ่นวาย
“ตี๋ไปนอนก่อนนะ โคตรง่วง”
“เออ ว่าแต่เสื้อกูแม่งหายไปไหนหมดวะ”
“ตี๋เอาไปเองอ้ะ”
“เวรกรรมของกู เลี้ยงน้องให้โตแล้วแม่งก็ขนเสื้อผ้ากูไปอยู่กับเพื่อนมัน”
...........................................
....................................
“ไอ้ตี๋!!”
“....”
“ไอ้เชี่ยตี๋!!”
ขอกูนอนหน่อยเหอะ แล้วเรียกกูคุณตี๋ ท่านตี๋ไม่ได้หรือไง ทำไมต้องเรียกเชี่ยตี๋ พูดจาหยาบคายหว่ะ
“เพิ่อนมึงมาหา มึงจะหลับอีกนานไหมไอ้น้องเวร”
คราวนี้ไม่มาแต่เสียง ตีนเลยครับ แม่งโคตรแค้นกูมาก ถีบกูติดข้างฝาเลย
“โอ้ย ไอ้เฮียยยยย มึงจะตะโกนทำไม แถมถีบกูอีก ตี๋จะฟ้องม้าว่าเฮียฮ้งถีบตี๋ แม่ง”
“เฮ้ย ไอ้ตี๋ มึงอย่าพึ่งขยับ” ไอ้เฮียแม่งทำหน้าตาตกใจแล้วพุ่งเข้าหาผมเลยครับ มันกระชากเสื้อผมขึ้น กูก็งง พึ่งตื่นนอนยังมึนอยู่
“เมื่อคืนมึงไปไหนมา”
“ก็บอกว่าค้างบ้านเพื่อนมาไง”
“เพื่อนมึงคนไหน?”
“เฮียไม่รู้จักหรอก ว่าแต่ใครมาวะ”
เฮียแม่งขมวดคิ้วแต่ก็ปล่อยมือออกจากเสื้อผม มันก็ไล่ผมลงไปดูหน้าบ้าน กูไม่ลงไปหรอก ขี้เกียจ ผมเลยยื่นหัวออกไปดูนอกหน้าต่าง อ้าว ไอ้ปิ๊ก มาทำไมวะ
“ผมขับผ่านมาดู ไม่คิดว่าพี่อยู่บ้าน” มันตะโกนขึ้นมาคุยกับผม เออดี กูยิ่งขี้เกียจขยับตัว
“เออ กูอยู่บ้าน ทำไมอ้ะ”
“จะชวนไปเที่ยว”
“ไม่เลี้ยงกูไม่ไปนะว้อยย”
“เออ ผมเลี้ยง”
“เฮีย ตี๋ไปเที่ยวนะ”
“แม่ง บ้านช่องมีไม่อยู่”
“เออ ตี๋ฮอต ไม่เหมือนเฮีย ดูดิ อยู่บ้านทำตัวอย่างกับอากง โคตรแก่เลย”
“เดี๋ยวมึงไม่ต้องให้ไอ้ปิ๊กเลี้ยงแล้ว ก็จะเลี้ยงมึงด้วยตีนกูนี่แหละ”
ก็ทะเลาะกันไปอีกช็อตนึง ผมก็คว้าเสื้อค่ายไอ้เฮียมาใส่กับกางเกงขาสั้นลุยป่า เตรียมพร้อมออกรบ!
“เออ แล้วคิดไงวะพากูไปเลี้ยง
“คิดสั้น”
ทำไมรอบตัวผมมีแต่คนกวนตีนวะ
เอ่อ นี่ผมลืมอะไรไปหรือเปล่าหว่า
ไอ้ปิ๊กมันพึ่งกอดผมแน่นวันก่อนนะ! หรือมันก็เมาเหมือนกู เออๆ น่าจะเป็นแบบนั้นมากกว่า มันก็น้องผม ไม่คิดไรมากจะดีกว่า ผมยังเคยกอดกับพี่ฟินเลย
แม่งก็พาผมไปเที่ยวห้างแถวมอ คนยอะอย่างกับวันแรงงาน มันเลี้ยงเอ็มเคแล้วก็ต่อด้วยเลี้ยงไอติมเซวนเซ่นผม รู้สึกผิดลึกๆในใจ (ผมยังมีซึ่งความละอาย) ทำไมกูต้องให้น้องมาเลี้ยงด้วยวะ
“เฮ้ย ไอ้ปิ๊ก รอแปปนะเว้ย เดี๋ยวกูมา”
เห็นธนาคารแว็บๆ เลยวิ่งไปอัพเดตสมุดบัญชีอย่างที่ไอ้พี่หมอกบอก
เห็นตัวเลขแล้วตาลายหว่ะ กูนับเลขศูนย์ใหม่นะ
หนึ่ง...สอง...สาม..สี่...หะ..ห..ห้า
เลขสี่อยู่ข้างหน้าตัวนึง
“อ...ไอ..พี่หมอก”
ผมรีบโทรหามัน เดี๋ยวนั้นเลยครับ
“พี่หมอก ทำไมโอนเงินเยอะเงี้ย”
“อะไรของมึง” เสียงมันดังพราะเสียงข้างหลังมันก็ดังพอสมควร ได้ยินเสียงผู้หญิงคุยกันแถวนั้นด้วย
“พี่ สี่แสนพี่โอนมาทำไมวะ!”
“รางวัลมึง สำหรับเมื่อคืน”
มึงไม่ต้องพูดก็ได้นะ แม่งมือสั่นเลยกู
“มันก็เยอะไปอยู่ดีอ้ะ”
“เออ กูอยากให้ มึงก็รับ อย่าขัดศรัทธากู”
“อือ”
แต่มันก็เยอะเกินไปจริงๆ ผมจะเก็บไว้ครับ ไว้ค่อยคืนมัน
“แล้วมึงอยู่ไหน”
“อยู่แถวมออ้ะ”
“กับใคร”
“ไอ้ปิ๊ก”
“ใครวะ”
“น้องรหัสผมเองอ้ะ”
“....”
“แค่นี้นะพี่หมอก มันยืนรอนานแล้ว”
มันไม่ตอบแต่ตัดสายไป ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรครับเพราะไอ้ปิ๊กยืนนานแล้ว มันพาผมไปดูหนังเลือดสาดเรื่องนึงที่ผมอยากดู ขากลับมันก็ไปส่งถึงหน้าบ้าน กำลังจะรถแต่มันก็พูดดักก่อน
“สนุกไหม?”
“อะไร หนังหรอวะ”
ไอ้ปิ๊กมันไม่ได้รวยเว่อร์แบบไอ้คุณหมอกมันครับ มันขับวีออสธรรมดาแบบที่ชาวบ้านชาวช่องทั่วไปเขาใช้กันนี่หล่ะ
“เที่ยวกับผมวันนี้หน่ะ”
“เออๆ หนุกดี คราวหน้าพาไอ้พี่ฟินมาด้วยสิวะ รอมันว่าง”
แอบเป็นห่วงมันวะ ตายคางานไปยังวะ
“ไม่ ผมไม่ชวนพี่ฟินหรอก”
เวร หลานรหัสเกลียดหน้ามึงแล้วไอ้พี่ฟิน ผมเงียบเลยครับ เพราะผมรักไอ้พี่ฟินมันมากอยู่ แต่อย่าไปบอกมันหล่ะ เดี๋ยวเหลิง
“ผม...”
อะไรของมึง จ้องหน้ากูทำไมวะ
“อยากมาเที่ยวกับพี่แค่สองคน”
“.....เฮ้ย! ม้ากลับบ้านแล้วนี่หวา กูไปแล้วนะ มีไรโทรหา เที่ยวฟรีอย่าลืมชวนกูนะ ไปล่ะ”
รีบเผ่นลงจากรถเลยครับ เวรหล่ะ เมื่อกี้มันอะไรของมันวะ มันต้องมีพลังงานหรือวิญญาณอะไรอยู่อย่างแน่นอน ไอ้ปิ๊กกะจูมันพูดอะไรของมันวะ
เมื่อกี้มันโบรแมนซ์ใช่ไหม? กูเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า? แม่ง ขนลุก
“ม้าหวัดดีค้าบ”
“อ้าว โซ่ยตี้ วันนี้กลับบ้านด้วยเหรอ เป็นไง เหนื่อยไหม”
ไอ้เฮียมันก็นั่งแซวตามประสาตาแก่หน้าทีวี ช่างหัวมัน “ไปเที่ยวนะม้า เที่ยวฟรีด้วย ไอ้ตี๋มันจะเหนื่อยอะไร”
“ม้าจะทำไรให้กินอ้ะ”
“เดี๋ยวต้มเกี๋ยมฉ่ายให้กิน”
ดูท่าจะอีกนาน พึ่งเริ่มทำเองครับ
“เออ งั้นตี๋ไปเก็บของก่อนนะ”
ผมเดินขึ้นห้องไปวางกระเป๋า หยิบสมุดบัญชีที่ไอ้พี่หมอกออกมาดู มันเลี้ยงผมแบบเมียน้อยเลยวะ มีการเลี้ยงดูส่งเสียด้วย
ตอนนี้มันจะทำอะไรอยู่วะ?
แล้วกูจะสนใจทำไม มันก็คงไปเที่ยวกับสาวอย่างที่เคยหล่ะ วันอาทิตย์ด้วย คงจะว่างทั้งวัน
ไอ้เฮียเดินเข้ามาในห้อง ผมเลยรีบเก็บสมุดบัญชีเข้าเกะ
“ไอ้ตี๋ ขอเฮียคุยด้วยหน่อย”
มันไม่ยอมนั่ง หน้าตามันดูจริงจัง ผมเลยแซวมันไม่ออก
“งานมึง จริงๆคืออะไร”
“ก็บอกแล้วไงว่าช่วยทำรายงาน เหมือนเฮียอ้ะ”
“แล้วทำไมเงินมันดีขนาดนี้ เฮียได้เล่มหนึ่งสองสามพันก็ดีแล้ว”
“เพื่อนตี๋มันรวย”
“ถ้าทำรายงานจริงแล้วรอยบนตัวมึงมาจากไหน”
มันเริ่มใช้กูมึง แปลว่ามันเริ่มโมโหครับ
ผมเงียบ มันเห็นตอนไหนวะ
“เมื่อเช้า กูเห็นรอยบนตัวมึง กูเลยรู้ว่ามึงโกหก กูสงสัยมานานแล้ว ม้าก็มาบอกกูให้ถามมึงว่าจริงๆแล้วมึงทำงานอะไร”
“.....”
“มึงขายตัวหรอไอ้ตี๋”
“เฮ้ย!เฮีย ตี๋-“
คิดจะปฏิเสธหรอ?
งานตอนนี้มันคืออะไร ? ผมจะนิยามงานตอนนี้ว่าอะไร
“ทำไมมึงไม่ตอบกู”
“มึงเงียบ ไม่ตอบ แสดงว่ามันจริงใช่ไหม”
“.....”
“มึงทำกูเสียใจมาก ไอ้ตี๋”
“กูเลี้ยงมึงขึ้นมา เหมือนกูเป็นป๊ามึงอีกคน มึงคิดว่ากูจะดีใจเพราะว่ามึงหาเงินมาให้กูได้เยอะๆเหรอ”
“ทำไมมึงคิดอะไรตื้นๆแบบนี้วะ”
“มึงไม่คิดหรอ...ว่ากูเสียใจ”
“ตี๋ขอโทษ”
“มึงไม่ต้องมาขอโทษกู มึงทำอะไรมึงเคยคิดถึงกูกับม้าที่ไหน ไม่งั้นมึงก็ต้องฟังม้า”
“ตี๋ขอนะเฮีย เฮียอย่าบอกม้าเลยนะ”
มันเงียบ ผมใจไม่ดีเลย ตอนนี้ผมเหมือนโดนมันไล่จนหลังชนฝา
ผมเคยคิดว่าถ้าสักวันนึงผมคงปิดเรื่องนี้ไม่ได้ แต่ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้
ผมจะกล้าพูดกับเฮียได้ไงว่าผมไม่ได้ขายตัว ถึงแม้ผมจะไม่ได้ยอมไอ้พี่หมอกมันก็เถอะ แต่สิ่งที่ผมทำกับมันเมื่อคืน ก็ทำให้ขาของผมข้างหนึ่งก้าวข้ามไปเหยียบบนพื้นที่ตรงนั้นแล้ว
“ตี๋ขอนะเฮีย ขอแค่ช่วงนี้ เอาให้มันผ่านไปได้ ตี๋ไม่อยากเสียบ้านหลังนี้ไป”
“บ้านอยู่ แต่น้องกูต้องอยู่ในสภาพนี้ กูไม่ดีใจหรอกนะไอ้ตี๋”
“ตี๋รู้ ตี๋รู้ตัวนะเฮีย ตี๋คิดมาแล้วก่อนทำ ตี๋คิดว่ามันเป็นทางที่ดีที่สุดของตี๋”
“แล้วถ้ากูไม่ทำรายงานให้เพื่อนแล้วกูไปขายตัวบ้าง มึงจะคิดไงวะ!”
“.......”
“ตี๋ขอนะเฮีย ครบกำหนดเมื่อไหร่ตี๋จะเลิก”
“....”
“นะเฮีย”
“.....”
มันยกมือขยี้หัวตัวเอง ตอนนี้เฮียดูเหนื่อยมาก เหนื่อยกับหลายๆอย่าง มันคงเป็นเรื่องผมด้วย
“ถ้าหลังจากนี้มึงยังทำอีกนะไอ้ตี๋”
“....”
“รักษาสัญญาด้วย”
“เออ ขอบคุณนะเฮีย”
เหลือเวลาอีกสิบสามวัน....
...........................................................
.............................................
[Coin 10 : complete]
[15.11.54]
โอ้ยยยๆๆ ทนไม่ไหวต้องเอามาลงให้
เข้ามาอ่านความเห็น ยิ้มหน้าบานเลย โอ้ย คนรักพี่หมอกกันจริงจิ๊ง!! ( :z6:ตีนเอฟซีพี่หมอก)
อยากเก็บไว้แต่ก็อยากเอามาลง มันทนไม่ไหวอ้ะ ใครก็ได้ช่วยด้วย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
