หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[golove2]

พี่สีฝุ่นเป็นคนดีใช่ไหม     

[เฉาก๊วย]

 

[พี่วันเสาร์]

พี่พีทแอบว่างแผนจะตีสนิทกับลิงน้อย
ลิงน้อยน่ารักมาก
ดูท่าทางแล้วพี่ฝุ่นจะเป็นคนดีและน่าสงสารด้วย
มีแฟนก็โดนสวมเขา
หาคนน่ารักๆให้พี่ฝุ่นด้วยนะสงสารพี่แก

[bellity]

555+ น้องลิงแสบได้ใจมากมาย

[StillLoveThem]

....นี่แสดงว่าน้องคนแต่ง..เมาน้อยสินะถึงได้ลงเรื่องได้ยาวววววววว ฮ่าๆ
....พี่ฝุ่นมิได้เลวร้ายอย่างที่เพื่อนๆคิด แต่เป้าหมายต่อไปคงเป็น..น้องภูมิ
....พี่เสาไฟฟ้า คงต้องใช้เลห์กล เข้าช่วยแล้วละมั้งถึงนะเข้าใกล้น้องฝุ่นมากกว่านี้

[ชั่วกาล]

พี่ฝุ่นกับภูก็น่ารัก พี่พีทกับน้องภูก็น่าสน
แอร๊ๆๆๆๆ ตัดสินใจไม่ถูกเลยอ่ะ  น่ารักทั้งคู่

[nn~~NN]

พี่พีทจะเคี้ยวเด็กไหวไม๊นั่น
ม.สี่ก็จริง  แต่ทะโมนเป็นป.สี่เลยนะคะ   

[yayee2]

พี่พีทนี่ก็น่าสนใจนะน้องลิง เอ๊ย..น้องภู
ถ้าพี่พีทจะใช้เรื่องวาดรูปมาสร้างจุดสนใจกับน้องภู ก็น่าจะได้ผลนะ
ส่วนพี่ฝุ่นให้คู่กะน้องแบงค์ล่ะกัน  จะได้สอนกันวาดรูปแบบตัวต่อตัวไปให้ฉ่ำไปเลย อิ อิ

[PEENAT1972]

สนุกดีค่ะ
แต่ขอตินิดนะคะ คือไอ้ภาษาสมัยใหม่นี่ เพลา ๆ ลงบ้างก็ได้นะคะ
มันอ่านออกเสียงยากมาก
แล้วก็ไม่รู้ว่ามันอ่านออกเสียงได้ยังไงเหมือนกัน

[roseen]

 

[CarToonMiZa]

น้องภูแสบได้โล่จริงๆ

[K.Pupoom]

สนุกดีค่ะ
แต่ขอตินิดนะคะ คือไอ้ภาษาสมัยใหม่นี่ เพลา ๆ ลงบ้างก็ได้นะคะ
มันอ่านออกเสียงยากมาก
แล้วก็ไม่รู้ว่ามันอ่านออกเสียงได้ยังไงเหมือนกัน

ขอบคุณครับบบบ
เดี๋ยวผมจะพยายามไม่ให้มีนะครับบบบบ


ปล. ผมไม่เมา  อิอิ   คนมันเยอะเลยเนียนดื่มแต่น้ำเเปล่าได้

[K.Pupoom]

สวัสดีครับ
ต้องขอโทษผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับ ที่ภาษาวัยรุ่นเยอะไปหน่อย
ผมมานั่งอ่านย้อนอีกที มันก็เยอะจริง T T
ผมพยายามแก้ในตอนใหม่นี้ให้แล้วนะครับ
แก้ไปก็งงไป  ต้องขออภัยทุกคนด้วยนะครับ


ตอนที่.....6




ทุกคนคงอยากรู้ผลการแข่งขันใช่ไหมครับ ผลออกมา ผมสองคนได้รางวัลเหรียญทอง
ไม่แปลกหรอกครับ ก็พี่ฝุ่นเก่งซะขนาดนั้น ไอ้ผมมันก็แค่ผู้ช่วย ช่วยให้ปวดหัวรึป่าวก็ไม่รู้นะ 555+
ผมกับพี่ฝุ่นสนิทกันมากขึ้น พี่ฝุ่นเองบางวันก็มาทานข้าวกะกลุ่มพวกผม พวกเราเข้ากันได้ดี
 ส่วนผมกะไอ้เสาไฟนั้น ก็ยังเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันเหมือนเดิม แต่ความสัมพันธ์ก็ดีขึ้นมาระดับหนึ่ง(มั้ง)

แล้วมันก็ หมี่เหลือง(มีเรื่อง) จนได้
"คุณน้าครับ" พี่พีทเดินมาหาพวกเราแต่เช้าด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
"มีอะไรหรือเปล่าลูกพีท"
"พอดีคุณย่าท่าน หกล้มข้อเท้าพลิกน่ะครับ"
"เป็นอะไรมากหรือเปล่า" คุณแม่ดูตกใจอย่างกับคุณย่าตกต้นมะม่วงแบบนั้นแหละ
"พีทพาไปหาหมอเรียบร้อยแล้วครับ ไม่เป็นอะไรมากครับ"
"แล้วพีทมีอะไรให้น้าช่วยบอกมาเลยไม่ต้องเกรงใจนะ"
"คือว่า........ พีทจะรบกวนคุณน้าให้พี่แก้ม แวะไปดูคุณย่าตอนกลางวันหน่อยน่ะครับ พอดีพีทมีประชุมด่วน"
"ได้จ้ะๆ เดี๋ยวน้าให้แก้มไปอยู่เป็นเพื่อนคุณย่าเลยแล้วกัน"
"ขอบคุณมากนะครับคุณน้า พีทรบกวนหน่อยนะครับ"
"รบกงรบกวนอะไร ไปๆๆเดี๋ยวน้าจะไปดูคุณย่าด้วย  น้องภู  น้องภูลูกกกก"
"น้องภูกระโดดข้ามรั้วไปแล้วค่ะพี่นุช"
"อ้าวหรอ อย่างนั้นแก้มตามพี่มานะ"
ไอ้เสาไฟ แม่ แล้วก็พี่แก้ม ก็เดินมาเยี่ยมคุณย่า ส่วนผมน่ะหรอ นั่งคุยจ้ออยู่กะคุณย่าแล้วครับ
"อ้าว......นุช หน้าตาตื่นมาเชียว"
"คุณย่า เป็นอะไรมากหรือเปล่าค่ะ"
"ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกจ้ะ แค่ข้อเท้าพลิกนิดหน่อย"
"เดินไหวไหมค่ะ"
"พอเดินได้ แต่ก็ต้องพึ่งไม้เท้าหน่อยล่ะ"
"เดี๋ยวหนูให้แก้มมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ เผื่อคุณย่าจะเข้าห้องน้ำห้องท่า"
"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ย่าอยู่คนเดียวได้ "
"คุณย่าอย่าดื้อนะครับ คุณย่าเดินไม่ไหวหรอก ขาบวมขนาดนี้ เดี๋ยวภูอยู่เป็นเพื่อนนะครับ"
"แต่เราต้องไปโรงเรียน ย่าอยู่ได้ สบายมาก"
"คุณย่า ดื้อ เหมือนใครนะ"
"ทะลึ่งใหญ่แล้วเรา เดี๋ยวนุชให้แก้มอยู่กะคุณย่านี้แหละค่ะ"
"ค่ะคุณย่า เดี๋ยวแก้มอยู่เป็นเพื่อนเองคะ"
"อย่างนั้นก็ ตามใจ"
"เครับคุณย่า"
"อย่างนั้นก็ไปทำงาน ไปโรงเรียนกันได้แล้ว สายแล้ว ไปๆไม่ต้องห่วงย่า"
"อย่างนั้นเดี๋ยวนุชกะลูกไปก่อนนะคะ แก้มถ้ามีอะไรโทรหาพี่เลยนะ"
"ค่ะพี่"
"ขอบคุณมากนะครับคุณน้า" พี่พีทไหว้ขอบคุณคุณแม่ผม แล้วยังทำหน้าซึ้งอีก แหวะ!!!
"จ้ะ ...ไป เจ้าตัวยุ่ง คุณย่าท่านได้นอนพักผ่อน"
"คุณย่าเดี๋ยวภูรีบกลับนะครับ"
"ไปๆๆๆร่ำลากันอยู่นี้ไม่ได้ไปกันซะที" คุณย่าไล่พวกเราด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"น้องภูไปกันได้แล้ว เดี๋ยวคุณแม่สายนะลูก"
"คุณแม่ไม่ต้องไปส่งภูก็ได้นะ ภูไปเองได้"
"ดูแลตัวเองด้วยนะลูก"
"ไปกับพี่ไหม? ที่ทำงานพี่อยู่ใกล้โรงเรียนเรา" รู้ได้อย่างไร ไอ้เสาไฟ  ว่าภูเรียนที่ไหน
"ภูไปบีทีเอสดีกว่า"
"ไปกับพี่เขานั้นแหละ แม่ได้หมดห่วง " ไปกันมัน   น่าห่วงมากกว่าอีกนะแม่
แม่ชอบเห็นผมเป็นเด็กๆอยู่เรื่อยเลย นี่ผมโตแล้วนะ ครับบบบบบบบบบบ

"คาดเข็มขัดด้วย"
"คาดอยู่" ผมโชว์เข็มขัดของโรงเรียนให้มันดู
"เข็มขัดนิรภัย"
"พี่พีทก็ขับดีดีสิ จะได้ไม่มีภัย" แล้วไอ้เสาไฟมันก็เอื้อมมาดึงเข็มขัด แต่ๆๆๆๆๆจมูกพี่จะชนแก้มน้องภูแล้ววววว
"คาดไว้เพื่อป้องกัน พี่เองก็จะขับดีดี เพื่อป้องกันเช่นกัน"
"อื้ม" ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เล่นเกมส์ เพราะไม่อยากจะพูดจาพาทีกับไอ้เสานี้เท่าไร
ลืมบอกว่า ผมเปลี่ยนเคสโทรศัพท์เป็นรูปโดเรมอนแล้วนะ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ทนกระแสสื่อไม่ไหว วิพากษ์วิจารณ์กันหนักเหลือเกิน
"เรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว"
"ชั้น5"
"หมายถึง ม.ไหนแล้ว"
"ม.4"
"สายไหน"
"วิทย์"
"เห็นชอบวาดรูปทำไมไม่เรียนสายศิลป์"
"ก็ผมอยากเป็นหมอ"
"อยากเป็นหมอ วันๆเห็นแต่วิ่งเล่น ไม่เห็นจะเคยอ่านหนังสือสักวัน"
"อยากเป็นหมอผี ไม่ใช่หมอคน"
"เห้ยยย" ตกใจอะไรนักว่ะ "ทำไมอยากเป็นหมอผี" ก็ยังจะถามอีกนะ มันมีที่ไหนเปิดหลักสูตรหมอผีว่ะ
"จะได้เสกหนังควายเข้าท้องพี่ไง เลิกถามซะทีได้ไหม คนต้องการสมาธิ"
แล้วไอ้เสาไฟมันก็เงียบไปสักพัก แล้วมันก็เริ่มพูดต่อไม่หยุด
ไหนคุณย่าบอกมันเป็นคนเงียบๆ ตั้งแต่ขึ้นรถมามันยังไม่หยุดพูดเลยนะครับท่านผู้อ่าน
"พี่สอนวาดรูปให้เอาไหม"
"ไม่เป็นไร ภูมีพี่ฝุ่นสอนให้แล้ว"
"ใครหรอพี่ฝุ่น"
"รุ่นพี่ที่โรงเรียน"
"ภูเคยวาดสีน้ำมันไหม"
"ไม่เคย พี่ฝุ่นบอกมันยากเกินไป แล้วภูก็ไม่มีเวลาไปเรียนกะพี่เขาแบบจริงจังด้วย"
"ถ้าภูอยากวาด เดี๋ยวพี่จะสอนให้"
"ขอบคุณครับ แต่ภูไม่อยากวาด"
"ตามใจแล้วกัน แต่ถ้าเปลี่ยนใจบอกพี่ได้นะ"

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ดีใจมาก.................ได้ไปส่งไอ้ลิงน้อยด้วยเช้านี้ 
รอโอกาสนี้มานานแล้ว เคยเห็นมันเดินไปขึ้นรถหน้าปากซอย
ชวนมันไปด้วยกันกี่ครั้งต่อกี่ครั้งไม่เคยสนใจเลย โชคดีของเราจริงๆวันนี้
แต่ขึ้นชื่อว่าลิง มันก็ทั้งซนทั้งดื้อ ให้คาดเข็ดขัดก็เรื่องเยอะ ตามสไตล์
เลยได้ทีฉวยโอกาส แอบดมกลิ่นใกล้ๆ
กลิ่นหอมสบู่อ่อนๆ ของเด็กๆนี่มันช่างหอมจริงๆเลยยยยยยยยยยย
แต่ดูท่าทางไอ้ลิงจะไม่ค่อยพอใจเราเท่าไรนะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////


ปล.มีอะไรติชมกันได้นะครับ น้อมรับครับ
อย่างเช่น คำบางคำที่มันใช้ผิด แล้วควรใช้คำไหนที่เหมาะสม
ขอบคุณครับ

[Nus@nT@R@]

จะกินเด็ก ฮ่าๆๆๆ

[ชั่วกาล]

อีพี่พีทมันร้ายกาจมาก
แอบหอมแก้มน้องภู

[badcow]

สั้น

[tookujang]

แผนสูงอน่างนี้ น้องภูจะตามทันมั้ยเนี้ยะ(ท่าทางจะ...)

[BaII]

ลิง จริงๆ

[monkaew]

ดูชื่อเรื่องแล้วสงสารฝุ่นอ่ะฝุ่นมาก่อนนะ


สนุกดีครับมาต่อไวๆนะครับ

[เฉาก๊วย]

พี่พีทเอาจริงมาก หลงเด็กจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว   
 

[tawan]

แล้วเมื่อไรน้องภูจะรู้จักความรักอะ

 

 

[♠DekDoy♠]

สั้นมากกกกก

เจ็บมั้ยหล่ะ น้องจะเรียนกะพี่ฝุ่น 555

[Loveunomore]

สนุกจ้า สนุก มาต่ออีกยาวๆเลยะนะจ๊ะ 

[Horizon]

พี่พีททำเนียน

[m_pop91]

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
น่ารักดีครับ อ่านง่าย เนื้อเรื่องสบาย
เป็นกำลังใจให้ครับ

[K.Pupoom]

คนเขียนกำลังแต่งตัวออกไปลัลล้า  หุหุ
เหมือนเดิม
ถ้าคืนนี้ทำเนียนเมาน้ำเปล่าได้อีก จะมาต่อให้ยาวๆๆ

ปล.คนเขียนไม่ใช่คนขี้เมานะครับ เพียงแต่ขี้เกรงใจเพื่อนๆเวลามันส่งแก้วให้  คริคริ

[golove2]

พี่พีทหลอกเด็ก

 

[|ψ|PEAT_ZA|ψ|℠]

หนุกมากกกก >_<

[K.Pupoom]

มาต่อแล้วครับบบบบ  ดึกไปหน่อยไม่รู้หลับกันหรือยัง
ใครหลับอยู่ก็ขอให้ฝันดีนะครับ
ใครที่ยังไม่นอนก็ขอให้เป็นว่าที่คนฝันดี
 





ตอนที่...7



"จอดตรงนี้แหละพี่"
"ตอนเย็นให้พี่มารับไหม"
"ไม่ต้อง"
"นี่นามบัตรพี่ ถ้าวันไหนจะกลับกับพี่ก็โทรหาพี่นะ" ผมรีบๆหยิบใส่กระเป๋าเพราะรำคาญไอ้เสาไฟนี่เต็มทีแล้ว
ผมรีบวิ่งไปซื้อหมูปิ้ง แล้วก็รีบวิ่งไปที่รถไอ้เสาไฟเพราะตอนนี้รถมันติดไฟแดงอยู่
"ก๊อกๆๆ" มันรีบเลื่อนกระจกรถลงมา
"ผมให้พี่  ขอบคุณที่มาส่งนะ"  ผมยื่นหมูปิ้งให้มัน มันก็ยิ้มให้ แบบงงๆ
ใช่ว่าผมจะพิศวาสอะไรมันขึ้นมาหรอกนะ เพียงแต่ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณมันเท่านั้นเอง
เดี๋ยววันหน้ามันจะเอามาอ้างได้ว่า เคยมาส่งผมที่โรงเรียน

"มาแล้วหรอว่ะน้องภู"
"ไอ้เป็ด แต่เช้าเลยนะ อย่าให้น้องภูคนนี้โมโห แล้วก็ตื๊บเป็ดขี้แตกแต่เช้านะครับ ภูขอร้อง"
"มาโหด  มาเต็ม   ไปกินรังแตนที่ไหนมาว่ะแล้วนี้ทำไมเพิ่งมา"
"รถติด"
"พวกเรากำลังคุยกันอยู่ว่า เย็นนี้จะไปกินปิ้งย่างทุกคนว่างหมดแล้ว เหลือภูคนเดียว" ขิงถาม
"เราไม่ว่างต้องรีบกลับไปดูคุณย่า ท่านหกล้มไปกันเถอะ"
"ได้ไงว่ะ วันนี้ยกเลิก กูอยากไปกินพร้อมหน้าพร้อมตา"
"โอเคยกเลิก"
"เห้ย....ยกเลิกทำไม ไม่มีกูพวกมึงก็ย่อยอาหารได้"
"เอาเป็นว่ายกเลิก ว่าแต่ตอนกูไปบ้านมึงทำไมไม่เห็นคุณย่าเลยอ่ะ"
"คุณย่าข้างบ้าน"
"อ๋อ"
พวกเราขึ้นเรียนกันตามปรกติ เวลาเรียนผมก็ตั้งใจเรียนนะครับ เวลาเล่นก็เต็มที่
ว่าแต่วันนี้ ยังไม่เห็นหน้าพี่ฝุ่นเลยสงสัยจะงานยุ่งมั้ง เรียนแล้วก็ต้องกิน
พอถึงเวลากินทีไรโรงอาหารก็แทบจะแตก
"น้องครับ คนไหนชื่อภู" อยู่ดีดีก็มีพี่ม.6คนหนึ่งเดินเข้ามาหากลุ่มเรา
มีคนมาถามหาผมเป็นเรื่องปรกติครับ คนมันหล่อนี่(ห้ามเบะปาก)
"ผมครับ" ผมพูดขึ้นในขณะที่กำลังทานลูกชิ้นเคี้ยวตุ้ยๆๆๆๆๆๆๆ
"เพื่อนพี่ฝากขนมมาให้ครับ"
"ขอบคุณครับ ทานแล้วไม่ตายใช่ไหมครับ"
"ไม่ตายหรอกครับ" พี่แกก็ยิ้มออกมา
"ขอบคุณครับ วันหลังไม่ต้องซื้อนะครับเกรงใจอ่ะ เปลี่ยนเป็นเงินดีกว่าภูชอบบบบบบบ"
"เอาเงินเลยหรอน้อง" ทำหน้าเหมือนจะด่าว่าภูหน้าด้านอย่างนั้นแหละ
"ครับ ฝากขอบคุณเพื่อนพี่ด้วยนะ"
"ครับๆๆ พี่ไปล่ะ"
หลังจากที่พี่แกเดินไปยังไม่ถึง5ก้าว ไอ้เพื่อนตัวแสบทั้งสี่ก็รุมแย่งขนมกันคนละชิ้นสองชิ้น
ผลสุดท้าย น้องภูไม่ได้ทานเลยสักชิ้น ชิ้นสุดท้ายที่เหลือคือขิงกำลังบรรจงละเมียดทานอย่างช้าๆ
"อ่าวเห้ยไอ้ภู ทำไมไม่กินว่ะ พี่เค้าอุตส่าห์ซื้อมาให้นะเว้ย"
"ไอ้แบงค์ จะให้กูแทะกล่องหรือไง"
"อ่ะ ขิงแบ่งให้" ไอ้เพื่อนสุดเลิฟ หักขนมมาให้ผม ความยาวประมาณ5เซนติเมตรกว้างไม่เกิน3เซน
"เราว่าขิงกินเถอะ ขอบใจนะ" ยังมีหน้ามายิ้มอีกอีขิงดอง ด่าได้แต่ในใจเพราะพ่อมันเป็น สส.
"เห้ย...พวกมึงไม่อยากรู้หรอว่ะ ว่าใครเป็นคนให้มัน"
"อยากรู้" ประสานเสียงพร้อมกันเชียว
"สามัคคีกันเชียวนะ"
"หรือว่ามึงไม่อยากรู้ไอ้ภู"
"รู้แล้วทำไมว่ะ"
"ก็จะได้รู้ไงว่าใครแอบชอบมึง"
"ถ้ารู้ว่าใครชอบกู แล้วไง กูก็ไม่ชอบเค้าอยู่ดี"
"ใครจะไปรู้ ความรักมันมักจะมาแบบไม่รู้ตัวนะโว้ยยยยยยยย"
"แต่กูเป็นผู้ชาย แล้วโรงเรียนของเราก็ไม่มีผู้หญิง เพราะฉะนั้นพวกมึงเลิกคิดได้เลย"
"แต่กูว่ามึงเป็นผู้ชายที่จะโดนผู้ชายแทงดับไม่อนาถ"
"แทงแบบไหนว่ะดับไม่อนาถ" ไอ้เป็ดใครให้มึงสงสัยเนี่ย
"ก็แทงแล้วร้อง อ่าส์ๆๆๆๆ"
"ไอ้ชั่วตี๋ ไอ้ทุเรศ  กูไม่ใช่มึงนะโว้ย"
"แล้วกูจะคอยดูมึงไอ้ภู"
"กูไม่คุยกะพวกมึงแล้ว " แล้วผมก็ออกมาจากโรงอาหาร เดินเล่นมันไปทั่วอ่ะ แล้วก็ไปแอบนอนในห้องสมุดสักงีบ
ในขณะที่ผมกำลังนั่งทำเป็นอ่านหนังสือแต่ตาก็หลับ เอาหัวพิงชั้นหนังสือ เป็นมุมที่หลบอาจารย์ได้ดีที่สุด
เพราะมันเหมือนว่าเรากำลังค้นหาหนังสืออยู่ แต่หนังสือเจ้ากรรมดันตกลงมาใส่หัว น้องภู
"โอ๊ย" จะร้องดังก็ไม่ได้ เดี๋ยวอาจารยได้ยิน "ใครว่ะเนี่ย"
"อุย...น้องพี่ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"นี้ขนาดไม่ตั้งใจนะพี่ เต็มหัวภูเลย"
"ขอโทษๆ แล้วทำอะไรตรงนี้"
"หลับ"
"หืมมมมมม" เออ หลับแค่หลับ ทำไมต้องทำหน้าทำตาตกใจด้วยว่ะ
"ที่นี้เขาห้ามนอน"
"แต่เขาไม่ได้ห้ามหลับนิ"
"ได้เวลาขึ้นเรียนแล้วน้อง"
"ขอบคุณนะพี่ที่มาปลุก แต่วันหลังปลุกดีดีก็ได้ ไม่ต้องปลุกด้วยวิธีนี้"
"ขอโทษอีกที ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"ไปแล้ว" ผมค่อยๆเดินออกจากห้องสมุด ทำยังกะไปขโมยอะไรมา แล้วทำไมต้องย่องด้วยนะ
"นายภูภูมิ" นั้นไง กูว่าแล้ววววววววว
"ครับ"
"ผลงานของเธอ เธอเห็นหรือยัง"
"ผลงานอะไรครับ"
"ที่เธอไปแข่งวาดรูปมา ครูเอามาติดที่ห้องสมุด นั้นไงเห็นไหม"
"อ้อครับ สวยมากเลยนะครับ คนวาดต้องหล่อมากๆแน่เลยครับ"
"จ้า หล่อมาก แต่อย่าสร้างเรื่องให้มันมากนักนะจ้ะ"
"แหะๆๆ งั้นผมไปเรียนก่อนดีกว่า สวัสดีครับ"............................................................

เย็นนี้ผมกลับบ้านเร็วกว่าปรกติ เพราะรีบมาดูคุณย่า ถึงบ้านก็ถอดรองเท้าโยนกระเป๋าปีนรั้ว
"ภูมาแล้วครับคุณย่า"
"เอ้าๆๆ ดีดีลูกเดี๋ยวตกลงมาแข้งขาหักพอดี"
"พี่แก้มไปทำกับข้าวได้เลย เดี๋ยวภูอยู่กับคุณย่าเอง"
"วันนี้กลับบ้านเร็ว ฝนจะตกหนักซะแล้วมังคะคุณย่า"
"รีบไปๆเลยพี่แป้ง ห้ามปีนรั้วนะ เป็นผู้หญิงมันไม่งาม"
"จ้ะ แล้วคุณย่าอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมค่ะ"
"ย่าทานอะไรก็ได้จ้ะ ขอบใจมากหนูแก้ม"
"พี่แก้มต้มข้าวต้มกุ้งให้คุณย่าแล้วกัน คุณย่าจะได้ทานง่ายๆ "
"พี่ก็คิดไว้เหมือนกัน"
"เลยต้องลำบากกันไปหมดเลย"
"อย่าพูดแบบนี้สิครับ ภูกับพี่แก้มเต็มใจนะครับ"
"จ้าๆขอบใจๆ " คุณย่ายิ้มแบบมีน้ำตาคลอ
ผมพาคุณย่ามานั่งหน้าบ้านแล้วผมก็รดน้ำต้นไม้ไปด้วย ร้องเพลงไปด้วย คุณย่านั่งมองก็ได้แต่อมยิ้ม
สักพักโทรศัพท์ในบ้านคุณย่าก็ดังขึ้น.......................ผมรีบวิ่งไปรับ
"สวัสดีครับ บ้านคุณย่าคนสวยครับ"
"พี่พีทเองนะน้องภู ฝากบอกคุณย่าด้วยนะว่า พี่พีทมีประชุมคงกลับดึกหน่อย"
"อื้ม มีไรอีกไหม"
"ไม่มีแล้วครับ"
"งั้นก็วางได้แล้วใช่ไหม"
"ครับ เดี๋ยวๆๆๆๆๆพี่พีทรบกวนหาอะไรให้คุณย่าทานด้วยนะ แล้วก็ดูเรื่องยาให้ด้วย"
"อันนั้นมันหน้าที่ผมอยู่แล้ว แค่นี้นะ"
"เดี๋ยวๆขอบคุณนะน้องลิง"
"เอากองไว้ที่ปลายสายนั้นแหละ"....ผมวางโทรศัพท์ แล้วก็วิ่งมาหาคุณย่า
"ใครโทรมาหรอลูกน้องภู"
"พี่พีทน่ะครับ ฝากบอกว่าจะไปกินเหล้ากะเพื่อนจะกลับดึกหน่อย"
"อื้มๆ"
"พี่พีทนี้ไม่ไหวเลยเนอะคุณย่า รู้ก็รู้ว่าคุณย่าไม่สบายยังจะเที่ยวอีก ภูล่ะเหนื่อยใจแทนคุณย่าจริงๆ"
"ฮ่าๆๆๆ พี่เขาก็ต้องมีสังคมของเข้าสิลูก"
"ภูไปรดน้ำต้นไม้ต่อดีกว่า" ได้แกล้งไอ้เสาไฟนิดหนึ่งก็ยังดี

"มันจึงเป็นความรัก ที่ไม่ถึงกับสุข
เป็นความทุกข์ ที่ไม่ถึงกับเศร้า
เป็นความรัก ที่ทั้งซึ้งทั้งเหงาอยู่ด้วยกัน
(เป็นความซึ้งและความเงียบเหงาอยู่ด้วยกัน)

จึงเป็นความรักที่มาพร้อมความอึดอัด
และเป็นความรักที่ไม่เคยเห็นภาพชัดๆ สักวัน
มีแค่ความรู้สึกครึ่งๆ กลาง ๆ
ข้างในใจของฉัน เพียงคนเดียว.......................................

ในขณะที่น้องภูยืนร้องเพลงไป รดน้ำต้นไม้ไป คุณแม่ก็มาพอดี
"ไงลูก อารมณ์ดีเหลือเกินนะ ร้องเพลงเสียงดังไปหน้าบ้านเชียว"
"ภูร้องเพลงให้คุณย่าฟังจะได้หายไวไวครับ"
"คุณย่าดีขึ้นไหมค่ะ"
"ดีขึ้นมากแล้วจ้ะ หายบวมแล้ว นี้ได้แก้มมาช่วยได้เยอะเลย"
"แล้วแก้มไปไหนซะหล่ะคะ"
"พอดีน้องภูมา แก้มเลยไปทำกับข้าวน่ะ"
"คุณย่าหิวหรือยังค่ะ"
"ยังหรอก นุชไปพักผ่อนเถอะลูก  กลับมาเหนื่อยๆ"
"ตาพีทยังไม่กลับหรอค่ะ"
"ยังเลยจ้ะ"
"งั้นเดี๋ยวภูอยู่เป็นเพื่อนคุณย่า จนกว่าพี่พีทจะกลับนะลูก"
"แน่นอนอยู่แล้วครับภูก็กะว่าจะทำแบบนั้นอยู่แล้ว"
"น่ารักมาก งั้นเดี๋ยวนุชไปดูแก้มซะหน่อยว่าทำอะไรให้คุณย่าทานนะคะ"
"จ้ะๆไปเถอะๆ ไม่ต้องห่วง ย่าดีขึ้นมากแล้ว"
"น้องภู อย่ากวนคุณย่านะลูก"
"ครับคุณแม่"
สักพักพี่แก้มก็ยกข้าวต้มมาให้คุณย่า ส่วนผมก็ปีนข้ามกลับไปทานข้าวที่บ้าน
แล้วก็อาบน้ำอาบท่า แล้วก็มาอยู่เป็นเพื่อนคุณย่า นอนดูทีวีสักพักคุณย่าก็ง่วงแล้ว
"คุณย่าง่วงแล้วหรอครับ"
"ย่าเริ่มง่วงแล้วลูก"
"งั้นเดี๋ยวภูพาคุณย่าไปนอนนะครับ" ผมพาคุณย่าเข้าห้องนอนไปนอน
"ภูกลับไปนอนเถอะลูก ย่าอยู่คนเดียวได้ลูก"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวภูดูทีวีอยู่ข้างล่างนะครับ คุณย่ามีอะไรเรียกภูนะครับ"
"ข้างล่างยุงมันเยอะลูก เอาแบบนี้ ภูไปนอนดูทีวีห้องพี่พีทนะ ตรงข้ามห้องย่าเนี่ย ย่าจะได้เรียกง่ายๆด้วย"
"โอเคครับคุณย่า ฝันดีนะครับ ภูรักคุณย่านะครับ"
"ย่าก็รักภูลูก"
"มีอะไรเรียกภูนะครับ"
"จ้ะ" ผมเดินออกมาจากห้องคุณย่า แล้วก็เปิดประตูเข้าไปในห้องไอ้เสาไฟฟ้า หะ ห้องไอ้เสาไฟ เห้ยยยยยยย
แต่ไม่เป็นไรหรอกมันไม่อยู่ ถ้าลงไปดูทีวีข้างล่างคุณย่าเรียกเรา เราคงไม่ได้ยิน ดูห้องนี้แหละ
โห........ห้องจะหรูไปไหน ไม่ไหวๆมองยังไงก็ไม่เข้าเทรนด์   แต่ภาพวาดนี้สวยมากมากเลยอ่ะ
แต่น้องภูไม่ชอบห้องนอนสีทึบๆนี้เลย มันไม่ค่อยสดใส
เอาไว้ก่อน วันนี้ไม่มีสี เดี๋ยววันหลังจะปีนเข้ามา จัดการให้นะไอ้เสาไฟ
ถ้าจะหลงตัวเองไม่เบา แต่ว่าหุ่นมันดีเนอะ ถ่ายรูปโชว์กล้ามยังกะนายแบบ เห็นแล้วอิจฉา
ถ้าน้องภูหุ่นดีแบบนี้ สงสัยจะสาวๆติดตรึม จะได้ไม่เป็นเหมือนทุกวันนี้ที่มีแต่หนุ่มๆ น้องภูเซ็ง
"ปากกา" เราต้องหาปากกา  ใครจะว่าน้องภูเสียมารยาทก็ว่าไปเถอะ กะไอ้เสาไฟน้องภูไม่แคร์
"เจอแล้วววววววว" ผมหยิบปากกาเมจิกแท่งใหญ่ มาวาดลงบนกรอบรูปของไอ้เสาไฟ
"นี่ เติมไฝจะได้เซ็กซี่ๆ เติมขนตายาวๆหน่อยแบบพี่ตุ๊กกี้ไอดอลของภู แล้วก็ เติมจอนก้นหอยอีกหน่อย
ผมทรงนี้ไม่ได้เรื่องเลย ตัดหน้าม้า ทำสวอนๆหน่อย  สวยจะตายยยยย  หูยยยโชว์นมไม่งามเลย
ใส่สายเดี่ยวซะหน่อย นมตู้มๆๆๆๆๆ  เจาะสะดือด้วยก็ดี กร๊ากกกกกกกกก  สวยเวอร์ๆ

เหนื่อยแล้ว ดูทีวีดีกว่า

นอนดูไปดูมา น้องภูก็จะหลับซะให้ได้ ไอ้เสาไฟมันไปไหนของมันว่ะเนี่ย
น้องภูอยากกลับไปนอนกอดโดเรมอนที่ห้องแล้วนะ  z z z   Z   

ปล.ผมไม่เมานะครับ  อิอิ

[PoMArmKuB]

  แกล้งไว้เยอะเลยนะน้องภู อย่าแกล้งพี่พีทเราสิเด่วโดนงอลหรอก