♥♥. . LIMITLESS . . รักที่เหนือกว่า . .♥♥
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ♥♥. . LIMITLESS . . รักที่เหนือกว่า . .♥♥  (อ่าน 1668932 ครั้ง)

ออฟไลน์ Arancia

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-2
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบมากกก คินกับเหนือน่ารักมากเลย รักกันไปนานๆนะ คู่ฟิล์ม กะมิกด้วย ฮ่าๆๆ ตอนนี้รออ่านปอนด์กะธามอยู่จ้า

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดีแบบนี้มาให้อ่านนะ แต่งเก่งมากเลย จะติดตามต่อไปจ้า

ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
จบแล้วว

ชอบมากอ่ะ

แบบว่า เหนือ ก่อน กับ หลัง เป็นแฟนคินตา คนละเรื่องเลย

555


อ่าา ก่อนอ่านตอนสุดท้าย เบนแอบคิดถึงปอน อยู่เลย

มาจริงๆด้วยยย

รอเรื่องใหม่ค่ะ

tankungza

  • บุคคลทั่วไป
แปะไว้ก่อนหน้า 21 เดียวกลับมาอ่า
นุกมาก

ออฟไลน์ IöLIKE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 993
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-6

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
อ่านจบแล้ววว สนุกมากกอ่าน เหนือกับคินจะหวานกันไปไหน
เมื่ออ่านเรื่องนี้จบเราก็จะตามไปอ่านปอนด์ ธามเป็นเรื่องตอ่ไป 55

ออฟไลน์ iammz

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2681
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +292/-6
ขอบคุณมาก ๆ นะคะ เป็นเรื่องที่สนุกและน่ารักมาก ๆ ค่ะ ^^

*หอมแก้มคนแต่ง*

ออฟไลน์ taroni

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2366
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-27
สนุกมาก +1  +เป็ด  ตามไปอ่านเรื่องต่อไป  :-[

Princea

  • บุคคลทั่วไป
ถ้ามีรีปริ้น แจ้งให้ทราบด้วยนะคร้าบ อยากได้หนังสือมากมายคร้าบ

ออฟไลน์ Chiffon_cake

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 712
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1544/-12
เปิดรอบสองแล้วนะ
ระวังไม่ทันกันล่ะ!!!!!!!!!!!!
55555555555555555555555555555555555555555
 :bye2: :bye2: :bye2:

ออฟไลน์ shibuya

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 37
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
กรี๊ดดดดด.... ไม่รู้ดิ พออ่านเรื่องนี้กี่ทีๆ ก็เขินนน!! 555

 ^^)++

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ DoubleBass

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1
อ่านจบแล้วฟินมากกกกกกกกเลยจ้าาาาาา
ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องสนุกๆ เรื่องนี้มากเลยน้า
 o13

gamon

  • บุคคลทั่วไป
สนุกดีค่ะ
เสียดายจบแล้ว
น่าจะมีภาคพิเศษมั้ง
 o13 o13

ออฟไลน์ keem

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0

ออฟไลน์ sakkriengkai

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ติดตามมานาน รักพี่ฟ่อนที่สุด 555+ (หยอกเล่น)
เจอครั้งแรก สบตาเรื่องนี้ วิ้งวิ้งเลยทีเดียว....  :L2: :L2: :L2:
 :-[ แอร้ยยย

ออฟไลน์ ReiiHarem

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 886
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-3
เม้นๆๆๆๆ
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
แบบว่า พระเอกไม่โง่ กร๊ากกกกกก
ตอนแรกๆที่อ่านก็แบบ คิดอยู่เหมือนกันว่า มันจะลงเอยกันยังไงว้า
อยากให้เขียนเรื่องที่เหนือสับสนในตัวเองมากๆเหมือนกันนะ
ตัวละครหลายๆตัวน่ารักมากค่ะ เรา ชอบ เมลิน น้อ นาง เริ่ดสุด
เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ
สู้ๆนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆ แบบนี้ค่ะ

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
อ่านจบแล้ว สนุกมาก ๆ เลยค่ะ ทำเอานอนตี 2 ตี 3  ติดกันเลยทีเดียว

ไปทำงานก็วนเวียนอยากอ่าน   :-[ :-[

ขอบคุณมาก ๆ เลยจ้า  :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ mint_852

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 734
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
สนุกจริงไรจริง
ลุ้นแทบแย่แน่ะตอนที่เหนือหายตัวไป
สงสารคินสุดๆ
อยากอ่านคู่ของปอนด์กับธามจัง
จะรอน้า

ออฟไลน์ GF_pp

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
ชอบประโยคนี้มากกกกกกกกก

   “มึงจะทำยังไง ถ้าคนที่มึงกำลังจะชอบ คือคนที่กูรักมานานมากแล้ว”





   “เหนือนที . . เป็นของกู”




ชอบคินนนนนนนน

ออฟไลน์ Monkey D lufy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +245/-4
อ่านจบภายในวันเดียว  เย้ๆ

เป็นเรื่องที่น่ารักมาเลยอ่ะ

จะตามไปอ่านปอน์ดกับธามนะ  อิอิ

ออฟไลน์ GF_pp

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
เหนือและคินมีเพื่อนที่ดีจริงๆๆๆ       มีเพื่อนที่จริงใจและพร้มจะช่วยเหลือวกเขาเสมอ   :monkeysad:


เกลียดนังพร้อม ๊ากกกกกกกกก :z6: :z6:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ GF_pp

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
 :m15: :sad4:  เหนือโดนแทง  อย่าเป็นไรน้าาาา   :m15: :sad4:


แกตายซะไอ้พีทททททททท   :fire: :fire:

ออฟไลน์ GF_pp

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
โอ๊ะอะไรเนี้ยะะ   ไม่น้าาาาาาาาาา    :monkeysad: :monkeysad:


   งานศพตามแบบศาสนาพุทธถูกจัดอย่างเรียบง่าย แขกในงานส่วนใหญ่แต่งกายในเครื่องแบบสีขาว อาจเป็นเพราะผู้ที่จากโลกนี้ไปกำลังอยู่ในวัยที่กำลังร่ำเรียนอยู่ก็เป็นได้
   รถยุโรปคันใหญ่จอดเทียบลง แขกในงานต่างก็รู้ชัดว่าผู้ที่มามีชื่อเสียงในแวดวงไฮโซขนาดไหน แต่ทว่าหลานชายที่เดินตามลงมาจากรถนั้น . . เขาแทบจะยืนไม่อยู่
   “คิน ฮึก หลานยาย” คุณหญิงจับตัวหลานชายเอาไว้แน่น ใบหน้าของเธอกลั้นสะอื้นเอาไว้ เธอสงสารหลานชายของเธอจับหัวใจ เธอโทษตัวเองว่าต้นเหตุเป็นเพราะตัวเธอที่ชุบเลี้ยงงูเห่าเอาไว้ใกล้ตัว
   “หยะ ยาย บอกคินได้มั้ย คนที่อยู่ในนั้น ไม่ใช่ไอ้เหนือ ใช่มั้ย แค่เป็นคนที่อยู่ในรุ่นราวคราวเดียวกันเฉยๆ ใช่มั้ยครับยาย” คินตาในขณะนี้ดูเหม่อลอยและวิญญาณหลุดออกจากร่าง ไม่มีแล้วดวงหน้าที่สดใสรอยยิ้มเจือประดับ มีเพียงแต่เด็กหนุ่มดวงตาหมองคล้ำและปูดบวมเนื่องจากผ่ากการร้องไห้มาอย่างหนัก
   “ยอมรับความจริงเถอะนะลูก เหนือจากไปแล้ว จากไปแล้วจริงๆ”
   “ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย เมื่อคืน หมะ มัน มันยังส่งเมสเสจมาบอกผมให้ผมฝันดีอยู่เลย ยายโกหก” เด็กหนุ่มเถียงข้างๆคูๆ พยายามหนีจากความเป็นจริง ไม่มีเมสเสจใดๆจากเหนือนที หน้าจอโทรศัพท์ว่างเปล่า . .
   “ไอ้คิน” เพื่อนรักทั้งสามคนในชุดนักศึกษาถูกระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้าเดินเข้ามาหา ฟิล์มพยุงคินตาเอาไว้อย่างรู้หน้าที่ เขารู้ว่าเพื่อนรักของเขา ณ ตอนนี้จิตใจไม่สู้ปกติ ทั้งน่าสงสารและก็น่าเห็นใจในเวลาเดียวกัน
   การสูญเสียคนที่รักสุดหัวใจ . . ไม่ใช่แค่อาทิตย์สองอาทิตย์จะทำใจได้
   “คิน มึงไหวมั้ย ไม่ต้องเข้าไปก็ได้ อยู่ตรงนี้ เดี๋ยวพวกกูอยู่เป็นเพื่อน” มิกเอ่ยอย่างเป็นห่วงเป็นใย
   แต่คนที่ชื่อคินตาเดินนำไปแล้ว . . เขาเดินสะโหลสะเหลเหมือนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มุ่งตรงไปยังโลงสีน้ำเงินที่ตั้งอยู่กลางศาลา ทุกคนในงานจับตามองมาที่เขา ราวกับรู้ว่าเขากับคนที่เพิ่งจากไปนั้น . . มีความสำคัญต่อกันมากแค่ไหน
   แค่เห็นรูปหน้าศพ คินตาก็ล้มลงไป . . ช็อคหนักแต่ไร้ซึ่งการรินไหลของน้ำตา


“มึงว่าน้องคินเค้าฝันอะไรอยู่วะ”

โถ้ๆๆ  น้องคินที่แท้ก็แค่ฝัน   เฮ้ย!!!! ตกใจหมด :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ GF_pp

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
อ่านจบแล้วววววววว


                         สนุกมากกกกกกกก


                                                  บอกได้คเตียวว่า    o13


 :pig4:                   :pig4:                        :pig4:                             :pig4:

bearj

  • บุคคลทั่วไป
อ่านคืนเดียวจบเลย สนุกมากๆเลยค่าาาา ชอบมากๆเลย เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะค้า : )

ออฟไลน์ Pam_ban

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +109/-2
อ่านไปแล้ก็คิดถึงม.อ่ะ.  :z2: คณะใกล้กะตึกเพียรแหละ ตอนปี1ผ่านเกือบทุกวัน หนุ่มวิดวะหล่อเ_ี้ยมาก (บางคนอ่ะนะ).  :laugh:  :z3:
อยากบอกว่ารักเหนือกะคินตามากนะค้า น้องมหาลัยที่น่ารักทั้งสอง หุ หุ แอบนำ้ตาเล็ดบ้างไรบ้าง  :o12:  ก็คนมัอินนนนอ่ะ
ไม่รู้จะมีตอนพิเศษ หวาน ๆ บ้างป่าวแอบเชียร์อยู่่ (เจอกันที่สะพานขาวตอนกลางวันละกัน  :z10:  )

ออฟไลน์ Zarunghaja

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-0
นั่งอ่าน2วันเต็มๆ ตาแฉะแล้วจ้า  :laugh:

สนุกมากๆเลยค่ะ ตอนแรกแอบหมั่นไส้พระเอกๆนิดๆ ( :a14: ) แต่พออ่านไปเรื่อย โคตรรรร น่ารัก แถมยังหื่นและเลี่ยนไม่เบา :z9:

คินตาไหงเปลี่ยนจากเพลย์บอยรถสวยมาเป็นเคะน้อยได้อย่างน่ารักแบบนี้เล่าาา (ปลื้ม)

พีทเลวได้ใจมาก ยัยพร้อมแรดเวอออออร์ น่าตบทั้งคู่ (อุ้ย ><)

ฟิล์มมิกแฮปปี้ๆ

เม เธอคือนางฟ้าในดวงใจฉันน 55555555

จะตามไปอ่านปอนด์ธามแล้วน้าาา  :bye2: o13

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
เหนือตอนแรก ๆ ใจร้ายนะนั่น แต่ที่จริงก็สนใจคินใช่ไหม ดีนะที่ยายคินเห็นแก่ความสุขของคิน เจมส์เป็นคนแปลก ๆ นะนั่น แต่คำพูดที่พูดกับพ่อแม่เหนือดีมากเลย ฟิล์มก็ดูแลมิกดี ๆ นะ

ออฟไลน์ uzosou

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 80
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
อ่านรวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ

ชอบมากกกกกกกกก มาไม่ทันโอนหนังสือรอบสองด้วย เสียใจ TT

สนุกมากๆค่ะ ชอบคินตามาก เท่ห์นะ แอบรักเขามาตั้งนาน เขาทำขนาดนั้นก็ใจอ่อนให้ตลอด

น่ารักอ่ะ เหนือไม่รักนี่โง่นะ โง่บรม 555+ (ขอด่าหน่อย)

โชคดีที่เหนือฉลาด ฮิๆ

ชอบตอนที่จะขอเป็นแฟนน่ารักมาก โดนวุ่นๆวายในห้องแล้วขอเลย 55+

ทำเอาคินตาชอคไปเลย แล้วก็ชอบเวลาเหนือหวง น่ารักอ่ะ มันแบบอ๊ายยยย

ชอบพ่อเจมส์ พ่อฮามากค่ะ ได้ใจมากๆ ชอบตอนที่ไปพูดกับพ่อแม่เหนือ ที่บอกว่าแค่อยากเห็นรูปมีความสุข

รักเมลิน เธอทำให้เรายิ้มออกมากๆ ทำให้นึกถึงเพื่อนเราที่เป็นแบบนี้เลยค่ะ

เรื่องนี้คินตาต้องขอบคุณเมลินจริงๆ ถ้าไม่ได้นาง เหนืออาจจะเสร็จนางพร้อมนะ 55+

ชอบคู่ฟิล์มมิกด้วย ชอบตอนเถียงกันที่มิกป่วย ที่บอกกุรักเมิง คือมันหนักแน่นมาก กรี๊ดดดดอ่ะ

โครตจะชอบ >< ส่วนน้องปอนด์ เดี่ยวคงเจอความรักครั้งใหม่เร็วๆนี้ 55+

สนุกมากๆค่ะ เลิฟๆๆ <3

ออฟไลน์ Vavaviz

  • oONaMMOo
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-4

ออฟไลน์ Chiffon_cake

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 712
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1544/-12
พบกัน . . ที่จตุรมิตร









   
   “พี่หมอ หวัดดีครับ”
   ผมที่กำลังอยู่ในเสื้อกราวน์ สวมหมวก ปิดแมส ใส่ถุงมือ เงยหน้าขึ้นมามองคนไข้ที่รู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี
   “อ้าว หวัดดี ไม่ได้เห็นหน้าตั้งหลายเดือน ไม่ได้มาตามนัดอีกแล้วใช่มั้ย” ผมพูดขณะนั่งจัดการกับฟันของคนไข้ที่นอนอยู่
   “แหะๆ โทษทีครับ ช่วงนี้มีงานบอลน่ะ เลยยุ่งๆไปนิด”
   “บอลอะไร จุฬา ธรรมศาสตร์”
   “เย้ยยย พี่หมอ . . ไม่ช่ายยยย เห็นหัวผมมั้ย ยังเกรียนๆอยู่เลยเนี่ย มัธยมค๊าบบบ” ไอ้เด็กหน้าตี๋ทำเสียงหลง กลัวคนไข้สาวๆคนอื่นจะเข้าใจผิดว่ามันเรียนมหาลัยแล้ว โคตรฮา
   “ฮ่าๆๆ งั้นงานไรล่ะ”
   “จตุรมิตรไงพี่ ปีนี้โรงเรียนผมเป็นเจ้าภาพ เลยยุ่งหน่อย”
   “แล้วตัวเองอยู่ตำแหน่งอะไรถึงยุ่งขนาดไม่มีเวลามาหาหมอตามนัด  . . ถ้าไม่ยุ่งจริงๆ ไม่เปลี่ยนยางให้จริงๆนะ” ผมแกล้งเล่นไปงั้น
   “ตำแหน่งนี้ยุ่งจริงครับ ผมเป็นลีด”
   “จริงง่ะ โกหกปะเนี่ย”
   “ไม่ได้โกหกครับ พี่หมอก็ไปดูผมวันเสาร์นี้ดิ กรุงเทพคริสเตียนนะ!”
   มันเป็นลีดกับเค้าจริงๆเหรอวะ . . แต่มันก็หน้าตาดีใช้ได้เหมือนกัน “ถ้าว่างก็จะไป”
   “โห่พี่ ไปเหอะ ไปเหอะนะ ผมชอบเอาไปคุยโวให้เพื่อนฟังว่าพี่หมอฟันของผมหล่อ เพื่อนมันอยากเห็น!!!”
   “ใครเค้าเอาไปอวดเรื่องนั้นกันเล่า”
   “ผมนี่แหละ ก็น่ารักสมควรอวดจริงๆนี่”
   นี่มึงปีนเกลียวจะจีบกูเหรอ . . เด็กเวร ฮ่าๆๆๆ ถ้าไอ้เหนือมาได้ยินคงแอบหึงนิดๆแหงมๆ ผมฉีกปากยิ้มภายใต้แมสอนามัย ตอนนี้มันอยู่สิงคโปร์ครับไปคุยงาน ทิ้งให้ผมอยู่ไทย ทำงานงกๆอยู่คนเดียวเนี่ย (มันไปนู่นมันก็ทำงานป่ะวะ?)
   “สรุปพี่จะไปป่ะ เอาแฟนพี่ไปด้วยก็ได้นะครับ!”
   มันใช่งานที่ผู้ใหญ่เค้าต้องไปมั้ยวะเนี่ย . .
   “ถ้าว่างก็จะไปบอกแล้วไง”
   “เดี๋ยวผมหาบัตรมาให้สองใบเลย นะๆๆ ต้องไปนะ ไปให้กำลังใจผมหน่อย ซ้อมมาตั้งนาน”
   ไอ้เด็กนี่ . . อ้อนเก่งชะมัด ท่าทางกวนๆของมัน แต่ใบหน้าใสซื่อ
   “เออ ก็ได้!!!! แต่ไปแป๊บเดียวนะ และก็เอ่อ. . แฟนพี่น่ะ ไม่รู้จะว่างไปด้วยรึเปล่า”
   “งานแบบนี้ผู้หญิงเค้าชอบไม่ใช่เหรอครับ”
   กึก! ผมดึงยางของคนไข้ที่นอนอยู่แรงไปหน่อย ทำเอาเธอร้องโอ้ย ตายๆ ขอโทษนะ . .
   “งั้นเค้ายิ่งไม่ว่างไปดูใหญ่เลย”
   ไอ้เด็กคนนี้ทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่ผมได้ไปงานจตุรมิตรครั้งล่าสุด กี่ปีมาแล้ววะ ตอนนั้นผมอยู่ซักมอสี่ได้มั้ง . . ผมจำได้ว่าผมโดนบังคับไปอย่างงี้นี่แหละ เป็นอะไรที่น่าเบื่อสำหรับผมเหลือเกิน






   แต่ผมกลับจำมันได้ดี . .








   10/11/25XX





   คินตา . . ในวัยสิบห้าเศษๆ

   โอ้ยยยยย น่าเบื่อสัดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

   ไอ้เหี้ยธาม ไอ้ฟวย ไอ้จัญไรบันลือโลก ไอ้ . . ผมไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามันแล้ว ที่นี่แม่งโคตรร้อน โคตรแดด โคตรเสียงดัง วุ่นวาย ทั้งเสียงเชียร์ฟุตบอล เสียงกรี๊ดกร๊าดของเหล่าบรรดาแม่ยกแม่ป้าทั้งหลาย ทำเอาผมอยากที่จะหนีออกไปจากที่นี่เร็วๆด้วยความเบื่อสัดๆ  แต่ไอ้ธาม . . ไอ้ที่แม่งโคตรฮอตในหมู่เพศผู้ มันกำลังดูขบวนพาเหรดด้วยสีหน้าตื่นตาตื่นใจเป็นที่สุด ราวกับผมมาปล่อยชะนีคืนสู่ป่ายังไงยังงั้น(มึงเปรียบผิดแล้ว!)


   “มึงไอ้เหี้ยนั่นแม่งอย่างหล่ออ่ะ . . ฮ่าๆๆ มึงว่ามันจะเป็นป่ะวะ”

“ไม่รู้ กูไม่ได้บ้าผู้ชายแบบมึง” ผมกอดอก ยกขาข้างหนึ่งมาพาดเข่าอีกข้างแล้วกระดิก ไม่น่าตบปากรับคำไอ้ธามมันเลยครับว่าจะพามันมางานนี้ คนก็ออกจะเยอะแยะ น่าเบื่อชิบหาย

“ไม่ต้องมาทำหน้างั้นเลย มึงสัญญากับกูไว้แล้ว”

   “เออๆ ก็พามาแล้วเนี่ย อยากจะฟินอยากจะดูผู้ชายห่าเหวอะไรของมึงก็ดูไปเลย กูนั่งเป็นเพื่อน”

   “หึหึหึ ดีมาก เดี๋ยวพี่ธามเลี้ยงขนมก่อนกลับน้าน้องคิน เห้ยๆ ไอ้เหี้ยนั่น แม่งเซ็งว่ะ . . แฟนเก่ากูนี่นา”

   เยอะจังเลยนะธาม . . ผมกลอกตาฟังไอ้ธามพูดถึงผู้ชายหน้าตาดีที่เดินพาเหรดกัน สี่สถาบัน ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับโรงเรียนของพวกผมเลย ผมรู้ครับว่าไอ้ธามมันเป็นอะไร แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะกระตือรือร้นในเรื่องนี้ขนาดนี้ พอผมถามมัน มันก็บอกว่าโรงเรียนเรามีแต่พวกหน้าเดิมๆ น่าเบื่อ ส่วนผมน่ะเหรอ . . ไม่นึกสนใจอยู่แล้ว ก็มันไม่ใช่งานจตุรมิตรของหญิงล้วนนี่นา (มันมีมั้ยวะ?) แล้วผมจะสนใจทำไมกันเล่า ?!!!!

   ในขณะที่ไอ้ธามมันกำลังสนใจขบวนพาเหรดอยู่ ผมก็มองซ้ายมองขวา หาอะไรที่น่ารักๆสวยๆมามองเพื่อให้เกิดความจรรโลงใจแทน เอิ่ม . . ทำไมมันหายากงี้วะ ถ้าไม่ใช่พวกศิษย์เก่าของสี่สถาบัน ก็เป็นน้องมอต้นผมสั้นเท่าติ่ง ไม่ก็ป้าๆมาเชียร์ลูกหลานแข่งฟุตบอล . . ธามเอ๊ย มึงเลือกที่นั่งได้ถูกใจกูมาก สัด!!!!

   โอเค ผมต้องทนไปอีกนานเท่าไหร่กันล่ะนี่ ให้ตายสิ คอก็เริ่มแห้ง ว่าจะขอตัวไปซื้อข้างนอก

   “ธาม เดี๋ยวกูไปหาซื้อน้ำนะ เดี๋ยวมา เอาน้ำไรป่ะ”

   “ขอชาเขียวนะเว้ย สองขวดเลย ท่าทางกูจะอยู่นาน”

   ไอ้ .. ไม่รู้ช่างแม่งละ ขี้เกียจด่า ผมเดินลัดเลาะผ่านคนหลายแสนเพื่อที่จะลงไปข้างล่างเพื่อหาน้ำกิน ให้ตายสิ คนแม่งเบียดกันชิบหายเพื่อดูขบวนพาเหรด แต่ขอร้องล่ะ  หลีกทางให้คนที่ไม่ดูบ้างได้ป่ะ มันน่าเบื่ออออออออออออ

   “ร้อนว่ะอ้น กลับเหอะ”

   “ไอ้เหนือ . . ใจเย็นดิ อุตส่าห์ได้มากรุงเทพทั้งทีนะเว้ย”

   “มึงไม่ได้จะมาดูฟุตบอลซะหน่อย”

   “แต่สาวๆที่มาดูฟุตบอลนี่ เด็ดน้อยที่ไหนล่ะ”

   “อีกนานป่ะวะ เดี๋ยวอาจารย์เค้าโทรตามนะ”

   “เออๆ แป๊บนึง”

   คือผมติดอยู่ในวังวนของคนหลายคนเลยได้ยินเสียงบทสนทนาของสองคนนี้ชัดเจน คนหนึ่งตัดสกินเฮดท่าทางกวนๆ ส่วนอีกคนแม่งโคตรขาวเลยแต่ผมเห็นหน้ามันไม่ชัด เพราะมันตัวสูงและก็หันหน้าไปอีกฝั่ง เชี่ยคนนี้นี่มันเป็นใครวะ ท่าทางหล่อเกินหน้าเกินตากู

   “แก . . ผู้ชายคนนั้นน่ะ หล่อเนอะ”

   “จริงด้วยแก! หล่อมาก เท่สุดๆ”

   เอิ่มมมมม . . คงจะเกินหน้าเกินตาผมจริงๆ ปกติดาวโรงเรียนแย่งกันจีบผมจะตายห่า แต่วันนี้ผมกลับถูกมองข้าม เพราะไอ้หล่อที่อิมพอร์ตมาจากต่างจังหวัด แต่จะยังไงก็ช่างเถอะ หลีกทางให้ผม แล้วก็ช่วยไปกรี๊ด ไปขอเบอร์กันที่อื่นด้วย(ถ้าจะขอนะ)

   กว่าจะออกมาได้ . . เรียกได้ว่าแทบอาเจียน  มองหาร้านน้ำ แม่งก็มีรุมทึ้งกันซื้อชิบหาย เอาไงดีล่ะนี่

   “คุณคินตา!!!!”

   โอ้ยตาย ตาเถรยายปริก!!!! นอกจากจะอาเจียนแล้วยังจะต้องตกใจหน้าของโทมัสอีกนะเนี่ย
   
   “ครับ เอ่อ ว่าไงครับ”

   “คุณหนูล่ะครับ คุณหนูล่ะ?!!!” ท่าทางโทมัสร้อนใจมาก เหงื่อเม็ดเป้งผุดขึ้นมาตามใบหน้า

   “มันฟินอยู่ข้างบนนั้นน่ะฮะ”

   “วันนี้คุณหนูมีนัดทานข้าวกับคุณผู้ชายนะครับเนี่ย”

   “เอ่อ เหรอครับ” กว่ามันจะได้กินข้าวกับป๊ามันต้องมีนัดครับ ป๊าไอ้ธามงานเยอะมาก ถ้าจะให้เปรียบเทียบล่ะก็ ก็เหมือนยายผมนั่นแหละ “เดี๋ยวผมโทรบอกให้นะครับ”

   “เอ่อ ไม่เป็นไรครับ คุณคินตา เดี๋ยวผมเข้าไปตามเอง”
   
   “เอ่อ ดีครับ งั้นผมกลับได้แล้วใช่มั้ยครับ” เยสสสสสสส สวรรค์!!!!!!

   “ได้เลยครับ ขอบคุณมากนะครับที่ดูแลคุณหนูของผมให้เป็นอย่างดี”

   “ฮ่าๆๆ มันเป็นเพื่อนผมครับ ไม่เป็นไร”

   ผมโบกมือให้โทมัสที่กำลังจะขึ้นไปตามไอ้ธามบนอัฒจรรย์เชียร์ หึหึ กูขอโทษนะเว้ยธาม เดี๋ยวกูส่งเบอร์เพื่อนห้องคิงที่มึงอยากได้ไปให้มึงทีหลังละกันนะเว้ย ผมกับมันเรียนคนละสายครับ ผมสายวิทย์มันสายศิลป์ แต่สนิทกันราวกับอยู่ห้องเดียวกันตลอดเวลา ก็งี้แหละครับ คบกับมันตั้งแต่เป็นทารก

   ผมออกมาจากสถานที่ที่โคตรจะวุ่นวายแห่งนั้น แต่ก็ได้แต่มายืนแกร่วข้างหน้า ในมือกดโทรศัพท์หาคนขับรถยิกๆ รถคงติดยาว ผมคงต้องรออยู่ที่นี่อีกนาน โอ้ยยยยยยยยย . . .

   “สัดเหนือ!!! กำลังมีความสุขเลย อย่าขวางกูสิ!!!”

   “อาจารย์โทรตามหลายรอบแล้ว”

   “ไม่เป็นไรน่า กูหาทางพามึงกลับโรงแรมได้!!!!”

   อนิจจัง . . คู่หูจากต่างจังหวัดนี่หว่า ผมจำเสียงไอ้อ้นได้กับทรงผมสกินเฮดของมัน ส่วนอีกคนที่กำลังลากไอ้อ้นมานั้นคือไอ้หล่อที่สาวๆสองคนนั้นกรี๊ดกร๊าดใช่ป่ะ

   ผมจ้อง ส่วนไอ้หล่อนั้นก็มองมาแล้วก็จ้องมาทางผมเหมือนกัน  . . เออแฮะ หล่อจริงไรจริงว่ะ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ตาเหยี่ยว ปากบาง

   “มึงจ้องไร” ไอ้อ้นถามเพื่อนมัน

   “ไอ้นั่นมันจ้องกูก่อน”

   อ้าว . . ใช่ที่ไหนกันล่ะ ไอ้อ้นทำหน้าเหลอหราหันมาทางผม ผมขี้เกียจมองไปทางพวกมันละ . . จึงหันไปชมนกชมไม้แทน

   “เอาแล้วไง ระวังนะมึง กรุงเทพเกย์เยอะนี่หว่า ยิ่งมึงหน้างี้ กูว่านะ . .”

   ไอ้เหี้ยอ้น ผมหันขวับส่งสายตาเชือดเฉือนไปทางไอ้อ้นทันทีอย่างโกรธเคือง ไอ้อ้นสะดุ้ง ส่วนไอ้หล่อหน้านิ่ง มองมาทางผมอย่างเรียบเฉย

   “เค้ามองมาก็หาว่าเค้าเป็นเกย์แล้วเหรอวะ”

   ไอ้หล่อ . . มึงจะหล่อจริงๆก็คราวนี้แหละ ผมมองไปทางมันอย่างอึ้งๆปนทึ่ง มันหันหน้าไปทางอื่นแล้ว ส่วนไอ้อ้นยิ้มแหะๆให้ผม นี่ถ้าไอ้หล่อคนนั้นมันไม่พูดประโยคนั้นล่ะก็ ผมย่างสามขุมไปต่อยหน้าพวกแม่งทั้งสองคนละ หาว่ากูเป็นเกย์อยู่ได้ มึงจะดูหน้าแฟนกูมั้ยสัด!!!!!

   ทำไมคนขับรถยังไม่มาอีกนะ ผมก็ไม่อยากโบกแท็กซี่ด้วยสิ ก็บอกลุงเค้าไปแล้วนี่ว่าให้มารับที่นี่ . .

   “แล้วเราจะกลับโรงแรมยังไงวะ”
   
   “อ้าวเชี่ยอ้น ไหนมึงบอกมึงพากูกลับได้ไง”

   “ใจเย็นๆ กูรู้ว่านี่เป็นการมากรุงเทพเป็นครั้งแรกของมึง”

   อ๋อ มิน่าละ ไอ้หล่อดูตื่นๆยังไงชอบกล มันปิดไม่มิดหรอก เรื่องพรรค์นี้อ่ะนะ

   “คงต้องโบกแท็กซี่”

   “อืม ก็ไปโบกดิ อาจารย์เป็นห่วงจะแย่แล้วตอนนี้”

   ผมมองดูคู่หูต่างจังหวัดเดินไปโบกแท็กซี่ตรงริมถนน . . และพวกมันสองคนก็ขึ้นแท็กซี่จากผมไป ก่อนที่คนขับรถของผมจะมาถึง ในช่วงเวลาต่างกันเพียงเสี้ยววินาที





   คนบางคนเข้ามาในชีวิตเรา . . เพื่อที่จะเดินผ่านเราไปเฉยๆ . .




   แต่ไม่อยากจะเชื่อว่าในอีกไม่กี่วันต่อมาผมจะเจอหน้ามันอีกในงานตอบปัญหาสารานุกรมของงานจุฬาวิชาการ . . ผมเป็นตัวแทนโรงเรียนคู่กับเพื่อนอีกคน เจอไอ้คู่หูนั่นเหมือนกัน ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนมาจากมงฟอร์ต มิน่าล่ะ ขาวกันจัง
   
   ผมชนะพวกมันอย่างขาดลอย แต่แน่นอนแพ้โรงเรียนเตรียมฯอย่างขาดลอยมากเหมือนกัน

   “เห้ยๆ มึงจำไอ้นี่ได้ป่ะวะ ตอนที่เราไปเที่ยวจตุรมิตรมานั่นไง”

   ไอ้อ้นชี้ชวนผมให้ไอ้หล่อดู ผมตอนนั้นเองก็ตกใจมากเหมือนกันนะที่เห็นพวกมันมาแข่งด้วย ไอ้หล่อมันมองมันก็พยักหน้านิดนึง

   “เออ จำได้”

   “หึหึ โลกกลมชิบหาย”

   ผมที่รอจาวอยู่ไม่ได้สนใจอะไรพวกมันมากมาย จาว ดาวสาธิตมหาลัยเจ้าของงานในตอนนั้นเป็นแฟนผมอยู่ เป็นตัวแทนตอบปัญหาเหมือนกัน แต่ไม่ยักรีบมาหาผม ผมนั่งรอเธออยู่ตรงบันได เพื่อนที่มาตอบปัญหาด้วยกันกลับไปแล้ว จึงเหลือแต่ผมนั่งแกร่วเล่นมือถืออยู่คนเดียว บอกตามตรงผมก็เป็นเป้าสายตาของเด็กผู้หญิงหลายคู่เหมือนกัน แต่รู้มั้ย . . ผมแพ้ใคร ก็ไอ้หล่อที่ยืนอยู่กับไอ้อ้นบนตีนบันไดนั่นไง

   พวกมันนั่งกันอยู่ตรงนั้น ไอ้อ้นมองสาวอย่างปิดไม่มิด ส่วนไอ้หล่อนั่งนิ่งๆฟังไอ้อ้นพูดอย่างเดียว แต่ไม่ได้มองใครเลย

   แต่ถึงไงมันก็ฮอตว่ะ . .

   ผมรอจาวไปเรื่อยๆ ขณะที่พวกมันทั้งคู่ก็เหมือนจะรอใครไปเรื่อยๆเช่นกัน ทำให้คลองสายตาของผมนั้นมีพวกมันสองคนอยู่ในนั้นตลอดเวลา ผมไม่รู้ชื่อไอ้ฮอตนั่น เพราะมีแต่มันที่เรียกไอ้อ้นซ้ำไปซ้ำมา ส่วนไอ้อ้นก็เอาแต่พูดเรื่องของตัวเอง จนบางครั้ง ไอ้ฮอตนั่นก็หลุดหัวเราะออกมา

   คือ . . คือกูไม่เคยเห็นเด็กมอปลายคนไหนหัวเราะได้ดูดีถึงขนาดนั้น ไม่เคยเลยจริงๆ
   
   เพราะฉะนั้นในบางครั้งผมจึงจ้องมองมันไม่ละสายตา ดูเหมือนไอ้ฮอตนั่นมันก็รู้ว่าผมจ้องเห็นมองมาเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร วินาทีผมนึกอยู่อย่างเดียว . . จากที่อยากให้จาวรีบๆมา ผมอยากให้เธอมาช้าๆยังไงก็ไม่รู้

   แต่ยังไงซะ ผมก็ไม่ใช่เกย์ชัวร์ๆ!!!! ถึงมันจะหล่อมากยังไง ผมก็ไม่มีทางคบกับมันได้ลงหรอก ผมชอบผู้หญิง!!!

   “นายๆ”

   ใครเรียกกูวะ . . ผมหันไปหาต้นเสียงเห็นเด็กโรงเรียนไหนก็ไม่รู้ที่เพิ่งได้รางวัลเป็นลำดับต้นๆเมื่อตะกี้ยืนกันอยู่สองคน ผู้ชายทั้งคู่ . . และแม่งสีกางเกงก็สีเดียวกันเหมือนของผมเด๊ะ

   ผมทำหน้างง กูไปรู้จักมักจี่กับพวกมึงตอนไหน ?

   “จำเราได้มั้ย ที่งานจตุรมิตร”

   จตุรมิตรน่ะจำได้ แต่มันตอนไหนของมึงวะ!!!!!!! ผมจำได้แต่ไอ้ธาม คู่หูต่างจังหวัด เด็กผู้หญิงสองคนที่กรี๊ดกร๊าด และก็โทมัสเท่านั้นแหละ

   “สงสัยจำไม่ได้ เรานั่งข้างหลังนายกับเพื่อนนายที่หน้าตาน่ารักๆหน่อยน่ะ”

   อ๋อออ เหรอวะ มึงบอกว่าไอ้ธามน่ารักเหรอ เดี๋ยวกูไปบอกมันให้ มันคงชอบ . .

   “เอ่อ แล้วไง”

   รู้ว่าดูกวนเกิบ แต่คิดอย่างงั้นจริงๆ

   “เราชอบเพื่อนนายมาก เราขอเบอร์เค้าไม่ทันน่ะ นายช่วยให้เบอร์เค้ากับเราได้ป่ะ”

   ไอ้ธาม . . มึงฮอตแบบมีควันหลงจริงๆเว้ยเห้ย . . ผ่านมาตั้งหลายวัน ยังมีหนุ่มจำมึงได้อย่างติดตาตรึงใจ แถมยังจำเพื่อนมึงได้อีก

   ผมไม่รู้จะตัดสินใจยังไง ถ้าไอ้ธามอยู่ด้วย มันคงพิจารณาหนังหน้าของคนขอเบอร์แล้วตัดสินใจเอาเอง(เพื่อนผมมันเลือกได้จริงๆนะ) ไอ้คนขอกับเพื่อนมันก็หน้าตาดี . . แต่ผมก็ไม่กล้าตัดสินใจแทนมันอยู่ดีอ่ะ

   ไอ้สองคนนี้แม่งก็กล้ามาก บ้าดีเดือดกันเหลือเกิน . .

   เห็นมันกับเพื่อนซุบซิบกันเพื่อคุยอะไรบางอย่างก่อนพูด “จะเอาเบอร์นายด้วยก็ได้นะ ยิ่งดีใหญ่เลย”

   เท่านั้นแหละ ผมถึงตัดสินใจได้ . . ผมเดินหนีพวกแม่งทั้งสองคนไปเลย เพราะดูเหมือนผมกำลังถูกสบประมาทอย่างหนัก กูไม่ได้เป็นอย่างพวกมึงเว้ย อย่าเอากูไปเหมารวมได้ป่ะวะ!!!!!

   “เฮ้ย เดี๋ยวสิ นี่เราสองคนอยากได้จริงๆนะ ทั้งของนายและก็ของเพื่อนนายด้วย”

   “กูไม่ให้!!! พวกมึงนี่ อย่าเดินตามมานะโว้ย!!!”

   “อะไรเล่า ก็แค่เบอร์เอง ลองคุยกันก่อนไม่ได้เหรอ”

   แม่งตื๊อจังวะ นี่ขนาดผมเดินออกมาไกลแล้วนะเนี่ย ยังจะวิ่งตามมาขออีก ให้ตายสิ . .

   “ไม่ได้ กูไม่ใช่แบบนั้น!!!!”

   “น่านะ นายกับเพื่อนหน้าตาน่ารัก ท่าทางก็น่ารัก”

   เหี้ยอะไรล่ะเนี่ย!!!!!!!! น่ารักพ่องดิ . . เดี๋ยวแม่งฟาดงวงฟาดงาให้เลือดตกยางออกเลยไอ้สัด!!!!!!!!!

   “เค้าไม่ให้ก็อย่าไปตื๊อเค้าดิ”
   
   เฮ้ย - - ไอ้หล่อ ไอ้ฮอต ไอ้คนนั้นนั่นแหละ โผล่มาจากไหนวะ . . ท่าทางมันไม่ใช่คนขี้เสือกอะไร แต่สงสัยมันไม่ชอบพฤติกรรมของไอ้สองคนนี้เหมือนผมกระมัง

   บางทีผมก็ไม่ได้ต้องการให้มันมาช่วย แต่มันมาช่วย เรื่องอาจจะง่ายขึ้นก็ได้

   หรือยากขึ้นกว่าเดิมวะ . .

   “มึงเสือกไร” นั่นไง . .

   “แค่รำคาญ เค้าไม่ให้พวกมึงก็ตื๊ออยู่ได้”

   “มึงอยากโดนดีใช่มั้ยวะ!!!!!”

   ไอ้สองคนนี้มันก็เลือดร้อนกันชิบหาย ทำท่าจะพุ่งเข้ามาใส่ไอ้หล่อแล้ว ถ้าผมไม่ขวางทางพวกมันเอาไว้ซะก่อน

   “ศูนย์แปดหก!!!!”

   ผมพูด จะได้ตัดปัญหาไปซะ เรื่องจะได้จบๆ

   ไอ้สองคนนั้นทำหน้าไม่เข้าใจ
   
   “เจ็ดแปดเก้าสี่สามสองหนึ่ง!!!”

   “เห้ย มึง เม็มดิ เร็วๆเข้า อะไรนะเมื่อกี้ ศูนย์แปดหกอะไรนะ”

   “บอกครั้งเดียว”

   ผมลากไอ้หล่อออกมาจากพวกนั้นทันที . . เดินไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะจำได้

   “ปล่อยได้แล้ว” ไอ้หล่อบอกอย่างนั้น
   
   “เป็นตัวแทนโรงเรียน มีเรื่องกันในงานตอบปัญหานี่มันสมควรแล้วเหรอ”

   “ก็ไม่ได้จะมีเรื่อง แค่รำคาญ”

   “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ”

   “มึงคงอยากให้เบอร์ไอ้พวกนั้นอยู่แล้วใช่มั้ย แค่มึงเล่นตัว”

   “ไอ้ . . มึงจะบ้าเหรอ กูเป็นผู้ชายโว้ย!!!!”

   “แล้วที่มึงให้เบอร์มันไปตะกี้?”

   “กูพูดมั่ว”

   เบอร์กูสวยกว่านั้นอีกเว้ยไอ้หล่อ มันมองหน้าผมนิ่งๆ ไม่พูดอะไรต่อ

   “ไอ้เหนือ!!!! กลับบ้านเรากัน!!!!” อ้นร้องตะโกน เรียกไอ้หล่อมาแต่ไกล . .

   อะไรนะ . . ชื่ออะไรนะ ? ผมได้ยินไม่ชัด

   “เออๆ” ไอ้หล่อรับคำ “กูไปแล้ว วันหลังก็หัดๆปฏิเสธบ้าง”

   มันพูดแค่นั้นแล้วทำท่าจะเดินจากไป

   “เดี๋ยวสิ”

   ไอ้หล่อหันหลังกลับมาตามเสียงเรียก . .

   “มีอะไร”

   “เปล่าหรอกก็แค่ . .”

   “ว่ามาสิ อาจารย์รออยู่”

   “เอ่อ . .”                                                                     

   “ไม่มีอะไรใช่มั้ย งั้นกูไปละนะ”

   ผมจะเรียกมันอีกหนหนึ่ง แต่ไอ้หล่อแม่งก็หายไปจากคลองสายตาของผมรวดเร็ว . . อะไรกัน ผมทำบางสิ่งบางอย่างหลุดมือ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมจะได้เจอมันอีกมั้ย อย่างน้อยก็น่าจะรู้ชื่อสักหน่อยก็ยังดีนี่นา

   แต่ที่แย่ไปกว่านั้น . . เมื่อกี้ผมไม่ได้คิดจะถามชื่อมันเลย

   ผมคิดจะถามเบอร์ . .

   อยากไปตายให้หนอนแดก คิดได้ยังไง้ คิดได้ง้ายยยยยยยยยไอ้คิน เสียหมดเลย . . ความเป็นแมนของมึง เสียหมด เพราะความคิดชั่ววูบ กับไอ้หล่อเกินเด็กมอปลายคนนึง






   คนบางคนเข้ามาในชีวิตเรา . . เพื่อที่จะจากเราไป . .






   ผ่านมากี่ปีแล้วไม่รู้ ผมก็ยังจำไอ้หล่อในงานจตุรมิตรครั้งนั้นได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้มันมีเมียมีลูกไปกี่คนแล้ว แต่ผมเพิ่งอายุยี่สิบหกเองนะ ผมยังไม่แก่ T_T แต่ที่ผมกำลังพูดอยู่ เหมือนผมแก่แล้วไปซะฉิบ . .

   เหนือมันไม่ว่างมางานเป็นเพื่อนจริงๆว่ะครับ ผมจึงได้แต่ซื้อของขวัญมาให้คนไข้ของผม เพื่อเป็นกำลังใจให้มัน กะจะรีบให้รีบกลับ เพราะเบื่อบรรยากาศที่นี่เต็มทน แม่งโคตรไม่ใช่สไตล์ผม . .เห็นแล้วก็นึกถึงไอ้ซุปตาร์ธามอยู่เหมือนกัน ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง คิดถึงมันชะมัด แต่เอาไว้ก่อนเถอะ หาตัวคนไข้ขี้บังคับ ส่งของให้ แล้วก็รีบกลับไปทำงานซะ

   “พี่หมอ!!!” ไอ้เด็กนั่นในชุดลีด . . มันมาหาผมเพราะผมโทรตาม ฮ่าๆๆ คนมองมันกันใหญ่เลยครับ เพราะลีดในงานนี้มันจะมีสักกี่คนกัน

   “จะกลับแล้วเนี่ย ร้อน!”

   “ง่ะ กลับเร็วจัง ผมยังไม่ได้เต้นเลย”
   
   “สัญญาว่าจะดูคลิป”
   
   “เอางั้นก็ได้”

   “เอาไปๆ” ผมส่งของขวัญให้มัน มันทำหน้าดีใจใหญ่เลย “ถ้าส่งช่อดอกไม้มาคงดูตลก”

   “จริงครับ มันจะดูเหมือนพี่กำลังจีบผม”

   “ใช่”

   “ที่ถูกคือ . . ผมกำลังจะจีบพี่ต่างหาก”

   “เห้ย!!!!”

   “ผมล้อเล่นน่ะ อิอิ” ไอ้เด็กจอมกวน หยิบมือถือออกมา ไอโฟนเจ็ด . . “ถ่ายรูปคู่กันก่อนสักรูปนะครับ”

   โอเค . . มิชชั่นคอมพลีท กลับโว้ยกลับ ร้อน!!!!! ผมฝ่าฝูงชนออกไปเหมือนวันนั้นเด๊ะๆเลย นี่ถ้าโทมัสโผล่มาล่ะก็ ผมว่าผมมีอึ้ง . .

   “แกๆ พี่คนนั้นหล่อมากเลย เค้าเพิ่งมาถามทางชั้นเอง ท่าทางเค้าหลงทางนะ”

   “จริงอ่ะ”

   “โอ้ยยย หลงรักหนุ่มวัยทำงานก็วันนี้แหละ คนอาไร้ หล่อระเบิดระเบ้อ หล่อมิบันยะบันยัง”

   เด็กผู้หญิงสองคนที่เพิ่งผ่านหน้าผมไปกำลังกรี๊ดกร๊าดกัน เหมือนพวกที่กรี๊ดไอ้หล่อในวันนั้นเปี๊ยบ . . อะไรกันเนี่ย ฮ่าๆๆๆ มางานครั้งนี้ระลึกความหลังได้เยอะจริงๆว่ะ ผมยิ้มกริ่มกับตัวเอง จากนั้นไม่นานก็รู้สึกเหมือนโดนเคาะหัว

   โป๊ก!

   “มางานอะไรแบบนี้เนี่ย มีกิ๊กเป็นเด็กมัธยมเหรอ”

   ไอ้เหนือ . . เหนือนที ขี้หักใน คนนั้นนั่นแหละ ไหนว่ามึงอยู่สิงคโปร์ไง!!!!!

   “มาได้ไงเนี่ย”

   “คุณเปิ้ลส่งมา” เลขาของยายไงครับ “บอกว่าคินอยู่ที่นี่ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมางานแบบนี้ มีคนไข้รออยู่ตั้งเยอะตั้งแยะนะ”

   โป๊ก โป๊ก โป๊ก คราวนี้แม่งกระหน่ำมาใส่แบบทริปเปิลช็อต เจ็บนะโว้ย!
   
   “เจ็บ พอแล้ว!”

   “โอเค” เหนือพูดง่ายเสมอ “กลับกันได้แล้วใช่ป่ะ ร้อนจะตายอยู่แล้ว”

   “ก็กำลังจะกลับเนี่ย ว่าแต่กลับไทยทำไมไม่บอกวะ จะได้ไปรับ”

   “ถึงตีสี่ . . จะมารับป่ะละ”

   “จะให้คนขับรถไปรับ”
   
   “ยังจะมาทำเก่ง นอนตื่นสายจะตาย”

   ผมโดนไอ้เหนือจับไหล่เอาไว้ขณะพากันเดินออกไปรอรถข้างนอก บรรยากาศเหมือนตอนนั้นเด๊ะๆ ยิ่งเห็นเด็กสองคนท่าทางกำลังหลงทาง และกำลังจะโบกแท็กซี่ด้วยแล้ว ผมยิ่งขำเข้าไปใหญ่

   “นี่มึงมีกิ๊กเป็นเด็กมอปลายจริงๆใช่มั้ย!!!”

   “ฮ่าๆๆ ไม่ใช่!!! คิดได้เนอะ”

   “ก็มันน่าสงสัยอ่ะ มางานแบบนี้ด้วย อะไรก็ไม่รู้”

   “คนไข้คนนึงเค้าขอมา เค้าอยากให้มาดูเค้าเต้นน่ะ”

   “แล้วคินก็ทำตามเนี่ยนะ”

   “ก็มันอ้อน มันบังคับอ่ะ”

   “ทำไมไม่รู้จักปฏิเสธบ้างวะ!” ฉึก . . ประโยคนี้ . .มาอีกแล้ว

   “เอาน่า! ช่วยมาดูน้องมันหนหนึ่งเอง!”

   ไอ้เหนือ . . มึงคล้ายหนุ่มจตุรมิตรที่มาจากมงฟอร์ตคนนั้นมากนะ แต่มัน . . ก็มาจากมงฟอร์ตไม่ใช่เหรอ = = ไม่น่านะ มันจะบังเอิญเกินไปมั้ง . .
   
   “เคยมางานแบบนี้มั่งมั้ย” ผมชวนเหนือคุย เพราะตอนนี้รถติด คนขับรถก็มาช้าอีกตามเคย . .

   “ไม่แน่ใจ คุ้นๆเหมือนกัน”

   “อืม เหรอ”
   
   “นี่คินเป็นอะไร ทำไม งานนี้มันสำคัญกับคินมากนักเหรอ”
   
   พ่อเจ้าประคุณกำลังจะงอน “ฮ่าๆๆ ก็เปล่า จำได้ว่าเคยเจอคนหนึ่งคล้ายๆเหนือในงานนี้น่ะ”

   “มันคนนั้นต้องหล่อมากๆแน่ๆ”

   “เอ่อ - -“ ไปไม่เป็นเลยกู “ก็หล่ออ่ะ”

   “แต่ยังไงก็ไม่สู้เหนือหรอกน่า ลืมมันซะเถอะ!”

   “อ่า ครับๆ”

   “ลืมมันได้แล้ว โอเคมั้ย”

   “ครับ”

   “ลืมมันรึยัง!!!”

   “ครับ!!!!!! ไอ้นี่หนิ บอกแล้วไงว่าจะลืมมัน ย้ำหลายรอบทำไม!!!!”

   “ใช่ . . เหนือก็ต้องลืมไอ้ตากลมๆคนนั้นเหมือนกัน”

   “อะไร คนไหน” ผมเป็นฝ่ายเซ้าซี้บ้าง “คนไหนของเหนือ นี่มีกิ๊กเหรอ!”

   “ก็เปล่า . .”

   “เหนืออย่าโกหก”

   “เปล่าไงครับ”

   “ลืมมันได้แล้ว!!!”

   “ก็ลืมแล้วเนี่ย!!!!!”

   






   คนบางคนเข้ามาในชีวิตเรา . . เพื่อที่จะอยู่เคียงข้างเรา . . ไปตลอดกาล . .
   













เหนือคินจะมีสเปเชี่ยลอีกหลายตอนเลยค่ะ
รออ่านนะคะ
ตอนพิเศษเหล่านี้ไม่มีในหนังสือน้า^_________^
แล้วพบกันค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-11-2012 20:33:21 โดย chiffon_cake »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด