หัวข้อ: ♥♥. . LIMITLESS . . รักที่เหนือกว่า . .♥♥

[Alone Alone]

เค้าจูบกันอีกแล้ว

อ้ายยยยยยยยยยยยยยย

[TinyB]

ฟินกับจูบที่สอง มาต่ออีกๆๆๆๆๆๆๆ

[♠DekDoy♠]

20 ตอนรวดดดดด กะจะนอน 4 ทุ่มตื่นเช้าไปทำงานเปิดมาเจอเรื่องนี้ยาวไปยาวไป

555 น่ารักมากกกกก แม้แรกๆจะหงุดหงิดคินตาว่ามันจะยอมอะไรนักหนาจนรำคาญแต่อ่านๆมาถึง ณ ปัจจุบันเฮ้ออออรักกันสะทีนะ อิอิ

[Dakzy]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น่ารักเกินไปแล้ว

คินน่ารักอ่ะ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ เหนือด้วย

ชอบคู่นี้มากมาย และที่ชอบไปกว่านั้น พ่อเจมส์

หลงเจมส์แบบถอนตัวไม่ขึ้น มีทุกอย่างอยู่ในตัว หล่อ เท่ ตลก กวน ชอบอ่ะ

ขอให้เจมส์มีบทไปเรื่อยๆเลยนะคะ มีคนหลงเยอะแน่นอน ฟันธง

เหนือคินสองคนนี้ชัดเจนแล้วนะ แต่เมื่อไหร่จะพูดให้ได้รู้กันซะทีล่ะ จะได้คบกัน

ถ้าคู่นี้คบกันเราว่าน่าจะสวีทกันน่าดูเหมือนกันนะคะ ดูรักกันดีออก แต่เรื่องกัดกันบ้างอะไรบ้างก็คงมีแน่นอน

อยากอ่านตอนที่สองคนนี้ได้เป็นแฟนกันเร็วๆจัง //ทำตาปิ๊งๆใส่คนเขียน

รออ่านต่อนะค้า

[G-NaF]

ตอนจบหวานมากครับ  รอวันที่เหนือบอกคินตานะครับ 

[l3iZal2l2e]

จูบที่สองแย๊ววววว 
คินตาอ่ะมัวแต่หลับน้ำลายยืดได้ไง ดูดิ โดนขโมยจุ๊บเลย
ควรจะตื่นมาจุ๊บคืนนะ
 

[TinyB]

คิดถึงเหนือกับคินตาแล้วน้าาาาาา 

[Chiffon_cake]

21










   วันนี้เป็นวันพุธครับ และตอนนี้ก็เกือบๆจะเที่ยงคืนเข้าให้แล้ว!!!
   อาทิตย์หน้าสอบแล้วให้ตายเหอะ นี่มันสัปดาห์นรกแตกสำหรับผมชัดๆ! วันๆหน้าผมจ่ออยู่แต่กับชีท ตัวหนังสือ ชื่อเฉพาะ ภาษาอังกฤษ โอ้ยยยยยยย อึดอัด เมื่อไหร่แม่งจะผ่านจะพ้นไปซักทีวะ กูอยากดริ๊ง!!!!
   พอพูดถึงเรื่องแอลกอฮอล์ ก็พาลให้นึกถึงไอ้เชี่ยฟิล์มขึ้นมา ผมลอบมองมันที่อ่านหนังสือเงียบๆอยู่ตรงข้ามผมในเวลาเย็นย่ำแบบนี้ ข้างๆผมเป็นไอ้มิกที่ไม่สนใจอะไรอื่นนอกจากไอแพด(รูปฟันกรามขยายใหญ่เต็มหน้าจอ กูตกใจ)และก็กระดาษที่อยู่ตรงหน้า บรรยากาศมาคุของมันทั้งสองคนผมรับรู้ได้ แต่ไอ้เหี้ยภัทรที่นั่งตรงข้ามมิกนี่ไม่รู้อะไรเลย


   ให้ตาย ผมไม่รู้ว่าผมควรจะเล่าเรื่องระหว่างมิกกับฟิล์มให้ไอ้ภัทรมันฟังดีมั้ย ทำไมต้องเกิดกับเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันแบบนี้ด้วย ถ้าเป็นคนอื่น การพูดคงจะง่ายกว่านี้มากๆเลยสินะ


   ผมส่ายหน้าเบาๆ เรื่องยังไม่ใหญ่ และผมก็ไม่ควรจะเข้าไปยุ่งด้วย ได้แต่ดูพวกมันห่างๆ ไม่ให้ทำร้ายอีกฝ่ายด้วยความรุนแรงทางกาย

   ผมเป็นเพื่อนที่ดีมั้ยล่ะ . . คริคริ



   แต่ทางใจ . . ก็ดูแลตัวเองเถอะนะ อาเมน


   “ทำหน้าอย่างกับตูดเป็ด ฟายคิน”
   ฟิล์มเงยหน้าขึ้นมากัด โอยยยยยยย เชื่อมั้ยผมโคตรจะดีใจเลยที่ได้ยินเสียงมันกัดอีกครั้ง บอกตามตรงกูชอบที่มึงกวนเกิบกวนส้นกวนเล็บขบกูแบบนี้มากกว่ามึงเวอร์ชั่นอาบเหล้าว่ะ
   “ก็ยังดีกว่าหน้ามึงล่ะวะ”





   หึหึ มิตรภาพกำลังเบ่งบานนนนนนนนนนนนนนน(เสียงนมอุโด๊ด)





   “ฮื่อ เดี๋ยวนี้ปากคอเราะร้าย ทำไม มีผัวเป็นวิศวะแล้วมันยิ่งใหญ่นักรึไง” ฟิล์มหน้าตามันกวนตีนได้อีก
   “เหี้ย” เหมาะกับมันที่สุดละครับคำนี้
   “ตกลง มึงกับเหนือนี่ยังไง คบกันแล้วใช่ป่าววะ” ฟิล์มเท้าคางแล้วถามผมอย่างจริงจัง จริงจังแค่ไหนก็จนทำให้เนิร์ดอย่างไอ้ภัทรและก็ไอ้ตี๋มิกหันมาสนใจด้วยได้คิดดูละกันครับ
   “เห้ยยยยยย ยังงงงงงงง” จำเป็นมั้ยที่จะต้องพร้อมใจกันจ้องหน้ากูแบบนั้น จำเป็นม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
   “เหอะ” ภัทรพูดบ้าง อยากมีบทเหมือนกันใช่มั้ยล่ะเนิร์ด ฮี่ๆๆๆ “แม่ง ยอมรับจริงๆว่ะ มึงทุ่มไปเท่าไหร่วะเนี่ยกว่าจะถึงวันนี้ได้ วันที่ไอ้เหนือมารอรับรอส่งถึงคณะเช้าเย็นแบบเนี้ย”
   “และก็จากที่ไอ้เชี่ยคินต้องขับรถไปที่วิศวะทุกเย็นด้วย ตอนนี้แทบไม่ต้องเหนื่อยเหยียบคันเร่ง ไม่ทันจะก้าวออกจากตึก หน้าไอ้เหนือก็โผล่มาให้เห็นซะแล้ว” มิกเสริมยาวอย่างล้อเลียน




   อย่ารุมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม กูเขินได้ ถ้าพวกมึงรุม!!!!!




   “อาจจะเป็นรักของมึง เหนือกว่า รักของใครหลายๆคน มึงถึงมีวันนี้ได้ล่ะมั้ง” ฟิล์มรำพึง
   “พูดจาเน่าหนอนว่ะสัด อ่านๆไปเร็วเข้า ชวนกูคุยทำเพื่อ? อ่านทั้งวันทั้งคืนก็ยังไม่รู้จะจบมั้ย อ่านดิวะ!"
   “ฮ่าๆๆ มิน่า ผู้ชายหลายคนถึงได้หลงมึงหัวปักหัวปำ ก็หนังหน้าแม่งเป็นซะแบบเนี้ย” ฟิล์มหัวเราะหึหึ เอาแบบจำลองฟันมาเขี่ยแก้มผม ไอ้เหี้ย! แต่คำพูดมันทำเอาเพื่อนอีกสองคนหันมาจ้องมันเขม็ง “เห้ย ยกเว้นกู!”
   ฟิล์มทำท่าปฏิเสธใหญ่ราวกับถ้าได้ผมเป็นแฟนคงจะเป็นเรื่องที่น่าอับอายที่สุดโลก ถรุย ไอ้ฟาย หน้าแม่งก้ฟ้องให้เห็นตำตาว่ามึงแก้ตัวแบบนี้กับใคร ซึ่งก็นะ . . เขาสนมึงมั้ยนั่น . . ไอ้มิกมันส่ายหน้าเหมือนรำคาญ แต่ก็กดหัวลงไปโน้ตย่อชีทต่อไป


   บรรยากาศวิชาการครับช่วงนี้ คงไม่มีเวลามาให้ดราม่ากันอีกแล้ว ผมกลืนน้ำลายหันลงไปสนใจชีทของตัวเองบ้าง พลางคิดว่าดีแล้วที่อย่างน้อยพวกแม่งก็กลับมาอ่านหนังสือโต๊ะเดียวกัน




   แม้ว่าจะยังขึงขังใส่กันบ้างก็ตามที . .




   นั่นแน่ะ มีคนอยากรู้ล่ะสิว่าไอ้เหนือมันอยู่ไหน ผมตอบให้ก็ได้ครับ ผมรู้ ฮี่ๆๆๆๆๆ (หัวเราะสุขใจ) ตอนนี้มันคงอยู่ที่บ้านเพื่อนใครสักคนล่ะครับ ติววิชาวิศวะที่แสนลำบากยากเข็ญ(สำหรับคนที่เกลียดการคำนวณเช่นผม) อยากรู้ล่ะสิว่าผมรู้ได้ไง . . ก็ดูสเตตัสมันในเฟสบุ๊คเอาอ่ะครับ . .




   ล้อเล่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน





   ผมโทรบอกมัน มันโทรบอกผม เรียกได้ว่าช่วงนี้ต่างฝ่ายต่างแสดงท่าทีที่ชัดเจนมากขึ้นๆเรื่อยๆจนไม่มีอะไรที่น่าสงสัยและก็น่ากังวล ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมมีความสุขมากกกกกกกกก แม้จะยังไม่มีอะไรเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าผมกับมันคือคนรักหรืออะไรก็แล้วแต่



   หรือถ้ามันจะบอกกับคนอื่นว่าผมเป็นเพื่อน หรือผมจะบอกกับคนอื่นว่ามันเป็นเพื่อนเหมือนกัน . .




   ผมรู้แค่ว่าเพื่อนอย่างมัน . . มีคนเดียวบนโลก . . สำหรับผมนะ





   “ฮื่อ ไล่พวกกูอ่านหนังสือ ทำเหม่อ ทำเหม่อ เดี๋ยวเหนี่ยว!” ไอ้มิกเคาะดินสอลงบนเรือนผมสีน้ำตาลของผมอย่างไร้ความปราณี


   
   ทำไมพักหลังๆกูถูกรุมบ่อยจังวะ!!


   “ทำมายยยยยยยยยย คิดถึงหนุ่มหน้ามนคนเรียนวิศวะเหรอจ๊ะตัวเธออออออ” ไอ้ภัทรแสร้งมีจริตจะก้านได้อย่างน่าถีบมาก ไอ้เหี้ยเนิร์ด ก็ขอให้เมิงพลาดเอวิชานิวโร!!! (ถ้าเข้าตัวเองผมก็ตายห่าอ่ะดิ เห้ย ไม่เอา ไม่แช่ง!)
   “เรื่องของกู” ผมตัดบท
   “ฮั่นแน่ะๆ หน้าแดง หูแดง เป็นเอามากนะเนี่ย”
   “เรื่องของกูว้อยยยยยย” มันจะอ่านกันมั้ยหนิครับ!!! แซวกูอยู่ได้ . . (มึงก็ไม่ได้อ่านเหมือนกันแหละคิน!)









   “เออเว้ย กูกับเชี่ยภัทรแม่งสงสัยอะไรนิดหน่อยว่ะ”






   ใบหน้าไอ้ฟิล์มกับไอ้ภัทรดูมีประกายวิบวับๆชอบกล สนใจเรื่องเหี้ยๆแน่นอน เอาความเป็นเพื่อนตั้งแต่ปีหนึ่งมารับประกัน!!!!!!!




   “เรื่องต่วยอะไร”






“จู่ๆมึงก็มาเล่าให้ฟังว่าไปหลงรักหนุ่มวิศวะเข้า มึงไปเจอไอ้เหนือครั้งแรกที่ไหนอะไรยังไง เล่ามาให้หมดดิ๊” ฟิล์มยักคิ้วกวนตีนส่งให้พอๆกันกับไอ้ภัทร ไอ้มิกวางดินสอลงแล้วครับ หันหน้ามาสบตาผมที่อยู่ข้างๆแล้วยิ้มแฉ่งรอฟัง


   


   โอเค .. ไม่อ่านก็ไม่อ่าน








   “อยากรู้จริงเหรอ” คินมันเกรียนอยู่แล้ววววววววววววววววว “ไม่บอก ปล่อยให้ควายอยากรู้ต่อไป”
   ป๊าบ! ผมโดนตบเกรียน(?)จากฝีมือของเพื่อนทั้งสามคนพร้อมใจกัน ไอ้เหี้ย กูจะฉี่รดที่นอนคืนนี้!!!!!!!
   “เกรียนไม่มีที่สิ้นสุด” มิกรำคาญผมเต็มประดา
   “เล่ามาๆ” ไอ้ภัทรบอกอย่างหงุดหงิด
   เห็นหน้าพวกจอมเสือกแล้วนึกหมั่นไส้ชิบเป๋ง แต่ถ้าแม่งอยากรู้กันนัก ผมก็จะเล่าให้พวกมันฟังก็ได้
   




   “ก็ไม่มีอะไร กูไปเจอมันตั้งแต่วันแรกที่มารายงานรอบแอดมิชชันที่นี่” ผมนึกถึงความหลัง . . ก็อดยิ้มไม่ได้ . .











ไอ้หล่อขาวตัวสูงหัวเกรียนชุดนักเรียนเรียบๆกางเกงสีน้ำเงินที่ยืนเป็นหมางงอยู่แถวๆหน้าโรงอาหารใหญ่ตรงข้ามหอสมุด มันมาคนเดียว หน้าตาบ่งบอกว่ามาจากภาคเหนืออย่างชัดเจน
ส่วนผม มากับยาย . . บนรถคันหรูที่ขับมาจากโรงแรมสาขาในจังหวัดนี้ ยายผมคงไม่อยากลำบากนั่งรถจากกรุงเทพมาจังหวัดนี้หลายชั่วโมงให้ปวดหลังเล่น ผมกับท่านจึงบินมา และก็มานั่งรถที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้แทน

ลืมไปรึยัง ว่ายายผมรวย . .

“เฮ้ออออ ดื้อมาเรียนจนได้สินะคณะทันตะ ยายก็บอกแล้วว่าให้เรียนในกรุงเทพ บริหารดีๆของเอกชนก็มีถมเถ อยู่ไกลขนาดนี้ ยายคิดถึงนะคิน”
ยายผมแต่งตัวราวกับเป็นแม่ผมเสียเอง ถ้าบอกใครว่าเป็นแม่ก็คงมีจะมีแต่คนเชื่อ
“ก็ . . คินเสียดายมันสมองของตัวเองอ่ะ” ผมกวนตีนยายไม่เลิก ยายได้แต่หัวเราะขำ มองดูรถราและก็บรรยากาศในมหาลัยไปพลางๆ รอคนรถซื้อกาแฟจากใต้หอสมุดมาให้ ยายบ่นจนผมหูชากลัวผมจะอยู่ไม่ได้ ที่นี่แม้จะไม่วุ่นวายเท่ากรุงเทพ แต่ความสะดวกสบายมันต่างกัน ผมยิ้มรับ แต่ไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่(เลว?) ส่วนสายตาสอดส่องไปมองไอ้ขาวออร่าที่อยู่อีกฟากของถนน เหมือนมันจะลังเลว่าจะข้ามมา หรือไม่ข้ามมาดี




ใบหน้านิ่งเรียบ เย่อหยิ่ง ไม่สนใจจะถามคนที่รู้ทาง



ผมจำหน้ามันได้ตั้งแต่แรกเจอ ไม่ได้คิดพิศวาสอะไรมากมายก็ผมมันมีหญิงติดสอยห้อยตามมาตรึมจากรั้วคอนแวนต์ มาแตร์ วัฒนา หรือสาธิตไม่ไกลจากโรงเรียนเก่าของผม ดูยังไงไอ้นั่นก็ไม่มีทางหล่อสู้ผมได้


จนผมเกือบลืมมันไปแล้วแน่ะ . .



เจอมันอีกทีตอนกินข้าวในโรงอาหารกลางตรงข้ามหอสมุดนี่แหละครับ ที่นี่ไม่น่าจะเรียกว่าโรงอาหารกลางเพราะมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย(ไม่ขอเรียกชื่อที่เด็กที่นี่เค้าเรียกกันนะครับ) ผมเดินทำหน้าเหม็นเบื่อมากับเพื่อนใหม่สามคนซึ่งตอนนี้สนิทกันราวกับคบกันมาตั้งแต่เป็นเด็กทารก

ก็จะอะไรซะอีก . . ไอ้เชี่ยฟิล์มนั่นแหละพาพวกผมหลงทางตั้งแต่วันแรก ไม่รู้ไปโผล่ที่โรงบาลของคณะแพทย์ได้ไง เพลีย!

และนอกจากนั้น . . ไอ้เหี้ยภัทรยังจะปีนเกลียวไปจีบสาวที่เรียนเกือบจะปีสามเข้าให้แล้วที่คณะสถาปัตย์(เจ๊เอิงเอยไง) เกือบถูกทีนพี่แฟนเก่าเจ๊แกยัดเข้าในปาก ดีที่ผม มิก ฟิล์มไปดึงมันออกมาทันแต่ก็ไม่วายโดนหมัดเข้าไปหลายดอก

กลับเข้าเรื่องผมดีกว่า . .

ที่ผมเหม็นเบื่อที่นี่เพราะผมติดความสะดวกสบายกระมัง ผมยอมรับครับ . . ไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวาย ไม่เหมือนกับร้านอาหารหลังมอ รอบมอ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มีแอร์เย็นๆ เงียบๆ บรรยากาศดีๆ ผมชอบนั่งที่นั่นมากกว่า
แต่นี่เลือกไม่ได้แล้วไง . .


“ดูแม่งทำหน้า ถุย ไอ้คุณชาย” ฟิล์มหมั่นไส้ผม
ผมไม่สนใจมันเดินทำหน้าเซ็งไปหาที่นั่ง เวลาเที่ยงกว่าๆ แน่นอนครับคนเยอะชิบหาย แถมยังเสียงดังวุ่นวาย ตรงกลางยังมีลานขายเทกส์ขายหนังสือลดราคาอีก อื้ม เอาเข้าไป แดกไม่ลง . .
   พอผมได้ที่นั่ง ผมก็หยิบอะไรสักอย่าง(ตระกูลแอปเปิ้ล)ขึ้นมาทำแก้เซ็ง เล่นโน่น เลื่อนนั่น ไปเรื่อย รอให้เพื่อนสามคนมันซื้อข้าวมากิน
   พวกวิศวะปีหนึ่งก็เดินมากลุ่มใหญ่เบ้อเร่อ พวกนี้แม่งสูงเกินหน้าเกินตารุ่นพี่บางคนมากๆ และยังทำตัวเถื่อนแต่งตัวไม่เรียบร้อยไม่ผูกไท สงสัยว้อนอยากเจอทีนพี่ปีสูงมากมาย แต่เชื่อเหอะ พวกมันดูดี แม้จะส่งเสียงโวยวายกันก็ตาม
   ไอ้ภาคเหนือที่ตอนนี้ผมยาวขึ้นและอยู่ในชุดนักศึกษาทำเอาผมอึ้ง . . มันนิ่ง พูดจาคำสองคำกับเพื่อน . . แต่ก็ดึงสายตาผู้หญิงแถวนั้นให้หันไปมองได้ไม่ยาก
   



   ผมที่เคยคิดว่าตัวเองหล่อนักหล่อหนา เจอไอ้นี่เข้าไป . . ผมยอมแพ้แม่งเลย





   คิ้วเข้ม หน้าขาว จมูกโคตรโด่ง ดวงตาคม ตัวสูง หุ่นเพอร์เฟค ราวกับดารากำลังอยู่ในวงการที่ผ่านการเจียระไนมาจากผู้จัดการมือดี(บี ศุภชัย อะไรเทือกๆนั้น)
   โอ้ว มายก้อด
   “ดูทำหน้าเข้า เจอสาวแหล่มเหรอวะ” มิกถาม มันนั่งลงข้างๆผมและมองไปตามสายตาผมที่จับจ้องไอ้วิศวะจากภาคเหนือนั่น “เห้ย มีแต่ผู้ชาย”
   “หรือเดี๋ยวนี้เชี่ยคินแม่งเปลี่ยนรสนิยมวะ!” ไอ้ฟิล์มเสริม มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
   “ไม่ใช่!!!!!!!!” ผมสวนทันควัน “กูแค่สงสัยเฉยๆว่าไอ้เหี้ยนั่นทำไมมัน . . หล่อ”
   “อูยยยยยยยยยยย ปกติผู้ชายเค้าสนใจผู้ชายเรื่องแบบนี้ด้วยอ่อวะ”ไอ้ภัทรทำหน้าเจ้าเล่ห์
   นี่จะให้กูเป็นเกย์ให้ได้เลยใช่ป่ะ
   “ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
   ผมเอ็ดใส่เพื่อน ก้มตาสนใจบางสิ่งของตระกูลแอปเปิ้ลต่อ(บอกว่าไอแพดก็จบ - -) แต่ก็ไม่วายเผลอมองไอ้เด็กวิศวะคนนั้น อย่างเผลอไผลอยู่ดี



   หลังจากวันนั้น ไอ้เหี้ยนั่นก็กลายเป็นเหมือนแรงบันดาลใจของผมอย่างหนึ่งไปเลย
   ผมงงกับตัวเองชิบหายวายป่วง ทำไมเมื่ออยู่ต่อหน้ากระจก ผมถึงอยากจะดูดีให้ได้สักครึ่งของไอ้วิศวะคนนั้นบ้าง แม้ตอนนี้จะมีแต่สาวๆเข้ามาให้ความสนใจมากก็เถอะ แต่เชื่อมั้ย ผมกลับอยากจะให้มันหันมามองผมบ้างสักครั้งเวลาที่เดินสวนกัน . .




   ผมอยากให้ผมสะดุดตามันบ้าง เหมือนกับที่มันสะดุดตาผมตั้งแต่แรกเจอ




   เป็นอะไรที่ไม่เข้าใจตัวเองเหลือเกินนนนนนนนนนนนนนนนนน






   ผ่านมาวันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ความพยายามของผมเริ่มจะหดลงเหลือเกือบศูนย์ ตั้งใจจะเดินสวนมัน สะกดรอยตาม ทำทุกอย่างก็แล้ว ก็ไม่มีหวังสักนิดที่มันจะหันมามองเลย



ทว่า . . ฟ้าก็ประทานไอ้ภีมมาให้ . .



   มาให้ทำไมรู้ไม . .



   เชียร์ไงครับ!!!!!


   “คนนั้นน่ะเหรอพี่คิน พี่รหัสผมเอง!!!” ดูมันภูมิใจกับพี่เหนือของมันนักหนา(เพิ่งรู้ชื่อของมันครับ แหะๆ) “นิสัยโคตรดีเลยพี่ พี่คินชอบเหรอครับ เอาเลยพี่ ผมให้การสนับสนุนเต็มที่ ให้ผมไปบอกพี่เหนือให้เลยเอาป่ะว่าพี่ชอบอ่ะ”
   



   ไอ้น้องเหี้ย



   
   จากที่รำคาญๆเวลาเจอหน้าไอ้เด็กเวรภีมกรอกหูให้ฟังเรื่องไอ้เหนือทุกครั้งที่เจอหน้า(ผมแค่ถามมันเรื่องไอ้เหนือไม่ถึงสองสามครั้งเลยเหอะ)จนตอนนี้..พอมันไม่เล่า กลับกลายเป็นผมที่จะต้องถามถึง ผมฟังทุกเรื่องราวเกี่ยวกับมันอย่างให้ความสนอกสนใจ สงสัย ใคร่รู้ ว่าทำไมต้องเป็นอย่างนั้น ทำไมต้องเป็นอย่างนี้


   ชอบ . . ความหล่อที่มันไม่เคยคิดว่าตัวเองหล่อ
   ชอบ . . ที่มันน่าค้นหา ว่าเป็นเหี้ยอะไรนักหนา ถึงได้ทำหน้าเหมือนโดนแย่งของรักตลอดเวลา
   ชอบ . .  ที่มันดูแลน้องรหัสอย่างไอ้ภีมซะยิ่งกว่าดูแลแฟนของมันในตอนนั้นเสียอีก

   ชอบ . . ไปหมดทุกอย่างแล้วเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!







   จนผมปฏิเสธตัวเองไม่ได้อีกต่อไปว่ามีใจให้ไอ้บ้าวิศวะคนหนึ่งที่ไม่เคยคุยด้วยเลยและฟังเรื่องราวของมันแค่จากปากไอ้ภีม กูใจง่ายเกินไปรึเปล่าเนี่ยวะ!






   แต่ก็ผ่านมานานเกือบจะสองปีเข้าให้แล้ว . . คงไม่ง่ายแล้วล่ะมั้งครับ





   และทุกๆวัน ผมก็มีแต่เรื่องไอ้เหนืออยู่ในหัวสมอง ขับรถไปแอบมองอยู่ที่ตึกคณะมัน . . ทำเป็นประจำ






   จนกลายเป็นความเคยชิน . .






   จนกลายเป็นความรัก . . แบบที่ผมเองก็ยังไม่รู้ตัวมาก่อน



   “เห้ยยยยยยยยยยยย เป็นรักที่โรแมนติกมากๆ” ฟิล์มยิ้ม สายตามันเลื่อนไปหยุดที่ไอ้มิกที่ไม่ได้สนใจมันเลย สนใจแต่ผม เอาแต่ยิ้มๆๆให้ผมอยู่นั่นแหละ เชี่ยฟิล์มมันจะเขม่นกูมั้ยเนี่ย
   “แปลกๆ แต่ก็นะ เชื่อจ้าเชื่อ ว่ารักจริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” ไอ้ภัทรลากเสียงยาวทำไมวะ ฟังเหมือนประชดๆชอบกล
   “แล้วเมื่อไหร่มึงจะบอกให้เหนือมันรู้เรื่องนี้ซักทีล่ะ” ไอ้มิกถาม สรุปหนังสือหนังหาพวกมึงไม่สนใจแล้วใช่ป่ะ?!!!
   “ไม่ต้องบอกหรอก เชื่อกู” ฟิล์มทำหน้าจริงจัง
   “กูก็ว่างั้น” ภัทรเสริม จริงจังเหมือนกัน
   “ทะ ทำไมวะ” ผมเลิกคิ้ว











   “มันรู้หมดแล้ว”
   






   “ฮะ?!”









   “ก็มันแอบอยู่ข้างหลังมึง ตั้งแต่ก่อนกูจะถามอีกอ่ะคิน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”









   “ว่าไงนะ!!!!!!!!!!!!!!!”






   มันต้องล้อผมเล่นแหงม! ผมหันขวับไปมองดูข้างหลังทันทีจนคอแทบหัก






   ชัด ชัดเลยมึงเอ๊ย .. ดวงหน้ายิ้มเผล่กับท่านั่งสบายอุราพาดแขนทั้งสองข้างแอบฟังผมเล่าให้เพื่อนฟังอย่างสบายใจ





   ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด










   ที่ไอ้ภัทรกับไอ้ฟิล์มทำตาวิบๆวับๆก่อนที่จะถามผม ก็เพราะเหตุนี้ใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!







   ฟัคยูให้หมดทุกตัวเลย ฟาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!







   “อย่ามามองกู กูไม่รู้เรื่อง” มิกส่ายหน้าส่ายมือปฏิเสธเป็นพัลวัน มันนั่งฝั่งเดียวกันกับผมนี่ครับ







   กูจะเอาหน้าไปไว้ไหนดีวะเนี่ย !







   เอาฟันปลอมในกล่องวัสดุมางับหน้าผมดีมั้ย ?!!!!!!!!!







   “ฮ่าๆๆๆ” เหนือหัวเราะเสียงดัง ลุกขึ้นไปตีมือกันกับไอ้ฟิล์มไอ้ภัทร เชี่ยแม่งไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่
   เหมือนเหนือจะรู้สึกถึงสายตามีคำถามของผมนะครับ
   “สองวันก่อน ฟิล์มชวนกินเหล้าอะ”
   อืมมมมมมม กูเข้าใจแม่งละ ผู้ชายในวงเหล้า จอยกันได้แม้ว่าจะไม่รุ้จักมักจี่กันมานานก็เหอะ
   “ดูหน้าเชี่ยคินตาสิ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ห่าฟิล์ม ขอแช่งให้เหี้ยมิกไม่รักว้อย!
   “เอาแล้วไงๆ  เหนือ มึงพามันกลับไปล้างสมองด่วน มันจะฆ่าพวกกูแล้วเนี่ย” ภัทรยังสนุกสนานไม่หาย





   พวกเวร . . เวรตะไลมลายสิ้นทั้งอินทรีย์ !





   “เฮ้ยยย แทนที่จะทำหน้าเขินนะมึงน่ะ” เหนือเอานิ้วมาจิ้มแก้มป่องๆของผม ผมหน้าบึ้งอยู่ครับ (เป็นอาการหลังจากเขินที่เหนือมันฟังทุกอย่างในช่วงแรกๆ) “อย่างอนดิ ไม่ได้ตั้งใจนะ เชี่ยฟิล์มมันถามเอง”
   “กูอยากรู้ไง ว่าจะถามตั้งนานแล้วด้วย ไอ้เหนือมันมานั่งก่อนพอดี”
   “…” ไม่รู้เว้ย กูไม่รู้จะพูดอะไร
   “งานเข้าแล้วไง” ไอ้ภัทรทำหน้าตื่น “เหนือ เมียใครมึงก็ง้อเองเลย ไม่เกี่ยวกับกู”
   “ไอ้สัด!!!!!!!!!!” รู้แล้วครับว่าจะพูดอะไร ด่าพวกมันไง!
   “ฮ่าๆๆๆ กลับบ้านได้แล้ว มารับแล้วเนี่ย” น้ำเสียงอ่อนๆของไอ้เหนือทำเอาความร้อนระอุในร่างกายผมละลายหายไปทีละนิดๆ แม่ง ก็เป็นซะอย่างเนี้ย
   “ไปๆ กลับบ้านไปเมิง เอากันให้หนำ จะได้มีกำลังใจอ่านหนังสือ ฮ่าๆๆๆๆ”
   “ฟัคยูครับฟิล์ม ไปตายไป เพื่อนเวร!”
   “อันไหนของมึงบ้างเนี่ย” เหนือช่วยเก็บชีทยัดเข้ากระเป๋าให้ แถมยังทำตัวเป็นสุภาพบุรุษถือแมคแอร์ให้ผมอีก
   “กลับเลยจริงเหรอวะ ยังอ่านไม่จบเลยนะ” ผมเกาหัว ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรเลย อยู่กับไอ้เหนือทุกอย่าง
   “ดึกแล้ว ไหนบอกพรุ่งนี้มีแลปเช้า”
   “เออว่ะ” อดซึ้งไม่ได้ครับจำคำพูดกูได้ด้วยเว้ย
   ผมเดินตามไอ้เหนือที่ถือของพะรุงพะรัง โชคยังดีที่แย่งกระเป๋าสะพายข้างของตัวเองมาได้ ไอ้เหี้ย กูไม่ใช่ผู้หญิงสาดดดดดดดด
   ก่อนจะไปไม่วายโดนพวกเหี้ยนั่นแซวตามหลัง . . ผมส่งนิ้วกลางให้พร้อมกับทำท่าถีบ เผื่ออากาศจะได้ส่งฝ่าเท้านั่นลอยเข้าไปในเบ้าหน้าของพวกมันบ้าง ยังโกรธแม่งไม่หาย แต่ก็นะ . . ไม่ช้าก็เร็วเหนือมันก็รู้อยู่ดี




   และตอนนี้ . . มันคงรู้เรื่องความรู้สึกของผมจนทะลุปรุโปร่ง





   แล้วผมล่ะ ?








   ยังไม่รู้ความในใจของมันเลยแม้แต่นิดเดียว








การกระทำของมันสั่งให้ผมไม่ต้องถาม . . การกระทำของมันสั่งให้ผมใจเย็นๆ . . และรอคอยวันที่ไอ้เหนืออยากบอกคำนั้นกับผม




   
   เพราะแค่นี้ . . ที่มีมันอยู่ข้างๆแบบนี้ . . ผมก็รู้สึกดีและมีความสุขจนไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว





   แค่รอมันบอกเท่านั้นเอง . .






   “ที่แท้ก็เพราะกูหล่อนี่เอง”
   “อะไรนะ”
   “ฮ่าๆ เปล่าๆๆ” เหนือปฏิเสธ เปิดประตูรถมันให้ผม ตอนนี้แคมรี่กับบีเอ็ม(เจมส์ยึด) แทบไม่ได้ใช้งานอะไรเลยครับ ผมนั่งซิตี้ทุกวัน แม้จะไม่สะดวกสบายเท่า สองอันแรก แต่เชื่อเหอะ . . ผมรักซิตี้ของไอ้เหนือมากจนลืมเรื่องความสะดวกสบายของรถหรูสองอันนั้นไปเสียหมด (อย่าบอกมันนะ ถ้ามันน้อยใจและพังขึ้นมา คนซวยคือผมนะเออ)
   “หิวป่ะเนี่ย”
   “มาก” ผมบอกตรงๆ
   “ฮ่าๆ กลับบ้านมึงเหอะ ป้าใสคงทำอะไรอร่อยๆไว้รอแล้วล่ะ” เหนือขยี้หัวผม ก่อนที่จะออกรถอย่างใจเย็น
   ผมนิ่งเงียบ มองดูรถราและวิวข้างทางข้างนอก . . บรรยากาศในรถเงียบ แต่ไม่ชวนอึดอัดอะไร
   “นี่ สอบเสร็จไปเที่ยวกัน” เหนือเอ่ยปากชวน
   “ไป!”
   “เห้ย ยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปไหน” เหนือส่ายหน้าเบาๆพลางยิ้มร่ากับความซื่อตรง(เกินไป..)ของผม
   ชิบละกู . . ตอบออกไปแบบไม่รู้ตัวเลย
   “ตลกดี”
   “ก็ . . จะไปไหนล่ะ ถ้าว่างก็จะไปด้วย อื้มมม” หืมมมม หมั่นไส้ตัวเอง มึงไม่ว่างมึงก็จะทำตัวว่างเพื่อที่จะไปใช่มั้ยล่ะฟายยยยยยยย แต่ที่ตอบออกไปแบบนั้นเพราะไม่อยากให้ไอ้เหนือได้ใจไปมากกว่านี้ต่างหาก



   โด่เอ๊ย . . คิดเหรอว่าคนอย่างกูจะรักมึงมาก !





   เอออออออออออออออ คิดถูกจ้า - -






   “ฮ่าๆๆ” เหนือแม่งหัวเราะบ่อยเกินไปละนะ จากแต่ก่อนที่เคยเห็นรอยยิ้มมันยากๆ แต่ตอนนี้มันแทบจะยิ้มทุกๆห้าวิเลยด้วยซ้ำ
   “เป็นเหี้ยไร หัวเราะอยู่ได้” ผมบ่นอุบ เหมือนจะงุบงิบให้ตัวเองฟังคนเดียวมากกว่า
   “ก็ . . อารมณ์ดี” ไม่วายจ้องมาที่ผมแล้วก็ยิ้มให้อย่างจริงใจอีกกก




   เฮือกกกกกกกกกกกกกกกกกก คินตาขอออกซิเจน!




   “อยากไปไหนล่ะ”
   “อ้าว มึงเป็นคนชวน” ผมสวน
   “ก็จะได้ตามใจไง”
   “ไม่ต้องอ่ะ กูไปได้หมดแหละ” ยกเว้นป่าช้า กับโถขี้ กูไปหมดจริงๆนะ .  .







   “กรุงเทพ”

   
   



   “กรุงเทพ ???” ผมทวนคำอย่างไม่อยากจะเชื่อ “บ้านกูเนี่ยนะ”




   “ไม่ใช่บ้านมึง แค่กรุงเทพ” มันยักไหล่ “กูอยากไป”
   “ทำไมอ่ะ” รถโคตรติด โคตรวุ่นวาย จะตายโหง ไปทำไม . . !!!!!!!
   “กูก็แค่อยากรู้ ว่าที่มึงอยู่ตั้งแต่เด็กๆ มันเป็นยังไง”
   “มึงไม่เคยไปกรุงเทพเลย?”
   “ประมาณนั้นอ่ะ” เหนือตอบเสียงไม่ทุกข์ร้อน


   ผมเริ่มฉุกคิด คนเชียงใหม่อย่างมันที่มีจังหวัดเจริญงดงามดีอยู่แล้วคงไม่อยากจะลงมากรุงเทพให้เปลืองแรง



   แต่อย่างที่บอก ไม่ว่ามันจะอยากไปที่ไหน . . ผมก็จะไปกับมันอยู่ดีนั่นแหละ



   “หรือมึงอยากไปทะเลด้วย?”




   “ชลบุรี!!!” ผมตอบทันควัน





   “งั้นก็ไปชลบุรีด้วยละกัน”




   “อื้อ” ผมยิ้ม





   ไอ้เหนือส่ายหน้าเบาๆให้กับผมพร้อมรอยยิ้มอีกครั้งนึง








   

   เที่ยวที่ไหนก็ไม่สำคัญ









   สำคัญที่ว่า . . เราไปกับใครมากกว่า










   รถจอดอยู่เยื้องๆรั้วเหล็กเงาวับ . . ถึงบ้านผมแล้ว

   รู้มั้ยครับว่าทำไมจอดเยื้อง . . ถึงแม้เจมส์จะยอมรับไอ้เหนือแล้วก็เถอะ . . แต่ก็นะ เจมส์ก็หวงผมสุดติ่งอยู่ดี เหนือไม่อยากให้เรื่องยาวอ่ะครับ(เจมส์พายาวตลอด)



   “ไม่เข้าบ้านเหรอ” ผมถาม
   “อืมมมม ไม่อ่ะ” เหนือมองหน้าผม “กูก็ยังอ่านไม่จบเหมือนกันว่ะ”



   เจริญเหมือนกันจริงๆ . .


   “เดี๋ยวขนของไปส่งข้างในให้” เหนือควานหาของบนเบาะหลังที่เป็นของผม เห้ย เดี๋ยวนะ . . ผมมองไปที่เบาะหลังอย่างไม่อยากจะเชื่อ


   ถุงคอนเวิส รองเท้าเตะบอล ถุงเอเชียบุ๊ค เสื้อกันหนาว และก็บลาๆๆไปจนถึงหนังสือเทกซ์ของทันตแพทย์!!!!!







นี่กู . . ฝากชีวิตไว้กับมันจนถึงเพียงนี้เชียวรึ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




   “หืม มองไรอะ” เหนือมองตามสายตาผม “ของจำเป็นมึงทั้งนั้นไง เห็นมึงต้องใช้บ่อย กูเลยทิ้งไว้นี่แม่งซะเลย”
   “เอ่อ . . กูไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนี้ว่ะ”
   “ฮ่าๆๆ คิดมากไรวะ บอกแล้วไง ใช้รถคันเดียวกันได้แล้วเราอ่ะ” เหนือขยี้หัวผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้
   “…” ผมหลบตา แต่ก็ไม่วายโดนมือมันฉวยคางผมเอาไว้ให้หันไปสบตา
   “หรือว่าไม่อยากฝากเอาไว้”
   “จะบ้าเหรอ” ผมโวยวาย “อืมมม ก็ดีเหมือนกัน ดีแล้วๆๆ”
   กูแค่เพิ่งจะรู้ตัวเท่านั้นแหละเฟร้ยว่ามึงกลายมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตที่โคตรจะใกล้ชิดของกูไปเสียแล้ว . . กูแค่ยังไม่เคยชินเท่านั้น
   “กูทำตัวดีมั้ย” เหนือถาม น้ำเสียงไม่ได้จริงจังอะไร เป็นเชิงล้อให้ผมอายม้วนต้วนมากกว่า มึงจะมาจ้อง มาทำเสียงหวานใส่กูเพื่อ?? ผมหลบมันจนไม่รู้จะหลบยังไงล่ะเนี่ย
   “เอ่อ ดะ ดีมั้ง ไม่รู้” โคตรดีเลยแหละ แค่นี้กูก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว บอกแล้วไง (บอกคนอ่านย่ะ ไม่ได้บอกเหนือ . .)
   “วันนี้ขอรางวัลหน่อย”
   ผมชักสีหน้า มองหน้าไอ้เหนือที่อยู่ใกล้ประมาณห้าเซนติเมตร
   “อะไร”
   มันทำแก้มป่อง . . ไอ้เหี้ยดูก็รู้ว่าอยากให้หอมแก้ม
   “ไม่โว้ยยยยยยยยยยยยยยยย”   
   “โหย ขอแค่นี้เอง” เหนือยิ้มรื่นเริง “หรือไม่ได้วะ ถ้าอยากทำมากกว่านี้กูก็ยอมอยู่แล้ว”
   “ไอ้สัด บ้าบอ พอเลยเมิง!”
   “ฮ่าๆๆๆ” เหนือผละร่างออกไปจากผม ก่อนที่จะวุ่นวายหาของของผมที่เบาะหลังต่อ ผมกลืนน้ำลาย ใจเต้นตึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ ..








   “นี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปติวหนังสือกับเพื่อนแบบทั้งวันทั้งคืนแล้วนะ คงจะไม่ได้มารับมาส่งสองสามวันอ่ะ”










ต่อรีล่าง

[Chiffon_cake]

เหนือเล่าให้ฟัง ของอยู่ในมือมันครบแล้ว . .







   “คิดถึงแย่”

   



   ไม่ได้ออกมาจากปากผมนะครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โนววววววว ไอ้เหนือโน่น !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

   


   แม่ง ทำกูอายไปกี่เรื่องแล้วเนี่ยวันนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!



   “จริงเหรอ” ผมรำพึงอย่างเผลอตัว



   “จริงสิ ฮ่าๆ” เหนือเอามือเขี่ยแก้มผมเล่น ฮ่วย ทำไมใครๆชอบเขี่ยแก้มผม ไม่เข้าใจ . .

   


   “เพื่อนคนไหน”



   “ก็พร้อม ติ้ง เม กิ๊ฟ และก็ดาวอ่ะ”

   เหี้ยอะไรวะเนี่ย ทำไมมีแต่ชื่อผู้หญิงวะ!!!!


   “เพื่อนหรือกิ๊กวะสัด”


   “เฮ้ยยยย เพื่อนดิ เมมันเป็นทอมด้วย” เวรกรรม นี่จะไปติวกับพวกผู้หญิงจริงๆใช่ป่ะเนี่ย กลุ่มสามแยกปากหมาของมึงล่ะวะ ไอ้ตุ่ย . . !!!!!!!!!!!!!!!!


   แม่ง . . ไอ้เหนือเหมือนคนมาหลอกให้ผมเขินและก็ตบหัวผมจนหน้าจมบ่อขี้สกปรก



   “ทำไมทำหน้างั้นวะ กลัวนะเว้ย” เหนือท่าจะกลัวจริงอย่างที่พูด ผมหน้าหงิกใส่มันเป็นที่เรียบร้อย

   “ต้องไปจริงเหรอวะ”


   “พวกนี้เทพสุดๆของตัวนี้แล้วว่ะ”




   “งั้นก็มานี่ ..”



   ผมโยนของผมออกไปจากหน้าตักไอ้เหนือให้หมดอย่างเร็วแถมแทรกตัวเข้าไปจู่โจมจุมพิตไอ้เหนืออย่างรวดเร็วจนมันแทบไม่ได้ตั้งตัว ผมกดริมฝีปากลงไปจนในที่สุดมันก็แปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนพร้อมกับลิ้นหยุ่นๆของไอ้เหนือแทรกเข้ามาในโพรงปากของผมอย่างเผลอไผล

   ผมลอยอยู่ในห้วงอวกาศ . . เหมือนร่างจะมลายหายไปตรงนั้นเพราะความหวานที่มันส่งผ่านมาให้ . . ผมไม่รู้ตัวว่าตัวผมถูกมันจับให้มานั่งตักเมื่อไหร่ แต่ตอนนี้ทั้งผมกับมันก็เมารสจูบของแต่ละฝ่ายจนสติสตังเลอะเลือน . .


   
   “หืมมม ร้ายกาจว่ะ”


   เหนือพูดเสียงอ่อนโยนทันทีที่ผมฝังริมฝีปากของตัวเองลงไปบนไหล่ของอีกฝ่าย เสื้อนักศึกษาของมันถูกปลดกระดุมออก(ฝีมือผมเอง) ระหว่างที่ผมกำลังจัดการฝังคิสมาร์กให้ได้เยอะที่สุดเท่าที่จะเยอะได้ เหนือก็เริ่มฉกชิมร่างกายท่อนบนของผมโดยการที่ถอดกระดุมเสื้อนักศึกษาผมออกเช่นกัน


   

   “อื้ออออ อื้อออ ออแอ๊วววววว” ผมบอกให้เหนือว่าพอแล้วทันทีที่มันเริ่มจะเลยเถิด ผมคิดแค่ว่าจะจูบและก็ฝากคิสมาร์กก็พอ แต่ตอนนี้มือเหนือเริ่มอยู่ไม่สุข และก็พร้อมที่จะปลดเปลื้องอาภรณ์บนร่างของผมออกให้ได้มากที่สุด


   “พอแล้ว พอออออออออ”



   เสียงจ๊วบจ๊าบนี่ทำให้ผมขนลุกซู่และก็พร้อมจะโอนอ่อนตามการนำของเหนืออย่างเสียไม่ได้ ชิบหายแล้ว นี่ครั้งแรกของผมกับมันจะอยู่บนรถและก็ที่นั่งคนขับนี่จริงๆน่ะเหรอ


   
   ผมสะดุ้งเมื่อเหนือมันกัดยอดอกของผมเป็นเชิงหยอกล้อ


   
   ปี๊นนนนนนนน


   หลังเปลือยเปล่าของผมไปโดนพวงมาลัยจนเกิดเสียงดัง



   “พอแล้ว เดี๋ยวเจมส์มา”




   


   “ขออีกนิดนะ”



   ไอ้หื่นเอ๊ย . . แต่กูก็ยอม เวร




   เราแลกจูบกันอีกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ผมหน้าแดงตัวแดงทั้งๆที่ตัวเองก็สนองไอ้เหนือไปเยอะมาก บอกตามตรง . .ผมเขิน ผมยังเขินมันอยู่ และยิ่งผมทำท่าอายมากเท่าไหร่ ไอ้เหนือมันยิ่งยิ้มชอบอกชอบใจและก็จูบผมไปทั่วทั้งตัว . .





   หวาน . . ชิบ . . หาย




   

   ปึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!











   “เชี่ยเหนือมึงเอาลูกกูบนรถเหรอวะ!!!!! ลงมานี่เลย ไอ้ห่าคิน กูบอกว่าไงทำไมไม่ฟัง!!!!! ลงมา (ปึง!!!!) ลงมาโว้ยยย(ปึง!!! ปึง!!! ปึง!!!)”








   
   “เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”







   แม้ว่าเราทั้งคู่จะตกใจเสียงของเจมส์ แต่ผมกับมันต่างก็เขินและก็มีรอยยิ้มบางเก้อๆอยู่บนใบหน้า ผมสวมเสื้อนักศึกษาให้เรียบร้อย(ยับมาก) ไอ้เหนือก็เช่นกัน (ยับกว่า เพราะถูกผมขย้ำ)
   



   “เอ้านี่ของ” ผมรับของของผมจากไอ้เหนือมาทั้งหมดอย่างรีบเร่ง เจมส์ถีบประตูฝั่งผมจนรถแทบจะพลิกกลับหัวอยู่แล้ว


   “เดี๋ยวพรุ่งนี้มารับนะครับ”



   ผมชะงักทันที แล้วหันหน้ากลับมาหามัน



   “ติวกับเพื่อนเหมือนเดิม ไม่ได้ติวกับผู้หญิงที่ไหนอ่ะ”





   เอาอีกแล้ว . .






   “หึงแล้วหวานเนอะ คินอ่ะ”







   บ้านมึงสิKยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย







   ทั้งโกรธทั้งอาย โดนไปกี่เรื่องแล้วเนี่ยกู







   ผมมันหึงหวงแบบไร้สติสตังสิ้นดี โชว์โง่ เซ็งงงงงงงงงงงงงงง






   ไอ้เหนือ เมิงตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย





   “ไม่ต้องมาว้อย”



   “ฮ่าๆๆ เดี๋ยวมารับ”



   “ไม่ต้อง”



   “อย่างอนดิ”



   “กูจะงอน!!!!”



   “ง้อนะๆๆ”




   “บักไส้ติ่ง!!!!!”




   ผมชูนิ้วกลางส่งให้ไอ้เหนือที่หัวเราะคิกคักอย่างเป็นสุข ก่อนที่จะลงจากรถลงมา แล้วก็ปิดประตูดังปัง!!!!!




   “ไอ้ห่าคิน เวรละไง ดู๊ดู ลูกกู สภาพ โอ้ยยยยยยยยยยยยย”
   “เจมส์ หลีก”
   “เออ หลีกก็หลีก บอกป้าใสเอาเสื้อตัวนี้ไปทิ้งด้วยนะ กระดุมขาดหมดแล้วนั่นน่ะ”
   “ไอ้สัดเหนือเอ๊ย!!!!!!!!!!!!”


















   “ฮัลโหลนอนยัง”
   “กำลังจะนอน มีไร”
   “หายงอนๆนะ ถ้ากูไม่ทำงั้นจะรู้เหรอว่ามึงหึงแรง”
   “บ้านมึงสิ กูวางสายละ”
   “เฮ้ย เดี๋ยวดิ”
   “อะไรอีก”
   “ก็..ไม่มีอะไรอ่ะ”
   “กวนตีนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
   “ฮ่าๆๆ ฝันดีนะครับ”







   และคืนนั้นผมก็นอนหลับตาไม่ลงเอาเสียเลย . .








เมื่อรู้ว่าคิสมาร์กที่ผมทำเอาไว้ ไอ้เหนือมันจะส่งมาให้ดูพร้อมๆกับหุ่นซิกแพคขาวสว่างตัดกับรอยสีกุหลาบที่ผมทำเอาไว้มากกว่าสี่ . .







   ตามมาหลอกหลอนกูตลอด ตลอดๆๆๆๆ!!!









   แสบนักนะ . .















   แต่ก็รักว่ะ . .


















ชอบตอนยาวๆกันมั้ยอ่ะ 
คนเขียนกรี๊ดมาก คนอ่านว่าไง 
เม้นเสียเถิดจะเกิดตอนใหม่
จุ๊บบบบบบส์

[roseen]

 :-[หวานเกิน  เขินนนนนนนน

[k00_eng^^]

หวานว่ะ
เขินแทนคินตาเลยอ่ะ

[โจ๊กกุ้ง]

   ชอบค่ะยาวๆแบบนี้ หวานไม่เกรงใจคนอ่าน กริ๊ดดดดดดด เอาอีก ฮ่าๆๆๆ

[changasa@hotmail.com]

เริด หึงบ่อยๆนะคิน คนอ่านชอบ อิอิ

[choijiin]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 
คินตาของเจ๊หมดกันแล้ว
ไปเผยใต๋ให้อิเหนือมันรู้หมดแล้ว
อีกหน่อยจะเอาที่ไหนไปเล่นตัวล่ะเนี่ย
 
แต่วันนี้เห็นว่าเหนือทำตัวดีถูกใจนิดหน่อย
เพิ่มให้ 2 คะแนน รอให้ครบ 100 เมื่อไหร่ค่อยมาคุยกัน
รักน้องคินที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 

[Karn12]

เหนือเปลี่ยนไป หวานซะจนมดขึ้นเลย

[maruko]

ถ้าคินจะหึงได้น่ารักขนาดนี้ นี่น่าให้เหนือหาเรื่องมาให้หึงบ่อยๆนะ กร๊ากกกก

[fuku]

มว๊ากกกกกกกกกกกก หึงแรงเนอะ
แต่เหนือแรงกว่า นี่มันวางแผนชัดๆเลยอ่ะ
สะใจแบบแปลกๆ อยากอ่านตอนนี้ในมุมมองของเหนือจัง
ท่าทางจะฮา

[NONSENSE]

หึงแรงอ่าคิน  โดดจูบกันเลยทีเดียว
 

[shockoBB]

หวานมากกกก   

[Usukushii]

  เค้าหวานกันจังเลย

คินตาน่ารัก เหนือหื่นอ่ะ กรี๊ดดดดดดด ขออีกๆๆๆ 

[yeyong]

น่ารักมว๊ากกกกก
คู่นี้เขาพัฒนากันไปเร็วเหมือนกันนะ

[runningout]

อั๊ยยะ 

[moriku]

ยาวสุดๆจริงๆ55555
ถ้าจะเขิลกันขนาดนี้>\\\\\\<

[whipcream]

หวานหยด เหนือความคาดหมาย 

[silent_loner]

คินตาน่ารัก เวลาหึงแล้วร้อนแรงมาก 
เหนือแผนสูงนะ ตั้งแต่แอบฟังคินเล่าความหลัง ยันแผนติวกับสาวๆด้วย
แถมมีการส่งรูปมาให้ดูอีก คนอ่านอยากเห็นบ้างอ่ะ
ฮาเจมส์ นี่ถ้าไม่มาขัดคินอาจจะเสร็จนายเหนือไปแล้วก็ได้นะ 

[singalone]

ว๊ายยยยยยยยยยยย เกือบครั้งแรกบนรถแล้วสิท่าาาา

[chae]

คนก็ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
วุ้ย คุ้มค่ากับการรอคอย

[Loveunomore]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย !! สนุกดีๆ หวานกันบ่อยๆนะจ๊ะ 

[CrazierM]

อ๊างงงงง เขิน

[iamoumm]

น่ารักสุดๆ หวานสุดๆ อ๊ากก ชอบบบบบบบบ
เหนือน่ารักมากนะตอนนนี้ คินตา~~~~~~~~ น่ารักกกก
สู้ๆนะคะคุณนักเขียน