12
พวกแม่งหายกันไปนานสองนานซะจนผมกินเค้กหมด และน้ำโกโก้ปั่นที่ผมสั่งมาก็หมดด้วย ส่วนน้ำของพวกมันสองคนละลายจนหมดอร่อย มันไปคุยอะไรกันวะ สงสัยจริงๆ แต่ตอนนี้ขอชื่นชมกับเสื้อไอ้เหนือก่อนได้ป่าว เผื่อมันผีออกแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิม ไอ้ตัวกระผมก็อดฟินน่ะสิ มันอุตส่าห์ผีเข้าแบบนี้โอกาสหาได้ยากนะขอบอก
“รอนานมะ”
คนที่กลับมาคือไอ้เหนือที่ดูดชาเขียวในแก้วของมันดังจ๊วบๆ
“หละแล้ว ไอ้ปอนด์ล่ะ?”
“กลับไปแล้ว”
“หะหา”
“ถามมากทำไม ชอบมันเหรอ”
ไอ้สาดเหนือ พูดบ้าอะไรของมันวะครับ ผมชักสีหน้ามองดูไอ้ห่าที่โตแต่ตัวที่นั่งอยู่ตรงข้าม ถึงผมจะชอบมันแต่ผมก็ไม่ได้ยอมมันทุกเรื่องหรอกนะจะบอกให้(คนอ่าน:จริงๆน่ะเหรออออออออออออออออออ)
“แดกเสร็จยัง กูจะได้พากลับ”
ไอ้เหี้ยเอ๊ย ผมทำปากขมุบขมิบกินเค้กที่เหลือของไอ้ปอนด์(อารมณ์เสียดายของ) สงสัยไอ้เหนือเห็นว่าผมกินช้ามั้งมันเลยมาช่วยตักยัดๆเข้าปากให้อย่างเร็ว มึงจะรีบไปตามเมียที่บ้านรึไงสัดนี่
“โทษครับ คิดตังค์ด่วนๆเลย”
วันนี้เหนือมันแปลกมากถึงมากที่สุดดดดดดดดดดดดดด ปกติถ้าได้กินข้าวกับมันนะ(นับครั้งได้ จำกันได้ป่าว) ต้องหารคนละครึ่งไม่ก็ผมเป็นคนออก ทั้งๆที่มันบอกจะเลี้ยงตอบแทนแท้ๆ (มันกวนตีน) แต่ครั้งนี้คว้าแบงค์ร้อยสามใบออกมาและก็ไม่รอตังค์ทอนด้วย ผมนี่รีบบึ่งตามหลังสูงๆของไอ้เหนือไป ไม่งั้นล่ะก็ไม่มีคนไปส่งแน่ TT
“ไอ้สาด รีบหาพ่อง”
“หุบปากแล้วก็ขึ้นรถ”
วะ วะ วะ ว้าววววววววววววววววววววววว มีโอกาสเป็นตุ๊กตุ่นหน้ารถไอ้เหนือเป็นครั้งที่สอง ฮอนด้าซิตี้สีขาวลูกพ่ออออออ พ่อรักเจ้ามาก พ่ออยากนั่งเจ้าทุกวันจริงๆเลย จะมีโอกาสมั้ยนะ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“จะจ้องรถกูอีกนานป่ะ”
ครับๆๆๆๆๆๆๆ ชื่นชมหน่อยก็ไม่ได้แม่ง หวงเหรอวะ โด่วววววววว
ผมกอดเสื้อไอ้เหนือแน่นตอนที่มันออกรถ ในรถแอร์หนาวมากกกกกกกกกกกกกก ผมงี้สั่นกึกๆๆ ไอ้เจ้าชายน้ำแข็งข้างตัวดูท่าจะชอบความเย็นแฮะ กูสั่นจนฟันกูกระทบกันเสียงดังแล้วเนี่ยไอ้เวร ลดแอร์ที
“หนาวเหรอ”
ผมพยักหน้ากึกๆ สงสารกูด้วยยยยยยยยยยยยยยยย
“ก็หนาวต่อไป”
แล้วมึงจะถามหาสวรรค์ของเตี่ยมึงเหรอ!!!!!!!!!!!!! โมโหโว้ยโมโห ผมมองหน้าด้านข้างไอ้เหนืออย่างนึกเซ็ง แม้ว่าจะชอบมันก็เหอะ แต่นาทีชักสงสัยว่าผมชอบมันเข้าไปได้ยังไง เอ๊ะ หรือเพราะมันหล่อ อาจจะใช่ แต่กูชอบผู้หญิงนะห่านนนนน งั้นเพราะอะไรล่ะ ? เพราะความกวนตีนไม่มีที่สิ้นสุดของมันแหงมๆ เฮอะ!!!!!!!
“ในที่สุดกูก็กันมึงออกจากไอ้ปอนด์ได้อีกแล้ว หึ”
“มึงว่าไงนะ”
“กูช่วยบาสจีบมึงอยู่นะ ลืมไปแล้วเหรอ”
กูว่าแล้ว กูว่าแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว แม่งไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับผมมากขึ้นหรอก ไอ้เหี้ยนี่เจ้าเล่ห์และก็ร้ายกาจมาก แต่แปลกที่ครั้งนี้ไม่ผิดหวังเหมือนครั้งก่อนที่ไปเมาอยู่ในผับ สงสัยผมคงเข็ดไปอีกนานไม่กล้าเมาอีกแล้ว . .
“เมื่อคืนเต้นสวยดีนะ”
คำพูดเย็นๆของไอ้เหนือทำเอาผมหน้าแดงเป็นไก่ต้ม(?) เอ่อ - - หน้าแดงละกันนะครับ ไม่รู้ว่ามันประชดหรือพูดในแง่ร้ายหรือไม่ แต่น้ำเสียงนี่นุ่มเอาการอยู่คงจะชมของจริงกระมัง
ลอยแล้ววววววววววววววววกู
“วันหลังก็ไปรูดเสาที่บาร์เกย์น่าจะเงินดี สนป่ะล่ะเดี๋ยวกูพาไป”
ไอ้ห่าเหนือ แม่งจะดีกับผมได้กี่นาทีกัน ?!!!!!
“มึงสิไป ไอ้ห่า!!!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”
.
.
.
หมะ มันหัวเราะเหรอ ไอ้เหนือ ไอ้เหนือนที ไอ้เหี้ยนี่นะหัวเราะ เห้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟ้าถล่มแผ่นดินทลายแน่ๆ
มันก็เหมือนคนปกติแหละครับที่จะหัวเราะบ้างยิ้มบ้าง แต่อยู่กับผมสองคนนี่ยังไม่เคยไง และนี่มันก็กำลังทำ ผมใจเต้นแรงทำหน้าไม่ถูกเลย
มึงจะดูดีไปไหนวะ ?
“มองหาพ่อง”
จู่ๆมันก็เปลี่ยนสีหน้า กลืนน้ำลาย และก็ตั้งใจขับรถเหมือนเดิม ไอ้เหนือมันอาจจะกินยาลืมเขย่าขวด ไม่ก็ขี้แบบลืมถอดกางเกงในแหงมๆเลยเมื่อเช้าอ่ะ เพราะแม่งผีเข้าผีออกวันนี้ เป็นห่าอะไรก็ไม่รู้
“แล้วมึงกับปอนด์ไปคุยเชี่ยไรกัน แล้วมันอยู่ไหนเนี่ย ไม่โกรธกูแย่แล้วเหรอ”
“โทรหามันดูดิ”
เออแฮะ ผมก็น่าจะโทรไปตั้งนานแล้วนี่นะ ผมขยับตัวนิดๆหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกางเกง กดเบอร์โทรออกหาไอ้ปอนด์
“ฮัลโหล พี่คินนนนนนนนน ผมขอโทษ ผมแพ้พี่เหนือเค้าอ่า TT” ปอนด์ที่ปลายสายโวยวายใส่ผมจนผมงง
“อะไรของเมิง แล้วเนี่ยอยู่ไหน”
“ผมใกล้จะถึงหอแล้วครับ เซ็งอ่ะ ไม่ได้ไปส่งพี่คิน ไม่ได้แอบหอมแก้มพี่คินตามที่วางแผนไว้เลย TT”
อะ ไอ้บ้า นี่มึงวางแผนไว้นานแล้วเหรอ!!!! ดีๆๆๆ ไม่ต้องไปส่งกูอีกแล้ววันหลังไอ้สัด!
“ไอ้บ้าเอ๊ย แล้วนี่แข่งเหี้ยไรกันวะ สนุกป่ะ ทำไมไม่ชวนกูไปเล่นด้วยอ่ะ” ปล่อยให้กูนั่งแดกเค้กคนเดียว แต่แอบไปเล่นสนุกกัน มันน่านัก!
“งัดข้ออ่ะครับ ใครชนะสองในสามก็ได้ไปส่งพี่คินอ่ะ พี่เหนือเค้าท้ามาและคณะผมมีธรรมเนียมว่าห้ามปฏิเสธคำท้าด้วย ผมก็เลย..”
ธรรมเนียมห่าเหวอะไรของพวกเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“เออ ช่างเหอะ แม่ง เล่นเอากูไปพนันเฉยเลย”ผมแอบกัดไอ้คนที่นั่งข้างๆด้วยความหมั่นไส้
“…”
“เห้ย เงียบทำไม เป็นไร รถชนเหรอ” รถชนมันก็จะเสียงดังในโทรศัพท์สิ ไอ้ง่าววววววววววคิน
“พี่เหนือเค้าชอบพี่คิน”
หมะ มัน ว่าไงนะ
“จะบ้าเหรอ”
“อ้าวพี่ ไม่ชอบแล้วมาทำแบบนี้ทำไม ให้ความหวังเหรอ ทำไมทำแบบนี้ ผมต่อยพี่เค้าได้นะ ผมจะทำ!!!”
“อะไอ้ปอนด์ มึงบ้าไปแล้ว” แม่งเอ๊ย ทำไมมีแต่พวกที่ทำกูอึ้งตลอดเลยวะเนี่ย
“ไม่เชื่อพี่ลองดูดิ สักพักพี่เค้าจะแย่งโทรศัพท์พี่ไป…”
“คุยนาน รำคาญ”
ยังไม่ทันจะได้ฟังไอ้เชี่ยปอนด์มันพล่ามดี ไอ้เหนือก็แย่งไอโฟนผมไปตัดสายทิ้ง
เชี่ยแม่ง ทำกูตกใจอีกแล้วววววววววววววววววววววววว
มึงจะทำไปทำไมวะเหนือ กันกูจากไอ้ปอนด์ให้เพื่อนมึงอีกแล้วใช่มั้ย หรือมึงจะเป็นอย่างที่ปอนด์มันบอก
“ทำแบบนี้ทำไม”
ถึงเวลาเอาคืน . . แค่คิดผมก็รู้สึกสะใจเล็กๆแล้ว คริคริ
“มึงชอบกูรึไง”
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พ่องตายหน้ากูจะทิ่ม ไอ้เหนือมันเบรกกะทันหันแล้วเลี้ยวรถมาจอดริมทางเท้าที่โคตรจะเปลี่ยว
“ลงไป”
อะไรของมัน . . ผมชักสีหน้ามองหน้าไอ้เหนือที่บัดนี้เย็นชาที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ
ผมรู้สึกใจหล่นวูบไปอยู่ที่ตาตุ่ม . . แปลกๆ ราวกับผิดหวัง อะไรสักอย่าง
และผมก็รู้สึกได้ถึงความโกรธที่เริ่มคุกรุ่นขึ้นมาในตัวผมทีละนิดๆ
“ลงจากรถไปซะ”
ผมขมวดคิ้วแน่น ไอ้สัดเอ๊ย! คว้าประตูรถทางฝั่งผมเปิดออกมา ทิ้งเสื้อมันไว้บนรถแล้วลงจากรถไป ไม่ลืมที่จะปิดประตูดังปัง! ก็ผมงงอ่ะ เป็นห่าเหวอะไรของมันก็ไม่รู้ ถามแค่นั้นทำอย่างกับไปด่าแม่มันเสียได้ บอกว่าไม่ก็ไม่ดิ กูรู้อยู่แล้วน่าไอ้สัดดดดดกดดดด
รถสีขาวแล่นฉิวออกไปแล้ว เหลือแต่ผมกับลมหนาวๆพัดมากระทบใบหน้า อ้อ กับดวงดาวที่ส่องแสงสว่างทั่วฟ้าสีดำมืด ผมเดินเตาะแตะๆไปข้างหน้ากะว่าตัวเองอาจจะได้เดินทั้งคืนกลับบ้านเป็นแน่ เอ๊ะ ผมมีโทรศัพท์นี่นา ผมควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง
ลืมไป . . ไอ้เหนือมันยึดไปแล้วนี่นา
โธ่เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย นี่กูต้องเดินกลับจริงๆใช่ป่ะ TT
รถก็นานๆจะผ่านมาที คนนี่แทบไม่ต้องถามถึงเลย จะเปลี่ยวไปไหน ถึงผมจะเป็นผู้ชายที่แข็งแรงและก็สู้คนมาก(?)ก็เถอะ แต่ผมก็ . . เริ่มจะกลัวกับสถานการณ์แบบนี้ขึ้นมาแล้วสิ เพราะไอ้เหนือคนเดียวเลย นี่ผมตกหลุมรักคนอย่างมันเข้าไปได้ยังไง! เว้ยยยย!!! ถ้ารอดจากสถานการณ์นี้ไปเมื่อไหร่ล่ะก็ผมจะเปลี่ยนความคิดใหม่ ไม่เอาอีกแล้ว ไอ้ผู้ชายเฮงซวย บ้าอำนาจ ไม่มีเหตุผล ไอ้เลวเอ๊ยยยยยยยยยยยยย
บรื๊นนนนน บรื๊นนนนน ปี๊ดดดดดดดดดดๆๆๆ
ผมหันไปที่ถนนทันที เผื่อไอ้เหนือมันจะขับกลับมา
แต่เปล่าเลย . .
กลุ่มเด็กแว้นราวๆห้าหกคน มันจอดมอไซที่แต่งเว่อจนดูลาวเทียบกับทางเท้าแถวๆที่ผมเดินอยู่
อันตรายแน่ๆ
ผมจ้ำอ้าวหนีพวกมันไปซะ . .
“เห้ย พี่ชาย น่ารักนี่หว่า มีเงินอ๊ะป่าววววววววววววววว”
มันมายืนขวางหน้าผมไว้แล้วคนนึง . . และอีกหลายๆคนมาล้อมหน้าล้อมหลังผมไว้
“จะเอาเงินเหรอ เดี๋ยวนะ”
อย่าเพิ่งกวนตีนพวกมันจะดีที่สุด ผมควานหากระเป๋าตังค์ . . แต่ชิบหาย หล่นบนรถไอ้เหนือแน่ๆ TT พ่อง อะไรมันจะซวยขนาดนั้น
“ไม่มีอ่ะ”
“โกหกน่ะพี่ ดูดิ เสื้อก็แบรนด์ กางเกงก็แบรนด์ แม้แต่เกิบก็ยังเป็นแบรนด์เลย ว้าวววววว รวยชิบหาย เห้ย เชี่ยต๊อด มึงอยากได้ไม่ใช่เหรอวะ แบรนด์นี้อ่ะ”
ไอ้หัวโจกมันชี้ไปที่กางเกงขาสั้นเท่าเข่าของผม
“ไม่มีเงินเหรอพี่ งั้นก็ถอดกางเกงมา เพื่อนผมมันอยากได้ ฮ่าๆๆๆ”
แม่ง แก๊งเด็กแว้นปัญญาอ่อน TT ตอนนี้พวกมันกำลังรุมทึ้งผมเพื่อที่จะเอากางเกงตัวละเกือบสามพันไปจากตัวผม ถ้าเป็นเวลาอื่นกูคงให้ได้อยู่นะ แต่เวลานี้กูหนาวเว้ย เล่นอะไรกับกูเนี่ยยยยยยย
พวกมันจับแขนผมไว้แล้วก็ลากผมเข้าไปในป่ามืดๆ กางเกงผมถูกพวกมันถอดไปเป็นที่เรียบร้อย บ๊อกเซอร์สีเบาบางปรากฏแก่สายตา กูเป็นผู้ชายเหมือนพวกมึง ไม่ต้องมองหื่นๆแบบนั้นก็ได้
“ปล่อยนะเว้ย”
อย่าหวังว่าไอ้เหนือมันจะมาช่วยผม ผมคิดว่าคืนนี้ผมคงไม่รอดเป็นแน่ นี่มันป่าลึก มีแต่แสงจันทร์ไม่มีใครสักคนเลย
“ช่วยด้วยยยยยยยยยยย ช่วยด้วยโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย”
“เห้ย ลากมันมาทำไมตั้งไกล พวกมึงคิดจะทำไร” ไอ้หัวโจกมันถามลูกน้องมัน ขณะที่ผมโดนเอามือปิดปากเอาไว้
“เห็นลูกพี่ชมมันว่าน่ารัก ก็เลยคิดว่าจะชอบอ่ะ”
“ถุยยยย กูไม่ใช่ตุ๊ด กูเอามันไม่ลงหรอก”
เชี่ยเอ๊ย แม่งทำหน้าดูถูกใส่ผม แต่ก็ดี ปล่อยกูไปซะ TT
“แต่จะว่าไป . .” ไอ้หัวโจกมันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมงี้ดิ้นใหญ่เลย อย่าคิดแบบนั้นกับกูเชียว ไอ้เวร!!!!!! “หุ่นโคตรดีเลยว่ะ มึงว่าปะต๊อด”
“สุดๆไปเลยพี่ ขาวก็ขาวอ่ะ”
“พวกมึงคิดว่า . . ลองกันดูหน่อยดีมะ”
อะ ไอ้หัวโจกหน้าตาปลากะโห้ มึงว่าไงนะ!!!!!!
“เค้าว่ากันว่าเอากับผู้ชายนี่แม่งเสียวกว่าได้กับหญิงอีกนะ เห้ย มีใครอยากลองมั่งวะ!!”
พวกมันเล่นพร้อมใจกันยกมือกันให้รึ่ม TT ผมงี้ดิ้นเพราะเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเอง ยังไงก็ช่าง ผมไม่มีทางยอมแพ้แน่ๆ ผมจะสู้ให้ถึงที่สุด
เสียงพวกมันหัวเราะ สลับไปกับการกลั่นแกล้งผมด้วยการรุมทึ้งเสื้อผ้าผมเละไม่มีชิ้นดี ผมหนาวสั่นขณะที่พยายามขืนตัวสุดฤทธิ์ ให้ตายสิ ผมจะโดนพวกนี้แม่งรุมจริงๆน่ะเหรอ ไม่นะ !
ไอ้เหนือ เพราะมึงเลย เพราะมึงเพียงคนเดียว!!!!!!!!!!!!!!!!!
TT
อย่างน้อยก็น่าจะกลับมาช่วยกูดิ TT
นี่กูเริ่มกลัวแล้วนะเว้ย . .
“ตัวสั่นเชียว คริคริๆ”
ให้ตายสิ ตอนนี้ผมกำลังนอนให้พวกแม่งเล่นกับเนื้อตัวผมเป็นว่าเล่น ไม่ใช่ว่าผมไม่ขัดขืนนะครับผมทำนะ แต่ใครจะไปสู้แรงควายของพวกเหี้ยนี่ได้กันล่ะ มีกันตั้งหลายตัวอ้า
ผมคงไม่รอดแล้วใช่ไหม
น้ำตาผมปริ่มขอบตาอย่างจนตรอก . .
เหนือ TT
“อ้าปากสิ อ้าๆ เร็วๆเข้า” ไอ้หัวโจกมันถอดกางเกงเห็นส่วนนั้นโชว์หราต่อหน้าผม แค่เห็นก็จะอ้วกแล้ว TT ส่วนไอ้เหี้ยต๊อดมันกำลังจะถอดบ๊อกเซอร์ผมออก สีหน้าพวกมันแต่ละคนคงหื่นถึงขีดสุด . .
ระหว่างที่ผมกำลังจะถูกส่วนเหี้ยนั่นยัดเข้าปากตัวเอง . . และบ๊อกเซอร์หล่นลงไปกองอยู่บริเวณข้อเท้า
ผมเห็นไอ้เหนือขยับตัวไหวๆอยู่เหนือศีรษะ มันไล่อัดพวกเด็กแว้นเหี้ยแต่ละคนล้มลงไปกอง
อย่างน้อยเรื่องของผมก็เหมือนในละคร ที่พระเอกมาช่วยไว้ได้ทัน แต่ตอนนี้กูจะให้มึงเป็นตัวร้าย ไอ้ชั่ว!!!!!!!!
เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ TT
ผมคว้าบ๊อกเซอร์และก็สวมกางเกงที่พวกมันแย่งไปทับทันที เสื้อยืดผมถูกฉีกขาดเป็นที่เรียบร้อย ตอนนี้หนาวแต่ผมกลับลืมความหนาวนั้นไปซะสนิท
คิดอยู่อย่างเดียวว่าจะปล้นบัตรประชาชนพวกแม่งซะ
ซึ่งก็ได้มาครบหมด . . มึงโดนกูเล่นแน่ ไอ้น้องเอ๋ยยยยยย
“เห้ย เป็นไรป่ะ”
พลั่ก!
ผมต่อยหน้าไอ้เหนือทันทีหลังจากที่มันจัดการเด็กพวกนั้นหมด ไม่รอว่ามันพูดว่าอะไรแต่เดินหนีออกมาก่อนอย่างโกรธจัด น้ำตาผมปริ่มขอบตาจะไหลแหล่มิไหลแหล่ ผมอยากหนีไอ้เชี่ยเหนือไปให้ไกล ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้ ผมโกรธมันมาก ถ้ามันมาไม่ทัน ผมอาจจะ . .
“กูขอโทษ”
ความเย็นชาของมันหายไปในบัดดล เหลือเพียงแต่น้ำเสียงสำนึกผิดอยู่เต็มปรี่ ผมกลืนน้ำลายเปิดประตูรถสีขาวค้างเอาไว้
“เหี้ยแม่ง เพราะมึงไอ้สัด เพราะมึง!!!!”
สุดจะกลั้น ผมระเบิดน้ำหูน้ำตาออกมาอย่างไม่อายใครอีกต่อไปแล้ว ผมทนไม่ไหวจริงๆนี่ผมต้องโดนมันทำร้ายทางจิตใจไปอีกนานเท่าไหร่ มันถึงจะพอกันนะ!
ตัวผมชะงักกึก เมื่อร่างเพรียวผอมสูงของไอ้เหนือโหมเข้ามากอดผมไว้อย่างแนบแน่น
มันทำแบบนี้ . . ก็เล่นเอาผมอึ้งไปเลยเหมือนกัน
“กูขอโทษ ถ้ามึงจะกลับมายิ้มได้อีกครั้ง ให้กูทำอะไรกูก็ยอมอ่ะ”
มันคงรู้สึกแย่ไม่ต่างไปกว่ากัน ผมยืนนิ่งให้มันกอดมาจากทางด้านหลัง ลมหายใจอุ่นๆรดเข้ากับไหล่ของผมจนผมขนลุกซู่
แม่งเอ๊ย . . กูจะโกรธมึงได้นานขนาดไหนกันเชียว
“ช่างแม่งเหอะ” ผมตัดบท ปาดน้ำตาออก แล้วขึ้นไปนั่งบนรถเสีย
ไม่ลืมที่จะเอาเสื้อไอ้เหนือที่ผมทิ้งไปมาสวม ไอโฟนมายัดใส่กระเป๋าตามเดิม กระเป๋าตังค์ด้วยเอาคืนมาให้หมด
เมื่อกี้ผมช็อคจริงๆนะเออ TT
“คุณคินตาคะ เพื่อนคุณคินยังไม่ยอมกลับบ้านเลยนะคะ” ป้าใสทักผมเมื่อราวๆตีสองตอนที่ผมจมอยู่กับกองตำรา(เพื่อให้ลืมอีกละ) ไอ้เหนือมันมาส่งผมและผมก็คิดว่ามันจะกลับไปแล้วซะอีก
“หา จริงเหรอครับ” คือ คือเลิกโกรธมึงแล้วอ่ะนะ เพราะไงมันก็ผ่านมาแล้วนี่นา กูก็แค่อยากลืมเรื่องที่กูเจอมาก็แค่นั้นเองไม่ได้เป็นไรเสียหน่อย
ผมคว้ากุญแจบ้านแล้วเดินมายังหน้าบ้านเพื่อเปิดประตูให้ไอ้ผู้ชายที่ผมรักที่วันนี้ควรจะบันทึกไว้ในไดอารี่ว่ามันมายืนพิงรถตากลมหนาว มันก็เท่อ่ะนะ แต่คุณมึงจะทำไปทำไมล่ะครับ
“กูรู้สึกผิดไม่หาย” มันก็ยังคงความเย็นชาของมัน . .
“เรื่องมันผ่านมาแล้วนี่หว่า” ผมประหม่าหน่อยๆเพราะอยู่ในชุดนอนลายหมีเท็ดดี้ TT ยืนพิงรถข้างๆมัน ดูดาวกันไป . .
“กูขอโทษ กูมันงี่เง่า”
เพิ่งรู้เหรอครับสัด ฮ่าๆๆๆๆๆ ถ้าไม่อยากให้เรื่องยุ่งยากนัก มึงรับรักกูซะแค่นั้นก็จบแล้ว กิ๊ววววววววววววววววววววววววววววว
อารมณ์เกรียนผมมีได้ตลอดเวจริงๆ
“ไอ้สาด พอเหอะ” ผมตัดบท ตบแปะเข้าไปที่แขน ยุงมันกัดนี่หว่าแถวนี้ แล้วนี่มึงเล่นยืนมาเกือบสี่ชั่วโมงนี่นะไอ้เหนือ ?? “กลับไปได้แล้วมั้ง มึงมีซ้อมละครไม่ใช่เหรอ”
“เดี๋ยววันจันทร์มารับละกัน”
ฮึ่ยยยยยยยยยยย ว่าไงนะ มันพูดเชี่ยไรของมันอ่ะ
และเล่นจ้องหน้าจ้องตาแบบนี้ กูก็ทำอะไรไม่ถูกสิครับ !
“กูจะเลิกทำตัวแย่ๆกับมึงแล้ว คินตา”
อุบร๊ะ ! เซอร์ไพรส์ตอนท้ายตอนเสมอเลยนะคนอย่างมึงน่ะ!!!!!!!!
คืนนั้นเล่นเอาผมหลับไม่ลงเลยทีเดียว มัวแต่ตื่นเต้นกับคำพูดของมันอ่ะแหละ และเหตุการณ์เหี้ยๆที่เพิ่งเกิดขึ้นเนี่ย ผมลืมหมดละเหรอ . .
ไอ้เหนือ มันจะรู้สึกยังไงกับผมกันแน่นะตอนนี้ อดสงสัยไม่ได้เลย
มีคนอยากอ่านมุมของเหนือ
ใจเย็นๆเน้อ เรื่องยังอีกยาว . . 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
