ตอนที่ 43
“หลานยาย ยายส่งไอ้บ้านั่นไปต่างประเทศแล้วนะลูก ไม่ต้องกลัวว่ามันจะมาทำอันตรายหลานยายได้อีก”
“ไอ้คิน มึงเป็นห่าอะไรทำหน้าเหมือนโดนของ”
“นี่ เรียกหลานชั้นดีๆหน่อยได้มั้ยยะ”
“อ้าว คุณหญิง มันเป็นสไตล์การเลี้ยงดูในแบบของผม”
“ไม่เห็นมันเหมาะสมตรงไหน”
“แต่ลูกมันก็โตมาได้ดิบได้ดีเรียนหมอนะครับ”
“ก็นั่นเป็นเพราะชั้นเลี้ยงดูเค้าอย่างใกล้ชิดย่ะ”
“แต่มันก็เป็นอสุจิตัวหนึ่งจากผมง่ะ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“เอ่อ คุณยายครับ เจมส์ครับ เสียงดังไปแล้วนะ นี่มันโรงพยาบาล” ผมออกเสียงเตือนผู้มีพระคุณทั้งสอง อันที่จริงผมเองรู้สึกว่าหนวกหูเล็กๆน่ะ นี่ถ้าไม่ห้ามคงยาวไปถึงเที่ยงคืน ทั้งๆที่ตอนนี้เพิ่งจะบ่ายสามกว่าๆ
ที่เจมส์หาว่าผมโดนเล่นของนั้นก็เพราะว่า . . เหตุการณ์เมื่อเช้ามันยังติดตราตรึงใจผมอยู่ ผมยังสู้หน้าครอบครัวไอ้เหนือไม่ได้เลยแม้สักกะติ๊ด เพราะกลัวไปหมดว่าเค้าจะฝังรากลึกภาพนั้นเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของสมอง อายๆๆๆ และกังวล
“เป็นอะไรน่ะลูก ไม่สบายขึ้นอีกเหรอ” ยายเข้ามาถาม พร้อมๆกับดูอาการผมไปด้วย
“เอ่อ ผมไม่เป็นไรครับ ออกจากโรงพยาบาลบ่ายนี้เลยก็ยังได้”
“อืมมม ขอยายดูให้แน่ใจก่อนเดี๋ยวยายจะไปขอหมอให้”
“เคทไปไหนเหรอครับ” ผมเงยหน้าขึ้นมาถาม ยายมีสีหน้าลำบากใจ ส่วนเจมส์แกล้งทำเป็นไอกลบเกลื่อนว่ามีเสลดติดจะเข้าไปอ้วกในห้องน้ำ
“เอ่อ ..”
“ทำไมครับยาย เคทก่อเรื่องอะไรอีกรึเปล่า?”
“เปล่าหรอกจ้ะหลานรัก” ยายลูบหัวผมช้าๆ “เคทก็ยังเหมือนเดิม ตามคนโน้นคนนั้นไปเรื่อยจนกว่าเขาจะเจอคนที่ใช่กับเขา ยายขอโทษนะ ที่สอนเคทไม่ดี ทำให้เคทไม่สนใจอะไรลูกเลย”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” ผมพูดแห้งๆ “ผมเองก็ทำใจเรื่องนี้ได้นานแล้ว คงเปลี่ยนเคทไม่ได้ อาจเป็นเพราะผมมีเหนือแล้วด้วยก็ได้มั้ง”
ยายยิ้มอย่างเข้าใจ เธอนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง ตรงโซฟามีพี่เปิ้ลที่กำลังเคลียร์งานที่แสนยุ่งยากมากมายของบริษัททางโทรศัพท์
“ยายคิดว่าเหนือมันเป็นคนยังไงเหรอครับ”
“เอาความจริงนะ หมอนั่นก็พูดจาดี ท่าทางอ่อนน้อม อารมณ์เดือดเร็วไปนิดและก็หล่อหน่อยๆ เค้ามักเดือดเรื่องของหลานง่ายเป็นพิเศษ ฮ่าๆๆ” ยายพูดติดตลก “ขอโทษที่ทำให้หลานต้องคิดมาก ทีแรกยายก็ไม่รู้จะหาทางออกกับเรื่องนี้ยังไง”
“แล้วทางออกที่ว่า . .” อย่าลืมนะ . . ผมยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก แต่ผมเชื่อคำพูดของไอ้เหนือ ว่าผมกับมันจะได้อยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน
“เหนือเรียนจบปุ๊บ เค้าก็จะมาช่วยบริหารบริษัทของเราปั๊บเลย”
“จริงเหรอครับ!” ผมพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ก็แหม บริษัทที่บรรพบุรุษเราสร้างมาความมั่นคงมันก็มีมากเป็นพิเศษ แน่นอนว่าเรื่องนี้ทำให้พ่อกับแม่ของเหนือค่อนข้างที่จะพอใจอยู่”
“แล้วเหนือ . .”
“เค้าไม่ได้ถูกบังคับจ้ะ เค้าสมัครใจ”
รู้สึกอึ้งที่มันยอมทำหน้าที่นั้นแทนผม ที่มันทำนั้นราวกับกำลังก้าวเข้ามาสู่ครอบครัวของผมยังไงยังงั้นแหละ
“ยายยอมแพ้ความรักของหลานกับเหนือนทีจริงๆ”
“หล่อเหมือนกันนะเนี่ยนะ”
“ผิวพรรณดี หน้าตาดูมีชาติมีตระกูล ดูสิพ่อ หน้าของหนุ่มคนนี้ละเอียดมาก ไม่มีสิว ไม่มีไฝ ไม่มีกระ!”
“แม่ อย่าเข้าไปใกล้มากนักสิ คินตาตื่นขึ้นมาจะทำไง”
ไม่ทันแล้วมั้ง ผมลืมตาตื่นขึ้นมา สบตากับคุณแม่ของเหนือที่กำลังจ้องมองใบหน้าของผมในระยะประชิด
“ว้าย!!!” ผมทำเธอตกอกตกใจไปกี่รอบแล้วเนี่ย
“อุ๊ย คุณครับ ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ” ผมลุกขึ้นนั่งบนเตียง ส่วนเธอเกาะพ่อของเหนือหมับอารามตกอกตกใจ
“ไม่ต้องขอโทษหรอกจ้ะหนู แม่เองต่างหากที่ควรจะขอโทษน่ะ” เธอมีน้ำเสียงใจดี ใบหน้าสะอาดสะอ้านหมดจด เหนือเคยเล่าให้ฟังว่ามีแม่สอนคณะพยาบาล
แต่ทำไมต้องเรียกผมว่าหนูด้วย!!!!!!!!! มันแปร่งๆ!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมทำหน้าไม่ถูกต่อหน้าผู้ใหญ่ที่น่าเกรงขามทั้งสองคน ที่บังเอิญไปเจอะกับภาพ เอ่อ ภาพอย่างนั้นเมื่อเช้า ผมจำได้ว่าเหนือบอกว่าพ่อกับแม่ของเหนือไม่มีทางรับได้กับเรื่องนี้ ผมไม่อยากจะนึกเลยว่าท่านต้องอึดอัดแค่ไหน . .
“หายดีรึยังน่ะพ่อหนุ่ม” พ่อเหนือถามผม คนที่โคตรดุในตำนาน! มีหนวดเท่และที่ชัดไปกว่านั้นคือหล่อมากมาก่อน ผมว่าหน้าตาเหมือนไอ้เหนือตอนแก่มากมาย
พ่อหนุ่ม!!!!!!!!!!!!! พ่อหนุ่มเนี่ยนะ!!!!!!!!!!!!!!!!
“เอ่อ ผมไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ แต่ยายผมน่ะไม่ยอมให้ผมออกจากโรงพยาบาลสักที”
“คุณหญิงท่านคงจะเป็นห่วงน่ะจ้ะ” แม่ของเหนือยิ้มให้อย่างใจดี เธอจัดการมาดูสายนั้นสายให้ผมอย่างตรวจความเรียบร้อย “เราตกใจมากนะเมื่อรู้ว่าหนูช็อคกับตอนที่เหนือได้รับบาดเจ็บแค่ไหน พวกเราเป็นห่วง”
“ขะ ขอบคุณมากนะครับ”
“เอาเถอะ พักผ่อนให้มากๆ จะได้ไปดูไอ้เหนือให้”
“เอ๋” ผมมองหน้าพ่อเหนืออย่างงงๆ
“ก็มันน่ะ . .บอกว่าพ่อกับแม่ไปตามคินตาให้หน่อย เมื่อไหร่คินจะมา ไปหาคินรึยัง คินเป็นไงบ้าง ทั้งๆที่เพิ่งแยกกันเมื่อเช้านี้มันยังเซ้าซี้เรื่องของพ่อหนุ่มอยู่ได้”
“แม่ไม่เคยเห็นเหนือถามถึงใครขนาดนี้เลยนะหนู”
ไอ้บ้าเหนือ . . ทำให้ผมยิ้มได้อีกแล้วสิน่า . .
“เราสองคนติดสอนภาคพิเศษที่ภาคเหนือโน่น ยังไงซะ ฝากเหนือด้วยนะหนู”
“เอาเป็นว่า . . ฝากมันทั้งชีวิตเลยละกัน”
“หะ หา”
“ดูมันจะรักพ่อหนุ่มมากจริงๆ รักกันดูแลกันดีๆ จะแต่งเมื่อไหร่ก็ร่อนการ์ดไป พ่อรออยู่”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย ยังไม่ได้คิดถึงขั้นนั้น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ตายแล้ว! พ่อดูสิ พ่อทำสะใภ้เราหน้าแดงหูแดงหมดแล้วน่ะ”
“เออเว้ย เหนือมันก็เข้าใจเลือกนะ”
“เอ่อ คุณครับ!” ผมร้องเสียงหลงตอนที่ท่านทั้งสองจะออกไปจากห้อง
“เรียกพ่อกับแม่ก็ได้จ้ะ”
ไม่เห็นน่ากลัวเหมือนที่เคยคิดไว้เลยนี่หว่า . . ใจดีชิบหาย แถมยังตลกดดีอีกด้วย
ในที่สุดผมก็ได้ออกจากการแอดมิท(ก็แหงสิ ไม่ได้เป็นอะไรมากมาย) พอจัดการเรื่องเสื้อผ้าได้ปุ๊บ(ที่ไอ้มิกกับไอ้ฟิล์มจู่ๆก็แพคคู่กันขนชุดไปรเวทมาส่งให้ แน่ะๆท่าทางจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีนะ ><) ผมก็ไปหาไอ้เหนือที่ห้องพักของมันปั๊บเลย สีหน้าของเหนือดูดีขึ้นมาก ไม่ซีดเซียว ไม่อิดโรยเหมือนแต่ก่อน แม้จะมีหนวดขึ้นบ้าง แต่ก็นะคนมันหล่อทำยังไงมันก็ดูดีอยู่ดีนั่นแหละ
“ที่รักกกกกกก อยากกินส้ม”
ผมที่อ่านหนังสือพิมพ์อยู่โซฟาอยู่ ถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงยานคางของไอ้เหนือ มันกระพริบตาปริบๆเป็นเชิงอ้อนอยู่บนเตียง ไอ้บ้าเอ๊ย ผมลุกขึ้นไปหยิบจานที่ผมปอกเปลือกส้มเอาไว้ให้มันเรียบร้อยแล้ว
“ยกแขนไม่ไหว แขนมีรอยช้ำ” มันโชว์รอยช้ำให้ดู ตอนมึงโชว์มึงก็ยกแขนขึ้นนะได้ข่าว - -
“หยิบเอง จะอ่านหนังสือพิมพ์”
“ไม่เห็นน่าสนใจตรงไหนเลย” มันทำแก้มป่อง เวลาป่วยทีไร ไอ้เหนือจอมโหดกลายเป็นวิญญาณหายจ๋อม เหลือแต่ไอ้เหนือเวอร์ชั่นแอ๊บเด็กทุกที “มีแต่ฆ่ากัน ไม่ก็เรื่องรัฐบาล อุบัติเหตุ”
“ไม่ได้สนใจอะไรตรงนั้นสักหน่อย” ผมโชว์หน้าบันเทิงให้ไอ้เหนือดู “รูปนี้ญาญ่าสวยดี กูชอบ”
“หืม ไหนๆ ” มันเพ่ง ผมเลยนั่งบนเตียงผู้ป่วยของมันและก็ส่งให้มันดู แต่ไอ้เหนือไม่ได้สนใจอะไรหนังสือพิมพ์นั้น มันจับขว้างทิ้ง และก็ดึงผมเข้าไปใกล้ มันเจ็บจริงป่ะวะ ทำไมแรงมันยังเยอะเหมือนเดิม!
“ไอ้เหนือ จะทำอะไร!”
“จูบเมีย”
“อะ ไอ้บ้า จะบ้าเหรอ จูบไร กูไม่จูบกับคนปากเหม็น”
“เมื่อเช้าแปรงแล้ว ใครล่ะเป็นคนพาไปแปรง”
“ไม่เอา ไม่จูบว้อย” ผมผลักหน้ามันออก มันกอดผมดึงผมเข้าไปใหญ่
“รอยไอ้พีทยังไม่หายเลยนะ!” มันอยากจูบเพราะเรื่องนี้จริงเหรอวะ ท่าทางไอ้เหนือจะจริงจังมาก เพราะถ้าไม่ยอมล่ะก็ พ่อเจ้าประคุณคงงอนตุ๊บป่อง น่ารักตายห่าล่ะ
“ตอนนั้นกูเม้มสุดชีวิต!”
“จริงอ่ะ!” ไอ้เหนือหูผึ่งเปลี่ยนสีหน้าแทบจะในทันที “ดีมาก! มีแฟนแล้วก็ต้องหวงตัวเอาไว้ แฟนหวงมากนะ เข้าใจมั้ย!” พูดออกมาได้ไม่ได้กลัวเลยว่าคนฟังจะเขิน
“อะ เออ ไม่น่าโดนอะไร”
“ไม่เชื่อ ขอล้างหน่อย” มันดึงหน้าผมเข้าไปประกบปากจนได้ ผมปล่อยเลยตามเลย คงไม่ได้สะดุ้งสะเทือนอะไรกับแผลของมันหรอกมั้ง เอ๊ะ แล้วผมจะพูดถึงการสะเทือนแผลมันทำไมกันล่ะ!
เสียงจ๊วบจ๊าบดังไปทั่วห้องเพราะไอ้เหนือเล่นไม่ยอมปล่อยผมที่หายใจไม่ค่อยจะทันออกสักที มันสอดลิ้นเข้ามาควานหาความหวานในโพรงปากของผมจนผมรู้สึกระทวยและอ่อนแรงไปหมด จูบผู้หญิงคนอื่นมาเยอะแค่ไหนก็ต้องยอมรับว่าผมลืมไปหมดแล้วเมื่อเจอกับจูบนี้
“ไอ้เหนือ มึงยังไม่หาย แต่ของมึงก็ตั้งได้เนอะ”
“อิจฉาๆๆๆ!!!!”
ผมผละออกแทบจะในทันที และก็ลุกขึ้นยืน ไอ้เหนือเลียริมฝีปากตัวเองตีหน้ามึนไม่รับไม่รู้ว่าทั้งเพื่อนมันและก็เพื่อนผมมากันเกือบเต็มห้อง
เห็นกันหมด . . หมด หมดกันชีวิตผม T^T
“อะ ไอ้โจ๊กไอ้ยิม หมะ มาไม่ให้สุ้มให้เสียง” ถ้ามันไม่อายบ้างไรบ้างผมว่ามันก็คงจะด้านมากกกกกกกกกกก
“ฟิล์มมิกภัทรก็มานะคร้าบบบบบบบบบ” ผมยักคิ้วให้เพื่อนรักทั้งสามคน
“เมลินกับบาสกะปอนก็มา!!!” บาสโดนเอ่อ สาวในร่างหนุ่มกล้ามใหญ่เกาะแขนอยู่ บาสยิ้มแห้งๆ แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร ติดจะขำมากกว่า
“พี่รหัส ภีมก็มา!!!!!!!!!!!!” ไอ้ภีม น้องรัก!!! ผมคว้าตัวมันมาแล้วทำท่าแกล้งตีหัว
“จำเป็นต้องกอดมันมั้ยคิน” ไอ้เหนือมึง . .
“นี่น้องกู ถ้าจะหึงช่วยเลือกหึงด้วย”
“โอ้ยยยยยยยย หวานหยาดเยิ้ม กูว่าพวกเราขึ้นปีสามนี้น้องคินท้องชัวร์” ไอ้โจ๊ก
“เมียน้อยยยยยยยยยย มามะๆ มาทำความรู้จักกับเมียหลวงหน่อยยยยยยย” เมลินผละออกมาจากบาสแล้วก็ทำท่าจะมากอดผม ดีที่มีไม้ค้ำยื่นออกมาจากเตียงขวางเอาไว้ซะก่อน
“หึงเหรอคะผัวขา” เมลินะพูดกับเหนือว่างี้
“อืม หึง แต่ไม่ใช่อย่างที่เมคิดนะ”
“เชอะ!”
“พวกมึงกะจะมากินเหล้าสำมะเลเทเมาอะไรกันอยู่ในโรงบาลเนี่ย!!!!” ไอ้เหนือจอมโหดกลับมาอีกครั้งเพราะจำนวนคนในห้องตอนนี้ดูเหมือนว่าจะหนาแน่นเกินไป ไอ้เหนือแอ๊บเด็กหายไปไหนหว่า ?
“พวกกูมาช่วยกันมึงกับคินเอาไว้ เผื่อได้กันขึ้นมาในโรงบาลแล้วแผลมึงฉีกจะไม่คุ้มเอา” ไอ้ฟิล์มครับ
“บ้า เตียงมันไม่เด้ง”
“นี่มึงกะทำ!”
“วันนึงก็คิดไว้หลายรอบอยู่”
ไอ้เหนือออออออออออออออออออออออออออ พ่องมึงสิ! พูดออกมาได้ไม่อายปากเลยโว้ย!!!!!!
“รีบหายละกัน พวกกูอยากอุ้มหลานแล้วล่ะ”
“หาเมียทำลูกเอาเองง่ายกว่าป่ะ” ผมพูดเหน็บๆเสียงขุ่น
“กูอยากเป็นลุง ไม่ได้อยากเป็นพ่อ”
“เออเว้ย ไอ้เหนือ มึงลองดูนะ เผื่อไอ้คินมันท้องได้”
“ไอ้สัด!!! บ้ากันไปหมดแล้วเนี่ย” ทำไมกูต้องเป็นฝ่ายท้อง!!!!! ไม่เข้าใจ และก็พูดกันเหมือนเป็นเรื่องธรรมดามากมาย . . กูอายจะตายห่าอยู่ละ!!!!!!
“เออ กูจะลองดู วันละหลายๆรอบ กูอยากมีลูกสาวว่ะ”
ไอ้เหนือ!!!! ไม่ต้องจริงจังเห็นด้วยอะไรขนาดนั้นก็ได้เว้ยยยยยยยยยสั้น T_T 
หัวข้อ: ♥♥. . LIMITLESS . . รักที่เหนือกว่า . .♥♥ (อ่าน 1668984 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก