หัวข้อ: "No broken Heart ,Non broken Glass"

[Whatever it is]

ท่าทางพระเอกจะเป็นประเภทได้หมด 555 ไม่แนวเท่าไหร่ ต้องขอผ่านเรื่องนี้ค่ะ จะรอติดตามเรื่องใหม่เผื่อจะแนวเราน้า อิๆ

[natalee22]

บาลีกะเหมาเรียบใช่มั๊ยเนี่ย

แล้วตกลงที่เป็นหนึ่งเข้ามาอยู่กับบาลีนี่คือจะมาเชียร์คอสเร๊อะ

แหมๆๆๆ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นหนึ่งชอบบาลีซะอีก อิอิ

[samsoon@doll]

บาลีเจ้าชู้เหมือนคนเขียนหรือป่าวเนี้ย ฮ่า ฮ่า

[love2y]

แอบเสียดายเป็นหนึ่ง อยากให้เป็นนายเอก >_<

[choijiin]

อยากบอกจริงๆว่าตอนนี้
คนอ่านคนนี้ก็ยังเดาไม่ออกว่าใครเป็นนายเอก
แบบว่าตัดไม่ตายขายไม่ขาดเลยสักคน
ไม่รู้จะเอาใจเชียร์คนไหนดี น่ารักทั้งนั้น
 
สรุปก็คือเดาไม่ถูกนั่นเอง
ในขณะที่ชาวบ้านเค้ารู้กันหมดแล้ว
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย อาย
 
เอาเป็นว่าจะค่อยๆอ่านค่อยๆคิดตามไจฟ์กับน้องทีไปเรื่อยๆนะคะ
ไม่มีทิ้งกันแน่นอน
 

[Donaldye]

บาลีหื่นเองจริงๆ - -*
นายเอกเรื่องนี้คิดไม่ออกเลย จะว่าเป็นมะตูม แต่ก็เป็นแค่ ผ.
แต่ก็เชียร์คอส เชียร์สองคนเลย! 3P 

[nn~~NN]

อ๊าวว  ตกลงว่าคอส !?!?!
เหมือนต้องปรับตัว ทำใจใหม่ทุกตอน  เดาทางไม่ถูกแล้วเนี่ย งี๊ดดดดด

แต่เค้าไม่ชอบอิพี่บาลีแล้วแหละ ไม่ต้องบอกเนาะว่าทำไม  เย๊อออออ   

[เกี๊ยวกุ้ง]

เอร๊ยยยย เซ้นส์เค้าพลาดได้ไงหว่า???? (หรือว่าจับใจความพลาด...กลับไปอ่านอีกรอบดีก่า  )
แอบเชียร์หมอก+คอส, บาลี+มะตูม...กลายเป็นบาลี+คอสซะงั้น 

แล้วน้องมะตูมเค้าล่ะ จะคู่ใคร งื้อออออออออออ
ผีหลอก!!!

[gonna.be]

เย่ๆ คอสนายเอก 
เเล้วอย่างนี้พี่หมอกเค้าคู่กับใครล่ะนี่
รอให้ถึงวันจันทร์ด้วยความทรมาน 

[tuek]

ตกลงนายเอกเป็นคอสเหรอ
แอบเชียร์มะตูมอยู่
แต่ไม่เป็นไรเป็นคอสก็ได้
คอสน่ารักดี
+ 1 นะคะ

[loveview]

เห้อๆ...เนื้อเรื่องซับซ้อนดีจริง แต่ประกายจะเอาหนังสือไปทำไม??? งงจัง
แต่ทว่าน่าสงสารแพทนะ ถ้าแพทขึ้นไปขโมยหนังสือ อาจจะถูกผีหลอกได้นะเนี่ย

[hobazaki]

สงสารแพท T^T

ตกลงบาลีคู่ใครกันแน่ คอสหรือเป็นหนึุ่ง พี่ยังไม่แน่ใจ แต่พี่เชียร์ เป็นหนึ่งหนา ><

ร่อนเป็ดแจกเด็ก 

[THiiCHA]

ไหนว่าไม่เจ้าชู้ไง  มองซ้ายมองขวา 

พลิกหน้าพลิกหลัง หมุนรอบตัว 360 องศา

ยังไง๊ยังไง บาลี มันก็หื่น ชัดๆ อ๊ะ   
ปล.  ตอนนี้ดูเหมือนก้อยจะมีความลับนะเนี่ยย คายออกมาเดี๋ยวนี้นะชะนี ~


 

[Gokusan]

อ่าาาา สมภารเกือบได้กดไก่วัดล่ะ ฮี่ๆ
มิใช่ฝีมือใคร...งี้ก็จิตใต้สำนึกล้วนๆ น่ะเซ่ะ ;p

หาใจตัวเองให้เจอนะ พ่อบาลี...เดี๋ยวเหยื่อหนีก่อนหรอก
น้องก้อยช่างเป็นผู้หญิงอันตราย...ไขคดีกันต่อไป ^^"
ส่วนแพทยังคงความน่าสงสารไว้ได้...ทำเพราะจำเป็น

ขอทำป้ายไฟเชียร์เด็กในร้านเต็มตัว ฮ่าๆ ^^V
น้องมะตูมยังเชียร์เลยน้า ตัวเองงงง อิอิ

[konnarak]

ก้อย  เธอต้องรู้เรืองการตายของ เป็นหนึ่งเเน่ๆๆ


เราจะรอดูสถานการณ์ต่อไป 

[from_mars]

ไม่เชื่อว่าไม่เจ้าชู้ !!! 5555
อย่าอ้างคนอื่นเลยบาลี พี่ไ่ม่เชื่อออออออออ
รออ่านต่อไปจ๊ะ เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม...จุ้บๆ

[nokkie]

เอ่อ ตอนนี้เริ่มเดาไม่ออกว่าใครจะเป็นนายเอก ตอนที่แล้วคิดว่าเป็นหนึ่ง แต่ตอนนี้คิดว่าเป็นคอส สับสนตัวเองจริง ๆ ^^" จะพยายามยังไม่เชียร์ใครจนกว่าจะรู้ตัวนายเอกดีกว่า ฮี่ ๆ

ปล. +1 ตรงนี้แทนนะค้า 

[MadamLilac]

เปิดมาหน้าสุดท้ายไล่ย้่อนขึ้นไป มีความรู้สึกว่านอกจากบาลีจะเละแล้วไจฟ์ยังเละไปด้วย
แต่เนื่องจากพี่อ่านเรื่องของไจฟ์มาหลายเรื่องแล้วมาเห็นรีของที อาการระแวงของพี่ยิ่งกำเริบ ต้องกลับไปอ่านแบบจับผิดใหม่ตั้งแต่แรก
ไม่ได้อ่านรอบเดียวด้วยขอบอก เพราะไจฟ์ย้ำว่านายบาลีไม่เจ้าชู้ แล้วก็เหมือนเคยผ่านตาว่าบาลีใช้ีชีวิตแบบระมัดระวัง แล้วไจฟ์ก็มักเขียนเรื่องแบบซ่อนอะไรต่ออะไรไว้ในแต่ละบรรทัด เห็นมาตั้งแต่คุ้กกี้ จนมาถึงชิน
อ่านแบบระแวงว่า นี่มันภาคไหนของไจฟ์แบบที่ปั๊ปปี้คิดน่ะแหละ ผสมกับมันเกิดอะไรขึ้น 
แล้วพี่ก็พบว่านายรักอ่านคนนี้หลอกแพทยังไม่พอยังหลอกคนอ่านเสียอีก มันน่าฝากทีไปหักคอไจฟ์นัก (เกิดอาการอินน้องทีเป็นมะตูมน่ะ 55)
ส่วนคันธชล แปลว่า น้ำหอม อันนี้สะกิดใจมาตั้งแต่ตอนที่บอกชื่อเต็มของนายเอก? ทั้ง 3 คนแล้วว่ามันยังไง บอกทำไมคิดว่าเพราะบอกชื่อของเป็นหนึ่งกับแพท ก็เลยบอกชื่อคอสด้วย แต่หลังจากนั้นก็ไม่พูดถึงอีกพี่ก็ผ่านไป
ช่างเป็นการอ่านเรื่องที่เหน็ดเหนื่อยยิ่งนัก!!
เรื่องนี้สนุกนะไจฟ์ แค่พล็อตก็เครียดมากอยู่แล้ว แล้วยังมาซ่อนอะไรไว้อีก น้องทีฝากจัดการให้ด้วยนะคะ

[jiki]

^
^
^
คนข้างบนนี้สุดยอดอ่ะ. เจาะลึกโคตร

[malula]

ถ้าบาลีไม่หื่นก็ไม่รู้น่ะสิว่าน้องคอสมีทั้งรอยสักและเจาะ เป็นนายเอกที่ติสมากเลยนะ
สงสารแพท

[LoveBaBy]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ผีน้อยน่ารักเค้า ยิ้มและชี้ไปที่คนอื่นแบบนี้
เค้าก้อจ๋อยเรยอ่ะจิ ><

แต่...คอสก้อโอเค เพราะเล็งไว้อันดับสอง
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ผีน้อยเริ่มยิ้มเป็นล่ะ นอกจากทำหน้านิ่ง อิอิ
แต่พูดไวไวจะดีที่สุด อยากเห็นผีน้อยพ่น 3 หน้าแล้วอ่ะ 55555

ขอบคุณไจฟ์ทีจ้า
ลุ้นเจงๆ ฮ่าๆๆๆ

[chae]

กำไรจิงๆนายบาลี
เดี๋ยวคนนู้นเข้าหา คนนี้เข้าหา

[colorlab]

นึกว่าจะมาไม่ทันก่อนคุณไจฟ์เอาตอนใหม่มาลง
จริงอย่างที่คุณไจฟ์เขียนไว้ "ผีหลอกไม่น่ากลัวเท่าคนหลอก"
ตอนนี้คนอ่านทั้งหลายเรื่องนี้เหมือนกำลังโดนหลอกให้ไขว้เขว
 

เอาจริงๆเลยแอบเชียร์น้องมะตูม ไม่รู้ทำไมชอบตั้งแต่ชื่อจริงชื่อเล่นและเหมือนรักแต่แรกพบ
บาลีน่ากลัวไปทุกย่างก้าวที่ขยับตัว เป็นตัวละครที่มองยากมาก
อาจเป็นแนวผู้ชายไม้เลื้อย ถ้าได้ใกล้คนไหนก็รักคนนั้นด้วยความเหงา
ก่อนหน้านี้จะผ่านชีวิตมาอย่างไรหนอ....น่าสงสารอยู่หน่อยๆ
(หรือว่าจริงๆแรกเริ่มแล้วบาลีจะคู่กับคุณตำรวจหมอกจริงๆ กร๊ากกตกกกกก)
ชอบคอส....เพราะรู้สีก(เองอีกแล้ว)ว่าคอสมีความเป็นนายเอกของคุณไจฟ์ทุกเรื่อง
อ่านแล้วแบบน้องที๊น้องที เฟี้ยวฟ้าวตลอด (ก็เพราะน้องทีเขียน ฮ่าๆๆ)
และอีกอย่าง...ก้อยเนี่ย...ต้องรู้อะไรดีๆแน่ เป็นแม่สื่อ? หรือมะตูมก็มีใจให้คอสเหมือนกัน T T
ขอไม่พูดถึงฝั่งแพทเลย..ไม่ชอบเคืองนอยด์ ไม่พอใจอะไรซักอย่าง ข้าม!!! (เกเรป่ะล่ะ )

มันน่าสนใจและน่าติดตามจริงๆ สู้ๆ *กอดคุณไจฟ์ให้ไปกอดน้องที*
ขอบคุณและบุญรักษา
(รอตอนต่อปายยยเลยแล้วกันเช้านี้)
 

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 7

ช่วงเวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำ เงาร่างวูบไหวใกล้เสาไฟฟ้าริมฟุตบาทดึงสายตาของบาลีให้หันไปมอง แล้วเดินไปเปิดตู้เย็นที่หลังร้าน เปิดขวดน้ำอัดลม ใส่หลอด ถือออกมาวางที่โคนเสาแล้วกลับเข้ามาด้านในร้าน
   คอสมองตาม เหมือนกับผู้ที่อยู่ด้านในร้าน….ผู้ที่อยู่ในร้านที่ไม่ใช่ลูกค้าน่ะ
   “....น่าสงสาร....” ปู่พึมพำ
ขณะที่คอสหันมามองตามบาลีท่าทางเหมือนมีคำถาม แต่ก็กลับก้มหน้าเช็ดชั้นวางหนังสือ พยายามรักษาระยะห่างจากเจ้าของร้านตลอดเวลา
...เออ ส่วนตัวแล้วคนๆ นี้ก็กำลังอยู่ในระหว่างระมัดระวังตัวเองเหมือนกัน
ตราบใดที่ยังหาคำตอบของอาการประหลาดแบบนั้นไม่ได้ ก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังกว่าเดิมเท่าตัว
แต่ตอนที่เปิดคอมพิวเตอร์ป้อนข้อมูล กลับต้องเป็นฝ่ายเริ่มการพูดคุยก่อน 
“คอส”
“ฮะ”
“ชื่อคันธชลหรือ”
“ใช่”
“รู้ใช่มั้ยว่ามันแปลว่าอะไร”
“รู้ดิ น้ำหอมโดนล้อมาตั้งแต่เด็กละ โดนทั้งเลียนเสียง ทั้งความหมายแหละ”
“แล้ว...เคยมีใครทักว่าตัวหอมเหมือนชื่อมั้ย”
“มีแต่พ่อกับแม่ผมละมั้ง นอกนั้นมีแต่หัวเราะ”
บาลีมองไอ้คนที่ยังคงผลุบโผล่ๆ อยู่แถวชั้นพ็อกเก็ตบุ๊คแล้วหันมากระซิบถามเป็นหนึ่ง
“คิดว่ามันเกี่ยวกันมั้ย”
เงาร่างโปร่งใสทำปากยื่นยักไหล่
“มันแปลว่าไม่รู้หรือไม่บอก”
เงาร่างโปร่งใสทำท่าเดิมอีกครั้ง แต่บาลีมองว่าน้ำหนักมันค่อนไปทางไม่บอก หรือพ่อแม่เขาจะรู้ว่าลูกชายเขามีความสามารถพิเศษในการปล่อยฟีโรโมนมาทำให้คนขาดสติได้  หรือว่ามันจะปล่อยกลิ่นหอมแบบนี้กับเฉพาะบางคน
แต่เวลาที่อยู่ห่างๆ แบบนี้ คุยกันแบบนี้ กลิ่นหอมแบบนั้นมันก็ไม่มีแล้ว ความรู้สึกอยากกดลงกับเตียงแบบนั้นมันก็ไม่มีสักนิด มีแต่อยากเขกหัวไอ้คนที่มันพูดห้วนๆ ทำหน้าตาเหมือนตัวการ์ตูนนั่นสักที
แล้วพอหันมาเห็นท่าทางอารมณ์ดีของเป็นหนึ่งเวลาที่พี่พูดกับคอสตอนนี้...ขอโทษนะ มันรู้สึกอิจฉาน่ะ
“ไม่เท่าไหร่เลยนะเราน่ะ” พูดๆ ไปมันก็วกไปหาอีกคน “แต่เรื่องแพทพี่เสียใจ”
“....เออ...” ปู่รับคำด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น จนเป็นหนึ่งหันไปส่ายหน้ากับปู่เชิงปราบไม่ให้พูด
“โอเค ผมรู้ว่าทำไห้ทุกคนไม่พอใจ แต่ช่วยตามน้ำไปกับแพทอีกนิดเถอะนะ”
“...ปู่ไม่ชอบแกล้งเป็นคนโง่...”
“แต่ถ้าโง่ แล้วทำให้ได้รู้อะไรดีขึ้น ก็ไม่เห็นเป็นไร”
เป็นหนึ่งยิ้มเหมือนเข้าใจ แต่ปู่นิ่งไปครู่หนึ่งก็พูดต่อ
“....เข้าใจ แต่ก็ไม่ชอบแกล้งโง่อยู่ดี...”

ประตูเปิดออกอีกครั้ง แพทเดินเข้ามาพร้อมกับส่งยิ้มกว้างทักทาย
“พี่บาลี”
“แพท” บาลีทักตอบ แต่พอหันไปมองสมาชิกในร้านทั้งหลาย
คอสทำหน้าหงิกใส่หนังสือบนชั้น
เป็นหนึ่งทำหน้าตึง แล้วหันหลังให้
ส่วนปู่ทำเสียงไม่ชอบใจแพทอย่างแรง
...เออ มันจะอะไรกันนักหนา คอสน่ะเข้าใจว่ามันขี้งอน แล้วก็ยังไม่บอกว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่อีก 2 นี่มันยังไง เป็นหนึ่งเข้าใจแล้วไม่ใช่หรือไง ส่วนปู่ไม่ชอบแผนนี้ เพิ่งคุยกันไม่ถึง 5 นาทีอาการนี้ก็มาเสียแล้ว...

“ปิดร้านกี่ทุ่มครับ”
“สักสองทุ่มน่ะ”
แพทพลิกข้อมือดูนาฬิกา “งั้น แพทรอไปกินข้าวกับพี่นะ”
“ซื้อมากินที่ห้องมั้ย”
แพทแตะมือที่หลังหูเก้อๆ “แล้วแต่พี่ครับ” แล้วชี้เข้าไปในร้าน “แพทดูหนังสือระหว่างรอพี่ได้มั้ย”
“ตามสบาย”
หนุ่มในชุดพนักงานออฟฟิศ เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีอ่อน กางเกงสแล็ก ผมจัดทรงสวยส่งยิ้มหวานให้อีกครั้งแล้วเดินมองหนังสือในร้านไปเรื่อย ส่งยิ้มทักทายกับลูกค้าที่กำลังเลือกหาหนังสือแปลด้านใน แล้วเดินมาถาม
“พี่บาลี คุณลูกค้าจะหาหนังสือเด็ก”
คอสรีบยกมือ วิ่งไปหาลูกค้าแล้วพาไปที่มุมด้านใน
บาลีมองตามคอสที่พูดคุยกับลูกค้าแล้วพาลคิดถึงกลิ่นหอมติดจมูก ลายสักที่ลำตัว กับแรงต้านในอ้อมแขน ผ่านไปเป็นวัน สัมผัสเหล่านั้นก็ยังไม่หายไป
....คันธชลนี่มันฤทธิ์มากกว่าที่คิด...
...ไม่ได้ๆ หยุดคิดถึงเรื่องนั้นก่อนที่มันจะกระเจิดกระเจิงไปไกล..

เสียงกริ่งประตูดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นสาวแตงโมที่ห่างหายไปนาน
“ฮัลโหล บาลีจ๊ะจ๋า”
“ปวดหัวว่ะแตงโม”
ใช่ นาทีนี้ปวดหัวตุบๆ
แตงโมหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นเจ้าของร้านทำหน้าตาเบื่อโลก
“จะใช้ให้ผู้น้อยทำอะไรอีกขอรับคุณนาย”
“ขอจัดลำดับความสำคัญก่อนนะ เพราะมีเรื่องอยากให้ทำมากมาย”

แพทเหลือบมองบาลีคุยกับหญิงสาวท่าทางร่าเริงด้วยความรู้สึกเหมือนมีแมลงตัวเล็กๆ กัดกินหัวใจ ขณะที่ทำทีดูหนังสือในร้านไปเรื่อย ก้าวขึ้นบันไดไปที่ชั้นบน
....การหลับนอนด้วยกันมันคือรักหรือใคร่ไม่เห็นจะสนใจ ถึงพี่บาลีจะแสดงออกชัดเจนว่าแค่ตามใจแต่ไร้รัก แต่มันที่ชัดเจนกว่านั้นก็คือบาลีมีของที่จะทำให้ชีวิตนี้หลุดพ้นจากพัฒนะ
ต่อให้เอาหนังสือไปให้ประกายไม่ได้ บาลีก็ยังเป็นทางเลือกที่ดีพร้อมทั้งบ้าน รถ อาชีพ
ตีหน้าเศร้าอีกนิด ออดอ้อนอีกหน่อย ให้บาลีสงสารเข้าไว้
ถึงขั้นตอนสุดท้าย เดินผ่านบาลีไปหาชีวิตใหม่ก็ยังได้

จากที่เห็นชั้นหนังสือสูงติดผนังเรียงราย ติดป้ายที่ข้างตู้ว่าเป็นตำราวิชาการ ในสาขาต่างๆ แต่ในล็อคด้านในที่ห่างจากบันไดมากที่สุด ตู้นั้นติดกระจก ทั้งถูกเว้นช่องห่างกว่าช่องว่างอื่น และไม่มีป้ายติดไว้
ในใจคล้ายมองเห็นคำว่า เป็นอิสระ อยู่ไม่ไกล

“พี่หาหนังสืออะไรฮะ”

คอสยืนอยู่ที่บันไดขั้นบนสุด สีหน้าดูระแวดระวัง
เสียงเรียกของคอสทำให้บาลีที่กำลังคุยอยู่กับแตงโมอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ต้องเงยหน้าขึ้นมองมาที่ชั้นลอย
มีเพียงบาลีที่มองเห็นปู่กำลังยืนเท้าเอวอยู่ตรงหน้าตู้หนังสือด้านในสุด และเห็นว่าเป็นหนึ่งกำลังยืนอยู่ข้างๆ คอส แต่เป็นหนึ่งกำลังมองลงมาหาบาลีสลับกับแพท ท่าทางร้อนใจ

“พี่หาหนังสืออะไรฮะ ผมช่วยมั้ย” คอสถามอีกครั้ง ขณะที่เหลียวมองไปรอบๆ ยังไงก็ยังกลัวไอ้ชั้นลอยของร้านนี้อยู่ดี แต่เพราะว่าเห็นแพทดูท่าทางแปลกๆ เดินขึ้นมาบนนี้ ถึงได้วิ่งตามขึ้นมาทัก
คอสไม่ได้รู้ตัวเลยว่า ไอ้บรรยากาศเย็นยะเยือกตอนนี้เพราะเป็นหนึ่งมาอยู่ข้างๆ กับรังสีความไม่พอใจของปู่ที่เข้าปกคลุม
“เปล่าหรอก ก็เดินดูเรื่อยๆ น่ะ” แพทก้าวเท้าจะเดินต่อไปที่ตู้ด้านหลัง
“แพท ขอโทษทีผมลืมแนะนำนี่แตงโมเพื่อนผมเอง ลงมาคุยกันสิ” บาลีเรียกแพทให้เดินลงมา
ดีที่ไม่มีใครเห็นปู่ ไม่งั้นแผนได้พังไปตั้งแต่เมื่อหลายอาทิตย์ก่อน
หนุ่มออฟฟิศท่าทางสำอางเหลียวกลับไปมองชั้นหนังสือด้านในอีกครั้ง แล้วหันมาส่งยิ้มให้คอส
ยิ้มเยือกเย็นที่มีคอสเห็นเพียงคนเดียว
แต่มันยิ่งทำให้รู้สึกหนาวจนลูบต้นแขน
ที่บาลีเห็นอยู่ตอนนี้ก็คือ เป็นหนึ่งก้าวเข้ามายืนบังคอสไว้จากแพท ส่วนปู่กำลังยืนชี้หน้าบาลีอยู่
“......วุ่นวายแต่กับเพื่อนจนไม่สนใจหน้าที่ตัวเองเลย...มันน่านัก!........”

คอสเบี่ยงตัวให้แพทเดินนำลงไปชั้นล่าง เหลียวมองซ้ายขวาจนแตงโมถาม
“เป็นอะไร”
“ไม่รู้ฮะ มันยังไงไม่รู้”
“คอสมันกลัวชั้นลอย” บาลีบอก
แตงโมเลยเดินมาทำท่าป้องปากกระซิบกับคอส “พี่ก็กลัวเหมือนกัน”
“พวกเธอกำลังจะทำให้ร้านนี้ไม่มีลูกค้า” บาลีดุ แต่หันไปยิ้มให้แพท แนะนำอีกครั้ง
“แม่สาวขี้กลัวนั่น คือแตงโม ไม่มีเรื่องให้ทำจะไม่แวะมาที่ร้านนี้”
“แหมๆๆๆ” แตงโมรัวถี่ยิบ “มาบ่อยก็เท่านั้น เธอไม่ไปช็อปกับชั้นไกลเกินกว่ารัศมี 200 เมตรจากร้านนี้อยู่แล้ว”
“เออใช่ แล้วตกลงวันนี้มาทำไมเนี่ย”
“นัดกับคุณตำรวจไว้น่ะสิ”
บาลีหันมาคุยกับแพทอีกครั้ง “เพื่อนผมอีกคนชื่อหมอก มันเป็นตำรวจ”
หนุ่มออฟฟิศพยักหน้ายิ้มๆ ขณะที่ใจกำลังร้อนรุ่ม
ก็รู้อยู่หรอกว่าการจะเข้ามาหยิบของสักอย่างในร้านนี้ออกไปไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ถ้าบาลีมีเพื่อนเป็นตำรวจมันก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก
ที่สำคัญแพทเองก็ไม่ใช่ขโมยหรือนักต้มตุ๋นอาชีพ ที่ทำลงไปก็เพราะอยากเป็นอิสระจากคนบ้านนั้นแท้ๆ
“นัดทำไมกัน” บาลีถามแตงโม ขณะที่หญิงสาวชี้ไปที่นอกร้าน
“มาแล้วนั่นไง”
ผู้กองหมอกวันนี้มาครึ่งท่อน เสื้อยืดคอกลมสีขาว แต่อุปกรณ์ทุกอย่างยังอยู่ครบ
บาลีหน้าเครียด เพราะจากหางตาปรากฏว่าทั้งปู่ทั้งเป็นหนึ่งหายไปไหนแล้วไม่รู้
“คำนำเยอะเกิน เมื่อไหร่จะเข้าเรื่อง”
บาลีเริ่มเหวี่ยง แต่ผู้กองที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้าน กลับจ้องมองแพทที่ยืนอยู่ข้างบาลี
แตงโมสะกิดเพื่อนตำรวจ “นั่นแฟนบาลี ชื่อแพท”
ผู้กองหันมาทำสีหน้าเครื่องหมายคำถามกับบาลี “แฟนเหรอ”
“ก็....เออ” บาลีตอบไม่เต็มคำ
“เหอะ!”
เสียงประชดมาจากไอ้คนที่มัดผมจุก ต่างหูสีดำ เหมือนกับผ้ากันเปื้อน แวบหนึ่งที่สะบัดหน้าเดินหนีไปหลังร้าน ยังเห็นดวงตาออกแนวขวาง กับอาการเหยียดริมฝีปาก
บาลีน่าจะโกรธที่เห็นลูกน้องทำท่าทีอย่างนี้
แต่กลับขำ
ขำทั้งสีหน้าและน้ำเสียง จนคนดูอีก 3 คนมีท่าทีต่างกันไป
....ก็ไม่น่าขำหรือไง เมื่อครู่คอสยังทำท่าไม่กลัวอะไร วิ่งตามขึ้นไปสกัดแพท แล้วก็พอนึกขึ้นได้ก็กลัวชั้นลอยนั่น ตามมาด้วยการรักษาระยะห่างแพท ตอนนี้มาทำท่าแบบนี้อีก..

“พี่บาลี” แพทท้วง เรียกบาลีให้หันกลับมามอง
“อ้อ เออ แพททำงานบริษัทเครื่องถ่ายเอกสารน่ะ ส่วนแตงโมเขาอยู่ธนาคาร มีแฟนเป็นพ่อหนุ่มนักเขียนสารคดีเดินทางตลอด”
กำลังจะคุยต่อ ลูกค้าคนสุดท้ายในร้านเดินมาส่งยิ้มพร้อมกับส่งหนังสือให้คิดเงินและห่อปกพลาสติก
แตงโมหันมาคุยกับแพทไปเรื่อย
“แพททำงานแถวไหนน่ะ แตงโมอยู่แถวอโศก”
“ผมอยู่สีลม”
“โหรถติดเนอะ”
คนร่าเริงชวนคุยทำความรู้จักไปเรื่อย ขณะที่นายตำรวจจ้องมองแพทจนคนถูกมองรู้สึกเขิน
มองจนบาลีเองก็รู้สึกเหมือนกัน
แต่ไม่ได้รู้สึกหึงหวง เพราะกับแพทมันไม่ใช่ความรู้สึกรัก หรือ ชอบมาตั้งแต่แรก มันหยุดอยู่ที่ความรู้สึกอยากรู้ ตั้งแต่นาทีแรกที่เห็นคนๆนี้เดินเข้ามาในร้าน และมาถึงตอนนี้ยิ่งรู้สึกอยากรู้ว่า “เล่มไหน”
แต่แน่นอนว่าแพทจะไม่ได้เล่มใดๆก็ตามที่แพทต้องการ !!
บางทีการอยู่ในร้านหนังสืออาจเงียบเหงาเกินไปจนทำให้บาลีเดินเกมนี้ไปเรื่อยๆ 
ปล่อยให้ 2 คนนั่งคุยกันไป โดยมีตำรวจอีกคนยืนส่งตาหวานเชื่อม ส่วนตัวเองเดินไปที่แผงหนังสือหลังร้านมีคนที่ทำเป็นก้มหน้าก้มตาเช็ดชั้นหนังสืออยู่ บาลีคว้าข้อมือให้ตามมา ที่ห้องพักด้านหลัง
พอปิดประตูห้องลง คอสก็ทำตาขวางใส่ทันที
“มีอะไร”
“พี่ต่างหากที่ต้องถามคอสว่าเป็นอะไร”
“ไม่เป็นไร”
บาลีจิ้มที่คิ้วขมวด “แล้วไอ้ที่ขมวดอยู่เนี่ยมันอะไร”
คอสปัดมือใหญ่ แต่มือนั้นกลับวนกลับมาที่เอว
....กลิ่นหอมที่ชวนให้ขาดสติมาอีกแล้ว...ต้องระมัดระวังตั้งสติให้ดี..
ดูเหมือนว่าเวลาแบบนี้กลิ่นจะชัดเจนที่สุด
“คอส..ใช้น้ำหอมหรือเปล่า”
“เปล่า” คอสบอกขณะที่ใช้แขนบังตัวเองพยายามง้างอกกว้างออกให้ห่างอีกสักนิดก็ยังดี
แฟนเค้าอยู่ข้างนอกนี่หว่า...
บาลีเลิกคิ้วสูงเมื่อคอสพูดต่อ
“ก็ใช้โคโลญจน์ธรรมดา โฟมโกนหนวด พี่ไม่ใช้หรือไง”
“ใช้”
คอสเหลือบตามอง แต่พยายามดันอกกว้างอีกหน่อย
“พี่ไม่ชอบกลิ่นนี้เหรอ รอให้หมดขวดก่อนละกัน”
“ไม่เชิงว่าไม่ชอบ แต่มันแปลกๆว่ะ”
มันเหมือนมีอำนาจในการควบคุม และมันทำให้คนที่ไม่ชอบการถูกควบคุมคนนี้ เกิดอาการดิ้นรนที่จะต้องหลุดจากอำนาจนี้ให้ได้
“แปลกก็ปล่อยไม่ได้หรือไง แฟนพี่อยู่ข้างนอกนะ”
“ไม่ใช่”
“สัด!” คอสตะคอกใส่หน้าแล้วนึกขึ้นได้รีบขอโทษ “ขอโทษๆ ลืมตัว”
“เดี๋ยวพี่ก็ลืมตัวบ้างหรอก”
“ก็พี่อ่ะ เมื่อกี้เพิ่งแนะนำกับเพื่อนว่าแฟนอยู่แหม็บๆ ตอนนี้บอกไม่ใช่”
“มันซับซ้อนน่ะ”
“เหอะ แมร่ง”
“คอส”
“ปล่อยเลย จะถาม จะอธิบายก็ปล่อยเลยนะ ไม่รู้ว่าจะถึงเนื้อถึงตัวอะไรนักหนา”
“หึงพี่หรือไง”
คอสชะงักกึก หน้าแดงไปถึงหู หัวใจเต้นแรงจนคนที่กอดอยู่ยังรู้สึกได้
บาลีคลี่ยิ้มจางๆ คลายแขนออก
“อย่าหึงเลย เรื่องราวมันซับซ้อนมากกว่าที่คอสเห็น พี่เริ่มเกมนี้ไปแล้ว และก็จะต้องทำให้มันจบลงโดยที่ไม่มีใครถูกทำร้ายก็เท่านั้นเอง”
คอสทำเสียงขึ้นจมูก “พี่มีแฟนแล้ว แล้วผมก็ชอบก้อยอยู่ ผมทำงานที่นี่เพราะ...จะเอาสร้อยคืน กับอยากได้เงิน อยากขายของด้วย ผมไม่ได้หึงพี่สักหน่อย”
บาลีทำหน้าตาทึ่งจัด “มีเหตุผลดีมาก”
ดูเหมือนว่ากลิ่นหอมอ่อนๆ นั่นเริ่มจางลงไป อาจเพราะการถ่ายเทอากาศในห้องนี้
”อะแน่นอน ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ไปเรื่อยหัวกระไดไม่แห้งอย่างพี่หรอก มือปลาหมึก หลงตัวเอง”

....โคตรอยากจับไอ้ตัวประชดนี่ฟัดซะจริงๆว่ะ บอกว่าไม่ใช่มันเคยฟังสักครั้งบ้างมั้ย แล้วดูมันทำหน้าตาเข้า โว้ย แมร่ง น่ารักโคตรๆ
อะ เดี๋ยวนะ มันยังไงกันวะ บาลี เมื่อกี้นี้นายคิดว่าไอ้นักขายคนนี้น่ารักใช่มั้ย
ความรู้สึกนี้มันเกี่ยวกับที่เป็นหนึ่งย้ำแล้วย้ำอีกว่า คือคนนี้หรือเปล่า
หรือมันเกี่ยวกับกลิ่นหอมนั่น
คันธชล ทำได้ขนาดนี้เชียวหรือ
พอคอสเบี่ยงตัวจะเดินสวนกลับเข้าไปในร้าน บาลีก็เลยบอก
“ไปล้างมือล้างหน้าเถอะ ไปกินข้าวกัน”
หนุ่มหน้าใสหันมาทำหน้าตาไม่เข้าใจ
“พี่ชวนผมเนี่ยนะ”
“เออ ทำไม”
“ก็พี่จะไปกินกับแฟน กับเพื่อน แล้วชวนลูกน้องไปทำไม”
แตงโมเปิดประตูห้องพักยื่นหน้าเข้ามา
“ไปด้วยกันนะ หิวแล้ว”
คอสถึงกับหน้าแดง รีบหันไปถอดผ้ากันเปื้อนเพราะไม่รู้ว่าแตงโมมาอยู่ที่หน้าห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ บาลีส่งยิ้มขอบใจให้เพื่อน ขณะที่เดินกลับมาหาแพท และหมอกที่หน้าร้าน แตงโมก็แอบกระซิบ
“พ่อหล่อเลือกได้ ระวังเหอะแพทน่ะท่าทางร้ายกาจไม่เย็นอย่างที่เห็นหรอกนะ”
“แตงโมไม่เชื่อมือผม ก็น่าจะเชื่อมือไอ้หมอก”
แตงโมถึงกับหยุดเดินหันมาเท้าเอว กัดฟันด่าเพื่อน “เลวมาก พอไม่เอาก็โละให้เพื่อนหรือไงยะ”
“ไม่ใช่หรอกน่า มันเป็นเรื่องของหัวใจล้วนๆ”
คนที่ซื่อสัตย์กับหัวใจของตัวเองอย่างหมอก กับคนที่ซับซ้อนซ่อนหัวใจของตัวเองแบบแพท มันอาจเป็นเดิมพันที่สูงไปหน่อย แต่ยังไงบาลีก็ยังเชื่อมือเพื่อนคนนี้ ว่าจะสามารถเหนี่ยวรั้งแพทได้
แตงโมยังคงทำตาขวางใส่บาลี ขณะที่แพทเดินเข้ามาหา
“พี่บาลี พี่แตงโม ทะเลาะกันหรือครับ”
“ใครเขาจะไปกล้าทะเลาะกับคุณนาย”
แต่แตงโมยังชี้หน้าบาลีอยู่
เป็นลีลาการชี้หน้าที่ช่างเหมือนกับปู่ซะจริง

ที่โต๊ะกลมในร้านอาหารแพทนั่งข้างบาลี อีกด้านของบาลีคือคอส ถัดไปคือแตงโม และผู้กองหมอก ที่ยังคงมองแพทที่นั่งอยู่ทางขวามือ
“พี่บาลีกินกุ้งทอดครับ” แพทตักกุ้งทอดตัวโตวางให้พร้อมกับยิ้มหวาน
ขาใหญ่ที่เบียดเข้ามาหาขาซ้ายของคอส ทำให้เจ้าตัวได้แต่ร้องด่าอยู่ในใจ
...แมร่ง เกลียดคนเจ้าชู้ว่ะ เกลียดแมร่ง เกลียดๆๆๆ...
“คอส สร้อยที่ขายที่ร้านน่ะ คอสถักเองหมดเลยเหรอ” แตงโมชวนคุย
“ฮะ”
“พี่ชอบสร้อยแฮนด์เมดแบบนั้น แต่แบบที่คอสถักน่ะมันออกห้าวเกิน ไว้คอสถักแบบที่มันมีพวกดอกไม้ ใบไม้ หรือลูกปัดหลายๆ สีให้พี่นะ”
คอสเอียงคอมองแตงโมแล้วยิ้มกว้าง “ผมนึกออกละ ว่าพี่เหมาะกับแบบไหน”
แตงโมยิ้มแย้ม “นะ จัดมาเลย”
“แต่ผมคงต้องไปซื้อของก่อน”
“หือ ถ้าต้องเสียเวลาเรียน เวลาทำงานก็ไว้ก่อนก็ได้นะคอส”
“ไม่เป็นไรฮะ เพราะว่าของที่มีอยู่มันหมดด้วย สักอาทิตย์หน้ายังไงผมก็ต้องไปเดินหาของอยู่แล้ว”
บาลีกระแอม “ตกลงวันนี้คุณตำรวจ กับคุณประชาสัมพันธ์แวะมาชวนผมออกมากินข้าวเย็นด้วยเรื่องอะไรครับ”
“แหม บาลี ขอคุยกับน้องคอสนิดๆหน่อยๆเอง” แตงโมแซวแต่ไม่วายมองไปที่แพท
หนุ่มคนนั้นทำเหมือนจะนั่งหันหลังให้หมอก
แต่สีหน้าดูเหมือนไม่ค่อยชอบคอสสักเท่าไหร่
สงสัยจะมองออก
มองไม่ออกได้ไง มีแฟนที่เดินตามลูกน้องหายไปในห้องพักด้านหลังแบบนั้นน่ะ
ว่าแต่...แพทกับคอสเนี่ย เขามีอะไรบางอย่างที่มันคล้ายๆกันอยู่นะ ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไร
แต่มันคล้าย..
สเป็กของบาลีที่ผ่านมาจะออกแนวยิ้มง่าย เป็นหนุ่มหวาน น่ารักกว่า 2 คนนี้
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าอะไรที่คล้าย แต่เอาเป็นว่าคล้ายก็แล้วกัน
แต่ที่แน่ๆ แพทน่ะ สเป็กหมอกแน่นอน
หนุ่มเนี๊ยบ แบบที่พูดน้อยๆ ท่าทางเกือบสาวแบบนี้แหละ ที่ทำหมอกอกหักมาหลายครั้งหลายหน

หมอกเป็นคนตอบคำถามของบาลี “กิ๊บกับไอ้เท่ห์กำลังจะแต่งงาน”
“อ้าว ไหนมันว่าจะอยู่ไปเรื่อยๆ ไม่แต่งไง” บาลีสงสัย
ความสัมพันธ์ของเพื่อนกลุ่มนี้สามารถอธิบายได้ว่า บาลี หมอก ฟองเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม บาลีกับหมอกน่ะเป็นเกย์ทั้งคู่ แต่ฟองมีแฟนคือแตงโม แรกๆแตงโมก็ลังเล แต่ก็ดูใจกันนานจนกระทั่งทำงานแล้วย้ายมาอยู่ด้วยกัน แต่ว่าฟองก็เดินทางไปที่โน่นที่นี่ตลอด เห็นว่า ทริปฝรั่งเศสนี่จะเป็นทริปสุดท้าย ก่อนที่จะเปลี่ยนไปทำงานด้านอื่น 
ส่วนกิ๊บเป็นเพื่อนของแตงโม กิ๊บคบกับเท่ห์ คู่นี้ยังอยู่กับพ่อแม่ ไม่ได้แยกมาอยู่ด้วยกันแบบคู่ของแตงโมกับฟอง แต่ในฐานะเพื่อนก็รู้ว่าความสัมพันธ์คู่นี้เหลือแต่จดทะเบียนเท่านั้น
“ต้องแต่งแล้วล่ะ เพราะกิ๊บมันท้องได้ 3 เดือนแล้ว” แตงโมบอก
ใจของบาลีวูบกลับไปหาเงาร่างโปร่งใสที่ตอนนี้ไม่รู้หนีไปไหน
“ทีนี้ กิ๊บมันก็ยังคงเหนียวแน่นว่าไม่อยากแต่ง แต่ไอ้เท่ห์มันอยากแต่ง”
คอสยิ้มขำ “เคยได้ยินแต่ผู้ชายไม่อยากแต่งงาน”
“เออ นั่นแหละ กิ๊บมันเลยด่าว่า เท่ห์แมร่งแผนทำให้มันท้องเพื่อจะจับมัน” แตงโมหันมาทำสีหน้าช่างเม้าท์กับคอสเต็มที่
หนุ่มหน้าใสเงยหน้าหัวเราะร่วน แม้แต่แพทยังยิ้มตาม
“เพื่อนพี่สุดยอดว่ะ”
“ใช่มะ” อยู่ท่ามกลางกลุ่มหนุ่ม ๆ ทำแตงโมหลงเพศได้เหมือนกัน
ผู้กองหมอกได้แต่ส่ายหน้า หันมาเล่าเรื่องให้บาลีฟัง “สรุปคือ มันต้องแต่งกันน่ะแหละ”
“เออ ก็รอการ์ดไง” บาลีสรุป แต่หันไปพยักหน้ากับแตงโม “เรื่องต่อมาคือ”
แตงโมทำเขินอาย “ไปส่งพัสดุให้หน่อยสิ”
“นั่นไง ไม่ใช้คุณนายไม่มาเยือนจริงๆ” บาลีเหนื่อยใจ “ส่งอะไร”
“อยู่ในถุงที่ร้านน่ะ บาลีส่งไปให้ฟองนะ  ส่งแล้วบอกแตงโมจะได้เมลไปหาฟอง”
คนรูปหล่อ 2 คนหันไปพยักหน้าให้กันโดยมีแพทอยู่ตรงกลาง แตงโมเลยทำงอน
“อะไรกัน ฟองน่ะเพื่อนใครยะ มาทำหน้าตาแบบนี้น่ะ”
“เออ ไอ้ฟองมันเพื่อนเรานี่หว่า” ผู้กองทำท่านึกได้

กินข้าวเสร็จคอสขอตัวแยกกลับไปตั้งแต่หน้าร้าน ผู้กองพยักหน้าส่งสัญญาณให้แตงโมกอดแขนแพท แยกไปเดินดูของตามแผงริมถนนไปเรื่อย ส่วนตัวเองทำเป็นคุยกับบาลีเบาๆ
“เมื่อเช้าพบศพเด็กนักศึกษาผู้ชายคล้ายเป็นหนึ่งคนที่มึงให้กูตามหา แต่พ่อแม่เขามาชี้ศพแล้วบอกว่าไม่ใช่”
บาลีถอนหายใจยาว ไม่รู้ว่าโล่งใจหรือหนักใจ
“ศพนี้ตายมาได้ 3 วันแล้ว”
บาลีพยักหน้า ผู้กองถามต่อ
“มึงจะไปดูมั้ย ศพยังอยู่ที่นิติเวช เพราะไม่มีหลักฐานอะไรติดตัวเลย”
บาลีนิ่งคิดแล้วพยักหน้า
“พรุ่งนี้ หลังจากที่กูไปส่งของให้แตงโมแล้วกูจะไป”
“อย่าลืมโทรหากูก่อน กูจะได้มาพามึงเข้า”
“เออ ขอบใจมาก”
 
เดินมาจนถึงร้านหนังสือ ผู้กองชี้บอกว่ารถจอดอยู่ด้านในเกือบถึงปากทางเข้าหมู่บ้าน
บาลีหันมาหาแพท “ผมไปส่งที่รถนะ”
แต่แพทเข้ามากอดแขนบาลีไว้ “คืนนี้แพทนอนที่นี่ได้มั้ย”
“แพทวันนี้พี่.....”
แพทเงยหน้าขึ้นมองบาลี แววตาเต็มไปด้วยคำตัดพ้อ
แต่บาลีมองลึกลงไปมากกว่าคำพูดในดวงตาของแพท แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป
“ตามใจ”
แตงโมจับข้อมือของผู้กองหมอก กระตุกเบาๆ “กลับกันเหอะ”
“อือ”

เมื่อเข้ามาอยู่ในรถ แตงโมหันมาถามหมอกด้วยความเป็นห่วง “หมอก โอเคมั้ย”
“โอเคสิ”
“ท่าทางเธอไม่โอเคเลย”
“หื้อ คุณประชาสัมพันธ์ ผมเพิ่งเจอกับเขาวันนี้เป็นวันแรกนะ มันยังอยู่ในระดับถูกตา เดี๋ยวผมก็สามารถหาเรื่องไม่ถูกใจได้เองแหละ”
“ทำเป็นคมนะ หมอก”
“มันก็อย่างนั้นแหละ ผมอกหักจนชินแล้วแตงโม”

ในตอนที่เก็บของปิดร้าน สร้อยข้อมือในกระเป๋าเสื้อเตือนบาลีให้คิดถึงเรื่องที่หลงลืมไป
สร้อยเส้นนี้พาคนมา 3 คน แพท เป็นหนึ่ง และคอส
ตอนนี้นายรักอ่านกำลังทำอะไร เล่นเกมกับแพท
ช่วยเป็นหนึ่งทั้งที่เขายังไม่พร้อมที่จะให้ช่วย
แล้วคอสล่ะ คันธชล เรื่องกลิ่นหอมนั่นมันน่าจะแก้ได้ง่ายที่สุดใช่มั้ย
บาลียกยิ้มมุมปาก กวาดตามองไปทั่วร้าน
ก็รู้อยู่แล้วว่าสร้อยเส้นนี้มันจะทำให้ร้านนี้วุ่นวาย รู้แล้วว่าจะต้องพบเจอกับอะไรในแต่ละด่านข้างหน้า
แต่นายรักอ่านจะต้องเป็นคนคุมเกมนี้ ไม่ใช่สร้อยและไม่ใช่แพท เป็นหนึ่ง และไม่ใช่คันธชล!

========จบตอนที่ 7=======
ขอบคุณหากคุณยังคงคลิ๊กอ่านจนถึงตอนนี้

ไจฟ์์ครับ

[kakuro]

ขอบคุณไจฟ์ที
ลึกลับดีแต่ไม่ชอบที่พระเอกใช้ความสัมพันธ์เป็นกุญแจไขความลับ
ปล.เจอกันวันไหนอ่ะ

[MadamLilac]

หึหึ
นายรักอ่านผู้ไม่ชอบถูกควบคุม !

[iforgive]

ก็ยังมีเงื่อนงำอยู่ดีว่าจริง ๆ แล้วเป็นหนึ่งตายหรือยัง
อาจเป็นไปได้ว่ายังไม่ตายแต่โดนถอดวิญญาณมาไว้ที่สร้อยเส้นนั้น
ก็เหมือนกับตายไปแล้วล่ะนะ  แต่ว่าร่างของเป็นหนึ่งอยู่ที่ไหนล่ะ 
ถ้าร่างยังอยู่ก็มีโอกาสว่าวิญญาณอาจได้กลับเข้าร่างใช่มั๊ยล่ะ
ตอนนี้อยากจะมั่นใจว่าคอสคือนายเอก  แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าแล้วถ้าเป็นหนึ่งกลับมาล่ะ
มาต่อ ๆ ๆ โฮ้ยยย  ปริศนาเยอะนะเนี่ยะ
......
ย้อนกลับไปอ่านอีกรอบ  แล้วคิดว่าก้อยคือคนที่เชื่อมเป็นหนึ่งกับคอสไว้ด้วยกัน
มีอะไรซักอย่างที่ก้อยทำไม่ถูกต้องกับเป็นหนึ่งและเรื่องนั้นทำให้เป็นหนึ่งมีแต่วิญญาณอยู่แบบนี้แหละ
เป็นหนึ่งดูจะยินดีที่บาลีอะไร ๆ กับคอสนะ  แต่ไม่ใช่กับแพท  เหมือนปู่เลย
แสดงว่าคอสน่าจะเป็นนายเอกละ  เฮ้อออ  วิเคราะห์จนเหนื่อยแล้วก็แก่ไปเลยตรู
ส่วนประเด็นหนังสือเก่าและคอสตัวหอมอะไรนั่น  รอมาเฉลยแล้วกัน  ทำงานก่อน

[@PurPle SuN@]

เริ่มสนุกขึ้นเรื่อยๆแฮะ สงสารหมอกเนอะหวังว่าในตอนท้ายนี่คงเป็นอีกคู่ที่ป๋าวางไว้
อีตาบาลียังคงน่าหมั่นไส้เช่นเดิม เชื่อพี่เหอะน้ำชา ว่าต่อให้เฉลยตอนนี้แล้วคนก็ยังแบนนายรักอ่านอยู่
แต่ว่าอยากรู้เรื่องเป็นหนึ่งแล้วล่ะ ว่าป็นไงมาไง เกี่ยวอะไรกับคอส

ขอบคุณไจฟ์กับทีนะจ๊ะ

[jeeu]

จริงๆแล้ว
นายเอกของพี่ไจฟ์ เราชอบทุกคน
ปลื้มมากก็ น้องคีย์ของเฮียซาโต้
สารภาพตามตรงเลย
ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ ใครเป็นนายเอก
ทั้งที่เรื่องกำลังเข้มข้นมาก
 >///////<
แต่ว่า....~
หลงรักน้องมะตูม(ของพี่)
ตั้งแต่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก
ตอนที่แล้วได้อ่านตัวหนังสือสีฟ้า
ที่บอกว่า น้องมะตูม(ของพี่)
จะพูดได้ด้วย
ถ้างั้น......
จะรอน้องมะตูม(ของพี่)
พูดได้นะคะ

[nolirin]

คุณพี่บาลีที่ไม่ชอบถูกควบคุม ต้องช่วยลุ้นให้ควบคุมเกมที่ตัวเองเริ่มให้ดี
กอดปลอบใจน้องคอสกับพี่หมอก ..และยังคงรอน้องมะตูมตอนพูดต่อไป

ปล.เป็นกำลังใจให้ jivetea