ไอ้บีเอ็มเจ้าเดิมแล่นผ่านประตูบ้านเข้าไป ผมรู้สึกเหมือนสวนหน้าบ้านจะมีต้นไม้มาลงเพิ่มกว่าเมื่อก่อน ไอ้หนึ่งกระดิกหางมานู่นเลยครับ จำรถไอ้พี่หมอกได้แหง ไอ้พี่หมอกบอกมันขับรถทุกคนนั้นในบ้านได้ แต่คันนี้ห้ามคนอื่นขับ หวงมากครับ
ไอ้ผมก็ขับเป็นแต่กระบะ มอไซค์ รถหรูๆแบบบีเอ็มอย่าฝันไปเลยครับ บีเอ็มเอ็กซ์ยังพอเจรจา
“จ๊ะเอ๋!! จำตูได้ป่าววะ”
เฮ้ย! มันจำได้ด้วย กระดิกหางมาหาผมด้วยครับ ดีใจหว่ะ ผมลูบหัวกอดกับมันใหญ่เลยครับ ผมชอบไอ้หนึ่งโคตรๆเลย หมาในฝัน ในที่สุดก็ยอมรับกูแล้วสินะ!
“เฮ่ย ปล่อยมันได้ยังวะ”
ไอ้พี่หมอกแม่งเดินหน้าบูดมาเลย ขี้หวงหว่ะ แค่หมายังจะหวง
“พี่ขี้หวงหว่ะ ขอยืมตัวไอ้หนึ่งหน่อยก็ไม่ได้”
“มึงคิดว่ากูหวงหมาหรอ?” ลากเสียงสูงท้ายประโยคแปลว่าประชด
“พี่หวงผมหรอ” ผมว่าตอนนี้ผมต้องยิ้มน่าเกลียดมากครับ มันถึงได้เอามือโยกหัวผมแบบนี้ ก่อนจะดันตัวผมเดินเข้าไปในบ้าน แต่ผมยังไม่ขึ้นไปขลุกกับมันในห้องหรอก วิ่งไปหาแม่บ้านก่อนเลยครับ ป้าน้อยใจดี ผมชอบ
“ป้าคร้าบบ จำผมได้รึเปล่า”
“อ้าว น้องตี๋ หายไปไหนซะนานเชียว ป้าคิดถึง”
“ผมก็คิดถึงป้า อาหารป้าอร่อย กระเพาะผมร้องหาฝีมือป้าทุกวันเลย”
“นี่คิดถึงป้าเพราะเรื่องอาหารหรอเนี่ย ป้าเสียใจจัง อ้าว คุณหมอก” ป้าแกดูเงียบลงไปทันตาเลยครับ ถึงยังไงพี่หมอกก็ยังเป็นคุณชายในบ้านอยู่ดีครับ แต่ผมว่าเดี๋ยวนี้มันดีขึ้น ปกติเวลาเดินไปไหนมาไหนมันจะปล่อยออร่า”อย่ามายุ่งกับกู”ใส่ทุกคน แต่ตอนนี้ออร่าที่ว่าหายแว็บไปแล้ว
“จะรับอะไรหรือเปล่าคะ”
มันไม่ตอบ แต่ชี้มาที่ผม ผมทำหน้าบูดใส่มันเลยครับ ให้กูทักทายคนอื่นบ้างก็ได้ ตอนนี้มันติดผมยิ่งกว่าเด็กเห่อของเล่นซะอีก
“งั้นเดี๋ยวผมลงมาหาใหม่นะป้า”
“จ้าๆ รีบไปหาคุณหมอกเถอะ อารมณ์ไม่ดีแล้วหน่ะ” ผมยิ้มแฉ่งให้ป้าแล้วรีบเดินไปหาไอ้พี่หมอกเลยครับ พอมันหันหลังให้เลยกระโดดเกาะหลังมัน แต่มันไม่ยอมเอามือมาจับขาผมไว้ ผมเลยเอาขาโอบเอวมันไว้แทน เกาะแบบลูกลิงก็หลังแม่ คล้ายๆกันเลยครับ แต่แม่ลิงก็โหดซะ เดินลุยขึ้นบันได ผมนี่เกาะไอ้พี่หมอกแน่นเลย กลัวตกเว้ย
“พี่เล่นไรวะ เหวอ ถ้าผมตกไปทำไงอะ!”
“ก็เจ็บ อาจจะหัวแตก”
“ว้าก พี่ รีบๆเดิน อีกไม่กี่ขั้นเอง เร็วๆ”
“แทนที่มึงจะลงมาเดินเอง”
“ผมกลัวหงายหลังอ้ะ”
พ้นเขตบันไดหวาดเสียวก็เกาะมันต่อ มันก็บอก”หนัก” ตกลงนี่กูหนักจริงๆใช่ไหม ไอ้เฮียก็บ่น จริงหรอวะ อุตส่าห์นึกว่าซิกซ์แพ็คจะมาหาแล้วนะเนี่ย ตอนนี้มันมาแค่ครึ่งเดียวครับ ผมคิดว่าอีกไม่นานแพ็คที่สี่น่าจะมา แต่ก็ยังไม่มาซักที สงสัยคงต้องโบกมือลากันแล้วล่ะ ไอ้สามแพ็คสุดเลิฟ
มาถึงห้องไอ้พี่หมอกก็เขย่าๆตัวให้ผมลงจากหลังมัน ไม่ทันได้ตั้งตัว มันก็เข้ามากอดแน่น ช่วงนี้ผมแอบกลัวว่ามันจะกินผมเข้าไปจริงๆ เพราะหลังจากกลับมาจากทะเล ว่างก็กอดเผลอก็จูบไม่ปล่อยเลยครับ
“พี่ ปากผมจะเปื่อยแล้ว เจ็บปากแล้วอะ”
“กูชอบจูบ”
ถอนหายใจ ได้แต่ยกมือขึ้นลูบหน้าพี่หมอก ขาของผมกับมันเกี่ยวเข้าหากัน เวลามันกอดผม มันจะกอดผมทั้งตัว เหมือนจะรัดผมไว้แน่น ไม่ปล่อยให้ไปไหน
“ตอนนี้กูมีแต่มึง ทดแทนทุกอย่างที่กูเคยมีด้วย”
“พี่ลบเบอร์..”พูดยังไม่จบก็ก้มลงมาจูบ “...ในมือถือยัง” พอมันฟังผมพูดเลยล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบไอโฟนมาให้ผมดู มันเปิดให้ดูทีละเบอร์แล้วลบให้เห็นกันจะๆเลยครับ “เหมย” มันบอกชื่อ แล้วก็ให้ผมดูตอนมันกดลบ เยอะครับ กินเวลาเกือบทั้งบ่าย บางทีมันก็หยุดแล้วให้ผมกดลบแทน ผมก็จะหันไปถามเรื่อยๆว่าคนนี้พี่จำได้หรือเปล่า จนทั้งเครื่องจากเกือบสองร้อยเบอร์กลายเป็นเหลือแค่สามสิบกว่าเบอร์เองครับ
ผมพึ่งเห็นว่ามันมีเบอร์บ้านผม เบอร์ผม เบอร์เฮีย เบอร์ม้า นี่มึงรู้จักกูยกตระกูลเลยเรอะ!
ในห้องมันค่อนข้างจะหนาว แต่พอเวลากอดกันแบบนี้จะไม่ค่อยรู้สึก บางครั้ง ในอ้อมกอดพี่หมอก ผมได้ยินเสียงหัวใจมันเต้น เป็นเสียงที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่น
“ตี๋”
“หืม?”
มันไม่ตอบ แต่ไซร้ไปตามคอผม..
ผมเริ่มรู้แล้วครับว่ามันเรียกผมทำไม
วนเวียนไปตามริมฝีปาก บางครั้งก็กดจูบลงไป บางครั้งก็กลายเป็นการหอมแก้ม ผมได้ยินมันพร่ำเรียกชื่อผมเหมือนเป็นเด็กฝึกพูด ผมโอบกอดมันไว้ด้วยสองแขนของผม จูบกลับเมื่อริมฝีปากนั้นประกบเข้าหา
ได้ยินเสียงชื้นแฉะชัดกว่าทุกที่ มันชอบกัดหูกับคอผม เพราะว่าที่ตรงนั้นเป็นผิวที่ค่อนข้างบาง เวลากัดจึงเห็นรอยชัด เจ็บง่ายกว่าที่อื่น ผมดูออกว่าเวลามันกัดผมมันจะยั้งแรงไว้ ไม่ให้มากเกินไปจนเลือดออก
“ตี๋..มึงเป็นของกู”
“อืม” รู้สึกเหมือนสติค่อยๆถูกเป่าออกไป มือของพี่หมอกกำลังไล้ตัวผมโดยที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อออก ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พี่หมอกจับหน้าอกผม ไม่ต้องหวังจะบีบหรอกครับเพราะมันไม่มี ไอ้พี่หมอกก็ไม่ได้พยายามหรอกครับ เพราะมันกัดผ่านเสื้อเลย
“โอ๊ย พี่! กัดทำไมวะ”
“หมั่นเขี้ยว ตัวมึงมันน่ากัดไปทั้งตัว”
“พี่ อ้าปากหน่อย” มันก็อ้าให้ผมดูครับ “เขี้ยวน้องหมอกพึ่งขึ้นหรอครับ? ฮ่าๆๆ”
มันกัดหน้าอกผมอีกแล้ว เจ็บครับ แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นเลียผ่านเสื้อ ผมไม่ได้ใส่เสื้อกล้ามมา เลยรู้สึกเปียกชื้นไปถึงผิว
ความเจ็บ..เปลี่ยนเป็นความรู้สึกใหม่ ที่มันสอนให้ผมได้รู้จัก
“พี่หมอก...”
รู้สึกหน้าตัวเองร้อนรุมๆเหมือนคนเป็นไข้ ความรู้สึกแปลกๆแล่นผ่านตั้งแต่ข้อเท้าขึ้นมาถึงต้นคอ ผมรู้สึกเหมือนประสาทรับรู้ผมจะไว้กว่าปกติ ถึงได้รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของพี่หมอก
“อือ...”
น่าแปลก รู้สึกดี
ทั้งๆที่ตรงนั้นไม่น่าจะเป็นจุดที่ใช้กระตุ้นได้ แต่ตอนนี้ ผมกลับรู้สึกดีเสีย จนกักเสียงตัวเองไว้ไม่ไหว
“พ..พี่หมอก”
ผมได้ยินเสียงหายใจของตัวเองที่ดังขึ้นเรื่อยๆไม่ต่างจากของพี่หมอก ผมจ้องมองพี่หมอกที่เลียริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะรู้สึกว่ากางเกงของผมถูกถอดออกอย่างช้าๆ
พี่หมอกโอบเอวของผมแล้วยกขึ้นให้ดึงกางเกงออกจากตัวได้ง่ายขึ้น พี่หมอกใส่ใจทุกรายละเอียดจนผมคิดว่าความรู้สึกของพี่เขานั่นมากมายเสียจนผมรู้สึกได้ “หนาวหรือเปล่า”
“ไม่หนาวครับ”
พี่หมอกที่ได้ฟังคำตอบนั้นก็ดึงตัวให้ผมลุกขึ้นนั่ง แล้วถอดเสื้อออกให้ผม มือพี่หมอกไล่ขึ้นมาเรื่อยๆจนมาหยุดที่ปลายคิ้วผม “แผลยังไม่หายหรอ”
“เป็นแผลเป็นไปแล้ว”
“หรอ” เสียงดูเหมือนไม่สนใจอะไร แต่ผมเห็นมันจ้องนานมาก มันกดจูบลงบนแผลนั้น ทำให้ผมรู้สึกว่าอาการเขินของผมมันมีได้ไม่สิ้นสุดจริงๆ เหมือนจะเขินมากๆแล้ว แต่ก็มีสิ่งที่ทำให้ผมต้องรู้สึกเขินมาขึ้นไปเรื่อยๆ
ผมหนาวได้ไม่นาน ก็รู้สึกร้อนกลับขึ้นมาอีก พี่หมอกจูบไล่ขึ้นมาตั้งแต่ต้นขา การที่ได้เห็นภาพแบบนี้เกิดขึ้นต่อหน้า ที่สำคัญเกิดกับตัวเอง เป็นความรู้สึกที่เกินจะบรรยายได้เลยครับ ผมไม่เคยคิดว่าจะมีใครมาทำแบบนี้กับผม แล้วสิ่งที่ไม่เคยคิด..คือคนนั้นเป็นพี่หมอก
จูบราวกับอีกฝ่ายคือถังออกซิเจนใต้น้ำ ผมแทรกมือตัวเองเข้าไปในผมของพี่หมอก ลิ้นชื้นที่วนอยู่รอบยอดอก..ผมรู้สึกเหมือนถ้าผมยืนอยู่คงต้องล้มลง แต่ก็มีอ้อมแขนของพี่ที่กอดผมไว้ คอยฉุดไม่ให้ผมจมลงไปในห้วงความรู้สึกที่แสนจะรุนแรงนี้
มันเลื่อนขึ้นมาดูดที่ต้นคอ ระหว่างที่กำลังคิดว่าจะซ่อนรอยพวกนี้ยังไง ก็ถูกพลิกตัวให้นอนคว่ำ พอมองลอดไปก็เห็นว่าสะโพกของตัวเองถูกยกสูงขึ้น เห็นมือพี่หมอกที่ปลดเข็มขัดของตัวเองออก..
มันมาแล้ว!!
น้องไอ้พี่หมอก เอาหนอนน้อยผมไปเทียบก็ยอมแพ้ตั้งแต่จะคิดแล้ว เห็นแล้วก็อดกลัวไม่ได้ ผมพอรู้มาบ้างครับว่าเซ็กส์ระหว่างชายชายมันเป็นยังไง แต่ก็ยังจินตนาการไม่ออกอยู่ดีว่าจะทำให้ไอ้ของขนาดแบบนั้นเข้ามาในตัวผมได้ยังไง
ผมเห็นมันลุกไปจากเตียง ไม่นานก็กลับมา ได้ยินเสียงเหมือนเปิดหลอดอะไรสักอย่าง สักพักก็เห็นมันวางหลอดนั้นลงกับเตียง
“อึก! พี่ มันเย็นอ้ะ..”
“กูซื้อแบบเย็นมา”
มันคืออะไร(วะ)!!
รู้สึกเหมือนจะเป็นเจลอะไรสักอย่างครับ พี่หมอกป้ายเจลนั้นเข้ากับด้านหลังของผม มองจากตรงนี้เห็นแค่ส่วนข้อมือลงไป พี่หมอกกัดสะโพกผมด้วยอ้ะ! ตอนนี้มันอายเสียจนต้องก้มหน้าซุกกับเตียงเลยครับ ไม่ไหวแล้ว ผมทนมองไม่ไหวแล้ว
พี่หมอกสอดนิ้วเข้ามาในตัวผม เข่าผมถึงกับสั่น เหมือนจะรับน้ำหนักผมไว้ไม่อยู่ เจลนั้นเย็นมากครับ เมื่อเวลามาอยู่ในตัวผมรู้สึกเหมือนมันเย็นขึ้นกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ
“อ...อึก....อะ...พี่หมอก”
ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ได้แต่ร้องชื่อพี่หมอกออกมา
รู้สึกถึงความตื่นตัวของผม ผมเลื่อนมือไปหาส่วนกลางตัวของตัวเองช้าๆ แต่พี่หมอกไม่ยอมให้ผมจับ ดึงมือผมมากดไว้ที่เหนือเอว แขนข้างเดียวรับน้ำหนักไม่ไหวผมจึงเอนตัวลงนอนกับเตียง มีเพียงส่วนสะโพกเท่านั้นที่ยกขึ้นมา
พอหลับตาลง ก็ยิ่งรู้สึกถึงนิ้วที่อยู่ในตัวได้ดีขึ้น
เหมือนกำลังพยายามขยายให้พร้อมที่จะรับมือกับไอ้มังกรพ่นไฟนั่นครับ ตอนนี้ ทั้งร่างกายผมรู้สึกเหมือนถูกโจมตี เหงื่อผมออกทั้งๆที่ในห้องอากาศหนาวจนน่าจะตัวสั่นด้วยซ้ำ รู้สึกได้ว่าส่วนกลางตัวผมเริ่มชื้นแฉะ
“พ..พ..พี่หมอก...ผม..อึก...พี่”
สะโพกส่ายไปตามจังหวะการเคลื่อนของมือ ผมไม่รู้ว่าพี่หมอกสอดเข้ามากี่นิ้วแล้ว แต่ตอนนี้ ผมรู้สึกเหมือนผมทนไม่ไหว ต้องการอะไรที่มากกว่านั้น
พี่หมอกเปลี่ยนให้ที่ตรงนั้น กลายเป็นอวัยวะที่สนองตอบต่อความรู้สึกทางเพศ..
“..เอาเลยนะ?”
“อือ....อ...อึ้ก!”
เจ็บ
รู้สึกเหมือนบางอย่างฉีกขาด ผมกัดฟันแน่น ไม่อยากส่งเสียงร้องออกไป ไม่อยากให้พี่หมอกรู้ว่าผมเจ็บ เพราะพี่หมอกจะหยุดทุกอย่างลงทันที
“เจ็บหรือเปล่า”
“...อ...อ...ไม่เจ็บ”
ขอโทษครับพี่ ผมโกหกพี่..
พี่หมอกโน้มตัวลงมาจูบผมที่หัวไหล่ ผมรู้สึกผ่อนคลายลง ความรู้สึกเจ็บเมื่อครู่ลดลงเรื่อยๆสลับกับความรู้สึกหวาบหวามที่เพิ่มขึ้นทุกเวลา พี่หมอกค่อยๆแทรกตัวเองเข้ามาช้าๆ
“แน่น..เป็นบ้า”
ได้ยินเสียงหอบหายใจดังถี่ ทั้งของผมและพี่หมอก
อยากเห็นหน้าพี่หมอก แต่ตอนนี้ก็ยังไม่พร้อมที่จะพลิกตัวกลับไปหา แม้ว่าที่ตรงนั้นจะชุ่มไปด้วยเจลที่เย็นก็จริง แต่ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็นเรื่องปกติ ผมเจ็บ แม้มันจะเจ็บน้อยลงแล้ว แต่เมื่อความเจ็บนั้นมันเริ่มมาจากจุดที่อยู่สูง ถึงจะลดลงยังไงก็ยังเหลือความรู้สึกอยู่
“ตี๋...ขยับนะ”
“พี่หมอก...”
พอเรียก พี่หมอกก็สอดตัวเข้ามาจนสุด แนบตัวลงมากับตัวผมแล้วดันหน้าขึ้นไปจูบ พี่หมอกแช่ตัวอย่างนั้นอยู่นาน ไม่รู้ว่าต้องการให้ผมคุ้นชินหรือไม่อยากถอนจูบ “อ..อ..อือ” ได้แต่ร้องไม่เต็มเสียง
ตัวพี่หมอกร้อนมาก ร้อนจนความเย็นของเจลไม่ได้ช่วยอะไร ทางแคบๆที่ถูกขยายออกนั่นโอบรัดตัวของพี่หมอกไว้ เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของพี่หมอกที่ว่าผมเป็นของมัน ในเวลานี้ผมรู้สึกว่าคำพูดนั้นกำลังแล่นอยู่ในหัวผม
ผมเป็นของพี่..
ทุกอย่าง และทั้งหมดของผม..
พี่หมอกดึงตัวออกช้าๆ ผมกลั้นหายใจไว้ ตอนนี้มือข้างที่ถูกจับไว้ได้รับอิสระ ผมใช้มันหยัดตัวไว้ แรงกระแทกเบาๆทำให้ตัวผมโยกไปข้างหน้า รู้สึกว่าตัวของพี่หมอกจะเข้ามาลึกกว่าเมื่อกี้
“พี่หมอก..อึก...อือ...”
“ตี๋..มึงเป็นของกู”
ผมหลับตา ขมวดคิ้วแน่น ความรู้สึกบางอย่างตีรวนกันไปหมด ตอนนี้ผมเริ่มฟังไม่รู้เรื่อง ได้ยินแต่แปลไม่ออก ผมรับรู้แต่เพียงแรงเสียดสีที่ทำให้ผมรู้สึกเสียววาบไปทั้งตัว ที่ตรงนั้นร้อนระอุ พอๆกับอารมณ์ในตัวผมที่คุกกรุ่นไม่แพ้กัน
“พี่....ช..ช่วยผม..อึก...”
ไม่มีแรงแม้แต่จะยกตัว แต่ความต้องการของผมถึงลิมิต ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกกระตุ้นขึ้นมาตอนไหน แต่เหมือนความรู้สึกทุกอย่างค่อยๆขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ มือพี่หมอกร้อน โอบอยู่ที่ส่วนกลางตัวผม เสียงผมร้องไม่เป็นคำเมื่อพี่หมอกเริ่มขยับมือไปพร้อมๆกับจังหวะที่ยังเร่งอยู่ไม่หยุด
“อือ..อื.อ...อึก...อะ....”
ในหัวผม ผมเห็นรอยยิ้มของพี่หมอกชัดเจน
มือของพี่หมอกอีกข้างลูบไปตามหลังผม ก่อนจะจับไว้ที่หัวไหล่ ดึงตัวผมขึ้นมา จนรู้สึกว่าหลังติดกับแผ่นอกพี่หมอก มือข้างนั้นโอบตัวผมไว้ แล้วดันหน้าผมให้หันไปหา
จูบร้อนแรงไม่แพ้กับจังหวะที่ยังกระแทกกระทั้นอยู่ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนั่งอยู่บนรถไฟเหาะ ที่เดี๋ยวก็หมุนไปหมุนมาตีลังกาหลายๆตลบให้ได้หวาดเสียว พอถอนหายใจเมื่อรถหยุดวิ่งแล้ว สักพักก็พบว่าโดนหลอก รถออกตัววิ่งพาเราออกไปหัวหมุนอีกรอบ ซ้ำๆ ไม่รู้จบ
“กูจะไม่ยกมึงให้ใคร...มึงเป็นของกูคนเดียวเท่านั้น”
เสียงกระซิบต่ำปนกับเสียงหายใจติดอยู่ข้างหู ก่อนจะถูกงับหูเบาๆ มือข้างหนึ่งทาบไปกับมือพี่หมอกที่โอบตัวผมไว้ อีกข้างผมเลื่อนมาที่แก่นกายตัวเอง พี่หมอกจึงปล่อยมือออกแล้วโอบผมไว้ทั้งสองมือ
“อ..อือ...พี่หมอก...อึก”
ดำดิ่งลงไปไม่สิ้นสุด
ผมตกลงไปในหุบเขาลึก มองไม่เห็นพื้น ความรู้สึกเหมือนตกลงจากที่สูง...ผมถึงจุดสูงสุดของอารมณ์...
“อ้ะ! อึก....”
ตัวผมสั่นเทา เห็นของเหลวสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนไปกับผ้าปูที่นอนสีเทา ได้แต่จ้องมองด้วยสายตาที่แม้แต่ตัวเองยังรู้ว่ามันหวานเยิ้ม พี่หมอกหยุดขยับตัว ซึ่งผมคิดว่าดีแล้ว เราจูบกันนิ่งๆก่อนที่หมอกจะดึงตัวออกจากผม แล้วปล่อยให้ผมลงไปนอนกับเตียง
ผมนอนหงาย พี่หมอกใช้เข่าดันขาผมออก ก่อนจะสอดตัวเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้ผมเห็นหน้าพี่หมอกชัดเจน มันทำให้ผมใจเต้นแรง
เหงื่อพี่หมอกหยดลงบนหน้าท้องผม มือข้างหนึ่งปรนเปรอให้ผมแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง “อ...อึก” เพราะปิดปากไว้แน่นหรือเปล่าไม่รู้ ผมอายเกินกว่าจะปล่อยเสียงแบบนี้ออกมาจากคอ
เป็นบรรยากาศที่น่าพิศวง ผมไม่เคยคิดว่าผมต้องมานอนท่านี้ จ้องมองผู้ชายอีกคนแทรกตัวเข้ามาในตัวผม ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ผมคิดว่าภาพนี้คงจะทำให้ผมรู้สึกอับอายเกินกว่าจะทนไหว แต่พอเป็นพี่หมอก ผมกลับคิดว่า..มันเป็นสิ่งที่ทำเพื่อแสดงออกถึงความรัก อย่างน้อยมันก็เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เราได้โอบกอดกัน มีความสุขไปด้วยกัน
ตัวผมไถลไปตามที่นอน เตียงนุ่มจนไม่รู้สึกเจ็บหลัง พี่หมอกโน้มตัวลงมาจูบทำให้สะโพกผมลอยขึ้นจากที่นอน ผมไม่รู้ว่าเวลามันผ่านไปเท่าไหร่ ตอนนี้แม้แต่นาทีสั้นๆยังรู้สึกเหมือนถูกยืดออกเป็นชั่วโมง พี่หมอกดึงมือผมขึ้นไป กดจูบตามข้อนิ้ว สายตาก็จับจ้องมาที่ผม อุณหภูมิร่างกายร้อนจนเหมือนเป็นไข้อ่อนๆ เหงื่อท่วมกายแต่ก็ยังไม่อยากที่จะหยุด
พี่หมอกเกร็งตัว แม้จะกระแทกตัวเข้ามา แต่มันก็ไม่ได้รุนแรง ผมถึงจุดสุดยอดครั้งที่สองก่อนพี่หมอกที่ตามมาติดๆ
เหมือนคลื่นระลอกใหญ่ได้ผ่านไปแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างกำลังสงบลง พี่หมอกถอนกายออก ผมรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลตามออกมา
“เซ็กซี่เป็นบ้า”
พี่หมอกที่พูดแบบนั้น เหงื่อชุ่ม ผมที่สั้นนั้นเปียกเหมือนพึ่งอาบน้ำเสร็จ เสยผมขึ้นอย่างช้าๆ
ผมว่าเป็นพี่ต่างหาก ที่เซ็กซี่เป็นบ้า
ขาผมคลายออกจากเอวพี่หมอก แต่กลับถูกจับไว้ เห็นพี่หมอกยิ้มแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนรถไฟเหาะที่จอดไว้กลับมาเปิดไฟเขียวอีกรอบ ทั้งๆที่เมื่อกี้ก็ขึ้นไปหมุนสิบหกจังหวะกันจนตาลายทั้งคู่มาแล้ว
“พ..พี่หมอก?”
“มึงคิดว่ารอบเดียวกูอิ่มหรอ?”
อิ่มมันต้องกินข้าว! กินผมมันอิ่มไหมหล่ะ!!
ไม่ทันได้เถียงอะไร ริมฝีปากก็ประกบเข้าหากัน รู้สึกเหมือนปากจะแตกไปแล้วด้วยซ้ำ แต่ผมไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย
ขาดเข็มขัดนิรภัย รถไฟเหาะวิ่งออกจากที่จอดช้าๆ ทั้งที่ยังเจ็บคอจากการตะโกนแหกปากกรีดร้องไปเมื่อรอบที่แล้ว แต่ตอนนี้เสียงที่คิดว่าหมดก็กลับขึ้นมาร้องขึ้นอีกครั้ง
“อ..อือ...พี่.....”
พี่หมอกยิ้ม แต่ผมยิ้มไม่ออก
“จ้องแบบนี้ มึงยั่วกูหรอ?”
ยั่วเชี่ยไรวะ!! มึงเห็นตากูไหม มันบอกว่าสงสารกูหน่อย! อย่าตีความคนอื่นไปผิดๆแบบนั้นสิวะ!
มองไปข้างหน้าแล้วเหนื่อยใจ เห็นทางรถไฟที่แสนหวาดเสียวหมุนตัวเป็นเกลียว แต่ตอนนี้จะโดดหนีไปไหนก็คงไม่ได้แล้ว
“พี่หมอก...”
วันนั้นผมเล่นรถไฟเหาะไปสามรอบครับ
สาบานได้ว่าผมจะไม่ไปสวนสนุกอีกเลย…....................................
.............................
[Coin 21 : complete]
[28.11.54]
บ่ายแก่ๆ....
แม่: เดือนหน้าห้ามเล่นแบบนี้แล้วนะ เล่นแต่คอมทั้งวัน
ป๋็ม :
(ตูก็อ่านหนังสือนะวะครับ)
<----ให้คนอ่าน บังคับรับทุกคน
*ปล.ตรวจทานตัวอักษรโดย misso คุณครูภาษาไทยประจำเรื่องคัฟ
*ปล2. ใครต้องการหมู่เลือดกรุ๊ปใด เชิญดูรายละเอียดทางนี้
AB - พี่ฟิน พี่หมอก เคิ่ล
O - ตี๋ พี่โก้ พี่ต้น
B - กล้วย เฮีย ปิ๊ก อุกกี้
A - โจ๋ พี่บอล พี่ปิง กึ่ม
(มันมีใครในเรื่องอีกฟร้า นึกไม่ออก - -*)
หัวข้อ: เงินน่ะ..มีไหมวะ?! [Last/P.377/7.10.59] (อ่าน 3276900 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก