หัวข้อ: "No broken Heart ,Non broken Glass"

[เพื่อนบ้าน]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ที่บอกว่าบาลีจะดาร์คกว่านี้ถ้ารู้ว่าใครฆ่ามะตูม เชื่อแล้วๆๆ
พี่หมอกทำให้บาลีดูน่ากลัวมากกกกกกกก บาลีคือฆาตกรที่ยังลอยนวลอยู่ใช่มั้ย ??
อืมๆ แต่ก็ดีแล้วนะที่วันนี้บาลีเมากลิ่นตัวคอสจนหลับนอนกับแพทไม่ได้อ่ะ
ฮีโธ่ !! ตอนแรกพี่ก็นึกว่าแพทเป็นคนดีที่โดนรังแก แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจ
บางทีแพทก็ดูน่ากลัวเหมือนกันนะ แต่อาจจะเหมือนที่บาลีว่า
แพทหลงผิดและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ก็ต้องให้พี่หมอกช่วยอ่ะนะ เหอๆ

แต่แอบสงสัยไปนิดนึงว่าแพทหรือเปล่าที่เป็นคนทำให้มะตูมตาย
หรือไม่ก็ครอบครัวยัยประกายนั่นแหละ อาจจะเป็นก้อย โอ๊ยยย กลัว !!
ไม่อยากให้เจอศพมะตูมเลยจริงๆนะ T^T
ว่าแต่ศพยังไม่เจอเลย มะตูมจะไปเกิดใหม่แล้วววว ง่ะ

[m_pop91]

คือมันมีอะไรให้ต้องติดตามตลอดจริงๆเรื่องนี้

[POPEA]

อยากรู้จัดบาลีใ้ห้มากกว่านี้อ่ะ ค้างคาสุดๆ
รอตอนใหม่น๊า!
 

[nn~~NN]

พี่บาลีโคตรลึกลับซับซ้อน
นี่ไม่ใช่แค่ติดต่อกับวิญญาณได้แล้วนะ  เหมือนมีพวกพลังวิเศษทำร้ายคนได้ด้วยอ่ะ   
ยิ่งอ่านยิ่งมันส์.....งงไปหมด  ฮ่าๆๆ  (ไม่ได้งงวิธีเขียนนะคะ  แต่..เข้าใจใช่ป๊ะ  มันงงว่าตกลงใครอะไรยังไงฟะ ?!?)

ปล. ถ้าเป็นหนึ่งไปเกิดเป็นลูกกิ๊บก็ดีดิ  ยังได้อยู่ด้วยกันที่นี่อีกหลายเดือนน้อ
ปล. ย่ากับแม่ของพี่บาลีเคยทิ้งไปเหรอ  น่าสงสาร  ว่าแ่ต่พ่อพี่บาลีไปไหนอ่ะคะ  ไม่อยู่แบบปู่เหรอ  หรือยังมีชีวิตอยู่

[loveview]

มีความรู้สึกว่ายิ่งอ่านยิ่งจมไปกับเนื้อเรื่องเลยค่ะ ดูเหมือนอะไรอะไรจะยังงงๆและสุดยอดของความซับซ้อน
เอ...หรือว่าเราโง่เองหรือเปล่า??? 
อ่านแล้วแบบคิดว่าบาลีซ่อนอดีตที่น่ากลัวไว้ในหัวยังไงยังงั้นเลย

[THiiCHA]

..........แต่จะว่าไป บอกๆไปให้หมดเนี่ยผมถนัดมากเลยนะ 555

+1 ให้กับประโยคข้างบน  ไม่ได้ตั้งใจฮา แต่อ่านแล้ว ขำพรืด     

[nokkie]

ยังคงลุ้นต่อไป ... เหมือนเวลาอ่านหนังสือนิยายสืบสวนเลยอ่ะ แต่ต่างกันที่ว่าเรื่องนี้ ณ ตอนนี้ไม่สามารถแอบเปิดไปอ่านตอนจบได้ว่าใครเป็นนางเอก 

[little_nok]

เริ่มเข้าใจความคิดของบาลีขึ้นมาหน่อยนึง
ตอนนี้ อ่านแรกๆ ก็สงสัยว่าทำไมบาลีถึงได้ห่วยแพทนัก
ทำไมต้องให้เพื่อนมาดูแลแพทด้วย
หลังๆ ถึงเ้ข้าใจความคิดเขาว่า แพทก็ไม่ได้เลวร้ายโดยสันดาน
เพราะถ้าไม่งั้น บาลีคงต้องจัดการ "เผา" แพท ด้วยตัวเอง (ใ่ช่ไหมเอ่ย)
อยากเดาว่า บาลี มีพลังพิเศษ ถึงขนาดบันดาลให้ไฟลุกท่วมอะไรก็ได้ แม้แต่คนเป็นๆ
แล้วทำไม บาลีต้องทำขนาดนั้น โทษนั้นร้ายแรงขนาดไหนเหรอ ทำไมบาลีถึงได้มีพลังนี้ (มีหรือเปล่าไม่รู้ เดาเอา อิอิ)
มาต่อเร็วๆ นะคะ พี่ชอบมากเลยเรื่องนี้ มีทุกรสชาติ
แล้วน้องไจฟ์ เป็นพี่เลี้ยงเด็กอนุบาลเหรอค่ะ ????????
ขอถาม ... เวลาแต่งเรื่องนี้ หรือเรื่องไหนๆ ที่น้องทีบอกว่าแต่งเป็น คอสกับเป็นหนึ่ง
ตอนเขียน จะเขียนโต้ตอบไปพร้อมๆ กันเหรอค่ะ หรือว่า แต่งคนละที แล้วเอามาต่อกัน พี่งงๆ
ถ้าเขียนพร้อมกัน แบบนี้น้องทั้งสองก็ต้องมานั่งหน้าคอมพร้อมๆ กันเหรอค่ะ
ชื่นชมสำนวนการเขียน และพล๊อตเรื่องนี้มากค่ะ
+เป็ดให้สำหรับตอนหน้าค่ะ

[เกี๊ยวกุ้ง]

(เข้าใจไปเองว่า) บาลีน่ากลัวมาก...แต่...คนเขียนบาลีน่ากลัวกว่า (รึป่าว)
เพราะมีเด็กน้อยแอบเม้าท์ไว้ท้ายตอน หุหุ

อ่านแล้วเหมือนจะเข้าใจมากขึ้น...
เป็นเพราะน้องทีเขียนรึป่าวน๊า...(เชื่อละว่าถนัดด้านการเปิดเผยข้อเท็จจริงต่างๆ)


ตอนนี้คอสไม่มา คิดถึงอ่ะ...
เดาไปต่างๆ นาๆ เนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นทีละนิดๆ
รอตอนต่อไปค่าาาาาาา

ขอบคุณน้องทีและไจฟ์ค่ะ

[colorlab]

ปมใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ขมวดยากขึ้นเรื่อยๆ ตัวละครเยอะขึ้นเรื่อยๆ...เอิ่มเริ่มจำชื่อไม่หมด (ฮาาา)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วค่อนข้างเหนื่อย อ่านไปห้ามว่อกแว่ก ไม่งั้นจะต้องอ่านใหม่อีกครัั้งหนึ่ง
เหมือนว่าถ้าข้ามตัวอักษรใดตัวอักษรหนึ่งไปจะทำให้พลาดอะไรบางอย่างในเรื่องไปได้
 

ความสัมพันธ์กลุ่มเพื่อนของบาลีนี่น่าสนใจมาก แต่ละคนดูมีคาแรกเตอร์ไม่ธรรมดาซักกะคน
บาลีจะงงกับตัวเองบ้างมั้ย เรื่องในหัวเยอะเหลือเกิน
เช้ามาจับนั่นใส่นี่กลางวันคิดถึงคนนี้เย็นเจอนู่นนี่กลางคืนรับมืออีกคน *มึน*
อย่างแพทเนี่ยเรียกได้ว่าร้ายบริสุทธิ์มั้ย เหมือนว่าจะเบื้องลึกในจิตใจจะใฝ่ดี
แต่มาดูอีกทีกลายเป็นคนมีปมที่ส่งผลถึงความคิดทำให้มองอะไรในแง่ลบไว้ก่อน
ถึงอย่างนั้น ก็เอาเป็นว่า ไม่ชอบแพทอยู่ดี ไม่ถูกโฉลก ไม่ต้องตาต้องใจไม่ถูกจริต
ไม่อยากให้คุณตำรวจหมอกไปดูแลปกป้องคุ้มกัน ถ้าตัวละครนี้จะจบอย่างโดดเดี่ยวก็ไม่ได้น่าสงสารไปนัก

รักน้องมะตูม  คงจะอย่างที่เค้าว่า ความสงสารเป็นบ่อเกิดของความรัก
อะไรที่กอปรเป็นตัวละครนี้ทำให้มะตูมน่ารักทั้งๆที่ไม่มีบทพูดซักกะแอ่ะ
(อยากเห็นมะตูมพูดได้สามหน้าแบบที่น้องทีบอก คงจะเริ่ดน่าดู)
ตอนปกป้องคอสจากสายตาแพท มันดูเท่เอาซะมากๆเลย
จะว่ามะตูมแอบรักคอส ก็ดูแปลกตรงที่ดูเหมือนจะสนับสนุนให้บาลีชอบคอสซะอย่างนั้น
โอย...ไม่คิดแระ เหนื่อยเหอะเนาะ รออ่านดีกว่า สัญญาจะอ่านทุกตัวอักษรอย่างตั้งใจ

ขอบคุณและบุญรักษา
 

[konnarak]

อดีต บาลีทำไรอะ น่าหลัวอะ 

เป็นหนึ่ง จะต้องไปเเล้ว  ก่อนไป จะจำอะไรได้มะน่า 

บาลี เริ่มหลงคอส   ห้าๆๆๆๆๆๆ

ผู้กองหมอก สู้ๆๆ  เเพทน่าจะเป้นคนดีได้

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 9
 
ผู้กองหมอกเลี้ยวรถเข้ามาในย่านร้านค้าและโฮมออฟฟิศ เห็นหนุ่มนักศึกษาคนหนึ่งนั่งหน้ามุ่ยอยู่หน้าร้าน
"เฮ้ย มีคนมารอแล้ว"
"อ้าว ฉิบหายเลย กูลืมบอก"
"ลืมหรือเจตนา"
"ห่า กูลืมจริง คอสมันขี้งอนจะตาย”
“เหยยยย” ผู้กองทำเสียงแปลกประหลาด “มึงเคยสนใจคนจะงอน จะโกรธมึงด้วยหรือวะ”
“ฮึ่ย” บาลีกระแทกเสียงในคอ “กูสนใจเวลามึงจะงอนกู โกรธกูเหมือนกันแหละน่า”
“อย่า อย่ามาแก้ตัวคุณบาลี” ผู้กองยังไม่หยุดแกล้ง
“ก็เออ น่า กูมัวแต่คิดว่าต้องทำนั่นนี่ เลยลืมย้ำก่อนเขากลับเมื่อวานว่าวันนี้กูมีเรื่องยาว"
ผู้กองหัวเราะคึคึ "แล้ว...คนที่มึงจะให้กูคุย"
บาลีชี้ไปที่โรงเรียนกวดวิชาที่อยู่ตรงข้าม "สักห้าโมงกว่าๆคงมา เอาไง ถ้ามึงมาตอนนั้นจะไม่มีที่จอดรถ"
ผู้กองไม่ได้พูดอะไรจอดรถแล้วเดินกลับมาที่ร้านด้วยกัน
คนหน้ามุ่ย ยิ่งทำหน้าหงิก ยกมือไหว้บาลีกับนายตำรวจแล้วเดินกลับไปยืนที่ข้างๆ เสาไฟฟ้าหน้าร้าน
ไม่มีคำทักทาย พอบาลีไขกุญแจเปิดประตู คอสก็เดินดุ่มตรงไปหลังร้าน
พิรุธจนนายตำรวจต้องสะกิด
“ที่ปล่อยแพทให้กูจัดการ เพราะคนนี้ละสิ”
บาลีเหมือนทำเสียงกระแทกในลำคอเหมือนเคย แต่ดวงตาหยุดที่คนที่ยืนยิ้มกว้างอยู่ข้างเคาน์เตอร์ร้าน ผู้กองเลยมองตาม
“อยู่ตรงนี้หรือ”
“เออ” บาลีหันมาถามเพื่อน “อยากเห็นรึเปล่า”
แต่ผู้กองย้อนถาม “มึงคิดว่ากูควรเห็นมั้ย”
“ที่จริงมันขึ้นอยู่กับมึงว่าอยากเห็นเขามั้ย และเขาอยากให้มึงเห็นหรือเปล่า มันไม่ใช่จะเห็นทั้งหมด ทุกคนตลอดเวลาหรอกนะ”
“แต่มึงเห็นเขาตลอด”
“เพราะกูอยากเห็นเขา และเขาก็อยากให้กูเห็นไง”
ผู้กองขมวดคิ้วนิ่งคิดแล้วพยักหน้า “แล้วแต่เป็นหนึ่งแล้วกันว่าอยากให้ผมเห็นหรือเปล่า”
ร่างโปร่งใสของเป็นหนึ่งปรากฏขึ้นช้าๆ เหมือนกลัวว่า นายตำรวจจะตกใจ
ท่าทีของนายตำรวจเองก็ไม่ได้ตกใจ แต่ประหลาดใจมาก
 
“คล้ายหนุ่มที่นอนในนิติเวชจริงๆ แต่อายุใกล้กับคอส” นายตำรวจสรุป

บาลีพยักหน้า “เรียนปีเดียวกับคอส” บอกแล้วหันกลับไปมองที่ห้องพักด้านหลัง “เดี๋ยวมา”
ผู้กองบอกทันที “บอกให้เขาระวังตัว” พอบาลีหันมานายตำรวจรีบยก 2 มือ “กูไม่ได้มีเซนส์เหมือนมึง กูแค่ใช้ประสบการณ์ ฆาตกรที่เสพติดการฆ่า มักเลือกเหยื่อที่คล้ายกับรายก่อนหน้า มันเป็นการฝึกฝนเพื่อให้ชำนาญขึ้น” พูดแล้วนายตำรวจก็หันมาหาเป็นหนึ่งอย่างเกรงใจ “ขอโทษที่ผมใช้คำพูดแบบนี้”
“.......เป็นหนึ่งมันจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องรู้สึกผิดกับมันอย่างนั้นก็ได้ คนอื่นเขายังไม่เห็นจะสนใจเลย....” ปู่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวเดิมในร้าน
“คุณปู่” ผู้กองหมอกออกจะดีใจเมื่อเจอกับปู่
“......เออ.....”
“ผมเคยเห็นแต่คุณปู่จากในภาพนายรักอ่าน”
“....เออ เป็นไง ภูมิฐานและสมาร์ทใช่มั้ย...”
“ครับ”
บาลีได้แต่ส่ายหน้า “คุยกันตามสบาย ผมไปดูคอสก่อน” แต่ไม่ลืมเตือนเพื่อน “ถ้าจะคุยกับปู่ระวังลูกค้าด้วย เพราะเขามองไม่เห็นปู่กับเป็นหนึ่ง”
นายตำรวจยิ้มแย้ม “คุณปู่สบายดีหรือครับ”
“....โอ้ยสบาย....” ปู่ไม่วายชี้ไปที่หลานชายผู้สืบทอดร้านนายรักอ่าน “...เก่งนะเนี่ย ทนคบกับมนุษย์ประหลาดอย่างมันได้.....”
บาลีได้แต่เดินตรงไปที่ห้องพักด้านหลัง พอเปิดประตูคอสที่กำลังผูกผ้ากันเปื้อนก็ตวัดหางตาขึ้นมามอง

บาลีได้แต่ยิ้มขำ “งอนอะไรอีกแล้ว” 
เหมือนเส้นประสาทสามารถรับรู้กลิ่นหอมอ่อนๆ ได้ทันที บอกตัวเองอย่าหวั่นไหว ต้องคุยกันให้รู้เรื่องให้เหมือนกับเวลาที่อยู่นอกห้องนี้
“เหอะ ป้ายหน้าร้านบอกว่าเดี๋ยวมา นี่มันกี่โมงแล้ว ตากแดดอยู่ข้างนอกนั่นคิดว่าสนุกหรือไง”
คอสใส่เป็นชุด หันไปหยิบโต๊ะตัวเล็กที่ใช้วางสร้อยถักของตัวเอง
"ขอโทษที่เมื่อวานลืมย้ำ ว่าวันนี้พี่ไปธุระหลายที่" บาลีบอกขณะที่เดินไปจับข้อมือคอส
หนุ่มหน้าสวยหันมามอง สีหน้าเหมือนประหลาดใจที่ได้ยินคำว่าขอโทษ
"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง"
"ฮื่อ ช่างเหอะ คงเพราะข้างนอกร้อนด้วยแหละ มาตั้งแต่เที่ยง"
"เที่ยง" เจ้าของร้านทำเสียงตกใจ
"ก็เออสิ เที่ยงแล้วทำไม" ดีได้วินาทีเดียวคอสก็ทำท่ากวนตรีนใส่อีกแล้ว
บาลีบีบจมูกสวย "ตอบให้มันดีๆ หน่อย"
คอสปัดมือแข็งแรงออกจากใบหน้า  "ก็เรียนเช้าเสร็จตั้งกะสิบโมงกว่า งานผ่าน บ่ายจารย์ประชุม เลยมานี่ดิ"
"แล้วตกลงกินอะไรหรือยัง"
"กินแล้ว มาเห็นร้านปิดบอกว่า เดี๋ยวมา ก็คิดว่าไปแค่ไปรษณีย์ ที่เมื่อวานบอกกับพี่แตงโม ก็เลยไปกินข้าวแล้วกลับมานั่งรอ"
บาลีเหนี่ยวเอวคอสให้ตามมานั่งตัก ขณะที่มองหาร่างโปร่งใสไปรอบห้อง เป็นหนึ่งไม่อยู่ อาจเพราะเมื่อกี้ไม่ได้เรียกให้ตามมา หรืออาจฟังปู่กับผู้กองหมอกคุยกัน
"พอดีพี่ไปที่นิติเวชต่อน่ะ"
คอสถามเสียงแผ่ว  "ใครเป็นไร"
"ไม่รู้จักหรอก"
"อ้าว" คอสทำท่าเหมือนลูกบอลโดนปล่อยลม "ผมก็คิดว่าคนรู้จัก"
บาลีฉกหอมแก้มหนุ่มคอส ทำหน้าแดงเหมือนไหม้ คอสตีแขนที่กอดอยู่ทันที
...พอโดนตี ถึงได้รู้สึกตัว แต่เพราะคนตียังคงทำหน้าแดงอยู่ ทำให้ทั้งที่รู้ตัวแล้วแต่ก็ยังง้างแขนตัวเองไม่ออก...
"ฉวยโอกาสตลอด ถามตรงเหอะ เวลาพี่คุยกับคนอื่นพี่นัวเนียแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่า"
"ไม่เลย"
.....ใช่ แม้แต่กับแพทก็ไม่ได้นัวเนีย เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอมแบบนี้ ทั้งดูเหมือนว่าแพทจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยซ้ำไป หรือจะเป็นประสบการณ์ทางเพศกับใครที่ผ่านมา บาลีก็จะระมัดระวัง แบบที่ปู่ว่าน่ะแหละว่า บาลีเป็นมนุษย์ประหลาด
แต่ถ้าดูจากชีวิตที่เป็นอยู่ หน้าที่สำคัญที่รับสืบทอดมารุ่นต่อรุ่น
มันคือเหตุสำคัญที่ทำให้บาลีต้องกลายเป็นคนที่ดำเนินชีวิตด้วยความระมัดระวัง
อาจเคยทำท่าเจ้าชู้กรุ้มกริ่มด้วยความมั่นใจในตัวเอง แต่ไม่เคยเป็นแบบนี้ เพราะไม่มีใครที่มีกลิ่นชวนให้...
หยุดเลยบาลี หยุดหาเหตุผลใดๆ ก็ตามในระหว่างที่อยู่ใกล้ชิดกันแบบนี้ เพราะมีแต่จะทำให้สติจมลงไปในกลิ่นหอมอ่อนๆ นี้

คอสพูดต่อไป “แถวนี้เขานินทาว่าพี่น่ะ อยู่กับหนังสือจนพูดไม่เป็นแล้ว"
บาลีส่ายหน้า หัวเราะไม่มีเสียง
คอสพยายามแกะมือที่กอดอยู่ แต่บาลีกลับกระชับแขนแน่นกว่าเดิม
"เป็นไร"
..พูดเรื่องที่ทำให้เดินตามเข้ามาในห้องนี้ได้แล้ว!..
"เป็นห่วง ศพที่เจอวันนี้ทำให้เป็นห่วง....มาก"
คอสหันไปมองที่ประตูห้อง พูดเสียงแผ่ว "อย่าทำ อย่าพูดเหมือนรักผม เพราะผมรักคนง่าย แต่ถอนใจได้ยาก แค่ก้อยดีกับผมไม่ได้ต่างจากคนอื่นสักนิด ผมยังรักเขามาได้ตั้ง 3 ปีกว่าแล้ว"
บาลีคลายแขนออก
คอสลุกขึ้นยืน ก้าวออกไปจากห้อง
"ผมขอร้อง อย่าทำให้ผมคิดว่าผมคือคนสำคัญของพี่"
แต่บาลียังนั่งอยู่ในห้อง เมื่อปิดประตูลงถึงได้ผ่อนลมหายใจยาว ยกมือลูบหน้าตัวเอง

....ตอนที่อยู่ใกล้ก็อธิบายตัวเองว่าเพราะกลิ่นหอมอ่อนๆ นั่น
แต่ทำไมเวลาที่ไม่ได้อยู่ใกล้ ถึงได้เป็นห่วง
ทั้งที่บอกตัวเองว่าเรื่องกลิ่นหอมอ่อนๆ ของคอสมันเป็นเรื่องส่วนตัว หยุดรอไว้ก่อนยังมีเรื่องของร้านนี้ และเรื่องของเป็นหนึ่งให้ต้องคิดก่อน แต่สุดท้ายก็คิด
....หรือที่ใจเอนเอียงไปหาคอสมากขึ้น เพราะเป็นหนึ่งย้ำแล้วย้ำอีก
....หรือเพราะเสียงกระซิบในหัวใจบอกว่า กำลังเอาคอสมาเป็นตัวแทนของเป็นหนึ่ง
....เอาคนเป็นมาแทนที่คนตาย
ร่างโปร่งใส ยิ้มเศร้าอยู่ที่หน้าประตูห้อง เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างหน้า
บาลีเงยหน้าขึ้นมองสบตา
หัวใจปวดหนึบ
"พี่รักเป็นหนึ่งมากจนเห็นคอสเป็นตัวแทนของเป็นหนึ่ง เลวมากเลยนะ"
เป็นหนึ่งส่ายหน้า
บาลีกระตุกยิ้มมุมปากเหมือนกำลังประชดตัวเอง "ทำไมหลายวันมานี้ พี่ทำแต่เรื่องที่ไม่ถูกต้องไปเสียหมดนะ"
เป็นหนึ่งยังคงส่ายหน้า ชี้ไปที่ด้านนอก
บาลีเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ เงยหน้ามองเพดานแล้วหลับตา
ลางสังหรณ์ สัญชาติญาณ การอ่านแววตา ไม่ว่าจะเป็นความสามารถอะไรก็ตาม ไม่ได้ทำให้เข้าใจเรื่องนี้ได้แม้แต่นิดเดียว
หลายครั้งที่ผ่านมา ลางสังหรณ์กับสิ่งที่ใจอยากให้เกิดขึ้น มันก็ยากที่จะแยกแยะ รอจนกระทั่งเวลาผ่านไปถึงได้รู้ว่าความรู้สึกในเวลานั้น ที่แท้มันก็แค่ใจเราที่มันคิดไปเอง และหลายครั้งที่กลับมาด่าว่าตัวเองที่ไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นถังมันจะเป็นภาพเลือนลางก็ตาม
เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเป็นหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ กับรอยยิ้มอ่อนๆ
“คอส”
เป็นหนึ่งพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่กว้างกว่าเดิม พาบาลีหัวเราะเบาๆ
“งั้นขั้นตอนแรกเลยนะ ต้องหาวิธีให้คอสมันเลิกกลัวชั้นลอยให้ได้ก่อน”
เป็นหนึ่งถึงกับทำปากยื่น เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง หน้าตาลำบากใจพอกัน

มีลูกค้าเดินเข้าร้าน ทำให้ผู้กองหมอกหยุดคุยกับปู่ หันไปยิ้มแย้มต้อนรับ แล้วยิ้มค้าง เมื่อแพทเปิดประตูเข้ามาในร้าน
"พี่บาลีล่ะ"
"อยู่หลังร้าน"
แต่พอแพทจะเดินผ่านไปที่ด้านหลัง ผู้กองก็ชวนคุย "แพทมีสอนตอนเย็นไม่ใช่หรือ"
"ใช่ แต่ว่า มีนัดกินเที่ยงกับลูกค้าน่ะ พอส่งเขาเสร็จแล้วก็เลยแวะมาหา"
"เหนื่อยแย่เลย เดี๋ยวเย็นก็มาอีกใช่มั้ย"
แพทพยักหน้า แล้วหันมามองตาผู้กอง "พี่บาลีอยู่หลังร้านกับใคร"

ผู้กองหมอกรู้สึกอึ้ง ก็ไหนบาลีบอกว่า ความสัมพันธ์กับแพท ไม่ใช่ความรัก แต่ที่เห็นตอนนี้แพทกำลังหึงบาลีอย่างเห็นได้ชัด
ยิ่งเมื่อเห็นคนที่เดินออกมาจากห้องพักด้านหลัง คือคนที่คิดไว้
ดวงตาของแพทยิ่งดูแข็งกร้าวกว่าเดิม
คอสหยุดชะงักที่กลางร้าน นึกขึ้นมาได้ว่า ยังไม่ได้เอาโต๊ะขายของออกมา ทั้งลืมของที่จะเอามาวางเรียงขายด้านหลังด้วย แต่ถ้ากลับเข้าไปตอนนี้มีหวังโดนฆ่าแน่ๆ
"พี่แพทสวัสดีครับ" คอสทักทายไม่สบตา แล้วเลี้ยวขวาไปจัดหนังสือบนชั้น
แพทก้าวเร็วๆ ตรงไปที่หลังร้าน เจอกับบาลีที่เปิดประตูออกมาพอดี
หนุ่มออฟฟิศจ้องหน้าบาลี แล้วตวัดหางตากลับไปมองคนที่ก้มหน้าก้มตาจัดหนังสืออยู่ทางด้านหลัง
"แพท"
"ครับ"
"ยังไม่ห้าโมงเย็นไม่ใช่หรือไง"
"ครับ ยังไม่บ่ายสองเลยด้วย แต่ถ้าไม่มาแพทก็คงไม่รู้
"แพท" บาลีเสียงแข็ง จนทั้งคอสกับผู้กองหันมามอง แล้วหันกลับไปสบตากัน
คอสเดินเลี่ยงไปหาผู้กองที่พยักหน้าเรียกชวนกันออกไปนอกร้าน "มีลูกค้านะฮะ"
"เออว่ะ" ผู้กองกระซิบกระซาบตอบ

บาลีถอยกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง แพทเดินตามเข้ามา แล้วกลายเป็นกำลังยืนอยู่ข้างเป็นหนึ่งโดยไม่รู้ตัว
"พี่ไม่ได้นัดใครตอนกลางคืน เพราะพี่มีเด็กนั่นในตอนกลางวันอยู่แล้วใช่มั้ย"
บาลีกอดอกมองแพทนิ่งๆ จนคนถูกมองต้องหลบตา เปลี่ยนเป็นเข้ามากอดเอวไว้
"พี่บาลีครับ แพทขอโทษที่เสียงดัง ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนั้น"
บาลีแตะแผ่นหลังของแพท "มันไม่ใช่เรื่องของสิทธิ์หรือกฎหมายอะไรหรอก"
ปลอบใจคนนี้อยู่ แต่บาลีกำลังมองแผ่นหลังของเป็นหนึ่ง
ก็สมควรอยู่หรอก เป็นหนึ่งชอบคอส เชียร์คอสอย่างออกนอกหน้าขนาดนั้น
แล้วคนนี้เองก็เอนเอียงไปหาคอสสุดตัว แต่กลับปฏิเสธแพทไม่ได้สักครั้ง

บาลีเบี่ยงตัวแล้วเดินนำแพทออกมาที่ประตู แต่แพทดึงมือไว้
"พี่มีอะไรกับเด็กคนนั้นหรือเปล่า"
บาลีหันมามองตรงๆ ไม่ตอบคำถามนี้ แต่พอหันกลับมาทางประตู เห็นเป็นหนึ่งยืนอยู่ก็ต้องรีบกางรั้ว กั้นกำแพงในใจ
"เปล่า"
"พี่ชอบมันหรือเปล่า"
"เปล่า"
"แล้วพี่อยู่ในห้องนี้กับมัน"
"เพราะว่าพี่ไปธุระให้เพื่อน กลับมาช้า เลยเดินมาคุยก็เท่านั้นเอง"
"คุย แล้วทำไมมันต้องหลบตาแพท"
"คงเพราะวันนี้ แพทดูจริงจัง คอสก็เลยกลัว"
คำพูดห้วนทำให้แพทรู้สึกตัว บีบข้อมือใหญ่ไว้ "พี่บาลี"
"ออกไปข้างนอกกันเถอะ"

พอบาลีออกมาจากห้อง คอสถึงได้สวนกลับเข้าไปเอาของในห้อง แล้วกลับออกมาจัดโต๊ะเตรียมของไปเงียบๆ
เงียบจริง เงียบจัง เพราะ 3 คนที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์หนังสือไม่มีใครพูดอะไร
จนกระทั่งลูกค้าได้หนังสือที่ต้องการเดินไปส่งหนังสือให้บาลีห่อปกคิดเงินแล้วออกไปจากร้าน
แพทถึงชวนบาลีคุย
"แพทไม่ต้องกลับไปทำงานอีกหรือครับ"
 “กลับครับ” แพทบอก ขณะที่ปรายตามองคนที่ก้มหน้าก้มตานั่งถักสายรัดข้อมือ

มีเพียงบาลีที่รู้สึกถึงความเงียบสงบแบบผิดปกติ
เงาโปร่งใสรอบตัววูบไหวจับรูปร่างไม่ได้
รถคันใหญ่จอดเทียบที่หน้าร้าน ชายหนุ่มวัยเกินกว่า 30 ปีสวมสูทสีเข้มก้าวลงจากรถ บาลียืนตรงรอรับ ผู้กองหมอกรู้สึกถึงท่าทีผิดปกติ พลอยยืนตรงเหมือนกับบาลีไปด้วย
เจ้าของร้านยกมือไหว้ผู้ที่มาถึง ผายมือไปที่บันไดที่ทอดขึ้นสู่ชั้นลอย
ไม่มีคำทักทาย ไม่มีคำถามว่าต้องการอะไร ไม่ได้บอกเป้าหมายของคนที่มา
เป็นหนึ่งยืนอยู่ที่เชิงบันได ส่วนปู่ยืนรออยู่ที่ทางเดิน ด้านหน้าตู้หนังสือด้านในสุด
บาลีก้าวช้าๆ พาผู้มาเยือนเดินตรงต่อไป ร่างโปร่งใสของหญิงสาว มวยผมสูงปักปิ่นเงิน นุ่งผ้าซิ่นก้าวออกมาจากตู้
ยิ่งทั้ง 2 คนก้าวเข้าไปใกล้ รอยยิ้มจากร่างโปร่งใสยิ่งกว้าง ยิ่งเต็มไปด้วยความสุข
บาลีเลี้ยวซ้ายเดินเข้าไปที่ด้านหน้าชั้นว่างหนังสือตรงกลางในระดับสายตา ที่มักจะว่างเปล่า
หนังสือปกหนังสีดำ ชื่อหนังสือภาษาล้านนาโบราณวางอยู่ในแนวนอน
บาลีหยิบหนังสือแล้วหันมาส่งให้
ผู้รับเลิกคิ้วสูงเมื่อรับมา
“ไม่อยากเชื่อเลย พ่อผมบอกว่า อยู่ที่นี่แต่ผมไม่เคยเชื่อเลย”
บาลีเพียงยิ้มกว้าง ร่างโปร่งใสของหญิงสาว มวยผมสูงหันมายิ้มขอบคุณบาลี แล้วก้าวมายืนอยู่ที่ด้านหน้าของชายหนุ่ม แตะมือที่ปกหนังสือ ร่างโปร่งใสค่อยเลือนหาย
ชายหนุ่มกระพริบตา หันมาหาบาลี “ผมรู้สึกอุ่นๆ”
“ครับ”
“ขอบคุณมาก นี่ไม่ใช่ปกเดิมใช่มั้ยครับ”
“ครับปกเดิมเสียหายไปมาก ผมต้องทำใหม่ ขอโทษด้วย”
“ไม่เป็นไรครับ ตอนที่พ่อบอก ผมก็ยังคิดอยู่ว่าหนังสืออายุเป็นร้อยๆ ปีป่านนี้ไม่เหลืองกรอบไปหมดแล้วหรือไง”
บาลียิ้มรับคำชม ขณะที่นายรักอ่านตัวจริงยิ้มกว้าทำท่ายืดอกรับคำชม
“แล้วเรื่องราคา”
บาลีส่ายหน้า หันไปหยิบกล่องไม้จากในช่องเก็บของด้านล่างมาวางบนโต๊ะที่ใช้ซ่อมหนังสือ
ชายหนุ่มขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “ทำไมส่ายหน้า”
“ผมมีหน้าที่เก็บรักษาไว้ให้เจ้าของครับ”
ชายหนุ่มดูอึ้งๆ “โลกนี้ไม่มีของฟรี”
“ครับ แต่มันคือหน้าที่ของผม”
ชายหนุ่มมองบาลีวางหนังสือใส่กล่องอย่างทนุถนอมราวกับสิ่งของมีค่าสูงลิบ แล้วหยิบนามบัตรส่งให้
“ผมชื่อ ก้องเกียรติ เรียกผมก้อง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามจะเรื่องเงินหรือเรื่องคน โทรหาผมได้ 24 ชั่วโมง คุณไม่รู้หรอกว่า หนังสือเล่มนี้มีค่ามากขนาดไหน มันคือหนังสือของคุณทวดผม ปู่ทำมันหาย พ่อผมตามหา ก็ตามหาแบบที่นึกได้ก็ถามหาน่ะแหละ ตอนนี้พ่อผมเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เขาอยากเห็นมันจนฝันถึง ผมคิดว่าอย่างนั้นนะ แต่วันนี้ไม่รู้ยังไง ผมผ่านมาแล้วนึกถึงที่พ่อบอกเลยแวะมาดู...” ก้องเกียรติมองกล่องหนังสือในมือ “ขอบคุณมาก”

ตั้งแต่บาลีนำก้องเกียรติขึ้นไปที่ชั้นลอย แพทจ้องมองทุกก้าวของบาลีด้วยดวงตาวาววับ รอยยิ้มที่ทำให้ผู้มองหนาวเหน็บปรากฏที่มุมปาก
คอสเห็นรอยยิ้มนี้
ผู้กองหมอกก็เห็นรอยยิ้มนี้เหมือนกัน
....ท่าทางที่คิดไว้จะผิดหมด คนบางคนก็ซ่อนอารมณ์ได้เก่ง ซ่อนใบหน้าที่แท้จริงไว้ภายใต้หน้ากากหลายชั้นจนไม่รู้ว่าอันไหนคือของจริง
มีแต่ความโลภเท่านั้นที่มันไม่เคยปิดบังได้สำเร็จ

==========จบตอนที่9========

การเขียนงานร่วมกันครั้งแรกเลยอยู่ในบอร์ดเกาหลีคือต่างคนจะต่างเขียนเรื่องของตัวเองแล้วเอามาแลกกันอ่านแล้วก็เขียนเพิ่ม แล้วกลับมาอ่านว่าผิดไปจากพล็อตหรือเปล่า ต่อมามีพี่ในบอร์ดที่เขาเขียนคู่ก็ลองมั่งก็เขียนโดยใช้แชท มันก็จะมีแต่คำพูดไม่มีบรรยาย เจ้าของเรื่องตัวจริงก็จะต้องกลับไปเขียนเอง บางทีเขียนผ่านแชทแล้วประโยคที่พูดมันเริ่มไถลออกนอกพล็อตก็บอกกัน ว่าไม่ใช่แล้ว
แต่มาถึงช่วงหลังๆเฉพาะในบอร์ดนี้ที่ผมเลิกเขียนแล้วด้วยเหตุผลส่วนตัวมาก ป๋าจะเริ่มจากพล็อตที่ผมวางเป็นตอนๆไว้ จนถึงตอนที่ 40 แล้วผมก็มาเขียนส่วนขยาย ไล่ไปเรื่อยๆ ทีจะมาเติมบทสนทนาซึ่งเขาไม่ค่อยแก้ไขคำพูดของพระเอกกับเพื่อนพระเอก แต่ถ้าเป็นนายเอกและตัวที่เขาเลือกไว้ เขามักจะแก้ไข แล้วก็จะตัดๆๆๆๆ ตอนที่มันออกนอกเรื่อง ออกจากชื่อของเรื่อง เอ็นซีที่มันหลุึดมาแบบไม่มีเหตุผล ไม่รู้จะใส่มาทำไมก็ตัดออกเหมือนกัน
แต่สำหรับตอนนี้ ผมพิมพ์ตามที่เขานั่งบอกว่า คอสพูดว่าอะไร เป็นหนึ่งทำท่าทางยังไง พอหมดก็หันไปทำอย่างอื่น ก็เวลาออกท่าทางเก๊กหน้าเนี่ยมันเหนื่อยมากนะขอบอก ผมเขียนเสร็จ เขาถึงจะมาดูแล้วก็แก้ไข และตัดออก เพิ่มเติมอีกที
แก้กลับไปกลับมาอีกหลายครั้งกว่าจะโพสต์ รวมถึงอาจต้องเพิ่มค่าจ้างคนช่วยเขียน ที่อู้งานในหลายๆครั้ง 555 เราถึงต้องทำงานล่วงหน้า เขียนสดไม่ได้ วิธีัเขียนจะเป็นแบบที่คุณเห็นในเวลา่นี้
ขอบคุณที่วางใจและให้ความสนใจติดตามกันมาจนถึงบรรทัดนี้
พบกันวันอาทิตย์ครับ
ไจฟ์กับทีครับ

[POPEA]

บาีลีหลงใหลคอส
แพทร้ายกาจใช่มั้ยอะ

[Donaldye]

ง่า สรุปบาลีจะเลือกใคร พอเริ่มไปทางเป็นหนึ่ง ก็กลับมาคอส แล้วก็ดูเหมือนจะมาทางเป็นหนึ่งอีก
แพทเริ่มร้าย ตอนแรกๆสงสารนะ แต่ตอนนี้เริ่มไม่และ 

[jeeu]

ถ้าลุงบาลีเอาน้องคอส
เป็นตัวแทนน้องมะตูมจริงๆ
ก็น่าสงสารมาก
มันใช่เรื่องไหมที่จะคิดแบบนั้นน่ะ

ที่น้องคอสไม่เข้าใจก็ควรอยู่หรอก
ก็นะ...~
ลุงบาลีไม่ชัดเจนเอง
ไหนจะน้องแพทอีกล่ะ
ตอนนี้น้องมะตูมกับน้องคอสน่าสงสารทั้งคู่เลย

[kakuro]

ขอบคุณไจฟ์ที

[puppyluv]

งืมมมมม~
เป็นนายตำรวจน่าจะเวิร์คกว่าแฮะ
สามัญชนที่มีเรื่องตื่นเต้ลลลในชีวิตที่ได้เห็นเอ่อ... (เงาลางๆ)
ไปออกรายการมิติลี้ลับสนุกซะ
อ้อ เป็นหนึ่งไม่ต้องไปเกิดหรอก รอคอสออกจากร่างก็สวมแทนเลย
แฮปปี้กว่าเยอะ
กดเป็ดกดบวก
(เกาะติดต่อไปไม่เป็นอันทำงานทำการ)

[@PurPle SuN@]

อยากเป็นเจ้าของร้านแบบนายรักอ่านแฮะ เก็บหนังสือไว้ให้เจ้าของที่แท้จริง ทำให้เค้ามีความสุข ดีจัง

อ่านแล้วก็น่าสงสารแพท จะร้ายทั้งทีมีคนรู้เห็นตลอด นายรักอ่านรู้ ปู่รู้ เป็นหนึ่งรู้ มาตอนนี้คอสกะผู้กองหมอกก็รู้อีก

เหมือนถูกหลอกให้แสดงความร้าย เพราะเค้าเตรียมรับมือกันอยู่แล้ว

เป็นหนึ่งยังคงน่ารักเสมอ คอสก็จริงจังและตรงไปตรงมาดี แต่ยังคงงอนบาลีอีกเหมือนเคย เมื่อไหร่ป๋าจะชัดเจนเนี่ย กร๊ากก

[iforgive]

สงสารคอสนะ  รู้สึกว่าบาลีมองคอสเป็นตัวแทนของเป็นหนึ่งตลอดสิน่ะ
แล้วจะไปทำให้เด็กมันหวั่นไหวทำไมฟระ
ส่วนแพทถ้ามันเกินเยียวยาก็ไม่ต้องให้หมอกรับมาก็ได้นะ
เพราะหมอกไม่ใช่เจ้าหน้าที่สถานพินิจที่มีหน้าที่เปลี่ยนสันดานของคน
แพทคงไม่เพิ่งร้ายหรอก  แล้วก็คงไม่ร้ายแบบธรรมดาด้วย

[nongrak]

หมั่นไส้บาลีชอบพูดว่าเอาคอสเป็นตัวแทนของเป็นหนึ่ง

[malula]

หนังสือเก่าที่รับฝากไว้มีวิญญาณทุกเล่มเลยเหรอ
ถ้าเกิดเป็นวิญญาณดุ ๆ จะจัดการยังไง

[Rhythm]

....หรือที่ใจเอนเอียงไปหาคอสมากขึ้น เพราะเป็นหนึ่งย้ำแล้วย้ำอีก
....หรือเพราะเสียงกระซิบในหัวใจบอกว่า กำลังเอาคอสมาเป็นตัวแทนของเป็นหนึ่ง
....เอาคนเป็นมาแทนที่คนตาย
เฮ้ออออ เอาสักคนเหอะ จะเอาก็รีบๆเอานะ ทำอะไรให้มันชัดเจนไปเลย

อ่านไปอ่านมา รู้สึกเหมือนบาลีเจ้าชู้เลยอ่ะ 


รออ่านนะคะ

[- คราส -]

อ้อ เป็นหนึ่งไม่ต้องไปเกิดหรอก รอคอสออกจากร่างก็สวมแทนเลย

หวังว่าอย่าเป็นแบบนี้เลย 

อยากเข้าใจมะตูมบ้าง  อิจฉาบาลี
ขอบคุณและติดตามค่ะ

[love2y]

"ผมรักคนง่าย แต่ถอนใจได้ยาก" คอสพูดน่าสงสารอ่ะ >_<

ก้องจะมีบทบาทสำคัญรึเปล่าหนอ??


ปล. อ่านช่วงคุยท้ายเรื่องแล้ว อยากอ่านเรื่องสั้นจากคุณไจฟ์กับน้องที
แบบต่างคนต่างแต่ง อยากรู้อ่ะว่า สำนวน สไตล์ จะต่างกันมากมั้ย ^^

[MiSS-U]

 

บาลีนี่ร้ายกาจอ่ะจริงๆหลงคอสมากนะนั่นน่ะแต่ไม่ชัดเจนเลย>>>เซ็ง

คอสก็ออกจะแสดงให้รู้ว่ามีใจไม่งั้นไม่ยอมให้กอดหรอก

ส่วนแพทร้ายกว่าใครจิตใจเปลี่ยนแปรร้ายกาจที่สุดจะขโมยของเพื่อปลดปล่อยตัวเอง

น่าโดนหมอก(กด)ซะที  ฮุๆๆ  พี่หมอกก็ไม่เด็ดขาดเลย

กดบวกกดเป็ด

 

[Yukisae]

นายรักอ่าน สมควรให้คอสโกรธไม๊นิ
แพทเห็นตอนหนังสือออกมาด้วยอ่ะ แย่แล้วววว
พี่หมอกจัดการโลดดด คุณปู่หลงตัวเองเหมือนกันนะ ฮ่าๆ
น้องมะตูม.....น่ารัก
+1+เป็ด+กอดค่ะ หุหุ

[pare_140]

แพทนี่เริ่มออกลายมากขึ้นเรื่อยๆน่ะ

[yayee2]

ตอนแรกคิดสงสารแพท แต่..ตอนนี้แพทน่ากลัวจังเลย
จากแววตาของแพทที่เผลอแสดงออกให้คอสกัหมอกเห็น
ไม่อยากคิดเลยว่าแพทเป็น....เรื่องร้ายที่เกิดกับเป็นหนึ่ง
แพท ก้อย พี่บุญธรรมแพทและภรรยา มีส่วนเกี่ยวข้องแน่เลย

[jiki]

เอ่อ คือ ตอนนี้ติดเรื่องนี้มาก นั่งรอวันเว้นวันกันไป แล้วก็ต้องเลือกช่วงเวลาอ่านด้วยนะ รอให้พร้อมอ่านจริงๆค่อยเปิด เดี๋ยวเสียอรรถรส

ตอนนี้มีความคืบหน้่าอะไรหลายๆอย่าง
ทั้งเรื่องที่ต้องตัดสินใจเกี่ยวกับความรู้สึกที่บาลีมีต่อคอส
แก๊งเพื่อนคนผีหรรษารู้จักกันแล้ว
แพทเห็นเบาะแสในการหาหนังสือ
หมอกคอสเห็นว่าแพทเป็นตัวอันตราย

คืบหน้าๆ

ปล.ช่วงหลังนี่ เรานั่งอ่านtalkเป็นเหมือนการ์ตูนแถมไปแล้ว. นั่งอ่านมันอยู่นั่นแหละ

[from_mars]

อืม...เรื่องเยอะ นะ...ไม่รู้จะออกมายังไง หลายคู่เชียว...
ตื่นแต้น สับสน ต้องอดทนรอน้องๆ ค่อยๆ เฉลย ฮา...(แบบว่า เจ้ผูกปมไม่ค่อยเป็นน่ะ)
รออ่านต่อไปครับ +1 + เป็ดกันไปครับผม