หัวข้อ: [Y] จอมใจจักรพรรดิ์ [ตอนจบ+บทส่งท้าย] [P. 21] [26/07/55]

[manami_01]

มาแล้ววววววว

ปั่นมาให้อ่านสด ๆ ร้อน ๆ

ช่วงนี้ไม่รู้จะหาบทรักหวานให้คู่ฮ่องเต้และหนี่เจินยังไงดี

เพราะคู่นี้หวานกันตลอด

ผิดกับคู่รองของเราที่ต้องแอบหวานไม่ให้ใครรู้

NC เลยมาแบบเบา ๆ เพราะกลัวหนี่เจินแท้ง 5555+

ไปอ่านกันเลยดีกว่า

+++++++++++++++++++++++++

28

“โธ่...ผ่าบาท...”

หนี่เจินเมื่อได้ยินเช่นนั้นถึงกับถอดหายใจให้กับตัวเอง เมื่อมองไปทางพระสวามีของตัวเองกำลังจะทำในสิ่งที่เรียกว่า ‘กอด’ กับเขาที่กำลังท้องลูกของพระองค์อยู่

“น้า ๆ หนี่เจินที่รัก ข้าอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว”

ฮ่องเต้ยังทรงส่งเสียงและท่าทางออดอ้อนฮองเฮาของตนเองที่ทำท่าไม่ยอมแน่ หนี่เจินมองคนที่ไม่นานทีจะหลุดมาดอ้อนออกมาสักครั้งอย่างเหนื่อยใจ ได้แต่พยักหน้าด้วยหน้าที่แดงขึ้นเมื่อรับรู้ว่าหลังจากที่ตอบตกลงไปเขาจะต้องเจอกับสิ่งใดต่อจากนี้

“เย้!! ข้ารักเจ้าที่สุดเลยหนี่เจิน ขอบคุณนะ”                                 

ประโยคแรกร้องขึ้นมาด้วยความดีใจสุดขีดเมื่อได้รับคำตอบจากคนร่างบางตรงหน้า และตามมาด้วยประโยคที่คนร่างบางฟังแล้วต้องหน้าแดงขึ้นอีกหลายเท่าตัว เพราะไม่ว่าจะฟังสักกี่ครั้งก็เรียกสีหน้าที่แดงจนคนมองอยากจับ ’กอด’ หลาย ๆ รอบได้เสียทุกครั้งไป และประโยคสุดท้ายที่เอ่ยออกมาอย่างอ่อนโยนพร้อมกับพรมจุมพิตแสนหวานให้เรียวบางของคนร่างบางที่ตอนนี้ปล่อยให้อีกฝ่ายนำพาไปยังบทรักแสนสุขแล้ว

“อืม...”

เสียงครางเมื่อได้รับสัมผัสจากริมพระโอษฐ์จากฮ่องเต้ ความรู้สึกหวานที่ถูกส่งผ่านเมื่อคนร่างบางเผยริมฝีปากให้อีกฝ่ายได้แทรกเข้าไป พระชิวหาของฮ่องเต้ก็แทรกหาความหวานของอีกฝ่าย หนี่เจินทุบเข้าที่พระอุราของฮ่องเต้ ทำให้ฮ่องเต้จำต้องผละออกจากร่างบางเสียก่อน

“หวานจัง...ริมฝีปากเจ้าหวานเหลือเกินหนี่เจิน”

พระสุรเสียงที่กระซิบเบา ๆ ข้างหูคนร่างบาง ทำเอาคนฟังแล้วอ่อนระทวยไป เรี่ยวแรงที่เคยมีพลันหายไปหมดสิ้นร่างบางที่ทำท่าจะเอนตัวล้มลงไปกับเตียงก็มีพระกรแข็งแกร่งของฮ่องเต้รองรับร่างบางที่ทำท่าล้มลงไปเสียก่อน พระหัตถ์อีกข้างทรงจับเข้าที่ต้นคอระหงของอีกร่างบางประคองหน้ามลไม่ให้หันหนี

“ถ้าเจ้าไม่ไหวข้าไม่ทำก็ได้นะหนี่เจินที่รัก ต่อให้ต้องรอจนเจ้าคลองลูกแล้วข้าก็จะรอ”

หนี่เจินส่ายหน้าเมื่อได้ยินรับสั่งของฮ่องเต้เช่นนั้น เขาไม่รู้ว่าทำไมฮ่องเต้ทรงต้องอดกลั่นมาเป็นเวลานานเช่น ทั้งที่ฮ่องเต้ทรงมีพระสนมที่สวยอีกสามคน จะบอกว่าทรงไม่อยากไปหาพระสนมเหล่าก็ไม่ใช่เพราะเท่าที่เขารู้มา เหล่าพระสนมนอกจากพระสนมพิงอันที่ป่วยอยู่ พระสนมคนอื่น ๆ ก็มีกิริยามารยาทเรียบร้อยดั่งกุลสตรีสูงศักดิ์พึ่งมี ทั้งยังช่างเอาอกเอาใจแต่ทำไมไม่ทรงเสด็จไปหาพวกนางบ้าง หรือเป็นเพราะเขาฮ่องเต้ถึงได้ทรงห่างจากบรรดาพระสนมเช่นนี้

“ฝะ...ฝ่าบาท...”หนี่เจินเอ่ยออกมาเสียงเบาราวกับไม่มีแรง

“หืม...ว่าไงฮองเฮาของข้าเจ้าจะพูดอะไรก็พูดมาได้เลย ข้ายอมรับได้หากเป็นการตัดสินใจของเจ้า”

ฮ่องเต้ทรงประคองหนี่เจินให้ไปนั่งบนตักของพระองค์ก่อนจะใช้พระกรโอบรอบเอวบางไว้ พระพักตรมองตรงไปยังคนตรงหน้าที่มีสีหน้าสงสัยแทน

“ว่าอย่างไรหนี่เจินทำไมเจ้าไม่พูดเล่า”

เมื่อถูกรบเร้าจากคนตรงหน้ามาก ๆ หนี่เจินจำต้องถอดหายใจกับตัวเองอีกครั้งก่อนจะใช้มือสองข้างโอบรอบพระศอของฮ่องเต้เอาไว้ ใบหน้าสวยจ้องพระเนตรสีนิลสวยของฮ่องเต้แล้วเอ่ยถามสิ่งที่ตัวเองสงสัย

“ฝ่าบาทเพค่ะ ที่ทรงอยากทำเช่นนี้กับหม่อมฉันเพราะทรงอดกลั่นมานานหรือเปล่าเพค่ะ”

คำถามที่ออกมาจากร่างบางในอ้อมกอดทำให้ฮ่องเต้ต้องทรงขมวดพระขนงขึ้นมาอย่างสัย แต่เมื่อมองดวงหน้าสวยที่ต้องการคำตอบทำให้ฮ่องเต้ตัดสินพระทัยตอบฮองเฮาของตัวเอง

“เจ้าถามว่าข้าอดกลั่นมานานใช่ไหม ข้าตอบว่าใช่เพราะเจ้าทั้งบาดเจ็บแล้วยังตั้งครรถ์อีกทำให้เขาทำอะไรเจ้าก็ไม่ได้เลยได้แต่อดทนเท่านั้น”

“แต่ก็ทรงมีพระสนมถึงสามคนเชี่ยวนะเพค่ะ”

“ก็แล้วยังไงเล่า สนมพวกนั้นไม่ใช่เจ้าเสียหน่อย ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วว่าข้านั้นรักเจ้ามากแค่ไหน สนมพวกนั้นไม่อาจเทียบกับเจ้าได้เลยแม้แต่นิด”

“แต่พวกนางก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคนของฝ่าบาทเช่นเดียวกับหม่อมฉันนะเพค่ะ”

“ถึงข้าจะเคยมีความสัมพันธ์กับพวกนางจริง แต่นั้นก็เพื่อทำตามธรรมเนียมประเพณีหาใช่ใจจริงข้าไม่ แต่เมื่อข้าพบเจ้าข้าเลยทำตามประเพณีพวกนี้แล้ว”

“แต่ว่า...”

“ข้าไม่เคยรักพวกนางและไม่มีวันจะรักพวกนางได้ ที่ยังให้พวกนางอยู่ในฐานะสนมก็ดีพอแล้วข้าไม่อยากทำให้เจ้าเสียใจนะหนี่เจิน เจ้าทำใจได้หรือหากสวามีเจ้าไปอยู่กับหญิงอื่นทิ้งให้เจ้านอนเดียวดายเพียงลำพังน่ะ”

หนี่เจินได้ฟังเช่นนั้นถึงกับสะอึกไป เขาหรือจะยอมหากว่าฮ่องเต้ทรงไปอยู่นางอื่นที่ไม่ใช่เขา แต่เขาก็สงสารบรรดาสนมเหลือเกิน หนี่เจินส่ายหน้าแต่หากเขาก็ตอบกลับไปด้วยสีหน้าอ่อนโยน

“ถึงหม่อมฉันจะไม่อยากให้พระองค์ไปอยู่กับหญิงใด แต่หม่อมฉันก็จะอดทนเพค่ะ พวกนางน่าสงสารหากพระองค์จะทรงไม่สนพระทัยพวกนางเช่นนี้”

“ไม่ใช่ข้าไม่สนใจพวกนาง แต่แค่ข้าไม่ได้ไปพำนักที่ตำหนักของพวกนางเท่านั้น ข้าก็ไปเยี่ยมพวกนางบ่อย ๆ แต่หากคนที่อยากกอดที่สุดคือเจ้านะ”

“ฝ่าบาท...”เสียงหวานเอ่ยออกมาดวงตาหวานสบเข้ากับพระเนตรสีนิลที่ทอดพระเนตรมาอย่างอ่อนโยน

เมื่อสองสายตาสบกับบรรยากาศแห่งความสุขก็ไหลเข้ามา ฮ่องเต้ทรงรั่งร่างบางเข้ามาแนบพระอุรา ริมพระโอษฐ์ก็ทาบทับริมฝีปากบางเนิ่นนานอ่อนหวาน

พระหัตถ์ทั้งสองลูบไล้ไปทั่วร่างที่ยังคงมีอาภรณ์ปกปิด แต่แล้วอาภรณ์ที่เคยปกปิดร่างบางก็ถูกปลดปล่อยเผยร่างขาวนวลเนียนของอีกฝ่ายแทน ร่างกายที่ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งก็ยังน่าหลงไหล ร่างกายที่ทุกครั้งที่ได้สัมผัสจะทำให้อารมณ์ของฮ่องเต้หนุ่มพลุกพล่าน

หนี่เจินเมื่อถูกถอดเสื้อผ้าก็หน้าแดงขึ้นมา แต่ด้วยร่างกายสองร่างที่แนบชิดกันและด้วยสัมผัสที่ถูกส่งมาแสนจะอ่อนโยนทำให้หนี่เจินเลือกจะปล่อยตัวไวปตามกระแสแห่งอารมณ์ปรารถนาแทน มือบางที่ตอนแรกไม่รู้จะไปไว้ไหนก็ช่วยปลดอาภรณ์ของฮ่องเต้ก่อนจะโอบรัดร่างกายแข็งแกร่งของอีกฝ่าย

จากท่านั่งแปลเปลี่ยนเป็นนานราบ หนี่เจินถูกดันให้นอนหงายราบไปกับที่บรรทมอย่างนุ่มนวลตามมาด้วยร่างแกร่งของฮ่องเต้ที่คล่อมร่างบางไว้ ประทับจุมพิตไปที่หน้าผากมลไล่ลงมายังซอกคอหอมกรุ่น

“อือ...อืม...อ๊ะ...อา....”เสียงหวานครางขึ้นเมื่อถูกสัมผัสส่วนอ่อนไหวที่ตอนนี้เริ่มแข็งขืนตามแรงอารมณ์ของเจ้าของ

มือบางทำพระหัตถ์หนาที่กำลูบไล้จุดอ่อนไหวไว้ก่อน ทำให้ผู้เป็นเจ้าของพระหัตถ์หนาต้องเงยหน้าจากการประทับริมพระโอษฐ์ขึ้นทอดพระเนตรคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าพระทัยนัก

“เจ้ามีอะไรหรือหนี่เจิน”

“หม่อมฉันอยากทำให้ฝ่าบาทบ้างเพค่ะ”

ร่างบางก้มหน้าหงุดพร้อมกับเอ่ยเสียงหวานเบา ๆ ที่แทบจะไม่ได้ยิน จนฮ่องเต้ต้องทรงขมวบพระขนงอีกครั้งอย่างไม่เข้าพระทัย

“เจ้าพูดว่าอะไรนะหนี่เจิน”

“หม่อมฉันบอกว่า อยากทำให้พพระองค์บ้างเพค่ะ”

เสียงที่ดังขึ้นของหนี่เจินทำให้ฮ่องเต้ถึงกับแย้มพระโอษฐ์อย่างรักใคร่ ก็ตั้งแต่ร่วมเรียงเคียงหมอนกันมามีครั้งไหนบ้างที่คนร่างบางไม่น่ารักเช่นนี้ไม่ว่าจะท่วงท่ากริยาไหนก็น่ารักไปเสียหมด แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คนตรงเอ่ยปากบอกจะทำให้ยิ่งทำให้ฮ่องเต้พึ่งพอพระทัยอีกหลายขุมนัก

“อยากทำอะไรให้ข้าล่ะหนี่เจิน”

หน้ายิ่งแดงขึ้นเป็นทวีคูณเมื่อได้ยินฮ่องเต้รับสั่งเช่นนั้น ร่างบางได้แต่ก้มหน้า

“ฝ่าบาทล่ะก็ทำไมต้องทรงรับสั่งถามด้วยล่ะเพค่ะ ก็รู้ว่าหม่อมฉันอายแต่ก็ยังทรงรับสั่งถามเช่นนี้อีก”

“หึหึ ก็นานทีเจ้าจะเอาใจข้าบ้างนี่ ก็ได้แล้วแต่เจ้าอยากทำให้อะไรให้ข้าก็ทำ”

เมื่อได้คำอนุญาตหนี่เจินมือบางก็ลูบไล้ต้นขาของฮ่องเต้ก่อนจะไล่ขึ้นไปจนถึงจุดความเป็นชายของฮ่องเต้ที่ตอนนี้พองตัวใหญ่แต่ยังไม่เต็มทีนัก มือบางอ่อนนุ่มสัมผัสความเป็นชายก่อนจะรูดขึ้นลง

“อ๊า....อือ....”

ฮ่องเต้ร้องออกมาเมื่อได้รับความเสี่ยวซ่านที่คนร่างบางบรรจงมอบให้ โดยคนร่างบางหารู้ไม่ยิ่งทำเช่นนี้ คนร่างสูงยิ่งมีอารมณ์อยากจับเจ้าของมือนุ่มที่พยายามทำให้ความเป็นชายของตนยิ่งตื่น และการตื่นครั้งนี้คงสงบลงได้ยากเสียด้วย

“ทรงชอบมั้ยเพค่ะ”

หนี่เจินถามด้วยสีหน้าใสซื่อผิดกับฮ่องเต้ที่ตอนนี้อารมณ์นั้นได้พุ่งถึงจุดสูงสุด ที่ตอนนี้มองหน้าฮองเฮาของตนตาเชื่อม

“อา...ชอบ...”

“เพค่ะ”

หนี่เจินเร่งจังหวะแต่ก็มีพระหัตถ์หนาของฮ่องเต้ห้ามไว้เสียก่อนจะจับเขาพลิกตัวเองขึ้นคล่อมร่างบางที่ตอนนี้ลงไปนอนใต้ร่างแล้ว

ฮ่องเต้ไม่ทรงรอให้หนี่เจินได้ซักถามประทับริมพระโอษฐ์เข้าที่เรียวปากบางจูมอย่างดูดดื่ม พระหัตถ์หนาข้างหนึ่งไล่ไปตามผิวเนียน อีกข้างสัมผัสจุดอ่อนไหวแล้วรูดขึ้นลงเร็ว ๆ จนร่างบางแอ่นตัวตามแรงพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา

เมื่อร่างบางปลดปล่อยจนน้ำสีขาวที่เปรอะพระหัตถ์หนา ฮ่องเต้ก็ทรงยกพระหัตถ์ข้างนั้นขึ้นมากและเลียชิมน้ำสีขาวขุ่น รสฝาดอมหวานของมันทำให้ฮ่องเต้ต้องเลียจนหมดก่อนจะหันไปสนใจยังช่องทางสีหวานที่อยู่ต่ำลงไป

ทรงแทรกพระองคุลี(นิ้ว)ถึงสามพระองคุลีเข้าไปยังช่องทางสีหวาน ก่อนจะคาไว้เมื่อพบว่าร่างบางที่ห่างหายเรื่องเช่นนี้ไปนานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด ทำให้พระองค์ไม่กล้าจะขยับอะไรในตอนนี้

“เจ้าเจ็บหรือหนี่เจิน”

สุรเสียงเอ่ยถามอย่างห่วงใยทำให้หนี่เจินต้องส่ายหน้า แล้วโอบไหล่คนร่างสูงเพื่อบอกว่าเขาพร้อมแล้ว

“งั้นอดทดหน่อยนะหนี่เจินที่รัก ข้าจะค่อย ๆ ทำถ้าเจ้าเจ็บต้องรีบบอกข้านะ”

“เพค่ะ ถ้าเจ็บหม่อมฉันจะทูลฝ่าบาท”

ฮ่องเต้ทรงจับความเป็นชายแทรกเข้าไปช่องทางสีหวาน หนี่เจินกัดเรียวปากสวยเมื่อความเป็นชายของฮ่องเต้แทรกตัวเข้ามา ความคับแน่นและตอดรัดที่ทำให้ฮ่องเต้ต้องนิ่วหน้าแต่ก็ไม่อาจจะขยับกายได้และมองร่างบางที่นิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด

“เจ็บหรือหนี่เจิน”

“มะ...ไม่เป็นไรเพค่ะ...หม่อมฉันทนได้”

หลังจากฟังเสียงหวานตอบกลับ ฮ่องเต้ก็ประทับริมพระโอษฐ์ลงหน้าผากมลเพื่อคลายความเจ็บให้ร่างบางลงก่อนจะเริ่มขยับกายช้า ๆ

“อ๊า...อา...อือ...อืม...”

“อ๊า...หนี่เจิน...อืม...หนี่เจิน...”

“อ๊า...แรงอีกเพค่ะ”

“อ๊า...ไม่ได้...ลืมไปแล้วหรือไงเจ้าท้องอยู่นะ”

“อ๊า...ฝ่าบาท....นะ...เพค่ะ”

“ไม่ได้”

“น้า...แรงขึ้นอีกหน่อยก็ได้...”

หนี่เจินจ้องพระพักตรของฮ่องเต้ที่แสดงสีหน้าไม่เห็นด้วยว่าสิ่งที่หนี่เจินต้องการนั้นอาจทำให้คนร่างบางตรงหน้าแท้งลูกของพวกเขาได้ แต่สายตาออดอ้อนที่ถูกส่งมาจากร่างบางทำให้ร่างสูงต้องถอดหายใจก่อนจะแรงจังหวะขึ้นอีกนิดซึ่งน่าจะไม่มีผลต่อเด็กในท้องมากนัก

“อะ...อือ...อา...อา...อ๊า...ฝะ...ฝ่าบาท...”เสียงหวานครางเมื่ออารมณ์พุ่งทยานขึ้นสูง มือบางจับที่พระพักตรของฮ่องเต้ก่อนจะคว้าที่พระศรให้โน้มลงมาทาบทับเรียวปากบาง

“อา...หนี่เจิน...ข้าจะถึงแล้ว...”

“อา.....”

แล้วหนี่เจินและฮ่องเต้ก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาพร้อม ๆ กัน ก่อนที่ฮ่องเต้จะสกัดกั้นอารมณ์ที่ต้องการของตนเอง เพราะไม่อยากให้หนี่เจินเหนื่อยไปมากกว่าแล้วหันไปกอดร่างบางให้ซบลงที่พระอุรา

“จะไม่ทรงต่อหรือเพค่ะ”เสียงหวานของหนี่เจินเอ่ยถามอย่างแปลกใจ เพราะถ้าเป็นโดยปกติแล้วคงไม่จบแค่รอบเดียวแน่

“ไม่ล่ะ ข้าไม่อยากให้เจ้าเหนื่อยมากนัก ถึงใจจริงข้าจะอยากทำแต่เห็นแต่เจ้าและลูกของเราที่จะเกิดมา ข้าต้องอดทนไว้รอเจ้าคลอดแล้วถึงตอนนั้นเจ้าไม่ได้นอนแน่ยอดรัก”

ได้ฟังอย่างนั้นก็ทำให้หนี่เจินหน้าขึ้นสีจนได้ รับสั่งที่ทรงบอกล่วงหน้าแล้วว่าเขานั้นจะอดนอนอีกนานหลังจากคลอดเจ้าตัวน้อยออกมา

“ฝ่าบาทเพค่ะ หม่อมฉันมีอีกเรื่องที่จะถาม”

“ว่ามาสิข้ารอฟังอยู่”

“เรื่องของน้องสาวหม่อมฉันน่ะเพค่ะ”

“ถ้าเป็นเรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องเป็นห่วง ข้าได้วางแผลการไว้แล้วอีกไม่นานนักหรอกหนี่เจินน้องสาวของเจ้าก็จะได้กลับมาอย่างแน่นอนข้าให้สัญญา”

“เพค่ะ แต่จะทรงทำอะไรก็บอกหม่อมฉันบ้างนะเพค่ะ หม่อมฉันอยากช่วยไม่ว่าจะยากเย็นแค่ไหน”

“ไม่ได้ ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องมาเจ็บตัวกับเรื่องพวกนี้อีก ข้าเป็นห่วงเจ้ามากรู้มั้ย”

“ไม่ได้เพค่ะ ชุนเซียงเป็นน้องสาวของหม่อมฉัน หม่อมฉันก็มีสิทธิจะช่วยเหลือด้วย”

“แต่...”

“ไม่มีแต่เพค่ะ ถ้าพระองค์ไม่ทรงให้หม่อมฉันช่วย หม่อมฉันจะแอบหนีออกไปช่วยชุนเซียงเองนะเพค่ะ”

คำขู่ของฮองเฮาของตนเอง ส่งผลให้ฮ่องเต้ต้องถอดหายใจกับอาการดื้อของคนตรงหน้าขึ้นมา ทุกทีหนี่เจินของเขาไม่เคยดื้อกับเขา แต่มาวันนี้กลับดื้อดึงเช่นนี้เขาควรทำอย่างไรดี

“ก็ได้ ๆ แต่ห้ามเจ้าไปเองนะ ช่วยข้าคิดก็พอข้าจะขอความคิดเห็นจากเจ้า แต่ไม่อนุญาตให้เจ้าไปร่วมในแผนการนี้ด้วย”

“ได้เพค่ะ”

แล้วสองร่างก็นอนกอดกันหลับไปในที่สุด โดยหาได้รู้ไม่ว่าเรื่องราวในวันพรุ่งจะต้องเจอเรื่องอะไรกันบ้าง

+++++++++++++++++++++

เรื่องนี้ใกล้จบภาคแรกแล้วจร้าาาา

บทสรุปของภาคใกล้แล้ว>_<

ภาคต่อยังไม่ได้คิดเลยอ่ะ

แต่หนี่เจินคลอดภาคนี้นะ ทุกคนจะได้เห็นองค์ชายน้อยกับ....จะเป็นแฝดหรือเปล่าน้า>_<

ต้องไปรออ่านกันอิอิ

[moobarpalang]

จิ่มเลย
แฝดซิจะได้3P   ไงหละ

[139147]

     คนเเรก รึเปล่าา  555+  ><  พรุ่งนี้จะเจออะไรกันน  เเอร้ยย จะรอนะค่ะ สู้ๆค่ะไรเตอร์  ยิ่งอ่านยิ่งสนุก 

[wolfram]

ภาคต่อไปเกี่ยวกับอะไรหรอคะ??

 

[bytoey]

  รอตอนต่อไปคร้า

[moredee]

ไตรภาคเลย

[penda]

กรี๊ดๆๆๆๆ หนี่เจินน่าร๊ากมากเลยยยยย
ตอนอ้อนอ่ะน่ารักสุดๆเลย ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมีแต่คนหลง
โดยเฉพาะฮ่องเต้ โดนเข้าไปเต็มๆแบบถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเลย
อร้ายยยย ช่วงนี้...........
"นะ...เพคะ"
"น้า...อีกหน่อยก็ได้"
น่ารักแบบไม่ไหวแล้วอ้ะ (อินเวอร์ ฮ้าๆๆ)
นี่ถ้าหนี่เจินไม่ท้องอยู่คงโดนฮ่องเต้จัดหนักแน่ๆ ฮ้าๆๆ

 

[MoMoRin]

โถๆๆ หนีาเจิน...ต้องเข้าใจฮ่องเต่ด้วยนะคะ ทั่งรักทั้งหลงหนี่เจินทุกลมหายใจอย่างนี้ ยอมๆท่านไปเถอะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

สองตอนหลังมานี้ รู้สึกคู่รองจะตัดหน้าไปเยอะนะคะ โฮะๆๆๆๆ

[ormn]

:impress2:หนี่เจินกับฮ่องเต้ยังหวานกันเหมือเดิมอิอิ
 :z1:อิอิคลอดเมื่อไรโดจัดหนักแน่ๆหนี่เจิน

[KuMaY]

 
ทิ้งไว้ให้ลุ้นอีกแล้ว
รู้สึกจะมีเรื่องร้ายๆเข้ามาอีกแระ
อยากให้เป็นฝาแฝด จะได้มี 3P

[139147]

 

[Number1_90]

 

หนี่เจินเเอบเเรง ระวังจะเเท้งนะจ๊ะตัวเธอ

รอตอนต่อไปจ้า 

[HT...hanna]

น่ารักค่าาาาาาาาาา หว๊านหวานอ่ะคู่นี้

[kyoya11]

 

[gupalz]

หนี่เนจินคลอดเมื่อไหร่สงสัยฮ่องเต้จัดหนักแน่ๆ

[pp4]

อ๊ากกกกก เป็นลม =.,=
NC เบาๆสินะคะ เพราะฮ่องเต้จัดหนักไม่ได้ 555
แฝดชายๆๆๆๆๆ เด็กผู้ชายน่ารัก~♥
รอตอนต่อไปค่ะ

[mint_852]

คนเขียนใจร้าย
ชอบทิ้งค้างไว้ให้คิดต่ออ่ะ
มันค้างค่า
เปนไปได้ครั้งต่อไป
ลงจนจบภาคเลยได้มั้ยอ่า
เหมือนจะเหลือไม่กี่ตอนแล้วด้วย
ขอความกรุณาด้วยนะคะ

[139147]

 

อ่านรอบ 3 รอ หนี่จินคลอด ><

[himenana]

รอรอๆๆๆๆ 

[The_Beggar]

รอออออออออออออออออ

[ammlovey]

กรี๊ดๆ  :-[เอาแฝดนะคะ เป็นชายๆไปเลยแบบว่าคนนึงเหมือนแม่ คนนึงเหมือนพ่อ แล้วพี่ก็ปกป้องน้องที่เหมือนแม่(น่าทะนุถนอม)ไรเงี้ยอ่ะ
น่าหนุกนะคะ
เอ่อ.....นี่เป็นเพียงความเห็นของข้าน้อยเองนะเจ้าคะ
ยังไงก็รับไว้พิจารณาด้วยเน้อ
ขอบคุณค่ะ  รีบๆมาต่อน้าาาาาาา

[tonklakabpom]

หลังจากที่ติดตามอ่านจนถึงตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่า     

ชอบมากๆๆๆๆๆ  มารออยู่นะคราฟฟฟ

[139147]

 

รออยู่นะ ><   


จะเป็น หญิงหรือชายยหรือ .......


แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยย

[MildRiYa]

หนี่จินลาคลอดนานแล้วนะค่ะ !!

รอหนี่จินนนนนนนนนนนนนน

[sanri]

ฮิ้ววว  รอต่อไปจ้า 

[fullmoonny]

จะเป็นลูกหญิง/ชายค่ะ ลุ้นน้าาาาา
อยากให้เป็นลูกชายอ่ะะะ

[Loste]

 


อยากบอกว่านุกมาก   หลี่จินน่ารัก


มาต่อเร็ว ๆนะ  รอลุ้นตอนต่อไป

[mint_852]

แอบแวะเข้ามาส่อง
ยังไม่มาเลย
รอต่อไป

[ammlovey]

^
^
^
^
^
^
มาส่องเหมือนกัน  แต่ยังไม่มา รอต่อไป

[139147]

 

มาส่องและรอต่อไปปปป